By: Johan Ilang araw palang ang nakakalipas nung makita ko ang site na ito. Kaya naisip kong magshare ng kwento sa inyo. Sisimulan ko ang ak...
By: Johan
Ilang araw palang ang nakakalipas nung makita ko ang site na ito. Kaya naisip kong magshare ng kwento sa inyo. Sisimulan ko ang aking kwento tungkol sa unang beses ko siyang nakita. Nakilala ko siya noong April 2012. Sa isang GEB ng clan.
Nung mga panahon na yun, may manliligaw ako. Si Leo. Matangkad. Average-guy. May disenteng trabaho. 3 weeks na siyang nanliligaw sa akin nung nagpunta kami ng event ng clan nila. Well, co-founder si Leo ng clan nila.
Isang Sabado ng gabi ng April 2012. Galing ako sa pamamalengke kasama si Mama. Marami kaming bitbit kaya nakaramdam ako ng pagod. Pag-upo ko ng sofa nang biglang may text akong natanggap.
Leo: Hon! Sumama ka na sa amin Please?
Ako: Sige na nga. Basta libre ako sa ambag?
Leo: Yun lang pala eh. Oo ba! 9PM. Sa kanto ulit malapit sa inyo. Susunduin kita. Okay? :*
Ako: Okay.
Isang linggo akong kinukulit ni Leo para sa swimming nila na yan. Hindi ko na matandaan kung bakit ako agad pumayag sa text niya na yun.
Pagkatapos namin kumain sa bahay, saglit ako umupo ng sofa at nakaidlip. Quarter to 9 nang magising ako dahil ginising ako ni Mama. Dali-dali akong naligo at nag-ayos. Agad kong chineck ang cellphone ko paglabas ko ng bahay. Ilang missed calls at messages mula kay Leo.
Malayo palang ay kita ko na si Leo dala ang kanyang sasakyan. Pagsakay ko ay agad na yumakap siya sa akin pero nagpumiglas ako dahil baka may makakita sa amin.
"Ikaw naman. Naglalambing lang. Sobrang namiss kasi kita." sabi sa akin ni Leo.
"Baka kasi makita tayo ng mga kapitbahay namin. Anong oras pala na kailangan andun tayo?" sagot ko sa kanya.
"Kahit anong oras. Boss ata to!" pagmamayabang niya.
Madaldal si Leo. Pero may sense sya kausap. Palajoke. Malambing. Hindi nga ako nabobore kapag kasama ko siya. Okay naman talaga si Leo. Kaso hindi ko maramdaman sa kanya yung "spark". Kahit marami na ang nagtutulak sa akin para sagutin siya, hindi ko magawa kasi hindi ko naman siya gusto.
Ilang araw bago yung gabing yun, sinabihan ko na si Leo na tigilan na niya ang panliligaw sa akin. Pero naging mapilit siya at hayaan ko lang daw siya sa ginagawa niya (ngayon ko lang naisip na mali pa din palang hinayaan ko siya noon).
Bago kami dumeretso sa resort, bumili kami ng ilang pagkain para sa swimming. Ilang roasted chicken din ang binili namin para sa mga ka-clan niya. Bandang 10:30 na yata kami nakarating dun sa resort.
May mga ilan na din akong nakikita sa mga ka-clan niya. Ang iba ay mga kaibigan ko. Gusto nila akong isali kaso hindi naman ako pumapayag.
"Johan!" sigaw ng isa sa mga ka-clan nila. Tumakbo siya sa akin sabay yakap. Si Zac. Kakalase ko siya nung college. Zac liked me before.
SHORT FLASHBACK - Nasa inuman kami sa bahay namin. 5 kami noon kasama ang classmates namin. Tipsy na kaming lahat noon nang magsabi sila na uuwi na sila. Hinatid ko sila sa gate bago sila umuwi. Pero nagtataka ako dahil hindi nila kasabay palabas si Zac. Pumasok ako saglit ng bahay. Wala si Zac sa kusina kung saan kami uminom. Sa kwarto ko siya natagpuan at mahimbing na natutulog. Sinubukan ko siyang gisingin pero hindi talaga siya nagising. Hindi siya uminom ng marami pero parang lasing na lasing sya. Hinayaan ko na lang siya dun at bumalik para sabibin sa mga kaklase ko na dun na lang tutulog si Zac.
Pagbalik ko, tumabi ako sa kanya. Kasya naman ang dalawang tao dahil malaki ang aking kama. Bago ako mapapikit, biglang pumatong sa akin si Zac at agad akong hinalikan. Naguluhan ako pero hindi ako nagpumiglas dala na din ng libog. He sucked me and he fucked me.
Nag-usap kami pag gising namin. Sinabi niyang matagal na nya akong gusto. At matagal na din niyang alam na bakla ako dahil ilang beses na niya akong nahuli na nakikipagpalitan ng sweet messages sa mga lalaki. Napagdesisyunan namin na kalimutan ang nangyari at maging magkaibigan lamang. END OF FLASHBACK.
Hiniram ako ni Zac mula kay Leo. Si Zac ang nagpakilala sa akin sa mga kaclan nila. Marami-rami sila kaya ang iba hindi ko na matandaan ang mga pangalan. Karamihan kasi sa kanila puro codename lang ang ginagamit. Ang weird pa ng cody ng iba.
"Hon. Tara kain na tayo." pagyayaya sa akin ni Leo. Kainan ang sunod na naging eksena. Kahit na medyo busog pa ako, nakisabay pa din ako sa kanila sa pagkain. Sino ba naman ang hindi maeenganyo kumain dahil dahon ng saging ang magsisilbing plato sa salo-salo.
Subuan kami ni Leo sa pagkain. Para kaming magkarelasyon sa ginagawa namin. Maraming natutuwa sa ginagawa namin. Sa sobrang tuwa, inaasar nila kaming dalawa.
Hindi ako kumain masyado. Alam kong maya maya ay inuman na. At ayun na nga. Matapos magligpit ay nilabas na ang mga alak. Nang makita ko kung gaano karami ang alak, pakiramdam ko'y malalasing agad ako.
Nagsimula ang inuman. Magkatabi kami ni Leo sa inuman. Nakaakbay siya sa akin. Masaya ang inuman. Dalawang alak ang umiikot para mabilis daw tamaan.
Kahit na masyado kaming marami nung gabing yun, hindi masyado ang subgroup sa kanila. Siguro ang napansin ko lang na nakahiwalay sa amin ay yung mga naglalaro ng bilyar, kumakanta sa videoke at yung magsyota na nasa cottage. Malamang ay nagmilagro yung mga yun.
Habang nag-iinom kami ay may 2 bagong dating...
"Rens! You're here na! VIP ka na naman. Last na dumarating as always." Pasado alas dose ng may dalawang dumating. Dun ko unang nakita si Rens. 17 lang siya nun. Maputi. Sakto lang ang katawan. Cute. Na-love at first sight ako agad kay Rens.
Tinanong ko si Leo...
Ako: Sino yung mga dumating?
Leo: Si Rens. Co-founder ng clan. Actually, dalawa kaming nag-found ng clan na to. Pero parang mas superior siya sa akin.
Ako: Wow ah! Ang bata naman ng founder ng clan niyo. Boss ka sa trabaho mo pero dito mas bata ang boss mo. *tawa*
Leo: Sira ka. *sabay halik sa akin sa cheeks* Si Jasper naman yung kasama niya. Bestfriend niya. Parang kambal yang dalawa na yan. Laging magkasama sa events. 17 din.
Ako: Kambal? Eh bakit hindi masyadong cute? *tawa*
Leo: Lasing ka na ata Hon ko? *sabay halik ulit sa cheeks ko*
Ako: *pinunasan yung cheeks ko sabag tingin ng medyo masama kay Leo*
Leo: *ngiti*
Biglang lumapit sa amin si Rens at Jasper. "Leo, siya ba yung Hon na palagi mong jini-GM?" sabi ni Rens kay Leo.
"Johan nga pala." inabot ko ang kamay ko para makipagkamay at sabay ngiti. "Rens," matipid niyang sagot at sabay abot sa kamay ko. Hindi ko agad binitawan ang kamay niya at nakatitig pa din sa kanya. "Yung kamay ko weirdo." sabi nya sa akin. Saka ako natauhan. Kumaway lang ako sa kasama niya at ngumiti.
"Ang sungit naman ng founder niyo," sabi ko kay Leo.
"Ganun talaga yun lalo sa mga hindi niya pa kilala. Tsaka ayaw mo pang bitawan yung kamay niya." sabay hawak niya sa kamay ko.
"Ano ba! Ang kulit mo. Hindi mo naman ako bf para ganituhin." mahina kong sabi sa kanya sabay tayo.
Bigla akong nainis kay Leo. Umalis ako sa kinauupuan ko at lumipat kila Zac para makipagkwentuhan. Tumatak sa isip ko yung kamay ni Rens. Ang lambot. Parang kamay ng babae at walang ginagawa. Umupo sa harap namin ang magbestfriend para sumali sa inuman.
"Pahingi nga ng alak! 3 shots. Hahabol ako sa inuman niyo." sabay ngiti. Grabe. Lasinggero ata tong bata na to sa isip-isip ko.
Tinanong ko sila Zac tungkol kay Rens. Syempre pabulong kaming nag-uusap. Dun ko nalaman na may boyfriend si Rens na mahigit 1 taon na sila. Nag-aaral siya sa Parañaque at dun pa pala siya galing bago pumunta ng GEB.
Palagi akong panakaw na tumitingin kay Rens. Minsan ay nahuhuli niya ako. Kapag nahuhuli niya ako ay agad akong lumilingon sa iba para kunwaring hindi ako tumitingin sa kanya.
Lumipas ang isang oras. At medyo nakakaramdam ako ng tama kaya hindi na muna ako uminom. Pero si Rens, parang wala lang sa kanya. Maya-maya pa'y bigla na lang siya na parang naiiyak at tumayo.
Tumayo din ako para sundan siya papasok sa cottage. Pagpasok ko, nakita ko siya na parang iiyak na. Nagkunwari akong may kukunin sa bag ko. Sunod ay tinabihan ko siya sa kama na inuupuan niya.
"Pwede mong sabihin sa akin kung anong problema," sabi ko kay Rens. Hindi siya nagsalita. Nakatungo lang siya. Nakatingin sa sahig. Malalim ang iniisip. Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Hinawakan ko ang kanyang kamay. Napatingin siya sa akin dahil sa ginawa ko. Hanggang sa nakalapat na ang labi ko sa kanyang labi.
Hinawakan ko ang kanyang pisngi. Ang lambot ng kanyang muka. Lalo akong lumapit sa kanya. Ang kamay ko na nung una ay nasa kamay nya ay nakayakap na sa kanyang likod.
Nagiging matindi ang aming halikan. Mmm... Mmm... Sobrang libog na ako nung mga oras na yun. Hanggang sa....
"Sorry. Mali itong ginagawa natin." sabi sa akin ni Rens. Biglang bumitaw sa akin si Rens.
"I like you Rens. Kahit ngayon palang kita nakilala, sobrang gusto na kita." sagot ko sa kanya.
"May boyfriend ako. Okay?!"
Tumayo siya mula sa kinauupuan niya at dumeretso sa banyo. Ako naman ay napako sa kinauupuan ko. Natutuwa ako dahil nahalikan ko si Rens. Nalulungkot dahil parang hanggang dun na lang yun. Baka hanggang dito na lang ako.
Simula nung mga oras na yun, alam kong iba na ang nararamdaman ko para kay Rens. Parang gusto kong umikot ang buhay ko sa kanya. Gusto ko siyang agawin sa boyfriend niya. Gusto kong ako na lang ang magmamahal sa kanya at hindi ko siya papaiyakin. Kahit hindi ko pa siya lubos na nakikilala, alam kong.....
Mahal ko na siya.
Bumalik ako sa inuman at muling tumabi kay Zac. Tuloy tuloy ang inuman at kantahan. Ilang minuto lang ay bumalik din siya sa inuman at agad na humingi ng ilang shot ng alak.
Pagtapos ng mahigit isang oras ng inuman. Nagsuggest ang isa sa kanila na maglaro ng spin the bottle. Medyo kinabahan ako sa laro namin dahil lahat kami ay kasali.
Syempre medyo naughty ang mga dare. Pagkakataon ng karamihan para makapuntos sa mga nagugustuhan nila.
Matapos ang maraming ikot at maraming dares, tumapat sa akin ang bote. Sobrang kinakabahan ako nung tumapat sa akin ang bote. At ang binigay sa akin na dare?
HALIKAN MO NG 5 SECS ANG PINAKAGUSTO MO DITO SA CLAN
Tumayo ako agad sa kinauupuan ko. Dahan-dahan naglakad. Umikot. Papalapit ako ng papalapit kay Leo.
"Ready mo na yung lips mo Leo." sabi ng isa nilang ka-clan. Nakangiti sa akin si Leo habang lumalapit ako. Pero nilagpasan ko siya. At dumeretso kay Rens. Agad kong hinawakan ang pisngi niya at hinalikan. 5... 4... 3... 2... 1... 1... 1...
"Hoy! Lagpas 5 secs na. Tama na!" sigaw ni Zac. Saka ako natauhan. Blanko ang mukha ni Rens. Tumahimik ang paligid matapos kong halikan si Rens.
Hindi ko maipaliwanag ang naging itsura ni Leo. Alam kong na-disappoint siya at marahil pati na rin ang mga ka-clan niya. Parang walang nangyari kay Rens. Sige pa din siya sa inom at kwento.
Ilang minuto pagtapos ng pangyayari napagdesisyunan na magswimming. Wala naman masyadong espesyal na nangyari sa pool. Pero pag-ahon namin, nilapitan ko agad si Rens.
"Saan pala uuwian mo?" ako.
"Bakit mo naman naitanong?" siya.
"Gusto ko lang malaman kung iisa yung sasakyan natin pauwi." ako
"Sa Parañaque pa ang uwi ko." siya.
"Ay. Ang layo naman." ako.
"Joke lang! Sa *tooot* ang uwian ko. Tara sabay na tayo." siya.
"Sakto. Madadaanan yung inyo pag pauwi sa amin." ako
Bago kami makauwi, kinausap ako ni Leo.
Leo: Paano na tayo ngayon?
Ako: Wala namang tayo eh. At never na nagkaroon ng tayo.
Leo: Akala ko ba okay tayo? Sana sinabi mo na lang sa akin na hindi mo talaga ako gusto.
Ako: Diba sinabi ko naman sa’yo last week na tigilan mo na ako. Ikaw lang naman ang hindi nakikinig eh.
Hindi na siya nakasagot. Sana nakinig na lang siya sa akin nung sinabihan ko siyang tigilan na niya ako. Pero naisip ko kung tinigilan niya ako, wala ako dito sa swimming na to. At hindi ko makikilala si Rens.
Nagsabay kaming umuwi ni Rens. Pero humiwalay kami sa grupo para masolo ko siya. Bago kami umuwi, dumaan kami ng Burger King para kumain. Yun ang naging pagkakataon ko para mas makilala ko pa siya.
Nag-iisang anak si Rens. Matalino. May sense kausap. Prangka. Sinasabi kung gusto o ayaw niya ang isang bagay. Nasa Italy ang papa niya at mama niya lang ang palagi niyang kasama. May bahay din sila sa Laguna pero madalas ay nasa Paranaque sila dahil dun siya nag-aaral.
Kaya siya umiyak dahil umamin sa kanya ang boyfriend niya na niloko siya. Ang kwento niya sa akin, isang gabi ay magpupunta lang daw ang bf niya sa barkada niya pero nagsinungaling ito kay Rens at ang totoo ay nagpunta siya sa isang nakilala niya lang sa Facebook.
“Alam mo bang ngayon lang ata ako gumagawa ng kataksilan sa bf ko ngayon. Pero hindi ako to. Mali tong ginagawa ko diba?” tanong niya sa akin.
“Hindi naman siguro. Tsaka diba niloko ka naman niya. Malala pa yung ginawa niya.” sagot ko.
“Bakit ang bait mo sa akin,” tanong ulit sa akin ni Rens.
“Ka… kasi. Ugh… Ano nga ba…” sagot ko sa kanya ng pautal-utal.
“Kalimutan mo na yung sinabi ko. Ang gulo mo naman kausap eh,” pagsusungit niya.
“Sorry naman. Eh hindi ko din naman kasi maipaliwanag. Eto fries oh. Say ahhh…” sagot ko sa kanya sabay ngiti.
“Ayaw ko. Bilisan natin at gusto ko nang umuwi.”
Dahil iisa din naman ang daan ng uuwian namin, nagsabay na kaming umuwi. Siya ang unang bababa kaya tinanong ko siya kung gusto niyang ihatid ko siya hangang bahay nila pero hindi siya pumayag. Hiningi ko na din sa kanya ang cellphone number niya.
Nang makuha ko agad ang number niya ay agad ko siyang tinext.
ME…
“Ingat. :)”
RENS…
“Sino ka?!”
Hindi ko makalimutan ang message niya sa akin na yun. Hindi man lang in a nice way yung reply niya. Talagang “Sino ka?!”
ME…
“Ako to. Si Johan. Thanks sa kanina ah. Masaya ako na nakasama kita.”
RENS…
“Dapat kasi nagpapakilala ka agad. Thanks din.”
ME…
“Sorry naman. Btw kung may time ka ulit, labas naman tayo minsan.”
RENS…
“Wala akong time. Isa pa, may boyfriend ako.”
Oo nga pala. Nakalimutan ko. May boyfriend siya. Hindi siya single. Nawala sa isip ko yun. Pagdating ko agad ng bahay, agad akong humiga sa aking kama. Hindi ako agad nakatulog. Naalala ko yung mga pangyayari nung kasama ko si Rens. Ang kasungitan niya, yung mga oras na nasolo ko siya, yung halik.
Hindi ko naiwasang mapangiti. Naisip ko na kung ako na lang kaya ang boyfriend niya. Hindi ko siya hahayaan na palagi siyang iiyak. Lagi ko siyang papasayahin. Hindi ko siya lolokohin.
Hanggang sa nakatulog na lang ako kakaisip tungkol sa kanya. 5pm na nung ako’y magising. Agad kong tiningnan ang cellphone ko. Nagbabaka sakaling may mensahe ako mula kay Rens. Pero wala. Sinubukan ko siyang i-message pero hindi siya nagrereply.
Lumipas ang isang linggo na bumalik ang buhay ko sa normal. Pero hindi normal na normal na parang tulad ng dati. Ngayon ay may laman na ang puso ko. Si Rens. Sa bawat oras na wala akong ginagawa, siya ang palagi kong naiisip.
Sa puntong yun, naisipan kong sumali sa clan nila. Minessage ko si Rens. Sinabi kong sasali ako sa clan nila. Agad naman nagreply sa akin si Rens. Tinanong niya ako kung gusto ko daw ba ng ibang codename. Pero sinabi kong okay na sa akin na Johan na lang. Ilang saglit lang, sunod sunod na mensahe na ang natanggap ko. Kasali na pala ako sa clan nila.
Kinabukasan ay nagkaroon ng inuman ang clan namin sa bahay ng isa naming ka-clan. Karamihan sa mga mukhang nakita ko nung swimming ay nakita ko din nung gabing yun. Hindi ko nakita si Leo dun. Nag-GM lang siya na kailangan pa daw siyang tapusin sa trabaho niya kaya hindi siya nakapunta.
Nung gabing yun. Si Jasper ang madalas kong kasama at si Van naman ang madalas na kasama ni Rens. Mukang masaya naman ngayon si Rens. Hindi na malungkot ang itsura niya. Lagi nang nakangiti. Pero minsan ay bigla na lang nagsusungit.
Natapos ang gabi na yun na hindi ko masyadong nakausap si Rens. Masyado siyang busy. Palaging may kausap. Inom ng inom. Pero ang tagal niyang malasing. Grabe talaga yung batang yun. Si Jasper ang naging ka-close ko. Kalaunan ay siya na ang nakakakwentuhan ko tungkol kay Rens.
Minsan nga nagkwento sa akin si Jasper tungkol sa pag-uusap nila.
Jasper: Rens. Bakit hindi mo na lang hiwalayan si babes mo at si Johan na lang ang syotain mo.
Rens: Naloloko ka na ba Per? Hindi ko ipapagpalit si Ralph kay Johan. Asa pa.
Jasper: At least hindi ka lolokohin ni Johan. Gwapo pa. Mas gwapo pa kay babes mo.
Rens: P--a ka. Seriously?
Jasper: *tawa ng malakas* Joke lang. Hindi ka naman mabiro.
Boto sa akin si Jasper. Madalas niyang lokohin si Rens sa akin lalo na kapag magkakasama kami. At ang ending, susungitan lang kami ni Rens.
Lumipas ang mga linggo na naging close kaming apat: ako, si Rens, si Van at si Jasper. Palaging magkakasama sa mga gala o sa mga events ng clan. Pero sa kanilang tatlo, kay Jasper ako mas nakakapagkwento lalo na kapag tungkol kay Rens.
Open din sa grupo namin na may gusto ako kay Rens. At ang dating masungit na Rens, ngayon ay mabait na sa akin. Nabibiro ko na din siya pero minsan hindi ko maiwasan na magsegway ng banat sa kanya. Kaya paminsan minsan ay nasusungitan pa rin niya ako.
One time…
Nasa isang mall kami sa Laguna. Magkakasama kaming 4 na nasa isang coffee shop.
Rens: P--a yung couple na yun. Ang gwapo nung lalaki. Pero ang pangit naman ng babae. Ano na bang nangyayari sa mundo ngayon? Hindi sila bagay. Mas bagay kami ng lalaki *ngiti*
Ako: Hayaan mo na sila. Pero sa tingin ko, tayo pa din ang mas bagay *ngiti ng nakakaloko*
Rens: O.o
Hindi ko malimutan yung reaksyon ng muka niya nung bumanat ako sa kanya. Minsan pa kapag yumayakap ako sa kanya ng matagal, nagagalit siya. Sasabihin pa niya na “kadiri ka naman, ang tagal mo yumakap.” Ang brutal lang diba?
Hindi ko din naman siya masisisi. Lahat kasi sa akin may malisya kapag tungkol sa akin. Aminado ako sa sarili ko na chancing ang ginagawa ko kapag napapalapit ako sa kanya.
…..
Birthday ko. At dahil birthday ko. Nagkaroon ng event sa isang bar. Hindi ko man sagot ang bill namin, nagpledge naman ako sa kanila na ako ang sasagot sa isang parte ng bill.
Karamihan sa mga ka-clan ko ang nagpunta nung gabing yun. At matapos ang matagal na hindi namin pag-uusap ni Leo, pumunta siya nung araw na yun at may regalo pa siya sa akin.
Nakipag-ayos ako sa kanya at nag-sorry. Pero wala na daw sa kanya yun. Naisip niya na siguro nga ay hindi ako ang para sa kanya. At pinakilala niya din sa akin ang boyfriend niya nung gabing yun. Medyo weird lang. Parang katulad ko ang bf niya. Lean ang katawan. Nurse. May braces.
Andun din ang mga malalapit kong kaibigan. Si Van, Zac at si Jasper. Pero wala si Rens. Nagsimula ang kasiyahan ng ganun. Medyo nalungkot ako. Wala kasi si Rens. Siya pa naman yung pinaka gift ko sa sarili ko kapag nakasama ko siya.
Ngunit...
Halos 1am na nung may muling dumating. At pagkakita ko sa dumating. Agad akong napangiti at tumakbo para salubungin siya. Agad ko siyang niyakap.
"Hi! Happy Birthday!" bungad ni Renz sa akin.
“Akala ko hindi ka na darating MOR. Regalo ko?” tanong ko sa kanya. Yea. MOR ang tawag ko sa kanya. Bakit MOR? My Only Rens ang ibig sabihin nun.
“Sorry wala eh. Wala kasi akong pera… Ay. Eto na lang pala ang regalo ko sa’yo.” at bigla niya akong hinalikan sa labi. Mga 5 seconds din niya ako hinalikan. Sobrang nagulat ako nung mga oras na yun. Hindi ako agad nakagalaw sa kinatatayuan ko.
Nakatingin lang siya at nakangiti pagtapos niya akong halikan. Ilang saglit ay umalis din siya at pumunta sa mga kasama namin. Pero hindi pa din ako nakaalis sa kinatatayuan ko. Nang bigla na lang ako tinapik ni Jasper. Saka ako bumalik sa realidad.
“Nakita ko yun!” sabi sa akin ni Jasper sabay ngiti ng nakakaloko.
“Uyyy namumula siya.” singit ni Van.
“Tara na nga.” sabi ko sa dalawa habang ang ngiti ko ay abot hanggang tenga.
"Kumpleto na ang birthday ko," sabi ko sa sarili ko. Hindi ko naman talaga in-expect ang halik niya. Pero sobrang natuwa talaga ako.
Inom dito. Inom doon. Naging masaya ang inuman. Maingay ang paligid. Sayawan. Tawanan.
Isang beses habang nakaupo at nag-uusap si Rens at Van, may naisip akong kalokohan. Well, si Jasper talaga ang may ideya nito.
HALIKAN MO NG PANAKAW SI RENS.
Yan ang gawin ko daw. Nung una ay medyo kinakabahan ako. Baka kasi magalit si Rens. Pero pinalakas ko ang loob ko. Uminom ako ng ilang shot ng alak para lumakas ang loob ko.
Habang kausap niya si Van, kinalbit ko siya sa likod niya. Pagharap niya, agad ko siyang hinalikan. Mga limang segundo din kaming ganun. Pag-alis ng labi ko sa kanya. Ang sabi niya lang sa akin...
"Pasalamat ka Birthday mo ah." *sabay sweet smile*
Lutang ako nun. Akala ko magagalit siya sa akin. Pero nagpacute pa din siya. Sana lagi na lang siyang ganun. Pero at least naka-chancing pa din ako sa kanya.
6am na ata kami nakauwi nun. Sobrang saya nung gabing yun. Pagdating ko ng bahay, tinext ko agad siya.
"Kinumpleto mo ang birthday ko."
Ang reply niya?
"Lasing ka lang. Tulog!"
...
Mahigit isang buwan ang nakalipas matapos ang birthday ko. Naging busy ako sa trabaho kaya hindi ako masyadong nakakasama sa mga lakad nila Rens. Kahit sa mga events ng clan ay hindi ako masyadong nakakasama. Pero kahit ganun, hindi pa din nawawala ang communication ko sa kanila. Lagi ko silang tinatawagan kapag may oras ako.
Pero isang gabi ng Friday, isang pangyayari ang hindi ko inaasahan. Walang pasok kinabukasan. Kaya araw ng pahinga. Wala din akong kasama sa bahay nun. Nagpunta ng probinsya ang mga magulang ko kaya ako lang ang naiwan.
Pagdating ko ng bahay, agad na tumunog ang cellphone ko. Tumatawag si Rens. Pagsagot ko, umiiyak siya. Walang tigil. Hiniwalayan siya ng partner niya.
Uuwi daw siya ng Laguna kaya sinabihan ko siya na dumaan muna ng bahay para mag-inom. Hindi na siya tumanggi.
Halos 2 oras at kalahati ang nakalipas ay nagtext na siya sa akin at andun na siya sa labas ng subdibisyon namin. Agad akong tumakbo palabas para sunduin siya.
Bago kami umuwi ay bumili ako ng 2 alak at konting chips para sa pulutan. Pagdating namin, sinabihan ko siyang kumain muna bago mag-inom pero tumanggi siya dahil wala daw siyang gana kumain. Kaya agad namin sinimulan ang inuman.
Hindi ko nakitang umiyak si Rens habang nag-iinom kami. Pero halata sa kanya na kahit anong oras ay iiyak ito.
3:1
Tatlong inom sa kanya at isa sa akin. Ang lakas niya uminom. Nagkwento siya sa akin. Kaya daw siya hiniwalayan dahil hahanapin daw muna ng partner niya ang sarili niya.
"P--ang i--ng dahilan yan. Hahanapin ang sarili? Bakit, nawala ba siya? Ginagago ba niya ako? Hayop siya!"
Yan yung linya ni Rens. Galit na sa siya habang nagkkwento. Nakakatakot siyang tingnan. Ramdam na ramdam mo yung galit niya.
Maya-maya pa'y nalasing din siya. Hindi naman ako masyadong nakainom dahil siya ang maraming ininom. Dinala ko siya sa kama ko para dun ko na siya patulugin. Sunod ay niligpit ko ang kalat namin.
Pagtapos ko, tumabi ako sa kanya. Malaki naman ang kama ko kaya kasya kaming dalawa at makakaikot pa kami na hindi namin nadadali ang isa't isa.
Tiningnan ko yung itsura niya. Nakanganga. Humihilik. Pero kahit ganun ang itsura niya, sobrang nakakainlove pa din siya tingnan. Hinalikan ko siya sa cheeks bago ako natulog.
Mmmmm... Mmmmm... Nagising ako na may humahalik sa akin at may nakapatong sa akin. Si Rens. Bigla siyang tumigil at nagsalita...
"Hindi ba't matagal mo na akong pinagnanasahan? Iyo ako ngayon."
"Pe... Pero kasi uhmm.. Ano... "
"Walang pero pero." at bigla na niya akong hinalikan.
Sobrang nakakalibog siya. Ang init niya. Nakakapaso. Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Hiniga ko siya at hinawakan ng mabuti ang kamay pataas para hindi siya makawala.
Hinalikan ko siya sa lips ng dahan-dahan. Nilalasap ko ang aming mga laway na naghahalo. Sunod ay hinalikan ko ang leeg niya.
Aahhhh... Aahhhh... Waaag. Waaag. Pagmamakaawa niya sa akin. Nung sinabi niya yun, alam kong yun ang push button niya. Kaya lalo ko pang ginalingan at tinagalan. Nagpupumiglas siya. Pero alam kong kahit nakikiliti siya ay sobrang nasasarapan siya.
"Gago ka. Ako naman."
Bumitaw ako sa kanya. Pagbitaw ko sa kanya ay agad niya ako tinulak dahilan para mapahiga ako.
Agad niya akong tinanggalan ng suot. Mula taas hanggang baba. Hindi na siya nag-aksaya ng oras. Agad niyang sinubo ang titi ko.
Ahhhhh. Rens. Ang sarap mo. Ahhhhh. Ahhhhh.
Ang sarap sumubo ni Rens. Hindi man niya maisubo lahat ay pilit niya pa din sinasagad hanggang sa lalamunan niya. Ang sikip ng bibig niya. Hindi ko na napigilang kantutin ang bibig niya.
"Kantutin mo ako," sabi niya.
"Wala tayong condom. Huwag na."
Agad siyang tumayo at may kinuha sa bag niya. Maya-maya pa'y lumapit siya sa akin at pinakita ang kinuha niya. May condom siya sa bag niya. Agad niyang sinuotan ng condom ang titi ko at sinalsal ng bahagya.
Sa totoo lang, first time kong maka-fuck nun. Kaya medyo kinakabahan ako. Napaisip pati ako kung kakayanin ba niya ang titi ko.
Napalunok na lang ako habang unti-unti niya akong pinapapasok sa loob niya. One-fourth palang ang naipapasok ay ramdam ko na ang panginginig ng binti niya. Pero ramdam ko na din ang sarap at sikip ng butas niya.
Nangibabaw ang libog ko. Hinawakan ko siya sa bewang at binigla ko ang pasok. Ramdam na ramdam ko ang loob niya. Mainit. Masikip. Sagad.
Aaahhhhh. Aaahhhhh. Wait. Wag kang gagalaw. Aaahhhhh. Pagmamakaawa niya sa akin. Pero hindi ako nakinig.
Dahan-dahan akong gumalaw. Nung una ay medyo hirap ako dahil masikip siya. Pero nang tumagal ay nagiging swabe na ang paglabas-pasok ko sa kanya.
Habang tumatagal ay lalong bumibilis ang pagkantot ko sa kanya. At habang tumatagal, ang ungol ni Rens na parang nasasaktan ay napapalitan ng ungol na nasasarapan.
Sa aking pagtira ay sabay ng paggalaw ng kanyang bewang. "Gago ka. Wag kang titigil. Aahhh... Aahhh..." ungol ni Rens.
Ramdam na ramdam ko sa tiyan ko ang tigas na tigas na titi niya. Habang nakikita ko yun ay lalo akong nalilibugan sa kanya. At lalo akong napapabilis sa pagtira sa kanya.
Maya-maya ay nagpalit kami ng posisyon na hindi hinuhugot ang titi ko sa loob niya. Hiniga ko siya at ako naman ang nakapatong sa kanya.
Habang tinitira ko siya ay hinahalikan ko siya sa leeg. Lalong lumalakas ang ungol niya. Para siyang malalagutan ng hininga anumang oras.
"Malapit na ako."
"Sige lang. Wag kang titigil."
Ramdam na ramdam ko nang malapit na ako. Habang kinakantot ko sya ay sinasalsal ko ang titi niya. Ilang saglit lang ay pumutok ang masaganang tamod niya sa katawan at leeg niya.
Pagtapos niyang labasan ay binilisan ko na din ang pagtira sa kanya habang dinidilaan ang tamod sa leeg niya. Ilang saglit pa ay pumutok sa loob niya ang aking tamod.
Napadapa na lang ako sa ibabaw niya sa sobrang pagod. Unti-unting nahugot ang titi ko sa kanyang butas. At punong puno ng tamod ang condom.
Bumangon ako para itapon ang condom. Sunod ay tumabi ulit ako sa kanya. Humiga ako sa braso niya at agad na nakatulog.
Bandang a las doce nung magising ako. Hubo't hubad pa din ako. Pero wala na si Rens sa tabi ko. Sa halip ay isang sulat ang nasa tabi ko.
"Grabe kang tulog mantika ka. Hindi kita magising. Thanks sa pakikinig sa akin last night.
-Rens"
Ayun. Hindi man lang ako nagising nung ginigising niya ako. Kundi pa dahil sa nakahubad ako, iisipin kong panaginip lang ang lahat ng nangyari sa amin ni Rens.
Sinubukan kong tawagan si Rens nung araw na yun pero hindi siya sumasagot.
...
Pinilit kong huwag isipin ang nangyari nung gabing yun. Pero kahit anong ginagawa ko, minsan ay pumapasok pa din ang bagay na yun sa isip ko. Sa tuwing nagkakausap kami ni Rens sa telepono ay lagi niyang iniiba ang usapan kapag susubukan ko siyang tanungin tungkol sa nangyari sa amin.
After a month, November na ito, nagkaroon ng inuman sa bahay ng ka-clan namin. At syempre, present si Van, Jasper at Rens. Pero tulad ng palaging nangyayari, huling dumarating si Rens.
Medyo kinakabahan ako dahil dun ko lang ulit makikita si Rens after ng nangyari. Paglapit ko sa kanya, parang walang nangyari. At ganun pa din siya. Sa tuwing ino-open ko ang nangyari sa amin ay palagi niyang iniiba ang aming usapan.
Pero isa sa mga napansin ko, may bago siyang manliligaw at kasama niya nung gabing yun. Naikwento na sa akin ni Jasper na marami ngang manliligaw si Rens. Pero lahat sila ay pinapaasa lang niya.
(Yung kasama ni Rens nung gabing yun, muntik yan magsuicide nung iniwan ni Rens. Umamin pa yung guy na yun sa parents niya na bading siya para lang patunayan na seryoso siya at maipakilala siya sa parents niya. Sobrang effort yang guy na yan kay Rens pero dinurog lang ni Rens ang puso niya.)
Naging masaya ang gabing yun. Pero hindi din kami masyadong nakapag-usap ni Rens.
Kinabukasan, nagquit si Rens sa clan. Kasunod nun ang pagka-dissolve ang clan. Hindi kinaya ni Leo ang clan dahil naging busy siya sa kanyang trabaho.
Hindi na ako masyadong nagkakaroon ng balita kay Rens. Ang alam ko lang ay tumigil siya sa pag-aaral at sa Laguna na siya nag-i-stay. Si Jasper naman ay naging sobrang busy sa studies niya kaya wala din masyadong balita.
Nagquit din kami ni Jasper pagtapos magquit ni Rens. Ginawa kong busy ang sarili ko pagtapos kong magquit. At pinilit na kalimutan ang nararamdaman ko para kay Rens. Lalo akong nawalan ng oras para sa sa mga kaibigan ko. Nag-focus ako sa trabaho ko pati na rin sa negosyo ng aking mga magulang.
Halos mawala ang communication ko sa kanila. Walang Rens. Walang Jasper. Wala masyadong kaibigan.
...
Ilang araw bago magpasko, tumawag sa akin si Rens...
Ako: Kamusta? Tagal natin hindi nag-usap.
Rens: Okay naman. Ganun pa din. Siya nga pala may sasabihin ako.
Ako: Ano yun?
Rens: Dumating na yung visa namin ni mama. Pupunta na kami ng Italy.
Ako: Huh? Teka. Anong... Kailan ang alis niyo?
Rens: Jan 12.
Ako: Ang bilis naman. Teka. Final date na yun?
Rens: Oo. Final na yun. Para makatakas na din ako sa nakaraan ko.
Yan ang tawag na dumurog sa akin. Hindi ko napigilan na maluha nung mga oras na yun. Hindi ko man lang siya nakasama ng mas matagal bago siya umalis. Sinisi ko ang sarili ko sa pag-alis niya.
Dalawang araw bago ang flight niya, nagset si Rens na magkita kita kami. Ako, siya, si Van, Jasper at Zac. Nagkita kami sa isang mall sa Laguna.
Doon ay nagsaya kami. Kumain kami. Naglaro. Nagkuhanan ng mga litrato. Nagchikahan. Hanggang sa magsara ang mall, tumambay kami sa labas ng mall. Nag-usap-usap. Nagkwentuhan.
Hindi ko pinakita kay Rens na malungkot ako. Gusto ko na masayang Johan ang maaalala ni Rens bago siya umalis at yung Johan na palaging andyan para sa kanya.
Iba ang daan namin ni Rens pauwi sa aming magkakaibigan. Kaya kami ni Rens ang magkasabay umuwi. Bago kami sumakay ay niyakap nila si Rens. Bakas sa mukha ni Rens ang lungkot kahit nakangiti.
Walang umiimik sa amin ni Rens sa byahe. Dadalawa na nga lang kami sa jeep bukod sa driver, wala pang nagsasalita. Pero hindi ko na pinalagpas ang pagkakataon...
"Para sa'yo nga pala," sabi ko sa kanya sabay abot ng relo ko sa kanya.
"Huh. Para saan?" sagot niya.
"Gusto ko lang na maaalala mo pa din ako pag-alis mo," sabi ko.
"Salamat. Eto panyo ko. Para maalala mo din ako pag nasa malayo na ako," sabi niya sabay abot ng panyo niya.
"Salamat din. Pero alam mo naman na palagi kitang maaalala kasi yung pangalan mo nakaukit na sa puso ko," banat ko.
"Sira ka talaga." sagot niya sabay tawa ng mahina.
Nag-insist ako sa kanya na ihahatid ko siya kahit hanggang sa pagbaba lang ng jeep. At pumayag naman siya. Pagbaba namin...
"Paano ba yan. Hanggang dito na lang muna," sabi niya.
Agad ko siyang niyakap ng mahigpit. At gumanti din siya ng yakap.
"Mamimiss kita. Hindi kita makakalimutan mor. Mahal na mahal na mahal kita." sabi ko sa kanya.
Hindi siya sumagot. Matapos ang ilang sandali, umalis na siya. Pero bago siya makalayo, lumingon ulit siya.
Ngumiti siya at tuluyan na siyang lumayo. Hindi ko na napigilan ang aking mga luha. Nakatingin lang ako sa kanya habang papalayo... Hanggang sa mawala na siya sa paningin ko.
Ngayon... May communication pa din naman kami. Facebook and Skype. Minsan video call pa. Tinawagan niya din ako nung birthday ko. Exact 12am pa. For the record, siya ang unang bumati sa akin nung huling kaarawan ko.
Hanggang ngayon, sariwa pa din sa akin ang mga ala-ala niya. Ang panyo niya na iniingatan ko at nakatabi lang. Ang kanyang mga ngiti nung huli ko siyang nakasama. At ang huli niyang sinabi bago siya tuluyang lumayo.
“SALAMAT SA PAGMAMAHAL JOHAN. SALAMAT.”
Alam kong matagal ulit bago ko ulit siya makikita. Ilang taon pa ulit siguro bago ko ulit siya makakasama. Mahigit isang taon na ang nakakalipas. Maraming nagbago. Maraming nangyari. Pero kahit ganun, si Rens pa din ang mahal ko.
Nung mga panahon na yun, may manliligaw ako. Si Leo. Matangkad. Average-guy. May disenteng trabaho. 3 weeks na siyang nanliligaw sa akin nung nagpunta kami ng event ng clan nila. Well, co-founder si Leo ng clan nila.
Isang Sabado ng gabi ng April 2012. Galing ako sa pamamalengke kasama si Mama. Marami kaming bitbit kaya nakaramdam ako ng pagod. Pag-upo ko ng sofa nang biglang may text akong natanggap.
Leo: Hon! Sumama ka na sa amin Please?
Ako: Sige na nga. Basta libre ako sa ambag?
Leo: Yun lang pala eh. Oo ba! 9PM. Sa kanto ulit malapit sa inyo. Susunduin kita. Okay? :*
Ako: Okay.
Isang linggo akong kinukulit ni Leo para sa swimming nila na yan. Hindi ko na matandaan kung bakit ako agad pumayag sa text niya na yun.
Pagkatapos namin kumain sa bahay, saglit ako umupo ng sofa at nakaidlip. Quarter to 9 nang magising ako dahil ginising ako ni Mama. Dali-dali akong naligo at nag-ayos. Agad kong chineck ang cellphone ko paglabas ko ng bahay. Ilang missed calls at messages mula kay Leo.
Malayo palang ay kita ko na si Leo dala ang kanyang sasakyan. Pagsakay ko ay agad na yumakap siya sa akin pero nagpumiglas ako dahil baka may makakita sa amin.
"Ikaw naman. Naglalambing lang. Sobrang namiss kasi kita." sabi sa akin ni Leo.
"Baka kasi makita tayo ng mga kapitbahay namin. Anong oras pala na kailangan andun tayo?" sagot ko sa kanya.
"Kahit anong oras. Boss ata to!" pagmamayabang niya.
Madaldal si Leo. Pero may sense sya kausap. Palajoke. Malambing. Hindi nga ako nabobore kapag kasama ko siya. Okay naman talaga si Leo. Kaso hindi ko maramdaman sa kanya yung "spark". Kahit marami na ang nagtutulak sa akin para sagutin siya, hindi ko magawa kasi hindi ko naman siya gusto.
Ilang araw bago yung gabing yun, sinabihan ko na si Leo na tigilan na niya ang panliligaw sa akin. Pero naging mapilit siya at hayaan ko lang daw siya sa ginagawa niya (ngayon ko lang naisip na mali pa din palang hinayaan ko siya noon).
Bago kami dumeretso sa resort, bumili kami ng ilang pagkain para sa swimming. Ilang roasted chicken din ang binili namin para sa mga ka-clan niya. Bandang 10:30 na yata kami nakarating dun sa resort.
May mga ilan na din akong nakikita sa mga ka-clan niya. Ang iba ay mga kaibigan ko. Gusto nila akong isali kaso hindi naman ako pumapayag.
"Johan!" sigaw ng isa sa mga ka-clan nila. Tumakbo siya sa akin sabay yakap. Si Zac. Kakalase ko siya nung college. Zac liked me before.
SHORT FLASHBACK - Nasa inuman kami sa bahay namin. 5 kami noon kasama ang classmates namin. Tipsy na kaming lahat noon nang magsabi sila na uuwi na sila. Hinatid ko sila sa gate bago sila umuwi. Pero nagtataka ako dahil hindi nila kasabay palabas si Zac. Pumasok ako saglit ng bahay. Wala si Zac sa kusina kung saan kami uminom. Sa kwarto ko siya natagpuan at mahimbing na natutulog. Sinubukan ko siyang gisingin pero hindi talaga siya nagising. Hindi siya uminom ng marami pero parang lasing na lasing sya. Hinayaan ko na lang siya dun at bumalik para sabibin sa mga kaklase ko na dun na lang tutulog si Zac.
Pagbalik ko, tumabi ako sa kanya. Kasya naman ang dalawang tao dahil malaki ang aking kama. Bago ako mapapikit, biglang pumatong sa akin si Zac at agad akong hinalikan. Naguluhan ako pero hindi ako nagpumiglas dala na din ng libog. He sucked me and he fucked me.
Nag-usap kami pag gising namin. Sinabi niyang matagal na nya akong gusto. At matagal na din niyang alam na bakla ako dahil ilang beses na niya akong nahuli na nakikipagpalitan ng sweet messages sa mga lalaki. Napagdesisyunan namin na kalimutan ang nangyari at maging magkaibigan lamang. END OF FLASHBACK.
Hiniram ako ni Zac mula kay Leo. Si Zac ang nagpakilala sa akin sa mga kaclan nila. Marami-rami sila kaya ang iba hindi ko na matandaan ang mga pangalan. Karamihan kasi sa kanila puro codename lang ang ginagamit. Ang weird pa ng cody ng iba.
"Hon. Tara kain na tayo." pagyayaya sa akin ni Leo. Kainan ang sunod na naging eksena. Kahit na medyo busog pa ako, nakisabay pa din ako sa kanila sa pagkain. Sino ba naman ang hindi maeenganyo kumain dahil dahon ng saging ang magsisilbing plato sa salo-salo.
Subuan kami ni Leo sa pagkain. Para kaming magkarelasyon sa ginagawa namin. Maraming natutuwa sa ginagawa namin. Sa sobrang tuwa, inaasar nila kaming dalawa.
Hindi ako kumain masyado. Alam kong maya maya ay inuman na. At ayun na nga. Matapos magligpit ay nilabas na ang mga alak. Nang makita ko kung gaano karami ang alak, pakiramdam ko'y malalasing agad ako.
Nagsimula ang inuman. Magkatabi kami ni Leo sa inuman. Nakaakbay siya sa akin. Masaya ang inuman. Dalawang alak ang umiikot para mabilis daw tamaan.
Kahit na masyado kaming marami nung gabing yun, hindi masyado ang subgroup sa kanila. Siguro ang napansin ko lang na nakahiwalay sa amin ay yung mga naglalaro ng bilyar, kumakanta sa videoke at yung magsyota na nasa cottage. Malamang ay nagmilagro yung mga yun.
Habang nag-iinom kami ay may 2 bagong dating...
"Rens! You're here na! VIP ka na naman. Last na dumarating as always." Pasado alas dose ng may dalawang dumating. Dun ko unang nakita si Rens. 17 lang siya nun. Maputi. Sakto lang ang katawan. Cute. Na-love at first sight ako agad kay Rens.
Tinanong ko si Leo...
Ako: Sino yung mga dumating?
Leo: Si Rens. Co-founder ng clan. Actually, dalawa kaming nag-found ng clan na to. Pero parang mas superior siya sa akin.
Ako: Wow ah! Ang bata naman ng founder ng clan niyo. Boss ka sa trabaho mo pero dito mas bata ang boss mo. *tawa*
Leo: Sira ka. *sabay halik sa akin sa cheeks* Si Jasper naman yung kasama niya. Bestfriend niya. Parang kambal yang dalawa na yan. Laging magkasama sa events. 17 din.
Ako: Kambal? Eh bakit hindi masyadong cute? *tawa*
Leo: Lasing ka na ata Hon ko? *sabay halik ulit sa cheeks ko*
Ako: *pinunasan yung cheeks ko sabag tingin ng medyo masama kay Leo*
Leo: *ngiti*
Biglang lumapit sa amin si Rens at Jasper. "Leo, siya ba yung Hon na palagi mong jini-GM?" sabi ni Rens kay Leo.
"Johan nga pala." inabot ko ang kamay ko para makipagkamay at sabay ngiti. "Rens," matipid niyang sagot at sabay abot sa kamay ko. Hindi ko agad binitawan ang kamay niya at nakatitig pa din sa kanya. "Yung kamay ko weirdo." sabi nya sa akin. Saka ako natauhan. Kumaway lang ako sa kasama niya at ngumiti.
"Ang sungit naman ng founder niyo," sabi ko kay Leo.
"Ganun talaga yun lalo sa mga hindi niya pa kilala. Tsaka ayaw mo pang bitawan yung kamay niya." sabay hawak niya sa kamay ko.
"Ano ba! Ang kulit mo. Hindi mo naman ako bf para ganituhin." mahina kong sabi sa kanya sabay tayo.
Bigla akong nainis kay Leo. Umalis ako sa kinauupuan ko at lumipat kila Zac para makipagkwentuhan. Tumatak sa isip ko yung kamay ni Rens. Ang lambot. Parang kamay ng babae at walang ginagawa. Umupo sa harap namin ang magbestfriend para sumali sa inuman.
"Pahingi nga ng alak! 3 shots. Hahabol ako sa inuman niyo." sabay ngiti. Grabe. Lasinggero ata tong bata na to sa isip-isip ko.
Tinanong ko sila Zac tungkol kay Rens. Syempre pabulong kaming nag-uusap. Dun ko nalaman na may boyfriend si Rens na mahigit 1 taon na sila. Nag-aaral siya sa Parañaque at dun pa pala siya galing bago pumunta ng GEB.
Palagi akong panakaw na tumitingin kay Rens. Minsan ay nahuhuli niya ako. Kapag nahuhuli niya ako ay agad akong lumilingon sa iba para kunwaring hindi ako tumitingin sa kanya.
Lumipas ang isang oras. At medyo nakakaramdam ako ng tama kaya hindi na muna ako uminom. Pero si Rens, parang wala lang sa kanya. Maya-maya pa'y bigla na lang siya na parang naiiyak at tumayo.
Tumayo din ako para sundan siya papasok sa cottage. Pagpasok ko, nakita ko siya na parang iiyak na. Nagkunwari akong may kukunin sa bag ko. Sunod ay tinabihan ko siya sa kama na inuupuan niya.
"Pwede mong sabihin sa akin kung anong problema," sabi ko kay Rens. Hindi siya nagsalita. Nakatungo lang siya. Nakatingin sa sahig. Malalim ang iniisip. Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Hinawakan ko ang kanyang kamay. Napatingin siya sa akin dahil sa ginawa ko. Hanggang sa nakalapat na ang labi ko sa kanyang labi.
Hinawakan ko ang kanyang pisngi. Ang lambot ng kanyang muka. Lalo akong lumapit sa kanya. Ang kamay ko na nung una ay nasa kamay nya ay nakayakap na sa kanyang likod.
Nagiging matindi ang aming halikan. Mmm... Mmm... Sobrang libog na ako nung mga oras na yun. Hanggang sa....
"Sorry. Mali itong ginagawa natin." sabi sa akin ni Rens. Biglang bumitaw sa akin si Rens.
"I like you Rens. Kahit ngayon palang kita nakilala, sobrang gusto na kita." sagot ko sa kanya.
"May boyfriend ako. Okay?!"
Tumayo siya mula sa kinauupuan niya at dumeretso sa banyo. Ako naman ay napako sa kinauupuan ko. Natutuwa ako dahil nahalikan ko si Rens. Nalulungkot dahil parang hanggang dun na lang yun. Baka hanggang dito na lang ako.
Simula nung mga oras na yun, alam kong iba na ang nararamdaman ko para kay Rens. Parang gusto kong umikot ang buhay ko sa kanya. Gusto ko siyang agawin sa boyfriend niya. Gusto kong ako na lang ang magmamahal sa kanya at hindi ko siya papaiyakin. Kahit hindi ko pa siya lubos na nakikilala, alam kong.....
Mahal ko na siya.
Bumalik ako sa inuman at muling tumabi kay Zac. Tuloy tuloy ang inuman at kantahan. Ilang minuto lang ay bumalik din siya sa inuman at agad na humingi ng ilang shot ng alak.
Pagtapos ng mahigit isang oras ng inuman. Nagsuggest ang isa sa kanila na maglaro ng spin the bottle. Medyo kinabahan ako sa laro namin dahil lahat kami ay kasali.
Syempre medyo naughty ang mga dare. Pagkakataon ng karamihan para makapuntos sa mga nagugustuhan nila.
Matapos ang maraming ikot at maraming dares, tumapat sa akin ang bote. Sobrang kinakabahan ako nung tumapat sa akin ang bote. At ang binigay sa akin na dare?
HALIKAN MO NG 5 SECS ANG PINAKAGUSTO MO DITO SA CLAN
Tumayo ako agad sa kinauupuan ko. Dahan-dahan naglakad. Umikot. Papalapit ako ng papalapit kay Leo.
"Ready mo na yung lips mo Leo." sabi ng isa nilang ka-clan. Nakangiti sa akin si Leo habang lumalapit ako. Pero nilagpasan ko siya. At dumeretso kay Rens. Agad kong hinawakan ang pisngi niya at hinalikan. 5... 4... 3... 2... 1... 1... 1...
"Hoy! Lagpas 5 secs na. Tama na!" sigaw ni Zac. Saka ako natauhan. Blanko ang mukha ni Rens. Tumahimik ang paligid matapos kong halikan si Rens.
Hindi ko maipaliwanag ang naging itsura ni Leo. Alam kong na-disappoint siya at marahil pati na rin ang mga ka-clan niya. Parang walang nangyari kay Rens. Sige pa din siya sa inom at kwento.
Ilang minuto pagtapos ng pangyayari napagdesisyunan na magswimming. Wala naman masyadong espesyal na nangyari sa pool. Pero pag-ahon namin, nilapitan ko agad si Rens.
"Saan pala uuwian mo?" ako.
"Bakit mo naman naitanong?" siya.
"Gusto ko lang malaman kung iisa yung sasakyan natin pauwi." ako
"Sa Parañaque pa ang uwi ko." siya.
"Ay. Ang layo naman." ako.
"Joke lang! Sa *tooot* ang uwian ko. Tara sabay na tayo." siya.
"Sakto. Madadaanan yung inyo pag pauwi sa amin." ako
Bago kami makauwi, kinausap ako ni Leo.
Leo: Paano na tayo ngayon?
Ako: Wala namang tayo eh. At never na nagkaroon ng tayo.
Leo: Akala ko ba okay tayo? Sana sinabi mo na lang sa akin na hindi mo talaga ako gusto.
Ako: Diba sinabi ko naman sa’yo last week na tigilan mo na ako. Ikaw lang naman ang hindi nakikinig eh.
Hindi na siya nakasagot. Sana nakinig na lang siya sa akin nung sinabihan ko siyang tigilan na niya ako. Pero naisip ko kung tinigilan niya ako, wala ako dito sa swimming na to. At hindi ko makikilala si Rens.
Nagsabay kaming umuwi ni Rens. Pero humiwalay kami sa grupo para masolo ko siya. Bago kami umuwi, dumaan kami ng Burger King para kumain. Yun ang naging pagkakataon ko para mas makilala ko pa siya.
Nag-iisang anak si Rens. Matalino. May sense kausap. Prangka. Sinasabi kung gusto o ayaw niya ang isang bagay. Nasa Italy ang papa niya at mama niya lang ang palagi niyang kasama. May bahay din sila sa Laguna pero madalas ay nasa Paranaque sila dahil dun siya nag-aaral.
Kaya siya umiyak dahil umamin sa kanya ang boyfriend niya na niloko siya. Ang kwento niya sa akin, isang gabi ay magpupunta lang daw ang bf niya sa barkada niya pero nagsinungaling ito kay Rens at ang totoo ay nagpunta siya sa isang nakilala niya lang sa Facebook.
“Alam mo bang ngayon lang ata ako gumagawa ng kataksilan sa bf ko ngayon. Pero hindi ako to. Mali tong ginagawa ko diba?” tanong niya sa akin.
“Hindi naman siguro. Tsaka diba niloko ka naman niya. Malala pa yung ginawa niya.” sagot ko.
“Bakit ang bait mo sa akin,” tanong ulit sa akin ni Rens.
“Ka… kasi. Ugh… Ano nga ba…” sagot ko sa kanya ng pautal-utal.
“Kalimutan mo na yung sinabi ko. Ang gulo mo naman kausap eh,” pagsusungit niya.
“Sorry naman. Eh hindi ko din naman kasi maipaliwanag. Eto fries oh. Say ahhh…” sagot ko sa kanya sabay ngiti.
“Ayaw ko. Bilisan natin at gusto ko nang umuwi.”
Dahil iisa din naman ang daan ng uuwian namin, nagsabay na kaming umuwi. Siya ang unang bababa kaya tinanong ko siya kung gusto niyang ihatid ko siya hangang bahay nila pero hindi siya pumayag. Hiningi ko na din sa kanya ang cellphone number niya.
Nang makuha ko agad ang number niya ay agad ko siyang tinext.
ME…
“Ingat. :)”
RENS…
“Sino ka?!”
Hindi ko makalimutan ang message niya sa akin na yun. Hindi man lang in a nice way yung reply niya. Talagang “Sino ka?!”
ME…
“Ako to. Si Johan. Thanks sa kanina ah. Masaya ako na nakasama kita.”
RENS…
“Dapat kasi nagpapakilala ka agad. Thanks din.”
ME…
“Sorry naman. Btw kung may time ka ulit, labas naman tayo minsan.”
RENS…
“Wala akong time. Isa pa, may boyfriend ako.”
Oo nga pala. Nakalimutan ko. May boyfriend siya. Hindi siya single. Nawala sa isip ko yun. Pagdating ko agad ng bahay, agad akong humiga sa aking kama. Hindi ako agad nakatulog. Naalala ko yung mga pangyayari nung kasama ko si Rens. Ang kasungitan niya, yung mga oras na nasolo ko siya, yung halik.
Hindi ko naiwasang mapangiti. Naisip ko na kung ako na lang kaya ang boyfriend niya. Hindi ko siya hahayaan na palagi siyang iiyak. Lagi ko siyang papasayahin. Hindi ko siya lolokohin.
Hanggang sa nakatulog na lang ako kakaisip tungkol sa kanya. 5pm na nung ako’y magising. Agad kong tiningnan ang cellphone ko. Nagbabaka sakaling may mensahe ako mula kay Rens. Pero wala. Sinubukan ko siyang i-message pero hindi siya nagrereply.
Lumipas ang isang linggo na bumalik ang buhay ko sa normal. Pero hindi normal na normal na parang tulad ng dati. Ngayon ay may laman na ang puso ko. Si Rens. Sa bawat oras na wala akong ginagawa, siya ang palagi kong naiisip.
Sa puntong yun, naisipan kong sumali sa clan nila. Minessage ko si Rens. Sinabi kong sasali ako sa clan nila. Agad naman nagreply sa akin si Rens. Tinanong niya ako kung gusto ko daw ba ng ibang codename. Pero sinabi kong okay na sa akin na Johan na lang. Ilang saglit lang, sunod sunod na mensahe na ang natanggap ko. Kasali na pala ako sa clan nila.
Kinabukasan ay nagkaroon ng inuman ang clan namin sa bahay ng isa naming ka-clan. Karamihan sa mga mukhang nakita ko nung swimming ay nakita ko din nung gabing yun. Hindi ko nakita si Leo dun. Nag-GM lang siya na kailangan pa daw siyang tapusin sa trabaho niya kaya hindi siya nakapunta.
Nung gabing yun. Si Jasper ang madalas kong kasama at si Van naman ang madalas na kasama ni Rens. Mukang masaya naman ngayon si Rens. Hindi na malungkot ang itsura niya. Lagi nang nakangiti. Pero minsan ay bigla na lang nagsusungit.
Natapos ang gabi na yun na hindi ko masyadong nakausap si Rens. Masyado siyang busy. Palaging may kausap. Inom ng inom. Pero ang tagal niyang malasing. Grabe talaga yung batang yun. Si Jasper ang naging ka-close ko. Kalaunan ay siya na ang nakakakwentuhan ko tungkol kay Rens.
Minsan nga nagkwento sa akin si Jasper tungkol sa pag-uusap nila.
Jasper: Rens. Bakit hindi mo na lang hiwalayan si babes mo at si Johan na lang ang syotain mo.
Rens: Naloloko ka na ba Per? Hindi ko ipapagpalit si Ralph kay Johan. Asa pa.
Jasper: At least hindi ka lolokohin ni Johan. Gwapo pa. Mas gwapo pa kay babes mo.
Rens: P--a ka. Seriously?
Jasper: *tawa ng malakas* Joke lang. Hindi ka naman mabiro.
Boto sa akin si Jasper. Madalas niyang lokohin si Rens sa akin lalo na kapag magkakasama kami. At ang ending, susungitan lang kami ni Rens.
Lumipas ang mga linggo na naging close kaming apat: ako, si Rens, si Van at si Jasper. Palaging magkakasama sa mga gala o sa mga events ng clan. Pero sa kanilang tatlo, kay Jasper ako mas nakakapagkwento lalo na kapag tungkol kay Rens.
Open din sa grupo namin na may gusto ako kay Rens. At ang dating masungit na Rens, ngayon ay mabait na sa akin. Nabibiro ko na din siya pero minsan hindi ko maiwasan na magsegway ng banat sa kanya. Kaya paminsan minsan ay nasusungitan pa rin niya ako.
One time…
Nasa isang mall kami sa Laguna. Magkakasama kaming 4 na nasa isang coffee shop.
Rens: P--a yung couple na yun. Ang gwapo nung lalaki. Pero ang pangit naman ng babae. Ano na bang nangyayari sa mundo ngayon? Hindi sila bagay. Mas bagay kami ng lalaki *ngiti*
Ako: Hayaan mo na sila. Pero sa tingin ko, tayo pa din ang mas bagay *ngiti ng nakakaloko*
Rens: O.o
Hindi ko malimutan yung reaksyon ng muka niya nung bumanat ako sa kanya. Minsan pa kapag yumayakap ako sa kanya ng matagal, nagagalit siya. Sasabihin pa niya na “kadiri ka naman, ang tagal mo yumakap.” Ang brutal lang diba?
Hindi ko din naman siya masisisi. Lahat kasi sa akin may malisya kapag tungkol sa akin. Aminado ako sa sarili ko na chancing ang ginagawa ko kapag napapalapit ako sa kanya.
…..
Birthday ko. At dahil birthday ko. Nagkaroon ng event sa isang bar. Hindi ko man sagot ang bill namin, nagpledge naman ako sa kanila na ako ang sasagot sa isang parte ng bill.
Karamihan sa mga ka-clan ko ang nagpunta nung gabing yun. At matapos ang matagal na hindi namin pag-uusap ni Leo, pumunta siya nung araw na yun at may regalo pa siya sa akin.
Nakipag-ayos ako sa kanya at nag-sorry. Pero wala na daw sa kanya yun. Naisip niya na siguro nga ay hindi ako ang para sa kanya. At pinakilala niya din sa akin ang boyfriend niya nung gabing yun. Medyo weird lang. Parang katulad ko ang bf niya. Lean ang katawan. Nurse. May braces.
Andun din ang mga malalapit kong kaibigan. Si Van, Zac at si Jasper. Pero wala si Rens. Nagsimula ang kasiyahan ng ganun. Medyo nalungkot ako. Wala kasi si Rens. Siya pa naman yung pinaka gift ko sa sarili ko kapag nakasama ko siya.
Ngunit...
Halos 1am na nung may muling dumating. At pagkakita ko sa dumating. Agad akong napangiti at tumakbo para salubungin siya. Agad ko siyang niyakap.
"Hi! Happy Birthday!" bungad ni Renz sa akin.
“Akala ko hindi ka na darating MOR. Regalo ko?” tanong ko sa kanya. Yea. MOR ang tawag ko sa kanya. Bakit MOR? My Only Rens ang ibig sabihin nun.
“Sorry wala eh. Wala kasi akong pera… Ay. Eto na lang pala ang regalo ko sa’yo.” at bigla niya akong hinalikan sa labi. Mga 5 seconds din niya ako hinalikan. Sobrang nagulat ako nung mga oras na yun. Hindi ako agad nakagalaw sa kinatatayuan ko.
Nakatingin lang siya at nakangiti pagtapos niya akong halikan. Ilang saglit ay umalis din siya at pumunta sa mga kasama namin. Pero hindi pa din ako nakaalis sa kinatatayuan ko. Nang bigla na lang ako tinapik ni Jasper. Saka ako bumalik sa realidad.
“Nakita ko yun!” sabi sa akin ni Jasper sabay ngiti ng nakakaloko.
“Uyyy namumula siya.” singit ni Van.
“Tara na nga.” sabi ko sa dalawa habang ang ngiti ko ay abot hanggang tenga.
"Kumpleto na ang birthday ko," sabi ko sa sarili ko. Hindi ko naman talaga in-expect ang halik niya. Pero sobrang natuwa talaga ako.
Inom dito. Inom doon. Naging masaya ang inuman. Maingay ang paligid. Sayawan. Tawanan.
Isang beses habang nakaupo at nag-uusap si Rens at Van, may naisip akong kalokohan. Well, si Jasper talaga ang may ideya nito.
HALIKAN MO NG PANAKAW SI RENS.
Yan ang gawin ko daw. Nung una ay medyo kinakabahan ako. Baka kasi magalit si Rens. Pero pinalakas ko ang loob ko. Uminom ako ng ilang shot ng alak para lumakas ang loob ko.
Habang kausap niya si Van, kinalbit ko siya sa likod niya. Pagharap niya, agad ko siyang hinalikan. Mga limang segundo din kaming ganun. Pag-alis ng labi ko sa kanya. Ang sabi niya lang sa akin...
"Pasalamat ka Birthday mo ah." *sabay sweet smile*
Lutang ako nun. Akala ko magagalit siya sa akin. Pero nagpacute pa din siya. Sana lagi na lang siyang ganun. Pero at least naka-chancing pa din ako sa kanya.
6am na ata kami nakauwi nun. Sobrang saya nung gabing yun. Pagdating ko ng bahay, tinext ko agad siya.
"Kinumpleto mo ang birthday ko."
Ang reply niya?
"Lasing ka lang. Tulog!"
...
Mahigit isang buwan ang nakalipas matapos ang birthday ko. Naging busy ako sa trabaho kaya hindi ako masyadong nakakasama sa mga lakad nila Rens. Kahit sa mga events ng clan ay hindi ako masyadong nakakasama. Pero kahit ganun, hindi pa din nawawala ang communication ko sa kanila. Lagi ko silang tinatawagan kapag may oras ako.
Pero isang gabi ng Friday, isang pangyayari ang hindi ko inaasahan. Walang pasok kinabukasan. Kaya araw ng pahinga. Wala din akong kasama sa bahay nun. Nagpunta ng probinsya ang mga magulang ko kaya ako lang ang naiwan.
Pagdating ko ng bahay, agad na tumunog ang cellphone ko. Tumatawag si Rens. Pagsagot ko, umiiyak siya. Walang tigil. Hiniwalayan siya ng partner niya.
Uuwi daw siya ng Laguna kaya sinabihan ko siya na dumaan muna ng bahay para mag-inom. Hindi na siya tumanggi.
Halos 2 oras at kalahati ang nakalipas ay nagtext na siya sa akin at andun na siya sa labas ng subdibisyon namin. Agad akong tumakbo palabas para sunduin siya.
Bago kami umuwi ay bumili ako ng 2 alak at konting chips para sa pulutan. Pagdating namin, sinabihan ko siyang kumain muna bago mag-inom pero tumanggi siya dahil wala daw siyang gana kumain. Kaya agad namin sinimulan ang inuman.
Hindi ko nakitang umiyak si Rens habang nag-iinom kami. Pero halata sa kanya na kahit anong oras ay iiyak ito.
3:1
Tatlong inom sa kanya at isa sa akin. Ang lakas niya uminom. Nagkwento siya sa akin. Kaya daw siya hiniwalayan dahil hahanapin daw muna ng partner niya ang sarili niya.
"P--ang i--ng dahilan yan. Hahanapin ang sarili? Bakit, nawala ba siya? Ginagago ba niya ako? Hayop siya!"
Yan yung linya ni Rens. Galit na sa siya habang nagkkwento. Nakakatakot siyang tingnan. Ramdam na ramdam mo yung galit niya.
Maya-maya pa'y nalasing din siya. Hindi naman ako masyadong nakainom dahil siya ang maraming ininom. Dinala ko siya sa kama ko para dun ko na siya patulugin. Sunod ay niligpit ko ang kalat namin.
Pagtapos ko, tumabi ako sa kanya. Malaki naman ang kama ko kaya kasya kaming dalawa at makakaikot pa kami na hindi namin nadadali ang isa't isa.
Tiningnan ko yung itsura niya. Nakanganga. Humihilik. Pero kahit ganun ang itsura niya, sobrang nakakainlove pa din siya tingnan. Hinalikan ko siya sa cheeks bago ako natulog.
Mmmmm... Mmmmm... Nagising ako na may humahalik sa akin at may nakapatong sa akin. Si Rens. Bigla siyang tumigil at nagsalita...
"Hindi ba't matagal mo na akong pinagnanasahan? Iyo ako ngayon."
"Pe... Pero kasi uhmm.. Ano... "
"Walang pero pero." at bigla na niya akong hinalikan.
Sobrang nakakalibog siya. Ang init niya. Nakakapaso. Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Hiniga ko siya at hinawakan ng mabuti ang kamay pataas para hindi siya makawala.
Hinalikan ko siya sa lips ng dahan-dahan. Nilalasap ko ang aming mga laway na naghahalo. Sunod ay hinalikan ko ang leeg niya.
Aahhhh... Aahhhh... Waaag. Waaag. Pagmamakaawa niya sa akin. Nung sinabi niya yun, alam kong yun ang push button niya. Kaya lalo ko pang ginalingan at tinagalan. Nagpupumiglas siya. Pero alam kong kahit nakikiliti siya ay sobrang nasasarapan siya.
"Gago ka. Ako naman."
Bumitaw ako sa kanya. Pagbitaw ko sa kanya ay agad niya ako tinulak dahilan para mapahiga ako.
Agad niya akong tinanggalan ng suot. Mula taas hanggang baba. Hindi na siya nag-aksaya ng oras. Agad niyang sinubo ang titi ko.
Ahhhhh. Rens. Ang sarap mo. Ahhhhh. Ahhhhh.
Ang sarap sumubo ni Rens. Hindi man niya maisubo lahat ay pilit niya pa din sinasagad hanggang sa lalamunan niya. Ang sikip ng bibig niya. Hindi ko na napigilang kantutin ang bibig niya.
"Kantutin mo ako," sabi niya.
"Wala tayong condom. Huwag na."
Agad siyang tumayo at may kinuha sa bag niya. Maya-maya pa'y lumapit siya sa akin at pinakita ang kinuha niya. May condom siya sa bag niya. Agad niyang sinuotan ng condom ang titi ko at sinalsal ng bahagya.
Sa totoo lang, first time kong maka-fuck nun. Kaya medyo kinakabahan ako. Napaisip pati ako kung kakayanin ba niya ang titi ko.
Napalunok na lang ako habang unti-unti niya akong pinapapasok sa loob niya. One-fourth palang ang naipapasok ay ramdam ko na ang panginginig ng binti niya. Pero ramdam ko na din ang sarap at sikip ng butas niya.
Nangibabaw ang libog ko. Hinawakan ko siya sa bewang at binigla ko ang pasok. Ramdam na ramdam ko ang loob niya. Mainit. Masikip. Sagad.
Aaahhhhh. Aaahhhhh. Wait. Wag kang gagalaw. Aaahhhhh. Pagmamakaawa niya sa akin. Pero hindi ako nakinig.
Dahan-dahan akong gumalaw. Nung una ay medyo hirap ako dahil masikip siya. Pero nang tumagal ay nagiging swabe na ang paglabas-pasok ko sa kanya.
Habang tumatagal ay lalong bumibilis ang pagkantot ko sa kanya. At habang tumatagal, ang ungol ni Rens na parang nasasaktan ay napapalitan ng ungol na nasasarapan.
Sa aking pagtira ay sabay ng paggalaw ng kanyang bewang. "Gago ka. Wag kang titigil. Aahhh... Aahhh..." ungol ni Rens.
Ramdam na ramdam ko sa tiyan ko ang tigas na tigas na titi niya. Habang nakikita ko yun ay lalo akong nalilibugan sa kanya. At lalo akong napapabilis sa pagtira sa kanya.
Maya-maya ay nagpalit kami ng posisyon na hindi hinuhugot ang titi ko sa loob niya. Hiniga ko siya at ako naman ang nakapatong sa kanya.
Habang tinitira ko siya ay hinahalikan ko siya sa leeg. Lalong lumalakas ang ungol niya. Para siyang malalagutan ng hininga anumang oras.
"Malapit na ako."
"Sige lang. Wag kang titigil."
Ramdam na ramdam ko nang malapit na ako. Habang kinakantot ko sya ay sinasalsal ko ang titi niya. Ilang saglit lang ay pumutok ang masaganang tamod niya sa katawan at leeg niya.
Pagtapos niyang labasan ay binilisan ko na din ang pagtira sa kanya habang dinidilaan ang tamod sa leeg niya. Ilang saglit pa ay pumutok sa loob niya ang aking tamod.
Napadapa na lang ako sa ibabaw niya sa sobrang pagod. Unti-unting nahugot ang titi ko sa kanyang butas. At punong puno ng tamod ang condom.
Bumangon ako para itapon ang condom. Sunod ay tumabi ulit ako sa kanya. Humiga ako sa braso niya at agad na nakatulog.
Bandang a las doce nung magising ako. Hubo't hubad pa din ako. Pero wala na si Rens sa tabi ko. Sa halip ay isang sulat ang nasa tabi ko.
"Grabe kang tulog mantika ka. Hindi kita magising. Thanks sa pakikinig sa akin last night.
-Rens"
Ayun. Hindi man lang ako nagising nung ginigising niya ako. Kundi pa dahil sa nakahubad ako, iisipin kong panaginip lang ang lahat ng nangyari sa amin ni Rens.
Sinubukan kong tawagan si Rens nung araw na yun pero hindi siya sumasagot.
...
Pinilit kong huwag isipin ang nangyari nung gabing yun. Pero kahit anong ginagawa ko, minsan ay pumapasok pa din ang bagay na yun sa isip ko. Sa tuwing nagkakausap kami ni Rens sa telepono ay lagi niyang iniiba ang usapan kapag susubukan ko siyang tanungin tungkol sa nangyari sa amin.
After a month, November na ito, nagkaroon ng inuman sa bahay ng ka-clan namin. At syempre, present si Van, Jasper at Rens. Pero tulad ng palaging nangyayari, huling dumarating si Rens.
Medyo kinakabahan ako dahil dun ko lang ulit makikita si Rens after ng nangyari. Paglapit ko sa kanya, parang walang nangyari. At ganun pa din siya. Sa tuwing ino-open ko ang nangyari sa amin ay palagi niyang iniiba ang aming usapan.
Pero isa sa mga napansin ko, may bago siyang manliligaw at kasama niya nung gabing yun. Naikwento na sa akin ni Jasper na marami ngang manliligaw si Rens. Pero lahat sila ay pinapaasa lang niya.
(Yung kasama ni Rens nung gabing yun, muntik yan magsuicide nung iniwan ni Rens. Umamin pa yung guy na yun sa parents niya na bading siya para lang patunayan na seryoso siya at maipakilala siya sa parents niya. Sobrang effort yang guy na yan kay Rens pero dinurog lang ni Rens ang puso niya.)
Naging masaya ang gabing yun. Pero hindi din kami masyadong nakapag-usap ni Rens.
Kinabukasan, nagquit si Rens sa clan. Kasunod nun ang pagka-dissolve ang clan. Hindi kinaya ni Leo ang clan dahil naging busy siya sa kanyang trabaho.
Hindi na ako masyadong nagkakaroon ng balita kay Rens. Ang alam ko lang ay tumigil siya sa pag-aaral at sa Laguna na siya nag-i-stay. Si Jasper naman ay naging sobrang busy sa studies niya kaya wala din masyadong balita.
Nagquit din kami ni Jasper pagtapos magquit ni Rens. Ginawa kong busy ang sarili ko pagtapos kong magquit. At pinilit na kalimutan ang nararamdaman ko para kay Rens. Lalo akong nawalan ng oras para sa sa mga kaibigan ko. Nag-focus ako sa trabaho ko pati na rin sa negosyo ng aking mga magulang.
Halos mawala ang communication ko sa kanila. Walang Rens. Walang Jasper. Wala masyadong kaibigan.
...
Ilang araw bago magpasko, tumawag sa akin si Rens...
Ako: Kamusta? Tagal natin hindi nag-usap.
Rens: Okay naman. Ganun pa din. Siya nga pala may sasabihin ako.
Ako: Ano yun?
Rens: Dumating na yung visa namin ni mama. Pupunta na kami ng Italy.
Ako: Huh? Teka. Anong... Kailan ang alis niyo?
Rens: Jan 12.
Ako: Ang bilis naman. Teka. Final date na yun?
Rens: Oo. Final na yun. Para makatakas na din ako sa nakaraan ko.
Yan ang tawag na dumurog sa akin. Hindi ko napigilan na maluha nung mga oras na yun. Hindi ko man lang siya nakasama ng mas matagal bago siya umalis. Sinisi ko ang sarili ko sa pag-alis niya.
Dalawang araw bago ang flight niya, nagset si Rens na magkita kita kami. Ako, siya, si Van, Jasper at Zac. Nagkita kami sa isang mall sa Laguna.
Doon ay nagsaya kami. Kumain kami. Naglaro. Nagkuhanan ng mga litrato. Nagchikahan. Hanggang sa magsara ang mall, tumambay kami sa labas ng mall. Nag-usap-usap. Nagkwentuhan.
Hindi ko pinakita kay Rens na malungkot ako. Gusto ko na masayang Johan ang maaalala ni Rens bago siya umalis at yung Johan na palaging andyan para sa kanya.
Iba ang daan namin ni Rens pauwi sa aming magkakaibigan. Kaya kami ni Rens ang magkasabay umuwi. Bago kami sumakay ay niyakap nila si Rens. Bakas sa mukha ni Rens ang lungkot kahit nakangiti.
Walang umiimik sa amin ni Rens sa byahe. Dadalawa na nga lang kami sa jeep bukod sa driver, wala pang nagsasalita. Pero hindi ko na pinalagpas ang pagkakataon...
"Para sa'yo nga pala," sabi ko sa kanya sabay abot ng relo ko sa kanya.
"Huh. Para saan?" sagot niya.
"Gusto ko lang na maaalala mo pa din ako pag-alis mo," sabi ko.
"Salamat. Eto panyo ko. Para maalala mo din ako pag nasa malayo na ako," sabi niya sabay abot ng panyo niya.
"Salamat din. Pero alam mo naman na palagi kitang maaalala kasi yung pangalan mo nakaukit na sa puso ko," banat ko.
"Sira ka talaga." sagot niya sabay tawa ng mahina.
Nag-insist ako sa kanya na ihahatid ko siya kahit hanggang sa pagbaba lang ng jeep. At pumayag naman siya. Pagbaba namin...
"Paano ba yan. Hanggang dito na lang muna," sabi niya.
Agad ko siyang niyakap ng mahigpit. At gumanti din siya ng yakap.
"Mamimiss kita. Hindi kita makakalimutan mor. Mahal na mahal na mahal kita." sabi ko sa kanya.
Hindi siya sumagot. Matapos ang ilang sandali, umalis na siya. Pero bago siya makalayo, lumingon ulit siya.
Ngumiti siya at tuluyan na siyang lumayo. Hindi ko na napigilan ang aking mga luha. Nakatingin lang ako sa kanya habang papalayo... Hanggang sa mawala na siya sa paningin ko.
Ngayon... May communication pa din naman kami. Facebook and Skype. Minsan video call pa. Tinawagan niya din ako nung birthday ko. Exact 12am pa. For the record, siya ang unang bumati sa akin nung huling kaarawan ko.
Hanggang ngayon, sariwa pa din sa akin ang mga ala-ala niya. Ang panyo niya na iniingatan ko at nakatabi lang. Ang kanyang mga ngiti nung huli ko siyang nakasama. At ang huli niyang sinabi bago siya tuluyang lumayo.
“SALAMAT SA PAGMAMAHAL JOHAN. SALAMAT.”
Alam kong matagal ulit bago ko ulit siya makikita. Ilang taon pa ulit siguro bago ko ulit siya makakasama. Mahigit isang taon na ang nakakalipas. Maraming nagbago. Maraming nangyari. Pero kahit ganun, si Rens pa din ang mahal ko.
COMMENTS