By:Anonymous Ang Katotohanan MIGUEL Nabigla ako nang makita ko si Carlos sa may pintuan ng aking kwarto. Nakita ko na parang nanging...
By:Anonymous
Ang Katotohanan
MIGUEL
Nabigla ako nang makita ko si Carlos sa may pintuan ng aking kwarto. Nakita ko na parang nangingilid na ang luha sa kanyang mga mata, alam kong nahihirapan na siya.
Mahirap para sa akin ang makita siyang malungkot. Pero dito ko nalaman na hindi na niya lang ako gusto, MAHAL niya na ako. Natutuwa na nalulungkot ako sa nakikita ko ngaun. Ayaw ko kasi talaga ng nakikita siya na umiiyak, masakit para sa akin yun. Ang dahilan lang talaga sa pag-iwas sa kanya ay ang mapatunayan ko na talagang totoo ang nararamdaman niya para sa akin. Di naman ako nabigo at gusto ko ang naging resulta. Eto siya ngaun sa harapan ko, para bang nagmamakaawa na bumalik na kami sa dati.
Alam ko na makasarili ang aking dahilan, pero alam ko na maiintindihan yun ng ibang tao. Nagsisigurado lang ako na hindi stir ang lahat nang nangyayari sa aming dalawa. Nilapitan niya ako, kinakausap ko siya pero hindi niya ako iniimikan. Bigla ko siyang niyakap at dito na tumulo ng tuluyan ang luha niya.
"Bakit mo ba ako pinapahirapan?" si Carlos.
"Shhhhhh, andito na ako, wag ka na umiyak." si Miguel.
"MIGZ! GANUN GANUN NA LANG YUN? PAGKATAPOS MO AKO IWASAN, NGAUNG PINUNTAHAN KITA, SASABIHAN MO AKO NG GANYAN! BULLSHIT MIGZ!" pasigaw na sabi ni carlos.
Wala akong maisagot sa tanong ni carlos, alam kong magagalit siya sa dahilan ko. Mali kasi eh, mali talaga ang dahilan ko. Walang sinumang tao ang tatanggap sa dahilan ko. Yakap-yakap ko pa din si carlos, tinanggal niya ang pagkakayakap sa kanya. Patuloy pa din siya sa pagtatanong kung bakit ba ako umiwas. Tumingin ako sa kanya, sa mga mata niya. Dito na tumulo ang aking luha.
"Carlos, sorry" si Miguel.
"Bakit, bakit ka ba umiwas? Anong kasalanan ko?" si carlos.
"Wala kang kasalanan." nauutal na sabi ni Miguel.
"Pero bakit?" tanong ni carlos.
"Ako ang may kasalanan." si Miguel
"Ano ba kasi yun? may iba ka na bang nagugustuhan?" si carlos
"Wala, alam ko mali ang ginawa ko, mali ang dahilan ng pag-iwas ko. Pero napatunayan ko na mahal mo na ko." mabagal at nauutal na sabi ni miguel.
"TANGINA NAMAN MIGZ! BAKIT KAILANGAN MO PA UMIWAS AT SAKTAN AKO NG GANITO? OO MAHAL KITA! MAHAL NA MAHAL KITA!" pasigaw na sabi ni Carlos.
Dito na ako napahagulgol, ramdam ko yung guilt nang pagpapahirap kay carlos. Pero napanatag ang loob ko.
CARLOS
Nalinawan na ko sa lahat. Masakit ang ginawa sa akin ni Miguel, pero tinanggap ko yun kasi mahal ko siya. Hindi ko matiis si Miguel, kaya ako na rin ang pumunta sa kanya. Kinabahan talaga ako nung pumunta ako dito, baka kasi hindi niya ako pansinin. Pero mas kinabahan ako nung sinasabi niya yung dahilan kung bakit siya umiwas.
Kasi baka may iba na siya at ayaw niya na sa akin. Napakselfish ng dahilan niya, oo galit ako sa nagawa niya sa akin. pero nabunutan ako ng tinik sa dibdib kasi ganun pala ang dahilan niya. Masaya na din ako sa naging resulta kasi nalaman kong hindi pa rin pala nagbabago ang nararamdaman niya para sa akin.
"MAHAL DIN KITA CARLOS!" si miguel.
"Kalimutan na lang natin, ang nangyari." si carlos.
"Sana mapatawad mo ako." si migz.
"Napatawad na kita. Pero sana wag mo uulitin. Ang sakit sakit." si Carlos
"Hindi ko na talaga uulitin, ayaw ko nang makita ka pang umiyak." si Migz
Niyakap ko siya, at niyakap niya ako ng mahigpit. Nagkatititigan ang aming mga mata. At unti unting naglapat ang aming mga labi. Di ko alam ang mararamdaman ko, nung dati noo niya lang ang hinahalikan ko, pero ngaun ang kanyang mga labi. Hindi ko alam, pero may kung anong kuryente ang dumaloy sa aking katawan nang maramdaman ko ang kanyang mga labi.
MIGUEL
Nabigla ako nang mahalikan ko si Carlos, unang beses kong makahalik ng labi ng lalaki. Iba ang dulot nito sa akin, biglang bumilis ang pagtibok ng puso ko. Hingipitan ko lalo ang pagkakayakap ko sa kanya, para bang ayaw ko matapos ang ginagawa namin. Gusto kong tumigil ang oras. Gusto ko manatili sa panahong ito. Ang halik na ito ang nagpapatunay sa nararamdaman namin sa isa't isa.
Natapos ang halikan namin, natahimik lang kaming dalawa. Para bang pareho kaming nabigla sa mga nangyari. Alam ko na gusto niya din ang nangyari, pero naninibago kami sapagkat di kami sanay sa ganung mga pangyayari. Naiilang siya, at ako'y kinakabahan. Pero andito na kami sa point na mahal na namin ang isa't isa. Wala nang atrasan to. Hinawakan ko ang kanyang kamay. Hindi kami nagsasalita, hawak lang namin ang kamay ng isa't isa. Trenta minutos na din ang nakakalipas. Nang biglang...
"Miguel, so ano na tayo? may tayo na ba?" bulong sakin ni Carlos.
"Ikaw lang naman hinihintay ko diba? Nung nagtapat ako sayo, tinanong kita pero ayaw mo." Si miguel.
"Naguguluhan kasi ako, pero ngaun, tatanunging kita... Will you be mine and only mine?" Si carlos.
"Matagal ko nang mangyari to diba? kaya payag ako.. akin ka lang.. akin ka lang, sayo lang ako." si Miguel.
Eto na yung matagal ko nang hinihintay, ang maging opisyal na kami. Simula sa araw na ito, mas mamahalin ko pa siya sa bawat segundong lumipas. Hindi ko siya papakawalan.
Nahiga kaming dalawa sa kama. Magkatabi, nakahiga siya sa balikat ko. Napansin kong nakatulog na pala si carlos sa mga bisig ko. Hinalikan ko siya sa ulo, at ako'y nakatulog na din.
CARLOS
Nakatulog na pala ako sa dibdib ni Miguel. Pero naramdaman ko ang paghalik niya sa ulo ko. Ayaw ko nang maalis pa sa bisig niya. Dito ko naramdaman ang lahat. Ang love, security, care, ang importance. Ngaun ko lang naramdaman to. Mahirap para sa akin na tanggapin ang ganitong kalagayan. Alam ko kasi na hindi ito matatanggap ng
aking magulang. Marami ding tao ang tataas ang kilay pagnalaman ang kung ano man ang meron kami ni Miguel. Pero, eto na eh, mahal ko na siya. Walang tao ang makakahadlang sa nararamdaman namin.
Habang natutulog si Miguel
Naalimpungatan ako, kasi ang likot talagang matulog ni miguel. Ang bigat paTi ng legs niya, nakadantay na sa mga binti ko. Itinaas ko ito. Humiga ako patagilid, nakaharap ako sa kanya. Pinagmasdan ko ang mukha niya. Hinalikan ko ang noo, pababa sa ilong, sa magkabilang pisngi, at labi niya. Hindi ko namalayan na nagising ko
pala si Miguel sa nagawa kong paghalik sa kanya. Pero hinayaan niya lang ako. Hindi ko din namalayan na pababa na ng pababa ang paghalik sa kanya. Mula sa labi, pababa sa leeg, sa dibdib (Kahit may t-shirt) sa abs, sa tiyan, sa puson.. hanggang maabot ko ang kanyang titi...
MIGUEL
Nagising ako sa pagkakahalik sa akin ni Carlos. Nagulat ako sa ginagawa niya, nakita niya akong nagising pero hindi pa rin siya tumitigil sa paghalik sa aking katawan.
Kakaiba tong nararamdaman ko, kasi kung matutuloy man to sa isang pagniniig, eh hindi ko alam kung ano magiging reaksyon ko. Pababa na ng pababa ang mga halik ni
Carlos. Habang bumababa ang kanyang mga halik ay siya namang pagtindi ng kabog ng dibdib ko. Nang maabot niya na ang alaga ko, ay dun na ako talagang nabigla.
Napaungol ako at siya naman ay tumingin sa akin. Napatigil siya sa paghalik.
"Sorry miguel."
"Bakit naman?"
"Hindi kasi ako nakapagpigil."
"Ano kaba? ok lang yun."
"Talaga?"
"Oo naman, kahit paulit-ulit pa nating gawin yun ok lang."
"Anong akala mo sa akin, hayuk sa laman?! gago to."
"Joke lang Hon! I LOVE YOU!"
"I love you too."
Ako naman ang humalik sa kanya, Dahan dahan ko siyang hiniga sa kama. Hinalikan ko siya ng marahan na para bang ninanamnam ko ang buo niyang pagkatao. Unti-unti ko siyang hinubaran, hinalikan ang kanyang katawan. Ang kanyang leeg, ang kanyang dibdib, ang kanyang tagiliran. Ang kanyang tiyan pababa sa puson.
..ITUTULOY...
COMMENTS