By: Xianne nagulat ako sa sinabi ni Fr. greg, di ko akalain na ang lalaking tumalo sa akin ay si joshua. haha, pero di xa nakakatuwa huh, di...
By: Xianne
nagulat ako sa sinabi ni Fr. greg, di ko akalain na ang lalaking tumalo sa akin ay si joshua. haha, pero di xa nakakatuwa huh, di ko man lang yun napansin, ang naalala ko, mataba yung tumalo sa akin, kung si joshua yun, pano xa naging macho?maraming tanong ang nasa isip ko ngayon... excited pero bakit?
===========================================
The RIVAL
klinaro ko agad kay Fr. Greg ang sinabi niya, di ako makapaniwala, si Joshua, si Joshua na kilala ko ang tumalo sa akin sa unang pagkakataon na nag nanais ako na makapasaok sa international competition, ang bumigo sa unang pangarap. Hindi ko alam kung paano ko kakausapin si Joshua ngayon, malamang kinalimutan niya na yon dahil wala naman xang nabanggit tungkol dito, o baka mas pinili niyang wag ipa.alala yun sa akin. Sa totoo lang, limang araw akong umiyak dahil sa kabiguang yun, at sinumpa kung sa susunod na taon ay ako ang mananalo, na gawa ko naman dahil sa suporta ng aking pamilya t skwelahan, pero ano na ngayon? hmmp, ako ba ang dapat mag open up nito sa kanya? sandali, di maari, paano maging si joshua yun eh kabaliktaran ang itsura ng tumalo sa akin, isa itong matabang lalaki na laging may hamburger na hawak at naka salamin na ubod ng kapal habng si Joshua naman na kilala ko ay matangkad, nasa 5"8 na ata ang height sa edad na 13 gwapo, makinis ang mukha, at di nakasalamin. Paano?
lumipas ang buong araw na di ko man lang nakita si Joshua sa unang araw ng pagbalik skwela namin after the break, siguro busy xa sa kanyang bagong classmate. Pauwi na ako ng makasalubong ko Roselle.
"Hey guy's, look who's here?" sabi ni Roselle
"yeah! The ALL TIME LOSER, why not show him Selle the ring that Shane gave you last week." sabi ni Janine
"Oh yeah, Here, Xianne, Look what I have, a promise ring from shane, isn't it cute?" tanong ni Roselle sa akin. di ko tiningnan ang sinabi niya at lumihis nalang ako ng direksyon patungong School Canteen, nakalimutan ko atang ang School Canteen ay malapit sa 2nd year at 4th year building, nasa ground floor ang section nila Shane at aktong papasok na ako sa may Canteen nang makita ko si shane nasa pintuan ng Room nila kausap si Jose aktong tatalikod ako pabalik sa dinaanan ko ay tinawag ako ni Shane.
"Xianne wait!, Xianne, Xianne!" tawag niya sa akin, pero dineadma ko xa, binuksan ko ang bag ko kunwari may hinahanap ako at nang makita ko MP3 player ko ay agad kong nilagay sa tenga ko ang headset para kunwari di ko xa narinig, inabutan niya ako at hinawakan ako sa likod, hingal na hingal xa nang lumingon ako sa kanya. tinanong niya ako kung kumsta na ako, di ako sumagot, kunwari di ko xa narinig. tumingin lang ako sa kanya, di pa rin ako sumagot kaya inulit niya ang sinbi niya.
"huh?" tanong ko, at yumuko ako na parang may hinahanap a bag, tinanggal niya ang headset sa tainga ko at sinabing mag-uspa kami, napatigil ako sa sinabi niya, itinaas ko ang mukha ko at sabay sabing
"I'm Busy, got a lot of thing's to do right now, have a lot of test i need to comply since I'm absent for three days, I don't have time for nonsense, if you may excuse me, please i need to go." pasuplada kung sabi sa kanya. di parin xa tumigil
"just 15 minutes of your time, I jsut need to talk to you, i know there is something wrong, and i know nagkasala ako saiyo, but pls let me explain, ayaw ko kasing ganito tayo eh, I miss you." di ako sumgot, iniwan ko siya bigla nang lumingon ako andun si Joshua sa likod ko at narinig niya lahat ang pinag usapan namin.
"May problema ba?" tanong niya sa akin. di ako sumagot
hinarap niya si Shane at sabing "may problema ba, bro?"
"who are you, bago ka ba dito, bakit ka nakiki-alam, problema namin to, kaya huwag kang pumapel." sagot naman ni shane, aktong sasagot si Josh, pero pinigilan ko xa.
"Stop, Both of you, please, i dont want to talk to you shane, please, just leave me alone, ibuhos mo ang oras mo sa girlfriend mo, huwag sa akin, and you Mr. Michael Joshua Sommerauer, stop, bukas nalang tayo mag usap sa office, during our meeting, i think alam mo nang isa ka sa makakasama ko. 8:30 am Sharp, i hate late people" Di ko na hinitay ang mga sagot nila, bagkus iniwan ko silang dalawa sa may pathway.
...............Kinabukasan
"Good Morning Ms. Cruz, Good morning xianne." bati sa amin ni Joshua
"Your 1 minute late, diba sabi ko 8:30 am sharp, your here(tiningnan ko ulit ang oras) 8:32, two minutes late ka all in all, sa tingin mo anong good sa morning kung late ang mga kasamahan mo?" tanong ko sa kanya, pero pinigilan xa ni Ms. Cruz
"Xianne, Easy, baka naman may rason bakit late, sige Josh Maupo kana dun, by the way, for the rest i would like you to meet Joshua, xa ang papalit kay Gio, and joshua this is Marianne-editor in chief, Karen the asst. Editor, and dexter the Sport's Editor, since di makakasama si Gio as our Photo Journalist dahil may trip sila ng family nila to US dahil sa pagpanaw ng dad niya at dun ililibing ito kaya di xa makaksama, same kasi ang date ng start ng conference sa date na aalis sila, so si Joshua na ang papalit, and i think kilala mo na si Xianne xa ang Editor in English. at ako ang makakasama niyo sa Dapitan, kung papalarin sa national tayo sa Baguio... kailangan natin tulungan ang isat isa, ay mag peprepare na tayo simula ngayon at sa sunday na ang alis natin. at for the entire week excuse kayo sa lahat ng subkects niyo, dito kayo lagi mag rereport sa akin. Clear?"
sabay kaming sumagot na clear. pagkatpos ng meeting simula na kaming nag ensayo hanngang hapon, dahil tuesday, the entire afternoon is intended for PE class, dahil PE, may program na naman, at dun inanunsyo ni Fr. Greg, school director na kaming lima ang mag rerepresent ng School for the Regional Conference.
lumapit ulit sa akin si Shane at kinongratulate ako, di ako umimik dahil nakita kong papalapit si Roselle, bigla itong yumapos kang Shane at sa harap ng lahat ng studyante hinalikan niya ito sa labi, hinyaan ko nalang xa at tumalikod ako sa kanila, marami ang nagsabing Good luck sa amin, sana manalo, lahat sila excited for us, gayun din ang mga teachers. iang buong araw ang natapos at umuwi na ako, di pa nakapasok ang kotse sa gate namin, aninag ko na ang lalaking nakatyo sa may harap ng gate, si Shane iyon, sabi ko sa driver na kuya wag niya papasukin at pakisabi sa guard na i lock ang gate, ayaw ko ng asungot, agad akong pumasok sa bahay at diretso sa kwarto ko, nagtungo ako sa bintana para silipin kung andun pa xa, andun pa nga nagpumilit na ppasukin, dumating si mommy, kinausap si shane, di ko laam kung anong sinabi niya pero umalis din naman agad si Shane, pinahatid nalang xa ni mommy sa driver pauwi sa kanila, kasi medyo malyo din iyon bumaba ako agad para usisain si mommy, kausap niya sa phone si tita cathy nang bumaba ako, sinabi niya na nagpunta nga dito, nais akong kausapin at binanggit na binilin ko sa driver at guard na di xa papasukin. kaya pinahatid nalang ito, nais daw ni tita cathy makipag usap sa akin kaya ibinigay n=iya ang telephone sa akin.
"Xianne, is there a problem with you and Shane?" malumanay na tanong ng mommy niya sa kabilang linya.
"No tita, di lang talaga ako pwedeng makipag usap nino man sa ngayon kasi busy ako sa pag prepare sa conference, why tita? may dapat ba akong malaman?" sagot at tanong ko sa kanya.
"Shane is very sad before ng sembreak niyo, di xa kumakain, sabi niya nagalit ka daw sa kanya dahil sa isang pustahan.." pagpapa.alam sa akin ng mommy niya.
"opo tita, nagalit po ako, pero la na po yun, sa ngayon ayaw ko lang muna xang makausap, siguro naman po naintindihan niyo ang sitwasyon ko, ayaw ko rin po sa ganito pero ako po ang pnaglaruan, kaya mas mabuti kung dumistansya muna kami s aisat isa." yan lamang ang sinbi ko kay tita cathy at naintindihan niya naman, kakausapin niya lang daw si shane pagdating nito sa bahay nila.
nangayari nga ang lahat, di na ako ginugulo ni shane, lagi ko silang nakikita magksama ni roselle at nang grupo nito, lagi din nag kukwento si ate marianne na lagi daw akong kikumusta ni shane, araw araw may dala xang kahit anong pagkain galing daw sa kanya pero sinbi kong sila na bahala sa pagkain, busy kaming lima, aalis na kami kinabukasan, kinagabihan, biglang nag rng ang phone ko, tumatawag si Shane, gusto kong sagutin pero parang ayaw ko rin, naka 25 na miskol na xa, at inaantok na ako, singot ko ang phone, buntong hininga ang una kong narinig sa kabilang linya, at narinig ko ang boses niya na kumakanta ng "whereever you will go- by the Calling" kumanta lang xa ng kumanta, pinakinggan ko xa, nag umpisang tumulo ang aking mga luha, matpos niyang kanthin ito, pinapasilip niya ako sa bintana, sa garden namin nakatayo xa sa gilid ng mga kandila na naka porma ng "SORRY" mas lalo akong umiyak, di ko pa rin xa kayang harapin, pumasok si Pia kapatid ko at si Erwin kapatid niya sa kwarto ko at pinapababa daw ako ni mommy, Birthday ng kapatid ko Nov. 17. sabi naman ni PIA, away away pa kayo, di naman kayo mga bata. natawa anlang ako sa kaptid ko, bumaba nga ako at dumiretso ako sa may garden kung saan andun si Shane, sinimulan ko din sa pagkanta ang paglabas ko, kinanta ko ang "A Moment like this ni Kelly Clarkson" at isa isa kung pinatay ang kandila habang kumakanta, andun lang xa nakatayo hinhintay na meron akong sabihin, tumigil ako sa pgaknta nang makita ko si Joshua na nakatayo sa hagdanan malapit sa POol. Humarap ako kay Shane
"Shane, kalimutan mo na ang lahat ng nangayri, wala naman ako sa tamang lugar na mag atanim ng galit, ang nais ko lang, bigyan mo naman ako ng pagakaktaong maging totoong masaya, yung tipong masaya na natutuwa ka dahil sa magagandang nangyari sa buhay, yung hindi dahil nakikipag competensya ka sa iba...Sorry, pero i just need some space, narinig ko na ang dapat kong mariig galing sa mom mo, tama na ang sinabi ni tita cathy, alam kong aware ka sa dahilan kung bakit humantong tayo sa ganitong sitwasyon, kailangan lang muna natin ng space sa isat isa. please, nagmamakawa ako...sa ikabubuti nang lahat, pinataad na kita, wag ka nang umsa na maging ganun tayo ng dati ngayon, just wait for the time na maging okay tayo ulit." yun lang ang sinabi ko at diretso na ako sa kwarto, sumunod sa akin si joshua at kinomfort niya ako sa pag iyak ko. kinatulugan ko ang aking pag iyak, nagising ako ng 3am nang makita kong si Joshua natutulog din sa kabilang side ng aking kama, kailangan ko na xang gisingin dahil aalsi kami by 5am, dun na apla xa natulog, tnanong ko xa nang nagmulat xa kung ready na ba ang gamit niya, tinuro niya ang isang maleta at ready na nga xa, naligo na ako, pagkatapos ko xa naman, pagbaba namin handa na ang aming pagkain, umalis kami mga 4:30am sa bahay para sunduin si Ms. Cruz, napgakasunduan pala na ang Black Van namin ang gawing official na sasakyan namin, hinatid si dexter ng daddy niya sa amin, maging si Karen, magkalapit bahay si ms cruz at marianne kaya dadaanan nalang namin sila. bago kami umalis may binigay sa akin si Joshua, sabi niya for Safe trip daw, isang Bracelet na abakang hinabi na may mga sampong maliliit na bids na parang rosary. maganda xa at may mga ilang bids din at isang Cross na na usli sa bracelet, sinuot niya ito sa akin ta pinakita ang kaparehas nito sa akin na suot niya rin..
to be continue...............
COMMENTS