By: Ginoong A. Serrez Alas ocho y media na ng gabi, kaya nagmamadali na akong sumakay ng bus tangan ang isang napakalaking knapsack galing s...
By: Ginoong A. Serrez
Alas ocho y media na ng gabi, kaya nagmamadali na akong sumakay ng bus tangan ang isang napakalaking knapsack galing sa paglalaro sa isang gym sa Tarlac City upang madali akong makarating sa Capas Junction. Pawisan pa rin at gutom na gutom dahil sa sobrang intense ng laro na pinagawa ng trainor ko. Sinadya ko ding magpaabot ng ganoong oras dahil ayokong maghintay sa McDonald’s gaya ng napag-usapan namin at alam kong matutukso akong kumain ng marami.Oo, may ka-meetup ako, pero business lang… at business na hindi ko naman talaga gawain dahil wala naman akong kaalam-alam sa pagiging tour guide. Kahit na pa matagal na kami dito sa Capas, ni minsan, hindi pa ako nakakatungtong sa Pinatubo. Kungdi nga lamang talaga sa pakiusap ng isa sa mga naging kaibigan ko noon na dati kong katrabaho sa isang kompanya sa Global City, wala akong balak magventure sa pagiging tour guide.
“Sige na naman,” pamimilit sa akin ni Bea noon, pagbabalik-tanaw ko.
Iyon iyong tono at pakiusap na mahirap tanggihan pero kailangan ko talagang gumawa ng paraan para makatanggi.
“Pero wala talaga akong kaalam-alam sa Pinatubo. Kahit rates o kung ano ang mga gagawin, zero ang idea ko. Paano ko naman matutulungan ang boss mo ng ganoon?” katwiran ko.
“Sasamahan mo lang naman siya. Eh ikaw lang naman ang alam kong taga-Capas na puwede kong pagkatiwalaan sa boss ko. Tulungan mo naman akong magka-ganda points sa bago kong trabaho. Sige na…” litanya nito sa nakakaaliw niyang Ilonggo accent.
“Bea, kung alam ko lang ang gagawin, hindi ka magdadalawang salita sa akin. Kilala mo naman ako. Hindi ako mahilig gumawa ng mga bagay na ikasasakit lang ng ulo ko… at isa pa, hindi ko naman kilala ang boss mo.”
“’Drew… Sige na… birthday pa naman niya o, tapos magtatravel mag-isa. Napagtanungan lang ako kung may kakilala ako sa Tarlac, siyempre, ikaw agad ang naisip ko. Alam ko naman na hindi mo siya pababayaan kaya kampante ako na ikaw ang irekomenda.” Pangungumbinsi nito.
“Birthday niya tapos mag-isa siya magta-travel?”
Natigilan ako sa sarili kong tanong. One thing kasi na weird sa akin ay ang magdiwang ng kaarawan na mag-isa. Sa tanang buhay ko, dalawang beses pa lang ako nagdiwang na may kasamang mga kaibigan. Ang una ay sa dating pinagtatrabahuhan ko kung saan ay ipinaghanda ako ng mga kaibigan ko na pinangunahan ni Bea; at ang ikalawa ay isang surprise party rin na pinag-ambag-ambagan pa ng mga kaibigan ko. Simula pagkabata hanggang mamulat ako, hindi ko na nakagawiang magdiwang at lumilipas lang ang kaarawan ko na parang pangkaraniwang araw lang.
Kung hindi ako nanonood ng sine o kumakain sa labas na pangkaraniwan ko rin namang ginagawa, may time na pumupunta ako sa isang malayong lugar at nagku-contemplate sa buhay. Pa-deep baga?
So, nang sagutin ni Bea ang tanong ko ng, “Ay naku… every year daw, sabi ng mga kasamahan ko, lagi daw nagli-leave si Sir at mag-isa nagta-travel kung saan-saan. Hindi na bago sa kanila, pero na-weirdo-han ako. Para kasing ikaw. Natatandaan mo, sabi mo sa akin, first celebration mo na may kasama kang friends noon with us?” natawa na lang ako.
Ok, fine. Nasaling ako. Sa totoo lang, kung ako ang tatanungin, okay lang ako ng ganoon. Sanay na ako na hindi nagdidiwang ng birthday eh. Pero kapag pala nalaman mong may kagaya ka, hindi ko rin pala maiwasang makaramdam ng awa… and at the same time, ng curiosity sa taong kaparehas ko ng ka-weirdo-han.
“Ilang taon na ba ang boss mo?” tanong ko.
“Ewan… forty something yata. Hindi ako sure eh,” pag-aalangan ni Bea.
“Wala ba siyang asawa? Pamilya?” dagdag kong tanong.
“Meron. Dalaga’t binata na mga anak noon, eh. Ooops… Teka… nandito na siya. Gusto mong…?” bigla ang paghina ng boses ni Bea kaya hindi ko naintindihan ang mga sumunod niyang sinabi.
“Hello? Bea? Bea?” pakiramdam ko’y biglang nag-hang ng phone ang lukaret. Tiningnan ko ang phone ko, patuloy pa rin ang call timer.
“Hello…?” ikako muli.
“Hello…” sagot nang may kababaan at medyo bruskong tinig buhat sa kabilang linya.
Shet. Ang boss ni Bea?
“Ahm… hello, Sir…? Ahm…” hindi ko alam kung paano sasagot.
“You’re the guy from Tarlac, right? Are we set?” anito.
“W-Well… I’m just telling Bea that… a-ahm… t-to be honest… hindi po talaga ako tourist guide…” nagawa kong makapangatwiran kahit paano.
“No big deal. In all honesty, I do the travelling alone. I have all the maps and paperworks ready. But it makes me feel safe to know there is someone from there na alam kong puwedeng i-guide ako towards my destination na walang masyadong fuss…” straight-forward nitong sagot.
“That part siguro, I can handle. Pero you must know that I have very little idea about the rates and everything to do with the trek to Pinatubo. All I can assure you is that I can accompany you to your destination,” may pag-aalinlangan ko pa ring sagot.
“Fair enough. So are we set for Wednesday night at nine?” tanong nito.
Sa totoo lang, wala akong ganang makipag-meet. Pero watdahel Bea!!! Bakit ako napa-oo?
Ibinigay na ni Bea ang number ko sa kanya at ibinigay niya ang number niya sa akin. Ipinaliwanag din niya na magko-commute lang siya, kasama ng endeavour niya to be alone with his thoughts at makatulog man lang sa biyahe kahit paano.
So ayon, tinatamad man akong pumunta sa Junction, ayoko namang masira si Bea sa boss niya. Konting tiis para sa kaibigan.
Inaasahan kong makakarating ako ng on-time, alas nuwebe, sa Junction. Iyon ang oras na napag-usapan namin na magkikita sa McDonald’s. Pero halfway pa lang ako, nakareceive ako ng text from Bea’s Boss.
“We just entered NLEX. Sorry, I should have left the office earlier kung alam ko lang na ganito ka-traffic masyado.”
So galing pa pala siya ng office. 5:00 pm na labas? Rush hour iyon sa EDSA ah!
Hay buhay. So ibig sabihin, maghihintay pa rin pala ako? Ang gutom ko, parang di makapaghintay. Kapag naman kumain ako ng sobra, useless ang mga workout ko ngayong gabi.
Ang ending, pagbabang pagbaba ko sa Junction, dumiretso ako sa 7-eleven. Naghanap ako ng chicken sandwich at kaysa mapilitan akong mag-Coke na isa sa mga weaknesses ko, kumuha na lang ako ng isang large cup ng French vanilla cappuccino. Pagkabayad, umupo na lang ako sa isang available na seat sa loob, inilabas ang tablet at nag-FB.
Nakakatakot pa naman tumambay sa labas at kung bakit andaming nag-iinuman? Aw wait… end of the month nga pala nang nakalipas na araw… at ang mga lasenggo, lumevel-up na. Ayaw na sa sari-sari store ni Aling Basing, sume-7-eleven na!
Hindi ko mapigilang mainip. Hindi ko rin mapigilang mainis. Pero wala naman akong puwedeng ibang sisihin kungdi ang sarili ko dahil pumayag ako sa kasunduan.
So malunod ka sa FB, Andrew! Malunod ka rin sa kape! At mabulunan ka sana niyang chicken sandwich mo na malamig pa sa bangkay at ni hindi mo na naalalang pinainit sa clerk!
Isang oras din ang napalipas ko nang mag-vibrate ang tablet ko. May message from Bea’s Boss. “Nasa Dau na ang bus. Sorry to keep you waiting.”
Sumagot naman ako, “Ok. Pgpasok nyo ng Concepcion, txt me so I cud move sa McDo. Nasa 7-11 ako now.”
Saka ko lang naalala ang hitsura ko. Baka naman magmukha akong basura at hindi propesyunal sa paningin niya kung makikipag-meet ako sa kanya na naka-shorts at tank top pa rin, lalo’t hindi niya alam kung saan ako nanggaling. Baka pag-isipan pa ako ng hindi maganda.
Nagpasya akong tumawid na sa daan patungo sa McDonald’s at dumiretso sa restroom. Sa loob ng cubicle, naghalungkat ako ng collared shirt, pantalon, underwear, at medyas at saka ko hinubad ng tuluyan ang mga suot ko. Nagpahid ako ng alcohol sa katawan, nag-deodorant, saka nagpulbos para naman hindi ako mag-amoy alimuom, bago ako nagbihis.
Paglabas ko ng cubicle, naghilamos na rin ako, nagbasa ng buhok, at saka nagsepilyo. Pagkatuyo ko sa mukha ko’t buhok gamit ang isang towelette na baon ko, nagpulbos din ako at saka naglagay ng kaunting wax sa buhok, inayos ito sa style na palagay ko’y bumagay naman sa akin para magmukha akong kagalang-galang.
Sa pagbukas ko ng pinto palabas ay saka ko lang napansin ang ka-busy-han ng lugar. Marami nang tao sa part na iyon ng McDonalds (bandang likod) na usually ay walang laman sa mga ordinary days. Naalala ko ulit, “suweldo kahapon.”
Naghanap ako ng lugar na puwede kong upuan habang naghihintay sa boss ni Bea.
BOSS NI BEA!
Linsyak! Imi-meet ko itong taong ito, ni hindi ko man lang alam ang pangalan? Baka magmukha naman akong ano…!
Mabuti naman at nakahanap ako ng bakanteng table sa bandang harap ng facility bago ako nagkaroon ng chance na makapagtext.
“Sir… if you don’t mind… how would you like me to address you?” text ko, trying to be as civil as possible.
“Kakapasok lang namin sa Concepcion,” ang na-receive kong reply.
Naintindihan kong hindi iyon ang mismong sagot sa tanong ko kungdi pagbibigay lang ng information sa location niya.
“Call me Alex, Andrew,” text niya after a few minutes, na binibigyang linaw din na kilala na niya ako.
“Thnx. Nakaupo ako malapit sa entrance,” sagot ko.
Bumuntung-hinga ako. Expected ko, may 15 minutes pa from Concepcion Exit to Capas kaya nag-FB ulit ako. Pero hindi pa man ako nagtatagal sa pagba-browse ng mga walang kakuwenta-kuwentang mga selfie ng mga kaibigan ko’y biglang may tumawag sa akin.
“Andrew?”
Hindi agad nagregister ang mukha ng tumawag sa akin.
Nasa 5’4” to 5’5” siguro ito, may suot na sweatshirt na grey na bagay lang isuot ng mga medyo bata-bata pa, may sukbit itong back pack. Saka ko lang tila naalalang mayroon pala akong dapat ka-meet kaya saka ko lang tiningnan ang mukha nito.
“You’re Andrew right?”
Tsinito, mukha ngang nasa 40’s na. Hindi even ang pagkakakulay ng gulo-gulo nitong buhok na obvious na minadali para matakpan ang mga puti. Mukhang kakagising lang din sa hitsura niyang iyon. Iyong tipong pinaalalahanan lang ng konduktor at nagmamadaling bumaba. Medyo haggard pa ito at mukhang gutom. “Ito ba ang boss ni Bea?” tanong ko sa sarili ko.
“S-Sir Alex?” pagdadalawang-isip ko.
Iniabot niya ang kamay niya na malugod ko namang tinanggap.
“I’m sorry… iwan muna kita saglit. Maghihilamos lang muna ako.”
“Restroom’s that way,” turo ko. Mukhang kailangan niya talagang maghilamos at mukhang disoriented pa.
FB ulit. Post ng isang makabuluhang quote from a famous philosopher as status.
Ayaw kong maging judgmental at gusto kong bigyan siya ng chance i-redeem ang kanyang composure. Kagagaling lang niya ng work, diretso travel, diretso meetup sa akin, so understandable na medyo wala siya sa ayos ngayon. And besides, hindi naman ito pangkaraniwang eyeball. Kahit na pa ano hitsura niya ngayon, in my mind, siya pa rin ang magbabayad sa akin at the end of this gig, kung matatawag ngang gig itong pinasok kong ito.
Ilang minutes din ang nakalipas, hindi pa rin ito lumalabas.
Silip sa FB. Browse sa mga selfie. Nakahanap ako ng maganda at ni-like.
Angat ng tingin sa mga nakakatuksong posters ng mga burgers at chicken. Saway ko sa sarili ko, “No! No!!!”
Iniligid ang paningin at naghahanap ng kakilala. Wala.
Silip ulit sa FB. May isang nag-like sa status ko.
Hindi naman sa binabantayan ko ang bilang ng mga nagla-like, kaya lang, kapag ganito na puros hintay na lang ang ginawa mo, lahat ng chance para matanggal ang boredom mo, gagawin mo.
Finally, lumabas si Sir Alex. Maayos na ang kanina’y gulu-gulo nitong buhok. Naka-collared shirt na ito ngayon, nakapaghilamos at nakapag-pulbos na rin siguro dahil wala na ang nangingintab nitong pisngi, at nang lumapit, nakalanghap ako ng konting kurot ng pabango.
Mabuti naman.
“Kumain ka na ba?” tanong nito.
“Yes… yes.” Sagot ko.
“Are you sure you don’t want anything? Chicken? Fries? Burger? Coffee?” alok nito.
“I’m sure,” kahit nakakatukso ang mga alok nito.
“I’m starving. Sure ka ha? Oorder na ako…”
“I’m sure. Thank you.”
Napansin kong makailang beses pa rin siyang lumingon sa kinalalagyan ko habang nasa linya. Hindi ko alam kung hinihintay akong magpahabol ng order.
FB ulit pampalipas ng oras. May isa na namang nag-like sa status ko at nag-comment pa ng, “Agree!”
Browse ng mga selfies, dubsmash, mga rants, patama, at Emgoldex success stories.
Nag-angat ako ng tingin at nakita kong palapit siya.
“Bad service, hintay pa raw…” bulong niya.
“Busy kasi ngayon, sir. Hayaan niyo na.” sagot ko.
Mukhang bad trip pa rin siya. May nilinga siya sa labas. Sa anggulo niyang iyon, parang bigla siyang pumogi.
Napatingin siya sa akin. “You must be really tired,” ikako.
“Ang haba ng travel,” sagot niya.
Napapadalas na ang pagta-Tagalog niya at ako nama’y napapadalas ang pag-i-English. Parang biglang nag-switch ang roles namin at that moment. Naaalangan kasi ako sa kanya sa phone, parang authoritative… lalo na’t na-instill sa mind ko ang idea na boss siya ni Bea.
Pero ngayong kaharap ko siya, parang nawala lahat ng pag-aalangan ko.
“Rush hour kasi,” sagot ko ulit.
“I’m sorry about that. Kung alam ko lang na made-delay ng husto ang travel, umalis ako sa office nang mas maaga. Naghintay ka pa tuloy ng matagal,” paghingi niya ng paumanhin.
Hindi ko alam kung lungkot iyon o talagang malamlam lang ang tsinito niyang mga mata. Naramdaman ko ang sincerity ng apology niya.
“Ok lang iyon, sir. Naiintindihan ko naman po,” consolation ko.
“Wait,” anito at biglang tumayo. Mukhang nainip na at nagreklamo sa manager tungkol sa sinasabi niyang “bad service.”
Pagbalik niya, tangan na niya ang tray ng order.
“Kungdi ka magrereklamo, hindi maibibigay ang order mo. Ano’ng klaseng service iyan?” bulong niya.
Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Parang bigla akong napaisip sa sitwasyon ko at gusto kong mag-backout knowing na hindi ko maibibigay ang service na required sa akin, just in case.
Tanungin niya ako nang tungkol sa pamasahe? Wala akong alam.
Hotel or lodge na puwedeng pag-stay-an? Wala akong alam.
Lugar kung saan may nag-o-offer ng 4x4 rentals? Wala akong alam.
Baka mabuwisit lang ito sa akin, at ako naman sa kanya, kapag nag-expect siya sa akin ng hindi ko alam gawin.
Tahimik siyang kumain, habang nakamata lang ako sa tablet sa harap ko.
Linsyak, role-reversal na naman ba ito?
Maya-maya, bigla siyang nagtanong, “Are you okay?”
“Okay lang sir,” asiwa kong sagot.
“You look good,” kumento nito na ipinagtaka ko, “… and fit.”
“Healthy living lang sir, salamat po,” tugon ko, nadagdagan ng pagkaasiwa sa tingin niya.
“You look really good,” ulit nito, may diin na hindi ko maipaliwanag.
Napangiti na ako ng pilit, trying to hide my embarrassment. Ayokong maging bastos. Ayokong magbigay ng malisya. Pero bakit nagsimula akong tigasan sa kumento niyang iyon.
TANG INANG LIBOG ITO… HETO NA NAMAN!
Napatingin ako kay Sir Alex. Pangkaraniwang maton ang pigura, pero may mga anggulo itong may hitsura. Lalo kapag mapapatingin ako sa mga mata nito at sa uri ng tingin nito, hindi ko mapigilang makaramdam ng pinaghalong admiration at awa.
Pero I don’t find him that appealing, I am sure of that. Hindi ko lang talaga siguro maiwasang alihan ng libog kapag may lalaking katulad nito na may asawa na’t mga anak, pagkatapos ay magkukumento ng ganoon sa akin.
“No… no… don’t take it the wrong way. I just admire people who take care of themselves. Sa hitsura mo, mukhang nagdi-gym ka eh,” tila naramdaman ni Sir Alex ang pagkaasiwa ko sa naging kumento niya.
Lumuwag ang ngiti ko. Humupa ang papapintong libog.
“Four months pa lang sir. Medyo may kalakihan po kasi ako noon hanggang early this year. E nagkaroon po kami ng activities na medyo strenuous at na-risk na po ang health ko sa stress. Ilang beses na rin pong tumataas ang blood pressure ko kaya pinayuhan po ako ng doctor ng diet at exercise,” kuwento ko.
“Really?” anito bago sumubo ng spaghetti at ngumuya.
Tumango ako.
“Ano ba’ng weight mo dati?” tanong nito matapos malunok ang pagkain.
“Nasa 90 kg na po ako noong month ng March, sir. Obese na po ako. Buti nga po naaagapan. Halos 20 kg na din po ang na-lose ko ngayon,” litanya ko.
Tumango-tango ito, pagpapakita ng understanding.
“Regular din kasi ako mag-gym,” sagot nito, “kaya natutuwa ako at inaalagaan mo rin ang katawan mo.”
Hindi ko tuloy maiwasang padaanan ng tingin ang balikat niya at dibdib. Mukhang hindi siya nagsisinungaling. Pero kung hindi niya sinabing nagdi-gym siya, hindi ko mahahalata iyon sa suot niyang may kaluwangang shirt.
“Sabi nga nila, the body is the temple of the spirit. There’s nothing more disrespectful to your spirit than to take your body for granted…” sagot ko, “I learned that lesson the hard way.”
Ngumiti siya at nagpatuloy sa pagkain. Tumingin ulit ako sa tablet at nagcheck ulit ng mga pangyayari ng FB.
More selfies posted.
Nagdecide ako na mag-logout bago tuluyang maumay at ipinaloob ang tablet sa bag.
Pag-angat ko ng tingin ay nakita kong nakatingin siya sa akin. Bigla siyang nag-iwas ng tingin at nagpatuloy sa pagkain. Tahimik lang kami kapwa at tila naubusan nang mapagkukuwentuhan hanggang sa matapos siyang kumain.
“Sandali lang magtu-toothbrush lang ako,” paalam nito sa akin bago muling tumungo sa restroom.
“Sige po…” mabilis kong sagot.
Ilang minuto ang lumipas bago siya nakatapos at nag-ayang lumabas ng McDonald’s. Nakahanap kami ng trike na maghahatid sa amin sa Sta. Juliana at coincidence na lang din na may contact ang driver na lodge doon na nag-o-offer din ng trek papunta sa Pinatubo, kaya halos wala na akong trabaho kungdi samahan si Sir Alex papunta doon.
Pinasakay ko si Sir Alex sa loob at plano ko magbackride na lang para maging kumportable siya pero tinawag niya ako.
“Saan ka?” tanong nito.
“Backride ako sir,” sagot ko.
“Dito ka na sa loob. Maluwang naman dito,” aya nito.
“Ok lang ako dito sir,” tanggi ko.
“Mahaba po ang takbo natin sir,” sansala ng driver, “Mas mabuti po na sa loob na kayo para balance po ang bigat,”
“Ah ok,” sagot ko at nagpasyang sumunod na lang.
Nasiksik si Sir Alex sa pinakaloob at sa pagpasok ko, kinailangan mag-adjust ang mga kamay namin. Ang yari kasi ng mga sidecar sa Capas, “Bolbo (Volvo)” may kababaan at medyo masikip sa loob. Kaya ang ending, um-extend ang kamay niya sa bandang likuran ko para hindi masyadong masikipan.
Sa pag-andar ng trike, medyo dumausdos ang katawan ko papasok dahil pataas ang upuan dahilan upang tuluyang halos mapadantay ang buong braso ni Sir Alex sa likod ko.
“Sorry sir,” ikako at akmang babalik sa dating upo.
“Hindi, hindi… okay lang… para mas kumportable ka… okay lang iyan.” Sansala ni Sir Alex saka ipinatong ang kamay sa kanang balikat ko upang pigilan ang pag-isod ko.
“Pasensiya na talaga sir. Medyo masisikip talaga ang mga trike dito sa amin.”
“Walang problema…” anito… ang kamay niya’y di na tinanggal sa pagkakaakbay sa akin.
Mainit ang dantay ng palad niya. Malamig ang hangin.
AT ANG LIBOG KO, NABUHAY NA NAMAN.
Naramdaman kong gumapang pahimas ang palad ni Sir Alex papunta sa braso ko. Nakiliti ako.
“Ang tigas ng braso mo, ah. Halatang batak…” bulong ni Sir Alex, ang bibig, halos dalawang pulgada lang ang layo sa taynga ko at ang buga niya ng hininga, sagap na sagap ng earlobe ko.
TANG INA TALAGA! NAKAKALIBOG NA NAMAN!
Sa pagkakaupo ko, medyo naiipit ang mga bulbol ko dahil sa unti-unting pagtigas ng burat ko. Hindi ako komportable. Kailangan kong huwag pahalata na tinitigasan ako pero kailangan ko ring mag-adjust. Paano ba? Kung bakit ngayon ko pa napiling magsemi-fit na maong?
Medyo nalubak ang trike, at lalo akong napaisod pasaksak sa loob ng trike. Ang braso ko, dikit na dikit sa matigas na tagiliran ni Sir Alex. Lalo ko lang nakumpirma na toned muscles ang nasa loob ng maluwang na shirt na iyon.
FUCK! MAS LALO AKONG NALILIBUGAN! TANG INA TO THE MAX!
Bahagya akong yumukod upang ilayo ang braso ko sa tagiliran ni Sir Alex. Sa proseso tuloy ay napunta ang kamay ni Sir Alex sa gilid ng dibdib ko. Hindi niya inalis ang palad niya, bahagya pang pumiga!
SERIOUSLY?
Naramdaman ko ang bahagya niyang pagyukod at muli kong naramdaman ang hininga niya sa kaliwang earlobe ko. “Mukhang maganda na ang tone ng katawan mo ah,” anito saka pinagapang ang palad sa bahagya ko pa ring nakausling love handle.
“Hmmm… just right… just about right.” Bulong nito.
Humihiyaw na ang diwa ko. NILILIBOG BA TALAGA AKO NG BOSS NA ITO NI BEA???
Hindi ko na maiwasang magkambyo. Ang tigas tigas na talaga ng titi ko eh!
“Matigas na ba?”
PUTA! SERYOSO? TINATANONG NG DE-PAMILYADONG TAONG ITO KUNG MATIGAS NA TITI KO?
“Sir?”
Dumukwang si Sir Alex, isiningit ang kaliwang kamay sa pagitan ng braso ko’t tagiliran, upang kumpirmahin ang naglalaro sa utak ko sa pamamagitan ng paghimas sa kaliwang dibdib ko… pababa sa tiyan… sa puson… hanggang sa dumantay ito sa aking pundilyo at pumiga-piga.
“Matigas na nga…” bulong nito, saka ako dinilaan sa earlobe.
FUCK! FUCK, FUCK FUCK!
Hindi ko magawang pumalag, at halata sa panginginig ng katawan ko ang antisipasyon at sobrang kalibugan.
Panay ang buntung-hininga ni Sir Alex habang kinakagat-kagat ang taynga ko. Iniangat niya ang kaliwang kamay niya at idiniin iyon sa baba ko, ipinapaling ang mukha ko sa direksyon ng mukha niya.
ALAM KO NA ANG IBIG SABIHIN NOON.
Sinalubong ng mga labi niya ang mga labi ko at sinagot ko ng halik ang kanyang halik. Dampi lang, banayad.
Sa kadiliman ng daan makalampas ang Aranguren, naglaplapan kami ng naglaplapan. Ininom niya ang laway na pinawalan ko, saka ako walang habas na hinimod sa leeg.
Naramdaman kong inilililis niya ang kaliwang bahagi ng tuck ng shirt ko at nang magtagumpay ay hinanap ng mga daliri niya ang kaliwa kong utong – ang sentro ng libog ko!
Tinanggal ko ang pagkakaakbay ng kanang kamay niya sa likod ko at iniakbay ko ang kaliwa kong kamay sa likuran niya para mas magkaroon siya ng access sa ginagawa. Iniyakap ko sa batok niya ang kamay ko at bahagyang isinusulong ng palad ko ang ulo niya.
Hindi na ako kailangang magsalita. Kasabay ng pagliyad ko’y nag-dive si Sir Alex upang supsupin ang utong ko. Marunong siya.
Sipsip. Dila. Himod. Kagat.
Sipsip. Dila. Himod. Kagat.
Paiikutan niya ng dila ang korona at kakagat-kagatin ang utong bago ito sisipsipin.
“Shit! Aaaah… shit!!! Ang saraaaap… sir Aleexx… ang saraaap! Sige pa…” halinghing ko at anas.
Pero nang malapit na kami sa checkpoint sa Cristo Rey ay nag-ayos kami at walang imikan. Hanggang lumapas ng Cristo Rey… Santa Lucia… Patling… panaka-naka ang mailaw na daan mga daan at ilaw ng mga sasakyan kaya ako mismo’y nakakaramdam ng hiya. Siguro ganundin siya.
Naramdaman ko ang pagakbay ng kamay niya sa kanang balikat ko pero wala nang nag-initiate ng maski na ano sa pagitan namin sa loob ng trike. Mas nararamdaman ko ngayon ang pagod at antok.
Nakarating kami sa aming destination na hupa na ang libog at hikab ng hikab.
Sasabay na sana ako sa trike pabalik sa Capas para makauwi na ako pero sinabihan niya akong samahan na siya at kinabukasan na lang ako umuwi para maliwanag. Dahil na rin sa pag-iingat, pumayag na rin ako.
Nakausap namin ang may-ari ng lodge na siya ring mangunguna sa trek kinabukasan at napag-usapan na ang price. Gusto niya akong isama pero tumanggi ako’t kailangan ko pa ring pumasok kinabukasan.
Sa pagpasok sa kuwarto, dalawang double-deck at isang single ang tumambad sa amin sa loob. Pinili kong pumuwesto sa itaas ng ikalawang double-deck na malapit sa aircon, binuksan ang aircon, at inilatag ang pagod kong katawan nang hindi na nagbibihis.
“Malalamigan ang ulo mo diyan,” ika nito. “… sasakit ang ulo mo bukas. Dito ka na lang sa ilalim. Maliligo lang ako’t kanina pa ako init na init.”
Walang imik akong bumaba, lamang ang asar. Sa pagbaba ko’y humatak ako ng isang kumot at isa pang unan at saka ako humilata.
Nagising ako sa nakakakiliting mga paghimod sa leeg ko. Nakalilis na pala ang shirt ko at nakapatong na sa akin si Sir Alex na kanyod ng kanyod. Hinayaan ko na lang siya sa ginagawa niya at pinilit ko pa ring pumikit.
Naramdaman ko ang pagupo niya sa gilid ko at tinanggal ang pagkakabuckle ng sinturon ko, binuksan ang buton ng maong, in-unzip at pinilit itong hubuin. Iniangat ko na lang ang balakang ko para mahubo niya ng tuluyan kasama ang brief ko. Umisod siya paitaas, upang hubarin ang shirt ko na ipinagpaubaya ko namang mahubad niya.
Walang arte. Pagod ako.
Hinayaan ko na lang muna siya sa ginagawa niya at pinipilit kong huwag mainis dahil siguradong hindi talaga ako makakatulog kapag ganoon. Malambot ang burat ko nang isubo ni Sir Alex, pero parang na-drain ako ng pagod. Ilang minuto niyang sinubok patigasin, pero talagang wala.
“Pasensiya na, Sir… pagod talaga ako eh…” ika ko, enough lang ang lakas para marinig niya. Tiningnan ko siya habang nakatuwad na sinusupsop ang titi ko.
Tumigil siya sa pagtsupa at tumingin sa akin. Umalis siya sa puwesto niya at humiga patagilid sa kaliwa ko.
“Pasensiya ka na… hindi ko lang napigilan. Ang laki ng ulo eh…”
Natawa ako sa tono ng pagkakasabi niya.
“Intense lang talaga masyado iyong workout na pinrepare ng trainor ko kanina,” paliwanag ko.
“Okay lang kahit hindi tumigas. Isusubo ko lang habang nagsasalsal ako,” tila pakiusap nito.
“Sige sir… okay lang po,” pagpayag ko.
Bumalik siya sa puwesto niya at sinimulan uling tsupain ang burat ko at nagsimulang magsalsal. Noon ko narinig ang text alert ng phone niya.
“Baka gusto mong sagutin sir?” tanong ko sabay abot ng mobile.
Saglit siyang tumigil sa pagtsupa at binasa ang laman.
“Dead spot dito kanina ah? Bakit nakareceive pa rin ng text?” bulong ni Sir Alex.
“Intermittent lang po siguro ang signal. Madalas lang na wala,” sagot ko.
Inilapag din niya agad ang cellphone at muling isinubo ang burat ko. Ayaw pa ring tumigas. Pero ilang saglit pa, narinig ko siyang umuungol. Nilabasan na siya at sinahod niya ng palad ang tamod niya. Bumaba siya ng hubo’t hubad at tahimik na dumiretso sa banyo. Nang bumalik ay dinampot niya ang pinaghubdan niyang shirt at pinahiran niya ang naglalamira sa laway niyang burat ko.
Humiga siyang muli sa gilid ko at saka namin muling narinig ang text alert.
“Mai-silent na nga ito…” bulong niya.
“Sino ba iyan?” tanong ko.
“Si misis…” sagot niya.
Hindi ko alam kung bakit biglang sumipa ang libog ko sa pagkakabanggit niya na misis niya ang nagti-text sa kanya. Parang noon ko lang ulit na-realize na may-asawa nga pala itong kasama ko… may-asawa na itong nakatuwad kanina pa pilit pinatitigas ang burat ko… at may mga anak na itong lalaking itong kanina lang ay tsupa ng tsupa sa nanlalambot ko nang tarugo.
Napatingin ako sa gawi niya. Sa anggulo niyang iyon at sa bahagyang sinag ng liwanag na nanggagaling sa banyo, parang pumogi at bumata ang hitsura niya sa paningin ko. Maaari ring dahil sa pagod at antok kaya ako nagha-halusinasyon. Pero kahit naman kanina sa liwanag sa loob ng McDo, may anggulo naman talaga siyang maayos tingnan.
“Ano’ng sabi?” tanong ko.
“Bumabati lang naman. Alam naman niya na kapag birthday ko, I celebrate it in isolation…” sabi niya.
Napangiti ako. Kung alam lang ng misis niya na hindi isolated ang mister niya ngayon bagkos nakatuwad pang tsumutsupa ng malambot na burat habang nagbabate kasama ang isang lalaking ngayon lang nito nakita…
“Eh ang mga anak mo?” nagawa ko pang maitanong.
“Binata na iyong panganay ko. He’s taller than me. Siguro mga kasingtangkad mo. Mana sa nanay. Hindi gaya ko, pandak.” Aniya bago nag-chuckle, “Kakatapos lang ng isang course, ngayon, nagpe-pre-Med naman. Iyong dalaga ko naman, nagbabalak mag-Law pagkatapos niya ng Accounting.”
“Wow… ang sisipag mag-aral ah,” kumento ko.
“Nahihikayat lang kasi iyong mga kaklase, ganoon ang ginagawa.”
“Magandang influence naman pala eh,” sagot ko.
“Pogi ang anak ko,” aniya, kahit hindi ko tinatanong, “kasing tangkad mo siguro at kasimputi.”
“Hindi naman ako maputi,” tanggi ko.
“Pero hindi ka naman maitim na gaya ko. Buti nga medyo pumuti-puti na ako ngayon eh,” pilit niya.
“Ganoon ba?” wika ko na lang, at tumagilid, patalikod sa kanya.
“Pogi talaga ang anak ko,” ulit niya, “… magandang lalaki. Parang may similarities kayo. Hawig.”
Hindi ko alam kung mawi-weirdo-han ako at paulit-ulit ang mga sinasabi ni Sir Alex tungkol sa anak niyang lalaki.
“Nagdi-gym na nga rin iyon ngayon… lalong na-define ang katawan… maumbok ang mga muscle… ang ganda niyang tingnan…”
Para siyang naengkanto habang patuloy na ikinukuwento ang anak niya.
“Mag-a-alas dos na pala, sir. Tulog na tayo. Maaga pa po tayo bukas,” pag-iiba ko ng topic at parang nagsisimula na naman akong antukin.
Tumahimik ang paligid. Pero ilang sandali lang.
“’Nak… p-papakantot ka ba kay daddy?”
Hindi ko alam kung bakit nagising ang diwa ko sa bulong ni Sir Alex. Iyong tipong tila nakahugot ka ng enerhiya sa ere sa isang iglap lang!
“Sige na ‘nak… buntisin kita ha? Libog na libog lang talaga ako sa iyo, ‘nak, eh.”
PUTA! PINAGNANASAAN BA NETO ANG SARILI NIYANG ANAK?
Umispring ang burat ko ng di oras sa imaheng nabuo sa utak ko.
“Subo kita anak…” bulong nito sa akin, “gagalingan ko para masarapan ka.”
“Sir A-Alex…” sansala ko.
“Dad… tawagin mo akong Dad… kahit ngayon lang Andrew. Please.”
Naramdaman ko ang pagyakap ni Sir Alex mula sa likuran ko. Inabot niya mula sa kinaroroonan niya ang burat kong pinipintigan na ng buhay!
“Oh shit!” dinig kong bigkas ni Sir Alex, “ang tigas na ng burat mo ‘nak!”
“D-Dad?” anas ko saka ko siya nilingon.
Natigilan si Sir Alex, matagal akong tinitigan sa gitna ng dilim.
“Dad…” muli kong bulong.
Pakiramdam ko’y biglang nagbago ang anyo ni Sir Alex. Parang bigla siyang naging marahas. Hindi ko alam kung saan siya nakahagilap ng lakas si Sir Alex nang hilahin niya ang bulto ko sa gitna ng kama at saka ako pinatungan. Pinaghahalikan niya ako sa utong, sa obliques, sa kilikili, sa tiyan…
“Benjo, anak…” usal nito habang pinadadaanan ng himod ang bawat himaymay ng laman ko.
“Benjo, anak…” anas nito habang nakapikit, tila ba patuloy na binubuo ang imahen ng anak habang sa katauhan ko.
“Benjo, anak…” dinig kong muling anas nito bago isinubo ng buong buo ang tigas na tigas ko nang tarugo.
Walang sayad. Walang mintis. Swak na swak at tarak na tarak sa pagkakanganga niya.
Nag-urong-sulong ang ulo niya at naglabas-masok naman ang burat ko sa lalamunan niyang tila lumulunok at nagku-cause ng kakaibang vibration na nakakaurat sa sarap. Sa imahinasyon ko, ang imahen ng mag-ama na magkapatong at pinagsasaluhan ang ipinagbabawal ng relihiyon at ng sangkatauhan. Lalo akong naliyo sa kakaibang sensasyon.
Ilang sandali pa, hindi ko rin alam kung paano ako nakabawi ng lakas at ng ibayong libog. Hinila ko siya papatong sa akin, at nang magkapantay ang mga ulo namin ay itinulak ko siya at siya naman ang pumailalim.
Niromansa ko siya. Dinilaan sa utong na halos ikahiyaw niya.
“Benjo, anak!”
Hinimod ko ang paligid ng pusod niya na halos ika-deform ng mukha niya.
“Benjo, anak!”
Usal ng isang amang tila pinamayanian na ng ibayong pagnanasa sa anak na alam niyang hindi rin niya maisakakatuparan.
Ibinuka ko ang magkabilang hita ni Sir Alex at inamuy-amoy ang mga singit niya.
Mabango. Halatang hinugasan at sinabon ng maigi!
Dinilaan ko ang magkabilang singit niya. Sa proseso’y kinuha niya ang isang unan at itinakip niya sa mukha niya bago siya impit na nanungayaw. Ibinuka ko na ang bibig ko at pinasadahan ko ng kain ang magkabilang singit at naramdaman ko ang pangangatal ng katawan ng boss ni Bea.
Dinunggul-dunggol ko ng dila ko ang bayag niya na dahilan upang mapakapit siya sa ulo ko at halos sabunutan ako upang ipagngudnguran ang mukha ko sa tigas na tigas na niyang pagnanasa.
Isinubo ko ang titi ni Sir Alex. Tsinupa ko, siniguro kong nasilindro ang lahat ng ugat at ipinarinig niya ang kanyang appreciation sa pamamagitan ng isang mahabang “aaaaaah.” Hindi kalakihan ang titi niya, kasya lang sa bibig ko, kaya nagawa kong i-lollipop ito na walang masyadong effort.
“Andrew,” sambit niya sa pangalan ko na tila saglit na nawala ang pagkaka-engkanto niya sa anak ng mga sandaling iyon.
Itinaas ko ang dalawang paa ni Sir Alex na nagawa na niyang idiin parehas sa silit-silit na support ng ikalawang deck. Natuon ang pansin ko sa butas ng puwit niya na tila ba nang-iimbita.
Inamoy ko ulit… malinis.
Sinubukan kong sundutin ng dila ang pinakalabi nito… talagang malinis.
Tinitigan ko ng mata sa mata si Sir Alex.
“Gusto mong kainin ko puke mo Dad?” bulong ko.
“S-Sige lang a-anak… kainin mo p-puki ng d-daddy m-mo…” mautal-utal na sagot ni Sir Alex.
Hindi na ako naghintay ng ikalawang imbitasyon. Kinain ko ang nakahaing butas na iyon. Nagpabiling-biling si Sir Alex na tila nagwawala sa nararamdamang sensasyon. Sinalisol ko ng dulo ng dila ko ang butas ng puwerta niya na nagpairi sa kanya ng ilang beses sa gitna ng kanyang mga halinghing. Siniguro kong basang basa ang butas ng puwet niya.
“Sarap mo sigurong tirahin kita, Dad…” bulong ko saglit bago ko muling kinain ng kinain ang puwit niya.
Hindi ito kumibo at umungol lang.
Tumigil na ako, gumapang papatong sa kanya at bumulong sa taynga niya, “Kakantutin kita, Dad… nakakalibog ka….”
Hindi na naman ito sumagot at ang naging tugon niya ay ang pagangkla ng dalawa niyang mga binti sa balakang ko.
Malinaw na iyong senyales.
Dumura ako sa palad at saka ko ipinahid ang laway sa mga labi ng puwet niya bago ko iniumang ang burat ko na binasa ko rin ng laway. Nang bubuwelo na ako’y bigla siyang bumulong.
“Sandali… sandali… masyadong malaki ulo niyan. Baka mahirapan ako…”
Sa huling sandali ay nagawa pa rin niyang matutulan ang napipinto kong pagbarurot sa nakataas na niyang puwet.
“Dadahan-dahanin ko naman, Dad… Sigurado ako, masasarapan ka.” Bulong ko.
“Sandali,” anito, bahagya akong itinulak upang makabangon at nagmamadaling pumunta sa kinalalagyan ng kanyang back pack. Pagbalik ay mayroon siyang baong tatlong sachet.
Isang condom at dalawang lubricant.
Dali-dali kong isinuot ang condom habang pinapahiran niya ng lubricant ang tumbong niya. Nang mai-roll ko naman ang condom ay pinahiran ko rin ito ng lubricant.
In-assume niya muli ang posisyon niya… nakahiga, nakataas ang dalawang paa pabukaka, pero muli niyang iniapak ang mga ito sa mga silit-silit na support ng second deck.
Iyong umang ko’y sinabayan ko agad ng sulong.
Walang mintis!
Diretso ang kalahatian ng burat ko sa loob ng puwit niya dahilan upang pigain niya ng husto ang dalawa kong braso. Napangiwi siya.
“Tang ina… masakit! Mukhang sanay ka kumantot ah… pasok agad! Shit! Tang inang burat iyan… ang laki ng ulo,” tungayaw nito.
“Okay ka lang ba, dad?” tanong ko, mababa.
Bigla siyang natigilan at tumingin sa akin.
“Kaya ko ‘to ‘nak… wait lang…” bulong niya.
Itinigil ko ang pagsulong ng balakang ko at tinantiya ko sa facial expression niya ang relaxation level niya. Pero nang makita kong narerelax na siya’y bigla ko ulit itinodo ang sakyod.
“Putang inaaaaaaaaaaaa!!!!” may kalakasan niyang hiyaw.
“Sssshhh…” naalarma kong saway, “baka may makarinig.”
“Masakit talaga…” ani Sir Alex.
“Para isang sakit na lang… konting tiis… sasarap din iyan Dad…” bulong ko.
Kinuha ko ang isang sachet pa ng lubricant, binuksan ito at saka ipinahid sa titi ni Sir Alex. Minasa-masahe ko ito at di nagtagal ay nanigas. Pinaglaro ko ang kamay ko sa kahabaan ng titi niya habang nakapasak ang burat ko sa tumbong niya. Napapikit siya.
Yumukod ako at bumulong.
“Sarap ng puke mo Dad…”
“B-Ben… jooo…” bulong nito, tila muling bumalik sa imahinasyon nito ang pagpapantasya sa sariling anak.
Dahan-dahan akong gumalaw. Urong… Ulos… mababaw lang… kasabay ng paglapirot at pagsasalsal ko sa matigas na matigas na niyang burat.
“Ang sikip mo, Daaaadd… ang dulaaaas…” ikako sabay ungol at halinghing.
Palalim ng palalim… padiin ng padiin. Habang tumatagal, parang may sariling buhay na ang puwet ni Sir Alex na lumalamas sa tigas na tigas kong tarugo.
“Benjoooo… ’naaaaak…” tila nawawala sa sarili nitong anas.
Nagsimula akong sumakyod. Nakakalibog ang hitsura ni Sir Alex, tila ba buong buo sa isipan nito na ang anak nga niyang si Benjo ang kumakangkang sa tumbong niyang masikip, mainit, at madulas.
“Aaaah… kantutin mo ako anaaaaak… sige… kantutin mo ako ng kantutin… Benjo… anak… kantutin mo ang daddy mo… sige naaaa…” medyo may kalakasan nang sambit ni Sir Alex.
“Dad… huwag kang maingay, baka may makarinig…” saway ko.
“Wala akong pakialam anak… basta huwag kang tumigil… kantutin mo ako… aaaaaaah… ‘nak… fuck daddy… fuck mo ng hard si daddy…” halos mapugto ang hininga ni Sir Alex habang nagsasalita.
Itinakip ko ang tuyo kong kamay sa bibig ni Sir Alex para hindi na ito makapagsalita kahit sa totoo lang ay lalo akong nalilibugan sa mga binibigkas niya. Sunud-sunod na ulos ang pinakawalan ko at sinakyod ko ng sinakyod ang puwet ng boss ni Bea.
“Mmmmppphh… mmmmm… hhhhhhh….” Halinghing ni Sir Alex.
“Daaaaad… masarap ba daaad???”
Tumango siya ng sunud-sunod… “Mmm-mmm…. Mmm-mmmm….” Saka nangunyapit sa balikat ko.
Pinanay ko ang pagsalsal sa naninigas na etits ni Sir Alex at saka ako umindayog ng umindayog. Natanggal ang pagkakatakip ng kamay ko sa bibig niya para makakuha ng balance sa paghahanap ng makakapitan sa proseso.
“Tang inaaaaaa…. anaaaaak… Benjoooooo… anaaaaaaaaaaak… mababaliw ako sa sarap anaaaaaaaaaaaak… Benjoooooooooooooo!!!! Kantot lang ng kantot anaaaak… huwag kang titigiiiill… bayuhin mo tumbong ni Daddy….”
“Daaaad… bubuntisin kita ha?” bulong ko…
“Shiiitttt!!! Lalabasan na ako… bilisan mo pa kantot anaaaaak… lalabasan na akoooooooooooooo…. Sabay tayoooooooooo… anaaaaak… Benjoooo!!!”
Panay ang ulos ko. Gusto kong makahabol. Gusto kong makisabay.
“Tang inaaaaaaa… haaaghhh… Benjo, anaaaaaaak… haaaaghhh… buntisin mo ang daddy mo… igh… isagad mo lahaaaaaaat… haaaah… haaaahhhhh… itodo mong bayo, anaaaaaaaaaaaaaaakkkk. Sisirit nang tamod koooooo… anaaaaaak… di ko na kaya Benjo… lalabas naaaaaaa…. Ben… igh… j-jooooooh!!!”
Hindi na napigilan ni Sir Alex ang sarili at sumargo sa dibdib niya at tiyan ang katas ng kanyang kalibugan.
“Aaaaaaaahhhh…. Aaaaaaaahhhhh… aaaaaaaahhhhhhhhhhh… tang inaaaaaaaaaaa…. Fuck!!!!” paulit-ulit na namutawi sa bibig ni Sir Alex habang humihingal na nakapikit.
Iyon lang siguro ang hinihintay ko, iyong hugot ko ng burat ko buhat sa puwet niya, diretso tanggal ng condom at saka ako pabukakang naupo sa dibdib niya at nagsalsal sa tapat ng mukha niya.
“Daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaddd…. Eto na ako daaaaaaaaaaaad…”
Napadilat si Sir Alex at nang makita ang burat kong nakatapat sa mukha niya’y hinawakan ito at idiniin sa pisngi niya. Sumambulat ang tamod ko sa noo, talukap ng mata, pisngi at ilong ni Sir Alex habang siya naman ay tila ninanamnam pa rin ang glorya.
Matapos akong labasan ay idinikdik ko pa ang kumapit na katas sa labi ng titi ko at ipinahid iyon sa baba niya. Pagkuway ay hinalikan ko siya sa labi.
“Hmmmm…” anito na nakangiti.
Humiga na ako sa dati kong puwesto at siya naman ay hinagilap ang pinaghubdang shirt at ipinamunas sa mukha niyang kinapitan ng milyun-milyong sperm cells.
Naligo siya ulit at nang makatapos siya’y, napilitan na rin akong maligo.
Pagbalik ko sa higaan ay balak ko na talagang matulog. Niyakap ako ni Sir Alex.
“Salamat.”
“Welcome, Dad.”
Dahil sa pagod, nakatulog din ako agad.
May liwanag na nang magising ako. Kakalabas lang ni Sir Alex galing sa banyo at mukhang bagong ligo.
“Good morning, Andrew,” bati nito.
“Good morning, sir…” medyo tuliro pa dahil kakagising lang.
“Breakfast na raw… ready ka na?” tanong nito.
“Ok,” maikli kong sagot bago akmang tatayo.
“Wait… I-breakfast muna kita…” nakangisi nitong sambit saka ako itinulak pahiga sa kama at isinubo ang burat ko.
Tumawa na lang ako. Pero nang pinagbabad na niya sa bibig niya ang burat ko habang nagsasalsal siya, tinigasan na ako… dahil sa mga imahen ng isang laro na nabuo sa kanyang pantasya kung saan nakibahagi ako. Imaheng maaaring bawal, o hindi dapat, o ni hindi kailanman dapat maisakatuparan… pero heto’t iniraraos niya sa ikatlong pagkakataon ang paghahangad sa anak sa pamamagitan ko.
Kung paanong nauwi sa ganito ang tour guide gig ko, kung paano niyang nahiwatigan na maaaring pumayag ako sa gusto niya, wala na akong time para alalahanin. Maaaring nakapagbigay ng information si Bea tungkol sa akin, o maaari ring common vibration, or radar, o maaaring nakapagbigay ako ng gesture. Hindi ko na alam.
At saka, di bale nang sa akin niya iraos. Ang mahalaga consensual. Ang mahalaga, parehas kaming pumayag… at wala kaming blood relations. Kahit na pa masarap gawing jack-off fantasy ang incest sa pagitan ng mag-ama, sana huwag na lang mangyari sa totoong buhay.
Gayunpaman, hindi ako sigurado kung hanggang kailan niya mapipigil ang sarili.
Kasabay ng mga ungol ko ang usal, na bagaman nakakalibog ang pantasya ng lalaking ito, manatili na lang sanang pantasya ang lahat. Huwag sanang dumating sa punto na sumidhi ang paghahangad niya sa anak niya upang makagawa siya ng isang bagay na maaaring pagsisihan niya habang panahon. Sana, kapag inaalihan siya ng pagnanasa, puwede na lang niyang mairaos ang lahat sa ganitong paraan.
Sa ngayon, mas makabubuti sigurong namnamin na lang muna niya ang tamod ko na ipinutok ko sa loob ng bibig niya. At kung sa araw na ito, naiiwas ko siya sa aktuwalisasyon ng kanyang pantasya sa anak niya, okay na ako sa ideang iyon.
Puwede na akong umuwi ng matiwasay.
Baon ko ang ala-ala ng isang may-edad na mister na nagpatubo sa akin bago siya mag-Pinatubo, samantalang baon naman niya ang lasa ng tamod ko sa bibig niya at ang pamumusarga ng tumbong niya, habang naglalakbay sa crater ng bulkan sa araw mismo ng kanyang kapanganakan.
COMMENTS