Stay Awhile... By: Chaster Rassel Bigla akong kinabahan kaya lumapit ako doon at sumunod naman sa akin si ate Char. Agad kong nilaksan...
Stay Awhile...
By: Chaster Rassel
Bigla akong kinabahan kaya lumapit ako doon at sumunod naman sa akin si ate Char. Agad kong nilaksan ang volume at pinakinggan ang sinasabi ng reporter. Ayon sa balita ay nagkaroon daw ng gas leak sa building na iyon. Ang building na iyon ay walang iba kung hindi ang condo nga ni Rass.
Sumunod na binanggit ay isang trese anyos daw na bata ang hinamatay sa loob ng isa mga unit na nasa 15th floor. Nang marinig ko iyon ay hindi na ako nag-atubili pa, agad ko nang niyaya si ate Char na magpunta doon. Habang papunta kami doon, panay ang panalangin ko na sana ay ayos lang si Rass.
Pagdating namin doon ay napakaraming mga press, may mga pulis at ambulansya din. Minabuti kong magtanong sa isa mga nakasalubong naming medic doon....
“Ah....Kuya excuse me....Ano bang unit yung may nahimatay daw na bata sa 15th floor...?”
“Ahmmm 1206....”
Si Rass nga...Sa puntong iyon ay talaga namang nababalot na ako nang matinding pag-aalala.....
“Kasama nga ako sa nagrescue sa kanya kanina eh...Teka kaanak ba nya kayo?....Huwag kayong mag-alala okay na sya...”
Sinamahan kami ng medic papunta sa kanya. Nakita namin si Rass na nakaupo sa likuran ng isang nakabukas na ambulansya. Agad kaming lumapit sa kanya......
“RASS!!!....”sambit ko....
Pagkalapit ko sa kanya ay agad ko syang niyakap, wala akong pakialam kahit na ang daming tao sa paligid. Ganun din sya, yumakap din sya sa akin......
“Ayos ka lang ba...Sabi sa balita nahimatay ka daw?!” pag-aalala ko.....
“OO...Ayos lang ako...Nacheck-up na ko ng mga medic....Sabi nila okay na daw ako...Nabigyan na rin nila ko ng first aid....”
Salamat at ayos lang sya kaya naman nakahinga na ko nang maluwag.........
“Ano bang nangyari...?” usisa ni ate Char....
“One second...Naghahanap lang ako ng food sa fridge...Tapos nakaamoy ako ng something na parang chemical then nakarinig ako ng komusyon mula sa labas...Yun pala may gas leak na nga at pinaeevacute na muna ang mga tao....At habang nag-eempacky ako ng gamit...Ayun....Nagcollapse ako....Buti na lang may mga tumulong sa akin...”
“We came as soon as we heard the news...Nataranta kami eh...” sambit ni ate....
“OO nga...Lalo na ko!...”dagdag ko....
“Ayaw mo pa iyon?...Sikat ang jowa mo...?”
“Gago ka!...Pinakaba mo ko eh...” sambit ko....
“Hahaha....Sorry na....”
“Eh di wala kang mututuluyan nyan?....Mabuti pa doon ka na lang muna sa amin....” pahayag ni ate Char....
Iyon din ang dapat na sasabihin ko, pero medyo nag-alangan ako dahil ang awkward naman na titira kami ng boyfriend ko sa iisang bubong. Pero si ate na ang syang nag-alok kay Rass.......
“Okay lang ba ate....?” tila nahihiyang usisa ni Rass......
“OO naman......”
Matapos ang usapan ay agad na kaming umuwi kasama si Rass. Pagdating namin sa bahay at pagpasok namin sa may sala.......
“Sya nga pala Rass...May kundisyon ang pagtira mo dito ah...”sambit ni ate....
“Ha ate? Ano iyon?...”
“Sa bubong ka matutulog.....”
Natahimik at natigilan kaming dalawa ni Rass sa sinabing iyon ni ate hanggang sa bigla na lamang syang tumawa nang malakas......
“AHAHAHA!....Huy! Anong nangyari sa inyo?!....JOKE LANG!...Syrempre dapat tabi kayo sa kwarto noh....Para lovey dovey ang mga pbbteens di ba?!....Hahaha....”
“Ate naman eh!...” sambit ko....
Si ate talaga, kahit kailan ang lakas mangtrip. Nagkatinginan kami ni Rass, napapangiti kaming pareho, pero nahihiya ako at nakikita kong ganun din sya dahil sa mga sinabi ni ate, lalo na dun sa lovey dovey part......
“Haha....Sige na...Mabuti pa at maghapunan na tayo...” sambit ni ate Char........
Aaminin ko, sa isang banda ay natutuwa at naeexcite ako na mag-iistay si Rass dito sa amin. Bukod kasi sa mas makakasama ko sya, makakatabi ko pa ulit sya sa pagtulog. Iniimagine ko pa lang eh kinakabog na ang dibdib ko, feeling ko mag-asawa kami haha.
Nagtungo na kami sa may hapag at pinaupo ko na lamang sila. Ako na ang syang naghanda at nagserve ng pagkain. Habang ginagawa ko iyon......
“Ahmmm....Ate salamat nga pala sa pagpapatuloy sa akin dito ah....Nakakahiya naman kasi......”
“Huwag mo nang isipin iyon....Hindi ka naman na iba sa amin....Tsaka sure ako na tuwang tuwa yung ISA DIYAN na nandito ka....Hahaha....”
“ATE NARINIG KO YUN AH!...” sambit ko habang nagsasandok ng ulam.....
“Huwag kang mag-alala ate...Habang nandito ko...Tutulong naman ako dito sa bahay.....”
Matapos kong maiserve ang mga pagkain ay umupo na ko sa tabi ni Rass. Syempre bilang boyfriend, nais ko rin na mapagsilbihan sya kaya naman ako na ang siyang naglagay ng pagkain sa plato nya pero.....
“Uy Chast!...Hindi mo na kailangang gawin yan...Kaya ko naman eh...” sambit ni Rass sabay hawak sa plato ng kanin....
“Bat ba?!....Gusto kitang pagsilbihan eh....”
Pagkatapos kong malagyan ng kanin ang plato nya ay ang ulam naman.....
“Oh eto oh...Tikman mo tong kare-kare...”
“Chast...Kaya ko na....”
“Hay naku Rass hayaan muna yang kapatid ko na pagsilbihan ka.....Sya kasi ang nagluto nyang kare-kare eh.....” sambit ni ate Char....
Napatigil si Rass sa pag-awat sa akin at napalingon sya kay ate dahilan para maipagpatuloy ko ang paglagay ng ulam sa plato nya.....
“Talaga ate?...”
“OO...Inspired kasi iyan dahil sa iyo...Panay nga ang ngiti niyan kanina habang nagluluto eh...”
Natigilan ako sa sinabi ni ate, nalapag ko nang di oras ang plato ng ulam at nabitawan ko pa ang pansandok dahilan para mahulog ito sa sahig. Tapos ay lumingon sa akin si Rass, nanlalaki ang mga mata nya at namumula ang kanyang mukha.....
“To...Totoo ba yun?...” nauutal nyang tanong.....
“Ahmm....”
Hindi ko alam kung bakit pero hiyang hiya ako sa kanya, kaya umiwas na lamang ako sa pagsagot sa katanungan nya at pinulot ko na lang ang nahulog na sandok sa sahig. Pero wala pa rin pala akong ligtas, dahil nang matapos kong pulutin ang sandok ay nakatingin pa rin sya sa akin. Pareho kaming hindi makaimik hanggang sa basagin na naman ni ate Char ang katahimikan.....
“Ayeeeee!!!...Nagblublush silang dalawa!..P..B... B...TEENS?!...”
Hiyang hiyang na talaga ko kaya naman napabulalas na lamang ako ng......
“Ate shut up nga!....Nakakahiya sa boyfriend ko!....”
Tumawa lamang si ate nang tumawa pero tumigil din naman sya at nagsimula na kaming kumain. Hindi kami nagkikibuang tatlo habang kumakain. Mayamaya pa......
“Paabot nga ng pitsel......” utos ni ate....
Nasa pagitan naming dalawa ni Rass ang pitsel. Nang pahawak na ko sa pitsel para iabot kay ate ay ganun din ang ginawa ni Rass.....
“Ako na!...” sabay naming sambit.....
Gaya ng nangyari dati sa may banyo, nagkasabay kami at nagpatong ang mga kamay namin sa hawakan ng pitsel kaya pareho kaming natigilan........
“AY SUS!....Umalis na lang kaya ako dito?!....Hindi yata ako bagay dito eh......” muling pang-aasar ni ate.....
Inalis ni Rass ang kamay nya sa hawakan, nagpaubaya sya at napakamot na lamang sa ulo. Pagkatapos ay agad ko naman inabot kay ate ang pitsel......
Bago matulog, sa loob ng kwarto ni Chaster......
Habang nakasungaw sa bintana at nagmumuni-muni si Rass, inayos ko namang mabuti ang kama ko para masigurado na magiging komportable sya. Pinalitan ko ang kubrekama, punda ng mga unan at naglabas na rin ako ng bagong kumot........
“Pasensya ka na Rass ah....Alam ko hindi kasing lambot at ganda ng kama mo sa condo ang kama ko.....Pero komprtable naman dito....”
Natapos na ako sa pag-aayos ng kama pero wala akong narinig na sagot mula sa kanya. Lumingon ako sa kanya at napansin ko na habang nakatingala sya sa kalangitan sa labas ay malungkot ang mukha nya at parang maiiyak na sya. Nakaramdam ako ng pag-aalala kaya naman lumapit ako sa kanya.........
“May problema ba....?”
Nabigla sya sa paglapit at pagsasalita ko, napalingon sya sa akin at huling huli ko na pinapahid nya ng kanyang kamay ang mga mata nya.....
“Ahmmm....Okay lang ako....Wala toh....”
Sa tono palang ng boses nya alam ko na nagsisinungaling sya. Hinawakan at binababa ko ang kamay nya mula sa kanyang mga mata. Dun ko na nakita ang pag-agos ng luha nya......
“Sabi ko na nga ba eh....”
“Nakakahiya....Umiiyak na naman ako sa harap mo....Pasensya ka na ah....Iyakin ang boyfriend mo eh....”
“Ano ka ba...Okay lang iyon....Tsaka mga duwag lang ang hindi umiiyak....Ano bang nangyari....?”
Sandali syang huminto, tila kumukuha sya ng buwelo.....
“Tumawag ang daddy ko kanina.....”
“Talaga?...Mabuti naman at nagparamdam na ulit sya sa iyo...”
“Mabuti?....Hmph!...Sana nga di na lang sya tumawag eh....Dahil sinasaktan lang naman niya ako....”
“Anong ibig mong sabihin...?”
“Tumawag lang sya para sabihin na nakapagpadala na sya ng panggastos ko.....Tapos kinumusta nya yung condo....YUNG CONDO...Pero ako, ni hindi nya nagawang tanungin kung ano nang nangyayari sa buhay ko ngayon....Gustong gusto kitang ipagmalaki sa kanya eh...But he never give me a chance to talk.......Alam kong napakababaw pero malaking bagay para sa akin na kumustahin nya ko.......”
Bigla na lamang syang napadantay sa dibdib ko......
“Mas lalo lang tuloy sumama ang loob ko sa kanya.....Alam mo ba....Sir ang tawag ko sa kanya....Hindi ko sya magawang tawagin na daddy o papa......”
Inalis ko sya mula sa pagkakadantay sa dibdib ko. Hinawakan ko ang magkabila nyang pisngi at pinahid ko ang mga luha nya.....
“Tumahan ka na nga....Masyado kang nega....Gago talaga....Naiisip mo yung problema mo sa tatay mo...Pero hindi mo ba naisip na maswerte ka’t may tatay ka pa?....Hindi gaya ko na ulila na....”
Natigilan at napatahimik sya sa mga sinabi kong iyon. At napansin ko rin na tila naiba ang mood nya at umaliwalas ang mukha nya.....
“Oo nga noh...” napapangiti nyang sagot.....
“Kaya tumigil ka na po diyan....Dahil nasisira ang kagwapuhan mo!...Ang hirap kasi iyo...Nakikita mo kung ano yung wala at nabubulagan ka sa kung anong meron....” sambit ko sabay kiliti sa kanya......
Hindi nya napigilang mapatawa at mapamaluktot sa pangingiliti ko. Mayamaya ay hinawi nya ang kamay ko at bigla syang yumakap sa akin. ......
“Tama ka...Maswerte ako...At malamang blessing in disguise yung gas leak kanina para magkasama tayo....Para mapangiti mo ko sa gitna ng kalungkutan ko...At para mapaganda mo ang gabi ko....Hahaha....”
“Hahaha...Loko!....”
“Chast.....”
“Oh?...”
Sa kalagitnaan noon ay dahan-dahang tumapat sa amin ang sinag ng buwan mula sa labas....
“I LOVE YOU....”
Napangiti ako sa sinabi nya at talaga namang kinabog ako. Kaya naman sinagot ko iyon ng halik sa kanyang pisngi, niyakap ko na rin sya at.....
“I LOVE YOU TOO....”
“Hmmm....Tulog na tayo?....Maaga pa tayo sa school bukas...”
Pinatay ko na ang ilaw at nagtungo na kami sa kama para humiga at syempre share kami sa kumot. Pagkahiga ko, nagulat na lamang ako nang bigla nyang halikan ang labi ko sabay sabi ng.....
“Gudnyt!...” nakangiti nyang sambit....
“Gud...Gudnyt!...”
Kasunod noon ay umakap sya sa akin at pumikit na sya. Sandali akong natigilan at napatitig sa mukha nyang nasisinagan ng buwan. Bakas pa rin sa mga pisngi nya ang marka ng luha. Pero sa kabila noon, nangingibabaw pa rin ang kanyang kagwapuhan. Dahan-dahan ay inakap ko na rin sya hanggang sa nakatulog kami sa ganoong posisyon.
Sa paglipas ng mga araw at linggo............
Sa susunod na linggo na ang aming periodical exam kaya naging puspusan ang aming pag-aaral. Maging ang oras ng lunch break ay ginagamit na namin para makapagreview. Kung minsan pa, imbis na sa tambayan ay sa school library na lamang kami nagpupunta.
Isang hapon, pagkatapos ng aming klase ay nagtungo kami ni Rass sa aming school library. Ilang oras din kaming nanatili dun at hindi na namin namalayan ang pag-andar ng oras. Mayamaya pa ay nagpasya kong tumayo na muna at mag-unat. Nangangalay tsaka sumasakit na rin kasi ang likod at balikat ko dahil sa matagal na pagkakaupo......
“Hay....Nakakapagod grabe....” sambit ko habang nag-uunat....
Tumayo din si Rass at pumunta sa aking likuran, hinimas-himas nya ang likod ko pagkatapos ay idinantay nya ang kanyang ulo sa aking balikat.......
“May masakit ba sa iyo?....Gusto mo....Masahihin kita mamaya sa bahay....?”
Tumingin ako sa kanya, nakangiti sya, isang ngiti na tila nang-aakit at may ibang laman........
“Ano yang ngiti na yan ah?....May iba kang iniisip noh?...Haha...”
“Hmmm....Parang ganun na nga....Tsaka I think we need a break...Masyado na kasi tayong nakagugol sa pag-aaral eh....”
“Ahmmm...Okay...Papagabi na rin....Uwi na tayo...?”
“Tara....”
Kinuha at inayos na namin ang aming mga gamit, pagkatapos ay lumabas na kami ng library. Nang papalabas na kami ng school gate, napansin ko na napasama pala sa mga gamit na dala ko ang isang libro na ginamit ko kanina mula sa library......
“Naku....Teka lang muna Rass!...”
Nauna na pala syang maglakad pero huminto sya. Lumingon at lumapit sya sa akin.........
“Oh bakit...?”
“Napasama toh sa gamit ko...Sa library ito eh...Kailangan ko munang isauli....” sagot ko sabay pakita sa kanya ng libro......
“Sige....Akin na muna yang bag at iba mong gamit...Hihintayin na lang kita sa labas...Bilisan mo ah...”
Ibinigay ko ang mga gamit ko sa kanya. Lumabas na sya habang ako naman ay bumalik sa library. Pagdating ko doon ay wala nang tao, pero bukas pa naman ang pinto. Tumuloy na ako, sinubukan kong hanapin at tawagin ang librarian para pormal na isauli ang aklat at humingi na rin ng paumanhin sa di sadyang pagkuha nito. Pero tila wala na rin sya.
Naisip ko na mabuti pa ay isauli ko na lamang ito sa istanteng pinagkuhaan ko kanina. Nagtungo ako sa may istante, ipapasok ko na ang aklat nang may marinig akong mahinang kalabog kaya napalingon ako........
“Malamang yung librarian na iyon..........” bulong ko sa aking sarili....
Tuluyan ko nang ipinasok ang aklat. At nang muli akong lumingon, laking gulat ko na lamang nang biglang sumulpot sa harap ko si manyak. Nakangiti sya sa akin, isang ngiti na tila nagbabadya ng isang maitim na balak. Sandali akong natigilan, pero.....
“Anong ginagawa nyo dito sir....?”
“Don’t even bother na gumawa ng ingay dahil wala nang makakarinig sa iyo.....Pinauwi ko na ang librarian....There’s only the two of us in here now....”
Nang marinig ko ang mga sinabi nyang iyon ay nabatid ko na kung saan nya gustong humantong ang lahat ng mga nangyayari ngayon. Dahan - dahan akong napapaatras pero dahan - dahan din syang lumalapit sa akin. Hanggang sa wala na akong maaatrasan pa at napansandal na lamang ako sa isang istante. Dahilan para tuluyan syang makalapit sa akin..........
“Huwag kang matakot....I just want to give you an offer....” sambit nya sabay dakma at pisil sa harapan ko.......
Napalunok na lamang ako, pagkatapos ay.....
“A...Anong ibig nyong sabihin....?”
“Napansin ko lang nitong mga nakaraang araw...You’re exhausting yourself too much sa pagrereview for the periodical exam....I can help you....Hindi mo na kailangan magpakapagod iho....I can make you pass all your exams...I can even give you perfect scores if you want.....Ibigay mo lang ang gusto ko......”
Pagkatapos nyang maipaliwanag sa akin ang mga nais nyang mangyari, ay sinimulan na nyang himasin ang aking harapan na kanina pa nya hawak. Habang ginagawa nya iyon ay tinitigan nya ako, nanlilisik ang mga mata nya at parang nawawala na sya sa kanyang sarili.
Samantala si Rassel.....
Bigla na lamang umihip ang napakalamig na hangin sa aking batok. Sobra kong nagulat, to the extent na napalingon ako at nabitawan ko pa ang bitbit kong gamit at bag. Kasama noon ay bigla akong nakaramdam ng matinding kaba sa aking dibdib.
Isa-isa kong pinulot ang mga nabitawan kong gamit pati na ang bag ni Chast. Paghawak ko sa kanyang bag ay napalingon ako sa school gate, ang weird dahil parang narinig ko syang humihingi ng tulong. Mas lalo naman akong kinabahan.....
“Si...Si Chast......Hindi kaya.....”
Hindi na ako nagdalawang-isip pa, iniwan ko ang mga gamit at bumalik ako sa loob ng school. Tumakbo ako pabalik sa library, pagdating ko dun ay hindi ako nagkamali ng kutob, nasa panganib si Chast. Pagsasamantalahan na naman sya ng manyakis naming teacher.
Pero isa pang problema ang tumambad sa akin. Isang estudyante ang napansin ko na pilit nagtatago sa isang sulok ng library. May hawak syang cellphone at tila kinukuhanan ang dalawa. Alin ang uunahin ko?...Ang iligtas si Chast o ang pigilan ang estudyante sa ginagawa nya?...Anong gagawin ko...?”
COMMENTS