By: Torchwood Agent No. 474 Note: Magse-shift ako from 1st and 3rd person point of view pagdating sa narrations depende sa setting and chara...
By: Torchwood Agent No. 474
Note: Magse-shift ako from 1st and 3rd person point of view pagdating sa narrations depende sa setting and characters. I hope di kayo malito.
Nagsitayuan ang mga Torchwood members, kanya-kanyang kuha ng mga gamit nila para ma-verify kung anung klaseng meteor ang bumagsak sa Malasag Forest, ngunit bago pa man nila matapos ‘yun ay nagsalita si Bryan.
“Guys, teka... I think it would be better if kami na lang nila Sheila, Nello, at Marcus ang pupunta sa area. Maiwan na lang kayo rito.”. He addressed them all.
“Ui teka! Di kaya unfair ‘yan? May gagawin kayo pero kami wala. Part rin kami ng Torchwood ah.”. Reklamo ni Luna.
“Ay, siguro nga, Bry. Para naman magka-experience lahat ng tao rito sa field, hindi ‘yung sa office lang.”. Dugtong ni Nello sa sinabi ni Luna. Hannah and Arlene both agreed.
“No, guys. Bryan’s right. Kami na lang muna, kukuha kami ng samples ng meteor at susuriin muna namin ‘to.”. Sheila defended her boyfriend. “Kapag may findings na kami, ibibigay agad namin sa inyo so don’t worry. ‘You’ll all study the meteor from here. Just monitor us na lang. Ayos ba ‘yun?”. Dugtong pa niya.
Napa-face palm na lang si Luna, sabay nag-exhale out of frustration.
“As usual, sila na naman ang bida...”. Bulong niya sa sarili.
“Guys, wala ng panahon ok!?”. Sabi ni Marcus. “Sa kakadaldal natin dito baka maunahan pa tayo ng mga pulis eh!”.
“Oh great! Those amateurs again!”. Nello replied. “Ok, guys, let’s start working!”. Utos niya.
Agad na nagtungo sina Bryan sa area ng pinagbagsakan ng meteor habang naiwan sa Torchwood Hub ang ilan sa mga kasamahan niya; frustrated ang iba sa kanila, lalo na si Luna.
SAMANTALA, SA SPOT KUNG SAAN BUMAGSAK ANG METEOR:
Maraming malalaking chunks ng mga bato at lupa ang tumilapon dahil sa lakas ng impact ng pagkakabagsak ng bulalakaw, sa sobrang lakas nito ay nasunog ang ilang mga halaman at kahoy sa paligid at nagkaroon ng crater ang mismong spot ng pinagbagsakan nito.
Kasing laki halos ng isang pampasaherong jeepney ang bulalakaw, at dahil sa pagkabagsak nito ay nagkaroon ng crack sa mismong surface niya. Mula sa crack na ‘yun ay may pink na usok na lumabas, parami ng parami ang usok, pakapal ng pakapal... hanggang nag-anyong mala-espiritong pink na tao ito na palutang-lutang sa paligid. Ungol lang ang ingay na ginagawa nito, mga mahihinang ungol. Maya-maya pa’y may mga ilaw at mga tao na na papunta sa kinalalagyan ng bulalakaw kaya lumipad papalayo ang pink na nilalang mula rito.
SAMANTALA, NAKAUWI NA SI MASTER SA BAHAY NILA:
It was around 10:30 in the evening already when I reached home. Sinalubong agad ako ni mama na nagaalala sa sala ng bahay at tinanong ako kumbakit ngayun lang daw ako umuwi, so nagdahilan na lang ako na nagtambay ako sa bahay ng isang barkada. Hindi ko naman kasi pwedeng sabihing basta basta ko na lang nakita ang sarili ko na nagtataka kumbakit nakatayo ako sa Divisoria Arcade ng walang dahilan.
“’Nak, kumain ka na?”
“Konti lang po, ma... naparami po kasi kinain kong chichirya kanina eh sa bahay ng barkada ko”. I lied, and that time gutom na gutom na ako.
Dinala ako ni mama sa kusina para kumain, buti na lang may natira pang ulam at kanin in case raw gutom akong umuwi. Maya maya ay bumaba si papa mula sa hagdanan at nagsusuot ng kanyang police uniform. Nagmano ako sa kanya.
“Ui! Ba’t ngayon ka lang? Sa’n ka galing?”. Usisa niya. Firm ang boses ni papa kaya ginamit ko ulit palusot ko kanina.
“’Nak, okay lang gumala kasi natural sa inyo ‘yan... pero sana man lang magsabi ka nang hindi kami nagaalala ng mama mo! Only child ka lang namin! Delikado ang panahon ngayon!”. Nanermon na si papa, tumagal ito ng around 3 minutes habang dahan-dahan akong kumakain. Kailangang makinig ako dahil pulis rin siyang tatay ko at lagot ako kung hindi. Matapos mag-sermon.
“Opo, ‘tay. Di na po mauulit.”. Sagot ko, mejo guilty. Paano ba namang hindi magi-guilty eh di mo alam kung ano talaga nangyari sa ‘yo? Bigla ka lang nasa Divisoria Arcade ng walang dahilan.
“O siya, ‘wag na maulit ah!”. Sabi ni papa and tumango ako.
Dahil sa panenermon niya e matagal naming napansin ni mama na nag-aayos pala siya, so I asked him saan siya pupunta.
“May natanggap akong tawag, kailangan raw kami pumunta sa Malasag Forest dun sa Baranggay Cugman, may bulalakaw daw na bumagsak d’un!”
Naalala ko bigla ang bulalakaw, so dinala ko ang plato sa sala at binuksan ang TV; nanood ng news. Timing naman na ang kino-cover sa news ay ‘yung bulalakaw mismo. Sumunod sina papa para manood, and namangha kaming tatlo.
“Kailangan ko nang pumunta d’un.”
Moments pag-alis ni papa ay natapos na akong kumain. Pumunta ako sa kwarto habang nililigpit naman ni mama ang pinagkainan ko. Napahiga ako sa kama, wondering how and why on earth I ended up sa Divisoria Arcade. Since wala namang patutunguhan ang pag-iisip ko, nag-FB na lang ako.
BOOM! Puno ng post regarding sa bulalakaw ang news feed ko, pero walang PM mula kay Samuel. I’ve decided na kausapin na lang siya bukas para maka-bawi ako.
Nagpatuloy ako sa page-FB, it was around 11:15 PM na sa gabi nang biglang may nag-notify sa akin sa notifications.
PLUNK!
Geometry teacher pala namin, nag-post sa class FB group namin. Sabi niya...
“Guys, I know na gising pa halos lahat sa inyo dahil busy kayo sa meteor na bumagsak, but I just want to remind you that bukas na ipapasa ang mga assignments ninyo. Gawin n’yo na! Thanks! ”
‘TANG INA! Ngayon ko lang naalala na may assignments pala kami at di ko pa nagagawa! Agad kong sinimulan ang trabaho ko, ngunit napatigil ako bigla nung makita ko ang geometry book ko, sa part ng X-Y Plane.
I was puzzled dahil d’un. Di ko alam bakit, pero gumulo ang isip ko na parang ewan, parang may nakalimutan ako or wala. Napatitig ako sa libro, figuring out ano kaya ibig sabihin n’un. Sa kakatutok ko, biglang nag-flash sa akin ang word na “coordinates”. Nagtaka ako kung ano ibig sabihin n’un, but alam ko na may kinalaman ‘yun kumbakit ako nagkakaganito. Sa kakaisip.
“Nababaliw na ata ako... ayan kasi Master... ewan anyare sa ‘yo bat ewan ang araw mo ngayon...”. Sermon ko sa sarili ko. Nagpatuloy na lang ako sa trabaho ko para naman maging productive ako kahit isang ewan ang hapon ko.
BALIK TAYO SA KULAY PINK NA NILALANG:
Palipad-lipad ito, ungol ng ungol, tila may hinahanap. Pinikit nito ang mga mata nito at tila ba parang alam na niya kung saan siya pupunta. Parang nagpapadala sa ihip ng hangin, pumunta siya sa isang bahay, sa bahay ni Phil Alcarez.
It was around 1 AM in the morning. Katatapos lang ni Phil sa kanyang paggawa ng mga lesson plans. Si Phil Alcarez ay ang Filipino teacher ni Master. 25 years old ay may magandang katawan, pogi siyang lalaki. Tama lang ang height niya para sa edad niya. Ang hindi alam ng lahat, isang tagong bakla si Phil. Lagot siya kapag nalaman ng pamilya niya ‘to, dahil napaka-conservative ng kanilang pamilya. Mistulang hawla ang kanilang bahay para sa kanya dahil dito.
Malibog na tao si Phil, ngunit pilit niya itong nilalabanan dahil naniniwala siyang masama ang libog at kasalanan ang maging bakla. Sa totoo lang, naa-attract si Phil sa studyante niyang si Master, dahil napakasarap nito, napakapogi, at sikat sa school. Nalibugan siya, nangibabaw ang libog laban sa kaba. Isa sa mga ritwal niya kada gabi ay ang magjakol na si Master ang nasa isip niya. Pagdating kay Master, talo siya most of the time ng libog. Sinimulan niyang himas-himasin ang kanyang titi.
“Oh... Master, ikaw lang gagawin kong amo ko, basta kantutin mo lang ako at ma-chupa kita... fuck...”
Sinumulan niyang itaas-baba ang kanyang 6 inches na titi, ini-imagine si Master. Napakagat-labi siya. Nasa kalagitnaan siya ng sarap!
Sarap na sarap si Phil ng biglang pumasok mula sa bintana ng kanyang kwarto ang pink na nilalang na galing sa meteor! Nakalabas pa ang kanyang burat nang mapatalon siya sa kanyang kama dahil sa gulat. Ibinuka niya ang kanyang bibig, akmang sisigaw para makatawag ng tulong nang biglang pumasok ang nilalang na ‘yun sa kanyang bibig... patungo sa kanyang kaloob-looban!
Hirap sa paghinga si Phil! Mistulang may nakabara ang kanyang bibig at ilong. Kumapa siya ng hangin. Nang malapit na siyang malagutan ng hininga ay saka pa lumuwag ang kanyang pakiramdam. Hingal na hingal siya. Gustong bumulwak ng kanyang puso mula sa kanyang dibdib dahil sa nangyari kanina. Hindi siya mapakali, kung papaano niya ipapaliwanag ang nangyari, dahil alam niyang walang maniniwala.
Habang maayos na ang paghinga niya, nakaramdam siya ng kakaiba. Nakaramdam siya ng ibang klaseng init sa katawan, init na hindi pa niya naranasan sa buong buhay niya. Malalaking pawis ang lumabas sa kanya dahil sa takot kanina, ngunit simula nang uminit siya’y mas lumaki pa at dumoble ang mga pawis na iyon! Ilang sandali pa’y napuno bigla ng mga nakakalibog na imahe at pantasya ang kanyang isip, punong-puno ng mga lalaking nakahubad, mga lalaking nagkakantutan at nagchu-chupaan, at higit sa lahat, ang masarap na katawan ni Master. Ibang klaseng libog ang naramdaman niya.
Biglang nawala sa sarili si Phil, tila ba may kumokontrol sa kanya na hindi niya alam. Mistulang nagkaroon ng sariling isip ang kanyang mga kamay at paa. Ang alam lang ni Phil ay dapat mawala ang libog na nararamdaman niya. Agad siyang bumaba ng bahay. Naka-lock na ang gate sa bahay nila ngunit nagawa niyang lundagin ito nang mataas! Para siyang hayop na naghahanap ng matinding pangangailangan.
Sa kakalakad niya’y may nakita siyang isang lalaki na nakatayo sa may madilim na parte ng daan; nakikipag-text ito. Agad niya itong nilapitan kaya’t nagulat ang lalaki. Bago pa man makagawa ng kung anong bagay ang lalaking ito ay hinawakan agad ni Phil ang kanyang ulo at para bang napasailalim siya ng kanyang kapangyarihan! Agad niyang binaba ang kanyang pantalon at brief at ganun din si Phil. Lumabas sa harapan ni Phil ang 7 inches na burat ng lalaki!
“Hupain mo ang libog ko! Pakainin mo ‘ko!”
At nagsimula nang bumayo ang lalaki sa pwet ni Phil. Todong bayo! Pabilis ng pabilis! Habang kinakantot si Phil ay nakipaghalikan siya rito, halikang matindi, halikang wala ng bukas. Nagespadahan sila ng dila! Walang pake kung mahuli or hindi, basta’t makapag-sex lang!
Pabilis nang pabilis, palalim ng palalim ang mga ungol at baon ng burat, patindi ng patindi ang bawat kadyot! Hingal na sila pareho pero walang gustong tumigil!
Napaupo sila sa lupa, nakaupong nagtaas-baba sa kanyang pwet si Phil. Sa sobrang sarap ay napahiga ang lalaki.
“Lalabas na! Tang ‘ina mong bakla ka! Puta sarap!”
Puro mga “ahhhh”, “’tang ina”, “puta”, “shit”, at “fuck” lang ang mga tanging maririnig sa kanilang mga bibig. Palakas ng palakas ang ungol, patindi ng patindi ang lahat. Napakagat-labi silang dalawa. Nanigas na ang paa ng lalaki. Habang palapit na sila sa orgasm ay mas patindi pa ang kanilang sex!
Hindi kalauna’y pumutok ang tamod ng lalaki sa loob ng pwet ni Phil! “AHHHHH!” ang sigaw nilang pareho. Pitong malalaking putok ang ginawa ng lalaki, napakagat labi sila. Habang nakatarak pa ang burat ng lalaki ay may ilang konting kulay pink na usok ang lumabas mula sa bibig ni Phil at pumasok sa bibig ng lalaki!
Napatayo agad si Phil at tinaas niya ang kanyang pang-ibaba. Natakot siya sa tinamo ng lalaki – Nanigas ito at nang hawakan niya’y mistulang bangkay na ito sa pagkalamig ng kanyang katawan! Nakalabas pa ang burat ng lalaki kaya pinasok ito ni Phil sa kanyang brief at shorts. Nawala na ang libog nilang dalawa. Bumalik na sila sa dati, ngunit nangingibabaw ang takot sa kanilang kalooban. Kasabay noon ay ang paglamig ng paligid. Natakot si Phil.
“Sorry! Sorry talaga!”. Takot na sabi ni Phil sa lalaki at kumaripas ito ng takbo papauwi sa kanilang bahay.
Nakaya pa rin niyang lundagin ang gate – marahil siguro’y dahil ito sa nilalang na nasa loob niya – at nang makapasok siya sa kwarto niya ay takot siyang napahiga sa kama at naka-curl in fetal position. Hindi siya makapaniwala sa nangyari at sa ginawa niya. Hinawakan niya ang kanyang ulo umiling-iling nang malakas, hoping na mawala na ang lahat ng ito.
“Huwag ka nang lumaban. Akin na ang katawang ito! Gagamitin ko para tagakuha ng pagkain. At ‘wag mong tatangkaing pigilan ito, dahil baka pati ikaw ay patayin ko!”
‘Yun ang sabi ng boses na nasa isip ni Phil; alam niyang iyon ‘yung nilalang na sumanib sa kanya. Nanlambot siya dahil sa takot, at dahil sa maling nagawa niya. Napaiyak na lang rin siya. Hindi na magiging normal ang kanyang buhay.
SA MALASAG FOREST NAMAN:
It was around 2 AM in the morning na. Umuusok pa ang site ng pinagbagsakang meteor at ang meteor mismo, ngunit hindi na pink ang kulay ng gas na lumalabas dito, puti na. While the police force is investigating the meteor, dumating ang Torchwood 26 Van. Sakay n’un ay sina Bryan, Nello, Sheila, at Marcus na siyang nagda-drive. Bumaba sila sa Van para suriin ang meteor habang kinausap naman ni Marcus ang chief of police na tatay pala ni Master.
“Antagal n’yo naman!”. Reklamo ni Chief Salmonte.
“Pasensya na ho, traffic lang.”. Dahilan ni Marcus.
“Diba advance ang teknolohiya n’yo sa Torchwood? Edi pinalipad n’yo sana!”. Sagot ni Chief Salmonte.
“At ano ho? Para kumuha ng panibagong atensyon mula sa mga tao? Edi huli kami!”. Pilosopong sagot ni Marcus.
“Namilosopo pa ‘tong mokong na ‘to!”. Chief Salmonte replied habang nagpaalam na si Marcus sa harapan niya papunta sa iba pang mga pulis para mag-imbestiga; hawak niya ang kanyang lapis at maliit na notebook.
“”Hmmmmpppfff!!! Kung wala naman kami di n’yo malulutas ‘yan. Mas magagaing kami sa ‘inyo...”. Bulong ni Marcus sa sarili.
Habang naglalakad si Marcus ay bigla siyang nag-init ng bahagya at konting mga nakakalibog na imahe ang lumabas sa isip niya, nakaramdam siya ng libog. Ang hindi alam ni Marcus ay lahat pala sila na nasa site na ‘yun, ang mga pulis at ang mga Torchwood members ay nakaranas rin ng ganun!
Minabuti ng lahat na manahimik na lang. Kumuha ng sample ng meteor si Sheila at nilagay ito sa isang maliit na transparent bag, si Bryan naman ay kumuha ng konting sample ng puting gas mula sa meteor crack, habang si Nello naman ang may hawak ng Super Scanner (SS), isa na namang Torchwood technology – mukha itong Iphone na nakaka-scan at measure ng kung anu-ano sa isang paligid like electrical impulses, temperature, bodily functions, brainwaves, energy levels, etc.
Ayon sa SS raw, matataas ang libido o ang sexual energies ng lahat ng tao sa site, at matataas ang arousal at body heat ng mga tao doon. Active na active rin ang kanilang mga utak dahil sa grabeng brainwaves na present dito. The results made Nello puzzled.
Bryan was silently becoming uneasy along with Marcus dahil sa nararamdaman nila sa site. Right after collecting datas and samples, umuwi na sila agad and Bryan told everyone to go home na and call it a night. They hopped on their vehicle and silently, each Torchwood members present that time, all silently admitted to themselves that nawala agad ang libog na nararamdaman nila. Nag-drive si Marcus pabalik sa Torchwood 26 Hub
Nang pumasok na si Nello sa sasakyan ay ginamit niya muli ang SS nang palihim, and ayun sa results dito, low na ang arousal level, body tempreture, at brain activities nilang apat, pero nang ini-scan niya ulit ang mga pulis sa site, ganun pa rin ang results nila like before. Nabahala si Nello. He secretly texted the other 2 boys regarding his SS readings. He told them to stay with him and wait until Sheila goes home.
Nang nakabalik na sila sa Torchwood 26 Hub, silang apat na lang ang mga tao, so iniwan nila ang samples at data sa table para suriin kinabukasan.
Noong silang tatlo na lang ang naiwan, they formed a circle and naunang magsalita si Nello.
“Bro, I’ve analyzed the SS, grabe ang tataas ng libido natin, along with our brain activities and body temperature!”
“Really? You sure aboout that?”. Marcus asked, but mukhang alam niyang totoo ang sinasabi ni Nello.
“And what’s awkward is that pagsakay natin sa sasakyan, bumaba ulit ang mga readings sa atin. However, same pa rin ang mga readings n’ung mga pulis sa crash site.”. Dugtong ni Nello, speaking as-a-matter-of-factly. Nabahala pareho sina Marcus at Bryan, dahil ga’nun rin ang naramdaman nila.
“Mga kuya bros... in relation to what you’ve said, kuya Nello, nakaramdam ako ng libog kanina”. Bryan finally spilled it out. “And nawala siya pagbalik natin sa sasakyan”. He added habang inaakbayan siya ni Marcus.
“Ako rin bro, mukhang same tayo lahat ah.” Marcus said. “Same tayo ng naramdaman”. He added.
“ We need to be really careful on this one mga bros.” Bryan warned them.
To break the seriousness and the slight dread in their faces, nag-joke si Marcus.
“Ui! Di n’yo ba na-realize, na-sexually aroused tayo! Imagine fighting an alien that makes you horny? Ayos ‘yun!”
Napatawa sandali si Nello at nakipag-apir kay Marcus, ngunit ngiti lang binigay ni Bryan; he’s thinking deep.
“Sexing an alien before killing it...”. Bryan said seriously. Napatawa ulit ang dalawa. “But what if sex is its way of killing people eh?” He added, and dahil d’un ay natahimik ang mga kasama niya.
Bryan slowly looked at the faces of his two co-workers seriously.
“Mga kuya bro, ingat tayo. Mukhang iba ‘tong masasagupa natin.”
BALIK TAYO KAY MASTER SASHA:
I’’ve decided to sleep around 2 AM, but hindi pa tapos ang assignments ko. Nakapikit na ang mga mata ko sa study table, kaharap ang laptop ko.
“Mangongopya na nga lang ako kina Jun bukas! ‘Tang inang nakalimutan mo kasi Master na may assignments ka pala! Ayan tuloy, puyat ka!”
Nanermon na naman ako sa sarili ko. Dahil sa pagod kinakausap ko na sarili ko. Agad akong tumayo habang nakapikit pa ang mga mata at bumagsak na ang katawan ko sa kama.
It was around 6 nang gisingin na ako ni mama. Buti na lang nagising niya ako, dahil ang time ko talaga sa paggising is 5 AM; matagal kasi ako sa banyo gawa nang medyo OC akong tao, lalo na sa katawan ko. 6 akong nakagising, kulang pa para sa lahat ng kailangan kong gawin. I was forced to limit my bathing time from an hour to 10 minutes which is hard. Konti lang nakain kong breakfast kaya nagbaon ako ng maraming rice at ulam for lunch. Buti na lang umabot ako sa school, but in the nick of time! Wala na akong oras para kausapin ang mga barkada ko, so sabi ko na sa recess na lang. That was a relief.
Sa school, usapan ng lahat ang news tungkol sa bulalakaw, but I did not give a fuck na. All I want is to sleep.
Still, bagsak pa rin ang katawan ko. ‘Yung feeling na gustong pumikit ng mga mata mo dahil sa puyat pero hindi pwede dahil may klase ka? Pero ang mas masaklap pa, ‘yung 1st 3 subjects ko that day are English, TLE, and History, which are all boring! Samahan pa nang mga boring na teacher, isang malaking pahirap ang pinagdaanan ko that time! I did all the things para magising, kulang na lang ay sugatan ko ang sarili ko tapos lagyan ng kalamansi para di makatulog (Ibong Adarna lang? HAHAHAHAHA! XD – corny -_-)
KRIIIIIIIIING!!!
The sound of recess! Sumigla ako konti, but instead of going sa canteen para kumain, ginamit ko ang oras na ‘yun to make my assignments, kahit mamamatay na ako sa gutom. Lumapit sa akin sina Armand at Jun, ang mga kabarkada ko sa school.
“Ui! Ok ka lang, Master? Mukhang pagod ka ah!”. Armand asked concernly.
“Nope... I only got 4 hours of sleep last night.”. I anwered.
“Hala! ‘Wag mo sabihing may kinantot ka?” Pabulong na tanong ni Jun, at nag-apil sila ni Armand.
“Gago! Wala ui! Nakalimutan kong gumawa ng assignments sa geometry kagabi, kasi nag-FB lang ako. Naalala ko ‘yung tungkol sa assignments nung nag-post na si Geometry teacher.” I told them, the 1st part is the truth while the 2nd one is the lie. Mejo nagulat ako nang mapanganga ang mga kaibigan ko. I asked them ano meron sa kanila.
“Hindi ka gumawa? Akala ko gumawa ka kaya magngongopya sana ako sa ‘yo, bro!” Jun said in disbelief, and Armand second the motion.
I was shocked sa narinig ko! Di lang pala kopya ang gagawin ko, kindi i-solve mismo ang mga mahihirap na parts nung mga assignments! Pambihira nga naman oh!
“NAKO! ‘Yung mga madadali lang inuna ko para makatulog pa ako, I was hoping na gumawa kayo para mag-kopya na lang ako sa mga mahihirap na parts!”. I explained to them, sabay facepalm. “Nako, Lord, bakit ganito’ng mga kaibigang binigay N’yo?! Mga wala Po silang silbi!” I said in frustration.
Napa-tawa na lang nang mahina ang dalawa, dahil lagot na. Pero dahil kaibigan nga, pinakopya ko na lang sila sa mga nagawa ko na while I figure out the hard ones. I still have time, hapon pa naman ang Geometry, buti na lang.
I spent the whole recess finishing my assignments, pero kulang pa ang time so panakaw akong gumagawa nito until sa next subject which is Values Formation. Buti na lang hindi ako nahuli.
Hindi nagtagal at natapos ko rin ang assignments ko, so pinakopya ko na agad sina Armand. At that moment, ang gusto ko lang ay matulog!
Last subject na for the 1st halp of the day, which is Filipino.
“I can still do this!”. I encouraged myself. Lumabas muna ako sa room para mag-CR, at pagbalik ko ay nakasabay ko pa si Teacher Phil. I greeted him kahit puyat na ako’t bangag.
PHIL’S POV:
“Hello, ‘Cher!” Master greeted his teacher. Mukhang wala siyang tulog, bangag.
Nang nakita ni Phil si Master, nagulat siya at dahan-dahang uminit ang kanyang katawan, just like what happened last night.
“Not now, please...” He said, and bumalik ulit siya sa dati, ngunit narinig niya ang nilalang sa loob niya na tumawa. May mga times na tumataas ulit ang libog niya that moment. Lahat ng ito ay dahil sex appeal ni Master.
“Ay hala, ‘Cher, sorry po...” Master apologized.
“Not you, Salmonte.”. Phil said, which made Master puzzled.
Taas-baba ang libog at ang init sa katawan ni Phil habang nagkaklase, but he did his best to pretend he’s fine, kahit na tinutukso na siya ng nilalang sa loob niya at pinagtatawanan.
“Phil... si Master ‘yan diba? Masarap siya.... Magpakantot ka na!”. Tukso ng nilalang sa loob niya.
Magaling mag-pretend si Phil dahil hindi siya napansin ng mga students niya, however, Master felt a little bit of about him. He kept it to himself and thinked that maybe, his teacher is tired and stressed.
Pahirap para kay Phil ang sitwasyon na ‘yun. Konti na nga lang ang tulog niya, may kakaibang nilalang pa sa loob niya, libog pa siya kay Master, at nakagawa pa siya ng kasalanan at krimen the night before.
Hindi nagtagal at natapos na rin ang kalbaryo ni Phil that time. I quickly dissmised his class at hurried to go out.
MASTER’S POV:
Salamat at natapos rin! Agad kong niligpit ang mga gamit ko at dumiretso na siya sa canteen para kumain. Gutom na gutom na ako kaya daig ko pa ang isang patay-gutom kung kumain. Kasama ko sina Armand at Jun.
As usual, isa sa mga eksena sa canteen for me is that may mga magagandang students na magha-hi sa akin at magpapa-cute. Sadly, gutom ako kaya lamon ng lamon lang ang ginawa ko. Wala akong oras para sa ibang tao. Inutusan ko na lang ang dalawa kong kasama na i-entertain ang mga girls na kakausap sa akin dahil busy ako.
Tuwang-tuwa naman ang dalawa sa pinagagagawa ko sa kanila, but badtrip ang mga chicks dahil dito kaya napapatawa na lang rin kaming tatlo.
Natapos na kaming kumain, at kahit papaano’y at least nagkalakas ulit ako. Nakabawi na kahit papaano ng lakas, ngunit kailangan ko pa rin makatulog. Walang anu-ano’y nagsalita ang school directress at nag-announce sa buong school:
“ATTENTION TO ALL STUDENTS! ALL THE FACULTY AND TEACHERS WILL BE HAVING AN EMERGENCY MEETING! NO CLASS THIS AFTERNOON SO MAGA-AFTERNOON GAMES NA LANG ANG MGA STUDYANTE!”
Natuwa ang lahat sa narinig nila! May mga napatili at humiyaw sa tuwa , habang nag-apir naman sina Jun at Armand. Masaya ang lahat maliban sa akin, dahil naging mistulang crumpled na papel ang mukha ko sa inis at frustration.
“‘TANG INA NAMAN! Pinagpuyatan ko ang Geometry assignments ko tapos wala naman palang klase!”
Naputol sandali ang pagsasaya nila Armand dahil na-shock sila sa reaction ko, pero bumalik sila sa pagtawa, hindi dahil sa good news, kundi dahil sa reaction ko at frustration. Napamura ako ng maraming beses at napa-facepalm. Sayang lang ang effort ko. Armand tapped me on the back.
“Ui bro, chill lang!”. Armand said, laughing along with Jun.
“Oo nga, pare.”. Sabi ni Jun na humahagikgik. “Sayang nga effort mo pero makakatulog ka naman!”. He added with a big smile on his lips.
“Kayo ba talagang mga kaibigan ko o taga-asar ko? Always na ‘yan ah!”. I said in irritation, nakatingin sa kanila na may halong I-will-kill-you facial expression.
“Hindi, bro! Pinapatawa ka lang namin! Badtrip ka kasi!”. Jun said, still smiling.
“Bro, we love you to the point na ayaw ka naming ma-badtrip kaya patatawanin ka na lang namin!”. Armand jokingly said sabay akbay sa akin at ga’nun din si Jun.
“Oo nga. Sigi ka, ‘pag badtrip ka parati, aatakihin ka sa puso!”. Jun supported Armand. “Gusto mo ‘yun? Mawawalan kami ng kaibigan ni Armand, then malulungkot kami until kami naman ang mamatay sa lungkot!”. He added, pinilosopong sagot.
“Oh! Edi mamamatay rin naman pala kayo, edi ok lang na mauna ako!” I said sarcastically, then after a brief moment, I gave out a laughter.
Nagtawanan kaming tatlo and inakbayan ko sila.
“Alam n’yo, kahit mga bwisit kayo sa buhay ko, BOTH OF YOU ARE THE BEST PEOPLE I’VE EVER MET!” I said to them, smiling. I meant what I have said.
“Char!” Armand and Jun both reacted, and the three of us laughed again.
“Oo! I’m serious mga pare! Kayo lang kaya ang may kayang magpatawa sa akin!” I told them, smiling. “Thanks mga bro!”. I added.
“Basta ikaw, Master Sasha!”. Armand said with a big I’m-so-happy-I-met-you smile in his face.
“O mga bakla, tama na ‘yan at bromance na tayo rito oh!”. Jun jested.
Right after those lines, gumaan na ang pakiramdam ko and I feel light hearted, although I still need sleep. Nagpaalam agad ako sa kanilang dalawa para pumunta sa clinic.
Sa clinic, nagdahilan akong masakit ang ulo ko kaya I asked if pwede akong mag-rest sa isa sa mga kama. Buti pinayagan ako. The moment I laid down my head on the pillow, I quickly entered the world dreams.
Itutuloy
Nagsitayuan ang mga Torchwood members, kanya-kanyang kuha ng mga gamit nila para ma-verify kung anung klaseng meteor ang bumagsak sa Malasag Forest, ngunit bago pa man nila matapos ‘yun ay nagsalita si Bryan.
“Guys, teka... I think it would be better if kami na lang nila Sheila, Nello, at Marcus ang pupunta sa area. Maiwan na lang kayo rito.”. He addressed them all.
“Ui teka! Di kaya unfair ‘yan? May gagawin kayo pero kami wala. Part rin kami ng Torchwood ah.”. Reklamo ni Luna.
“Ay, siguro nga, Bry. Para naman magka-experience lahat ng tao rito sa field, hindi ‘yung sa office lang.”. Dugtong ni Nello sa sinabi ni Luna. Hannah and Arlene both agreed.
“No, guys. Bryan’s right. Kami na lang muna, kukuha kami ng samples ng meteor at susuriin muna namin ‘to.”. Sheila defended her boyfriend. “Kapag may findings na kami, ibibigay agad namin sa inyo so don’t worry. ‘You’ll all study the meteor from here. Just monitor us na lang. Ayos ba ‘yun?”. Dugtong pa niya.
Napa-face palm na lang si Luna, sabay nag-exhale out of frustration.
“As usual, sila na naman ang bida...”. Bulong niya sa sarili.
“Guys, wala ng panahon ok!?”. Sabi ni Marcus. “Sa kakadaldal natin dito baka maunahan pa tayo ng mga pulis eh!”.
“Oh great! Those amateurs again!”. Nello replied. “Ok, guys, let’s start working!”. Utos niya.
Agad na nagtungo sina Bryan sa area ng pinagbagsakan ng meteor habang naiwan sa Torchwood Hub ang ilan sa mga kasamahan niya; frustrated ang iba sa kanila, lalo na si Luna.
SAMANTALA, SA SPOT KUNG SAAN BUMAGSAK ANG METEOR:
Maraming malalaking chunks ng mga bato at lupa ang tumilapon dahil sa lakas ng impact ng pagkakabagsak ng bulalakaw, sa sobrang lakas nito ay nasunog ang ilang mga halaman at kahoy sa paligid at nagkaroon ng crater ang mismong spot ng pinagbagsakan nito.
Kasing laki halos ng isang pampasaherong jeepney ang bulalakaw, at dahil sa pagkabagsak nito ay nagkaroon ng crack sa mismong surface niya. Mula sa crack na ‘yun ay may pink na usok na lumabas, parami ng parami ang usok, pakapal ng pakapal... hanggang nag-anyong mala-espiritong pink na tao ito na palutang-lutang sa paligid. Ungol lang ang ingay na ginagawa nito, mga mahihinang ungol. Maya-maya pa’y may mga ilaw at mga tao na na papunta sa kinalalagyan ng bulalakaw kaya lumipad papalayo ang pink na nilalang mula rito.
SAMANTALA, NAKAUWI NA SI MASTER SA BAHAY NILA:
It was around 10:30 in the evening already when I reached home. Sinalubong agad ako ni mama na nagaalala sa sala ng bahay at tinanong ako kumbakit ngayun lang daw ako umuwi, so nagdahilan na lang ako na nagtambay ako sa bahay ng isang barkada. Hindi ko naman kasi pwedeng sabihing basta basta ko na lang nakita ang sarili ko na nagtataka kumbakit nakatayo ako sa Divisoria Arcade ng walang dahilan.
“’Nak, kumain ka na?”
“Konti lang po, ma... naparami po kasi kinain kong chichirya kanina eh sa bahay ng barkada ko”. I lied, and that time gutom na gutom na ako.
Dinala ako ni mama sa kusina para kumain, buti na lang may natira pang ulam at kanin in case raw gutom akong umuwi. Maya maya ay bumaba si papa mula sa hagdanan at nagsusuot ng kanyang police uniform. Nagmano ako sa kanya.
“Ui! Ba’t ngayon ka lang? Sa’n ka galing?”. Usisa niya. Firm ang boses ni papa kaya ginamit ko ulit palusot ko kanina.
“’Nak, okay lang gumala kasi natural sa inyo ‘yan... pero sana man lang magsabi ka nang hindi kami nagaalala ng mama mo! Only child ka lang namin! Delikado ang panahon ngayon!”. Nanermon na si papa, tumagal ito ng around 3 minutes habang dahan-dahan akong kumakain. Kailangang makinig ako dahil pulis rin siyang tatay ko at lagot ako kung hindi. Matapos mag-sermon.
“Opo, ‘tay. Di na po mauulit.”. Sagot ko, mejo guilty. Paano ba namang hindi magi-guilty eh di mo alam kung ano talaga nangyari sa ‘yo? Bigla ka lang nasa Divisoria Arcade ng walang dahilan.
“O siya, ‘wag na maulit ah!”. Sabi ni papa and tumango ako.
Dahil sa panenermon niya e matagal naming napansin ni mama na nag-aayos pala siya, so I asked him saan siya pupunta.
“May natanggap akong tawag, kailangan raw kami pumunta sa Malasag Forest dun sa Baranggay Cugman, may bulalakaw daw na bumagsak d’un!”
Naalala ko bigla ang bulalakaw, so dinala ko ang plato sa sala at binuksan ang TV; nanood ng news. Timing naman na ang kino-cover sa news ay ‘yung bulalakaw mismo. Sumunod sina papa para manood, and namangha kaming tatlo.
“Kailangan ko nang pumunta d’un.”
Moments pag-alis ni papa ay natapos na akong kumain. Pumunta ako sa kwarto habang nililigpit naman ni mama ang pinagkainan ko. Napahiga ako sa kama, wondering how and why on earth I ended up sa Divisoria Arcade. Since wala namang patutunguhan ang pag-iisip ko, nag-FB na lang ako.
BOOM! Puno ng post regarding sa bulalakaw ang news feed ko, pero walang PM mula kay Samuel. I’ve decided na kausapin na lang siya bukas para maka-bawi ako.
Nagpatuloy ako sa page-FB, it was around 11:15 PM na sa gabi nang biglang may nag-notify sa akin sa notifications.
PLUNK!
Geometry teacher pala namin, nag-post sa class FB group namin. Sabi niya...
“Guys, I know na gising pa halos lahat sa inyo dahil busy kayo sa meteor na bumagsak, but I just want to remind you that bukas na ipapasa ang mga assignments ninyo. Gawin n’yo na! Thanks! ”
‘TANG INA! Ngayon ko lang naalala na may assignments pala kami at di ko pa nagagawa! Agad kong sinimulan ang trabaho ko, ngunit napatigil ako bigla nung makita ko ang geometry book ko, sa part ng X-Y Plane.
I was puzzled dahil d’un. Di ko alam bakit, pero gumulo ang isip ko na parang ewan, parang may nakalimutan ako or wala. Napatitig ako sa libro, figuring out ano kaya ibig sabihin n’un. Sa kakatutok ko, biglang nag-flash sa akin ang word na “coordinates”. Nagtaka ako kung ano ibig sabihin n’un, but alam ko na may kinalaman ‘yun kumbakit ako nagkakaganito. Sa kakaisip.
“Nababaliw na ata ako... ayan kasi Master... ewan anyare sa ‘yo bat ewan ang araw mo ngayon...”. Sermon ko sa sarili ko. Nagpatuloy na lang ako sa trabaho ko para naman maging productive ako kahit isang ewan ang hapon ko.
BALIK TAYO SA KULAY PINK NA NILALANG:
Palipad-lipad ito, ungol ng ungol, tila may hinahanap. Pinikit nito ang mga mata nito at tila ba parang alam na niya kung saan siya pupunta. Parang nagpapadala sa ihip ng hangin, pumunta siya sa isang bahay, sa bahay ni Phil Alcarez.
It was around 1 AM in the morning. Katatapos lang ni Phil sa kanyang paggawa ng mga lesson plans. Si Phil Alcarez ay ang Filipino teacher ni Master. 25 years old ay may magandang katawan, pogi siyang lalaki. Tama lang ang height niya para sa edad niya. Ang hindi alam ng lahat, isang tagong bakla si Phil. Lagot siya kapag nalaman ng pamilya niya ‘to, dahil napaka-conservative ng kanilang pamilya. Mistulang hawla ang kanilang bahay para sa kanya dahil dito.
Malibog na tao si Phil, ngunit pilit niya itong nilalabanan dahil naniniwala siyang masama ang libog at kasalanan ang maging bakla. Sa totoo lang, naa-attract si Phil sa studyante niyang si Master, dahil napakasarap nito, napakapogi, at sikat sa school. Nalibugan siya, nangibabaw ang libog laban sa kaba. Isa sa mga ritwal niya kada gabi ay ang magjakol na si Master ang nasa isip niya. Pagdating kay Master, talo siya most of the time ng libog. Sinimulan niyang himas-himasin ang kanyang titi.
“Oh... Master, ikaw lang gagawin kong amo ko, basta kantutin mo lang ako at ma-chupa kita... fuck...”
Sinumulan niyang itaas-baba ang kanyang 6 inches na titi, ini-imagine si Master. Napakagat-labi siya. Nasa kalagitnaan siya ng sarap!
Sarap na sarap si Phil ng biglang pumasok mula sa bintana ng kanyang kwarto ang pink na nilalang na galing sa meteor! Nakalabas pa ang kanyang burat nang mapatalon siya sa kanyang kama dahil sa gulat. Ibinuka niya ang kanyang bibig, akmang sisigaw para makatawag ng tulong nang biglang pumasok ang nilalang na ‘yun sa kanyang bibig... patungo sa kanyang kaloob-looban!
Hirap sa paghinga si Phil! Mistulang may nakabara ang kanyang bibig at ilong. Kumapa siya ng hangin. Nang malapit na siyang malagutan ng hininga ay saka pa lumuwag ang kanyang pakiramdam. Hingal na hingal siya. Gustong bumulwak ng kanyang puso mula sa kanyang dibdib dahil sa nangyari kanina. Hindi siya mapakali, kung papaano niya ipapaliwanag ang nangyari, dahil alam niyang walang maniniwala.
Habang maayos na ang paghinga niya, nakaramdam siya ng kakaiba. Nakaramdam siya ng ibang klaseng init sa katawan, init na hindi pa niya naranasan sa buong buhay niya. Malalaking pawis ang lumabas sa kanya dahil sa takot kanina, ngunit simula nang uminit siya’y mas lumaki pa at dumoble ang mga pawis na iyon! Ilang sandali pa’y napuno bigla ng mga nakakalibog na imahe at pantasya ang kanyang isip, punong-puno ng mga lalaking nakahubad, mga lalaking nagkakantutan at nagchu-chupaan, at higit sa lahat, ang masarap na katawan ni Master. Ibang klaseng libog ang naramdaman niya.
Biglang nawala sa sarili si Phil, tila ba may kumokontrol sa kanya na hindi niya alam. Mistulang nagkaroon ng sariling isip ang kanyang mga kamay at paa. Ang alam lang ni Phil ay dapat mawala ang libog na nararamdaman niya. Agad siyang bumaba ng bahay. Naka-lock na ang gate sa bahay nila ngunit nagawa niyang lundagin ito nang mataas! Para siyang hayop na naghahanap ng matinding pangangailangan.
Sa kakalakad niya’y may nakita siyang isang lalaki na nakatayo sa may madilim na parte ng daan; nakikipag-text ito. Agad niya itong nilapitan kaya’t nagulat ang lalaki. Bago pa man makagawa ng kung anong bagay ang lalaking ito ay hinawakan agad ni Phil ang kanyang ulo at para bang napasailalim siya ng kanyang kapangyarihan! Agad niyang binaba ang kanyang pantalon at brief at ganun din si Phil. Lumabas sa harapan ni Phil ang 7 inches na burat ng lalaki!
“Hupain mo ang libog ko! Pakainin mo ‘ko!”
At nagsimula nang bumayo ang lalaki sa pwet ni Phil. Todong bayo! Pabilis ng pabilis! Habang kinakantot si Phil ay nakipaghalikan siya rito, halikang matindi, halikang wala ng bukas. Nagespadahan sila ng dila! Walang pake kung mahuli or hindi, basta’t makapag-sex lang!
Pabilis nang pabilis, palalim ng palalim ang mga ungol at baon ng burat, patindi ng patindi ang bawat kadyot! Hingal na sila pareho pero walang gustong tumigil!
Napaupo sila sa lupa, nakaupong nagtaas-baba sa kanyang pwet si Phil. Sa sobrang sarap ay napahiga ang lalaki.
“Lalabas na! Tang ‘ina mong bakla ka! Puta sarap!”
Puro mga “ahhhh”, “’tang ina”, “puta”, “shit”, at “fuck” lang ang mga tanging maririnig sa kanilang mga bibig. Palakas ng palakas ang ungol, patindi ng patindi ang lahat. Napakagat-labi silang dalawa. Nanigas na ang paa ng lalaki. Habang palapit na sila sa orgasm ay mas patindi pa ang kanilang sex!
Hindi kalauna’y pumutok ang tamod ng lalaki sa loob ng pwet ni Phil! “AHHHHH!” ang sigaw nilang pareho. Pitong malalaking putok ang ginawa ng lalaki, napakagat labi sila. Habang nakatarak pa ang burat ng lalaki ay may ilang konting kulay pink na usok ang lumabas mula sa bibig ni Phil at pumasok sa bibig ng lalaki!
Napatayo agad si Phil at tinaas niya ang kanyang pang-ibaba. Natakot siya sa tinamo ng lalaki – Nanigas ito at nang hawakan niya’y mistulang bangkay na ito sa pagkalamig ng kanyang katawan! Nakalabas pa ang burat ng lalaki kaya pinasok ito ni Phil sa kanyang brief at shorts. Nawala na ang libog nilang dalawa. Bumalik na sila sa dati, ngunit nangingibabaw ang takot sa kanilang kalooban. Kasabay noon ay ang paglamig ng paligid. Natakot si Phil.
“Sorry! Sorry talaga!”. Takot na sabi ni Phil sa lalaki at kumaripas ito ng takbo papauwi sa kanilang bahay.
Nakaya pa rin niyang lundagin ang gate – marahil siguro’y dahil ito sa nilalang na nasa loob niya – at nang makapasok siya sa kwarto niya ay takot siyang napahiga sa kama at naka-curl in fetal position. Hindi siya makapaniwala sa nangyari at sa ginawa niya. Hinawakan niya ang kanyang ulo umiling-iling nang malakas, hoping na mawala na ang lahat ng ito.
“Huwag ka nang lumaban. Akin na ang katawang ito! Gagamitin ko para tagakuha ng pagkain. At ‘wag mong tatangkaing pigilan ito, dahil baka pati ikaw ay patayin ko!”
‘Yun ang sabi ng boses na nasa isip ni Phil; alam niyang iyon ‘yung nilalang na sumanib sa kanya. Nanlambot siya dahil sa takot, at dahil sa maling nagawa niya. Napaiyak na lang rin siya. Hindi na magiging normal ang kanyang buhay.
SA MALASAG FOREST NAMAN:
It was around 2 AM in the morning na. Umuusok pa ang site ng pinagbagsakang meteor at ang meteor mismo, ngunit hindi na pink ang kulay ng gas na lumalabas dito, puti na. While the police force is investigating the meteor, dumating ang Torchwood 26 Van. Sakay n’un ay sina Bryan, Nello, Sheila, at Marcus na siyang nagda-drive. Bumaba sila sa Van para suriin ang meteor habang kinausap naman ni Marcus ang chief of police na tatay pala ni Master.
“Antagal n’yo naman!”. Reklamo ni Chief Salmonte.
“Pasensya na ho, traffic lang.”. Dahilan ni Marcus.
“Diba advance ang teknolohiya n’yo sa Torchwood? Edi pinalipad n’yo sana!”. Sagot ni Chief Salmonte.
“At ano ho? Para kumuha ng panibagong atensyon mula sa mga tao? Edi huli kami!”. Pilosopong sagot ni Marcus.
“Namilosopo pa ‘tong mokong na ‘to!”. Chief Salmonte replied habang nagpaalam na si Marcus sa harapan niya papunta sa iba pang mga pulis para mag-imbestiga; hawak niya ang kanyang lapis at maliit na notebook.
“”Hmmmmpppfff!!! Kung wala naman kami di n’yo malulutas ‘yan. Mas magagaing kami sa ‘inyo...”. Bulong ni Marcus sa sarili.
Habang naglalakad si Marcus ay bigla siyang nag-init ng bahagya at konting mga nakakalibog na imahe ang lumabas sa isip niya, nakaramdam siya ng libog. Ang hindi alam ni Marcus ay lahat pala sila na nasa site na ‘yun, ang mga pulis at ang mga Torchwood members ay nakaranas rin ng ganun!
Minabuti ng lahat na manahimik na lang. Kumuha ng sample ng meteor si Sheila at nilagay ito sa isang maliit na transparent bag, si Bryan naman ay kumuha ng konting sample ng puting gas mula sa meteor crack, habang si Nello naman ang may hawak ng Super Scanner (SS), isa na namang Torchwood technology – mukha itong Iphone na nakaka-scan at measure ng kung anu-ano sa isang paligid like electrical impulses, temperature, bodily functions, brainwaves, energy levels, etc.
Ayon sa SS raw, matataas ang libido o ang sexual energies ng lahat ng tao sa site, at matataas ang arousal at body heat ng mga tao doon. Active na active rin ang kanilang mga utak dahil sa grabeng brainwaves na present dito. The results made Nello puzzled.
Bryan was silently becoming uneasy along with Marcus dahil sa nararamdaman nila sa site. Right after collecting datas and samples, umuwi na sila agad and Bryan told everyone to go home na and call it a night. They hopped on their vehicle and silently, each Torchwood members present that time, all silently admitted to themselves that nawala agad ang libog na nararamdaman nila. Nag-drive si Marcus pabalik sa Torchwood 26 Hub
Nang pumasok na si Nello sa sasakyan ay ginamit niya muli ang SS nang palihim, and ayun sa results dito, low na ang arousal level, body tempreture, at brain activities nilang apat, pero nang ini-scan niya ulit ang mga pulis sa site, ganun pa rin ang results nila like before. Nabahala si Nello. He secretly texted the other 2 boys regarding his SS readings. He told them to stay with him and wait until Sheila goes home.
Nang nakabalik na sila sa Torchwood 26 Hub, silang apat na lang ang mga tao, so iniwan nila ang samples at data sa table para suriin kinabukasan.
Noong silang tatlo na lang ang naiwan, they formed a circle and naunang magsalita si Nello.
“Bro, I’ve analyzed the SS, grabe ang tataas ng libido natin, along with our brain activities and body temperature!”
“Really? You sure aboout that?”. Marcus asked, but mukhang alam niyang totoo ang sinasabi ni Nello.
“And what’s awkward is that pagsakay natin sa sasakyan, bumaba ulit ang mga readings sa atin. However, same pa rin ang mga readings n’ung mga pulis sa crash site.”. Dugtong ni Nello, speaking as-a-matter-of-factly. Nabahala pareho sina Marcus at Bryan, dahil ga’nun rin ang naramdaman nila.
“Mga kuya bros... in relation to what you’ve said, kuya Nello, nakaramdam ako ng libog kanina”. Bryan finally spilled it out. “And nawala siya pagbalik natin sa sasakyan”. He added habang inaakbayan siya ni Marcus.
“Ako rin bro, mukhang same tayo lahat ah.” Marcus said. “Same tayo ng naramdaman”. He added.
“ We need to be really careful on this one mga bros.” Bryan warned them.
To break the seriousness and the slight dread in their faces, nag-joke si Marcus.
“Ui! Di n’yo ba na-realize, na-sexually aroused tayo! Imagine fighting an alien that makes you horny? Ayos ‘yun!”
Napatawa sandali si Nello at nakipag-apir kay Marcus, ngunit ngiti lang binigay ni Bryan; he’s thinking deep.
“Sexing an alien before killing it...”. Bryan said seriously. Napatawa ulit ang dalawa. “But what if sex is its way of killing people eh?” He added, and dahil d’un ay natahimik ang mga kasama niya.
Bryan slowly looked at the faces of his two co-workers seriously.
“Mga kuya bro, ingat tayo. Mukhang iba ‘tong masasagupa natin.”
BALIK TAYO KAY MASTER SASHA:
I’’ve decided to sleep around 2 AM, but hindi pa tapos ang assignments ko. Nakapikit na ang mga mata ko sa study table, kaharap ang laptop ko.
“Mangongopya na nga lang ako kina Jun bukas! ‘Tang inang nakalimutan mo kasi Master na may assignments ka pala! Ayan tuloy, puyat ka!”
Nanermon na naman ako sa sarili ko. Dahil sa pagod kinakausap ko na sarili ko. Agad akong tumayo habang nakapikit pa ang mga mata at bumagsak na ang katawan ko sa kama.
It was around 6 nang gisingin na ako ni mama. Buti na lang nagising niya ako, dahil ang time ko talaga sa paggising is 5 AM; matagal kasi ako sa banyo gawa nang medyo OC akong tao, lalo na sa katawan ko. 6 akong nakagising, kulang pa para sa lahat ng kailangan kong gawin. I was forced to limit my bathing time from an hour to 10 minutes which is hard. Konti lang nakain kong breakfast kaya nagbaon ako ng maraming rice at ulam for lunch. Buti na lang umabot ako sa school, but in the nick of time! Wala na akong oras para kausapin ang mga barkada ko, so sabi ko na sa recess na lang. That was a relief.
Sa school, usapan ng lahat ang news tungkol sa bulalakaw, but I did not give a fuck na. All I want is to sleep.
Still, bagsak pa rin ang katawan ko. ‘Yung feeling na gustong pumikit ng mga mata mo dahil sa puyat pero hindi pwede dahil may klase ka? Pero ang mas masaklap pa, ‘yung 1st 3 subjects ko that day are English, TLE, and History, which are all boring! Samahan pa nang mga boring na teacher, isang malaking pahirap ang pinagdaanan ko that time! I did all the things para magising, kulang na lang ay sugatan ko ang sarili ko tapos lagyan ng kalamansi para di makatulog (Ibong Adarna lang? HAHAHAHAHA! XD – corny -_-)
KRIIIIIIIIING!!!
The sound of recess! Sumigla ako konti, but instead of going sa canteen para kumain, ginamit ko ang oras na ‘yun to make my assignments, kahit mamamatay na ako sa gutom. Lumapit sa akin sina Armand at Jun, ang mga kabarkada ko sa school.
“Ui! Ok ka lang, Master? Mukhang pagod ka ah!”. Armand asked concernly.
“Nope... I only got 4 hours of sleep last night.”. I anwered.
“Hala! ‘Wag mo sabihing may kinantot ka?” Pabulong na tanong ni Jun, at nag-apil sila ni Armand.
“Gago! Wala ui! Nakalimutan kong gumawa ng assignments sa geometry kagabi, kasi nag-FB lang ako. Naalala ko ‘yung tungkol sa assignments nung nag-post na si Geometry teacher.” I told them, the 1st part is the truth while the 2nd one is the lie. Mejo nagulat ako nang mapanganga ang mga kaibigan ko. I asked them ano meron sa kanila.
“Hindi ka gumawa? Akala ko gumawa ka kaya magngongopya sana ako sa ‘yo, bro!” Jun said in disbelief, and Armand second the motion.
I was shocked sa narinig ko! Di lang pala kopya ang gagawin ko, kindi i-solve mismo ang mga mahihirap na parts nung mga assignments! Pambihira nga naman oh!
“NAKO! ‘Yung mga madadali lang inuna ko para makatulog pa ako, I was hoping na gumawa kayo para mag-kopya na lang ako sa mga mahihirap na parts!”. I explained to them, sabay facepalm. “Nako, Lord, bakit ganito’ng mga kaibigang binigay N’yo?! Mga wala Po silang silbi!” I said in frustration.
Napa-tawa na lang nang mahina ang dalawa, dahil lagot na. Pero dahil kaibigan nga, pinakopya ko na lang sila sa mga nagawa ko na while I figure out the hard ones. I still have time, hapon pa naman ang Geometry, buti na lang.
I spent the whole recess finishing my assignments, pero kulang pa ang time so panakaw akong gumagawa nito until sa next subject which is Values Formation. Buti na lang hindi ako nahuli.
Hindi nagtagal at natapos ko rin ang assignments ko, so pinakopya ko na agad sina Armand. At that moment, ang gusto ko lang ay matulog!
Last subject na for the 1st halp of the day, which is Filipino.
“I can still do this!”. I encouraged myself. Lumabas muna ako sa room para mag-CR, at pagbalik ko ay nakasabay ko pa si Teacher Phil. I greeted him kahit puyat na ako’t bangag.
PHIL’S POV:
“Hello, ‘Cher!” Master greeted his teacher. Mukhang wala siyang tulog, bangag.
Nang nakita ni Phil si Master, nagulat siya at dahan-dahang uminit ang kanyang katawan, just like what happened last night.
“Not now, please...” He said, and bumalik ulit siya sa dati, ngunit narinig niya ang nilalang sa loob niya na tumawa. May mga times na tumataas ulit ang libog niya that moment. Lahat ng ito ay dahil sex appeal ni Master.
“Ay hala, ‘Cher, sorry po...” Master apologized.
“Not you, Salmonte.”. Phil said, which made Master puzzled.
Taas-baba ang libog at ang init sa katawan ni Phil habang nagkaklase, but he did his best to pretend he’s fine, kahit na tinutukso na siya ng nilalang sa loob niya at pinagtatawanan.
“Phil... si Master ‘yan diba? Masarap siya.... Magpakantot ka na!”. Tukso ng nilalang sa loob niya.
Magaling mag-pretend si Phil dahil hindi siya napansin ng mga students niya, however, Master felt a little bit of about him. He kept it to himself and thinked that maybe, his teacher is tired and stressed.
Pahirap para kay Phil ang sitwasyon na ‘yun. Konti na nga lang ang tulog niya, may kakaibang nilalang pa sa loob niya, libog pa siya kay Master, at nakagawa pa siya ng kasalanan at krimen the night before.
Hindi nagtagal at natapos na rin ang kalbaryo ni Phil that time. I quickly dissmised his class at hurried to go out.
MASTER’S POV:
Salamat at natapos rin! Agad kong niligpit ang mga gamit ko at dumiretso na siya sa canteen para kumain. Gutom na gutom na ako kaya daig ko pa ang isang patay-gutom kung kumain. Kasama ko sina Armand at Jun.
As usual, isa sa mga eksena sa canteen for me is that may mga magagandang students na magha-hi sa akin at magpapa-cute. Sadly, gutom ako kaya lamon ng lamon lang ang ginawa ko. Wala akong oras para sa ibang tao. Inutusan ko na lang ang dalawa kong kasama na i-entertain ang mga girls na kakausap sa akin dahil busy ako.
Tuwang-tuwa naman ang dalawa sa pinagagagawa ko sa kanila, but badtrip ang mga chicks dahil dito kaya napapatawa na lang rin kaming tatlo.
Natapos na kaming kumain, at kahit papaano’y at least nagkalakas ulit ako. Nakabawi na kahit papaano ng lakas, ngunit kailangan ko pa rin makatulog. Walang anu-ano’y nagsalita ang school directress at nag-announce sa buong school:
“ATTENTION TO ALL STUDENTS! ALL THE FACULTY AND TEACHERS WILL BE HAVING AN EMERGENCY MEETING! NO CLASS THIS AFTERNOON SO MAGA-AFTERNOON GAMES NA LANG ANG MGA STUDYANTE!”
Natuwa ang lahat sa narinig nila! May mga napatili at humiyaw sa tuwa , habang nag-apir naman sina Jun at Armand. Masaya ang lahat maliban sa akin, dahil naging mistulang crumpled na papel ang mukha ko sa inis at frustration.
“‘TANG INA NAMAN! Pinagpuyatan ko ang Geometry assignments ko tapos wala naman palang klase!”
Naputol sandali ang pagsasaya nila Armand dahil na-shock sila sa reaction ko, pero bumalik sila sa pagtawa, hindi dahil sa good news, kundi dahil sa reaction ko at frustration. Napamura ako ng maraming beses at napa-facepalm. Sayang lang ang effort ko. Armand tapped me on the back.
“Ui bro, chill lang!”. Armand said, laughing along with Jun.
“Oo nga, pare.”. Sabi ni Jun na humahagikgik. “Sayang nga effort mo pero makakatulog ka naman!”. He added with a big smile on his lips.
“Kayo ba talagang mga kaibigan ko o taga-asar ko? Always na ‘yan ah!”. I said in irritation, nakatingin sa kanila na may halong I-will-kill-you facial expression.
“Hindi, bro! Pinapatawa ka lang namin! Badtrip ka kasi!”. Jun said, still smiling.
“Bro, we love you to the point na ayaw ka naming ma-badtrip kaya patatawanin ka na lang namin!”. Armand jokingly said sabay akbay sa akin at ga’nun din si Jun.
“Oo nga. Sigi ka, ‘pag badtrip ka parati, aatakihin ka sa puso!”. Jun supported Armand. “Gusto mo ‘yun? Mawawalan kami ng kaibigan ni Armand, then malulungkot kami until kami naman ang mamatay sa lungkot!”. He added, pinilosopong sagot.
“Oh! Edi mamamatay rin naman pala kayo, edi ok lang na mauna ako!” I said sarcastically, then after a brief moment, I gave out a laughter.
Nagtawanan kaming tatlo and inakbayan ko sila.
“Alam n’yo, kahit mga bwisit kayo sa buhay ko, BOTH OF YOU ARE THE BEST PEOPLE I’VE EVER MET!” I said to them, smiling. I meant what I have said.
“Char!” Armand and Jun both reacted, and the three of us laughed again.
“Oo! I’m serious mga pare! Kayo lang kaya ang may kayang magpatawa sa akin!” I told them, smiling. “Thanks mga bro!”. I added.
“Basta ikaw, Master Sasha!”. Armand said with a big I’m-so-happy-I-met-you smile in his face.
“O mga bakla, tama na ‘yan at bromance na tayo rito oh!”. Jun jested.
Right after those lines, gumaan na ang pakiramdam ko and I feel light hearted, although I still need sleep. Nagpaalam agad ako sa kanilang dalawa para pumunta sa clinic.
Sa clinic, nagdahilan akong masakit ang ulo ko kaya I asked if pwede akong mag-rest sa isa sa mga kama. Buti pinayagan ako. The moment I laid down my head on the pillow, I quickly entered the world dreams.
Itutuloy
COMMENTS