By: Jayden Ako nga pala si Nigel im nineteen pero sa hubog at laki ng katawan ko pag nakita mo ako you would really doubt kung talagang 19 p...
By: Jayden
Ako nga pala si Nigel im nineteen pero sa hubog at laki ng katawan ko pag nakita mo ako you would really doubt kung talagang 19 pa ako. I am a discreet bi, dati pa lang mula noong mga grade school ako alam ko na nanalaytay sa mga ugat ko ang pagkakagusto ko sa kapwa ko lalaki, ang lahat ng mga iyon ay kailangan kung itago, kailangan kung magbalat kayo para lang makagalaw ng normal at makaiwas sa mapangalipusta at mapanuring mata ng huwad nating lipunan. Well anyway huwag na natin pang halungkatin ang mga nakalipas. I was eighteen noong makatungtong ako ng Metro Manila, Ilang minuto lang ay lilipad na ang plane na lulan ko mula Dipolog City. Nasa may window ako banda nakaupo,katabi akong isang lalaki mga nasa late 30s na siguro. Matipuno, siguro mga nasa 5'11'' ang height, malago ang buhok at nakashades, he was asleep sa buong byahe.Natatawa nalang ako everytime na sasandal siya sa akin, Namangha ako, inaamin ko it was my first time na makasakay ng eroplano, Maya-maya ay biglang nagsalita tong katabi ko.
First time mong sumakay noh? sabi nya.Opo eh, hehehe, medyo may hiya kung sagot. Buti di ka nahihilo o naduduwal man lang, di naman po, sagot ko. By the way iho ako nga pala si Ferdinand, Ferdie, nalang.
Ahhm Nigel nga po pla sabay abot ko na kamay sa kanya.Nagbakasyon lang pala siya sa Dapitan City for a week, Nagkwentuhan kami about sa buhay niya at di ko man lang namalayan na maglalang na ang plane namin. Bago kami nagkahiwalay ay inabot nya sa akin ang calling card niya, sabay sabing call me if you need me. Gulat man sa bilis ng mga panyayari ay nagpaalam na rin ako sa kanya. Maya maya pa ay tinawag na ako ng tita ko na tutuluyan ko while andito ako sa Manila, Sa Pasig nakatira ang tita ko, nagulat nga din sila sa bigla ko raw paglobo samantalang noong umalis sila ay napakapayatot ko pa.
Ilang linggo ang lumipas ay biglang nagbago ang lahat nawala ang excitement sa buhay ko namiss ko na ang mama at papa ko, siguro ganön nga tlaga ang buhay pero kailangan kung sanayin at tatagan ang loob ko at patunayan sa sarili ko at sa mga taong nasa paligid ko na kaya ko na.
Sinubukan kung magtext sa mga kaibigan ko dati pero ni isa ay walang nagreply, maya maya pa ay sumagi sa isip ko ang calling card, kinuha ko ito at tinext ang mobile phone na andun.
Hello po,
Whos this please?
It's me Nigel, yung katabi nyo po sa plane.
Ahh, kaw pala oh musta ang metro manila?
Ok lang po,medyo boring po eh,
Kayo po musta na po kayo? Pasensya na po kung ngayon ko lang po kita naitext.
Ok lang, wag isipin yun.
Naging close kaming magkaibigan ni ferdie, sa katunayan ay minsan late na ako nakakatulog dahil magdamag kaming nagkwekwentuhan tungkol sa mga buhay namin, napag.alaman kung may asawa na siya at 3 years na silang kasal at parehos na walang oras para sa isat-isa dahil sa sobrang busy sa trabah.Isang regional head si ferdie ng banko, not to mention the bank basta located ang main neto sa ortigas. I am even amazed and shocked kung bakit ako pinagkakaaksayahan ng oras ng taong to.
One day i received this unexpected message from an unexpected man,
asan ka ngayon!tulungan mo naman ako, samahan mo naman ako nag-iisa lang ako, gusto ko ng mamatay Nigel, wla na kami ng asawa ko,.
Nagulat ako kaya tinawagan ko agad siya, oh anong nangyari?
Ano ba kasing nangyari?
May iba na siyang kinakasama Nigel, please samahan mo naman ako, kailangan ko ng mapagbubuhusan at masasandalan.
Paano yan? Ni hindi ko man lang alam bahay mo, gusto mo punta ka nalang dito sa bahay ni tita? Ok sige punta ako jan, sabi nya on the phone.
Basta Pasig City Hall ang landmark, pahabol kong habilin sa kanya.
Mga ilang minuto ang nakalipas ay nagtext siya sa akin na nasa City Hall na daw siya, sinundo ko siya at tinunton namin ang bahay ng tita ko sakay sa kotse niya.
Dumaan kami sa 7-eleven store para bumili ng alak, mauna na ako sayo ah, paalam ko sa kanya habang pinapark niya kotse niya. Niyaya ko siya na sa rooftop nalang kami mag.inuman para di kami makaabala dahil tulog na sila tita. Ramdam ko ang simoy na hangin na dumadampi sa aking mukha, ang daming mga bituin sa langit, napapaligiran kami ng mga ilaw na nagmumula sa mga poste ng kalye.
Maya-maya pa ay nagsimula siyang magsalita.
Pasensya ka na sa abala ah, tugon niya.
Ok lang yun, kaw pa.
Kumusta ka na pala? Eto ok lang, oh bakit ako tong kinukumusta mo Ferdinand, di ba ako dapat ang nagtatanong sayo niyan,
Isang linggo na kaming magkahiwalay ng asawa ko, eto pilit ko mang makarecover pero tlagang masakit pa rin hanggang ngayon. May iba na siya. Mahal ko siya kaya pinakawalan ko na siya Nigel, ayoko kong sakalin siya ng lubos sa piling ko.
0o nga din naman naiintindihan ko siya niyakap ko nlang siya. Makakayanan mo rin yan Ferdie,tanging nasabi ko mula sa kanya.
Niyaya ko na siyang matulog, Nakahiga na kami,hanggang sa di ko na namalayan na umalis na pala siya. Nagtext nalang siya akin. Pasensya ka na at umuwi na ako at di man lang nakapagpaalam, ang sarap pa kasi ng tulog salamat nga pala kagabi ah,.
Maitanong ko lang sino nga pala si Mark, panay kasi ang tawag mo sa kanya habang tulog ka.
Napanganga nalang ako sa text niya.
Sa tingin ko ay panahon na para malaman niya ang buong katotohanan sa pagkatao ko. Tinext ko siya kaagad,"Pasensya ka na Ferdie ah kung di ko nagawang aminin ang lahat lahat mula pa noon, si mark ay ang pinakauna at pinakahuling lalaking minahal ko at hindi ako straight takot akong sabihin sayo ang tungkol sa pagkatao ko kasi baka kamuhian mo ako. Pasensya ka na tlga at di ko nasabi sayo noon pa." Matagal akong nag-abang sa reply ni Ferdie, mga ilang araw din ang lumipas at nawalan na rin ako ng pag-asa sa pagaantay na magtetext sa akin si Ferdie, Bakit ko pa kasi ikwenento sa kanya yun, pero ni isang parte man ng pag-amin ko sa kanya ay di ko pinagsisihan, mas magaan ang pakiramdam ko ngayon. Ilang linggo din ang lumipas, hanggang sa umabot ng buwan. Dumating ang pasko ang pinakaunang pasko ko dito sa Metro Manila, nakarecover na ako, sa sobrang charming at friendly ko naman kasi ay nagkaroon din ako ng maraming kaibigan.
It was December 15 that time, Maguumpisa na ang Simbang Gabi, eksaktong alas onse ng gabi ng tumunog ang phone ko.
Sinong pwedeng sumama sa aking magsimbang gabi?
Agad agad akong nagreply.
Ako, pwede?
Oo ba. Reply niya.
Ako man ay nagulat din sa reply niya kaya nagawa kung magbiro.
Oh anong nakain mo, pagkatapos mong hindi magawang magtext ng ilang buwan saka ka magyayang magsimbang gabi, aba lakas mo rin noh! reply ko sa kanya.
Pasensya ka na huh kung di na ako nakapagreply sau pagkatapos nong nagpunta ako diyan sa inyo nagbakasyon kasi ako sa Thailand for two months at ngayon ko lang nahalungkat tong phone ko.
Grabe ka naman kasi magbabakasyon ka pala wala ka man lang pasabi sana nagpaalam ka man lang ng hindi man lang namuti tong mata ko ng mahigit dalawang buwan.reply ko sa kanya.
Ferdie calling...
Hello, oh to naman sobrang arte mo naman,sorry na nga eh, hehehe siya nga pala Nigel at bakit naman mamumuti yang mata mo? Asawa mo ba ako, bigla naman akong natameme.
0o na namiss kita hirap nga akong matulog eh, ewan ko ba hindi ka naman gwapo. Ako hindi sinong may sabing hindi ako gwapo.
Ako, angal, ko.
Ah hindi pala ah.. Sipe na bihis ka na at mayamaya ay dadaanan kita jan.
Opo, magkahalong kaba at pananabik ang nararamdaman ko ngaun, nagtataka lang ako at alas dose pa din naman ng gabi ay dadaan niya daw ako. Eksaktong ala una ng madaling araw ng dumating si Ferdie sa bahay ni tita, mula pa kanina ay nagpaalam na ako kay tita na magsisimba ako. Bumusina siya, tapos na akong magbihis, bumaba na ako ng bahay, pagkababa ko ay agad niya akong sinundo at niyakap,
Namiss kita., sabay ng mahigpit niyang yakap. ABANGAN
Sinubukan kung magtext sa mga kaibigan ko dati pero ni isa ay walang nagreply, maya maya pa ay sumagi sa isip ko ang calling card, kinuha ko ito at tinext ang mobile phone na andun.
Hello po,
Whos this please?
It's me Nigel, yung katabi nyo po sa plane.
Ahh, kaw pala oh musta ang metro manila?
Ok lang po,medyo boring po eh,
Kayo po musta na po kayo? Pasensya na po kung ngayon ko lang po kita naitext.
Ok lang, wag isipin yun.
Naging close kaming magkaibigan ni ferdie, sa katunayan ay minsan late na ako nakakatulog dahil magdamag kaming nagkwekwentuhan tungkol sa mga buhay namin, napag.alaman kung may asawa na siya at 3 years na silang kasal at parehos na walang oras para sa isat-isa dahil sa sobrang busy sa trabah.Isang regional head si ferdie ng banko, not to mention the bank basta located ang main neto sa ortigas. I am even amazed and shocked kung bakit ako pinagkakaaksayahan ng oras ng taong to.
One day i received this unexpected message from an unexpected man,
asan ka ngayon!tulungan mo naman ako, samahan mo naman ako nag-iisa lang ako, gusto ko ng mamatay Nigel, wla na kami ng asawa ko,.
Nagulat ako kaya tinawagan ko agad siya, oh anong nangyari?
Ano ba kasing nangyari?
May iba na siyang kinakasama Nigel, please samahan mo naman ako, kailangan ko ng mapagbubuhusan at masasandalan.
Paano yan? Ni hindi ko man lang alam bahay mo, gusto mo punta ka nalang dito sa bahay ni tita? Ok sige punta ako jan, sabi nya on the phone.
Basta Pasig City Hall ang landmark, pahabol kong habilin sa kanya.
Mga ilang minuto ang nakalipas ay nagtext siya sa akin na nasa City Hall na daw siya, sinundo ko siya at tinunton namin ang bahay ng tita ko sakay sa kotse niya.
Dumaan kami sa 7-eleven store para bumili ng alak, mauna na ako sayo ah, paalam ko sa kanya habang pinapark niya kotse niya. Niyaya ko siya na sa rooftop nalang kami mag.inuman para di kami makaabala dahil tulog na sila tita. Ramdam ko ang simoy na hangin na dumadampi sa aking mukha, ang daming mga bituin sa langit, napapaligiran kami ng mga ilaw na nagmumula sa mga poste ng kalye.
Maya-maya pa ay nagsimula siyang magsalita.
Pasensya ka na sa abala ah, tugon niya.
Ok lang yun, kaw pa.
Kumusta ka na pala? Eto ok lang, oh bakit ako tong kinukumusta mo Ferdinand, di ba ako dapat ang nagtatanong sayo niyan,
Isang linggo na kaming magkahiwalay ng asawa ko, eto pilit ko mang makarecover pero tlagang masakit pa rin hanggang ngayon. May iba na siya. Mahal ko siya kaya pinakawalan ko na siya Nigel, ayoko kong sakalin siya ng lubos sa piling ko.
0o nga din naman naiintindihan ko siya niyakap ko nlang siya. Makakayanan mo rin yan Ferdie,tanging nasabi ko mula sa kanya.
Niyaya ko na siyang matulog, Nakahiga na kami,hanggang sa di ko na namalayan na umalis na pala siya. Nagtext nalang siya akin. Pasensya ka na at umuwi na ako at di man lang nakapagpaalam, ang sarap pa kasi ng tulog salamat nga pala kagabi ah,.
Maitanong ko lang sino nga pala si Mark, panay kasi ang tawag mo sa kanya habang tulog ka.
Napanganga nalang ako sa text niya.
Sa tingin ko ay panahon na para malaman niya ang buong katotohanan sa pagkatao ko. Tinext ko siya kaagad,"Pasensya ka na Ferdie ah kung di ko nagawang aminin ang lahat lahat mula pa noon, si mark ay ang pinakauna at pinakahuling lalaking minahal ko at hindi ako straight takot akong sabihin sayo ang tungkol sa pagkatao ko kasi baka kamuhian mo ako. Pasensya ka na tlga at di ko nasabi sayo noon pa." Matagal akong nag-abang sa reply ni Ferdie, mga ilang araw din ang lumipas at nawalan na rin ako ng pag-asa sa pagaantay na magtetext sa akin si Ferdie, Bakit ko pa kasi ikwenento sa kanya yun, pero ni isang parte man ng pag-amin ko sa kanya ay di ko pinagsisihan, mas magaan ang pakiramdam ko ngayon. Ilang linggo din ang lumipas, hanggang sa umabot ng buwan. Dumating ang pasko ang pinakaunang pasko ko dito sa Metro Manila, nakarecover na ako, sa sobrang charming at friendly ko naman kasi ay nagkaroon din ako ng maraming kaibigan.
It was December 15 that time, Maguumpisa na ang Simbang Gabi, eksaktong alas onse ng gabi ng tumunog ang phone ko.
Sinong pwedeng sumama sa aking magsimbang gabi?
Agad agad akong nagreply.
Ako, pwede?
Oo ba. Reply niya.
Ako man ay nagulat din sa reply niya kaya nagawa kung magbiro.
Oh anong nakain mo, pagkatapos mong hindi magawang magtext ng ilang buwan saka ka magyayang magsimbang gabi, aba lakas mo rin noh! reply ko sa kanya.
Pasensya ka na huh kung di na ako nakapagreply sau pagkatapos nong nagpunta ako diyan sa inyo nagbakasyon kasi ako sa Thailand for two months at ngayon ko lang nahalungkat tong phone ko.
Grabe ka naman kasi magbabakasyon ka pala wala ka man lang pasabi sana nagpaalam ka man lang ng hindi man lang namuti tong mata ko ng mahigit dalawang buwan.reply ko sa kanya.
Ferdie calling...
Hello, oh to naman sobrang arte mo naman,sorry na nga eh, hehehe siya nga pala Nigel at bakit naman mamumuti yang mata mo? Asawa mo ba ako, bigla naman akong natameme.
0o na namiss kita hirap nga akong matulog eh, ewan ko ba hindi ka naman gwapo. Ako hindi sinong may sabing hindi ako gwapo.
Ako, angal, ko.
Ah hindi pala ah.. Sipe na bihis ka na at mayamaya ay dadaanan kita jan.
Opo, magkahalong kaba at pananabik ang nararamdaman ko ngaun, nagtataka lang ako at alas dose pa din naman ng gabi ay dadaan niya daw ako. Eksaktong ala una ng madaling araw ng dumating si Ferdie sa bahay ni tita, mula pa kanina ay nagpaalam na ako kay tita na magsisimba ako. Bumusina siya, tapos na akong magbihis, bumaba na ako ng bahay, pagkababa ko ay agad niya akong sinundo at niyakap,
Namiss kita., sabay ng mahigpit niyang yakap. ABANGAN
FOR COMMENTS AND SUGGESTION EMAIL OR ADD ME AT acopionheljade@yahoo.com
COMMENTS