By: Neji Hyuuga Napahinto sa kanyang ginagawa si Popoy ng makarinig ng ingay mula sa kinahihigaan ng kangyang Kuya Rupert. Kinabahan siya da...
By: Neji Hyuuga
Napahinto sa kanyang ginagawa si Popoy ng makarinig ng ingay mula sa kinahihigaan ng kangyang Kuya Rupert. Kinabahan siya dahil maaaring nagkaroon na ito ng malay. Nilingon niya ang gawi sa kanaroroonan ng lalaki. Wala namang pagbabago sa posisyon nito na kasalukuyang nakatihaya. Katulad ng posisyon ng kanyang Kuya Andrei na tila isa ring uri ng putahe na kay sarap papakin. Kapansin-pansin din ang namumukol nitong harapan. Napangiti si Popoy sa kanyang naiisip. Marahil pagkatapos niyang matikman ang sarap ng kanyang Kuya Andrei ay isusunod niyang tikman ang kung gaano naman kasarap ang kanyang Kuya Rupert. Napapangiti siya sa isiping iyon. Nawala ang kanyang pangamba sa isiping baka gising na ang lalaki at napapanood siya sa kanyang ginagawang panggagapang kay Andrei.
Muling itinuon ni Popoy ang kanyang sarili sa hubad-baro ng si Andrei. Dahil sa narinig na ingay, medyo nabawasan ang init na nararamdaman ni Popoy. Muli siyang gumapang pataas sa matipunong dibdib ng binata saka sinimulang papakin ulit ang magkabilang utong ng lalaki. Pinagyaman niya ang kanyang mga labi at dila sa pagsipsip, paghalik at pagdila sa mga utong nito. Tila walang kapagurang paglapirot sa dalawang munting butil na iyon ni Andrei. Habang ang kanyang mumunting kanang kamay ay nagsimulang maglakbay sa buong katawan ng lalaki. Mula sa paghaplos at pagdama ng matipunong bisig ng lalaki. Bumaba ang kamay nito sa may pusod, pababa sa mapipintog at maskuladong mga hita. natuwa pa si Popoy ng masagi ng kanyang kamay ang malambot pang ari ng kanyang kuya. Nagtagal ang kamay ni Popoy sa parteng iyon ng katawan ni Andrei. Nagpanumbalik muli ang kaninang init ni Popoy. Habang patuloy sa pagdama ng hita na paminsan-minsan ay dinudunggol ng kanyang kamay ang natutulog pang kargada ng binata, bumaba naman ang mga labi ni Popoy. Mula sa dalwang utong pababa sa pusod hanggang sa matapat sa mukha niya ang maumbok subalit malambot pa ring harapan ni Andrei.
Tiningala muna ni Popoy ang nahihimbing pa ring si Andrei. Kinakabahan man sa ginagawa niya, buo na rin sa isip niya na kailangan niyang ituloy ang nasimulan. Saka dahan-dahan na ipinatong ang kanyang kamay sa bukol na harap ng lalaki. Nadama niya ang init at lambot ng ari ng lalaki. Marahan hinaplos-haplos ni Popoy ang natutulog pa ring alaga ni Andrei sa labas ng sout nitong manipis na pantalon.
Natuwa si Popoy dahil unti-unting nabubuhay ang munting laman na iyon sa pagitan ng mga hita ni Andrei. Nagsimula itong tumigas hanggang sa madama ni Popoy na tirik na tirik na sa loob ng sout na pantalon ni Andrei ang kargada nito. Lalong nadarang ng nararamdamang init si Popoy. Kahit na loob pa at nahaharangan ng tela ang kaselanan ng binata damang-dama ni Popoy ang katigasan at kitang-kita niya ang kalakihan at kahabaan ng titi ni Andrei. Yumukod siya saka dinampian ng halik ang naghuhumindig na kargada ni Andrei. Gamit ang dalawang munting kamay, binakat niya sa tela ang kahabaan ng titi ni Andrei. Takam na takam ang batang lalaki sa kanyang nahahawakan.
Hindi na nagpatumpik-tumpik pa'y ibinaba ni Popoy ang pantalon kasama ang anumang piraso ng damit na nagkukubli sa nagngangalit na ari ni Andrei. Sumabit pa ang titi nito sa sout na pantalon kaya humampas iyon sa may pusod ng lalaki. Namangha si Popoy sa nakita niyang kargada ng kanyang Kuya Andrei. Halos umabot iyon sa may pusod nito. Ganoon kahaba ang tinataglay ng kanyang natagpuang kuya. Labis na natuwa si Popoy sa nakikita. Dumukwang siya saka dinampian ng halik ang katawan ng titi ni Andrei. Gumalaw iyon, pumintig-pintig kasunod ng munting ungol na namutawi kay Andrei. Agad na nilingon ni Popoy ang lalaki, mahimbing pa rin itong natutulog. Muli naman niyang itinuon ang atensyon sa kapirasong laman na nasa harapan. Dahan-dahan niyang hinawakan ang tigas na tigas na alaga ng nahihimbing na binata. Pinatayo niya iyon at itinutok sa kanyang bibig.
Biglang nanuyo ang lalamunan ni Popoy. Napalunok siya. Kakayanin kaya niya ang ganoon kahaba at kalaking sandata. Halos hawak na ng dalwa niyang kamay ang katawan ng naghuhumindig na kargada subalit naka-usli pa rin ang ga-kabuteng ulo ng titi ng kuya niya. Yumuko si Popoy upang mahalikan ang nangingintab na ulo ng titi ni Andrei. Muling pumintig-pintig ang ari ng lalaki subalit hindi na inalintana iyon ng batang lalaki. Balewala na sa kanya ang anumang nangyayari sa kanyang paligid ng mga sandaling iyon. Tanging sa nagngangalit na alaga ng kanyang Kuya Andrei nakatuon lahat ng kanyang atensyon.
Agad na sinimulan ni Popoy na isubo ang tigas na tigas na titi ng kanyang Kuya Andrei.
"Uuuuuummmmmmhhhhhhhhh!" mahina subalit mahabang ungol ang narinig ni Popoy. Habang subo-subo ang naghuhumindig na titi ng binata'y tiningnan niya ang lalaki. Nanlaki ang mga mata ni Popoy ng makitang gising na ang lalaki. "Kuya Andrei...." habang subo-subo pa ang titi nito'y nagawa niyang bigkasin ang mga pangalan ng lalaki na animo'y nagpapaalam sa ginawang kapangahasan.
Napangiti ang lalaki. "Magagalit ako pag-itinigil mo yan." saad ni Andrei. Gustuhin man niyang sawayin ang batang lalaki nagawa na siyang matalo ng kamunduhan. Nadarang na siya ng init na dala ng ginagawa ng bata na pagsuso sa kanyang mahabang kargada.
Nabuhayan naman ng loob si Popoy sa tinuran ng lalaki. Dinilaan niya ng kahabaan ng titi pati na ang nangingintab na ulo at muling isinubo. Dinig na dinig ni Popoy ang mga ungol ni Andrei. Kung kaya mas lalo niyang pinagbuti ang pagsuso sa malaking titi ng lalaki. Tass-baba ang ulo niya sa kahabaan ni Andrei. Paminsan-minsan ay sinusubukan niyang isubo ng buo ang titi nito. Halos mabilaokan si Popoy kapag ginagawa niya ang paraan na yon subalit ibayong sarap ang dulot noon para sa kanya. Lalong lumalakas ang ungol ni Andrei.
"Aaaaaahhh....sige pa! Isubo mo ang titi ko....aaaaahhhh....ang galing mo bata!" halos mabaliw sa sarap si Andrei. Nasisiyahan siya sa isipin na isang batang lalaki ang sumususo sa kanyang burat. Mas masarap sa pagsuso sa kanya ni Rupert. May kakaibang sensasyon siyang nararamdaman sa mga oras na iyon. Mas nakakadarang ang init na dulot ng bagong makamundong karanasan.
Patuloy lamang sa pagsuso ng titi ni Andrei si Popoy. Taas-baba ang kanyang ulo. "Aaaaaahhhh................sige paaaahhhh....ang sarp ng ginawa moooooooooooooooohhhh....wag mong ititigil yaaannnnnnnnn." ungol ni Andrei. Sinunod naman ng batang lalaki ang kagustuhan ng binata. Hanggang sa hawakan ni Andrei ang ulo ng bata saka mabilis na kumadyot sa bibig nito. Alam niyang hindi nito kakayanin ang kahabaan ng kanyang tit kaya hindi niya isinasagad. Hindi katulad ni Rupert kapag ginagawa niyang kantutin ang bibig nito.
Ilang minuto pang paglabas masok ng kargada ni Andrei sa murang bibig ng batang lalaki ng maramdaman niyang malapit ng lumabas ang naiipon niyang katas. Pabilis ng pabilis ng pabilis ang pagkadyot ni Andrei. "Aaaaaahhhh...malapit na ako.....aaaayaaaann naaaa aaahhhhhhh!" agad na inilabas ni Andrei ang kanyang kargada saka mabilis na binayo iyon sa harap ng bata. "Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhhhhhh!"
Sunod-sunod na tumalsik sa matipunong dibdib ni Andrei ang masaganang katas. Maputi at malapot ang kanyang dagta na kumalat sa katawan niya. Tuwang-tuwa naman si Popoy sa nakitang pagbulwak ng katas ng kanyang Kuya Andrei. Ang dami-dami noon at parang ang sarap-sarap. Hindi nakatiis si Popoy. Agad niyang dinukwang ang titi ni Andrei at isinubo ang patuloy pa rin sa pag-agos ng katas.
"Aaaaaaaaaaaahhhhhhh." ungol ni Andrei. Nagulat man sa ginawa ng batang lalaki. Hinayaan na lamang ni Andrei na sipsipin nito ang natitirang katas sa kanyang ari. Napapa-iling na lamang ang binata sa naganap sa kanila ng lalaki. Ganoon na ba siya katakam sa pakikipagtalik na kahit isang batang lalaki na nagnanasa sa kanyang katawan ay hahayaan niya?
"Kuya, ang sarap naman po ng alaga nyo tsaka ng gatas nyo." nangingiting wika ni Popoy. "Pasensya na po kayo ah...sarap nyo kasi eh." hinging paumanhin nito sa ginawang kapahangasan.
"Ayos lang 'yon. Pero sana wag na munang mauulit. Bata ka pa." "Opo.!" ginulo ni Andrei ang buhok ng bata. Nakahinga siya ng maluwag at tila naibsan ang nadaramang pagsisi sa pangungunsiti.
Subalit dala marahil ng kapusukan nilang dalawa. Hindi nila namamalayan ang isang pares ng mata na naging saksi sa kanilang ginawa.
"Mmmm, huh!" tawag pansin nito sa dalawa. "Tapos na ba kayo?" wika nito.
Napabalikwas si Andrei ng bangon dala ng pagkagulat.
"Kuya, isang lambana!" si Popoy sabay turo sa isang maliit na nilalang na lumilipad sa harapan nila.
"Tama ka dun pilyong bata!" lumapit ito kay Popoy saka pinitik ang ilong. "isa nga akong lambana. Ako si Vino." paikot-ikot itong lumipad sa buong kabahayan.
'Teka anong ginagawa ng isang lambanang katulad mo dito?" sabad ni Andrei. "Di ba naninirahan kayo sa kanlurang bahagi ng lupain ng Reyalberuh. Sa kagubatan ng bansang Domina, ang Mahiwagang Kagubatan ng Altare." pagsasalaysay ng lalaki.
"Magaling! Hindi ka lang pala matipuno..." saka lumapit sa dibdib ng binata. Naroroon pa ang nagkalat na katas nito na umaagos pababa sa may bandang pusod. Gamit ang maliit na daliri, kumuha ito ng ilang patak ng katas ni Andrei saka tinikman. "hmmmmm, masarap ka rin pala."
Namangha si Andrei sa ginawa ng lambana. Napangiti siya sa kadahilanang, mukhang pati ang maliit na nilalang na ito'y titikim rin sa kanyang kargada. Natatawa si Andrei sa kanyang iniisip.
"Tama ka sa mga tinuran mo lalaki." anas ng maliit na tinig ni Vino. "galing nga ako sa malayong lugar ng Altare. At dito ako sa lugar nyo napadpad."
salaysay nito.
"Teka bago ka magkuwento, magbibihis lamang ako." si Andrei.
Tinungo ni Andrei ang malaking tokador sa gawing kanan kaliwa ng higaan. Pumili siya ng damit kapagdaka'y isinuot.
"Sino naman 'to?: tanong ni Vino na kasalukuyang nasa matipunong dibdib ni Rupert. Animo'y nasa parke ito sa klase ng paglalakd nito sa dibdib ng binata. Nang hustong makalapit sa mukha'y binistahan nito ng maigi ang lalaki. "Hmmmm...maamo ang mukha.....subalit malayo naman sa mukha ninyong dalawa para maging kapatid ninyo." pinaglipat-lipat nito ang tingin sa kanilang tatlo.
"Hindi kami magkakapatid ni Kuya Andrei...ulila na ako kaya inampon na lamang ako ng nanay ni Kuya ANdrei. Si Kuya Rupert naman ay kaibigan ni Kuya Andrei." sagot ng batang lalaki.
"Ano palang nangyari sa kanya?" tanong muli ng lambana lumipad ito patungo sa isang lamesita. Nang makita ang bimpo na naroon ay ginawa itong upuan.
"Sinalakay ang aming bayan ng mga di kilalang mga armadong nilalang."panimula ni Andrei. "teka nga pala, ang alam ko ikaw ang dapat magsalaysay kung bakit ka napadpad dito sa aming lugar." biglang bawi ni Andrei sa pagkukuwento ng mga naganap sa kanilang lugar.
"Oo nga pala..."umayos muna ng upo ang lambana. " Ako si Vino, ang prinsipe ng kaharian ng Altare. Napadpad ako dito sa inyong lugar dahil katulad ng nangyari sa inyong lugar. Sinalakay din ang aming kaharian ng mga nilalang na hatid lamang ay kasawian sa mga nilalang na tahimik na namumuhay." panimula ng lambana. "Inatake ang aming kaharian ng kampon ni Douarga. "
"D-Dourga!"
Napalingon silang tatlo sa pinaggalingan ng tinig na biglang sumabad sa usapan.
"Rupert!"
"Kuya Rupert!"
Mabilis na nilapitan ng dalawa ang nagkamalay na, na lalaki. Agad na inalalayan ni Andrei si Rupert na makaupo ng maayos. Isinandal nito ang likod ng lalaki sa dingding. Habang tangan naman ni Popoy ang isang baso ng tubig. Bakas sa mga mukha ng dalawa ang labis na tuwa dahil may malay na ang lalaki. Bagaman halata pa rin ang labis na pag-aalala. Hindi pa rin kasi lubos na naghihilom ang mga tinamong sugat nito.
"Binanggit mo ba ang katagang Douarga?" saad ulit ni Rupert.
"Huwag ka muna magsalita Rupert dahil baka mabinat ka." puno ng pag-aalala na wika ni Andrei.
"Oo nga Kuya Rupert." sang-ayon naman ni Popoy.
Nakita naman ni Vino ang labis na pagmamahal ng dalawang lalaki sa bagong malay na lalaki. Natuwa siya sa napagmamasdang senaryo. Bilang isang prinsipe ng isang kaharian, isa itong nakakaligayang tanawin na bagama't hindi niya nasasakupan ang tatlo. Ang ipinapakita nitong kabutihan sa isa't isa'y isang malaking bagay para sa kanya upang matutuhan niya maigi ang halaga ng buhay at kung paano mapaglilingkuran ng buong kahusayan ang kanilang kaharian. Kahit pa alam niya sa sarili na malabong mabawi niya ang kanilang palasyo at ang Altare dahil mag-isa lang siya.
"Lumayo kayong dalawa sa kanya." anas ni Vino habang papalapit ito sa tatlo. "Lumayo muna kayong dalawa kay Rupert." wika pa nito. Nagtataka man ay sumunod naman ang dalawa sa kagustuhan ng lambana. Mula sa isang maliit na lalagyan, dumukot ito doon ng buhanging kulay ginto saka umusal ng isang dasal na hindi nila maintindihan. "Oh vento, ascolta la mia richiesta, la forza e la capacità di possedere. Guarire le ferite delle creature, il tuo posto sarà piangere!" isinaboy ni Vino ang hawak na fairy dust sa buong katawan ni Rupert. Ilang sandali lang ang lumipas, nagliwanag ang buong katawan ng binata saka nagsimulang maghilom ang bawat sugat ni Rupert sa katawan.
"Bilang isang lambana, maykakayahan kaming magpagaling ng anumang masamang elemento sa katawan ng sinuman."pagpapaliwanag nito dahil nakikita niyang namamangha ang mga naroroon na nakasaksi sa ginawa niya.
"Salamat..." si Rupert, hindi niya mabigkas ang pangalan nito dahil hindi niya batid.
"Vino."
"Salamat, Vino. Maraming salamat." taos sa puso na wika ni Rupert. "sandali, kung hindi ako nagkakamali sa narinig ko ng magkamalay ako, sinalakay ang kaharian ninyo ng kamapon ni Douarga." napahinto ito sa sasabihin, wati'y tinitimbang ang kaalaman nalalaman. "Kung tama ako sa hinala, ang sinasabi mong Douarga ay ang matandang ermitanyo sa hilagang kabundukan ng Domina, ang Nanase."
"Tama ka sa iyong tinuran...siya nga at wala ng iba."nagtiim ang bagang nito sa tinuran. "Ang matandang ermitanyo na nagmamay-ari ng isang dragon. Noong una'y inakala namin na isang alamat lamang ang kuwento na iyon hanggang sa maranasan ng aming kaharian ang bagsik nito. Wala kaming nagawa kahit pa man sinubukan naming lumaban."
"Kuya Andrei, sa tingin mo po ba... ang pangkat na naminsala sa atin at kasamahan ng pangkat na sumalakay sa kaharian ni Prinsipe Vino ng Altare?" inosenteng tanong ni Popoy.
"Maaaring tama ka doon Popoy, marahil kahit ang pangkat na sumalakay sa aming nayon ay kasapakat din." si Rupert.
"Subalit anong dahilan nila?" si Andrei.
"Ayon sa nalaman buhat sa mga matatandang lambana na kaanib sa konseho ng Fiore, marahil iyon daw ay pakana ng mga sumasalungat sa pamamalakad ng kasalukuyang Reyna." si Vino.
"Isang coup!" anas ni Rupert. "At sinisimulan nila iyon sa mga bansa na mamaaring maging sagabal sa kanilang mga plano!" patuloy ni Rupert.
"Ngunit kung isa nga coup d'etat, papaanong nadamay ang lugar namin." sabad ni Andrei. Isang maliit na nayon lamang ang kanila at walang malakas na pinuno ang naninirahan doon na maaaring sumalungat sa kagustuhan ng nagpapasimula ng kaguluhan.
"Maaring wala nga Andrei...subalit, hindi marahil lingid sa saiyo na ang alkalde ng bansa na sumasakop sa maliit na nayong ito'y matapat na naglilingkod sa mahal na reyna." tugon naman ni Vino. "At si Lady Theresa ay isang malaking balakid upang ang kanilang gustong mapahinuhod sa kanilang kagustuhan. At ang paglikha ng kaguluhan sa nasasakupan nito'y isang mabisang paraan upang mapabagsak ang alkalde. Isa pa, hindi magiging mahirap para sa kanila iyon dahil ang taong-bayan mismo ang gagawa ng hakbang sa oras na hindi na matugunan ni Lady Theresa ang mga hinaing ng mga mamamayan." matalinong pagsasalaysay ni Vino.
Mahabang katahimikan.
"Andrei! Andrei!" malakas na tawag ng sinuman sa labas ng tirahan nila Andrei. Mabilis na tinungo ng binata ang bintana upang alamin ang pakay sa kanya ng tumatawag.
"Ano ho yon, Tandang Emong?" tanong ni Andrei ng mapag-alaman ang taong tumatawag sa kanya. Ang matandang kapitbahay nila. Mabuti naman at naging ligtas ito sa naganap paglusob sa kanila ng masasamang loob.
"Nagkakagulo ngayon sa plaza dahil ang mga mamamayan ng bansa ay nagwewelga ngayon sa harapan ng bulwagan ni Lady Theresa." salaysay nito sa pagitan ng mga malalalim na paghinga. "At nakita ko ang inay mo na naiipit sa kaguluhan." pagpapatuloy nito.
"Ho!"
Walang ng inaksayang panahon. Hindi na nagawang ayusin ang sarili'y mabilis na tinakbo ni Andrei ang daan patungo sa plaza na siyang punong komersyo ng kanilang nayon.
"Maraming salamat po sa balita." hinging pasasalamat ni Rupert. "Maiwan po muna namin sa nyo si Popoy." saad nito. "Vino, tara na!" Saka agad na rin nitong sinundan ang papalayong binata. Nasa hulihan naman ang prinsipeng lambana.
Habang nasa daan hindi mawari ni Andrei kung bakit nadadamay ang kanyang pamilya sa kaguluhang nilikha ng ilang matataas na opisyal sa konseho ng kaharian ng Fiore. Ang kasakiman ng mga ito sa kapangyarihan ang nagdudulot sa kanila ng kapahamakan. Marami na rin ang nagbubuwis ng mga buhay dahil sa walang awang pananalasa ng mga pangkat na marahil ay tapat na naglilingkod sa pinuno nito na may adhikaing pabagsakin ang reyna. Subalit ano kaya ang ginagawa ng kaharian ng Fiore sa mga kaguluhang ito? Batid kaya ng Reyna na may mga gumagalaw sa labas ng palasyo upang maalis siya sa pamumuno ng buong lupain? Hindi ba nito nalalaman na isa-isa ng inaalis ang kanyang matatapat na konseho.?
Naging malalim ang pag-iisip ni Andrei habang binabagtas ang daan patungo sa plaza kung saan naroroon ang kanyang mahal na ina. Na kasalukayang naiipit sa anumang kaguluhan na nagaganap doon. Hindi halos namalayan ni Andrei na nakasunod sa kanya ang dalawa, sina Rupert at Vino.
"Andrei!" tawag pansin ni Rupert. "Andrei!" sa pangalawang tawag ni Rupert ay wala pa ring pagbabago sa anyo ni Andrei. Mistula pa rin itong tulala sa lalim ng pag-iisip
"Andrei!"
"Ah-aaah!" napahinto bigla si Andrei ng biglang bumulaga sa harapan niya si Rupert.
"Wag kang magpabigla-bigla, Andrei....oo't alam natin na maaaring napapahamak na ang nanay natin pero hindi ibig sabihin na basta-basta na lamang tayo susugod ng walang pag-iingat." saway nito sa lalaki.
"Tama ang tinuran ni Rupert, mas lalo lang natin dadagdagan ang suliranin kung hindi tayo mag-iisip, Andrei." sang-ayon naman ni Vino. Saka mabilis itong lumipad pataas.
"Patawad...nais ko lamang mailigtas ang ating ina. Minsan ko ng hindi nagawa iyon kaya sana sa pagkakataong ito, mailigtas ko na siya. Na hindi ko nagawa kay itay." wika ni Andrei.
"Pareho lang tayo ng ninanais, Andrei. Hindi man ako tunay na anak ng mga magulang mo subalit itinuring nila akong hindi iba. Kaya gusto kong suklian ang kabaitang iyon."saad ni Rupert. "Sa pagkakataong ito, gagawin natin iyon ng sabay at magtatagumay tayo!"
"May usok na nagmumula sa gawing iyon....kung magmamadali tayo, wala pang isang oras ay mararating na natin ang plaza." agad na wika ni Vino matapos ang ginawang pagsisiyasat.
Sabay na tumango ang dalawang binata at mabibilis ang mga hakbang upang agad na makarating sa plaza. Bitbit ang isang bagong damdamin na nadarama nila simula sa oras na iyon. Sa bawat pagsubok ng buhay, magkasabay nilang susuungin at tatahakin ang anumang balakid at panganib na maaaring humadlang. Na sa bawat tagumpay ay sabay nilang lalasapin at ang bawat pagkabigo'y sabay silang babangon at muling susubok gaano man kahirap upang makamit ang isang banga ng ginto sa dulo ng bahaghari pagkatapos ng bagyo.
Itutuloy.......
Muling itinuon ni Popoy ang kanyang sarili sa hubad-baro ng si Andrei. Dahil sa narinig na ingay, medyo nabawasan ang init na nararamdaman ni Popoy. Muli siyang gumapang pataas sa matipunong dibdib ng binata saka sinimulang papakin ulit ang magkabilang utong ng lalaki. Pinagyaman niya ang kanyang mga labi at dila sa pagsipsip, paghalik at pagdila sa mga utong nito. Tila walang kapagurang paglapirot sa dalawang munting butil na iyon ni Andrei. Habang ang kanyang mumunting kanang kamay ay nagsimulang maglakbay sa buong katawan ng lalaki. Mula sa paghaplos at pagdama ng matipunong bisig ng lalaki. Bumaba ang kamay nito sa may pusod, pababa sa mapipintog at maskuladong mga hita. natuwa pa si Popoy ng masagi ng kanyang kamay ang malambot pang ari ng kanyang kuya. Nagtagal ang kamay ni Popoy sa parteng iyon ng katawan ni Andrei. Nagpanumbalik muli ang kaninang init ni Popoy. Habang patuloy sa pagdama ng hita na paminsan-minsan ay dinudunggol ng kanyang kamay ang natutulog pang kargada ng binata, bumaba naman ang mga labi ni Popoy. Mula sa dalwang utong pababa sa pusod hanggang sa matapat sa mukha niya ang maumbok subalit malambot pa ring harapan ni Andrei.
Tiningala muna ni Popoy ang nahihimbing pa ring si Andrei. Kinakabahan man sa ginagawa niya, buo na rin sa isip niya na kailangan niyang ituloy ang nasimulan. Saka dahan-dahan na ipinatong ang kanyang kamay sa bukol na harap ng lalaki. Nadama niya ang init at lambot ng ari ng lalaki. Marahan hinaplos-haplos ni Popoy ang natutulog pa ring alaga ni Andrei sa labas ng sout nitong manipis na pantalon.
Natuwa si Popoy dahil unti-unting nabubuhay ang munting laman na iyon sa pagitan ng mga hita ni Andrei. Nagsimula itong tumigas hanggang sa madama ni Popoy na tirik na tirik na sa loob ng sout na pantalon ni Andrei ang kargada nito. Lalong nadarang ng nararamdamang init si Popoy. Kahit na loob pa at nahaharangan ng tela ang kaselanan ng binata damang-dama ni Popoy ang katigasan at kitang-kita niya ang kalakihan at kahabaan ng titi ni Andrei. Yumukod siya saka dinampian ng halik ang naghuhumindig na kargada ni Andrei. Gamit ang dalawang munting kamay, binakat niya sa tela ang kahabaan ng titi ni Andrei. Takam na takam ang batang lalaki sa kanyang nahahawakan.
Hindi na nagpatumpik-tumpik pa'y ibinaba ni Popoy ang pantalon kasama ang anumang piraso ng damit na nagkukubli sa nagngangalit na ari ni Andrei. Sumabit pa ang titi nito sa sout na pantalon kaya humampas iyon sa may pusod ng lalaki. Namangha si Popoy sa nakita niyang kargada ng kanyang Kuya Andrei. Halos umabot iyon sa may pusod nito. Ganoon kahaba ang tinataglay ng kanyang natagpuang kuya. Labis na natuwa si Popoy sa nakikita. Dumukwang siya saka dinampian ng halik ang katawan ng titi ni Andrei. Gumalaw iyon, pumintig-pintig kasunod ng munting ungol na namutawi kay Andrei. Agad na nilingon ni Popoy ang lalaki, mahimbing pa rin itong natutulog. Muli naman niyang itinuon ang atensyon sa kapirasong laman na nasa harapan. Dahan-dahan niyang hinawakan ang tigas na tigas na alaga ng nahihimbing na binata. Pinatayo niya iyon at itinutok sa kanyang bibig.
Biglang nanuyo ang lalamunan ni Popoy. Napalunok siya. Kakayanin kaya niya ang ganoon kahaba at kalaking sandata. Halos hawak na ng dalwa niyang kamay ang katawan ng naghuhumindig na kargada subalit naka-usli pa rin ang ga-kabuteng ulo ng titi ng kuya niya. Yumuko si Popoy upang mahalikan ang nangingintab na ulo ng titi ni Andrei. Muling pumintig-pintig ang ari ng lalaki subalit hindi na inalintana iyon ng batang lalaki. Balewala na sa kanya ang anumang nangyayari sa kanyang paligid ng mga sandaling iyon. Tanging sa nagngangalit na alaga ng kanyang Kuya Andrei nakatuon lahat ng kanyang atensyon.
Agad na sinimulan ni Popoy na isubo ang tigas na tigas na titi ng kanyang Kuya Andrei.
"Uuuuuummmmmmhhhhhhhhh!" mahina subalit mahabang ungol ang narinig ni Popoy. Habang subo-subo ang naghuhumindig na titi ng binata'y tiningnan niya ang lalaki. Nanlaki ang mga mata ni Popoy ng makitang gising na ang lalaki. "Kuya Andrei...." habang subo-subo pa ang titi nito'y nagawa niyang bigkasin ang mga pangalan ng lalaki na animo'y nagpapaalam sa ginawang kapangahasan.
Napangiti ang lalaki. "Magagalit ako pag-itinigil mo yan." saad ni Andrei. Gustuhin man niyang sawayin ang batang lalaki nagawa na siyang matalo ng kamunduhan. Nadarang na siya ng init na dala ng ginagawa ng bata na pagsuso sa kanyang mahabang kargada.
Nabuhayan naman ng loob si Popoy sa tinuran ng lalaki. Dinilaan niya ng kahabaan ng titi pati na ang nangingintab na ulo at muling isinubo. Dinig na dinig ni Popoy ang mga ungol ni Andrei. Kung kaya mas lalo niyang pinagbuti ang pagsuso sa malaking titi ng lalaki. Tass-baba ang ulo niya sa kahabaan ni Andrei. Paminsan-minsan ay sinusubukan niyang isubo ng buo ang titi nito. Halos mabilaokan si Popoy kapag ginagawa niya ang paraan na yon subalit ibayong sarap ang dulot noon para sa kanya. Lalong lumalakas ang ungol ni Andrei.
"Aaaaaahhh....sige pa! Isubo mo ang titi ko....aaaaahhhh....ang galing mo bata!" halos mabaliw sa sarap si Andrei. Nasisiyahan siya sa isipin na isang batang lalaki ang sumususo sa kanyang burat. Mas masarap sa pagsuso sa kanya ni Rupert. May kakaibang sensasyon siyang nararamdaman sa mga oras na iyon. Mas nakakadarang ang init na dulot ng bagong makamundong karanasan.
Patuloy lamang sa pagsuso ng titi ni Andrei si Popoy. Taas-baba ang kanyang ulo. "Aaaaaahhhh................sige paaaahhhh....ang sarp ng ginawa moooooooooooooooohhhh....wag mong ititigil yaaannnnnnnnn." ungol ni Andrei. Sinunod naman ng batang lalaki ang kagustuhan ng binata. Hanggang sa hawakan ni Andrei ang ulo ng bata saka mabilis na kumadyot sa bibig nito. Alam niyang hindi nito kakayanin ang kahabaan ng kanyang tit kaya hindi niya isinasagad. Hindi katulad ni Rupert kapag ginagawa niyang kantutin ang bibig nito.
Ilang minuto pang paglabas masok ng kargada ni Andrei sa murang bibig ng batang lalaki ng maramdaman niyang malapit ng lumabas ang naiipon niyang katas. Pabilis ng pabilis ng pabilis ang pagkadyot ni Andrei. "Aaaaaahhhh...malapit na ako.....aaaayaaaann naaaa aaahhhhhhh!" agad na inilabas ni Andrei ang kanyang kargada saka mabilis na binayo iyon sa harap ng bata. "Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhhhhhh!"
Sunod-sunod na tumalsik sa matipunong dibdib ni Andrei ang masaganang katas. Maputi at malapot ang kanyang dagta na kumalat sa katawan niya. Tuwang-tuwa naman si Popoy sa nakitang pagbulwak ng katas ng kanyang Kuya Andrei. Ang dami-dami noon at parang ang sarap-sarap. Hindi nakatiis si Popoy. Agad niyang dinukwang ang titi ni Andrei at isinubo ang patuloy pa rin sa pag-agos ng katas.
"Aaaaaaaaaaaahhhhhhh." ungol ni Andrei. Nagulat man sa ginawa ng batang lalaki. Hinayaan na lamang ni Andrei na sipsipin nito ang natitirang katas sa kanyang ari. Napapa-iling na lamang ang binata sa naganap sa kanila ng lalaki. Ganoon na ba siya katakam sa pakikipagtalik na kahit isang batang lalaki na nagnanasa sa kanyang katawan ay hahayaan niya?
"Kuya, ang sarap naman po ng alaga nyo tsaka ng gatas nyo." nangingiting wika ni Popoy. "Pasensya na po kayo ah...sarap nyo kasi eh." hinging paumanhin nito sa ginawang kapahangasan.
"Ayos lang 'yon. Pero sana wag na munang mauulit. Bata ka pa." "Opo.!" ginulo ni Andrei ang buhok ng bata. Nakahinga siya ng maluwag at tila naibsan ang nadaramang pagsisi sa pangungunsiti.
Subalit dala marahil ng kapusukan nilang dalawa. Hindi nila namamalayan ang isang pares ng mata na naging saksi sa kanilang ginawa.
"Mmmm, huh!" tawag pansin nito sa dalawa. "Tapos na ba kayo?" wika nito.
Napabalikwas si Andrei ng bangon dala ng pagkagulat.
"Kuya, isang lambana!" si Popoy sabay turo sa isang maliit na nilalang na lumilipad sa harapan nila.
"Tama ka dun pilyong bata!" lumapit ito kay Popoy saka pinitik ang ilong. "isa nga akong lambana. Ako si Vino." paikot-ikot itong lumipad sa buong kabahayan.
'Teka anong ginagawa ng isang lambanang katulad mo dito?" sabad ni Andrei. "Di ba naninirahan kayo sa kanlurang bahagi ng lupain ng Reyalberuh. Sa kagubatan ng bansang Domina, ang Mahiwagang Kagubatan ng Altare." pagsasalaysay ng lalaki.
"Magaling! Hindi ka lang pala matipuno..." saka lumapit sa dibdib ng binata. Naroroon pa ang nagkalat na katas nito na umaagos pababa sa may bandang pusod. Gamit ang maliit na daliri, kumuha ito ng ilang patak ng katas ni Andrei saka tinikman. "hmmmmm, masarap ka rin pala."
Namangha si Andrei sa ginawa ng lambana. Napangiti siya sa kadahilanang, mukhang pati ang maliit na nilalang na ito'y titikim rin sa kanyang kargada. Natatawa si Andrei sa kanyang iniisip.
"Tama ka sa mga tinuran mo lalaki." anas ng maliit na tinig ni Vino. "galing nga ako sa malayong lugar ng Altare. At dito ako sa lugar nyo napadpad."
salaysay nito.
"Teka bago ka magkuwento, magbibihis lamang ako." si Andrei.
Tinungo ni Andrei ang malaking tokador sa gawing kanan kaliwa ng higaan. Pumili siya ng damit kapagdaka'y isinuot.
"Sino naman 'to?: tanong ni Vino na kasalukuyang nasa matipunong dibdib ni Rupert. Animo'y nasa parke ito sa klase ng paglalakd nito sa dibdib ng binata. Nang hustong makalapit sa mukha'y binistahan nito ng maigi ang lalaki. "Hmmmm...maamo ang mukha.....subalit malayo naman sa mukha ninyong dalawa para maging kapatid ninyo." pinaglipat-lipat nito ang tingin sa kanilang tatlo.
"Hindi kami magkakapatid ni Kuya Andrei...ulila na ako kaya inampon na lamang ako ng nanay ni Kuya ANdrei. Si Kuya Rupert naman ay kaibigan ni Kuya Andrei." sagot ng batang lalaki.
"Ano palang nangyari sa kanya?" tanong muli ng lambana lumipad ito patungo sa isang lamesita. Nang makita ang bimpo na naroon ay ginawa itong upuan.
"Sinalakay ang aming bayan ng mga di kilalang mga armadong nilalang."panimula ni Andrei. "teka nga pala, ang alam ko ikaw ang dapat magsalaysay kung bakit ka napadpad dito sa aming lugar." biglang bawi ni Andrei sa pagkukuwento ng mga naganap sa kanilang lugar.
"Oo nga pala..."umayos muna ng upo ang lambana. " Ako si Vino, ang prinsipe ng kaharian ng Altare. Napadpad ako dito sa inyong lugar dahil katulad ng nangyari sa inyong lugar. Sinalakay din ang aming kaharian ng mga nilalang na hatid lamang ay kasawian sa mga nilalang na tahimik na namumuhay." panimula ng lambana. "Inatake ang aming kaharian ng kampon ni Douarga. "
"D-Dourga!"
Napalingon silang tatlo sa pinaggalingan ng tinig na biglang sumabad sa usapan.
"Rupert!"
"Kuya Rupert!"
Mabilis na nilapitan ng dalawa ang nagkamalay na, na lalaki. Agad na inalalayan ni Andrei si Rupert na makaupo ng maayos. Isinandal nito ang likod ng lalaki sa dingding. Habang tangan naman ni Popoy ang isang baso ng tubig. Bakas sa mga mukha ng dalawa ang labis na tuwa dahil may malay na ang lalaki. Bagaman halata pa rin ang labis na pag-aalala. Hindi pa rin kasi lubos na naghihilom ang mga tinamong sugat nito.
"Binanggit mo ba ang katagang Douarga?" saad ulit ni Rupert.
"Huwag ka muna magsalita Rupert dahil baka mabinat ka." puno ng pag-aalala na wika ni Andrei.
"Oo nga Kuya Rupert." sang-ayon naman ni Popoy.
Nakita naman ni Vino ang labis na pagmamahal ng dalawang lalaki sa bagong malay na lalaki. Natuwa siya sa napagmamasdang senaryo. Bilang isang prinsipe ng isang kaharian, isa itong nakakaligayang tanawin na bagama't hindi niya nasasakupan ang tatlo. Ang ipinapakita nitong kabutihan sa isa't isa'y isang malaking bagay para sa kanya upang matutuhan niya maigi ang halaga ng buhay at kung paano mapaglilingkuran ng buong kahusayan ang kanilang kaharian. Kahit pa alam niya sa sarili na malabong mabawi niya ang kanilang palasyo at ang Altare dahil mag-isa lang siya.
"Lumayo kayong dalawa sa kanya." anas ni Vino habang papalapit ito sa tatlo. "Lumayo muna kayong dalawa kay Rupert." wika pa nito. Nagtataka man ay sumunod naman ang dalawa sa kagustuhan ng lambana. Mula sa isang maliit na lalagyan, dumukot ito doon ng buhanging kulay ginto saka umusal ng isang dasal na hindi nila maintindihan. "Oh vento, ascolta la mia richiesta, la forza e la capacità di possedere. Guarire le ferite delle creature, il tuo posto sarà piangere!" isinaboy ni Vino ang hawak na fairy dust sa buong katawan ni Rupert. Ilang sandali lang ang lumipas, nagliwanag ang buong katawan ng binata saka nagsimulang maghilom ang bawat sugat ni Rupert sa katawan.
"Bilang isang lambana, maykakayahan kaming magpagaling ng anumang masamang elemento sa katawan ng sinuman."pagpapaliwanag nito dahil nakikita niyang namamangha ang mga naroroon na nakasaksi sa ginawa niya.
"Salamat..." si Rupert, hindi niya mabigkas ang pangalan nito dahil hindi niya batid.
"Vino."
"Salamat, Vino. Maraming salamat." taos sa puso na wika ni Rupert. "sandali, kung hindi ako nagkakamali sa narinig ko ng magkamalay ako, sinalakay ang kaharian ninyo ng kamapon ni Douarga." napahinto ito sa sasabihin, wati'y tinitimbang ang kaalaman nalalaman. "Kung tama ako sa hinala, ang sinasabi mong Douarga ay ang matandang ermitanyo sa hilagang kabundukan ng Domina, ang Nanase."
"Tama ka sa iyong tinuran...siya nga at wala ng iba."nagtiim ang bagang nito sa tinuran. "Ang matandang ermitanyo na nagmamay-ari ng isang dragon. Noong una'y inakala namin na isang alamat lamang ang kuwento na iyon hanggang sa maranasan ng aming kaharian ang bagsik nito. Wala kaming nagawa kahit pa man sinubukan naming lumaban."
"Kuya Andrei, sa tingin mo po ba... ang pangkat na naminsala sa atin at kasamahan ng pangkat na sumalakay sa kaharian ni Prinsipe Vino ng Altare?" inosenteng tanong ni Popoy.
"Maaaring tama ka doon Popoy, marahil kahit ang pangkat na sumalakay sa aming nayon ay kasapakat din." si Rupert.
"Subalit anong dahilan nila?" si Andrei.
"Ayon sa nalaman buhat sa mga matatandang lambana na kaanib sa konseho ng Fiore, marahil iyon daw ay pakana ng mga sumasalungat sa pamamalakad ng kasalukuyang Reyna." si Vino.
"Isang coup!" anas ni Rupert. "At sinisimulan nila iyon sa mga bansa na mamaaring maging sagabal sa kanilang mga plano!" patuloy ni Rupert.
"Ngunit kung isa nga coup d'etat, papaanong nadamay ang lugar namin." sabad ni Andrei. Isang maliit na nayon lamang ang kanila at walang malakas na pinuno ang naninirahan doon na maaaring sumalungat sa kagustuhan ng nagpapasimula ng kaguluhan.
"Maaring wala nga Andrei...subalit, hindi marahil lingid sa saiyo na ang alkalde ng bansa na sumasakop sa maliit na nayong ito'y matapat na naglilingkod sa mahal na reyna." tugon naman ni Vino. "At si Lady Theresa ay isang malaking balakid upang ang kanilang gustong mapahinuhod sa kanilang kagustuhan. At ang paglikha ng kaguluhan sa nasasakupan nito'y isang mabisang paraan upang mapabagsak ang alkalde. Isa pa, hindi magiging mahirap para sa kanila iyon dahil ang taong-bayan mismo ang gagawa ng hakbang sa oras na hindi na matugunan ni Lady Theresa ang mga hinaing ng mga mamamayan." matalinong pagsasalaysay ni Vino.
Mahabang katahimikan.
"Andrei! Andrei!" malakas na tawag ng sinuman sa labas ng tirahan nila Andrei. Mabilis na tinungo ng binata ang bintana upang alamin ang pakay sa kanya ng tumatawag.
"Ano ho yon, Tandang Emong?" tanong ni Andrei ng mapag-alaman ang taong tumatawag sa kanya. Ang matandang kapitbahay nila. Mabuti naman at naging ligtas ito sa naganap paglusob sa kanila ng masasamang loob.
"Nagkakagulo ngayon sa plaza dahil ang mga mamamayan ng bansa ay nagwewelga ngayon sa harapan ng bulwagan ni Lady Theresa." salaysay nito sa pagitan ng mga malalalim na paghinga. "At nakita ko ang inay mo na naiipit sa kaguluhan." pagpapatuloy nito.
"Ho!"
Walang ng inaksayang panahon. Hindi na nagawang ayusin ang sarili'y mabilis na tinakbo ni Andrei ang daan patungo sa plaza na siyang punong komersyo ng kanilang nayon.
"Maraming salamat po sa balita." hinging pasasalamat ni Rupert. "Maiwan po muna namin sa nyo si Popoy." saad nito. "Vino, tara na!" Saka agad na rin nitong sinundan ang papalayong binata. Nasa hulihan naman ang prinsipeng lambana.
Habang nasa daan hindi mawari ni Andrei kung bakit nadadamay ang kanyang pamilya sa kaguluhang nilikha ng ilang matataas na opisyal sa konseho ng kaharian ng Fiore. Ang kasakiman ng mga ito sa kapangyarihan ang nagdudulot sa kanila ng kapahamakan. Marami na rin ang nagbubuwis ng mga buhay dahil sa walang awang pananalasa ng mga pangkat na marahil ay tapat na naglilingkod sa pinuno nito na may adhikaing pabagsakin ang reyna. Subalit ano kaya ang ginagawa ng kaharian ng Fiore sa mga kaguluhang ito? Batid kaya ng Reyna na may mga gumagalaw sa labas ng palasyo upang maalis siya sa pamumuno ng buong lupain? Hindi ba nito nalalaman na isa-isa ng inaalis ang kanyang matatapat na konseho.?
Naging malalim ang pag-iisip ni Andrei habang binabagtas ang daan patungo sa plaza kung saan naroroon ang kanyang mahal na ina. Na kasalukayang naiipit sa anumang kaguluhan na nagaganap doon. Hindi halos namalayan ni Andrei na nakasunod sa kanya ang dalawa, sina Rupert at Vino.
"Andrei!" tawag pansin ni Rupert. "Andrei!" sa pangalawang tawag ni Rupert ay wala pa ring pagbabago sa anyo ni Andrei. Mistula pa rin itong tulala sa lalim ng pag-iisip
"Andrei!"
"Ah-aaah!" napahinto bigla si Andrei ng biglang bumulaga sa harapan niya si Rupert.
"Wag kang magpabigla-bigla, Andrei....oo't alam natin na maaaring napapahamak na ang nanay natin pero hindi ibig sabihin na basta-basta na lamang tayo susugod ng walang pag-iingat." saway nito sa lalaki.
"Tama ang tinuran ni Rupert, mas lalo lang natin dadagdagan ang suliranin kung hindi tayo mag-iisip, Andrei." sang-ayon naman ni Vino. Saka mabilis itong lumipad pataas.
"Patawad...nais ko lamang mailigtas ang ating ina. Minsan ko ng hindi nagawa iyon kaya sana sa pagkakataong ito, mailigtas ko na siya. Na hindi ko nagawa kay itay." wika ni Andrei.
"Pareho lang tayo ng ninanais, Andrei. Hindi man ako tunay na anak ng mga magulang mo subalit itinuring nila akong hindi iba. Kaya gusto kong suklian ang kabaitang iyon."saad ni Rupert. "Sa pagkakataong ito, gagawin natin iyon ng sabay at magtatagumay tayo!"
"May usok na nagmumula sa gawing iyon....kung magmamadali tayo, wala pang isang oras ay mararating na natin ang plaza." agad na wika ni Vino matapos ang ginawang pagsisiyasat.
Sabay na tumango ang dalawang binata at mabibilis ang mga hakbang upang agad na makarating sa plaza. Bitbit ang isang bagong damdamin na nadarama nila simula sa oras na iyon. Sa bawat pagsubok ng buhay, magkasabay nilang susuungin at tatahakin ang anumang balakid at panganib na maaaring humadlang. Na sa bawat tagumpay ay sabay nilang lalasapin at ang bawat pagkabigo'y sabay silang babangon at muling susubok gaano man kahirap upang makamit ang isang banga ng ginto sa dulo ng bahaghari pagkatapos ng bagyo.
Itutuloy.......
COMMENTS