By: Neji Hyuuga Sa pasilyo ng kaharian ng Fiore, isang madilim na bahagi bunga ng naglalakihang haligi. "An...
By: Neji Hyuuga
Sa pasilyo ng kaharian ng Fiore, isang madilim na bahagi bunga ng naglalakihang haligi.
"Anong balita sa mga planno natin?" tinig iyon ng isang lalaki na nagkukubli sa likod ng isang malaking haligi. Madilim ang bahaging iyon kung kaya walang pagkakakinlanlan ang nilalang na iyon.
"Sa lahat ay umaayon sa inyong mga plano, Kamahalan." wika naman ng isang matapat na alagad. Sa sout nitong kapa ay mababatid na ito'y isang mandirigma na kabilang sa Terra Knights. "Sa pangkasalukuya'y tinutugis na ng ating matatapat na alagad ang mga maaaring sagabal at balakid sa inyong dakilang adhikain." pagpapatuloy pa nito.
Napangisi ang nilalang sa dilim sa napakinggang turan ng mandirigma. Kaunting panahon na lang at mapapasakamay na niya ang kanyang pinapangarap, sambit nito sa sarili. "Maaasahan kang talaga.!" papuri nito sa kausap.
"Karangalan ko ang mapaglingkuran kayo." taos sa pusong pasasalamat ng mandirigma sa tinanggap na papuri.
"Ginoo?" nagtatakang tanong ng isang aliping babae sa mandirigma. "Sino ho ba ang kinakausap ninyo riyan?" wika pa nito.
"Ha-ah! wala naman....may iniisip lamang ako." ganting wika ng mandirigma. "Teka! ano bang ginagawa mo rito sa pasilyong ito, alipin!" bulyaw nito.
"Na-napadaan lamang po ako. Sige ho, maiwan ko na kayo riyan." napatalilis ito sa takot na baka masamain ng ginoo ang kanyang pagtatanong.
Pinakiramdaman ng lalaki ang presensya ng kausap. Wala na rin ito doon. Marahil nakuha agad nitong makaalis bago pa man mapansin sila ng alipin. Napapailing na lamang ang mandirigmang Terra sa pangyayari. Subalit bakas sa mukha nito ang labis na pananabik sa araw na maisasakatuparan nila ang kanilang mga balakin. Naging mabilis ang pagbulusok ni Stefan. Anumang sandali ay tatama ang kanyang katawan sa lupa. Kinakailangan niyang makagawa ng paraan kung hindi maaring maging katapusan na niya iyon. At batid niya sa sarili na hindi dapat doon humantong ang lahat ng kanyang pinaghirapan upang maabot ang posisyon niya ngayon. Bilang isa sa mga itinuturing na magigiting na mandirigma sa buong kapulungan ng mga knights hindi lamang sa kinaaaniban niyang pangkat. Isang magiging katawa-tawa kung ang magiging dahilan ng kamatayan niya ang ang pagkahulog dahil sa nawalan ng balanse at hindi sa isang makabuluhang labanan.
"Ya!!!" gamit ang sariling lakas, nakagawa siya ng paraan upang kahit papaano ay mabawasan ang momentum ng kanyang pagbagsak. Subalit hindi iyon naging sapat upang hindi siya magtamo ng pinsala sa kanyang sarili. Hindi na inalintana iyon ni Stefan. Kahit pa nananakit ang buo niyang katawan dahil marahil sa may ilang buto niya ng maaaring nabali bukod pa sa bubog niyang katawan. Isa pa ang unti-unting nauubos niyang enerhiya. Mabilis ngunit maingat pa rin na tumayo sa Stefan subalit huli na para sa kanya na makatakas. Naririto at pinaliligiran na siya ng mga taong humahabol sa kanya. Hawak-hawak ang mga naambang sandata na punong-puno ng nakamamatay na lason.
"Itigil mo na itong walang saysay mong pagpapahabol, Soaring Pheonix!" anas ni Voura. "Pinapagod mo lang ang sarili mo!"
"Tapos ka na ba?!"
"Huh!"
"Pheonix Blast!" paikot na iwinasiwas ni Stefan ang kanyang sandata na lumikha ng isang malaking bilog kasabay ng sunod-sunod na pagsabog sa sinuman mahagip ng alab. Agad na tinupok ng alab ni Stefan ang mga alagad ni Voura. Tanging mga abo na lamang ang natira sa mga ito. Natakpan ng makapal na alikabok ang buong paligid. Sa pagkakataong iyon muling nakapagtago si Stefan. Mula sa kanyang kinaroroonan nakikita niya ang inuubong si Voura. Magaling nga rin ito dahil kahit papaano ay nagawa nitong maiwasan ang kanyang atake. Subalit higit pa roon ang inaalala niya. Patuloy ang pagdurugo ng kanyang sugat. Isa pa nararamdaman niyang unti-unti ng kumakalat ang lason sa buo niyang katawan. Nagsisimula ng mamanhid ang mga kalamnan niya.
"Lintik!" asik ni Voura. Wala siyang makita sa kapal ng usok. Malamang na natakasan na naman siya ng lalaki. Mataman niyang pinakiramdaman ang paligid. " He he he....kung sa tingin mo makakatakas ka, Soaring Pheonix! Nagkakamali ka!" nilinga-linga nito ang paligid. Isang punongkahoy ang agad na tumawag ng kanyang pansin. Napangisi si Voura.
"Alam mo...kung sumuko ka na lang agad...di sana, hindi ka na nahirapan at nasugatan pa." nakakalokong paglilitanya ni Voura.
Agad na natunugan ni Stefan ang ibig ipakahulugan ng lalaki. Sinipat niya ang kanyang ang paligid. Kinabahan siya ng makita ang mga bakas ng kanyang dugo. Maaaring maging palatandaan iyon upang mabisto ni Voura ang kanyang kinaroroonan. Maingat niyang sinipat ang kalaban.
Wala.
Muling nagkubli si Stefan sa katawan ng punongkahoy.
"Huli ka!" sigaw ng lalaki.
Mula sa taas ay napatingala si Stefan. Mabilis ang pagsalakay sa kanya ng kalaban. Hindi na siya makakaiwas pa. Gamit ang nalalabing mga lakas. Sinalubong ni Stefan si Voura sa ere. Nagtagis ang kanilang mga sandata. Mabilis ang mga palitan ng kani-kanilang mga atake. Bilang isang batikang assassin, nagagawang sabayan ni Voura ang bilis at lakas ni Stefan. Subalit batid ni Voura na nagagawa lamang niya iyon dahil sa epekto ng lason. Sa kabilang banda, nahihirapan ng huminga si Stefan. Masyado ng kumalat ang lason sa buo niyang katawan. Kailangan na niyang gumawa ng paraan.
Patuloy ang pagtutunggali ng dalawa. Hanggang sa isang mabilis na atake ang pinakawalan ni Stefan. Biglang nawalan ng balanse si Voura na agad sinunggaban ni Stefan ng pagkakataong masukol ang lalaki.
"Haaaaaaaaaaa!!!!" si Stefan.
Blag!
Tumalsik ang katawan ni Voura sa isang puno. "Aaaaarrrhhkkk!" sumuka ito ng dugo. Subalit hindi pa man nakakabawi sa tinamong pinsala buhat sa magiting na Pyrus Knight. Paparating na ulit si Stefan at isa muling atake ang pinakawalan.
"Tapos ka na!" magkaalinsabay na wasiwas ni Stefan sa sandata na lumikha ng malaking pinsala kay Voura. Napamulagat ang mata nito hanggang unti-unti ng nanghina. Walang buhay na bumagsak sa damuhan si Voura.
Tila naman nabunutan ng tinik sa lalamunan si Stefan. Habol-habol ang hininga'y nanghihina itong bumagsak sa lupa paharap sa walang buhay na kalaban.
"Magaling ka nga talaga!" tinig iyon ng isang lalaki mula sa likuran ni Stefan.
Akmang babangon pa sana si Stefan subalit mabilis na nakakilos ang may-ari ng boses. Gamit-gamit ang isang maitim na usok. Nagawa nitong masukol ang binatang mandirigma ng Pyrus.. Binalot ng maitim na usok si Stefan na nagmumula sa isa sa mga singsing na sout nito. Nabitiwan niya ang kanyang sandata sa akmang pagpigil sa patuloy na pagsalukob sa kanya ng maitim na usok. Anumang pagpupumiglas na gawin niya ay walang magawa dahil unti-unti na siyang tinatalo ng lason. Bukod pa sa ginwa niyang pakikipagtunggali kanina kay Voura na mas lalong nagpabilis upang manghina siya.
"Wag ka mag-alala...hindi ka mamamatay sa lason ni Voura. " panimula nito. " Ang itim na usok na nakabalot sa iyo ay may kakayahang kakayahan magtanggal ng anumang masamang elemento sa katawan mo." pagpapatuloy nito habang matamang pinagmamasdan ang nagpupumiglas na lalaki. " Isa pa, ang utos sa amin ay dalhin ka ng buhay. Malaki ang magiging pakinabang mo sa samahan."
"Hinding-hindi ako sasama sa samahan n-nyo!" kahit nanghihina na'y nagawa pa rin niyang tumanggi sa winika ng lalaki. "Sa oras....na makaalis ako dito! Isusunod kita sa kasama mo!"
"Hahahaha!...wag mo akong ipapares kay Voura!" nangangalit na saad nito. "Ako si Zakhar, isa sa mga kinatatakutang dark caster ng lupain!"pagpapakilala nito. "Isa pa sa kalagayan mo, magagawa kitang paslangin kung gugustuhin ko!"
Tumino kay Stefan ang pangalan ng lalaking nakabihag sa kanya sa kasalukuyan. Ito marahil ang matunog na dark caster na si Zakhar Rassputin. Mula sa pamilya ng mga Rassputin na kilala sa mga mahikang itim na gumagamit ng buhay na tao bilang sakripisyo. Kabilang ang angkan nito sa sumama sa unang digmaan na naganap maraming taon na ang nakalipas sa lupain ng Reyalberuh. Subalit anumang lakas at sama ng mga salamangkang tanging ang pamilya nito ang nakakaalam ay nagawa itong magapi ng Cirkulo Mystico, ang kapulungan ng mga wizard at mages ng tatlong bansa, ang Cephiro, Zamorakia at Lunar. Hanggang sa matapos ang nasabing digmaan. Wala ng impormasyon ang naitala patungkol sa angkan nito. Karamihan sa mga iyon ay teyorya na lamang. Subalit heto ang isang buhay na patuto na may mga nabubuhay pang mga nilalang buhat sa masamang angkan ng Rassputin. Agad na nagkaroon ng kunklusyon si Stefan sa mga nagaganap na iyon. Subalit minabuti niyang sarilinin muna iyon.
"Ano bang kailangan nyo sa akin?!"
"Ako wala, subalit ang aming pinuno ang nag-utos na dahil ka namin sa kanya ng buhay." wika nito. "Ngunit, kapag nagpatuloy ka sa walang saysay na pagtatanong at hindi manahimik. Maaring ako man ay magkaroon ng pangangailangan sa iyo." nakakalokong wika nito.
"Aaaaagggggggggggghhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh!" patuloy na pagpupumiglas ni Stefan. Kung magagawa lamang niyang makaalpas sa itim na usok. Ngunit tanging sa natitira na lamang niyang lakas siya umaasa dahil sa nabitiwan niya ang kanyang mga sandata.
"Talaga nga hindi ka lang mahirapan pakiusapan. Matigas din ang ulo mo!" naiinis ng wika ni Zakhar. Mabilis itong lumapit sa lalaki na hindi man lang inihakbang ang mga paa. "Itong sayo!"
"Uh!" napaigik sabay ubo si Stefan ng dumapo sa katawan niya ang siyang suntok ni Zakhar.
"Pero teka, sayang naman ang gandang lalaki mo kung bubugbugin lamang kita." nakangising wika nito na tila ang kung anong kakatuwang binabalak. "Envuelva ambiente sin humo casera." agad na binalot ng isang makapal na itim na usok ang buong paligid. Tanging ang nakikitang liwanag ni Stefan ay ang kanilang kinalalagyan.
"Papaano ko ba sisimulan." anas ni Zakhar. Kasunod noon ay ang malakas na halakhak na bumingi sa buong paligid. "Dito!" marahas na hinablot ng lalaki ang balute ni Stefan sa kanang balikat. Nanlaki ang kanyang mga mata ng mapagmasdan ang mabibilog na kalamnan ni Stefan. Sa taglay na kakisigan niyon ay nagsimulang maglaway si Zakhar.
"Anong ginagawa mo!" si Stefan.
"Wag ka mag-alala, bago ka pakinabangan ng aming pinuno. Maaaring sa ngayon, ako muna ang makinabang sa iyo." kasabay ang isang nakakalokong ngisi ni Zakhar. Bahagya pa itong lumapit sa binata. Inilapit ang mukha sa hubad na balikat at agad iyong hinalikan. "Aaaaahhhh....balikat mo pa lang ay ubod na ng sarap, mandirigma.
Ibayong kilabot ang nadama ni Stefan sa ginawi ng lalaki. Dahil na kalapit na ito sa kanya. Noon niya napagmasdan ang mukha nito. Halos ay kasing-edad lamang niya ang lalaki ayon sa pagmumukha nito. Nawala sa pangingilala si Stefan ng muling dumantay ang labi ng lalaki sa kanyang braso. Naglakbay ang labi at dila nito mula sa kanyang braso papunta sa kanyang kilikili.
"Uuuummmhhhhh...ang bango naman ng kilikili mo." papuri nito habang ninanamnam ang bahaging iyon ng lalaki.
Napapikit si Stefan. Ngunit saglit lang dahil tumigil ang lalaki sa ginagawa. Nahuli nitong nakapikit ang bihag.
"Masarap ba?"
Napadilat si Stefan subalit hindi siya tumugon. "Pano kaya kung ito naman....!" biglang hinablot nito ang baluteng bumabalot sa makisig na dibdib ni Stefan. Mas lalong naglaway si Zakhar sa nakahaing katawan ni Stefan. Hindi niya akalain na ganito kaganda ang ikinukubli ng tila naglalagablab na balute ng lalaki. Ngayon lamang siya nakakita ng ganito kakisig na katawan ng lalaki. Halos lahat ng kanyang naging biktima ay walang sinabi kung ikukumpara sa katawan ng kasalukuyang bihag niya. Bilang isa sa mga natitirang miyembro ng kanilang angkan. Pinag-igi niyang pag-aralan ang lahat ng mahika ng kanilang angkan. At isa na si mga pinaghuasay niya ay ang mga sealing at entangling spell. Dahil maari niyang mabihag ang sinumang lalaki na gugustuhin niyang matikman. Noon pa man ay may pagtatangi na siya sa kapwa niya lalaki. At ngayon nga niya lubos na ipinagpapasalamat sa angkan ang pagkakaroon ng ganoong uri ng mahika. Nagamit niya sa masasabing tama para sa kanya ang potensyal na lakas ng mahika.
Hindi na nag-aksaya pa ng panahon si Zakhar, pagkakataon na niya iyong makatikim ng ubod sa sarap na putahe. Agad niyang sinunggaban ang mala-munggong utong ni Stefan.
"Aaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhh....!!!!!!!!!!'" hindi na nagawang pigilan ni Stefan ang kanyang ungol. Ang init sobra ng labi at dila ng lalaking may bihag sa kanya. Napangisi naman ang lalaki na patuloy lang sa paglasap sa matipunong bisig ng mandirigma. Paminsan-minsa'y marahan kinakagat-kagat ang utong ng lalaki. "Aaaaaahhhh...sobrang sarap n'yan.
"Ngayon lang ako nakatikim ng katulad mo kaya...talagang susulitin ko ang pagkakataong ito." wika ni Zakhar sa sarili habang patuloy na ninananam ang katawan ni Stefan. Ngunit agad na nangamba si Zakhar. Isang malakas na enerhiya ang ngayo'y papalapit sa kinaroroonan nila.
Itutuloy..............
"Anong balita sa mga planno natin?" tinig iyon ng isang lalaki na nagkukubli sa likod ng isang malaking haligi. Madilim ang bahaging iyon kung kaya walang pagkakakinlanlan ang nilalang na iyon.
"Sa lahat ay umaayon sa inyong mga plano, Kamahalan." wika naman ng isang matapat na alagad. Sa sout nitong kapa ay mababatid na ito'y isang mandirigma na kabilang sa Terra Knights. "Sa pangkasalukuya'y tinutugis na ng ating matatapat na alagad ang mga maaaring sagabal at balakid sa inyong dakilang adhikain." pagpapatuloy pa nito.
Napangisi ang nilalang sa dilim sa napakinggang turan ng mandirigma. Kaunting panahon na lang at mapapasakamay na niya ang kanyang pinapangarap, sambit nito sa sarili. "Maaasahan kang talaga.!" papuri nito sa kausap.
"Karangalan ko ang mapaglingkuran kayo." taos sa pusong pasasalamat ng mandirigma sa tinanggap na papuri.
"Ginoo?" nagtatakang tanong ng isang aliping babae sa mandirigma. "Sino ho ba ang kinakausap ninyo riyan?" wika pa nito.
"Ha-ah! wala naman....may iniisip lamang ako." ganting wika ng mandirigma. "Teka! ano bang ginagawa mo rito sa pasilyong ito, alipin!" bulyaw nito.
"Na-napadaan lamang po ako. Sige ho, maiwan ko na kayo riyan." napatalilis ito sa takot na baka masamain ng ginoo ang kanyang pagtatanong.
Pinakiramdaman ng lalaki ang presensya ng kausap. Wala na rin ito doon. Marahil nakuha agad nitong makaalis bago pa man mapansin sila ng alipin. Napapailing na lamang ang mandirigmang Terra sa pangyayari. Subalit bakas sa mukha nito ang labis na pananabik sa araw na maisasakatuparan nila ang kanilang mga balakin. Naging mabilis ang pagbulusok ni Stefan. Anumang sandali ay tatama ang kanyang katawan sa lupa. Kinakailangan niyang makagawa ng paraan kung hindi maaring maging katapusan na niya iyon. At batid niya sa sarili na hindi dapat doon humantong ang lahat ng kanyang pinaghirapan upang maabot ang posisyon niya ngayon. Bilang isa sa mga itinuturing na magigiting na mandirigma sa buong kapulungan ng mga knights hindi lamang sa kinaaaniban niyang pangkat. Isang magiging katawa-tawa kung ang magiging dahilan ng kamatayan niya ang ang pagkahulog dahil sa nawalan ng balanse at hindi sa isang makabuluhang labanan.
"Ya!!!" gamit ang sariling lakas, nakagawa siya ng paraan upang kahit papaano ay mabawasan ang momentum ng kanyang pagbagsak. Subalit hindi iyon naging sapat upang hindi siya magtamo ng pinsala sa kanyang sarili. Hindi na inalintana iyon ni Stefan. Kahit pa nananakit ang buo niyang katawan dahil marahil sa may ilang buto niya ng maaaring nabali bukod pa sa bubog niyang katawan. Isa pa ang unti-unting nauubos niyang enerhiya. Mabilis ngunit maingat pa rin na tumayo sa Stefan subalit huli na para sa kanya na makatakas. Naririto at pinaliligiran na siya ng mga taong humahabol sa kanya. Hawak-hawak ang mga naambang sandata na punong-puno ng nakamamatay na lason.
"Itigil mo na itong walang saysay mong pagpapahabol, Soaring Pheonix!" anas ni Voura. "Pinapagod mo lang ang sarili mo!"
"Tapos ka na ba?!"
"Huh!"
"Pheonix Blast!" paikot na iwinasiwas ni Stefan ang kanyang sandata na lumikha ng isang malaking bilog kasabay ng sunod-sunod na pagsabog sa sinuman mahagip ng alab. Agad na tinupok ng alab ni Stefan ang mga alagad ni Voura. Tanging mga abo na lamang ang natira sa mga ito. Natakpan ng makapal na alikabok ang buong paligid. Sa pagkakataong iyon muling nakapagtago si Stefan. Mula sa kanyang kinaroroonan nakikita niya ang inuubong si Voura. Magaling nga rin ito dahil kahit papaano ay nagawa nitong maiwasan ang kanyang atake. Subalit higit pa roon ang inaalala niya. Patuloy ang pagdurugo ng kanyang sugat. Isa pa nararamdaman niyang unti-unti ng kumakalat ang lason sa buo niyang katawan. Nagsisimula ng mamanhid ang mga kalamnan niya.
"Lintik!" asik ni Voura. Wala siyang makita sa kapal ng usok. Malamang na natakasan na naman siya ng lalaki. Mataman niyang pinakiramdaman ang paligid. " He he he....kung sa tingin mo makakatakas ka, Soaring Pheonix! Nagkakamali ka!" nilinga-linga nito ang paligid. Isang punongkahoy ang agad na tumawag ng kanyang pansin. Napangisi si Voura.
"Alam mo...kung sumuko ka na lang agad...di sana, hindi ka na nahirapan at nasugatan pa." nakakalokong paglilitanya ni Voura.
Agad na natunugan ni Stefan ang ibig ipakahulugan ng lalaki. Sinipat niya ang kanyang ang paligid. Kinabahan siya ng makita ang mga bakas ng kanyang dugo. Maaaring maging palatandaan iyon upang mabisto ni Voura ang kanyang kinaroroonan. Maingat niyang sinipat ang kalaban.
Wala.
Muling nagkubli si Stefan sa katawan ng punongkahoy.
"Huli ka!" sigaw ng lalaki.
Mula sa taas ay napatingala si Stefan. Mabilis ang pagsalakay sa kanya ng kalaban. Hindi na siya makakaiwas pa. Gamit ang nalalabing mga lakas. Sinalubong ni Stefan si Voura sa ere. Nagtagis ang kanilang mga sandata. Mabilis ang mga palitan ng kani-kanilang mga atake. Bilang isang batikang assassin, nagagawang sabayan ni Voura ang bilis at lakas ni Stefan. Subalit batid ni Voura na nagagawa lamang niya iyon dahil sa epekto ng lason. Sa kabilang banda, nahihirapan ng huminga si Stefan. Masyado ng kumalat ang lason sa buo niyang katawan. Kailangan na niyang gumawa ng paraan.
Patuloy ang pagtutunggali ng dalawa. Hanggang sa isang mabilis na atake ang pinakawalan ni Stefan. Biglang nawalan ng balanse si Voura na agad sinunggaban ni Stefan ng pagkakataong masukol ang lalaki.
"Haaaaaaaaaaa!!!!" si Stefan.
Blag!
Tumalsik ang katawan ni Voura sa isang puno. "Aaaaarrrhhkkk!" sumuka ito ng dugo. Subalit hindi pa man nakakabawi sa tinamong pinsala buhat sa magiting na Pyrus Knight. Paparating na ulit si Stefan at isa muling atake ang pinakawalan.
"Tapos ka na!" magkaalinsabay na wasiwas ni Stefan sa sandata na lumikha ng malaking pinsala kay Voura. Napamulagat ang mata nito hanggang unti-unti ng nanghina. Walang buhay na bumagsak sa damuhan si Voura.
Tila naman nabunutan ng tinik sa lalamunan si Stefan. Habol-habol ang hininga'y nanghihina itong bumagsak sa lupa paharap sa walang buhay na kalaban.
"Magaling ka nga talaga!" tinig iyon ng isang lalaki mula sa likuran ni Stefan.
Akmang babangon pa sana si Stefan subalit mabilis na nakakilos ang may-ari ng boses. Gamit-gamit ang isang maitim na usok. Nagawa nitong masukol ang binatang mandirigma ng Pyrus.. Binalot ng maitim na usok si Stefan na nagmumula sa isa sa mga singsing na sout nito. Nabitiwan niya ang kanyang sandata sa akmang pagpigil sa patuloy na pagsalukob sa kanya ng maitim na usok. Anumang pagpupumiglas na gawin niya ay walang magawa dahil unti-unti na siyang tinatalo ng lason. Bukod pa sa ginwa niyang pakikipagtunggali kanina kay Voura na mas lalong nagpabilis upang manghina siya.
"Wag ka mag-alala...hindi ka mamamatay sa lason ni Voura. " panimula nito. " Ang itim na usok na nakabalot sa iyo ay may kakayahang kakayahan magtanggal ng anumang masamang elemento sa katawan mo." pagpapatuloy nito habang matamang pinagmamasdan ang nagpupumiglas na lalaki. " Isa pa, ang utos sa amin ay dalhin ka ng buhay. Malaki ang magiging pakinabang mo sa samahan."
"Hinding-hindi ako sasama sa samahan n-nyo!" kahit nanghihina na'y nagawa pa rin niyang tumanggi sa winika ng lalaki. "Sa oras....na makaalis ako dito! Isusunod kita sa kasama mo!"
"Hahahaha!...wag mo akong ipapares kay Voura!" nangangalit na saad nito. "Ako si Zakhar, isa sa mga kinatatakutang dark caster ng lupain!"pagpapakilala nito. "Isa pa sa kalagayan mo, magagawa kitang paslangin kung gugustuhin ko!"
Tumino kay Stefan ang pangalan ng lalaking nakabihag sa kanya sa kasalukuyan. Ito marahil ang matunog na dark caster na si Zakhar Rassputin. Mula sa pamilya ng mga Rassputin na kilala sa mga mahikang itim na gumagamit ng buhay na tao bilang sakripisyo. Kabilang ang angkan nito sa sumama sa unang digmaan na naganap maraming taon na ang nakalipas sa lupain ng Reyalberuh. Subalit anumang lakas at sama ng mga salamangkang tanging ang pamilya nito ang nakakaalam ay nagawa itong magapi ng Cirkulo Mystico, ang kapulungan ng mga wizard at mages ng tatlong bansa, ang Cephiro, Zamorakia at Lunar. Hanggang sa matapos ang nasabing digmaan. Wala ng impormasyon ang naitala patungkol sa angkan nito. Karamihan sa mga iyon ay teyorya na lamang. Subalit heto ang isang buhay na patuto na may mga nabubuhay pang mga nilalang buhat sa masamang angkan ng Rassputin. Agad na nagkaroon ng kunklusyon si Stefan sa mga nagaganap na iyon. Subalit minabuti niyang sarilinin muna iyon.
"Ano bang kailangan nyo sa akin?!"
"Ako wala, subalit ang aming pinuno ang nag-utos na dahil ka namin sa kanya ng buhay." wika nito. "Ngunit, kapag nagpatuloy ka sa walang saysay na pagtatanong at hindi manahimik. Maaring ako man ay magkaroon ng pangangailangan sa iyo." nakakalokong wika nito.
"Aaaaagggggggggggghhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh!" patuloy na pagpupumiglas ni Stefan. Kung magagawa lamang niyang makaalpas sa itim na usok. Ngunit tanging sa natitira na lamang niyang lakas siya umaasa dahil sa nabitiwan niya ang kanyang mga sandata.
"Talaga nga hindi ka lang mahirapan pakiusapan. Matigas din ang ulo mo!" naiinis ng wika ni Zakhar. Mabilis itong lumapit sa lalaki na hindi man lang inihakbang ang mga paa. "Itong sayo!"
"Uh!" napaigik sabay ubo si Stefan ng dumapo sa katawan niya ang siyang suntok ni Zakhar.
"Pero teka, sayang naman ang gandang lalaki mo kung bubugbugin lamang kita." nakangising wika nito na tila ang kung anong kakatuwang binabalak. "Envuelva ambiente sin humo casera." agad na binalot ng isang makapal na itim na usok ang buong paligid. Tanging ang nakikitang liwanag ni Stefan ay ang kanilang kinalalagyan.
"Papaano ko ba sisimulan." anas ni Zakhar. Kasunod noon ay ang malakas na halakhak na bumingi sa buong paligid. "Dito!" marahas na hinablot ng lalaki ang balute ni Stefan sa kanang balikat. Nanlaki ang kanyang mga mata ng mapagmasdan ang mabibilog na kalamnan ni Stefan. Sa taglay na kakisigan niyon ay nagsimulang maglaway si Zakhar.
"Anong ginagawa mo!" si Stefan.
"Wag ka mag-alala, bago ka pakinabangan ng aming pinuno. Maaaring sa ngayon, ako muna ang makinabang sa iyo." kasabay ang isang nakakalokong ngisi ni Zakhar. Bahagya pa itong lumapit sa binata. Inilapit ang mukha sa hubad na balikat at agad iyong hinalikan. "Aaaaahhhh....balikat mo pa lang ay ubod na ng sarap, mandirigma.
Ibayong kilabot ang nadama ni Stefan sa ginawi ng lalaki. Dahil na kalapit na ito sa kanya. Noon niya napagmasdan ang mukha nito. Halos ay kasing-edad lamang niya ang lalaki ayon sa pagmumukha nito. Nawala sa pangingilala si Stefan ng muling dumantay ang labi ng lalaki sa kanyang braso. Naglakbay ang labi at dila nito mula sa kanyang braso papunta sa kanyang kilikili.
"Uuuummmhhhhh...ang bango naman ng kilikili mo." papuri nito habang ninanamnam ang bahaging iyon ng lalaki.
Napapikit si Stefan. Ngunit saglit lang dahil tumigil ang lalaki sa ginagawa. Nahuli nitong nakapikit ang bihag.
"Masarap ba?"
Napadilat si Stefan subalit hindi siya tumugon. "Pano kaya kung ito naman....!" biglang hinablot nito ang baluteng bumabalot sa makisig na dibdib ni Stefan. Mas lalong naglaway si Zakhar sa nakahaing katawan ni Stefan. Hindi niya akalain na ganito kaganda ang ikinukubli ng tila naglalagablab na balute ng lalaki. Ngayon lamang siya nakakita ng ganito kakisig na katawan ng lalaki. Halos lahat ng kanyang naging biktima ay walang sinabi kung ikukumpara sa katawan ng kasalukuyang bihag niya. Bilang isa sa mga natitirang miyembro ng kanilang angkan. Pinag-igi niyang pag-aralan ang lahat ng mahika ng kanilang angkan. At isa na si mga pinaghuasay niya ay ang mga sealing at entangling spell. Dahil maari niyang mabihag ang sinumang lalaki na gugustuhin niyang matikman. Noon pa man ay may pagtatangi na siya sa kapwa niya lalaki. At ngayon nga niya lubos na ipinagpapasalamat sa angkan ang pagkakaroon ng ganoong uri ng mahika. Nagamit niya sa masasabing tama para sa kanya ang potensyal na lakas ng mahika.
Hindi na nag-aksaya pa ng panahon si Zakhar, pagkakataon na niya iyong makatikim ng ubod sa sarap na putahe. Agad niyang sinunggaban ang mala-munggong utong ni Stefan.
"Aaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhh....!!!!!!!!!!'" hindi na nagawang pigilan ni Stefan ang kanyang ungol. Ang init sobra ng labi at dila ng lalaking may bihag sa kanya. Napangisi naman ang lalaki na patuloy lang sa paglasap sa matipunong bisig ng mandirigma. Paminsan-minsa'y marahan kinakagat-kagat ang utong ng lalaki. "Aaaaaahhhh...sobrang sarap n'yan.
"Ngayon lang ako nakatikim ng katulad mo kaya...talagang susulitin ko ang pagkakataong ito." wika ni Zakhar sa sarili habang patuloy na ninananam ang katawan ni Stefan. Ngunit agad na nangamba si Zakhar. Isang malakas na enerhiya ang ngayo'y papalapit sa kinaroroonan nila.
Itutuloy..............
COMMENTS