By: Torchwood Agent No. 474 NOVEMBER, MASTER’S POV: Napakabilis ng panahonNapakabilis ng panahon. Parang kailan lang ay nakita ko ...
By: Torchwood Agent No. 474
NOVEMBER, MASTER’S POV:
Napakabilis ng panahonNapakabilis ng panahon. Parang kailan lang ay nakita ko ulit ang kababata kong si Kidoi, hinahabol ako ng mga higanteng ipis kasama sina Samuel, Armand, at Jun, at tila kahapon lang na nag-threesome kami ng dalawa kong alaga, at ngayo’y katatapos lang ng undas! Ambilis tumakbo ng oras, para bagang tumagos ako sa isang invisible na ‘time teleporter’ kaya hindi ko namamalayan ang oras. VOILA! NOVEMBER NA PALA!
Balik skwela ulit kaming lahat. Nagkikita pa rin kami ni Samuel, as usual I’m his mentor when it comes to dancing and other things. Minsan naman ay nakakausap ko si Kidoi, either sa phone or personal (gamit ang teleporter niya). The last time I heard about him, nasa Albay siya at may kinakalabang mga aliens, and currently busy being the Torchwood head of that area. Nakakatuwang isipin na kahit busy siya sa double life niya bilang isang Torchwood agent sa Albay at bilang isang normal na teenager sa Bukidnon ay nagkakaroon pa rin siya ng oras para maging kapatid ko. Sina Jun at Armand naman, napaka-kulit! Nagpalit kami sa classroom ng sitting arrangements at naging katabi ko ang dalawang mokong. Biro dito, biro doon, pero maaasahan sila bilang mga ka-groupmates sa school works and at the same time, mabubuti pa rin silang mga kaibigan. Binu-bullly nila ako minsan dahil boyfriend ko raw si Samuel, which is tinatanggi ko dahil hindi naman totoo, pero ang mas maganda pa ay unti-unti na atang nagiging part si Samuel sa barkada naming tatlo. May mga times na gumagala kami and I can say that at least my two friends are becoming warmer and warmer to my student. As for Torchwood, well wala na akong balita sa kanila, at hindi na nila napapakialaman ang buhay ko. Mabuti na ring ganon para tumahimik ang buhay ko. About my private life naman, eto ako’t busy sa aking buhay bilang isang estudyante at bilang nag-iisang anak ng mga magulang ko. So far, there is nothing new about me, well nothing that is related sa mga aliens na nanghihimasok sa buhay ko. Over-all, I’m having a quiet, alien-free, good life! WHAT A RELIEF FROM STRESS!
One day, napapagitnaan ako nila Jun at Armand while nagre-recess kami, walking along the school corridor, munching some burgers, may iilang mga babae na ani mo’y napapatitig at kinikilig kapag nakikita kami, or kapag nakikita ako. Na-conscious ako bigla pero tinago ko ‘yun sa likod ng aking mga ngiti, kaya mas kinikilig ang mga babaeng schoolmates ko.
“Ayyyeeee! Gwapo talaga ni Master!”
“Ang cute niya no!?”
“Swerte magiging girlfriend ni Master! Biruin mo, siya ang pinakasikat, pinakamatalino, at pinaka-talended na studyante dito sa school!”
“I love you, Master! Eeeekkkkk!”
Iilan lang ‘yan sa mga linyang naririnig ko mula sa kanila. Nakakatuwa na nakakatawa na nakaka-awkward and feeling. Napapangiti na lang ako sa nararamdaman ko, habang mukhang natutuwa sina Jun at Armand.
“Kung alam lang nila na kayo na ni Samuel!” Bulong ni Armand. “Mawawasak ang mga puso ng mga babaeng ‘yan!” Humagikgik siya.
“Oo nga! Kawawang mga babae. Hindi matitipuhan ni Master!” Hirit pa ni Jun na umiiling-iling habang tumatawa.
“Mga brad, una, hindi at kelan man hindi ko magiging boyfriend ‘yang si Samuel dahil kapatid ko ‘yan. Pangalawa, inggit lang kayo dahil walang mga nagkakagusto sa inyo!” Bwelta ko.
“Kung hindi mo gusto ‘yang si Samuel bilang isang boyfriend, e bakit hindi ka tumira ng ilan sa mga babae jan? Sayang gandang lalaki mo oh!” Jun dared me. “Prove to us na lalaki ka!” He added.
“And what? Manakit ako ng kapwa ko dahil ginawa ko silang girlfriend kahit hindi ko sila mahal para lang ma-prove na lalaki ako?” I whispered. “Hindi ako timang mga brad! Hindi ko sila balak ligawan dahil in the first place eh wala naman akong type sa kanila. I’m saving my love for the right girl.” I reasoned out as I took a bite into my burger.
“Nako... mukhang kumpirmado kana brad!” Natatawang biro ni Armand.
“Nako! Ewan ko sa inyong mga sira kayo! Iba rin trip n’yo ah!” I told them as I finished my burger.
We continued to pace down the corridor. Tahimik kaming naglalakad nang may marinig akong isang pamilyar na pangalan sa tabi ko. Napalingon ako sa isang grupo ng mga estudyanteng babae na nagchi-chismis sa tabi ng corridor. May na-mention silang isang pangalan ng teacher na pamilyar sa akin ––– SI SIR PHIL! Ang teacher kong sinaniban ng Lustio na muntik akong biktimahin!
Agad akong lumapit sa kanila.
“Excuse me? But did you mention sir Phil’s name?” I asked them. Napatigil ang mga babae dahil sa kilig, kaya I asked them again. “Excuse me? But did you mention sir Phil’s name?” This time I was firm.
Hindi makasagot ang mga babae dahil sa shock, kaya hinila na lang ako nina Armand pabalik sa kanila dahil sila na ang magku-kwento ata sa akin.
“Hindi mo pa ba alam ang balita?” Jun questioned me.
“Nalaman ng school na bakla pala si Sir Phil! Inamin niya sa pamilya niya kaya tinakwil siya.” Armand added.
“Pero alam mo, kahit ganoon eh ang saya-saya ata si sir Phil! Mas okay na siya dahil nakalabas na raw siya sa hawla sabi ng ilang schoolmates natin!” Birong dagdag ni Jun.
“O tapos?” I asked the both of them.
“Ayun, nagtuturo pa rin naman dito si sir Phil but medyo malambot na ang kinikilos niya. Maraming na-broken hearted na mga studyante at iilang mga teachers!” Natatawang sabi ni Jun. “Pinalayas siya ng pamilya niya kaya naga-apartment siya ngayon.” He added.
“Ah okay! Pero wow ah! Kung makainsulto kayo sa akin na bakla ako’t boyfriend ko si Samuel wagas! Pero kung makasagap ng chismis daig n’yo pa mga chismosa!” Natatawa kong sabi sa kanila. Napatawa na lang din ang dalawa kong kaibigan.
Pero kahit ganoon ay natuwa ako sa mga nalaman ko. Nakalaya na si sir Phil. It must have taken a lot of courage, and I commend him for that. Naalala ko bigla ang encounter ko kay sir Phil noong time na host pa siya ng Lustio, at ‘yung time na pinayuhan ko siya gamit ang Mind Probe ng Torchwood. Napangiti ako, at masayang malaman ko na nakalaya na siya.
Naputol ang kasiyahan ko nang makakita ako ng isang pamilyar na tao sa may gilid ng corridor at may binabasa sa isang bulletin board ––– si Samuel. I called him.
“Ui! Bunso!” I approached him, my two friends behind me na nagsisimula nang maghagikgikan.
“Hi, kuya!” Napansin niya sina Armand at Jun. “Ui mga kuya! Hi po... teka anong nakakatawa?” He questioned them.
“Pabayaan mo sila naka-drugs ‘yang mga ‘yan.” Biro ko. Napatawa nang bahagya si Samuel. “Ano meron sa binabasa mo?” I asked him sabay basa sa isang notice. Napangisi ako sa nabasa ko!
Magkakaroon ng isang camping ang mga Eagle Scouts sa isang gubat sa Bukidnon next week! Lahat ng mga members ay ini-encourage na sumali, and this is also a way para mag-recruit pa ng mga bagong members sa scout!
“Ui! Maganda ‘to ah!” I exclaimed. “Jun! Armand! Sali tayo!” I told them. Napaisip ang dalawa.
“Ahhhhh... nako mukhang magiging busy ako jan pre!” Dahilan ni Armand.
“At baka mahirap ‘yan kaya hindi na rin ako sasali!” Dagdag pa ni Jun.
“Ang sabihin n’yo lang, takot kayo gumapang sa putik, umitim, at mapagod! Mga duwag!” Kantyaw ko sa kanilang dalawa sabay tawa namin ni Samuel. Napakamot na lang sila ng kanilang mga ulo.
“Kuya, sasali ako!” Samuel proclaimed gleefully. “New, great experience ‘to!”
“This’ll be fun!” I added. “Sali tayo!” Nag-apir kaming dalawa.
“Talagang sasali kayo diyan?” Armand questioned with slight fear. “Di kaya delikado?” Dagdag pa niya.
“Sus! Parang camping lang takot ka na! Grabe ka naman!” I reacted.
“Oo nga!” Hirit ni Jun. “Pero di kaya mahirap ‘yan?” He questioned me.
“Isa ka pa! Ang sabihin mo, maarte ka lang at takot ka marumihan!” I reacted. “Alam n’yo, kung gusto ninyo, sumali kayo, pero kung ayaw ninyo, just say no.” I told them.
“Ayaw namin!” Sabay nilang sabi.
“O sabi na nga ba eh! Mga mahihina pala kayo mga brad!” Lumapit ako sa mga tenga nila at bumulong. “Kung makatukso kayo ah! Mas malala pa pala ata kayo sa akin!” At tumawa ako.
Napakamot ulit ng ulo ang dalawa, and this time, napatawa na rin si Samuel.
SABADO, THE WEEK AFTER, CAMPING NA, WRITER’S POV:
Mga 2 PM ng hapon nang makarating sina Samuel at Master sa camping site, kasama ang mga nasa about 30 pa nilang mga kasamahan. Magka-camp sila sa isang gubat na malapit sa isang ilog. Excited si Master, dahil malaki ang posibilidad na baka sabay-sabay silang maliligo lahat na naka-brief lang, o di naman kaya’y hubo’t hubad! Dagdagan pa ng fact na magse-share sila sa tent na dala-dala ni Samuel at solong-solo nila ito, mas tumaas pa lalo ang libog niya!
Bitbit nila at ng ilan pa nilang kasamahan ang kanilang mga gamit nang magsalita ang kanilang scout commander.
“Alright, boys, we’ve finally arrived here at our camping site...” Sunod na nagbigay ng mga rules and regulations ang scout commander. “... I expect you to behave and be intelligent enough to understand those commands. Am I clear?”
“Yes, sir!” The scouts responded.
“Nga pala, I’ll be giving you 2 hours of free time right after you’ve establish your tents...” Natuwa ang mga scouts sa narinig. “... But, please don’t go too far away, lalo na sa ilog.”
“Bakit po, sir? Ano meron sa ilog?” A scout asked.
“Maraming nawawala sa ilog na ‘yan. Sabi nila may mga enkanto raw jan. Hindi ako naniniwala sa kanila pero baka mapahamak kayo.” The scout commander explained. “ But let’s be rational. Malakas ang current ng tubig sa ilog, at madudulas ang mga bato, baka ano pa ang mangyari sa inyo.” He added.
At the back of Master’s mind, lihim siyang natawa, dahil alam niyang ang totoo niyan ay wala naman talagang mga enkanto na nangunguha ng mga tao. Ang totoo ay mayroong mga Spatio Temporal Rifts (TSR’s) na nagsisilbing parang ‘natural teleporter’ sa isang lugar. Baka mayroong TSR malapit sa ilog na ‘yun.
Naalala bigla ni Master ang nangyari kay Kidoi dati nung nagkwento ito. Nabiktima siya ng isang TSR kaya siya na-teleport papuntang Albay. Since may possible TSR na nasa ilog, mas minabuti pa niyang mag-take precussion na lang siya dahil baka mabiktima siya nito, at since kapatid niya si Samuel, responsibilidad niya ring bantayan ito. Medyo makulit si Samuel minsan, kaya baka ito ang maging biktima ng TSR.
“’Wag naman sanang mapahamak si Samuel dito...” Master whispered to himself.
15 minutes have passed at nakagawa na ng kanya-kanyang mga tent ang mga scouts. Binigyan sila ng scout commander ng 2 oras para mag-aliw muna bago mag-resume sa kanilang activity by 4 PM. Naging maingay ang buong camping site. Napuno ito ng mga tawa at kwentuhan. Ang ilan naman ay nagdala ng kani-kanilang mga pocket wifi at nagkulong sa kanilang mga tent. Kasali na roon sina Master at Samuel. Good for two persons ang dinalang tent ni Samuel.
“After how many months, kuya, nag-camp na rin tayo!” Samuel exclaimed gleefully as he browsed at his Facebook in his tablet.
“Yeah! First time mo, bunso?” He asked. “This is my first proper camping sa buong buhay ko.” He added.
“Same here, kuya.” Samuel answered as he posted a status in his Facebook account.
“Solong-solo natin ‘tong tent mo, bunso...” Pinamanyak na sabi ni Master.
“Nako, kuya... Mamayang gabi na lang kaya?” Samuel suggested, smiling.
“Pwede, pero patikim nga muna ngayon kahit konti lang...” Agad na nilapit ni Master ang labi niya kay Samuel.
Nag-logout agad si Samuel para lumaban ng halik kay Master. Hinawakan niya ang mga pisngi ng kanyang kuya-kuyahan na ani mo’y kasintahan niya ito at binibigay na niya ng kanyang pinaka-passionate na halik na kaya niyang ibigay sa isang tao. On the other hand, Master, started sticking out his tongue. Manyak na manyak siyang dumidila sa throat ni Samuel, to the point that dinidiin na niya ang mukha ni Samuel sa kanyang mukha. Napakahayok at napakapusok nilang dalawa. Samuel’s passion in kissing and Master’s lust in licking his partner both turned their sexual urges on, in its highest level.
“Kanina ka pa excited kuya no?” Tanong ni Samuel sa kuya-kuyahan niya na nakangiti.
“Kanina pa nga matigas ‘tong titi ko eh!” Sagot ni Master as he continued inserting his tongue at Samuel’s mouth.
“I know na marami kang makikitang mga naka-brief lang dito mamaya hanggang bukas! Fetish mo ‘yun diba, kuya?” Samuel said. Napatawa lang bahagya si Master. “Sabi na nga ba eh!” By this time, lumalaban na rin ng dilaan si Samuel. Nageespadahan na sila ng dila.
“Wala sila compared sa ‘yo. Lalo na’t masosolo na naman kita mamaya, bunso.” Namamanyak na sagot ni Master. “Patingin ng brief mo.”
Hindi nagtapos ang isang minuto at nasa harap na ni Master ang kulay blue na brief ni Samuel, beneath his boxer shorts, at nakatayo ang laman nito! Napakagat-labi si Master sa sarap.
“Ang laki niya talaga! Nga pala, sa susunod ‘wag ka na mag-boxer shorts ah! Nakakawala ka ng libog.” Master told his partner with lust.
“Ayaw mo pala na nagbo-boxers ang mga tinitikman mo, kuya? Hayaan mo na po, tutal ngayon lang naman ‘to.” Samuel reasoned out. “Pero mas malaki pa rin sa ‘yo, kuya.” Sagot ni Samuel.
“Pero mas masarap ‘yan kasi fresh pa...” Master answered, then he bit his lip.
“Masarap din naman ‘yang sa ‘yo ah.” Samuel told his kuya, smiling and placing his kuya’s hand on top of his manhood. “Pero mukhang mas nahuhumaling ka sa titi ko ah! Ito ba ang rason kuya kumbakit mahilig kang chumupa sa akin?” Samuel asked him lustfully.
Agad na sumagot si Master at sinunggaban niya agad ang bukol ni Samuel. Binasa niya ng laway ito, at nalasahan niya ang precum ng bunso niya! On the other hand, pilit namang nagpipigil nang ungol si Samuel.
A few moments of enjoyment has passed at pinatigil na ni Master ang kanyang sarili.
“’I’ll save you for later...” Nakangiti si Master. “Kung pwede lang sana tayong mag-outdoor sex sa may ilog, pero baka mahuli tayo.” Sabi pa niya sabay akbay sa kanyang bunso.
“ILOG!?! Tama! Great idea, kuya!” Nakangising sabi ni Samuel, he has something in mind!
“Maga-outdoor sex tayo!?!” Master wondered.
“Hindi po! Since malayo pa ang 4 PM, maliligo ako!” Samuel proclaimed happily sabay ayos sa kanyang sarili at lumabas sa tent para pumunta sa ilog. Ambilis niya!
“HOY DAHAN-DAHAN!” Hinabol ni Master si Samuel.
Wala pang 5 minutes ay nasa tabing-ilog na si Samuel. Nasa likod niya si Master. Walang ibang tao sa ilog kundi sila lang. Parang bata si Samuel na hinubad ang kanyang mga damit at boxer shorts lang at sando niya ang kanyang tinira. Daig pa niya ang isang bata sa tuwa, kaya napatawa na lang din si Master.
May kalaparan ang ilog na nasa harapan nila. May mga batong nagkalat dito, at napakalinis ng tubig. Ang ganda pagmasdan, ang ingay ng tubig pakinggan.
“Kuya! Ligo tayo! Ang lamig ng tubig oh!” Nagtatampisaw si Samuel sa tubig.
“Ui! Bunso! Dahan-dahan naman baka mapahamak ka!” Master warned his brother.
“Hindi ‘yan! Magaling kaya ako kagaya mo!” Samuel proudly told his Master.
“E kung mapahamak ka dahil jan sa pagiging kampante mo? Ui sagutin ka sa akin ng mga magulang mo!” Master argued. “Pinagkatiwala ka sa akin ng mga magulang mo kaya responsibilidad kita!” He concernly added.
“Naks naman, kuya! Representative ka pala ng mga magulang ko ah! Sigi na po, kuya! Payagan mo muna ako! Sandali lang naman po eh!” Nage-enjoy sa ilog si Samuel at nag-dive siya rito.
“Nako! Kung magiging matigas ang ulo mo, walang sisihan kung iiyak ka mamaya dahil napahamak ka ah! Lagot ka sa mga magulang mo kung ganon!” Master warned again.
“Hindi ‘yan!” Samuel assured his kuya. “Sali ka na lang po! Ansarap ng tubig oh!” Sabi niya sabay dive ulit.
Mukhang naiingit na si Master at napangiti siya.
“Sigi na nga! Susunod ako. Teka lang!”
Nagsimula nang maglakad si Master ng biglang mag-ring ang phone niya! He was puzzed kung paano nangyari ‘yun. He looked at his phone. Tumatawag si Kidoi.
“Hello? Kuya?” Kidoi greeted on the phone.
“Kidoi! Walang signal dito ah! Paano ka nakatawag!?” Master replied in shock. Wondering how did Kidoi able to phone him.
“Ah, tumatawag lang po ako para mangumusta. Ang mga cellphones po kasi, kahit hindi mo ‘yan ginagamit eh nagse-send pa rin niyan ng mga information and datas sa mga cellphone telecoms. Using Torchwood technology, I traced those information and datas to its source, which is your phone, para ma-trace kita at matawagan!” Pasimpleng pag-explain ni Kidoi. “Asan ka po ba?” He asked.
“I love it when you talk technical, bro!” Nakangiting sagot ni Master. “I’m with Samuel. May camping ang mga Eagle Scouts dito sa isang gubat sa Bukidnon, malapit sa isang ilog. Nga pala, may mga bali-balitang may mga nawawalang tao raw dito sa ilog na ‘to taun-taon. Lemme guess, may mga TSR’s ba dito?” Master curiously inquired his other sibling.
“Hala! Okay, kuya. Lemme check first po ah.” Using the Torchwood technology that traced Master’s phone, agad na na-pinpoint ni Kidoi ang location ng kanyang kuya Master, including its current coordinates.
Napanganga si Kidoi sa mga data readings na nagrerehistro sa kanilang Torchwood systems. Napabilis ang kanyang paghinga at ang tindi ng tibok ng kanyang puso!
“Kuya! May mga energy build-ups jan sa lugar na kinaroroonan mo! Matataas ang readings ng mga Tempo-Spatial Energies jan ngayon!” Kidoi informed Master in horror.
“Anong ibig mong sabihin? Di kita maintindihan!” Biglang nabalot ng pangamba si Master sa mga narinig. “Nasa delikadong sitwasyon ba kami?” Napahigpit ang hawak niya sa kanyang cellphone.
“Hindi, kuya. Safe ka dahil wala ka sa ilog. Nasa ilog ang malaking energy build-ups.” Kidoi assured his kuya Master. “Lumayo ka muna sa ilog, kuya! Mahirap na pong mapahamak ka!” He commanded his kuya to leave.
Akmang aalis na sana si Master nang maalala niyang nasa ilog pala si Samuel at aliw na aliw ito sa pagtatampisaw sa malamig na tubig. Panay ang hiyaw at tawa nito dahil sa tuwa. Tinawag niya ang kanyang kuya Master para samahan na siya nito sa pagligo. Kumakaway-kaway ito sa kanyang kuya-kuyahan at sinisenyasan na niya itong samahan na niya siyang maglibang.
“KUYA! ANSARAP NG TUBIG OH! HALIKA! SAMAHAN MO NA AKO! LIGO NA TAYO!!!!!” Nakangiting-aso ito at biglang nag-dive ulit sa tubig.
“Ahhhhh...” Nautal si Master dahil sa pangamba. Binalikan niya si Kidoi. “Kidoi! Anong gagawin ko?!” Nauutal niyang tanong.
“Paalisin mo siya sa tubig, kuya!” Babala ni Kidoi sa telepono. Lumapit agad ng konti si Master sa kanyang bunso.
“SAMUEL!!!!!!!!! UMALIS KA NA JAN!!!!!! BAKA MAPAHAMAK KA PA!!!!!!!” Binuhos niya ang buong lakas ng kanyang baga at lalamunan para kay Samuel.
“HA!?! Bakit po? Wala namang problema ah! OKAY LANG AKO, KUYA!!!!!!” Nakangisi pa rin si Samuel at nag-thumbs-up.
“BASTA!!!!! UMAHON KA NA!!!!!!” Sigaw ulit ni Master.
“MAMAYA NA!!!!!” Sagot ni Samuel. “ANSARAP NG TUBIG KUYA OH! CHILL LANG!!!!” Napatawa si Samuel dahil sa aliw niya sa pagligo.
“’WAG NA MATIGAS ANG ULO! AHON NA JAN!” Nagaalala na si Master dahil sa kung anong pwedeng mangyari kay Samuel. “AHON NA!” He used his authority as his kuya as his last resort.
“Si kuya naman oh! KJ! Ansarap maligo eh!” Pagdadahilan ni Samuel na kasalukuyan nang nakaupo sa isang bato na nasa ilog. “Pwede 5 minutes more?” Request niya.
“NO! Bumalik ka na dito!” He sternly commanded his little brother. Kinausap niya ulit si Kidoi. “Ano na? Kumusta na ang readings?” He asked nervously.
“Kuya, in a few seconds may bubukas na na TSR, and I think it’s gonna be a big one! DALI NA PO!” Nag-aalala na rin si Kidoi sa kung ano mang pwedeng mangyari. Lumalalim at bumibilis na rin ang kanyang mga paghinga, gaya ng kay Master.
“Okay, salamat.” Bumalik siya kay Samuel. “Ahon na!”
“Ano po ba kasi ang meron, kuya?” Nagkakamot na ng ulo si Samuel.
“Basta! Halika na! AHON NA!” Sinisenyasan na ni Master ang kanyang bunso na umalis na sa ilog.
“Hmmmpppp! Sigi na nga po!” Reklamo ni Samuel.
Akmang aalis na si Samuel sa ilog nang nakatapak pala siya ng isang madulas na bato! Nawala ang kanyang balance at natumba ito sa rumaragasang tubig, sa parte ng ilog na may kalaliman!
“KUYAAAAAAAAA!!!!!!!!!!!” Tanging sigaw ni Samuel while trying to reach his hand towards his kuya Master. Napaiyak si Samuel sa kanyang sinapit; alam niyang pwede niya itong ikamatay!
“SAMUEEEEEELLLLLLLLLLL!!!!!!!!!!!!!!!!!!” Master shouted in horror! Mabilis siyang kumaripas ng takbo para iligtas ang kanyang bunso na naaanod na ng tubig!
“Kidoi! Inaagos ng tubig si Samuel! Tulungan mo ako!” Sigaw ni Master sa kausap niya sa telepono.
“Kuya! May magbubukas nang isang TSR! Delikado, kuya! ‘Wag ka nang pumunta sa ilog!” Alalang babala ni Kidoi sa kanyang kuya.
“HINDI! ILILIGTAS KO KAPATID KO! SAMUEEEELLLLLLL!!!!!!” Kumakaripas ng takbo si Master papunta sa ilog! Determinado itong suungin ang nagbabadyang panganib mailigtas lang si Samuel!
“Kung ganon, kahit anong mangyari, huwag na huwag mong iwawala ang cellphone mo! ‘Yan lang ang paraan para matunton kita! Okay lang kahit sira na ‘yan, basta ang importante ‘wag ‘yan mawala sa ‘yo!” Habilin ni Kidoi kay Master; nabalot na rin siya ng takot. Mas umibabaw ang takot niya sa kung ano mang pwedeng mangyari kay Samuel!
“O sige!” Binaba agad ni Master ang kanyang telepono at nilagay ito sa kanyang bulsasabay dive sa malamig at rumaragasang tubig!
Mabilis ang paglangoy ni Master. Hindi na niya iniisip ang kung ano mang pwedeng mangyari sa kanya basta’t maligtas lang si Samuel. Nagsimula nang tumulo ang kanyang luha dahil sa takot at pag-aalala sa kanyang bunso ngunit pinilit niyang patatagin ang kanyang sarili. Pilit na hinahabol niya si Samuel na nasa kalayuan at kasalukuyang inaagos pa rin ng tubig!
Maswerte si Samuel dahil may nadaanan siyang bato! Napakapit siya rito kaya hindi na siya tuluyang naagos ng malamig na tubig! He is safe at last! Patuloy pa rin ang kanyang pag-iyak dahil sa takot, ngunit ngayon at least e mas maayos na ang kanyang pakiramdam. Master, on the other hand, used the river's strong currents to catch up with his brother, kaya mabilis niya itong naabutan! Unfortunately, the moment na nakahabol si Master ay nabangga niya si Samuel, and the force was strong enough para makabitaw ito sa pagkakahawak niya sa bato! Napasigaw ang dalawa, but Master was quick in grabbing his hand para hindi na ito mahiwalay pa sa kanya! Parehong napasigaw dahil sa gulat ang dalawa.
To their horror, sabay na silang inaagos ng tubig sa ilog, papunta sa lugar na di nila alam, sa lugar na kung saan maaaring pwedeng makita ang kanilang mga bangkay pagkatapos ng lahat ng ito!
“HINDI KITA PABABAYAAN! HINDI KIYA IIWAN!” ‘Yan lang ang tanging nasabi ni Master sa kapatid niyang nagsisisigaw at umiiyak. Pilit nilang inaabot ang kanilang kamay sa isa’t isa.
Sa kalagitnaan ng lahat na iyon ay nangyari na ang kinatatakutan nina Master at Kidoi. Sa gitna ng ilog, may kung anong ilaw ang bigla lang lumabas, isang kulay dilaw na liwanag, at doon sila papunta! Alam na ni Master kung ano ito. Hinigpitan niya ang paghawak ng kanyang kamay kay Samuel, sabay pikit ng kanyang mga mata, hindi alam kung anong pwedeng mangyari sa kanila.
Tumama ang kanilang mga katawan sa dilaw na liwanag.
ZHUUUUUMMMMM!!!
Bumagsak ang katawan nina Samuel at Master sa isang kakaibang lugar. Tumayo sila at tiningnan ang buong paligid. Laking gulat at pagtataka nila!
“Kuya! Ba’t napunta tayo dito sa gubat!? Diba nasa ilog tayo kanina!?!” Gulat na gulat na tanong ni Samuel.
Hindi alam ni Master kung ano ang isasagot...
ITUTULOY...
Napakabilis ng panahonNapakabilis ng panahon. Parang kailan lang ay nakita ko ulit ang kababata kong si Kidoi, hinahabol ako ng mga higanteng ipis kasama sina Samuel, Armand, at Jun, at tila kahapon lang na nag-threesome kami ng dalawa kong alaga, at ngayo’y katatapos lang ng undas! Ambilis tumakbo ng oras, para bagang tumagos ako sa isang invisible na ‘time teleporter’ kaya hindi ko namamalayan ang oras. VOILA! NOVEMBER NA PALA!
Balik skwela ulit kaming lahat. Nagkikita pa rin kami ni Samuel, as usual I’m his mentor when it comes to dancing and other things. Minsan naman ay nakakausap ko si Kidoi, either sa phone or personal (gamit ang teleporter niya). The last time I heard about him, nasa Albay siya at may kinakalabang mga aliens, and currently busy being the Torchwood head of that area. Nakakatuwang isipin na kahit busy siya sa double life niya bilang isang Torchwood agent sa Albay at bilang isang normal na teenager sa Bukidnon ay nagkakaroon pa rin siya ng oras para maging kapatid ko. Sina Jun at Armand naman, napaka-kulit! Nagpalit kami sa classroom ng sitting arrangements at naging katabi ko ang dalawang mokong. Biro dito, biro doon, pero maaasahan sila bilang mga ka-groupmates sa school works and at the same time, mabubuti pa rin silang mga kaibigan. Binu-bullly nila ako minsan dahil boyfriend ko raw si Samuel, which is tinatanggi ko dahil hindi naman totoo, pero ang mas maganda pa ay unti-unti na atang nagiging part si Samuel sa barkada naming tatlo. May mga times na gumagala kami and I can say that at least my two friends are becoming warmer and warmer to my student. As for Torchwood, well wala na akong balita sa kanila, at hindi na nila napapakialaman ang buhay ko. Mabuti na ring ganon para tumahimik ang buhay ko. About my private life naman, eto ako’t busy sa aking buhay bilang isang estudyante at bilang nag-iisang anak ng mga magulang ko. So far, there is nothing new about me, well nothing that is related sa mga aliens na nanghihimasok sa buhay ko. Over-all, I’m having a quiet, alien-free, good life! WHAT A RELIEF FROM STRESS!
One day, napapagitnaan ako nila Jun at Armand while nagre-recess kami, walking along the school corridor, munching some burgers, may iilang mga babae na ani mo’y napapatitig at kinikilig kapag nakikita kami, or kapag nakikita ako. Na-conscious ako bigla pero tinago ko ‘yun sa likod ng aking mga ngiti, kaya mas kinikilig ang mga babaeng schoolmates ko.
“Ayyyeeee! Gwapo talaga ni Master!”
“Ang cute niya no!?”
“Swerte magiging girlfriend ni Master! Biruin mo, siya ang pinakasikat, pinakamatalino, at pinaka-talended na studyante dito sa school!”
“I love you, Master! Eeeekkkkk!”
Iilan lang ‘yan sa mga linyang naririnig ko mula sa kanila. Nakakatuwa na nakakatawa na nakaka-awkward and feeling. Napapangiti na lang ako sa nararamdaman ko, habang mukhang natutuwa sina Jun at Armand.
“Kung alam lang nila na kayo na ni Samuel!” Bulong ni Armand. “Mawawasak ang mga puso ng mga babaeng ‘yan!” Humagikgik siya.
“Oo nga! Kawawang mga babae. Hindi matitipuhan ni Master!” Hirit pa ni Jun na umiiling-iling habang tumatawa.
“Mga brad, una, hindi at kelan man hindi ko magiging boyfriend ‘yang si Samuel dahil kapatid ko ‘yan. Pangalawa, inggit lang kayo dahil walang mga nagkakagusto sa inyo!” Bwelta ko.
“Kung hindi mo gusto ‘yang si Samuel bilang isang boyfriend, e bakit hindi ka tumira ng ilan sa mga babae jan? Sayang gandang lalaki mo oh!” Jun dared me. “Prove to us na lalaki ka!” He added.
“And what? Manakit ako ng kapwa ko dahil ginawa ko silang girlfriend kahit hindi ko sila mahal para lang ma-prove na lalaki ako?” I whispered. “Hindi ako timang mga brad! Hindi ko sila balak ligawan dahil in the first place eh wala naman akong type sa kanila. I’m saving my love for the right girl.” I reasoned out as I took a bite into my burger.
“Nako... mukhang kumpirmado kana brad!” Natatawang biro ni Armand.
“Nako! Ewan ko sa inyong mga sira kayo! Iba rin trip n’yo ah!” I told them as I finished my burger.
We continued to pace down the corridor. Tahimik kaming naglalakad nang may marinig akong isang pamilyar na pangalan sa tabi ko. Napalingon ako sa isang grupo ng mga estudyanteng babae na nagchi-chismis sa tabi ng corridor. May na-mention silang isang pangalan ng teacher na pamilyar sa akin ––– SI SIR PHIL! Ang teacher kong sinaniban ng Lustio na muntik akong biktimahin!
Agad akong lumapit sa kanila.
“Excuse me? But did you mention sir Phil’s name?” I asked them. Napatigil ang mga babae dahil sa kilig, kaya I asked them again. “Excuse me? But did you mention sir Phil’s name?” This time I was firm.
Hindi makasagot ang mga babae dahil sa shock, kaya hinila na lang ako nina Armand pabalik sa kanila dahil sila na ang magku-kwento ata sa akin.
“Hindi mo pa ba alam ang balita?” Jun questioned me.
“Nalaman ng school na bakla pala si Sir Phil! Inamin niya sa pamilya niya kaya tinakwil siya.” Armand added.
“Pero alam mo, kahit ganoon eh ang saya-saya ata si sir Phil! Mas okay na siya dahil nakalabas na raw siya sa hawla sabi ng ilang schoolmates natin!” Birong dagdag ni Jun.
“O tapos?” I asked the both of them.
“Ayun, nagtuturo pa rin naman dito si sir Phil but medyo malambot na ang kinikilos niya. Maraming na-broken hearted na mga studyante at iilang mga teachers!” Natatawang sabi ni Jun. “Pinalayas siya ng pamilya niya kaya naga-apartment siya ngayon.” He added.
“Ah okay! Pero wow ah! Kung makainsulto kayo sa akin na bakla ako’t boyfriend ko si Samuel wagas! Pero kung makasagap ng chismis daig n’yo pa mga chismosa!” Natatawa kong sabi sa kanila. Napatawa na lang din ang dalawa kong kaibigan.
Pero kahit ganoon ay natuwa ako sa mga nalaman ko. Nakalaya na si sir Phil. It must have taken a lot of courage, and I commend him for that. Naalala ko bigla ang encounter ko kay sir Phil noong time na host pa siya ng Lustio, at ‘yung time na pinayuhan ko siya gamit ang Mind Probe ng Torchwood. Napangiti ako, at masayang malaman ko na nakalaya na siya.
Naputol ang kasiyahan ko nang makakita ako ng isang pamilyar na tao sa may gilid ng corridor at may binabasa sa isang bulletin board ––– si Samuel. I called him.
“Ui! Bunso!” I approached him, my two friends behind me na nagsisimula nang maghagikgikan.
“Hi, kuya!” Napansin niya sina Armand at Jun. “Ui mga kuya! Hi po... teka anong nakakatawa?” He questioned them.
“Pabayaan mo sila naka-drugs ‘yang mga ‘yan.” Biro ko. Napatawa nang bahagya si Samuel. “Ano meron sa binabasa mo?” I asked him sabay basa sa isang notice. Napangisi ako sa nabasa ko!
Magkakaroon ng isang camping ang mga Eagle Scouts sa isang gubat sa Bukidnon next week! Lahat ng mga members ay ini-encourage na sumali, and this is also a way para mag-recruit pa ng mga bagong members sa scout!
“Ui! Maganda ‘to ah!” I exclaimed. “Jun! Armand! Sali tayo!” I told them. Napaisip ang dalawa.
“Ahhhhh... nako mukhang magiging busy ako jan pre!” Dahilan ni Armand.
“At baka mahirap ‘yan kaya hindi na rin ako sasali!” Dagdag pa ni Jun.
“Ang sabihin n’yo lang, takot kayo gumapang sa putik, umitim, at mapagod! Mga duwag!” Kantyaw ko sa kanilang dalawa sabay tawa namin ni Samuel. Napakamot na lang sila ng kanilang mga ulo.
“Kuya, sasali ako!” Samuel proclaimed gleefully. “New, great experience ‘to!”
“This’ll be fun!” I added. “Sali tayo!” Nag-apir kaming dalawa.
“Talagang sasali kayo diyan?” Armand questioned with slight fear. “Di kaya delikado?” Dagdag pa niya.
“Sus! Parang camping lang takot ka na! Grabe ka naman!” I reacted.
“Oo nga!” Hirit ni Jun. “Pero di kaya mahirap ‘yan?” He questioned me.
“Isa ka pa! Ang sabihin mo, maarte ka lang at takot ka marumihan!” I reacted. “Alam n’yo, kung gusto ninyo, sumali kayo, pero kung ayaw ninyo, just say no.” I told them.
“Ayaw namin!” Sabay nilang sabi.
“O sabi na nga ba eh! Mga mahihina pala kayo mga brad!” Lumapit ako sa mga tenga nila at bumulong. “Kung makatukso kayo ah! Mas malala pa pala ata kayo sa akin!” At tumawa ako.
Napakamot ulit ng ulo ang dalawa, and this time, napatawa na rin si Samuel.
SABADO, THE WEEK AFTER, CAMPING NA, WRITER’S POV:
Mga 2 PM ng hapon nang makarating sina Samuel at Master sa camping site, kasama ang mga nasa about 30 pa nilang mga kasamahan. Magka-camp sila sa isang gubat na malapit sa isang ilog. Excited si Master, dahil malaki ang posibilidad na baka sabay-sabay silang maliligo lahat na naka-brief lang, o di naman kaya’y hubo’t hubad! Dagdagan pa ng fact na magse-share sila sa tent na dala-dala ni Samuel at solong-solo nila ito, mas tumaas pa lalo ang libog niya!
Bitbit nila at ng ilan pa nilang kasamahan ang kanilang mga gamit nang magsalita ang kanilang scout commander.
“Alright, boys, we’ve finally arrived here at our camping site...” Sunod na nagbigay ng mga rules and regulations ang scout commander. “... I expect you to behave and be intelligent enough to understand those commands. Am I clear?”
“Yes, sir!” The scouts responded.
“Nga pala, I’ll be giving you 2 hours of free time right after you’ve establish your tents...” Natuwa ang mga scouts sa narinig. “... But, please don’t go too far away, lalo na sa ilog.”
“Bakit po, sir? Ano meron sa ilog?” A scout asked.
“Maraming nawawala sa ilog na ‘yan. Sabi nila may mga enkanto raw jan. Hindi ako naniniwala sa kanila pero baka mapahamak kayo.” The scout commander explained. “ But let’s be rational. Malakas ang current ng tubig sa ilog, at madudulas ang mga bato, baka ano pa ang mangyari sa inyo.” He added.
At the back of Master’s mind, lihim siyang natawa, dahil alam niyang ang totoo niyan ay wala naman talagang mga enkanto na nangunguha ng mga tao. Ang totoo ay mayroong mga Spatio Temporal Rifts (TSR’s) na nagsisilbing parang ‘natural teleporter’ sa isang lugar. Baka mayroong TSR malapit sa ilog na ‘yun.
Naalala bigla ni Master ang nangyari kay Kidoi dati nung nagkwento ito. Nabiktima siya ng isang TSR kaya siya na-teleport papuntang Albay. Since may possible TSR na nasa ilog, mas minabuti pa niyang mag-take precussion na lang siya dahil baka mabiktima siya nito, at since kapatid niya si Samuel, responsibilidad niya ring bantayan ito. Medyo makulit si Samuel minsan, kaya baka ito ang maging biktima ng TSR.
“’Wag naman sanang mapahamak si Samuel dito...” Master whispered to himself.
15 minutes have passed at nakagawa na ng kanya-kanyang mga tent ang mga scouts. Binigyan sila ng scout commander ng 2 oras para mag-aliw muna bago mag-resume sa kanilang activity by 4 PM. Naging maingay ang buong camping site. Napuno ito ng mga tawa at kwentuhan. Ang ilan naman ay nagdala ng kani-kanilang mga pocket wifi at nagkulong sa kanilang mga tent. Kasali na roon sina Master at Samuel. Good for two persons ang dinalang tent ni Samuel.
“After how many months, kuya, nag-camp na rin tayo!” Samuel exclaimed gleefully as he browsed at his Facebook in his tablet.
“Yeah! First time mo, bunso?” He asked. “This is my first proper camping sa buong buhay ko.” He added.
“Same here, kuya.” Samuel answered as he posted a status in his Facebook account.
“Solong-solo natin ‘tong tent mo, bunso...” Pinamanyak na sabi ni Master.
“Nako, kuya... Mamayang gabi na lang kaya?” Samuel suggested, smiling.
“Pwede, pero patikim nga muna ngayon kahit konti lang...” Agad na nilapit ni Master ang labi niya kay Samuel.
Nag-logout agad si Samuel para lumaban ng halik kay Master. Hinawakan niya ang mga pisngi ng kanyang kuya-kuyahan na ani mo’y kasintahan niya ito at binibigay na niya ng kanyang pinaka-passionate na halik na kaya niyang ibigay sa isang tao. On the other hand, Master, started sticking out his tongue. Manyak na manyak siyang dumidila sa throat ni Samuel, to the point that dinidiin na niya ang mukha ni Samuel sa kanyang mukha. Napakahayok at napakapusok nilang dalawa. Samuel’s passion in kissing and Master’s lust in licking his partner both turned their sexual urges on, in its highest level.
“Kanina ka pa excited kuya no?” Tanong ni Samuel sa kuya-kuyahan niya na nakangiti.
“Kanina pa nga matigas ‘tong titi ko eh!” Sagot ni Master as he continued inserting his tongue at Samuel’s mouth.
“I know na marami kang makikitang mga naka-brief lang dito mamaya hanggang bukas! Fetish mo ‘yun diba, kuya?” Samuel said. Napatawa lang bahagya si Master. “Sabi na nga ba eh!” By this time, lumalaban na rin ng dilaan si Samuel. Nageespadahan na sila ng dila.
“Wala sila compared sa ‘yo. Lalo na’t masosolo na naman kita mamaya, bunso.” Namamanyak na sagot ni Master. “Patingin ng brief mo.”
Hindi nagtapos ang isang minuto at nasa harap na ni Master ang kulay blue na brief ni Samuel, beneath his boxer shorts, at nakatayo ang laman nito! Napakagat-labi si Master sa sarap.
“Ang laki niya talaga! Nga pala, sa susunod ‘wag ka na mag-boxer shorts ah! Nakakawala ka ng libog.” Master told his partner with lust.
“Ayaw mo pala na nagbo-boxers ang mga tinitikman mo, kuya? Hayaan mo na po, tutal ngayon lang naman ‘to.” Samuel reasoned out. “Pero mas malaki pa rin sa ‘yo, kuya.” Sagot ni Samuel.
“Pero mas masarap ‘yan kasi fresh pa...” Master answered, then he bit his lip.
“Masarap din naman ‘yang sa ‘yo ah.” Samuel told his kuya, smiling and placing his kuya’s hand on top of his manhood. “Pero mukhang mas nahuhumaling ka sa titi ko ah! Ito ba ang rason kuya kumbakit mahilig kang chumupa sa akin?” Samuel asked him lustfully.
Agad na sumagot si Master at sinunggaban niya agad ang bukol ni Samuel. Binasa niya ng laway ito, at nalasahan niya ang precum ng bunso niya! On the other hand, pilit namang nagpipigil nang ungol si Samuel.
A few moments of enjoyment has passed at pinatigil na ni Master ang kanyang sarili.
“’I’ll save you for later...” Nakangiti si Master. “Kung pwede lang sana tayong mag-outdoor sex sa may ilog, pero baka mahuli tayo.” Sabi pa niya sabay akbay sa kanyang bunso.
“ILOG!?! Tama! Great idea, kuya!” Nakangising sabi ni Samuel, he has something in mind!
“Maga-outdoor sex tayo!?!” Master wondered.
“Hindi po! Since malayo pa ang 4 PM, maliligo ako!” Samuel proclaimed happily sabay ayos sa kanyang sarili at lumabas sa tent para pumunta sa ilog. Ambilis niya!
“HOY DAHAN-DAHAN!” Hinabol ni Master si Samuel.
Wala pang 5 minutes ay nasa tabing-ilog na si Samuel. Nasa likod niya si Master. Walang ibang tao sa ilog kundi sila lang. Parang bata si Samuel na hinubad ang kanyang mga damit at boxer shorts lang at sando niya ang kanyang tinira. Daig pa niya ang isang bata sa tuwa, kaya napatawa na lang din si Master.
May kalaparan ang ilog na nasa harapan nila. May mga batong nagkalat dito, at napakalinis ng tubig. Ang ganda pagmasdan, ang ingay ng tubig pakinggan.
“Kuya! Ligo tayo! Ang lamig ng tubig oh!” Nagtatampisaw si Samuel sa tubig.
“Ui! Bunso! Dahan-dahan naman baka mapahamak ka!” Master warned his brother.
“Hindi ‘yan! Magaling kaya ako kagaya mo!” Samuel proudly told his Master.
“E kung mapahamak ka dahil jan sa pagiging kampante mo? Ui sagutin ka sa akin ng mga magulang mo!” Master argued. “Pinagkatiwala ka sa akin ng mga magulang mo kaya responsibilidad kita!” He concernly added.
“Naks naman, kuya! Representative ka pala ng mga magulang ko ah! Sigi na po, kuya! Payagan mo muna ako! Sandali lang naman po eh!” Nage-enjoy sa ilog si Samuel at nag-dive siya rito.
“Nako! Kung magiging matigas ang ulo mo, walang sisihan kung iiyak ka mamaya dahil napahamak ka ah! Lagot ka sa mga magulang mo kung ganon!” Master warned again.
“Hindi ‘yan!” Samuel assured his kuya. “Sali ka na lang po! Ansarap ng tubig oh!” Sabi niya sabay dive ulit.
Mukhang naiingit na si Master at napangiti siya.
“Sigi na nga! Susunod ako. Teka lang!”
Nagsimula nang maglakad si Master ng biglang mag-ring ang phone niya! He was puzzed kung paano nangyari ‘yun. He looked at his phone. Tumatawag si Kidoi.
“Hello? Kuya?” Kidoi greeted on the phone.
“Kidoi! Walang signal dito ah! Paano ka nakatawag!?” Master replied in shock. Wondering how did Kidoi able to phone him.
“Ah, tumatawag lang po ako para mangumusta. Ang mga cellphones po kasi, kahit hindi mo ‘yan ginagamit eh nagse-send pa rin niyan ng mga information and datas sa mga cellphone telecoms. Using Torchwood technology, I traced those information and datas to its source, which is your phone, para ma-trace kita at matawagan!” Pasimpleng pag-explain ni Kidoi. “Asan ka po ba?” He asked.
“I love it when you talk technical, bro!” Nakangiting sagot ni Master. “I’m with Samuel. May camping ang mga Eagle Scouts dito sa isang gubat sa Bukidnon, malapit sa isang ilog. Nga pala, may mga bali-balitang may mga nawawalang tao raw dito sa ilog na ‘to taun-taon. Lemme guess, may mga TSR’s ba dito?” Master curiously inquired his other sibling.
“Hala! Okay, kuya. Lemme check first po ah.” Using the Torchwood technology that traced Master’s phone, agad na na-pinpoint ni Kidoi ang location ng kanyang kuya Master, including its current coordinates.
Napanganga si Kidoi sa mga data readings na nagrerehistro sa kanilang Torchwood systems. Napabilis ang kanyang paghinga at ang tindi ng tibok ng kanyang puso!
“Kuya! May mga energy build-ups jan sa lugar na kinaroroonan mo! Matataas ang readings ng mga Tempo-Spatial Energies jan ngayon!” Kidoi informed Master in horror.
“Anong ibig mong sabihin? Di kita maintindihan!” Biglang nabalot ng pangamba si Master sa mga narinig. “Nasa delikadong sitwasyon ba kami?” Napahigpit ang hawak niya sa kanyang cellphone.
“Hindi, kuya. Safe ka dahil wala ka sa ilog. Nasa ilog ang malaking energy build-ups.” Kidoi assured his kuya Master. “Lumayo ka muna sa ilog, kuya! Mahirap na pong mapahamak ka!” He commanded his kuya to leave.
Akmang aalis na sana si Master nang maalala niyang nasa ilog pala si Samuel at aliw na aliw ito sa pagtatampisaw sa malamig na tubig. Panay ang hiyaw at tawa nito dahil sa tuwa. Tinawag niya ang kanyang kuya Master para samahan na siya nito sa pagligo. Kumakaway-kaway ito sa kanyang kuya-kuyahan at sinisenyasan na niya itong samahan na niya siyang maglibang.
“KUYA! ANSARAP NG TUBIG OH! HALIKA! SAMAHAN MO NA AKO! LIGO NA TAYO!!!!!” Nakangiting-aso ito at biglang nag-dive ulit sa tubig.
“Ahhhhh...” Nautal si Master dahil sa pangamba. Binalikan niya si Kidoi. “Kidoi! Anong gagawin ko?!” Nauutal niyang tanong.
“Paalisin mo siya sa tubig, kuya!” Babala ni Kidoi sa telepono. Lumapit agad ng konti si Master sa kanyang bunso.
“SAMUEL!!!!!!!!! UMALIS KA NA JAN!!!!!! BAKA MAPAHAMAK KA PA!!!!!!!” Binuhos niya ang buong lakas ng kanyang baga at lalamunan para kay Samuel.
“HA!?! Bakit po? Wala namang problema ah! OKAY LANG AKO, KUYA!!!!!!” Nakangisi pa rin si Samuel at nag-thumbs-up.
“BASTA!!!!! UMAHON KA NA!!!!!!” Sigaw ulit ni Master.
“MAMAYA NA!!!!!” Sagot ni Samuel. “ANSARAP NG TUBIG KUYA OH! CHILL LANG!!!!” Napatawa si Samuel dahil sa aliw niya sa pagligo.
“’WAG NA MATIGAS ANG ULO! AHON NA JAN!” Nagaalala na si Master dahil sa kung anong pwedeng mangyari kay Samuel. “AHON NA!” He used his authority as his kuya as his last resort.
“Si kuya naman oh! KJ! Ansarap maligo eh!” Pagdadahilan ni Samuel na kasalukuyan nang nakaupo sa isang bato na nasa ilog. “Pwede 5 minutes more?” Request niya.
“NO! Bumalik ka na dito!” He sternly commanded his little brother. Kinausap niya ulit si Kidoi. “Ano na? Kumusta na ang readings?” He asked nervously.
“Kuya, in a few seconds may bubukas na na TSR, and I think it’s gonna be a big one! DALI NA PO!” Nag-aalala na rin si Kidoi sa kung ano mang pwedeng mangyari. Lumalalim at bumibilis na rin ang kanyang mga paghinga, gaya ng kay Master.
“Okay, salamat.” Bumalik siya kay Samuel. “Ahon na!”
“Ano po ba kasi ang meron, kuya?” Nagkakamot na ng ulo si Samuel.
“Basta! Halika na! AHON NA!” Sinisenyasan na ni Master ang kanyang bunso na umalis na sa ilog.
“Hmmmpppp! Sigi na nga po!” Reklamo ni Samuel.
Akmang aalis na si Samuel sa ilog nang nakatapak pala siya ng isang madulas na bato! Nawala ang kanyang balance at natumba ito sa rumaragasang tubig, sa parte ng ilog na may kalaliman!
“KUYAAAAAAAAA!!!!!!!!!!!” Tanging sigaw ni Samuel while trying to reach his hand towards his kuya Master. Napaiyak si Samuel sa kanyang sinapit; alam niyang pwede niya itong ikamatay!
“SAMUEEEEEELLLLLLLLLLL!!!!!!!!!!!!!!!!!!” Master shouted in horror! Mabilis siyang kumaripas ng takbo para iligtas ang kanyang bunso na naaanod na ng tubig!
“Kidoi! Inaagos ng tubig si Samuel! Tulungan mo ako!” Sigaw ni Master sa kausap niya sa telepono.
“Kuya! May magbubukas nang isang TSR! Delikado, kuya! ‘Wag ka nang pumunta sa ilog!” Alalang babala ni Kidoi sa kanyang kuya.
“HINDI! ILILIGTAS KO KAPATID KO! SAMUEEEELLLLLLL!!!!!!” Kumakaripas ng takbo si Master papunta sa ilog! Determinado itong suungin ang nagbabadyang panganib mailigtas lang si Samuel!
“Kung ganon, kahit anong mangyari, huwag na huwag mong iwawala ang cellphone mo! ‘Yan lang ang paraan para matunton kita! Okay lang kahit sira na ‘yan, basta ang importante ‘wag ‘yan mawala sa ‘yo!” Habilin ni Kidoi kay Master; nabalot na rin siya ng takot. Mas umibabaw ang takot niya sa kung ano mang pwedeng mangyari kay Samuel!
“O sige!” Binaba agad ni Master ang kanyang telepono at nilagay ito sa kanyang bulsasabay dive sa malamig at rumaragasang tubig!
Mabilis ang paglangoy ni Master. Hindi na niya iniisip ang kung ano mang pwedeng mangyari sa kanya basta’t maligtas lang si Samuel. Nagsimula nang tumulo ang kanyang luha dahil sa takot at pag-aalala sa kanyang bunso ngunit pinilit niyang patatagin ang kanyang sarili. Pilit na hinahabol niya si Samuel na nasa kalayuan at kasalukuyang inaagos pa rin ng tubig!
Maswerte si Samuel dahil may nadaanan siyang bato! Napakapit siya rito kaya hindi na siya tuluyang naagos ng malamig na tubig! He is safe at last! Patuloy pa rin ang kanyang pag-iyak dahil sa takot, ngunit ngayon at least e mas maayos na ang kanyang pakiramdam. Master, on the other hand, used the river's strong currents to catch up with his brother, kaya mabilis niya itong naabutan! Unfortunately, the moment na nakahabol si Master ay nabangga niya si Samuel, and the force was strong enough para makabitaw ito sa pagkakahawak niya sa bato! Napasigaw ang dalawa, but Master was quick in grabbing his hand para hindi na ito mahiwalay pa sa kanya! Parehong napasigaw dahil sa gulat ang dalawa.
To their horror, sabay na silang inaagos ng tubig sa ilog, papunta sa lugar na di nila alam, sa lugar na kung saan maaaring pwedeng makita ang kanilang mga bangkay pagkatapos ng lahat ng ito!
“HINDI KITA PABABAYAAN! HINDI KIYA IIWAN!” ‘Yan lang ang tanging nasabi ni Master sa kapatid niyang nagsisisigaw at umiiyak. Pilit nilang inaabot ang kanilang kamay sa isa’t isa.
Sa kalagitnaan ng lahat na iyon ay nangyari na ang kinatatakutan nina Master at Kidoi. Sa gitna ng ilog, may kung anong ilaw ang bigla lang lumabas, isang kulay dilaw na liwanag, at doon sila papunta! Alam na ni Master kung ano ito. Hinigpitan niya ang paghawak ng kanyang kamay kay Samuel, sabay pikit ng kanyang mga mata, hindi alam kung anong pwedeng mangyari sa kanila.
Tumama ang kanilang mga katawan sa dilaw na liwanag.
ZHUUUUUMMMMM!!!
Bumagsak ang katawan nina Samuel at Master sa isang kakaibang lugar. Tumayo sila at tiningnan ang buong paligid. Laking gulat at pagtataka nila!
“Kuya! Ba’t napunta tayo dito sa gubat!? Diba nasa ilog tayo kanina!?!” Gulat na gulat na tanong ni Samuel.
Hindi alam ni Master kung ano ang isasagot...
ITUTULOY...
COMMENTS