By: Sef" Paalala ko lamang po sa lahat ng maaring magbasa/nagbabasa/magbabasa o di kaya'y nakapagbasa na nitong kwentong ito na hin...
By: Sef"
Paalala ko lamang po sa lahat ng maaring magbasa/nagbabasa/magbabasa o di kaya'y nakapagbasa na nitong kwentong ito na hindi po ako bihasang manunulat. Isa po akong freelance writer at nagsusulat po ako ng iba't ibang kwento base sa iba't ibang aking naging karanasan o kaya'y mga kwentong naimbentong isipin o gawin. Ako po ay bukas sa kung ano man pong inyong kwento o di kaya'y saloobin sa kwentong ito. Nawa'y magustuhan po ninyo ang kwento. Salamat po! At isa pa pong paalala, hindi po ito isang kwento na puro XXX ang laman, may istorya po ito. Muli po, sana magenjoy kayo! :)
It was a cold Friday evening nang sinabi ni Jack that his things were already packed for their roadtrip/summer getaway the next day. Pumunta siya sa bahay at sinabing mag-ayos narin ako ng gamit dahil bukas ng madaling araw ang alis namin. Sa totoo lang, tinatamad talaga ako sumama dahil:
1. Walang tao dito sa bahay dahil ang pamilya ko eh umalis papuntang probinsya namin sa Cebu para sa isang reunion kasama ang mga kamaganak naming balikbayan. Hindi ako sumama dahil nga alam ng pamilya ko na may outing kami ng mga kaklase ko.
2. Nakakatamad mag-impake ng maraming gamit dahil aabutin kami roon ng mahigit isang linggo dahil narin sa libreng matutuluyan namin sa Boracay(kung saan kami magstay) sa kadahilanang may bahay roon ang isa pa naming kaibigang si Chris.
at
3. Nakakatamad lang talaga. Masarap lang matulog sa kwarto, maglalaro ng PS4 o kaya pag tinamad mag lo-LOL habang bukas ang aircon buong magdamag dahil hindi naman malalaman ng mga magulang ko na bukas ang aircon buong magdamag dahil nga nasa Cebu sila.
Pero sadyang mapilit si Jack at nag-offer pang tulungan akong ayusin ang mga gamit ko.
"Anong bag ba yung gagamitin mo? Itong black o itong blue?" Tanong ni Jack habang hinahalungkat ang lagayan ko ng mga bag sa aking walk-in closet.
"Jack, sabi nang ayoko nga sumama."
"Ano ba yan, Sam! Sumama ka na! Diba nagpaalam ka na kay Tita at pumayag naman sila na sumama ka samin! Binigyan ka pa nga ng pocket money mo eh!" sinabi ni Jack habang padabog na sinarado ang pinto ng closet.
"Ayoko talaga, pasensya na!" sabi ko sa kanya at itinaklob ang kumot sa aking mukha.
"Sam, isang favor lang oh. Pupunta na ako ng Miami next month, huling sama nalang natin 'tong magtotropa. Please lang? Hindi mo ba ako mapagbigyan? Isang pabor lang naman eh. Isang pabor lang!" pagalit nyang sabi.
Itinanggal ko ang kumot sa aking mukha at umupo para makita siya pagkatapos niyang sabihin iyon. Aalis na kasi siya next month papuntang Miami dahil doon na siya pagaaralin ng Mommy nya.
Simula 1st year high school eh, magtropa na talaga kami ni Jack. Kilalang-kilala na siya ng Mama at Papa ko, kahit na nasa Hongkong si Papa. Yung pagkakaibigan namin ni Jack eh, sobrang tibay na dahil narin sa panahon. Incoming 3rd year college na kami ngayon sa isang sikat na paaralan dito sa Metro Manila. Bawat sikreto namin eh alam na ng isa't isa. Pati narin ang sikreto kong kami lang dalawa ang nakakaalam, na hindi ako isang-daang porsyentong lalaki. Bisexual ika nga ng nakararami. Sinabi ko ito sa kanya noong 4th year high school kami, dahil narin sa sobrang tiwala mayroon ako sa kanya. Pero hindi nagbago ang relasyon naming dalawa.
"Sige na nga. Sasama na ako! Kung hindi lang dahil sa'yo, hindi talaga ako sasama!"
"TALAGA? SASAMA KA NA?!" pasigaw niyang sagot habang palapit sa akin.
"Oo nga! Wag mo nang itanong pang ulit, baka magbago isip ko!"
"Salamat, Sam! Iba ka talaga." Sabi nya ng bigla nya akong hinalikan sa pisngi.
"Ano ba yan, Jack! Kadiri ka!" sabi ko habang pinupunasan ang aking pisngi ng kumot na ipinantaklob ko kanina.
"Napakalandi mo talagang hinayupak ka! If I know, nagustuhan mo rin naman yun. Hahahahaha!"
"Ang kapal din ng mukha mo eh noh? Alam mo naman na hindi tayo talo diba! Alam mo rin na di kita gusto!" Sagot ko sa kanya.
"Alam ko naman kung sino gusto mo eh, Si Chris! Hahahaha!" pasigaw niyang sabi.
Lumaki ang mga mata ko nang narinig ko ang pangalan ni Chris.
"Bakit alam mo? Tarantado ka, ang lakas ng boses mo. Buti nalang walang tao dito!"
"Alam mo Sam, mahigit kalahating dekada na kitang kilala, alam ko na ang iniisip mo at lalong alam ko na iba ang turing mo kay Chris. Well, hindi lang naman yun yung dahilan bat napansin ko, marami pa, bro, hindi ko na iisa-isahin dahil kailangan na nating magimpake ng gamit mo! Alas-otso na!"
"Ito Jack, sinasabi ko sayo ah, WAG NA WAG MONG SASABIHIN YAN KAY CHRIS! Dahil magkakamatayan talaga tayo!" banta ko sa kanya.
"Wag ka magalala bro. I got you!"
"Siguraduhin mo lang!" dagdag ko.
Dito na natulog si Jack para narin sabay kami papunta sa pier ng ala-una ng umaga dahil doon narin kami magkikita-kita nila Alexander, Stephen, Derrick, Debby (girlfriend ni Derrick), Sabrina (girlfriend ni Jack) at ni Chris. Ewan ko ba sa kanila bakit mas gusto nila mag by-water travel papuntang Boracay, eh napaka convenient at safe kapag by-air. Sinuggest kasi ito ni Chris dahil daw lagi nalang daw kami ng p-plane kapag nago-outing kami, subukan naman daw namin magbangka. Sagot lahat ni Jack ang gastos simula transportation, food, accomodatation maging ang mga activities na gagawin namin sa isang buong linggong pagstay sa Boracay. Ewan ko ba sa Mama ko kung bakit binigyan pa ako ng pocket money, eh wala rin naman akong gagastusin dahil sagot lahat ni Jack. Siguro dahil narin sa mga pasalubong na itinext sa akin ni Mama pagdating namin sa pier.
Naroon na sila Alexander, Stephen, Derrick, Debby, Sabrina nang dumating kami.
"Ang aga niyo naman. Dapat maya maya na kayo dumating eh." asar ni Stephen.
"Pasensya na, ang bagal kumilos ni Sam eh!" sagot naman ni Jack.
Nagantay kami ng ilan pang mga minuto kay Chris. Ngunit wala parin siya. Sabi ni Derrick baka daw eh na-traffic. Nagkakabiruan nang biglang dumating ang isang lalaking naka sandong itim, shorts na dirty white, itim na topsider at bitbit ang kanyang paboritong travelling bag.
Papalapit si Chris nang sikuhin ako sa likod ni Jack. Nang tumingin ako, binigyan nya ako ng tingin na halatang may ibig sabihin.
"Napakatagal Chris! Napakatagal!" inis na sinabi ni Jack.
"Sorry bro. Inantay ko pa kapatid kong matulog eh. Pasensya na!"
"Oo na, lagi naman eh. Tara na! Sakay na tayo." sabi naman ni Sabrina.
Pagsakay namin ng barko ay tinulungan kami sa mga gamit namin ng isang lalaki at itinuro ang lounge ng barko. Mahigit 12 hrs ang hinintay namin bago makarating sa Boracay. Kaya naisip ni Alexander na lumabas muna sa kanilang open area para mag-yosi.
"Tara guys, yosi muna tayo." sabi ni Alexander
"Tara!" sabi naman ni Debby.
"Magyoyosi ka?" tanong ng syotang si Derrick.
"Hindi no! Alam mo namang ayoko magyosi at hinding hindi ako magyoyosi. Lalabas lang din ako!" sagot ni Debby.
Lahat ay tumayo na para lumabas maliban kay Chris. Hindi rin kasi siya naninigarilyo.
"Tara Chris." yaya ko sa kanya.
"Ayoko. Gusto ko lang umupo dito." sagot niya.
"Ang arte mo naman eh. Di ka naman magyoyosi. Papahangin lang!" sabi ni Stephen.
"Ayoko lang lumabas." sabi naman ni Chris.
"Oh sige bahala ka diyan!" pasigaw na sagot ni Alex.
Tinignan ko si Chris habang kausap niya ang iba naming kaibigan. Parang may problema siya na ayaw niyang sabihin. Kaya nang matapos sila magusap, naglakad na kami palabas, nang...
"Sam!" pahabol na sigaw ni Chris.
Lumingon ako para tignan siya sa kinauupuan niya ngunit nakatayo na siya nang paglingat ko.
"Sige guys, sunod nalang ako sa labas! Puntahan ko lang tong si Chris." sabi ko sa kanila.
Nang naglalakad ako papunta sa kanya bigla nalang para bang nag slo-mo ang oras pati lahat ng galaw ng mga bagay sa mundo. Yung para bang sa mga palabas sa sine at tv, na ang blurred at medyo madilim yung paligid kung susuriin, pero may isang kitang kita ang itsura, na siya yung para bang sentro ng mga mata mo. Di ko maipaliwanag yung pangyayari pero ang nakikita ng mga mata ko eh yung kakisigin ni Chris, yung mga mata niyang sobrang maamo, yung pisnging medyo kulay pink dahil narin sa kaputian nya, yung ngiting parang nanalo sa lotto, lalong lalo na yung labi nyang kay pula na parang strawberry na ang sarap sarap kainin.
Nang malapit na siya sa akin, tinapik niya ako sa kaliwang braso at nagulat nalang ako na nakatatlong tawag na pala siya sa pangalan ko nang hindi ko man lang narinig.
"Sam, bro, okay ka lang?" tanong niya.
"Ah, oo. Uhm, okay lang ako. Ah eh bakit mo pala ako tinawag?" Paputol putol kong tanong."
"Ah wala. Medyo problemado lang ako. Pwede mo ba akong samahan sa labas?"
"Ah okay lang, tara! Dun tayo kanila Jack. Nasa labas sila."
"Hindi, hindi sana tayo pupunta sa labas. Hihiwalay tayo. Kung okay lang ba sa'yo?"
"Huh? Bakit?"
"Ah wala wala. Sige okay lang. Samahan mo nalang sila." sabi niya sabay talikod.
"Ah hindi, Chris, okay lang. San ba tayo pupunta?" sabay hawak sa braso nya.
Nung mga panahong iyon, sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Parang tumakbo ako ng 25k at sabay mag bike ng dagdag na 15k pa. Ewan ko ba kung bakit bumibilis lagi ang kabog ng dibdib ko kapag siya ang kasama ko. Di ko maipaliwanag kung anong meron ang taong 'to na nagagawa niya yun saken nang hindi niya nalalaman.
"Basta samahan mo lang ako." sabi niya.
Sinundan ko lang siya ng lakad, ewan ko kung saan na 'tong parte na to dahil naka ilang kanan at kaliwa na ang dinaanan namin. Nang nakarating kami sa isang dead-end na may isang puting pintuan sa may dulo. Nang dumiretsyo lang kami doon, sobrang nagtaka na ako kung bakit mukhang sa kadulo-duluhan ng barkong ito, may nagtatagong pinto, ang mas nakapagpatakbo pa lalo ng dibdib ko eh papunta kami roon, nang si Chris ang kasama ko. Inilagay niya ang kanyang kanang braso sa balikat ko na para bang normal na tropa, normal na magkaibigan. Naamoy ko ang pamilyar niyang amoy, amoy na hindi mabango, hindi mabaho, pero amoy niya. Yung amoy na para bang pirmado, na tuwing naamoy ko yun, alam kong malapit lang si Chris sa akin.
Pagkabukas niya ng pinto, may isang bouncer ang lumapit sa amin.
"Sir Chris! Kayo pala! The normal sir?" tanong ng bouncer.
"Yes, please. Pero dun nalang kami sa malapit sa bar, para madali lang kami kumuha ng drink pag ubos" sagot naman ni Chris.
"Okay sir." balik naman ng bouncer.
Habang naglalakd papuntang couch, tinanong ko si Chris.
"Bakit kilala ka ng bouncer?"
"Wala. Nagpakilala lang ako kanina! Hahahahahaha."
"Hindi nga, bakit ka kilala?"
"Eh, since tinanong mo naman, part-owner kasi ang parents ng Corp. na nagmamayari ng barkong'to. Madalas pag nakasakay kami, dito lagi ako napunta. Kaya kilala na nila ako."
"Ah. Ang yaman niyo talaga. May barko na kayo, may rest house pa kayo sa Boracay... Ay baka naman meron pang iba. Ahahaha. De biro lang. Naiiba tayo ng usapan eh. Bakit nga pala nagyaya ka dito, at bakit hindi mo niyaya yung iba?"
"Eh kasi alam kong magtatagal yung mga yun doon, magkukwentuhan pa yan sila sa labas. Kaya naisip ko dito nalang tayo pumunta."
"Eh bakit ako pa niyaya mo? Pwede naman si Jack, o kaya si Alex." tanong ko, na alam kong masyado na akong pa-bebe.
"Wala. Ikaw lang kasi ang alam kong makakaintindi sa akin eh."
"Kaso baka hanapin tayo nun."
"Hindi yan, pagkatapos nila dun, matutulog na lang yun sila sa kwarto pagkatapos nila."
"Bahala ka, basta ikaw nalang magsabi sa kanila."
"I got your nerve, bro." pabiro niyang sagot.
Nagkwentuhan kami ng mga bagay bagay katulad ng bakasyon nila sa Amerika ng pamilya nila, mga bagay sa school, yung mga ka-varsity nya sa Swimming Team ng school namin, pati mga maliliit na bagay tulad ng mga plano namin sa future. Sa bawat kwento, napapasubo din ako ng shot dahil malakas kainuman si Chris, bawat kwento, bawat salita niya, inom sabay hingi ulit ng drink sa barista ng bar. Ayoko naman humindi dahil nga may problema yung tao. Kailangan niya ng mahihingan ng payo. Kailangan niya ng makakausap. Kailangan niya ng masasandalan. Kailangan niya ako.
Naikwento niya rin ang problema na kanina niya pa dinadala, ang problema niya sa kanyang girlfriend, na ilang buwan na silang nagaaway dahil lang sa mga simpleng bagay, tulad ng pagreply sa mga texts ng matagal, hindi pagsagot ng tawag dahil nagt-training siya, at kung ano ano pang mga bagay.
Napansin kong mahigit dalawang oras at kalahati na kami ni Chris dito, tinignan ko yung cellphone ko dahil baka nagtext sila Jack ngunit deadbat na pala ito. Kung mamalasin ka nga naman oh.
Habang ikinukwento ito ni Chris, nakita ko na may luhang bigla nalang pumatak sa mata niya. Agad niyang kinuha ang panyo niya sa bulsa para punasan ito. Hinimas ko ang likod ni Chris bilang paalaala na andito ako para sa kanya. Habang hinihimas ko ang likod niya, bigla niyang kinuha ang braso ko at hinawakan nang sobrang higpit sabay sabing..
"Ang higit na kinaiinis ko, nalaman ko nalang sa kaibigan ni Roxy(girlfriend ni Chris) na buntis siya, bro. Buntis siya... At ang matindi pa diyan, eh alam kong hindi ako ang ama. Alam kong hindi ako. Dahil ni minsan, hindi ko siya ginalaw pare. Ni hindi ko siya nahawakan eh, dahil may respeto ako sa kanya. Dahil girlfriend ko siya. Dahil mahal ko siya kaya mahalaga iyon para saken." pagalit niyang sabi sabay inom ng alak.
Itinanggal ko ang pagkakahawak niya sa braso ko at inalis ang baso niya ngunit nagpumilit siya at nanghihingi ng isa pa sa baristang kanina pa nangangalay sa kakalagay ng alak sa baso niya.
"Chris, lasing ka na. Tama na." habang pilit inaalis ang kamay niya sa baso.
"Hindi ako lasing. Ibigay mo yung baso sakin." pamimilit nyang sabihin.
"Lasing ka na. Tama na! Makinig ka sakin!" pagalit kong sinabi para makinig siya pero parang walang epekto.
"Hindi nga ako lasing. Ang ku.............." nang biglang siyang sumuka. Nasukahan niya yung bartender sa harap niya pero higit na may suka ang sando niya na itim.
"Ayan, ang kulit mo kasi eh."
"Sorry kuya ah. Sorry talaga, hindi na kasi kaya ng Sir mo eh." sabi ko sa bartender na pinupunasan ang suka sa damit niya.
"Okay lang ser. Magpapalit nalang po ako." sagot ng bartender.
Nang biglang lumapit ang dalawang bouncer kasama na yung bouncer na sumalubong sa amin kanina.
"Sir, tulungan ko na po kayo kay Sir Chris." sabi ng isa.
"Sige, salamat. Sa Room 21-C nalang" sabi ko sa kanila.
Buti na lamang eh pagkacheck-in namin sa lounge kanina, eh binigay na agad ni Jack yung susi ng kwarto ko. Hindi ko alam kung nasaan si Jack ng mga panahong iyon dahil iisa lang ang kwarto nilang dalawa ni Chris. Kaya naisip ko na sa kwarto ko na lamang patulugin siya patulugin.
Buhat buhat na ng mga bouncer si Chris na nakasabit ang dalawang braso sa magkaibang balikat.
Nang makarating kami sa kwarto, binuksan ko agad ang pinto at pinindot ang switch ng ilaw.
"Diyan nalang po sa kama, kuya. Salamat po!"
"Walang anuman Ser. Basta kay Ser Chris." sagot ng bouncer habang palabas ng kwarto.
"Salamat ulit."
Nang nakita ko na okay na si Chris eh naisip kong hanapin sila Jack at sabihing nasa kwarto ko si Chris dahil nalasing at nakipaginuman sa akin, biglang naghanap ng tubig ang aking lalamunan na tuyong tuyo na. Uminom ako ng tubig at pumunta sa banyo para umihi. Nang matapos eh iniwan ko na ang cellphone at wallet ni Chris sa table malapit sa kama para lumabas.
Pero nakita ko ang suot na sando ni Chris na punong-puno ng suka. Naawa ako dahil narin ang baho na ng suot niya. Kumuha ako ng malinis na t-shirt sa bag at lumapit sa kanya. Hindi ko agad napalitan ang suot niyang sando dahil napatitig ako sa mukha niyang sobrang maamo, na nagpabilis na naman ng tibok ng puso ko. Ang maganda pa kay Chris eh hindi lang siya gwapo, mabait din na tao si Chris. Mabait na anak, masunurin, pala-simba. Wala ka talagang masasabi sa ugali niya. At para lang gaguhin at paglaruan ng isang babae...
Lumapit ako sa kanya at itinaas ang sandong kanyang suot. Nahirapan akong tanggalin ang suot niya dahil narin hindi naman ako kasing laki at kasing macho ni Chris. Nang matanggal ko iyon, muli ko siyang hiniga. Aking pinagmasdan ang kanyang katawan, hindi siya yung tipo na may 6 pack abs. May abs siya, normal para sa isang swimmer. Nakakaakit. Nakakabalani. Nakakapanghina. Kitang kita rin ang makinis niyang kili-kili na sobrang kinis. Yun ang kahinaan ko eh. Lalo na't si Chris pa itong nasa harap ko. Biglang tumaas ang aking libido. Hindi ko maisalaysay ang nararamdaman ko. Pero sinabi ko sa sarili ko na, "Hindi Sam, hindi pwede. May girlfriend yung tao, lalaki siya. Hindi siya pumapatol sa katulad mo."
Sinuot ko na sa kanya yung malinis na t-shirt na kinuha ko sa bag ko. Medyo maliit ng konti nga lang sa kanya, pero kasya naman. Putok sa braso niya yung sleeves ng t-shirt na talaga namang nakakahumaling tignan. Habang ibinababa ko yung damit, eh nakita kong may suka rin sa shorts niya, na halatang halata dahil basa ito at puti pa ang suot niya.
"Talaga nga naman ang tadhana oh." pabulong kong sabi sa sarili ko.
Agad akong kumuha ng shorts ko sa bag para isuot sa kanya. Nanginginig ako habang naghahanap ng medyo malaking boxers na maaari niyang isuot ng panandalian.
Kinuha ko narin ang charger ng cellphone ko at chinarge ko agad ito. Pumunta ako sa may malapit sa may tv at isinaksak ang charger. At bumalik sa bag ko para kumuha.
Nang makakita ako, lumapit ako sa kanya, pawis na pawis at nangagatog. Pinunasan ko ang pawis ko kahit na ang lamig lamig sa loob ng kwarto.
Huminga ako ng malalim, at sinabi ko sa sarili ko na: "Okay lang yan. Para ka lang sumusuot ng boxers sa sarili mo."
Napatingin ako sa bukol niya sa may shorts at napatigil sa paglapit sa kanya. Malaki ang bukol na parang mas malaki pa sa kamao ko. Huminga ulit ako ng malalim, sinabi sa sarili ko na "Kalma lang, Kalma."
Itinaas ko ang t-shirt ng onti at dahan-dahang itinanggal sa pagkakakabit ang butones ng shorts niya. Hinila ko ito pababa at tumambad sa akin ang grey niyang brief na parang may malaking bato sa loob nito. Nang natanggal ko ang kanyang shorts, napasandal ako sa pader at lalong bumilis ang kabog ng dibdib ko. Hindi ko na kaya. Nanghihina na ako na pero ang lakas ng pagtibok ng puso ko. Hindi ko na namalayan na may lumalaki narin sa loob ng shorts ko na hindi ganun kalaki katulad ng kay Chris.
Lumapit ako at tinitigang mabuti ang kanyang bukol. Naaaninag ng kaunti ang kurba ng kanyang tarugo na halatang hindi pa lumalabas ang totoong anyo.
Lumuhod ako at sinubukang amuyin ito ng dahan-dahan, at amoy barako ito. Lalaking-lalaki ang amoy, na may halong amoy Chris, na lalong nagpahina sa akin. Nilakasan ko na ang loob ko, dahil sayang ang pagkakataon na ito. Minsan lang ito mangyari, ang ibig kong sabihin, sigurado, hindi na ito mangyayari ulit.
Dahan dahang kong hinawakan ang kanyang tarugo gamit ang aking hintuturo. Paakyat baba ang aking ginawa. Hinawakan ko ang ulo nito, maging ang mga itlog na talaga namang kagimbal-gimbal. Dahil hindi naman siya nagigising o nalilingat ng pwesto, marahan kong hinawakan ito ng buo gamit ang aking buong kamay at hinimas himas. Paikot, pataas baba, pagilid, lahat na. Sinulit ko na ang pagkakataon. Habang hawak ng aking kaliwang kamay ang kanyang tarugo, tinaas ko ang t-shirt niya ng dahan-dahan at hinawakan ang kanyang dibdib paakyat papuntang kanang nipples. Pero nagalangan ako at baka mamaya magising siya.
Kaya ibinaba kong muli ang t-shirt nya. At patuloy na hinimas ang kanyang malaking buto sa loob ng kanyang brief. Ramdam na ramdam ko ang kalakihan nito. Walang tigil ko itong ginawa. At ibang romansa ang naidudulot nito sa akin. Nang biglang naramdaman ko na may konting basa na ang brief niya. Nataranta ako at itinanggal ito ngunit mas mabilis na hinawakan ni Chris ang kamay ko at nilagay ito sa kanyang tarugo.
Nagulat ako sa nangyari dahil gising si Chris. Pero hindi siya gumagalaw, gumalaw lang siya nung iginalaw ko ang katawan niya noong binibihisan ko siya.
Sinubukan kong tanggalin ang kamay ko sa brief niya pero sadyang malakas. Lalo pa akong nagulat ng itinaas baba ni Chris ang kamay niya sa kanyang tarugo habang hawak ang kamay ko. Sobrang hindi ko alam ang gagawin ko. Sinubukan ko ulit na tanggalin, pero hindi ko talaga magawa.
Patuloy lamang na ginagawa ito ni Chris, nang gumalaw siya at itinanggal ang kamay ko sa kanyang tarugo pero hawak parin niya ito sa kaliwa niyang kamay. Itinaas niya ng bahagya ang kanang kamay niya at dali-daling ibinaba ang kanyang brief. Nagulat ako sa aking nakita. Siguro mahigit-kumulang 7'' ito. Sobrang kinis at puti ng singit niya at halatang nag shave, bilang ko siguro noong nakaraang isang buwan ito nagahit.
Hindi na ako nagatubili pa, nilakasan ko ang pagkakatanggal ng pagkakahawak ni Chris sa kamay niya. At tinulungan itong tanggalin ang brief niya. Mabilis kong ibinuka ang kanyang dalawang binti, at isinubo ito ng buo.
Napaungol siya sa ginawa ko. Pero di ako nagpatumpik tumpik pa, at patuloy na itinaas baba ito sa aking bibig. Napahawak siya sa likod ng aking ulo na lalong nagpa-enganyo sa akin na lalo siyang paligayahin.
Tuloy tuloy lang ako sa pagsubo nito habang gamit ang kaliwang kamay ay itinaas ko ang t-shirt at hinawakan ang kanyang nipples na lalong nagpaungol sa kanya. Iniluwa ko ang kanyang tarugo at agad agad inilagay ang kanyang kaliwang kamay sa kanyang bibig. Ipinagpatuloy ko ang pagsubo sa kanyang napakalaking tarugo.
Ngayon ko lang ito ginawa, pero para bang napakabihasa ko na. Base narin siguro sa pagungol niya at pagtaas baba ng bewang niya.
Makalipas ang ilang minuto, narinig ko ang kanyang malakas na ungol kahit na nakatakip ang kanyang kamay sa kanyang bibig at naramdaman ko na may biglang pumulandit sa aking bibig na may matamis na maalat-alat na lasa. Hindi ko ito tinigil dahil alam kong masisiyahan siya rito. Makaraan ang ilang putok ay inilabas ko ito sa aking bibig at dumiretsyo sa banyo.
Nagjakol ako dito dahil ayokong makita niya na nagjajakol ako sa harap niya. Nagtagal ako roon ng ilang minuto nang lumabas ang malapot na likido ay agad kong hinugasan ang aking tarugo at lumabas ng banyo.
Nakita kong tulog si Chris habang walang suot na saplot. Isinuot ko itong muli at ang boxer na dapat ay kanina pa nakasuot sa kanya.
Humiga ako sa sofa na katapat ng kama na hinihigaan ni Chris, pagod na pagod at hindi makapaniwala sa nangyari. Hindi nagtagal ay nakatulog narin ako.
>>> Kinabukasan <<<
Pagkagising ko eh, wala na si Chris sa kwarto. Tinanggal ko ang cellphone ko sa pagkakacharge nito para itext si Jack at itanong kung nasaan sila.
Dumiretsyo ako agad ng banyo pagkatapos i-send ang message para umihi, at nakita ko ang damit na suot ni Chris. Yung damit ko na isinuot ko sa kanya kaninang madaling araw. Lumapit ako rito at nakita ko na may note sa ibabaw ng mga ito.
[ Thanks Sam. Pasensya na sa abala. -Chris ]
Nagulat ako at naalala ko ang lahat ng nangyari kanina, bawat sandali ng nangyari, simula noon sa bar, hanggang sa makatulog nalang ako sa sofa. Lahat lahat. Nagalala ako dahil baka kasama na niya sila Jack at iba pa naming kaibigan, na baka sabihin niya lahat ng nangyari sa kanila, at magbago ang turing nila sa akin, na baka hindi na ako ulit kausapin ng taong isa sa mga pinakamahahalaga sa buhay ko.
Natakot ako at bumalik sa kama kung saan nangyari ang pangyayaring halong masaya at masalimuot, ngunit mas nangingibabaw ang saya na nararamdaman ko sa nangyari. Pero paano, paano pag alam na nila? Ano ang sasabihin nila? Kakampihan kaya ako ni Jack at ipagtatanggol? Papansinin pa kaya ako ni Chris? Magbabago kaya ang tingin niya sa akin?
Nang biglang narinig ko ang ringtone ng cellphone ko, lumapit ako at nagregister na si Jack ang tumatawag, sinagot ko ito.
"NASAAN KA? Kumakatok ako kanina sa kwarto mo pero walang sumasagot. Nakailang text ako sayo pero hindi ka naman nagrereply." sagot agad ni Jack na wala man lang na narinig na kahit 'Hello' man lang.
"Nasa kwarto niya si Sam. Pagod yan kagabi." sigaw ni Chris habang may nginunguya.
Alam kong si Chris yung sumigaw. Memoryadong memoryado ko na ang boses niyan. Pero ano yung narinig ko? Pagod? Letseng buhay naman oh. Sana hindi niya sinabi iyon sa kanila, kasi hindi lang ako pwedeng magmukmok dito sa kwarto na to habang sila eh nagkakasama. Alangan naman na nakarating na kami sa Boracay, andito pa ako. At hindi bababa, at hindi sumama sa kanila. Kung pwede lang eh, kung hindi lang dahil kay Jack...
"Oo, nandito pa ako sa kwarto, kagigising ko lang. Hindi naman ako pagod. Napasarap lang tulog ko." sagot ko naman na halatang nangangamba.
"Oh siya, sige, pumunta ka rito sa canteen, andito kami, dalian mo at mag alas diyes na ng umaga, sige ka, di mo maabutan ang free breakfast nila dito."
"Opo, sir!" sagot ko sabay baba ng tawag.
Sinabi kaya ni Chris? Paano nalang sila Alex, Stephen at iba pa? Magiiba nalang ang turing nila sakin. Ang higit na pinangangambahan ko eh, si Chris. Siguradong iba na ang turing at pakikitungo niya sa akin. Hindi na ako aasa na kakausapin niya pa ako. Pagdating sa Boracay, magche-check in nalang ako sa ibang hotel doon ng magisa. Ayokong makita na iba na ang pakikitungo niya sa akin.
Tumawag muli si Jack at sinagot ko naman ito.
"Opo, sir!" sabay baba agad.
Dumiretsyo ako sa cr, nagayos ng buhok, naghilamos at nag-toothbrush. Kung pwede lang hindi na magsipilyo buong buhay ko, gagawin ko eh. Para lasap na lasap ko parin ang lasa niya at lasa ng kanyang masarap na likido.
Natatakot akong bumaba papuntang canteen na alam ko eh sa unang kanto sa kanan pagkababa sa 1st floor. Dahan dahan akong bumaba, nangangamba, nasisindak sa maaaring mangyari. Baka mamaya pagkakita sakin ni Chris ay suntukin na lamang ako sa mukha.
Nang biglang nakita ko sila Derrick, Sabrina at Debby palabas ng canteen.
"Oh Sam, kanina ka pa namin inaantay eh. Punta ka na roon, kinunan ka na ng pagkain ni Jack. Lalabas lang kami." sabi ni Sabrina.
"Okay sige." sagot ko naman.
Pagpasok ng canteen, nakaupo sa may bandang dulo sila Chris, Jack, at Alex, nagkukwentuhan. Lumapit ako kahit nangangatog na ang mga tuhod ko. Nakita ako ni Alex.
"Hay Salamat! Ang tagal mo!" sigaw ni Alex kahit malayo pa lang ako sa kanila.
"Sorry. Sarap ng tulog ko eh." sagot ko kay Alex.
Hindi ko matignan si Chris dahil kinakabahan ako sa maaaring mangyari. Nang masilip ko siya, hindi rin siya nakatingin at tinatapos na ang kanyang vegetable salad.
"Oh sige na. Lalabas lang kami. Puntahan mo nalang kami sa labas ah." sabi ni Jack.
"Tara Chris. Pahangin tayo." yaya ni Alex.
Nang maupo ako sa inupuan ni Jack, na ka-dayagonal sa kinauupan ni Chris. Tumingin siya sa akin, sabay ngiti at inom ng kanyang orange juice. At nilihis ang tingin patungo kay Alex.
"Sige bro. Samahan ko lang dito si Sam. Baka mabilaukan eh." sagot ni Chris.
Nagulat ako sa sinabi niya. MABILAUKAN? Lintek na buhay to.
"Hahahaahaha. Oh sige. Sunod nalang kayo ah." dagdag ni Jack sabay alis.
Pagkaalis nila, ay nagkaroon ng katahimikan. Kinuha ko ang cellphone ko sa bulsa kahit wala namang text o tawag na nagpatingin naman kay Chris sa akin dahil aking ginawa, pero agad niyang inalis ang tingin niya ng tumingin ako.
Tumayo siya at iniwan ako. Buti nalang at umalis na siya. Kung hindi eh, di ko alam ang gagawin ko. Tinanggal ko na ang plastik na nagbabalot sa plato ko at pinunasan ang kutsara't tinidor na aking gagamitin. Hinimay ko na ang Fried Chicken at nagsalok ng kanin. Nang isusubo ko na ito, biglang bumalik si Chris bitbit ang dalawang baso. Natigil ako sa pagsubo, na yung tipong tumigil talaga yung kamay ko malapit sa bibig ko at nakanganga. Nang maupo siya sa kinauupuan niya kanina.
"Hindi ko kasi alam kung anong gusto mo eh, orange juice ba o softdrink. Kaya binili na kita ng parehas." sabi niya habang palingat-lingat lamang ang tingin sa akin.
"Salamat." sagot ko na may halong kaba at takot.
Bumalik na naman sa nakabibinging katahimikan pagkatapos ng maliit na paguusap na iyon. Pero nagpatuloy lang ako sa pagkain ko habang pasulyap-sulyap kay Chris. Alam kong natingin din siya sa akin, pero pag natingin ako sa kanya, inaalis niya ang tingin niya sa akin, para hindi magtagpo ang mga tingin namin sa hanging hindi maintindihan.
Binasag na niya ang katahimikan at sinabing:
"Gusto mo ba ng dessert? Leche flan? Halo-halo? Meron din pala silang Ice Cream Cake dito. Gusto mo? Kukuha kita?" tanong niya na parang nagmamadali na ewan.
"Hm, ah eh, masarap ba yung ice cream cake nila dito?" sagot ko na paputol putol.
"Oo! Gawa yun ng chef nila dito. Gusto mo? Kuha kita." sagot niya habang patayo.
"Uhm, sige. Kung okay lang."
"Oo. Ano ka ba." sagot niya habang palakad papuntang counter.
"Ah, Chris, ito yung pera oh." pahiyaw kong sabi.
Tumalikod at sinabing; "Hindi na. Ako na!" habang naglalakad patalikod.
"Ah. Okay." binulong ko nalang sa sarili ko.
Bumalik ako sa pagkain ko, nagtataka kung anong nangyayari. Nagugulat sa mga nangyayari. Nang biglang narinig ko na merong natakbo papalapit sa akin. Lumingon ako at si Chris ang natakbo, nagmamadaling dalhin ang dessert sa akin.
"Here." sabi sabay bigay ng ngiti niyang hindi matutumbasan ng ano mang halaga na nakapagpangiti rin naman sa akin.
"Salamat... Hindi mo naman kailangang tumakbo eh. Baka madapa ka pa." pagaalala kong sabi.
"Basta para sayo."
Yumuko ako napangiting muli. Pinilit ko itong itago pero sadyang nakakakilig lang marinig ito sa taong nasubukan ko nang kainin. Nawala ang ngiti ko nang maaalala ang nangyari.
Nang tignan ko si Chris, parang hindi siya mapakali. Pero tuwing nagkikita ang mga mata namin, ngumingiti lang siya at umuupo ng ayos.
Natapos na ako sa pagkain ko. Meron pang ice cream cake pero busog na ako. Ayoko naman na hindi kainin dahil baka madisappoint lang yung tao. So kinain ko na ito.
"Masarap?" tanong niya.
"Oo. Masarap. Gusto mo?" alok ko sa kanya sabay bigay ng tinidor na ginamit ko.
"Sige, pero gusto ko ikaw MAGSUBO sa akin." sabi nya, ineemphasize yung salitang magsubo. Nagulat ako pero dapat act normal lang ako.
"Eh, ikaw na. Oh." pilit kong alok sa kanya.
"Hindi ko kakainin yan, hangga't hindi ikaw ang magsubo sa akin." sagot niya na parang batang nagpapabebe.
Napangiti ako ng bahagya pero ngayon nagtagumpay ako na pigilin ang maaaring ngiting maipakita ko.
"Ang arte mo! Alam mo yun! Oh ito! Nganga!" sabi ko sa kanya, pagalit.
Isinubo naman niya ito pero kita sa kanya na bigla siyang napasimangot. Ang sarap niyang amuhin. Ang sarap sana makipagkulitan sa kanya. Pero kailangan kong magmatigas. Kailangan kong umarte na para bang walang nangyari.
"Sorry." sabay simangot muli at yumuko.
Ang cute niya pag ganito. Sana ganito nalang. Sana wala nalang nangyari kagabi para hindi awkward kung makipaglaro ako sa kanya, kung makipagkulitan ako sa kanya, kung makipaglambingan ako sa kanya. Bilang tropa, siyempre.
Pero di ako nagpapaamo sa kanya. Pinilit ko ang sarili ko na magseryoso. Kinain ko ang natitirang dessert. At nang matapos ko, ininom ko yung softdrinks na kinuha niya para sa akin. Nang ibinaba ko ito, naisip ko nang tumayo pero natigil ako sa sinabi niya.
"Ah, Uhm, Sam...." sinabi niya na parang may laman, parang may gustong sabihin.
Natakot ako, bumalik lahat ng kaba na naramdaman ko kanina. Pero kailangan umarte ako na parang walang nangyari.
"Oh, bakit?" sagot ko habang nakatingin sa kanya.
"Ah, Yung tungkol sa kanina..." malumanay niyang sabi, na di mo alam kung magagalit ba siya, kung di na niya ako kakausapin, kung itataboy niya na ako. Hindi ko alam. Maging ako nanghihina sa nangyayari.
Ipagpapatuloy
COMMENTS