By: Neji Hyuuga Ang lupain ng Reyalberuh, binubuo ng mga isla, kontinente at karagatan. Sa lupaing ito nabubuhay ng matiwasay at magkaka-ugn...
By: Neji Hyuuga
Ang lupain ng Reyalberuh, binubuo ng mga isla, kontinente at karagatan. Sa lupaing ito nabubuhay ng matiwasay at magkaka-ugnay ang lahat ng uri ng nilalang. Sa loob ng ilang taong pamumuno ng naatasang maglingkod sa bawat pangkat,bansa, kaharian, at mga angkan. Naging mapayapa ang pamumuhay ng mga naninirahan, maliit man o malaki. Pantay-pantay at may paggalang sa bawat uri.
Sa lupain ding ito, umiikot ang mga elemento na siyang gumagabay at nagpapanatili ng balanse ng buhay. Nariyan ang Pyrus, na siyang nagbibigay ng lakas at init sa sanlibutan at mga naninirahan ito. Ang Ventos, na syang nagpapanatili ng balanse ng bawat elemento at tagapamagitan sa bawat nilikha. Pangatlo ang Aquaeous, na siyang buhay ng bawat nilalang. Ang panghuli, ay ang Terra na siyang pundasyon ng bawat elemento at nilalang.
Sa apat na pangunahing elemento, umiinog at nagmumula naman ang iba pang uri ng lakas, enerhiya at kapangyarihan na syang ginagamit ng bawat nilalang upang makasabay sa agos ng buhay.
Hanggang sa...................................
Chapter I
Part 1 - Ang Pagkagising
Sa lupain ding ito, umiikot ang mga elemento na siyang gumagabay at nagpapanatili ng balanse ng buhay. Nariyan ang Pyrus, na siyang nagbibigay ng lakas at init sa sanlibutan at mga naninirahan ito. Ang Ventos, na syang nagpapanatili ng balanse ng bawat elemento at tagapamagitan sa bawat nilikha. Pangatlo ang Aquaeous, na siyang buhay ng bawat nilalang. Ang panghuli, ay ang Terra na siyang pundasyon ng bawat elemento at nilalang.
Sa apat na pangunahing elemento, umiinog at nagmumula naman ang iba pang uri ng lakas, enerhiya at kapangyarihan na syang ginagamit ng bawat nilalang upang makasabay sa agos ng buhay.
Hanggang sa...................................
Chapter I
Part 1 - Ang Pagkagising
Samantala...
Sa kaharian ng Fiore, ang kapitolyo at punong himpilan ng lupain ng Reyalberuh. Kasalukuyang nagpupulong ang konseho ng bawat bansa.
"Patuloy ang pananalasa ng mga bandido sa hilagang bahagi ng Kazaya, kailangan ng maitigil ang kawalang respeto at panggagambala na ito ng pangkata ni Eleazar. Masyado na silang nawiwili sa ginagawa nilang paglabag sa batas." panimulang pananalita ng punong kawal ng hukbong Kazaya na si General Lu Almagar, sa suo nitong balute at malaking scythe na nakasabit sa likod. Sinumang makakakita sa general na ito mag mimistulang basang sisiw sa mararamdamang takot.
"Ganunpaman, hindi natin maaaring isawalang bahala na may kaukulang kadahilaanan ang ginagawa nilang pananalanta sa bahaging iyon ng bansa." malumanay at madiplomasyang wika ni Prof. Alec, pinunong mambabatas at scholar ng Kaharian ng Fiore.
"At ano ang ibig mong sabihin sa iyong sinambit?" turan naman ni Viviane, punong alkade at pinuno ng Council of White Mages na nangunguna sa larangan ng mahika sa bansang Cephiro.
"Maaaring may mga tayong nakakaligtaan kung kaya't nagaganap ang suliraning ito. Ang nakikita lang natin nagyon ay ang mapaminsalang ginagawa ng pangkat ni Eleazar. Sa ganang akin, mayroon na bang kumausap man lang sa kanilang pangkat upang malaman ang kadahilanan." tugon muli ni Pro. Alec.
Tumahimik ang lahat ng naroroon sa bulwagan. Saglit na nag-isip ang mga mataas na pinuno sa tinuran ng mambabatas. Alam nilang may punto ang sinabi ng nito at maaaring may mga pagkakamali ang kaharian sa mga ilang batas na ipinapatupad sa mga nasasakupang lupain. At marahil gayundin ang pandaigdigang alituntunin na gumagabay at nagpapanatili sa kaayusan ng samahan ng bawat bansa at kaharian nito.
"Kung gayun, inaatasan ko si Prof. Alec na bumuo ng pangkat upang magtungo sa hilagang bahagi ng Kazaya. Alamin mo mula kay Eleazar ang kanilang kadahilanan kung bakit at papaanong ginagwa nila ang mga katiwalaang yaon." utos ni Reyna Catharina. "Isama mo na rin ang pinuno ng Pyrus Knights na si General Marcus at Lt. Amelia ng Aquaeous Knights."pagpapatuloy ng reyna.
"Masususnod inyong Kamahalan." sabay sabay na turan ng mga hinirang.
Isang malumanay na pagpukol sa gong at isa-isa ng nagsialisan sa kani-kanilang kinauupuan ang mga taong naroroon sa bulwagan.
Sa isang maliit na nayon sa katimogang bahagi ng Rapalla, isang bansa may mayamang minahan na biyaya ng mga bundok na sagana rin sa mga yamang kahoy bigay ng mayamang kagubatan at yamang tubig dahil sa karagatang nakaharap dito, ang Magnolia. Payapang namumuhay ang isang binata kasama ang kanyang ama't ina sa isang maliit na kubol.
"Andrei, s'an ka na naman nagpupupunta? At ano yang mga bitbit mo?" naiiritang tanong ng ina sa binata. "Kanina ka pa hinahanap ng iyong ama."
"Sa gubat po...ito po may pasalubong ako sa inyo." sabay ibinagsak sa lupa ang dalang isang patay na baboy-ramo at mga lamang-ugat. "Wag na kayong magalit, mahal kong ina..." dumako siya sa bandang likuran ng babae at niyapos ito.
"Hay, batang ito talaga, oh s'ya puntahan mo na ang tatay mo sa likod bahay at ako nama'y aayusin ko itong mga dala-dala mo."
Napapailing na lamang ang babae habang inihahatid ng tingin ang kanyang anak. Binata na ito, makisig ang pangangatawan at may maamong mukha. Subalit kahit ganun, nanatili itong malambing at masunurin sa kanilang mga magulang nito. Hindi nga lang maiwasan na nagiging pilyo at may kamalian din nagagawa.
Nasumpungan ni Andrei ang kanyang ama na nagpapakain na ng kanilang mga alagang hayop sa kanilang kuwadra.
"Itay, andito na po ako. Ano po bang maaari kong maitulong sa inyo?"
"Marail galing ka na naman sa gubat at nanguha roon ng kung anu-ano." wika ng ama na patuloy lamang sa pagbibigay ng mga dayami sa mga alagang hayop.
Napangiti lamang si Andrei.
"Oh sya....yamang andito ka na rin lamang. Ipasalok mo na lang ako ng tubig sa ilog paa ipainom sa mga hayop natin. Medyo nananakit na ang katawan ko."
"Sige po, tsaka iwan nyo na lang yan dyan itay. Ako na pong bahala, pahinga na po kayo."
"Mabuti pa nga ng bago pa man maghapunan ay makapagpahinga ako pasumandali."
Inihatid muna ng tanaw ni Andrei ang ama bago nagpatuloy sa kanyang mga gagawin. Medyo may kalayuan din ang nasabing ilog mula sa kanilang bahay. Pumasok si Andrei sa kakahuyan na tanging ang sinag ng papalubog na haring araw ang nagbibigay ng linawag sa kanyang daraanan. Pasipol-sipol habang tinutungo ang ilog.
Kaluskos.
Napahinto si Andrei sa paglalakad, matamang pinakiramdaman ang paligid sa anumang kakaibang kilos o ingay. Kabisado na niya ang natural na ingay o galaw ng kakahuyang yaon. Doon na siya lumaki at nagkaisip kung kaya't malalaman agad niya ang pagkakaiba. Kung meron tagalabas na nakapasok sa kanilang nayon o may mabangis na halimaw na gumagala sa kanilang nayon. Dahan-dahang ikinubli ni Andrei ang sarili sa isang malaking punong kahoy. Wala pa ring pagkilos mula sa pinagmulan ng ingay. Isang mataas na paglundag ang ginawa niya upang makaakyat sa punongkahoy at mula roo'y pinagmasdan ang anumang kakaibang paggalaw na magaganap sa paligid. Ilang minuto ang lumipas subalit walang anumang kahina-hinalang bagay ang naganap sa paligid.
Buntong-hininga.
"Guni-guni ko lang marahil..." sabay lundag mula sa taas ng puno.
"Wag kang kikilos ng masama o gagawa ng anumang ingay ni sumigaw kundi tatarak ang punyal na ito sa iyong tagiliran." isang mabilis na pagkilos ang naganap at ngayo'y isang nilalang ang agad na pumigil sa anumang kilos na gagawin ni Andrei. Kasabay noon ay ang pagtusok ng matulis na bagay sa kanyang tagiliran.
"Sino ka! Anong kailangan mo at nandito sa nayon namin! Isa ka bang tulisan!?" nagpipilit kumawala si Andrei sa pagkakayapos sa kanya ng nilalang. Alam na niyang isang lalaki ito. Subalit dahil naunahan siya, kahit alam niyang mas maliit ito kaysa sa kanya ay wala siyang magawa dahil na rin sa hawak nitong patalim.
"Malalamang mo din pero sa ngayon hayaan mo munang gawin ko ang nararapat sa iyo." ngumisi ito at kasabay noo'y ang pagdantay ng dila nito sa kanyang pisingi.
Kinilabutan siya.
"Mokuton: Karami Rutsu!" (Wood Style: Entangling Roots)
Unti-unting iginapos ng mga ugat ang mga braso at paa ni Andrei sa katawan ng isang malaking punongkahoy.
"Pakawalan mo ako dito!" utos at sigaw ni Andrei habang patuloy na nagpupumiglas sa pagkakagapos ng sa kanya. Isa marahil itong ninja na maykakayahang gamitin ang puno bilang sandali. Sa pagkakaalam niya at sa natutunan niya buhat sa mga aralin, ang pangkat ng mga ninja ay namumuhay sa kanlurang bahagi ng lupain ng Reyalberuh. Hindi siya pamilyar sa bansang sumasakop dito pero alam niyang malayo ang lugar na iyon upang umabot sa kanilang nayon ang isang ito na kasalukuyang nagdudulot sa kanya ng kapahamakan.
"Wag ka ng magpumiglas at alam ko namang matutuwa ka rin sa gagawin ko sa'yo, he he he!"
Nagsimulang gumalaw ang ilang ugat at mapangahas na tinanggal nito ang kanyang pang-itaas na damit. Tumambad sa lalaki ang matipunong at maskuladong katawan ni Andrei na lalong ikinangisi ng lalaki. Bahagya itong lumapit sa hubad baro na katawan ni Andrei at malayang pinasadahan ng dila ang katawan ng binata. Napapikit sa kakaibang sensasyon si Andrei. May kung anong kiliti ang naramdaman niya sa pagdantay ng dila ng lalaki sa kanyang katawan. Kakaiba iyon at ngayon lang niya naramadaman ang ganun. Naglakabay pataas ang dila ng ninja, tinungo nito ang kanyang utong.
"Aaaaaahhhh....!" napasinghap si Andrei kasabay ng pag ungol na nasasarapan.
Tila musika naman sa lalaki ang pag ungol na iyon ng kanyang biktima. Pinagbuti niya ang ginawang pagsuso sa dalwang utong ng lalaki. Masuwerte siya sa araw na ito dahil matipuno ang kanyang nabiktima. Isama mo pa na may maamo itong mukha at malinis sa pangangatawan subalit nanatili ang pagiging amoy-lalaki. Mas ginaganahan siya ngayon.
Patuloy ang ginagawang pagpapaligaya sa kanya ng ninja. Sarap na sarap si Andrei sa ginagawang pagsuso sa kanyang utong. Mababaliw siya sa sarap. Maya-maya pa'y naramdaman niya ang paghaplos ng kamay nito sa kanyang nagsisimula ng tumigas na sandata.Hanggang sa ipasok nito ang kamay sa loob ng kanyang suot na pang ibaba at malayang pinaglaro ang palad sa matigas at mataba niyang sandata.Unti-unting ibinaba ng lalaki ang salawal ni Andrei upang pakawalan ang naghuhumindig nitong kargada. Ilang sandali pa'y marahan lumuhod sa harapn ni Andrei ang lalaki at walang anu-ano'y isinubo ang mahaba at matigas niyang kargada na nagsisimula ng magpalabas ng paunang katas.
"Aaaaaahhhhh...ang sarap nyann!....Aaaaaahhh" ungol ni Andrei
Taas-baba ang ulo ng lalaki sa kahabaan ni Andrei. Walang humpay ang ginagawa nitong pagsubo sa kanyang kargada. Sarap na sarap naman si Andrei dahil sa init ng bibig ng lalaki. Wala pa doon ang kadahilanang, ngayon nya lang naranasan ang ganitong bagay.
"Hhhmmmmm....aaaahhhhh, ang sarap! Sige pa, isubo mo ng buo.!"
"Aaaaahhhh...!"
Walang tigil ang mga ungol ni Andrei ng mga oras na iyon. Unti-unti na rin lumuwag ang pagkakagapos sa kanya ng mga ugat. Naramdaman iyon ni Andrei, magkakaroon na siya ng pagkakataong talunin ang lalaki at tumakas. Subalit dahil sa darang na ng init na nadarama sa ginagawang pagsubo ng ng lalaki sa kanyang pagkalalaki sa halip na isuntok sa mukha ng lalaki ang kanyang malaya ng mga kamay ay mariin niyang hinawakan ang ulo nito. Pagdaka'y mabilis ang ginawang pagkadyot sa bibig nito. Halos mabulunan ang lalaki sa mapangahas na kilos ni Andrei.
"Aaaaahhhhhh..."
Nakaramdam ng kung anong bagay si Andrei na gustong kumawala mula ka kanyang kaloob-looban. Mabilis ang ginawa niyang pagkadyot sa bibig ng lalaki na nagpapakasasa sa pagsubo ng kanyang ari. Ilang minuto pa ang lumipas at sumabog sa loob ng bibig ng ninja ang masaganang katas ni Andrei.
"AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!" hudyat ng pagbulwak ng init na noon lang naramdaman ni Andrei.
Isa.
Dalawa.
Tatlo.
Apat......lima....anim........
Hindi halos mabilang na ni Andrei kung ilang beses ang pagputok ng kanyang katas sa loob ng lalamunan ng lalaki. Pumilipilig pa siya upang masimot ang anumang matitira. Kasunod noo'y ang panghihina niya. Hinang-hina siya na bumagsak sa lupa at napasandal sa puno. Kasunod noo'y ang pagpikit ng kanyang mga mata....
Tuwang-tuwa naman si Rupert habang ninanamnam pa ang tumagas na katas ng lalaki sa kanyang labi. Pinagmasdan niya mabuti ang natutulog na lalaki. Marahil hinang-hina ito dahil sa dami ng katas na inilabas. Ilang linggo kayang naipon ang katas na iyon? Napapatanong sa sarili si Rupert. Napatingin siya sa ugat na ginawa niyang panggapos sa lalaki. Alam niyang may pagkakataon na ito kanilang gumanti sa kanya at makatakas subalit hindi nito ginawa. Napangiti siya sa kanyang naiisip na kasagutan.
Isang wood release ulit ang kanyang ginawa upang magsilbing pasumandaling tirahan nila at proteksyon sa anumang nilalang na magdudulot sa kanila ng kapahamakan.
Itutuloy............
COMMENTS