By: Mfw "Mark, matagal ko ng gustong sabihin sayo ito. Mark.." At bigla nalang akong naglakas loob na harangan muna ang sasabihin ...
By: Mfw
"Mark, matagal ko ng gustong sabihin sayo ito. Mark.." At bigla nalang akong naglakas loob na harangan muna ang sasabihin niya. "Wait, Nathan, Bago mo muna sabihin ang lahat, gusto kong kunin ang pagkakataong ito para sabihin sayo ang nararamdaman ko, sana i-promise mo muna sa akin, na wag magbabago ang pagtingin mo, please." Ang pagliwanag ko sa kanya. "A..a..ano ba yon, Mark?" tanong ni Nathan. "Naalala mo pa ba nung una tayong magkita? hinangaan na kita nun. Napaka thoughtful mo kasi at napakamaalaga. Ikaw lang kasi ang nagparamdam nun sa akin Nath, Kaya hindi naging madali na mahalin ka. At mahal na mahal na kita ngayon Nath" Natahimik ang buong kwarto. Nakatingin sa akin si Nathan nangungusap ang mga mata. "Mark, a..a..alam ko.. ko.. yun at nararamdaman ko yun na hindi ka talaga straight pero ikaw Mark, ikaw lang nakapagpabago sa pagtingin ko sa mga tulad mo, mas lalong tumaas ang respeto ko, aaminin ko hinangaan kita lalo nung una tayong nagkita. Minamahal kita ng di mo nalalaman.Minahal kita hindi dahil yun ang nararamdaman ko, pero dahil yun ang ikaw at mahal na mahal kita" Nagulat ako sa sinabi nya, At niyakap ko sya ng sobrang higpit, tumagal iyon ng ilang segundo. "Pero Mark, may gusto talaga akong sabihin sayo" putol nya, "Ano yun?" tanong ko naman, " Mark, may long time gf na ako at committed na ako sa kan.." "Psshhh" biglang pigil ko sa bibig ni Nathan " Okay lang Nath, hindi ako ganung tao na ipipilit ipagsiksikan ang sarili, masaya ako para sayo at mas lalong masaya ako dahil nalaman kong mahal pala natin ang isa't isa. Okay lang Nath." sabi ko kay Nathan, " O,ba't parang naiiyak ka?" Tanong ni Nathan. "Ah ako? hindi ah?!" at agad na pinigil ko ang namumugtong luha sa mga mata ko at nagsimulang ngumiti. " Ah sige a..a..alis na ako ha sige babye." palusot ko naman. " Ma..mark!" pigil sa akin ni Nath pero diretso ako paalis. Habang nasa daan ako hindi ko na napigilan ang pagbugso ng luha sa aking mga mata. At iyon ang pinakahuli naming PAGKIKITA.
After 5 years...
Isa na akong Architect, at lubos akong nasiyahan dahil ako ay inanyayahan na mag design ng mga building sa ibang bansa kasama ang mga katulad kong arkitekto. Lumipas pa ang maraming taon at mas lalo akong naging successful,Bumalik n Ako ng Pilipinas at naipagpatayo ko ang aking mga magulang ng bahay. Pero sa likod ng tinatamasa kong kasiyahan, may isang nakaraang bumalik.
May isang text akong natanggap
Nath: Hello!
Me: Oh? Long time no text ah
Nath: Kamusta ka na?
Me: Ito sa awa ng Diyos ganap na architect na
Nath: Wow,mabuti naman kung ganon. :)
Me: Hehehe ikaw kamusta na?
Nath: Ito..
Me: Oh bakit?
Nath: hehehe kelan free time mo?
Me: ahh. ma.ma..mayang 6 pm.
Nath:Pwede ba tayong magkita?
Me:Sige kaw ba.
Nath: Hahah sa Starbucks tayo magkita treat ko. ;)
End of conversation
6PM;Starbucks
Habang nililibang ko ang sarili ko, Biglang nagtext sa akin si Nathan
Nath:Ano suot mo?
Me:Checkered na color blue
Nath: Andito na ako.
Me: Saan?
Nath: Sa likod mo.
Agad akong tumingin sa likod ko at laking gulat ko ng may isang bata na nag-aabot sa akin ng starbucks coffee.
"Oh,para sa akin ba to?" at tumango ang bata. "Thank you" at hinaplos sa ulo
"Mark"
Isang pamilyar na boses ang narinig ko at sya na nga! si Nathan
"Nathan? ka..kamusta na?"Nauutal kong bati "Heheh ayos lang, bakit parang nauutal ka?"Biro nya. "Wala lang nakakapanibago kasi mas lalo kang pomogi." "Bulero ka pa rin hanggang ngayon Mark." "Ikaw naman mas lalong .naging cute"At sabay kaming nagtawanan at umupo kaming pareho magkaharap. katabi nya ang batang nagbigay sa akin ng coffee.
"Kaano ano mo naman yang bata, ang gwapo niya ha?" panimulang tanong ko. "Hahaha sya? hulaan mo" birong sagot ulit sa akin ni Nathan.
"Pinsan?,Inaanak?,kapatid?," hulang sagot ko sa kanya. "Hahha hindi ah anak ko sya" sagot nya Sa akin.
Nagulat ako.
"Anak? mo sa gf mo?" tanong ko
"Oo" Nakita ko sa mukha nya na malungkot sya.
"Eh nasaan ang maswerteng mama nya?"
"Wala na iniwan nya sa akin ang batang ito." Sagot nya sa akin
"Kung di mo mamasamaiin, Nath bakit?" tanong ko sa kanya
"Dahil naramdaman na nyang mas lalaki ang gusto ko at nahuhuli nya akong may katext na.lalaki dahil gusto kong mag move on nun nung iniwan mo ko at dahil din dun nalaman ng parents ko ang tunay na katauhan ko,nung una, akala ko di nila ako matatanggap pero mas lalo nila akong inalagaan lalo na ang anak ko. Don't worry. Wala kang kasalanan." Paliwanag nya.
" Ah eh anong pangalan naman ng poging batang to?" tanong ko sa kanya
"Mark" ang maikling sagot nya sa akin.
"Kapangalan ko talaga?''
"Syempre, kung gaano ko kamahal ang taong yun, ganun ko din sya kamahal bilang anak ko." paliwanag ni Nath.
"ah ehehe" yumuko ako para di mahalatang kinikilig ako. "Eh ano nga palang trabaho mo?"
"Sa ngayon 4th year na ako Mark, tumigil kasi ako ng pag aaral para mabantayn tong si 'Mark' hehehe..Buti nalang inaasikaso syang mabuti nila mama kaya di na ako nahihirapan."
"Wag kang mag-alala Nath, magiging Engineer ka rin tiwala lang" sabay patong ng kamay sa balikat nya.
Ibinaba nya ang kamay ko at hinawakan ito ng palihim.
"Salamat Mark."
Tumagal ng oras ang pag uusap namin. At lahat ng masakit na nararamdaman ko ay unti unti ng napapalitan ng saya.
Itutuloy..
Abangan ang Last part.
After 5 years...
Isa na akong Architect, at lubos akong nasiyahan dahil ako ay inanyayahan na mag design ng mga building sa ibang bansa kasama ang mga katulad kong arkitekto. Lumipas pa ang maraming taon at mas lalo akong naging successful,Bumalik n Ako ng Pilipinas at naipagpatayo ko ang aking mga magulang ng bahay. Pero sa likod ng tinatamasa kong kasiyahan, may isang nakaraang bumalik.
May isang text akong natanggap
Nath: Hello!
Me: Oh? Long time no text ah
Nath: Kamusta ka na?
Me: Ito sa awa ng Diyos ganap na architect na
Nath: Wow,mabuti naman kung ganon. :)
Me: Hehehe ikaw kamusta na?
Nath: Ito..
Me: Oh bakit?
Nath: hehehe kelan free time mo?
Me: ahh. ma.ma..mayang 6 pm.
Nath:Pwede ba tayong magkita?
Me:Sige kaw ba.
Nath: Hahah sa Starbucks tayo magkita treat ko. ;)
End of conversation
6PM;Starbucks
Habang nililibang ko ang sarili ko, Biglang nagtext sa akin si Nathan
Nath:Ano suot mo?
Me:Checkered na color blue
Nath: Andito na ako.
Me: Saan?
Nath: Sa likod mo.
Agad akong tumingin sa likod ko at laking gulat ko ng may isang bata na nag-aabot sa akin ng starbucks coffee.
"Oh,para sa akin ba to?" at tumango ang bata. "Thank you" at hinaplos sa ulo
"Mark"
Isang pamilyar na boses ang narinig ko at sya na nga! si Nathan
"Nathan? ka..kamusta na?"Nauutal kong bati "Heheh ayos lang, bakit parang nauutal ka?"Biro nya. "Wala lang nakakapanibago kasi mas lalo kang pomogi." "Bulero ka pa rin hanggang ngayon Mark." "Ikaw naman mas lalong .naging cute"At sabay kaming nagtawanan at umupo kaming pareho magkaharap. katabi nya ang batang nagbigay sa akin ng coffee.
"Kaano ano mo naman yang bata, ang gwapo niya ha?" panimulang tanong ko. "Hahaha sya? hulaan mo" birong sagot ulit sa akin ni Nathan.
"Pinsan?,Inaanak?,kapatid?," hulang sagot ko sa kanya. "Hahha hindi ah anak ko sya" sagot nya Sa akin.
Nagulat ako.
"Anak? mo sa gf mo?" tanong ko
"Oo" Nakita ko sa mukha nya na malungkot sya.
"Eh nasaan ang maswerteng mama nya?"
"Wala na iniwan nya sa akin ang batang ito." Sagot nya sa akin
"Kung di mo mamasamaiin, Nath bakit?" tanong ko sa kanya
"Dahil naramdaman na nyang mas lalaki ang gusto ko at nahuhuli nya akong may katext na.lalaki dahil gusto kong mag move on nun nung iniwan mo ko at dahil din dun nalaman ng parents ko ang tunay na katauhan ko,nung una, akala ko di nila ako matatanggap pero mas lalo nila akong inalagaan lalo na ang anak ko. Don't worry. Wala kang kasalanan." Paliwanag nya.
" Ah eh anong pangalan naman ng poging batang to?" tanong ko sa kanya
"Mark" ang maikling sagot nya sa akin.
"Kapangalan ko talaga?''
"Syempre, kung gaano ko kamahal ang taong yun, ganun ko din sya kamahal bilang anak ko." paliwanag ni Nath.
"ah ehehe" yumuko ako para di mahalatang kinikilig ako. "Eh ano nga palang trabaho mo?"
"Sa ngayon 4th year na ako Mark, tumigil kasi ako ng pag aaral para mabantayn tong si 'Mark' hehehe..Buti nalang inaasikaso syang mabuti nila mama kaya di na ako nahihirapan."
"Wag kang mag-alala Nath, magiging Engineer ka rin tiwala lang" sabay patong ng kamay sa balikat nya.
Ibinaba nya ang kamay ko at hinawakan ito ng palihim.
"Salamat Mark."
Tumagal ng oras ang pag uusap namin. At lahat ng masakit na nararamdaman ko ay unti unti ng napapalitan ng saya.
Itutuloy..
Abangan ang Last part.
COMMENTS