By: Daniel Naglalaro nun ng Xbox sina Santi at Lemuel sa common area ng boarding house nung makabalik kami ni Kenneth galing gym. Medyo anto...
By: Daniel
Naglalaro nun ng Xbox sina Santi at Lemuel sa common area ng boarding house nung makabalik kami ni Kenneth galing gym. Medyo antok pa nga yung dalawa na pilit pa ring tinutuloy yung Grand Theft Auto.“Buti naman nandito na kayong dalawa.” Buntong hininga ni Santi , sabay pause ng laro. Sabay silang tumingin sa aming dalawa.
“Anong dala nyong meryenda?” Nakangiting tanong naman ni Lemuel.
“Ah… Wala?” Sagot ko. Biglang lagpak yung excitement nung dalawa kong bestfriend sa sinabi ko.
“Putang ina, seryoso?” Tanong ulit ni Santi. Nagkatinginan kami ni Kenneth, kasi bakit nga naman kami hahanapan ng lunch nitong dalawang hinayupak na to. Bumuntong hininga ulit si Santi sabay tingala habang nakasandal sa couch.
“Tinext ko kayo parehas na mag-uwi ng burgers or something! Hindi nyo ba nareceive?!”
“Na-empty batt ako eh, kaninang magteten yata.” Sagot ni Kenneth.
“Naiwan ko phone ko dito sa boarding house.” Sabi ko naman.
“Eh putang ina pala eh, anong klase kayong housemates?!” Pabirong reklamo ni Lemuel.
“Eto na nga yun, Lems.” Inabot ni Santi yung balikat ni Lemuel. “Mamamatay na tayo sa gutom, dahil walang silbe etong dalawang to.”
“Tanginang telenovela!” Bulyaw ko sa kanila. Pinandilatan ko sila habang pahelpless look sila sa couch.
“Mga tatlong fast food din siguro yung nadaanan niyo pauwi dito,” sabi ni Lemuel. “At mga 4 minutes lang siguro yung itatagal pag-order ng meryenda naten. Pero ayan na eh, tinamad na kayo at umuwi na lang nang derecho.”
“Hoy! Madaling araw pa lang gising na kami neto ni Daniel,” banas na rin si Kenneth, “para mag-exercise para hindi magkasakit, pero kayong dalawang batugang hinayupak kayo, siguro kagigising niyo lang at derecho na sa pag-e-xbox. AT KAYO PANG ME GANA MANERMON TUNGKOL SA KATAMARAN?!”
“Tama si Kenneth.” Sagot ni Santi. “Ang weak nga nung argument naten, Lems. Dapat nagpaawa na lang tayo at nagpabebe hanggang mapilitan silang ipagluto tayo ng meryenda.”
“Tangina, kanino ka ba kampe ha?!” Halos maging unibrow na si Lemuel kakakunot ng noo kay Santi. “Akala ko ba papaguilty-hin naten sila hanggang bumili sila ng meryenda kasi nga hindi nila natanggap mga text naten.”
“Hindeeehh,” Umiling si Santi. “Plan B yun, kapag hindi sila tinablan ng cute nating mga mukha.”
“Eh puta, dapat linawin mo next time kang tarantadong ka.” Sagot ni Lems.
“Hoy!” Sabat ko sa kanila, nalilito na ko kung joke pa ba to or totoo na nag-aaway away na kami. “Ang dame-dame nating pagkain sa ref. Hindi man lang kayo makagawa ng sandwich?”
“Sandwich?” Biglang nabuhayan si Santi nang makarinig ng pagkain. “Dani! Naalala mo pa ba yung roast beef sandwich na ginawa mo para sa akin nung isang linggo? Ang sarap nuuunnn. Ikaw na yata pinaka da best na taga-gawa ng sandwich ever.”
“Wag mo kong sisimulan, Santi, alam kong kung san papunt-”
“Pero natikman mo na yung masarap na masarap na masarap na clubhouse ni Kenneth?” Sabat ni Lemuel, sabay tingin sa kanya. “Di ba di ba di bbbaaa?”
“Ah, oo naman.” Kibit balikat na sagot ni Kenneth. “Ako yata ang hands down na pinakamagaling gumawa ng sandwich dito sa boarding house.”
“Excuse me?” Tinaasan ko siya ng kilay. “So anong ibig mong sabihin, na mas magaling kang gumawa ng sandwich kaysa sa akin?”
“Well, mas marami akong experience sa pagkain,” pagmamayabang ni Kenneth. “Di ba ako pa nga gumawa nung mga pinalaman sa outing naten nung 2013 sa Zambales. Saka, pamilya kami ng mga chef, so given na magaling ako.”
“Eh hindi naman kelangan maging chef para lang makagawa ng masarap na sandwich,” napailing na lang ako sa kanya. “Pero, whatever.”
“So sa tingin mo, mas magaling ka kesa sa akin?” Tinitigan ko si Kenneth ng mga ilang seconds din. Nakakagago yung mayabang niyang smile. Saka yung tangina niyang mga mata, na kung makatingin eh kasing intense nung may namagitan sa amin last time.
“Oo naman tangina neto.” Nginitian ko rin siya, at bago pa siya makasagot, nagtatalon na sa tuwa yung dalawang housemates naming kumag sabay sigaw, “YEY! COOK OFF!”
15 minutes later, natapos din namin ni Kenneth yung mga “entry” naming sandwiches sa mga “judges” – sina Santi at Lemuel. Matagal nilang inanalyze yung mga sandwich, nagpapanggap pang nag-iisip ng malalim habang mabagal na ngumunguya. Kala mo naman legit. Anyhow, parehas kami ni Kenneth na nakahalukipkip ang mga kamay habang nag-aantay ng “results.” Pagkatapos ng ilang minuto, nagsalita na rin si Santi.
“Ano nga ulit yung pustahan neto?”
“Syempre kung kanino yung masarap, siya ang panalo.” Sagot ko. “At kung sino ang loser, siya ang gagawa ng sandwich meryenda araw-araw nang isang buong week.”
“Tama.” Sagot ni Lemuel, ngumunguya pa habang nakatingin kay Santi. “Well, obvious naman talaga kung sino tong panalo di ba Santiago?”
“Tangina kang Lemuel ka, hahahaha, pero oo. At ang nanalo ay si…” nag-antay nang saglit si Santi para makatyempo sila ni Lems para sabay silang mag annouce, “DANIEL!”
“YEESSS!” Sigaw ko sa tuwa, with matching fist in the air pa, habang ang reaksyon naman ni Kenneth ay, “Putanginangwhatthefuckkk?!”
“Oo nga, si Dani ang panalo para sa amin.” Confirmation ni Lems.
“Putang ina netong mga to.” Hindi pa rin matanggap ni Kenneth na talo siya, though nakangiti naman ang gago. “There’s NO way na mas masarap yung sandwich na gawa niya kesa yung sa akin! Nag-oven-ovenan pa ko shet kayo!”
“Hahahaha talo.” Pabiro kong sinabi sa kanya sabay suntok nang very very light sa braso.
“Wag ka na magtampo dyan Kenneth.” Sabi ni Santi, “Talaga namang MAS masarap yung entry mo kaya pinatalo ka namin… para ikaw ang gagawa ng mga meryenda ng isang buong week ngayong bakasyon hehehehe…”
“HA?!” Sabay kaming napasigaw ni Kenneth habang nagtatawanan yung dalawang kupalogs sa kalokohan nila.
“Aantayin namin yung mga sandwich ha Kenneth!” Utos ni Santi sabay hatak kay Lemuel papabalas ng kusina at pabalik sa salas. Malamang itutuloy na nila yung xbox hanggang maihain na tong meryenda.
“Tangina nagoyo tayo nung dalawa ha.” Napailing na lang si Kenneth habang tuloy lang ako sa pagtawa.
“Hindi ako makapaniwala na gagawan mo nga kami ng meryenda sa loob ng isang linggo,” tumayo na ko at nagsimula na ring sumunod pabalik sa salas.
“Hahahaha tanginang pakshet sila,” nakangiting buntong hininga na lang ang nagawa ni Kenneth habang nagtatanggal ng pula niyang flannel. Shit. Napahinto ako at biglang napatitig sa katawan niya. Napalunok ako habang tinitigan kung pano nakahapit sa katawan niya yung itim niyang sando, at kung pano na-emphasize nun yung biceps niya. May nagtanong last time kung ano itsura neto ni Kenneth. Somehow may hawig siya kay Kevin Geniston sa twitter, though hindi naman siya ganun kadefined at ka-tan (mas maputi si Kenneth dahil takot sa araw, aswang yata hahahaha). Saktong gandang katawan lang. Rinig yata sa kabilang boarding house yung paglunok ko ng laway. Alam nyo ba yung pakiramdam na nakakita kayo ng aksidente sa kalsada – ayoko na sana siya tignan pero mehn, hindi ko kaya.
Pinanood ko siya habang nagtatali ng bandana sa buhok niya sabay talikod sa akin para masimulan na niya mag-assemble ng sandwich. Para bang konting galaw lang ng daliri niya eh gumagalaw na din yung mga back muscles ni Kenneth. Hinayaan ko na yung sarili ko na titigan etong kabarkada ko, tutal, mukha namang wala siyang idea na nandito pa rin ako sa kusina. Alam kong somehow mali itong ginagawa ko. Hindi namin napag-usapan yung tungkol sa last time, basta na lang isinantabi namin lahat ng awkwardness tutal consensual naman. Nagsimula na akong pumwesto sa bandang likuran ni Kenneth. Siguro narinig niya yung paglakad ko kasi biglang nagtanong kahit hindi lumilingon, “O baket ha Dani?”
“Ah, wala naman.” Sagot ko sabay halukipkip ng mga braso ko, “Just enjoying the view.”
Napahinto si Kenneth sa kinatatayuan niya, pero nakatalikod pa rin siya sa akin. Bago pa akong tuluyang maduwag, lumapit pa akong lalo hanggang sa halos magkadikit na yung mga katawan namin. Huminga na ako ng malalim sabay exhale ng mga natitirang kaduwagan bago bumulong sa tenga niya.
“Iniisip ko na dapat merong reward yung totoong winner netong cook-off kanina.” Ipinuwesto ko yung mga labi ko sa kung saan nagtatagpo yung leeg niya at yung shoulders niya para mahalikan yun. Nangangatog yung paghinga ni Kenneth pero iniayos niya yung ulo niya patagilid para mas magkasiya yung ulo ko sa balikat niya. Nakangiti akong yumakap sa bewang niya sabay mahinang kagat sa leeg niya. Mga ilang saglit din kaming ganito hanggang sa napaungol ko siya sabay himas sa sarili niyang bukol sa gym shorts niya. Pinanood ko siyang halos jinajakol na yung sarili hanggang sa naramdaman kong tinitigasan na rin ako. Nanawa na rin ako kakagawa ng chikinini sa leeg niya kaya ipinasok ko na yung kamay ko sa loob ng boxershorts niya. Napasinghal si Kenneth nang binalot ko na ng palad ko yung burat niya, sabay hubo sa kanya pababa gamit yung isa ko pang kamay. Napasandal ng ulo si Kenneth sa balikat ko habang dahan dahan ko na siyang sinasalsal.
First time ko itong gawin, ang maghandjob ng ibang tao – pero putang ina, si Kenneth kasi ito, bestfriend ko. Iniiba iba ko yung anggulo ng pagjakol sa kanya with matching pisil pisil sa ulunan ng tarugo niya na siya namang kinabaliw neto ni Kenneth. Dahan dahan ko siyang jinakol hanggang sa tuluyan na ngang naghumihindig si manoy niya. Nung mga sandaling yun, inisip ko rin na lumuhod sa harap niya para machupa ko na siyang derederecho. Nakaka-amaze nga inisipin na bago itong linggong ito ni hindi ko iniimagine na makakagawa ako ng ganitong ka-homosexual, lalo na with my best friend – pero ngayon, isa na to sa mga paboritong parte ng araw ko. Tumatakbo sa isip ko habang sinasalsal ko siya, kaya ko siyang ideep-throat. Alam ko rin naman na wala akong gag reflex, at yung pagsuklay suklay ng mga daliri ni Kenneth sa buhok ko eh lalong nagpa-ungol sa akin. Nagbago na nga ang mga bagay-bagay. Or… ito talaga siguro yung gusto ko, wala lang akong chance para malaman. Either way, nakaka-amaze.
“Dani,” hingal-kabayo na si Kenneth sa kalibugan, nagsisimula na rin siyang kumadyot sa kamao ko. Hinihimas himas ko yung tyan niya, ramdam ko yung pagcontract ng mga muscles niya dun, so naisip ko rin na malapit nang labasan tong mokong na to. “Shitfuck, Daniel, ang galing mong jumakol.”
“Shempre naman. 14 pa lang ako, nagjajakol na ko araw-araw.” Kunwaring-seryoso kong sagot, na siya namang kinatawa ni Kenneth. Napangiti ako sa tunog ng tawa niya – ang sarap pakinggan. Tinignan ko yung mukha niya, nakapikit habang mahinang tumatawa na unti-unting nagiging ungol. Sabay-sabay akong nakyutan, napogian, at nalibugan sa kanya – sabay ng mga lagabog ng puso ko. Putang ina. Hindi na libog lang itong nararamdaman ko, mas deep pa. Mas totoo at mas nakakatakot. Naputol yung takbo ng utak ko nung napansin ko na na hindi na pantay yung panghinga ni Kenneth, at napapakapit na siya sa counter sa harap niya. Nilapat ko yung free hand ko sa dibdib niya pang-alalay habang papalapit na siya sa orgasm.
“Shit, Kenneth.” Bulong ko sa kanya, garalgal yung boses ko, kakapilit itago yung pagtambol ng puso ko sa rib cage. Malagkit na tamod yung lumabas galing sa burat niya matapos kong banggitin yung pangalan niya. Sa tindi ng putok, natalsikan yung gitna ng sando niya habang umaagos din yung iba sa palad ko. May ilang sandali din kaming nakahinto sa ganung pwesto bago ako tuluyang bumigay at iniharap si Kenneth sa akin para mahalikan. Lalo lang akong tumapang nung maramdaman kong payag siya sa ginawa ko. Kalat-kalat yung thoughts ko, pero isa sa mga major kong naiisip eh yung morality netong nangyari sa amin at sa pagkakaibigan namin. Hindi ko naman nireregret pero siguro dapat mas pinag-isipan ko muna. Ang dami ko pa sigurong maiisip kaso may biglang sumira ng moment.
“Kenneth, tapos ka na daw ba dyan sa mga sandwich. Gutom na gutom na kami ni Santi-”
Ang bilis nagpaghiwalay nung tanong ni Lemuel yung halikan namin. Nakatayo lang siya dun at dilat na dilat yung mga mata habang nakanganga. Ewan, pero hiyang hiya ako lalo na nung napansin kong bumaba yung titig ni Lemuel sa papalambot nang tarugo neto ni Kenneth. Lalo pa yatang nanlaki yung mga mata niya nung marealize niya yung katatapos lang na nangyari.
“Lems,” nagsalita si Kenneth, nakakagulat nga eh kasi ang kalma lang. “Teka-”
Bago pa man ulit siya makapagsalita, kumaripas na ng takbo etong si Lemuel pabalik sa common area. Tatakbo na rin sana si Kenneth pero buti na lang napigilan ko siya agad.
“Teka! Hindi mo siya pwedeng habulin na lang nang puro ka tamod sa damit saka nakabuyangyang yang burat mo!” Medyo malakas kong bulong sa kanya, habang napupuno ng anxiety yung pagkatao ko at the thought na kung ano mang kinukwento ni Lemuel kay Santi.
“Tulungan mo kong hugasan to dali!” Bulong din sa akin ni Kenneth sabay takbo sa lababo. Hindi ko naman talaga siya natulungan kasi naghugas naman ako ng kamay na puno ng tamid niya. Ang ginawan na lang niya eh hinubad yung sando at sinuot ulit yung pulang flannel niya habang nagmamadali kami na pumunta sa common area.
“Buti naman!” Sigaw ni Santi habang naglalaro pa rin sa may couch, ni hindi nga kami nakuhang tignan. “Parang three days mo na inaassemble yang sandwich ah Kenneth. Nako, ang sarap siguro niyan.”
Agad kong tinignan si Lems. Yung bunso naming housemate eh nakahiga sa tabi ni Santi, hindi gumagalaw at nakatitig lang sa screen. Pilit naming tinry na mag-usap ni Kenneth ng walang salita, pero siguro dahil sa frustration, hinatak niya ako pabalik sa kitchen sabay sabi ng “Malapit na!” kay Santi.
Sinagot lang siya ng “Gago, bilisan mo!” habang halos matumba na kaming bumalik ng kitchen. May sasabihin sana ako, pero nauhan ako ni Kenneth.
“Hindi tayo binuking ni Lemuel.” Rinig ko sa boses niya yung relief. “At mukha namang wala siyang balak. Safe tayo bro.” Natawa siya dun sa part na yun sabay kamot sa batok. Hindi ko magets kung bakit ganun ang mga pinagsasabi neto ni Kenneth at bawat tanong sa utak ko eh nagsasawa na sa walang kasagutan.
“Kenneth, ano ba tong ginagawa natin?” Hindi ko na napigilan yung bibig ko. Actually, may mas maiksi akong tanong pero duwag pa ako nung time na to para itanong yun.
Nawala yung ngiti sa mukha niya habang nakatingin siya sa mga mata ko. “Ako yatang dapat magtanong niyan. Ano nga bang nangyari ngayon?”
Napanganga ako sa accusation. “Putang ina, sino bang nangseduce at nangdeep throat last time? So kung tama ang bilang ko, one all tayo gago ka.”
Magsasalita pa sana siya para makipagdebate pero sinara na niya bibig niya. Lalong naging seryoso yung mukha ni Kenneth nung tinanong niya sa akin to: “Gusto mo na bang itigil na natin to?”
Ang liit ng boses niya at halatang takot, shit, feeling ko tuloy ang bully ko. Hinalukipkip na siya ng braso sa dibdib pero tingin ko, mas pang reassurance yun sa sarili niya kesa pangchallenge sa akin. Napabuntong hininga na lang ako at napa-iling ng ulo.
“Tsk. Hinde no.” Halos maubos ang lakas ko kakapigil sa sarili ko para wag lang hagudin yung mga balikat niya in an affectionate way para lang ma-irelay ko na okay lang naman ang lahat. Nagsara na lang ako ng mga kamao sa tagiliran ko. “Gusto ko lang naman kung ano ang endgame nating dalawa dito.”
“Ah… ano… wala?” Hindi makatingin si Kennth sa akin. “I mean, magkabarkada lang tayong nagpaparausan sa isa’t-isa paminsan-minsan. Parehas naman tayo nag-eenjoy di ba? Wala namang pilitan di ba?”
May ilang sandali rin kaming natahimik pareho. Tumango na lang ako in agreement, hindi ko na lang seseryosohin muna ang lahat. Hindi muna lalo na’t nasa harap ko ngayon tong mokong na to.
“Tutal mas okay naman yun kesa yung mag-isa lang natin ginagawa di ba?” Natatawa niya ulit na attempt makipagbiruan sa akin.
“Oo naman.” Pilit akong ngumiti, habang tumatango. Napapansin kong nacocompromise yung mga nararamdaman ko pero bahala na.
“So… okay na tayo?” Tinignan niya ako habang nag-aantay ng isasagot ko. Kita ko naman sa mga mata niya yung sincerity, “At okay din na ituloy natin tong ginagawa natin?”
Hindi ko alam kung ano na nga ba dapat maramdaman ko. Pero kung merong isang bagay na sure ako, eh yung ayokong itigil yung mga gusto kong gawin sa katawan ni Kenneth. Hindi man eto yung eksakto kong gusto – ni hindi ko nga alam kung ano ba talaga gusto ko – pero okay naman na siguro to sa ngayon.
“Oo naman, okay naman tayo.” Pigil na pigil ako sa pangangatog ng boses ko.
“Yey!” ang laki ng ngiti niya pero yun yung may power na makapag convert nung mood ko from bad to good. Niyakap niya ko nang mahigpit. Shit, ang bango niya talaga, lalaking-lalaki. Nagtatawanan kaming bumitaw sa isa’t isa. Okay na siguro to for sense of normality.
“Oh kelangan ko nang tapusin to bago pa akong tuluyang i-murder nung dalawa sa common area.” Sabay talikod sa akin at pumunta sa counter. “Unless may idea ka na naman for interruption winkwink”
“Ulol neto.” Natatawa kong sagot sa kanya. Natawa rin si Kenneth, ewan ko ba, kinilig ako sa tawa niya. Yung kilig na yun yung nasa isip ko habang papabalik ako sa kuwarto namin para magmuni-muni.
COMMENTS