By: Renzo This is Renzo. I'm 16. I'm gay pero hindi ako lantad. Open ako sa close friends ko, not to everyone, and not to my family....
By: Renzo
This is Renzo. I'm 16. I'm gay pero hindi ako lantad. Open ako sa close friends ko, not to everyone, and not to my family. Gwapo naman po ako, malinis daw tingnan, maputi, lean, half-chinese pero di ako singkit huhu, 5'6 ako. Marami na akong mga nakarelasyon. Halos lahat don hindi seryoso, kung hindi sa sex umiikot eh sa lokohan lang umiikot yun. Sa mga ex girlfriends and boyfriends, hindi ko pa masabi na nainlove na ako ng totoo, I know I'm too young for that.Fourth year highschool ako last school year and sa panahon na yun iikot ang ikukwento ko.
Pumasok ako ng school nung first day at ang unang napansin ko ay tumangkad ang marami samin. Nung first year ako I was 5'6, pero hindi nako tumangkad until now, karamihan sa mga batchmates ko na lalaki ay mas matangkad na sakin.
Napansin ko si JR, he's like an inch taller than me, hindi nalalayo. He's tall, he's brown, he's sexy (with abs), and he's chinito. Gustong gusto ko yung mga mata nya na halos matunaw ka na pag tumingin sya sayo. Hindi kami close.
So nagstart na ang mga klase, days and months passed.
One day, nag-excuse ang mga boys from the other section to borrow calculators. Kelangan daw nila para sa Physics. Isa sakanila si JR.
Lahat sila nakahiram na at tumakbo na pero si JR naghahanap parin ng tao na magpapahiram sakanya, di nako nagdalawang-isip na ilabas ang calcu ko at lumapit sakanya habang nakatingin sa mata nya, "Uy Renzo, thank you, ibabalik ko nalang mamaya" sabay ngiti.
So ayun, inaraw-araw nyang hiramin ang calculator ko, Physics nila sa umaga at Physics namin sa hapon, ako ang lagi nyang hinahanap sa classroom namin para hiraman ng calculator.
Dahil crush ko siya, naglakas-loob na ko na chikahin sya. Nakaupo sya sa bench sa corridor mag-isa at lumapit ako sakanya.
Nameet ko na yung ate nya dati, so yun ang inopen kong topic sakanya, hanggang sa ang dami na namin napag-usapan and he's so nice. He's not rude, he's not sarcastic, he's adorable, and ang sarap pakinggan ng malalim nyang boses.
Habang lumilipas ang mga araw mas nagiging comfortable kami sa isa't-isa.
Minsan 'pag nasa canteen ako, lalapitan nya ako at aakbayan ng mahigpit at sabay kaming bibili ng snacks or lunch.
Minsan kapag makakasalubong ko sya sa corridor, bigla nalang nyang hahaplusin yung buhok ko.
Kapag nakatalikod ako bigla nyang kakalikutin yung bag ko.
Masaya naman ako, alam kong kaibigan ko sya.
Naalala ko pa dati nung binigyan nya ako ng isang silver na hikaw. Nakatayo sya sa gate ng school non nang dumaan ako at huminto ako sakanya. "Wala kang kasama?" Tanong ko. Hindi sya sumagot tas pinakita nya sakin yung hikaw sa kamay nya. Kinuha ko yun sa kamay nya at sinabing, "para sakin ba 'to?" Nakangiti kong tanong. "Pahiram ko lang yan sayo ha." Sabay ngiti tas sabay na kami umuwi.
Isang umaga pagpasok ko sa school, lumapit sya,
JR: "Renzo yung hikaw pala?"
Me: "eto" (nasa tenga ko)
JR: "pahiram muna, kakabutas lang ng tenga ko baka magsara"
Me: "ayoko nga"
JR: "cge na pls. Ibabalik ko rin mamaya."
Syempre sa gwapo nya ba naman yun makakatanggi pa ba ko ? Ayun, binigay ko na sa kanya.
Nung hapon na,
Me: "Akin na kase yan."
JR: "pahiram pa"
Me: "akin naaaaaaaaa!"
tumatawa sya habang kinukulit ko sya, eh gusto ko talaga makuha kase remembrance ko yun sakanya kaya hinawakan ko yung tenga nya,
JR: "Araaaaaay!"
Namula yung buong mukha nya. Naramdaman ko yung sakit, naalala ko bago pala yung butas sa tenga nya. Binitiwan ko yun tapos sabi nya, "Ang kulit kulit mo!"
Huhu sinigawan nya ko tas nagwalk-out sya.
Nung uwian na, kasama ko yung friend ko si Mae, lumapit kami sakanya,
Me: "Hi JR" (nagpapacute)
JR: "Ano ? !" (Naggagalit-galitan)
Me: "Sorryyyyyyyyyy" (pacute ulit)
JR: "hmp!"
Kinulit ko sya ng kinulit hanggang sa sinabi nya na, "oo na, bibigyan ulit kita bukas, pero akin muna to." Pumayag naman ako. Kinabukasan may dala sya. Natuwa ako kase sa maliit na bagay na yun hindi nya kinalimutan yung pinangako nya.
Kapag exam at shinashuffle ung batch namin, pinapakopya ko sya kase wala sya masagot, ung mga ganong simpleng bagay syempre pag highschool ka nakakakilig haha
Minsan nagtampo ako sakanya. Nag-eexam sya non at nakaupo sya sa upuan, nakaupo ako sa floor sa harap nya at di ko rin alam ang sagot at dahil wala ako magawa tinusok tusok ko ng ballpen yung tuhod nya sa harap ko para magpapansin tas nainis sya
JR: "bakit ka nanunusok ? ! Gusto mo ikaw tusukin ko ? Pag tinusok kita dudugo yan."
Nagets ko ung gusto nya sabihin, feeling ko nabastos ako kaya nagtampo ako ng ilang araw, tas sinusuyo nya ako nung nagsosorry na sya :)
Nung prom namin, ako pa yung nag-ayos ng necktie nya dahil di nya alam ayusin. Kilig naman ako non kahit di nya ko sinayaw dahil pareho nga kaming lalaki haha
Lumipas ang lahat lahat at malapit na kaming maggraduate. Two weeks nalang graduation na.
Practice namin sa graduation non nung makita kong nasa pinakalikod sya ng formation dahil isa sya sa pinakamatangkad na boys. So dahil feeling ko enough naman ang height ko, gora ako don at sinadya kong tumabi sakanya, at ok naman kase di naman ako maliit.
Tapos napagtripan kong asarin ung classmate kong babae sa harap ko, tinutusok tusok ko yung pwet nya, tas nakita yun ni JR. Bigla nya akong niyakap sa likod at sinabing, "ang dami dami mo namang pwedeng ganyanin bat yan pa." Napatigil ako non at kilig na kilig ako dahil ramdam ko yung tigas ng dibdib nya at ng mga braso nya sa buong katawan ko. Yung tipo ng yakap na hindi mo na magalaw yung mga braso mo dahil yakap niya ako sa buong katawan.
Kilig na kilig ako non.
Isang araw, naisip ko na gusto kong sabihin kay JR na gusto ko siya. Gusto kong malaman nya.
Siguro ang rason ko, para hindi ko na kelangan itago yun sakanya, at siguro to take risk na din, malay ko baka gusto nya din pala ako eh di jackpot di ba ?
Kinausap ko ung tatlong friends ko, Bryan, Ron at si Mae. We're a circle of friends and alam nila ang tungkol sa sexual preference ko.
Sabi ni Bryan, huwag ko daw gawin.
Sabi ni Ron, "It's worth a shot."
Sabi ni Mae, "That's a big risk, pero kung anong gusto mong gawin, we'll support you."
Naisip ko yung sinabi ni Ron na "It's worth a shot."
That night I was listening to Levi Kreis- I Should Go. Sabi sa kanta:
"I should go, before my will get's any weaker."
Dahil dun, lumakas ang loob ko na magtapat na kay JR.
That night chinat ko si JR and I told him na may sasabihin ako sakanya kinabukasan.
Kinabukasan, pagbaba ko ng sasakyan sa may gate tinawag nya pangalan ko dahil nga alam nya may sasabihin ako, pero umiwas ako at di ko pinansin.
Nagkasalubong kami sa corridor at hinugot nya kamay ko, "samahan mo ko sa office." Naglakad kami habang hawak hawak nya ang kamay ko.
After sa office, eto na
JR: "Ano yung sasabihin mo?"
Me: "ah wala yun."
JR: "sabihin mo na."
Me: "wala nga"
Tas naglakad ako paakyat sa second floor tas sinusundan nya paron ako hanggang makarating kami sa dulo ng building sa may terrace.
JR: "ano nga yun?"
Me: ahmmmmm hmmmmm, ilang seconds din akong tahimik.
Me: "Gusto kase kita."
Tumingin sya sa mga mata ko tas ngumiti, sinuntok ako sa braso sabay sabing, "Yun lang yun?" Tumango lang ako.
Inakbayan nya ako at sabay na kami naglakad pababa sa hagdan hanggang sa canteen. After non, pumunta ako kay Mae at sinabi ko sakanya na nasabi ko na.
Mae: "Oh my gooooosh, kanina pa kami nagtetexan nila bryan and ron, nag-aalala kami baka kung ano na nangyari."
Half-day lang ang school dahil practice lang un for grad and we (bry, ron, mae and me) decided to go hang out sa bahay namin dahil wala naman ang parents ko dun.
Ininvite ko si JR. Akala ko di sya papayag pero nagulat ako pumayag sya !
Sa house. We cooked lunch. Kami ni JR ang nagluto and ang sarap sa feeling na nakakasama ko sya nung time na yun na alam nya yung nararamdaman ko.
Hanggang sa narinig namin yung busina ng sasakyan anjan na pala parents ko so takbo kami sa kwarto.
Sa room, humiga kaming lahat sa kama ko. Kasya naman kami kahit siksikan at siniksik talaga nila kami ni JR sa dulo ng bed sa may headboard para dikit ng dikit kami.
Awkward. Pero bigla nalang hinawakan ni JR yung kamay ko. Ang sarap sa feeling ng magaspang nyang kamay sa malambot kong kamay hahaha.
Pumatong sakin si JR at hinalikan ako sa magkabilang pisngi ko, sa noo ko, at sa labi ko ng pagkatamis-tamis. Ang lambot ng labi nya and ang passionate nya.
After non, ung mga kuko ko naman sa kamy ung pinagtripan nya, ginupitan nya ako ng kuko haha
After non sabay kaming naglaro sa phone habang nakahiga ako sa balikad nya, ang saya saya ko nung tima na yun, at lagi ko syang natatalo sa app na parang hangaroo, haha, pero ang galing talaga nya magflappy bird eh ako hanggang two points lang, hahaha
Nakatulog ung tatlo sa bed and lumabas kami ni JR to smoke.
While smoking,
Me: "iisnobin mo na ko mula ngayon?"
JR: "hindi naman"
Me: "naiilang ka ba sakin?"
JR: "hindi" sabay ngiti.
Bumalik kami sa room and nahiga sa JR. At dahil la nako space, hiniga ko na yung ulo ko sa abs ni JR and he looked at me and smiled.
Maggagabi na nung nagdecide sila umuwi. Nilabas ko yung sasakyan at hinatid ko na sila sa may simabahan. Habang nagdadrive ako, nakapatong ung mukha ni JR sa ibabaw ng seat ko, sa tabi ng headrest. And I feel so happy dahil nakasama ko siya. I don't know if this is going to happen again, but I'm happy na nagawa ko na rin yung sabihin sakanya yung feelings ko.
Nung pababa na sila, tinapik ako ni JR sa balikat and sabing, "salamat, ingat."
Graduation namin, nagpapicture kami. We communicated for a while and I guess it won't really work.
Eventually, siguro hanggang don lang talaga kami. Friends kami ng ate ni JR. His sister is a year older than him, alam ng ate nya about us, sinabi nya sa ate nya. May girlfriend na si JR nung summer. Alam ko he never had feelings for me, he was just being nice to me, or polite.
Dumating din ako sa drama na nag-open ako sa ate nya tungkol sa nararamdaman ko. Minsan nga I was so sad, namimiss ko si JR, nag-inuman kami ng ate nya, lasing na lasing ako non, dumating pa ung mga friends ko they saw me so wasted crying and talking nonsense and flying while intoxicated pero after non I realized na "moving on" din ang kababagsakan ko, kahit na di naman naging kami haha. Siguro hindi pagmamahal ung naramdaman ko kay JR, siguro pagkagusto, siguro I just needed him. Pero I never regret on my decision to tell him about my feelings for him and I've been happy about us before. Right now, we're taking up different ways, I know he's doing well and I hope he always will. Thank you po sa pagbabasa kahit na hindi malibog ang kwento at super simple-minded lang, this is one thing I will never forget in my highschool days.
COMMENTS