Inch By Inch We’re Moving Closer. By: Chaster Rassel Mula noong araw na iyon ay naging malapit kami ni Rassel sa isa’t isa. Sa paglip...
Inch By Inch We’re Moving Closer.
By: Chaster Rassel
Mula noong araw na iyon ay naging malapit kami ni Rassel sa isa’t isa. Sa paglipas ng mga araw at linggo hindi na namin namalayan na naging matalik na kaming magkaibigan.
Sa lahat ng bagay ay lagi kaming magkasama, schoolwork related man o hindi. Sadyang hindi kami mapaghihiwalay. Hindi mabubuo ang araw namin kapag hindi namin nakita ang isa’t isa. At syempre hindi mawawala ang pagpunta namin sa aming lihim na tambayan tuwing lunch sa school.
Nang dahil kay Rassel, tuluyan na akong naka move on sa pagkawala nina Mama at Papa. Dahil sa kanya, muling nagkabuhay ang mundo ko. Kaya naman habang tumatagal, mas lalong lumalalim ang kakaiba kong nararamdaman para sa kanya.
Isang araw sa eskwelahan, tanghalian, nagpatulong sa akin ang aming guro na dalhin ang gamit nya sa faculty room kaya pinauna ko na si Rass sa tambayan namin. Sinabi ko rin na sagot ko ngayon ang tanghalian namin at ako na ang bibili kaya hintayin na lamang nya ko doon.
Pagkatapos kong tulungan ang aming guro ay dumiretso na ko sa cafeteria upang bumili ng pagkain at syempre pinili ko ang mga paborito namin ni Rass.
Pagdating ko sa tambayan namin, nadatnan ko syang nakaupo at nakasandal sa may ilalim ng puno. Nasa likuran ng ulo nya ang kanyang mga kamay, relax na relax sya at nakapikit, mukhang nakatulog ata.......
“Tignan mo tong tao na toh....Tinulugan pa ko.....” sambit ko sabay lapag ng pagkain at upo sa tabi nya.......
Gigisingin ko na dapat sya nang mapatitig ako sa mukha nya. Tila nawala ako sa katinuan. Nahuli ko na lamang ang sarili kong mukha na nakatapat at nakalapit na sa kanyang mukha, ang dalawa kong kamay na nakahawak sa magkabila nyang pisngi.
Damang-dama ko sa aking mga palad ang init na nagmumula sa kanyang pisngi at naaamoy ko rin ang halimuyak nang naghalong pabango at pawis mula sa kanya. Di ko rin naiwasang mapatingin sa mga labi nya, hanggang sa bigla ko na lamang nasabi na.........
“Ang gwapo-gwapo talaga ng bestfriend ko......”
Nang marinig ko ang mga salitang iyon na lumabas mula sa aking bibig, doon lamang ako natauhan sa pinaggagagawa ko. Pero huli na, biglang dumilat si Rass at..........
“HUY! ANONG GINAGAWA MO?!!”
Napabitaw ako sa mukha nya at napaatras..........
“Ahmmm.....Ah...Eh...Ahmmmm........”
Hindi ko alam kung anong palusot ang sasabihin ko sa kanya, huling huli nya ko sa akto na gumagawa ng kababalaghan sa kanya. Ang masaklap pa nito habang pilit akong umaatras at lumalayo mula sa kanya ay inilalapit na naman nya ang kanyang mukha sa akin na parang nang-aakit pa.......
“Ano Chast...Magsasalita ka ba o kukurutin ko yang singit mo?!” usisa nya na may kasamang mapang-asar na ngiti......
Sa puntong ito, naisip ko na bahala na kung ano man ang lumabas sa bibig ko.......
“Ahmmm.....Nalamlambing lang naman ako sa iyo eh....Hehehe...” palusot ko na may kasamang pilit na ngiti....
“Ows talaga?...Naglalambing?!...”
At mas nilapit pa nya ang mukha nya sa akin sabay sabi ng..........
“Sinungaling!...Eh para saan yung sinabi mo na ang gwapo-gwapo ko...?!”
“Narinig mo?!”
“Oh eh di inamin mo rin! Ahahaha.....Ikaw ha....”
Sa sobrang hiya sa kanya ay hindi na ko nakaimik pa. Samantala, inakbayan nya ko nang mahigpit at inipit ang leeg ko para hindi ako makakilos. Pero imbis na mainis o magalit, sa totoo lang ay nasasarapan pa ko sa ginagawa ni Rass.
Dikit na dikit ang dibdib at katawan nya sa likuran ko kaya damang-dama ko ang init mula dito, dagdag pa ang nararamdaman kong mabilis na pagpintig ng puso nya. Dahil doon ay biglang nag-init ang buo kong katawan..........
“Alam mo ba kung anong ginagawa sa mga pasaway na bestfriend ha?!”
Nang tanungin nya iyon ay bigla kong naalala ang banta nya sa akin kanina.....
“HUWAG! Parang awa mo na Rass!! Huwag!!!”
“Hehehehe....Matitikman mo ang ganti ko ngayon!....”
At pinagkukukurot nga nya ako sa aking singit.........
“Ahahaha....Tama na Rass...Please...Hahaha...”
“HINDI! KULANG PA YAN!! Bwahahaha!!!...”
Nakakakiliti ang ginagawa nya sa akin pero masakit kaya naman pilit akong nanlalaban. Pero dahil sa panlalaban ko, hindi naiwasan na masagi nya ang aking harapan nang paulit-ulit dahilan para ito’y mabuhay at magalit. Mas lalong uminit ang pakiramdam ko, pinagpapawisan na ko at ganun din si Rass.
Sa takot na mapansin nyang tinitigasan ako at abutin ng mas matindi pang pang-aasar mula sa kanya, nagtangka na kong kagatin ang braso nyang nakaipit sa leeg ko. Nagtagumpay naman ako, inalis nya agad ang pagkakaakbay sa akin at itinigil nya ang pangungurot sa akin. At matapos ang lahat ng iyon, pareho kaming hingal na hingal.........
“WEW! Ayaw ko na! May lahing aswang pala ang bestfriend ko....Muntik pa kong kagatin...!!” sambit nya habang humahangos pa....
“Gago ka kasi! Sabi kong tantanan mo na ko....Pero ayaw mong papigil....Yan tuloy hahahaha.......”
“Bakit?!...Ikaw naman tong nauna ah!...Gumagawa ka ng hiwaga habang tulog ako....Sa susunod na mahuli kita....Hindi na yung singit mo ang kukurotin ko!”
“Huh?!”
Tila alam ko na ang tinutumbok ng pananalita nya at dahil doon lalo pang nagalit ang alaga ko. Napansin kong payuko at patingin na sya dito kaya agad akong tumalikod..........
“Oh ano naman yan? Bat bigla mo kong tinalikuran? Tampururot?”
“Wala!...Okay lang ako...Hindi ako nagtatampo...Kain na lang tayo.....”
Pero syempre hindi sya agad naniwala sa sinabi ko, kaya tinapik nya ko sa balikat at.......
“Uy naoffend ba kita bestfriend? Sorry na....Alam mo namang makulit lang talaga ko eh.....”
“Sabi ko naman sa iyo...Hindi ako nagtatampo kaya kumain ka na dyan....”
“Promise hindi ka nagtatampo...?”
“Oo nga sabi...Paulit-ulit? Unli?”
Sa totoo lang naguguluhan na ako sa nararamdaman ko para kay Rassel. Habang tumatagal mas lalo itong lumalalim at nakadagdag pa ang mga nangyari ngayon. At hindi ko alam kung ano ang gagawin ko at kung paano ito haharapin.
Nang sumunod na araw, oras ng uwian, paglabas namin ng classroom at habang naglalakad sa koridor....
“Rass pwede ka ba ngayon...?”
“Oo naman...Bakit..?”
“Ahmmm....Gusto ka kasi sanang makilala ni ate Char eh....”
Hindi na lingid sa kaalaman ni Rass na wala na akong mga magulang at si ate Char na lang ang kasama ko dahil naikuwento ko na ito sa kanya. At syempre naikwento ko rin kay ate ang tungkol sa kanya, kaya naman nacurious ito at gusto syang makilala....
“Gusto kong makilala ng ate mo?....So...Pupunta tayo ngayon sa bahay nyo...?”
“Hindi, sa bahay mo!...Pwede huwag ka munang mag-inarte please...Pagbigyan na natin si ate Char...”
“Eh...Hindi ba nakakahiya....” sambit nya habang napapakamot sa ulo....
“Ano naman ang nakakahiya? Eh imbitado ka naman....Tsaka ano bang inaalala mo...?”
“Ahmmm.....Kasi.....”
“Kasi?!”
“Chast...First time ko kasing magpupunta sa bahay ng isang kaibigan.....”
“HA?! SIRYOSO?!!”
“Oo eh....”
“Ano ka loner...?”
“Ahmmm mahabang kwento.....”
Sinabi ko na lamang kay Rass na basta sumama na lang sya sa akin, ako nang bahala sa kanya at huwag na syang mag-alala. Pero mula nang umalis kami sa eskwelahan, sa byahe at hanggang sa makarating kami sa bahay ay balisa at di pa rin sya mapakali. Habang binubuksan ko ang pinto.......
“Relax ka lang Rass....Nandito lang ako oh...”
Pagkabukas ng pinto ay agad na kaming pumasok at pumunta sa may sala.........
“Tuloy ka Rass...Pasensya na hindi kalakihan at kagandahan itong inuupahan namin....Gaya ng naikwento ko sa iyo, dalawa lang kasi kami ng ate ko dito....”
“Teka Chast...Bakit parang walang tao?....Nasaan ang ate Charlene mo?”
“Ah....Malamang on the way pa yun pauwi galing sa trabaho....”
Balisa pa rin sya habang panay ang tingin sa paligid.........
“Hoy ano ba Rass! Bat ba ang weird mo ngayon?! Pwede ba umayos ka...Gusto ko yung bestfriend ko na makulit, maharot, kalog pero mabait...Lalo na kapag kaharap na natin si ate mamaya....Dahil yun ang lagi kong ipinagmamalaki sa kanya at hindi yang ganyan....”
“Pasensya na Chast......Ahmmm...Hayaan mo muna ko....Mamaya mawawala rin toh....”
Ayaw ko naman syang pilitin kaya nirespeto at inintindi ko na lamang sya.......
“Basa kasi ko ng pawis....Magbibihis muna ko sa kwarto ha...Maupo ka lang muna dito...”
“Sige.....Maghihintay ako....”
Paalis na dapat ako nang may kapilyohang biglang pumasok sa aking isipan, naisipan kong pagtripan si Rass kaya muli akong lumingon sa kanya at......
“Rass.....”
“Bakit....?”
“Gusto mong sumama sa akin magbihis...?” usisa ko sabay ngiti sa kanya na mapang-aasar....
“HA?!....Ah...Eh....”
Lumapit ako ulit sa kanya at umupo sa tabi nya, inakbayan ko sya at ginamit ko ang pinakamalakas na sandatang magagamit ko, walang iba kung hindi ang aking mga mata.............
“Ano......?” tanong ko sabay titig sa mga mata nya......
Pero hindi ko inaasahan na gaganti sya at bigla nyang ginamit sa akin ang pantapat sa mata ko, ang malupet nyang ngiti........
“Hindi na kailangan....”
“Ha?” pagtataka ko.......
“Dahil nakita ko na yan dati....Remember nung enrollment? Oh gusto mo isalaysay ko pa mamaya sa ate mo...Para maalala mo...Hehehe....”
“Gago!”
“Hahaha...Sa susunod kasi na pagtritripan mo ko...Galing-galingan mo naman....Para tumalab.....”
Sinasabi nyang hindi gumana ang ginawa ko pero mayroon akong napansin sa kanya........
“So hindi gumana yung ginawa ko...?”
“OO...Obvious naman eh!....”
“Talaga?....EH BAKIT TAGAKTAK YANG PAWIS MO?” usisa ko sabay ngiti.......
“Ahmmm....Mainit dito sa sala nyo eh...Hindi ka man lang nagpaeletric fan...Tapos nakaakbay ka pa sa akin....Alisin mo nga yan!...” inis nyang sagot sabay alis ng braso ko mula sa pagkakaakbay sa kanya....
“Sus! Electric fan daw oh!”
“Tantanan mo nga ko Chast! Magbihis ka na dun!”
Tumayo na ko, inilapit ko sa kanya ang eletric fan, tinutok ito ng husto at sinindi ito sa number 3.........
“Oh yan...Pakasawa ka sa electric fan ha!....” sambit ko sabay ngiti na pang-asar.....
“PILOSOPO!!!”
Nginitian ko lang sya ulit na mas lalo nyang ikinairita pagkatapos ay tuluyan na kong nagtungo sa aking kwarto. Pagkatapos ay sinara ko ang pinto, inilapag ko ang aking schoolbag sa sahig at inalis ang aking sapatos at medyas.
Sandali akong nagstretching ng aking braso, kasunod noon ay isa-isa ko nang inalis ang pagkakabutones ng aking polo at hinubad ito. Sinunod ko agad ang pang-ilalim kong sando. Hinubad ko na rin ang aking slacks, tinupi ko ito at ipinatong sa kama. Habang ang marumi kong polo at sando ay nilagay ko sa aking laundry basket.
Mula sa aparador ay kumuha ako ng malinis na towel, naglakad at tumayo ako sa harap ng aking salamin na tanging brief lamang ang suot. Napagmasdan ko ang buong itsura ng pawisang kong trese anyos na katawan. Nasabi ko tuloy sa aking sarili na habang nagbibinata pala ay tila mas gumaganda ang pangangatawan ng isang lalake.
At bigla ko na lamang naisip na...Hubarin ko rin kaya ang brief ko? Para mas makita ko ang buo kong katawan? Ibababa ko na dapat ito nang maalala ko na naghihintay nga pala sa akin si Rass sa labas. Masyado akong nalibang, nakakahiya naman. Pinunasan ko na ang pawis sa aking katawan at nagsuot na ko ng malinis at matinong pambahay na damit.
Palabas na ko ng kwarto, pahawak na ko sa door knob ng pinto nang mapansin ko na hindi ko pala nailock ito at nakakawang pa ito. Mayamaya ay may narinig akong mahinang hagikgik. Teka...Kilala ko ang hagikgik na iyon...At parang alam ko na kung anong nangyayari dito. Agad kong binuksan ang pinto at........
“GAGO KA! RRRA...........”
Hindi ko na nagawang makapagsalita pa, dahil pagbukas ko ng pinto ay saktong nakatayo dun si Rass at saktong lumapat ang aming mga labi sa isa’t isa. Parang may malakas na kuryente at apoy na dumadaloy sa buo kong katawan habang magkalapat ang aming mga labi. Parehong nanlaki ang aming mga mata, sabay kaming napaatras at natigilan nang dahil sa nangyari.
Kasabay noon ay muli kong naramdaman ang kakaibang pagtibok ng aking puso. Pero ngayon, ay ganap ko nang naintindihan at napagtanto kung ano ba talaga ang kakaibang nararamdaman ko sa simula’t sapul, ngayon ay malinaw na sa akin ang lahat.
Kung bakit hindi sya mawala sa isip ko, kung bakit kakaiba ang sigla ko kapag nandyan sya, kung bakit hindi nabubuo ang araw ko kapag hindi ko sya nakikita o nakakausap. Ang lahat ng ito ay iisang bagay lamang ang dahilan.
COMMENTS