By: MegaPeeXel Hinati ko po sa tatlong bahagi ang experience na 'to kaya Trilogy po ito. Pakicomment na lang po kung masyadong mahaba o...
By: MegaPeeXel
Hinati ko po sa tatlong bahagi ang experience na 'to kaya Trilogy po ito. Pakicomment na lang po kung masyadong mahaba o maiksi, boring o interesting at kung kailangan pa talagang ituloy^_^ Your feedbacks or suggestions will be much appreciated. Thanks!"REASONS WHY FILIPINO MALE TEACHERS TEND TO BE FEMININE"
Iyan ang naisip kong topic sa aking research paper at iyan din ang dahilan kung paano ko nadiskubre ang blog na ito. Haha, alam na.
Ako nga pala si Peeta, kasalukuyang 17, nagtapos sa isang public high school dito sa Lucena City. Dito ako nag-aral kase tagadito kame, haha. Hindi guwapo, hindi pansinin, (pangit?) pero stand out dahil sa personality. I can carry a conversation with every person, be it a stranger or a friend. Kahit anong topic kaya kong ihandle. Haha. Epekto na rin siguro ng pagiging bookworm ko.
First year highschool nung madiskubre kong isa akong bisexual at hindi ko rin akalaing isang tito kong homosexual ang magbibigay ng bagong timpla sa buhay kong nakakaumay.
It was third of June, 2014 when he came from Baler. At dahil June na nga tapos hindi pa ako nakakapag enrol, he volunteered na isasama nya raw ako pabalik roon.
"Hindi pa naman nakakapagsimula ang klase dun... pwede ka pang humabol", sabi ni tito.
"Talaga po?!" Medyo na excite ako.
"Tsaka maganda dun, madaming turista at artista", dagdag pa niya.
"Totoo?", tinanong ko siya kahit alam ko naman ang sagot. Gusto ko lang na manggaling mismo sa sarili niyang bibig. Haha.
"Truth.", sagot ni Tito.
Mas lalo tuloy akong naexcite. Naimagine ko ang sarili ko na malaya, malayo sa kinagisnang pamilya, saka walking in the beach-- barefooted and wearing shades. Talaga nga namang turista ang datingan! Edi wow!
"Huy! Natulala ka na dyan", panggulat ni tito. "Sasama ka ba o hindi?"
Bigla akong natauhan. Nasobrahan ata ang pagde daydream ko. Napalingon ako kay papa para sa pasiya. Pero wala akong nakitang bakas ng pagtutol. Deep inside, naisip kong wala na silang utusan. In my entire life kase I am practicing ABNEGATION. But I have to think for my future. I used to believe that I am an ERUDITE. Rak na ituu!
Agad akong naghanda ng gamit, yung tamang isang backpack lang. Pero hindi ko inaasahang sasama pala ang isa kong kuya. Badtreep! Parang nabawasan ang excitement ko ah. Isang taong nakamasid sa bawat kilos ko, na tipong isang chaperon sa first date ko. Di bale, mabuti na rin yung para may makausap man lang ako doon.Unaware, I did not realize we're already starting our 12-hour trip to the beautiful Baler.
"16 years and my life is still
Trying to get up that great big hill of hope... for a destination..."
Sa loob ng labing anim na taon, may napatunayan na ba ako? Alam kong hindi ako perpekto; sa mga magulang ko ay may pagkukulang rin ako ngunit sa kabila ng mga medalya't karangalang nakamit ko, hindi pa ba sapat ang mga ito? Maipagmamalaki na ba nila ako?
May puwang pa sa puso ko na nais mapunan at makumpleto-- upang maging ganap ang aking pagkatao. At umaasa ako, na matagpuan ko ito sa Baler na malaparaiso. Na sana sa pagbalik ko ay may maipagmamalaki na ako...
Crossed-fingers, I gazed at the distant horizon with a positive attitude and as I slowly closed my eyes, I have imagined Bruno Mars singing "Today my life begins..." Yes, it was. And I looked forward to excitedly diving in.
Saktong sakto nga ang kalkulasyon ng tito ko na aabutin nga kami ng 12 hours. Alas tres ng hapon kami umalis at alas tres ng madaling araw dumating. SENTRO BALER. PAMILIHANG BAYAN NG BALER. SOUVENIR SHOPS. Inilibot ko ang mga mata ko, halatang naninibago. Kakayanin ko kaya? Sana...
Time flew so fast that I did not notice that I have survived my first sem in college (sa Insurgent ko na lang ikwekwento kung anong nangyari nung second sem). A typical student, my focus was on my academics but still had enough time in gimmicks with my new friends. They were so friendly and despite of the tiring day, we were still able to spend hours in park and beach, bonding and talking about student life-- the pressure, expectations, terror proffesor, interesting seatmates and whatever pops in our heads.
So ayan, summer 2k15 na. Gusto ko na talagang umuwi sa amin, considering that I just stayed in Baler during sem break, Christmas and New Year. Doon ko narealized na bakit ganun, noong una ay hindi ko gaano namimiss ang aking pamilya. Masyado sigurong natuon ang atensyon ko sa tourist spots(ss...) dito sa Baler, pero nung nagtagal ay naramdaman ko na ang homesickness.
Pero ayan. Tito offered me to try a summer job at their resort in which he is the co-manager.
"Sayang din naman kase ang 10k within 45 days. More than that, experience 'to for you to work in the real world. Besides, alam kong versatile ka at mabilis matuto, right?" Napakaconvincing talaga ni Tito. Edge niya yun because it happened na siya ang Guest-relations Manager ng resort.
"Oo naman po. Sige po." It seemed that I have to prove his expectations.
Sa kabilang banda, ay gusto ko rin naman since kakilala ko na ang staffs doon. Maging ang manager ng resort ay naging malapit na rin sa akin. Ikaw ba namang pumunta duon sa loob ng isang taon sa tuwing may kelangan ako kay Tito. Tingnan ko lang kung hindi mo sila makabisado lahat. Haha. Just a thought!
Tick, tock. Tick, tock. April 6, nagstart na ako. Kaso alas tres na ng hapon ako pumunta kase malakas talaga ang ulan that time. Tsaka medyo kampante ako kasi.. ahm (PAMANGKIN NG ASSISTANT MANAGER. HAHAHA. JOKE!) napakiusapan ko na si Tito.
"Eto. Mabilisang orient'. Sipagan mo. Tanong ka kay Kuya Alfred kung anong pwedeng gawin." Kilala ko naman si Kuya Alfred. Siya ang Head Chef ng resto. Homo rin gaya ni Tito and I was fully aware na hindi magkasundo ang dalawa. Sa akin kaya nito ibunton ang galit nito kay Tito? Huwag naman sana, haha.
Pagpunta ko sa kitchen, andun na ang mga staffs at syempre si Chef ang nagbibida sa gitna. At...oops! Marami nga pala ang nadagdag na staffs kase summer-- dagsa na naman ang mga turista.
May nakakuha ng atensyon ko, si Teyog na warfreak ng resort na medyo crush ko. Hihi. Pero bakit parang pumuti at umiksi ang buhok at medyo bumata ang itsura?
Nakatutok na sa akin ang kanilang paningin, nag- aantay sa aking sasabihin. Parang nailang ako kase andaming good-looking. Shet!
"Chef, baka may ipapagawa raw po kayo sakin?"
"Wala na, alas tres na. Maya maya out na." Kahit mahinahon ang pagsasalita ay ramdam kong magiging kontrabida 'to sa buhay ko dito. Napatango na lang ako. Sabay upo, kaharap si Teyog na talagang matalim kung makatingin. Dati pa lang ay iniiwasan kong magkatitigan kami kase alam kong (matutunaw ako, hihi) una akong bibitaw.
"Axel nga pala." Inilahad niya ang kanyang kamay. Oy gentleman sya.
"Huh? Bat nag - iba ang pangalan mo?" Napaisip talaga ako.
"Peeta," sabi ni Ate Avic, "kapatid yan ni Teyog. Kamukhang kamuka diba?"
"Ahh. Kaya pala. Peeta nga pala." Nakipag shake hands ako sa kanyang kamay na hindi pa rin niya ibinababa. Kinilig ako dun ah. Pakshet!
Siya si Axel-- maputi, may tiger eyes, lighter version ni Teyog na badboy ang datingan. I was surprised because I did not expect that we have many things in common.
Bago natapos ang unang araw ay nagkaroon ng general orientarion. 12 hours ang duty kaya bale dalawa ang shifting. 14 kaming staffs at nahati sa dalawang grupong may tigpitong miyembro.
"Mark, Bryan, Jayson, Ellen, Jerswin, Jeff at Onell-- kayo ang magkakagrupo." Inanunsyo syempre ni Tito.
"Avic, Ramil, BJ, CJ, Willar, Peeta at... Axel! Kayo ang magkakasama." Suspense talaga. Isang bagay na ipinagpapasalamat ko kay Tito ay ang pagsasama nya sa akin kay Axel at sa mga responsableng kamiyembro.
INTRODUCTION 101:
Group 1
*Mark- tahimik at mukang plastic. Isa sa pinakapinagkakatiwalaan dahil kahero at nasa front desk.
*Bryan- malaki ang katawan dahil surfer. Halatang malakas at malakas din kumain.
*Jayson- kitchen helper at namaster ang sining ng pagwe waiter. May sense of humor.
*Ellen- plain. Hehe.
*Jerswin- bi, assistant cook, bf ni Chef at nakakahawa tumawa. Ahehe.
*Jeff- kitchen helper, waiter, at may sense kausap.
*Onell- mukang adik but deep inside mabait.
Lahat sila marunong magdrive. Yun ang ikinalamang nila. Haha.
Group 2
*Ate Avic- ang disciplinarian,
pinakapinagkakatiwalaan at kahera. Siya ang pinakapalaban, nagsasalita kung may karapatan at kung nasa panig niya ang katotohanan.
*Ramil- bakla, waitress(haha) at ang entertainer ng grupo. Siya ang naka assign sa room accomodation.
*BJ- surfer, baywatch, waiter. Maangas pero mabait din naman pala si ungas.
*CJ- kitchen helper, waiter, optimistic at nagbibigay- buhay sa kitchen.
*Willar- bi, assistant cook. Kapareho ni Jerswin.
*Peeta- leading man ni Katniss sa Hunger Games(haha, joke). Ako yun.
*Axel- ahem. Siya ang dahilan kung bakit ko 'to sinulat. Love, love, love.
So much for the introductions, isang umaga ay may pinagawa sa akin si Chef na talaga namang challenging, no-- boring, plain boring. I have to sort the order slips by month, kumbaga pagsama-samahin yung magkaparehong month. January, February at March lang naman ang coverage nun pero sa dinami- dami ng pumapasok na orders araw-araw, imposibleng matapos ko 'to sa loob ng dalawang oras. Nakita ko pang ngumisi si Chef--
showing me his devilish, sinister look that made me feel I was in a great trouble. Hindi ako makatanggi for he was authorized to command such things. Nakita ako ni Axel at nag usisa pero sinabi kong kayang-kaya ko na yun mag-isa. Hindi na siya nagpilit na tulungan ako kase he felt my coldness. Taray! Haha.
Finally, natapos ko na rin. But how surprised I was when Chef said that it was just the start of the challenge! He demanded for the copy of the total sales of every dish in the given three consecutive months. Ibig sabihin magtatally ako ng sales gamit yung inarranged kong order slip? Muka nya! But then, I thought that he has the power authorized by our manager. Bwiset naman. Hirap kumita ng pira ay. Jusko day... Hay buhay! Parang life....
Napansin agad ako ni Axel. Wala naman kaming gaanong guests kase Tuesday pa lamang at dumadagsa lamang ang tao kapag Thursday, at hanggang Sunday na iyon. Lumapit siya saken. Ako naman kunwari busy-busyhan.
"Kelangan mo ng tulong?", kinilig talaga ako pagkasabi niya nito.
"Ah, anjan ka pala. Ah kaya ko na 'to." Ang totoo ay gusto ko lang pilitin niya ako, hehe.
"Pakipot pa ampota ," Haha, pareho talaga kami ng takbo ng pag-iisip. "Gusto mo pilitin kita 'no?" Nagpacute pa siya pagkasabi nito.
"Sige na nga." Kunyari napilitan. Ngumiti naman siya, at potek, yung dimples, yung dimples nya! Kahinaan ko talaga yun eh. Lalo pa syang nagmukang chinito. Shet!
Tinuruan ko siya kung anong gagawin at napagdesisyunan naming ako ang babanggit ng order samantalang siya ang magguguhit-guhit.
"Crispy pata, 2 chili crab...", banggit ko nang bigla siyang sumingit.
"Ilang crispy pata?" Naisip kong may pagkaengot ata eto ah.
"Syempre pag wala akong nabanggit ay natural na isa lang ang bilang nun," paliwanag ko.
"Sorry naman. Mali ako pero d ako tanga."
"Wala akong sinabi, nu ka na?" At nagkatawanan kami. "Pamangkin ako ng assistant manager ha?" Mas naging close kami dahil pareho kaming may sense of humor. Alam kong doon na magsisimula ang pagiging best buddies namin.
Habang nagsasalita ako ay pinapanood ko siya. Ang hot niya tingnan kase ang hilig niya maglipbite at maglaro ng tongue. Mannerism niya raw yun pag nahihirapan siya sa isang bagay. Pota nalilibugan ako ah.
"Palit naman tayo, nakakasawang magsalita, haha."
"Chicken curry... pork sinigang, 2... fish sisig..." Shet! Ang hot ng boses, masculine voice. Nakakakilig.
Kahit nagsusulat ako ay kita kong nakatingin siya sakin. Kapag umaangat naman ang mukha ko ay bigla siyang titingin sa order slips. Weird. But I love the way we do it.
"Diba magkaschoolmate tayo?", maya-maya ay bigla niyang tanong. "Nakikita kita sa Educ Dept. eh."
"Ah. Ano bang course mo?"
"Crim." Maiksi ngunit may dignidad ang pagkakasabi.
"Edi required sa inyo ang magtake ng ROTC? Para naman hindi kita nakikita sa formation eh.", sagot ko sa kanya.
"Ano kase, nakapagtake na ako nun. Basic. Kaya tapos na ako nun.", paliwanag niya.
"Ako kase Advanced ang kinuha ko. Sa Department namin, tatlo lang kaming kumuha ng Advanced ROTC. Mga first year pa. Pero nirerequired samin ng aming Dean ay LTS. Haha.", pagkwekwento ko sa kanya.
"Ah. Pareho pala tayong mahilig sa aksyon. Karaniwan kase sa mga Educ. ay palaaral tsaka... alam mo na."
"Oo nga. Haha. Pansin ko nga. Yun nga ang naisip kong topic sa research paper namin dati eh."
DAUNTLESS kami, napag isip isip ko.
"Bakla ka ba?" Direkta niyang tanong.
"Slight. I fell in love with women but I fell in lust with men. Hehe." Shet. Sa kanya ko lang 'to inamin.
"You mean bisexual. Ramdam ko naman. Pero kakaiba ka, astigin kumbaga, unlike the pagirl. Haha."
Napansin kong masasabi ko dito lahat ng sikreto ko ah. Pero hindi ko siya masisisi kase ganun din naman ako. I speak and seek for the truth , always. So we're CANDOR?
Saglit akong tumahimik. Nag-isip. Ganun din siya. Most of the time tumatahimik ako baga umimik.
"I have found out that one reason why Filipino male teachers tend to be feminine is because of the nature of teaching na dapat ay may puso at passion sa ginagawa. Karaniwan ay babae ang may malalambot na puso, unlike sa mga lalaki na may katigasan. At kaalinsabay ng pagkagusto ng lalaki sa teaching profession ay ang paglambot din ng puso, just like the girls. Lahat naman ng lalaki ay may feminine side and yung mga male teachers, nadevelop ang side na ito kaya ang inclination ay to become feminine." Mahaba ko itong ipinaliwanag. He replied instantly:
"And, nature din ng teaching ay ang too much speaking kase ito ang kanilang puhunan. Most of the time ay babae ang madaldal at ang tendency ng male teachers ay maadopt ang iba pang characteristics ng babae. Does it make sense?" Natutuwa ako dahil analytic din pala siya nung sinabi niya ito. Hindi siya kagaya ng ibang Crim na magaling, physically. Is he an ERUDITE too?
"Yes. I agree." Nagngitian lang kami at ipinagpatuloy ang ginagawa.
Mabilis naming natapos at nagbigay na ng assignment si Tito. Jackpot dahil pareho kaming na assign ni Axel sa kitchen. Hehe. Bait talaga ni Tito. Ramdam ko na ang pressure ni Chef pero alam kong anjan ang aking knight in shining armor. Pota, assuming. Haha.
ABNEGATION.Nang mga sumunod na araw ay nasaksihan na namin ang pagsigaw-sigaw ni Chef pag patanga-tanga sa pag-aasist sa kanya. I was still thankful because CJ was patient in teaching us the kitchen flows. Tulungan talaga kami ni Axel: may specific na dish kaming minememorya para mas madali; ako ang taga defrost ng mga galing sa ref samantalang nagtsa-chop na ang dalawa, si Axel ang tagasabon ng mga hugasin at ako naman ang tagabanlaw. Si CJ naman ay talagang masipag at mataas ang respeto namin ni Axel sa kanya kase nga veterans na sya, haha.
Limipas ang ilang araw. Lagi kaming magkasama ni Axel. Wala, chillax lang. Masaya, tawanan, napakapeaceful at yung tipong kontentong kontento na sa kung ano ang mayroon kami (at sa kung mag-ano kami? Haha, joke). AMITY ba talaga kami?
Marami akong napag-alaman tungkol kay Tito mula nang pumasok ako sa resort. Siya pala ang pinakakontrabida sa mga co-staffs ko. At maya-maya ay nagpameeting.
"Ang grupo nyo Avic ngayon ay pang umaga samantalang sina Mark ay panggabi. Next week, shifting na. Kayong mga bago ay stay-out talaga pero pag night ang duty, syempre dito kayo matutulog." Inemphasize niya talaga yung last word.
"Uy nanggagapang yang si Mama Chups. Haha." Tawanan ang lahat.
"Atleast nagbabayad ako!" Defensive si Tito.
"Nagbabayad daw? Colt 45, mani at french fries nga lang ang sagot mo." Si Onell ang may-sabi.
"Sorry, gwapo ka ba?" Tawanan na naman ang lahat maging si Ma'am.
"Baka naman Axel," singit ni Ma'am, "ay pumatol ka na rin jan kay Chups."
"Ma'am, kaya nga po ako nagtatrabaho eh. Babale na lang ako kesa magpatsupa jan kay Mama Chups." Si Axel ay ipaglalaban talaga ang dignidad.
Nagtawan ang lahat. Ganito talaga dito. Bulgar ang mga salita kase sabi ni Ma'am ay yun naman daw talaga ang totoo. Iba talaga ang sense of humor ni mam.
"Biro lang naman Axel. Para kang hayskul jan eh," paliwanag ni Ma'am.
Bigla kong naalala na dun nga pala natutulog pag panggabi at naalala kong best buddies kame ni Axel. And green thoughts popped in my lustful mind.
Nagkatinginan kame ni Axel. Pareho pala kaming mahilig sa formation and action, at pumapatak kami sa lahat ng factions.Pareho kaming Gemini, ang kambal na malas at swerte at alam kong alam niya na pareho ang takbo ng aming isip at posibleng alam niya ang nasa aking isip ngayon. Ngumiti ako at medyo namula si Gatas. Ngayon ko napatunayan: We are DIVERGENTS.
Itutuloy
COMMENTS