By: Kenji-chan Maaliwalas na araw mga ka-KM. Bilang pambawi sa mga ubod ng ikling parte ng aking kwento na On the Wings of Love, inihahandog...
By: Kenji-chan
Maaliwalas na araw mga ka-KM. Bilang pambawi sa mga ubod ng ikling parte ng aking kwento na On the Wings of Love, inihahandog ko sa inyo ang espesyal kong kwento. Sana ay magustuhan ninyo."Lunukin mo yang lahat at wag kang magsasayang putangina mo ka!!!"
Ilang buwan na lamang ay magsasampung taon na ang halos linggo-linggong nakabibinging utos sa akin ng hayop na si Mr. Felipe Chow.
Isang businessman ang animal na yun ngunit hindi ko alam kung anu-ano ang kanyang mga business. Ang tanging alam ko lamang ay napakayaman niya. Limampu't pitong taong gulang na ang kanyang edad at labis ang katabaan ng pangangatawan. Higit na nauuna ang napakalaking tyan ng baboy na yun tuwing papasok sya sa kwarto kong nagsilbing piitan ko na.
Ako nga pala si Loyd, 24 years old at pinanganak sa Leyte pero dito na sa Maynila lumaki.
"Markus, bantayan mo syang mabuti. Linisan mo na yan before dalhin mamaya for dinner. Rafael, come with me. I'll give you orders regarding Loyd", utos ni Mr. Chow sa dalawang taga-bantay ko bago lumisan ng silid.
Tulala ako ng mga oras na yun. Walang saplot habang nakaupo sa magarbong kama na may mga kurtina pang nakalawit.
Maayos sana ang buhay ko kung hindi ako sumama sa hayop na yun noong sinundo ako sa probinsya. Nagpunta siya sa bahay ng inang ko na pinag-iwanan sa aming magkakapatid noong magdesisyong magtrabaho sina nanay at tatay sa demonyong yun. Labandera si nanay at bodyguard naman si tatay, yun ang nag-iintay na trabaho sa kanila sa Maynila at may kalakihan daw ang sweldo nila, sapat para mapag-aral kaming limang magkakapatid. Panganay akong anak kaya mahaba-habang bilin ang iniwan nila sa akin bago lumuwas.
Narinig ko na lamang ang hagulgol ni inang habang kausap niya si Mr. Chow. Kumukuha ako noon ng mga baso para sa buko juice na inihanda naming magkakapatid para sa mga bisita. Paglapit ko ay niyakap ako ni inang habang walang tigil ang agos ng luha sa kanyang mga mata at kay lakas ng kanyang hagulgol. Napaluha na lamang din ako kahit na hindi ko alam ang problema dahil ramdam ko sa paligid ang lungkot na dulot ng balita ni Mr. Chow.
Nang makaalis ang mga bisita ay napag-alaman kong patay na daw ang aking mga magulang. Namatay daw sila nang masunog ang quaters na tinitigilan ng mga katulong at bodyguards.
Binalita din sa akin ni inang na bilang pasasalamat daw ni Mr. Chow sa magandang serbisyo ng aking mga magulang ay isasama daw nito ako sa Maynila upang pag-aralin hanggang sa makatapos.
Ilang araw akong hindi makakain at makatulog ng maayos dahil sa lungkot ng balita na yun. Bagamat ako ay nagdaramdam pa rin ay naihanda na ang aking mga gamit para sa aking pagluwas.
Tinupad naman ni Mr. Chow ang pagbalik sa amin upang ako ay sunduin. Nakasakay ako sa eroplano sa unang pagkakataon at narating ang Maynila. Nakita ko rin ang matatayog at naggagandahang mga gusali na animo'y mga mamahaling mga bato dahil sa nagniningningan ang mga ito pag natatamaan ng sikat ng araw.
Dumiretso ang sasakyan namin sa isang sementeryo at doon ko nakita ang himlayan ng aking mga magulang. Dumaloy ang luha ko sa aking mga mata habang papalapit sa kanilang puntod. Ayaw ko na sanang umalis sa aking pwesto ngunit pinilit na akong umuwi ni Mr. Chow.
Noong una ay sobra akong naninibago. Buhay pa si Mrs. Chow noon at lagi akong ipinapasyal sa mall para mamili ng mga gamit. Halos araw-araw ay may bago akong mga damit, sapatos at laruan. Masasabi kong buhay prinsipe na ako sa pagtrato ng mag-asawa sa akin.
Pinag-aral nila ako sa isang eksklusibong paaralan at hatid sundo ng magarbong sasakyan. Kadalasan ay ihahatid ako sa isang hotel at doon kami kakain ng hapunan. Masasarap ang mga pagkaing sunod-sunod na inihahain sa amin kada mauubos namin ang aming nasa harapan at kadalasa'y matatapos ang aming pagkain sa napakasarap na panghimagas.
Halos nakalimutan ko na rin ang pamilya ko sa probinsya dahil sa sarap ng buhay ko sa piling ng mag-asawa. Pinangakuan ni Mr. Chow ng buwanang tulong pang pinansyal sila Inang bago kami magtungo ng Maynila kaya siguro napanatag na rin ang aking kaisipan na nasa maayos silang kalagayan.
Bawat kaarawan ko ay pinaghahandaan at pinagkakagastusan ng mag-asawa at bawat taon na nadadagdag sa akin ay mas magarbo ang selebrasyon kumpara sa nakaraan.
Nang tumuntong ako ng ika-labintatlong taon ko ay binigyan ako ng personal bodyguard. Siya si Markus, 17 years old siya noong ipakilala sa akin ng mag-asawa. Nag-iisang anak siya ng personal bodyguard ni Mrs. Chow na unti-unting nilamon ng karamdaman. Napilitang magtrabaho ng maaga si Markus upang may maipangtustos sa pagpapagamot ng kanyang ama. Tubong Benguet si Markus at sila lamang ng kanyang ina ang magkasama dati noong nasa serbisyo pa ang kanyang ama.
"Sir, kinagagalak ko po kayong makilala, ako nga po pala si Markus handa kayong pagsilbihan at bantayan palagi", matikas na pagpapakilala niya sa akin matapos kaming iwan nila Mr. at Mrs. Chow.
Sinuklian ko yun ng matamis na ngiti at inabot ang aking kamay.
"Loyd na lang Markus"
"Ngunit amo ko po kayo sir, mapapagalitan po ako ng inyong mama at papa", tugon sa akin ni Markus habang sinasalubong ng kamay niya ang kamay ko.
"Basta pag tayo lamang dalawa, Loyd na lang ang itawag mo sa akin"
Araw-araw bago mag 8 ng umaga ay nasa labas na ng pintuan ko si Markus. Matikas na matikas siya sa bodyguard uniform na issued sa kanya ng mag-asawang kumukupkop sa akin.
Sa lahat ng oras ay kabuntot ko si Markus. Pinag-aral din sya ng pagmamaneho upang siya na rin ang maghahatid sundo sa akin sa paaralan.
Kadalasan ay maggagala kami sa malls, parks, o magroroadtrip kami pagkatapos ng pasok ko sa school. Hindi naman mahigpit sa akin sa oras, basta kailangan ko lamang makauwi bago mag 7 ng gabi dahil 8 ay siguradong nasa bahay na ang mag-asawa.
Naging sobrang malapit kami ni Markus dahil halos buong araw ko na syang kasakasama. Di lingid kay Markus ang pagiging malamya ko. Kadalasan nga ay siya ang gumagawa ng bagay-bagay para sa akin. Madalas kaming magtake-out ng fastfood at sa sasakyan kakain. Imbis na sa likod ako umuupo na bilin sa akin ni Mr. Chow ay sa tabi ni Markus ako umuupo.
"Oh Loyd, softdrinks mo", iniabot nya sa akin ang baso na nilagyan niya ng straw.
Tinitigan ko lamang siya noon at nginitian.
"May dumi ba ako sa muka? Bakit ganyan ka makatitig sa akin?" Dagdag niya sa lalaking-lalaki niyang boses.
"Wala, ang gwapo mo kasi" tugon ko sa kanya.
"Binobola mo naman ako ehhh. Lapit mo nga yung muka mo sa akin. May mayonnaise ka na naman dyan sa gilid ng labi mo. Di ka na nagsawa sa burger mcdo." Kumuha siya ng tissue para punasan ito.
"Ikaw masyado mo akong ginagawang bata. Bahala ka, pag ako nasanay...."
"Ehhhh di masanay ka. Basta lagi akong nandito para sayo, pagsisilbihan kita hanggang buhay ako" sabat niya habang nagsasalita pa ako.
May mga gabi na sinusundo ko si Markus sa kanilang quarters para tumabi sa akin matulog.
Isang gabi ay nagising ako na tigas na tigas ang titi ko. Hindi ko pa alam ang libog noong mga panahon na yun. Bumaling ako ng higa kay Markus na katabi ko matulog. Naka sando siyang puti na hapit sa kanyang matikas at matipunong katawan. Mukang naalimpungatan si Markus dahil dumilat ito at tumingin sa akin. Bakas sa kanyang mata ang kaantukan. Ikinilos niya ang isa niyang kamay na nasa batok niya at ipinasok sa ilalim ng batok ko. Nakaunan ako sa kanang braso niya at nakahawak ang kanyang kanang kamay sa kanang balikat ko.
Hindi na ako nagpigil pa ng aking sarili, niyakap ko siya at iniisod pa ang aking ulo sa bandang dibdib niya. Idinantay ko ang isa kong hita sa harapan niya at doon ko naramdaman ang matigas niyang pagkalalaki.
Ikinilos niya ang kaliwa niyang kamay at inilagay sa hita ko na nakapatong sa kanya. Hinimas-himas niya ang aking hita na nakapagpataas ng balahibo ko.
Tumingin ako sa muka nya ngunit baba lang niya at leeg ang nakikita ko. Ngunit dahan-dahang gumalaw ang kanyang ulo patungo sa direksyon ng aking muka. Magkaharap na ang aming mga muka at kaunting distansya lamang ang naghihiwalay sa aming mga labi. Ramdam ko sa aking mukang ang mainit na hanging binubuga niya sa bawat paghinga. Bagamat galing sa pagtulog ay nasasamyo ko ang bango ng kanyang hininga.
Malakas at mabilis ang mga naririnig kong tibok ng puso. Hindi ko alam kung kanya ba yun o sa akin o sa aming dalawa na sabay na sabay ang pagtibok kaya malakas ang pintig.
Dahan-dahang lumapit ang muka niya sa akin na sinabayan ko ng aking pagpikit. Naramdaman ko na lamang na may malambot at basa na dumampi sa aking labi. Matagal ang pag dampi nito, hindi kumikilos. Naramdaman ko ang pag atras ng ulo niya at unti-unting paglayo ng labi niya sa labi ko. May ilang parte ng labi niya na dimikit at humila sa balat ng labi ko dahil sa panunuyo nito habang kaniig ang kanyang malambot na labi.
Naghiwalay pansamantala ang aming mga labi kaya idinilat ko ang aking mga mata. Pag dilat ko ay papalapit na naman ang muka niya sa muka ko. Imbis na mapapikit ay lalo akong nandilat nang dumampi ang kanyang basang labi. Mukang binasa niya ng laway ang kanyang mga labi bago niya ako halikan. Naramdaman ko ang kanyang dila na gumagapang sa ibabang labi paakyat sa itaas na labi ko. Mukang binabasa niya ang nanunuyong mga labi ko.
Inilabas ko dahan-dahan ang nahihiyang dila ko upang salubungin ang dila niya. At ng magdikit ang mga ito ay mas naging masidhi ang kanilang pag niniig. Nagsimulang mag espadahan ang aming mga dila, palitan sa loob ng aming mga bibig. Nariyan ring sisipsipin niya ang ibabaw na labi ko at ako naman ang sumisipsip sa ilalim na labi niya. Halos kapusin kami ng hininga sa tagal nang aming paghahalikan. Pero hanggang ganoon lang ang nangyari sa amin. Yumakap ako sa kanya at ipinagpatuloy ang aming pagtulog na may kapayapaan at siguridad sa aming mga puso.
Matapos mangyari yun ay napadalas na ang pagtulog ni Marcus sa kwarto ko. Sinisigurado na din naming kandado ang pinto bago kami matulog. Bagamat naging mas malapit, maalaga at sweet si Marcus ay hindi namin napag-usapan ang aming estado. Basta ang alam namin ay masaya kami sa isa't isa.
Araw-araw pag inihahatid nya ako sa aking school ay hindi mawawala at hindi nya makakalimutang humalik sa akin. Pag pasok na pagpasok ko naman sa sasakyan kada susunduin nya ako pag uwian ay halik nya agad ang bubungad. Hindi pa rin nawala ang mga gala namin at food trip.
Nang minsang umalis sina Mr. at Mrs. Chow para sa isang business trip for one week ay sinulit namin ni Marcus ang bawat oras. Halos gabing-gabi na kami umuuwi upang walang masayang na sandali.
Isang gabi naman ay napagdesisyunan naming manuod ng movie sa home theatre namin. Pang sampuang tao ang maaaring manuod dun at ang bawat upuan ay parang sofa sa lambot at maaaring itaas ang patugan ng kamay upang maging mas mahabang upuan. Nagpahanda na ako ng aming mga pwedeng kainin habang nanunuod. May popcorn, french fries, burger, ice cream at juice na alam kong sobra-sobra para sa aming dalawa.
Insidious ang napagdesisyunan naming panoorin at takot na takot talaga ako sa palabas na yun. Tuwang-tuwa naman si Marcus kapag yayakapin ko siya ng mahigpit at ibabaon ko ang aking muka sa dibdib niya tuwing nakakatakot ang scene. May pagkakataon rin na sinusubuan ko sya ng popcorn habang nanunuod kami. Nakapulupot lamang ang kanang kamay ni Marcus sa bewang ko habang kami ay nanunuod at pag alam niyang nagiging seryoso ako sa pinapanood ay tutusukin nya ang bewang ko na kahinan ko naman sa pangingiliti at paglumingon ako sa kanya ay makikita ko ang kanyang mga ngiti na abot langit at saka maghahalikan kami uli.
Ang buong linggong yun na solo namin ni Marcus ang bahay ay tila paraiso at magandang panaginip para sa akin na ayoko nang magising.
Ngunit...
Kahit gaano pa kaganda ang iyong panaginip ay matatapos at matatapos ito pag ikaw ay nagising.
Dumating na ang mag-asawa mula sa business trip nila ngunit si Mr. Chow lang ang bumaba sa sasakyan nila. Kasunod nito ay ang pagdating ng isang ambulansya ng St. Lukes at ibinaba si Mrs. Chow na nakaratay. Patakbo ako at umiiyak nang sila ay aking salubungin. Sobra akong nag-aalala sa kalagayan ni Mrs. Chow na bagat hindi ko kadugo ay itinuring na akong sariling anak dahil sa kawalan nito ng anak na mapagtutuunan ng pansin.
Napag-alaman na may sakit si Mrs. Chow na hindi pa rin matukoy ng mga doktor kung ano. Ang tanging alam nila ay bumabagsak unti-unti ang resistensya at kalusugan nya. Siya ay inaalagaan ng family doctor and nurses sa espesyal na kwarto dito sa bahay. Kumpleto rin ang mga kagamitan at makinaryang pang medesina na ginagamit kay Mrs. Chow.
Makaraan ang ilang linggo ay binawian ng buhay si Mrs. Chow. Magarbo ang lamay na iniayos sa bahay. Pistachio nuts ang nakahain sa mga bisita, mayroon ding lamesa na kung anu-anong inumin ang nakahain. Mayroong mamahaling brewed coffee na may iba-ibang flavored creamer, iba't ibang brands ng chocolate drinks at iba-ibang uri ng tyaa at sa tabi nito ay may iba-ibang imported juices rin na nasa tetra pack. Sa kabilang lamesa naman ay sari-saring imported biscuits at may nakahaing gardenia breads at sa tabi nito ay may nutella, dairy cream, iba't ibang flavor at uri ng jams, spreads at cheeses. Sa ikatlong lamesa naman ay may pasta, rice at sari-saring ulam. Talo pa nga nito ang pyestahan kung tutuusin.
Napuno ng white tulips ang buong bahay na paboritong-paborito ni Mrs. Chow. Walang salamin ang kanyang kabaong at animo ay natutulog lamang siya.
Dagsaan ang mga mayayaman, maimpluwensya at makapangyarihang mga tao sa loob at labas ng bansa. Marami rin akong politiko at artistang nakita na nagpaabot ng kanilang pakikiramay.
Hindi ko magawang lapitan ang kabaong at ang katawang walang buhay ni Mrs. Chow. Nakuntento na akong tingnan sya sa malayo. Kay Markus ko inilalabas lahat-lahat ng sakit at pighati na nararamdaman ko. Tanging tapik at himas lamang ang kanyang naitutugon. Alam kong nagdaramdam din siya tulad ng pagdadalamhati ng bawat bodyguards, drivers at kasambahay na nagtatrabaho sa mag-asawa. Napakabait kasi ni Mrs. Chow sa kahit na sino.
Matapos ang magarbo ngunit napadalamhating libing, nagsimula nang maging mas maiinitin ang ulo ni Mr. Chow. Madalas syang nagkakandado sa kwarto nilang mag-asawa at halos hindi na kumakain. May pagkakataon rin siyang makikita sa bar ng bahay at magpapakalango sa alak. Sinubukan ko na syang kausapin ngunit naging mailap ito sa akin.
Lumipas ang tatlong buwan at medyo humupa na ang lumbay na aming nararamdaman. Kahit si Mr. Chow ay nakakapasok na rin sa kanyang trabaho ngunit may pagkakataon pa rin itong nagpapakalango sa alak. Kami naman ni Marcus ay patuloy pa rin at mas lalong tumibay ang pagmamahalan.
Nang ako ay mag-labing apat na taon ay hindi na kami nagkaron ng handaan. Ang noon ay magagarbong handaan ay napalitan ng matamlay na araw. Ngunit bago matapos ang gabi ay may iniabot sa akin si Marcus. Ito raw ang kanyang handog para sa kaarawan ko. Binuksan ko ang kanyang regalo at isang pocket watch ang laman nito. May nakaukit na sulat sa loob ng takip nito.
"Forever my Love will be Yours"
Hinalikan ko at niyakap si Marcus bilang pasasalamat dahil bagamat walang selebrasyon ay hindi niya nakalimutan ang kaarawan ko.
Nabili raw niya ito sa isang antique shop sa Baguio. Ito raw ay pag mamay-ari ng mag-asawang matanda na magkayakap na natabunan noong lumindol ng malakas sa Baguio.
Isang gabi habang ako ay natutulog patalikod kay Marcus ay naramdaman ko ang pagdantay nya sa akin. Iba ang pakiramdam ko sa oras na yun kumpara sa mga gabing nakaraan. Mas mainit at nakakapaso ang balat ni Marcus na dumampi sa akin. Mas nasasamyo ko ngayon sa hangin ang amoy lalaking halimuyak ni Marcus na nahahaluan ng kanyang denim love na pabangong binibili sa Penshoppe. Nakakabaliw ito. Ramdam ko ang matigas niyang ari na sakto ang pagkakapwesto sa hiwa ng puwit ko. Dahan-dahang gumalaw ang kanyang balakang na unti-unting bumibilis habang kumikiskis ang kanyan tarugo sa aking hiwa kahit na may mga damit pa kami.
Kasunod nito ang paggapang ng kanyang kamay sa aking tagiliran upang ako ay yakapin. Gumapang ang kanyang mga palad papunta sa aking dibdib at ang kanyang mga daliri ay naggala dito upang tuntunin ang kinaroroonan ng aking utong. Kasabay nito ay naramdaman ko ang sunod-sunod nyang mga halik sa aking batok na lumibot hanggang sa leeg at likod ng aking tainga. Ungol lamang ang tangi kong naitutugon sa bawat masidhi nyang pangroromansa.
Humarap ako kay Markus at hinawakan ang kanyang muka. Siniil ko siya ng halik at nakipag-espadahan ng dila. Dahan-dahan kong iginapang ang aking kamay mula sa kanyang muka pababa sa laylayan ng kanyang sando. Bumangon kami at hinubad ko ang kanyang suot at hinubad nya rin ang sa akin. Hindi na rin kami nagpatumpik-tumpik pa at nagtanggal na rin kami ng shorts at brief. Naglapat ang aming hubad na katawan at nagsanib ang init na lumalabas sa aming mga balat.
Nasa ibabaw ko si Markus at napaggigitnaan ng kanyang mga nakatuong kamay ang aking muka. Patuloy lamang ang aming walang humbay na halikan at laplapan. Gumapang ang kanyang halik papunta sa aking leeg na nagdulot ng tila paggapang ng kuryente sa aking katawan. Sinalo ko ng aking labi ang kanyang labi upang hindi na nya suyurin ang bahagi ko na maraming kiliti ngunit kumalas lamang sya sa aking halik at binigyan ako ng nakakalokong ngiti. Sinipsip niya ang aking kaliwang utong na nakapagpabaliw sa akin. Pinatigas nya ang kanyang dila at iginapang sa kanang utong ko. Halos mapugto ang aking hininga dahil sa galing ni Marcus mangromansa. Daig pa namin ang bagong kasal sa tindi ng aming pagniniig.
Nang magsawa sya sa aking utong ay dumura siya sa kanyang kamay. Wala akong ideya sa kanyang gagawin. Nakita kong ipinahid nya ito sa kanyang pagkalalaki. Dumura pa sya ng dalawang beses dahilan para maging basang-basa ang kanyang ari. Nilagyan niya ako ng unan sa parteng ibaba ng likuran. At sa ika-apat na dura niya ay hindi niya ito ipinahid sa kanyang tigas na tigas na alaga, sa halip ay bahagya niyang sinalat ang butas ko at nang matunton ay ipinahid ang kanyang masaganang laway.
Bahagya akong nabahala sa tinatahak nyang gawin ngunit nanaig ang libog na sa akin ay sumukob. Inihanda ko ang aking sarili sa kanyang pagpasok at sa nalalapit naming pagsasanib. Naramdaman ko ang malaking ulo ng kanyang pagkalalaki na tila nagpapaalam na papasok sa aking kabirhenan. Halos mamilipit ako sa sakit habang tumatagos ang kanyang kahabaan sa butas ng aking katawan. Naampat ang sakit ng tuluyan nya nang maipasok ng buong-buo ang kanyang pagkalalaki at huminto ng pansamantala upang sanayin ang aking butas.
Hinalikan ni Marcus ang aking mga labi upang pakalmahin ang nanginginig kong katawan. Napayakap ako sa kanyang likuran at dahan-dahan bumabaon ang aking mga kuko habang hinihila niya palabas ang kanyang pagkalalaki. Tumigil siya bago mahugot ng tuluyan ang kanyang pagkakapasok at dahan-dahan uling ipinasok ang kanyang kahabaan. Nagpaulit-ulit ito na pabilis ng pabilis at unti-unti ay naaampat ang kaninang sakit ng pagkakabiyak sa akin. Napalitan ng sarap ang bawat labas pasok at matitinding ulos ni Marcus sa akin. Sukdulan ang sarap ng aking nararamdaman habang kumikiskis ang balat ng kanyang pagkalalaki sa palibot ng butas ko. Unti-unting natuyo ang laway na pampadulas dahilan para humakab at maging maganda ang sikip ko sa kanyang alaga. Ilang saglit pang matitinding ulos ay naramdaman ko ang pag laki ng kanyang pagkalalaki, kasunod nito ay ang kanyang bulong na "malapit na ako". Ilang saglit pa ay naramdaman ko ang pagdulas ng kanyang paglabas pasok. Sunod-sunod ang pagsirit ng kanyang mainit-init na katas sa kaloob-looban ko na sinabayan nya ng matinding siil ng halik sa akin. Bumagsak ang kanyang katawan sa matinding pagod at nakaidlip kami ng sandaling-sandali.
Nagising ako ng maramdaman kong lumabas at nahugot ang kanyang pagkalalaki. Ginising ko si Marcus at kami ay naghugas sa banyo. Ipinagpatuloy namin ang pagtulog ng magkayakap at panay ang halik tuwing isa sa amin ay magigising.
Akala ko ay ito na ang simula ng kaligayahan ko.....
Ngunit.....
Kinabukasan mga bandang alas sais ng hapon ay kumatok si Mr. Chow sa pintuan ng aking kwarto. Malalakas at mabibilis ang pagkatok nito sa pinto dahilan para kami ay mataranta ni Marcus. Naging kasyual ulit ang aming kilos sapagkat mayroong ibang tao, amo ako at siya naman ay bantay ko.
Pumasok si Mr. Chow sa kwarto at inutusang lumabas si Marcus upang magbantay. Ikinandado nito ang pintuan at dahan-dahang lumapit sa kinaroroonan ko sa kama.
"Sawa na ako sa mga babaeng bayaran sa Air Force One, lahat ata natikman ko na. Kailangan ko ng bagong putahe. Pwede na ba kitang pakinabangan?" Bulong ni Mr. Chow sa libog na libog na tono.
"Wag po... Wag po... Ayoko po..." Pabulong kong pagmamakaawa.
Subalit hindi naawa si Mr. Chow sa akin. Hinawakan niya ako ng mahigpit. Bagamat nagwawala ako gamit ang buong lakas ko, hindi pa rin ito sapat upang makawala at makatakas.
"Maawa po kayo! Wag po! Mr. Chow maawa po kayo sa akin!"isinisigaw ko habang ako ay nagwawala at patuloy ang agos ng luha sa aking mga mata.
Iginapos niya ng panyo ang akin mga kamay at bibig. Kumot naman ang gamit sa aking mga paa upang ako ay hindi makatayo.
Naririnig ko sa kabilang pinto ang mga katok at sigaw ni Marcus ngunit hindi ito malinaw sa aking pang-unawa. Takot ang nangingibabaw sa akin noong mga oras na iyon. Kahit wala ang mga gapos sa aking katawan ay hindi pa rin ako makakatakas dahil sa matinding panginginig ng aking katawan. Kitang-kita ko kung paano magtanggal ng kanyang mga suot si Mr. Chow. Tumambad sa akin ang mataba nyang katawan na nababalutan ng malalagong balahibo.
Lumapit sya sa akin at tinanggal ang busal sa aking bibig. May isinubo siya sa akin at may ibinuhol sa likod ng ulo ko, dahilan upang hindi ko maisara ang aking bibig.
Ipinasok niya ang kanyang ari sa butas ng isinubo nya sa akin dahilan para mapasok nya ng malaya sa aking mga ngipin ang kanyang pagkalalaki. Walang tigil ang ungol ni Mr. Chow habang ako naman ay hirap na hirap kapag isinasagad nya ang kanyang ari. Bagamat may katabaan ang kanyang katawan ay hindi ito naging dahilan para umikli at lumiit ang kanyang kargada. Walang awa niyang binarena ang aking bibig hanggang sa siya ay labasan ng masaganang katas sa loob ng aking bibig. Itinulak niya ako kaya ako ay napahiga. Nagkanda samid samid ako sa katas nya sa aking bibig kaya wala din akong naggawa kundi lunukin ito upang umayos ang aking paghinga. Patuloy pa rin ang walang patid na agos ng luha sa aking mga mata. Nakita ko na lamang na nakapagbihis na si Mr. Chow at humarap sa salamin upang ayusin ang sarili. Binuksan nito ang pinto at lumabas ng kwarto.
Kasunod ng kanyang paglabas ay ang nagmamadaling pagpasok ni Marcus. Kitang-kita ko ang panlalaki ng kanyang naluluhang mga mata habang dahan-dahang lumapit sa akin. Napansin ko rin na maraming hindi pamilyar na mga muka ng bodyguards ang sumalubong kay Mr. Chow.
"Linisan mo na yan Marcus at dalhin mamaya upang maghapunan" utos ni Mr. Chow nang ito ay sumilip sa kwarto bago tuluyang lumisan.
Dahan-dahang sumara ang pinto dahil sa mekanismong nakakabit dito upang otomatiko itong sumara. Paglapat ng pinto ay hindi na napigilan pa ni Marcus ang pagluha habang kinakalas ang mga gapos ko sa katawan. Dumura ako matapos maalis ang nasa aking bibig ngunit huli na ang lahat. Nalunok ko na ng tuluyan ang lahat ng katas ng baboy na yun.
Walang patid ang pagdaloy ng luha ko habang ako ay pinapaliguan ni Marcus. Kahit anong paligo sa akin ay hinding-hindi na maaalis ang kababuyang ginawa ni Mr. Chow sa akin.
Naging madalas ang paggamit ni Mr. Chow sa akin. May mga pagkakataon na nagdadala ito ng kung anu-anong sex toys gaya ng dildo at vibrator na ginagamit niya sa akin. Kung anu-ano pang mga kababuyan ang kanyang naiisip na gawin sa akin. Nagawa nya rin akong tirahin at paputukan sa loob.
Dinagdagan nya rin ang aking bantay. Si Rafael, na ang sabi ni Mr. Chow ay bihasa sa kahit anong uri ng pakikipaglaban, may sandata man o wala.
Isang beses ay sinubukan kong patayin si Mr. Chow. Ipinalo ko sa kanya ang figurine na kabayo na nagdulot ng pagdurugo ng ulo nya. Halos isang buwan din nya akong hindi nagalaw ngunit matinding hirap, gutom at bugbog naman ang natanggap ko matapos yun. Ang higit na hindi ko kinaya ay noong magsimula na uli syang magpakasasa sa aking katawan. Kung dati ay sa labas ng kwarto nag-iintay si Marcus at Rafael hanggang sa makaraos si Mr. Chow, ngayon ay sa tabi na sila ng kama nagbabantay.
Hindi makatingin si Marcus sa ginagawang mga kababuyan sa akin ni Mr. Chow. Nariyang latiguhin ako kapag ayaw kong sundin ang kanyang pinapagawa.
Nang makita kong sumulyap si Marcus ay nabasa ko sa kanyang muka ang matinding galit at awa. Nadudurog ang puso ko pag nakikitang nahihirapan ang minamahal ko dahil sa aking kamalasan.
Matapos ang pang-aabusong yun ay tinangka kong kitilin ang aking sariling buhay. Binasag ko ang salamin sa banyo at nilaslas ang sarili kong pulso gamit ang isang malaking piraso ng bubog. Sobrang sakit ng nararamdaman ko ngunit wala ito sa sakit na nadarama ko tuwing makikita ko ang nadaramang hirap ng aking irog. Alam ko na nais nya akong tulungan ngunit mas mapapahamak lamang kaming dalawa dahil sa dami ng bantay sa bahay.
Idinilat ko ang aking mga mata, sobrang liwanag sa paligid. Akala ko noon ay nasa langit na ako ngunit nakita ko ang pigura ng halimaw na yun. Nakatayo sa tabi ko si Mr. Chow habang kausap ang family doctor namin. Doon pa lamang ay nakumpirma ko nang wala ako sa langit. Maaari ko pang sabihin na nasa impyerno pa rin ako ngunit natanaw ko ang nag iisang anghel na nagbabantay sa akin. Ang anghel na nag-aampat ng sugat ko na natatamo ko pag ako ay minomolestya. Ang anghel na nagpapakalma at nagpapagaang ng nararamdaman ko tuwing binababoy ako. Nakita ko ang matinding pag-aalala sa muka ng anghel kong si Marcus. Ipinikit ko ang aking mga mata.
"Ang tanga tanga ko talaga. Hindi ko na naisip na mas nadagdagan ko lamang ang hirap na dinadala ni Marcus" sa isip-isip ko.
Di ko namalayan na nakatulog na ako sa pagpikit kong iyon. Nang magising ako ay naka hawak si Marcus sa kamay ko habang nakaub-ob sya sa hinihigaan ko. Sa paggalaw ko upang ibaling ang aking ulo para tingnan siya at sa paghawak ko sa maitim, makintab at tayo-tayo nyang mga buhok ay nagising siya. Tumunghay si Marcus, bakas sa kanyang muka ang sobrang antok at pagod. Makikita rin sa kanyang mga mata ang matinding puyat. Marahil ay binabantayan nya akong maigi simula nung ginawa ko ang pagtatangka sa aking buhay.
Napansin ko ang pamumuo ng luha sa kanyang mga mata na nagpaluha rin sa akin.
"Wag mo nang gagawin uli yun" bulong sa akin ni Marcus.
"Pangako, gagawa ako ng paraan para itakas ka at mamumuhay tayo ng magkasama. Mangako ka na hindi ka na uli magpapakamatay" dugtong pa nya habang walang patid ang kanyang pag luha.
"Opo hinding-hindi na po ako magpapakamatay, pangako" tugon ko sa kanya.
Niyakap niya ako ng mahigpit at siniil ng halik habang ang mga mata namin ay nakatutok sa isa't isa. Humiwalay siya ng halik.
"Mahal na mahal kita Loyd"
"Mahal na mahal din kta Marcus"
At muling nagsanib ang aming mga labi.
Dalawang buwan bago ulit ako pinagparausan ni Mr. Chow. Masyado syang marahas at batid ang sobrang pananabik na ako'y gamitin.
Tiniis ko lahat ng pang aabuso ng hayop na si Mr. Chow at kumapit sa pangako ni Marcus sa akin.
Habang nililinisan ako ni Marcus matapos kaming iwan ni Mr. Chow at Rafael, nabuo ang aming mga plano. Ngayong magsasampung taon na ang kamatayan ng kanyang asawa ay ibinalita ni Mr. Chow na nais niyang mapag-isa sa bahay sa mismong araw ng selebrayon nito. Binigyan niya ng isang araw na bayad na bakasyon ang lahat ng katulong at mga bodyguards.
Iniabot sa akin ni Marcus ang isang pakete ng lason. Upang ilagay ko sa pagkain ni Mr. Chow sa aming hapunan. Simula kasi ng mamatay si Mrs. Chow ay magkasabay pa rin kaming naghahapunan maliban na nga lang noong sinubukan kong patayin si Mr. Chow at noong sinubukan kong magpakamatay.
"Gamitin mo yan para makatakas at magkasama na tayo" utos sa akin ni Marcus habang itinatago ang pakete sa loob ng pocket watch na bigay niya.
Inihanda na rin ni Marcus ang sasakyang gagamitin namin upang tumakas. Pinaduplicate ang lahat ng susi ng kandado ng pinto sa loob at gate ng bahay. Hindi ko kinain ang agahan at tanghalian ko na iniwan sa aking kwarto dahil sa labis na kaba at pananabik. Plantsadong-plantsado na ang aming plano.
Nang biglang nabago lahat ng umalis si Mr. Chow noong maghahapunan na. Marahil ay napagdesisyunan nitong dalawin ang puntod ng kanyang asawa.
Bahagyang nagbago ang aming plano. Imbis na papatayin pa si Mr. Chow ay tumakas na lamang kami ni Marcus gamit ang duplicates ng mga susi.
Matagumpay kaming nakatakas sa pamamahay ng hayop na si Mr. Chow. Habang papalayo sa Maynila ay napupuno ng galak at seguridad ang pakiramdam ko. Tinahak namin ni Marcus ang daan pa Baguio at dumiretso sa isang kubo sa gitna ng kagubatan ng Benguet.
Tila nabunutan ako ng malalim na tinik noong nakababa na kami ng sasakyan. Bagamat kubo lamang ang aming titigilan ay masasabi kong kampante ako na mas ligtas ako dito na kasama ang mahal kong si Marcus.
Lumipas ang isang linggo mula noong tumakas kami ni Marcus. Payak at payapa ang buhay namin sa lugar na ito. Nagsisibak ng kahoy na panggatong sa kalan si Marcus habang kinukuhanan ko sya ng picture gamit ang dslr ko na natanggap ko noong ika-labing tatlong kaarawan ko. Sa wakas ay nagkaroon din ito ng charge, mabuti na lamang at naisipan ni Marcus na bumili ng solar panel gamit ang may kalakihang pera na ibinigay ko.
Hubad noon si Marcus at pawis na pawis sa pagsisibak. Kitang-kita sa kuha kong anggulo ang tikas at kagwapuhan ni Marcus. Gusto kong tingnan ng malinaw ang kanyang muka kaya't pinindot ko ang zoom ng camera.
Dahan-dahang nagfocus ang screen sa isang parte ng picture at laking gulat ko na may imahe ng tao sa bandang kakahuyan. Tinawag ko agad si Marcus upang ipakita ito sa kanya. Dali-dali kaming pumasok sa kubo.
Kinuha ni Marcus ang kanyang baril at inutusan akong ikandado ang pintuan pagkalabas niya. Wag ko raw itong bubuksan hangga't hindi sya nakakabalik.
Bawat segundong wala si Marcus ay parang oras para sa akin. Hindi ako mapakali sa loob ng kubo. Mayamaya ay nakarinig ako ng palitan ng putok ng baril sa di kalayuan. Labis ang naging dulot nitong kaba sa aking dibdib. Nais kong lumabas ngunit kailangan kong sundin ang utos ni Marcus.
Nakarinig ako ng mga yabag na papalapit sa pintuan ng kubo. Lumapit ako sa pintuan at sumilip sa awang nito. Nakita ko ang matikas at matipunong katawan ni Marcus, nag aantay na sya ay pagbuksan.
Dali-dali kong binuksan ang pintuan.
"Tumakas ka na, napatay ko na si Rafael" utas ni Marcus na may di malamang lungkot sa muka.
Dali-dali ko siyang hinalikan at niyakap. Nanlaki ang mata ko ng maramdaman kong basang-basa ang kanyang likod ng maligamgam na likido.
Kumalas ako sa pagkakayakap at tiningnan ko ang kamay ko. Laking pagkabigla at takot ko ng makita kong punong -puno ng dugo ang mga kamay ko.
Tumingin ako kay Marcus at nakita ko ang pagbagsak ng kanyang mga mata at dahan-dahang pagkabuwal sa kinatatayuan habang sinasabing "patawad".
Maya-maya ay nagsidatingan ang mga tauhan ni Mr. Chow at sapilitan akong dinakip. Naramdaman ko na tinurukan ako sa aking braso na wari ko ay pampatulog dahil sa dahan-dahang pagkawala ko sa ulirat. Narinig ko pa na iwan na lang daw ang bangkay ni Marcus at hayaang pagpyestahan ng mga hayop sa kagubatan.
Nagising ako na nakahiga sa pamilyar na kama. Ang pamilyar na lugar na nagsilbing piitan ko sa mahabang panahon.
Tiningnan ko ang digital clock and calendar sa pader ng kwarto at naisip kong may tatlong araw na pala akong natutulog.
Kumalam ang aking sikmura ngunit tanging sakit ng pagkawala ni Marcus ang bumabalot sa akin.
Narinig ko ang tunog ng gulong na tinutulak ng papalapit sa labas ng pintuan ng aking kwarto kaya't nagmadali akong nahiga sa kama.
Pumasok ang lalaking doktor ng pamilya Chow sa kwarto ko. Sa wari ko'y siya lamang mag-isa sapagkat siya mismo ang nagbukas at nagsara ng pinto para sa sarili niya.
Inilapit niya ang kanyang tulak-tulak sa tabi ng kama. Nagkunwari akong tulog habang abala siya sa pag aayos ng kung anu-anong gamit na pang medisina. Tumunog ang kanyang phone na agad rin niyang sinagot.
"Hello baby, kumain ka na? Galingan mo sa basketball mo mamaya" sabi ng doktor sa kausap niya.
"Kain tayo sa labas pag nanalo kayo, my treat" dagdag pa niya akmang tatalikod.
Kinuha ko ang hirenggilyang may lamang gamot sa tulak-tulak at itinago sa ilalim ng kumot ko.
Kinuha niya ang kanyang stethoscope matapos ibaba ang tawag. Habang pinapakinggan niya ang tibok ng aking puso ay inabot ko ang kanyang leeg at inipit sa aking braso. Itinurok ko ang hirenggilya sa kanyang leeg na agad namang nagpaparalisa sa kanya.
Dali-dali kong ikinandado ang pintuan. Ipinagpalit ko ang suot ko sa suot ng doktor at siya ang inihiga ko sa kama.
Minadali ko ang kilos ko dahil anu mang oras ay maaaring may dumating para ako ay bisitahin sa kwarto.
Nakarinig ako ng mga yabag na papalapit sa pinto kaya isinuot ko ang surgical cap, salamin at surgical mask na dala-dala ng doktor sa kanyang tulak-tulak.
Kumatok ang nasa labas na agad ko namang pinagbuksan. Labis ang aking kaba sa aking ginagawa.
"Kamusta na ang pasyente?" tanong ng isang bantay.
"Maayos naman siya. Tulog pa rin" sagot ko gamit ang panggagaya ng boses sa narinig ko kanina habang may kausap ang doktor.
"Gusto kang makausap ni boss pagkatapos mo dyan. Nandoon sya ngayon sa home theatre" dagdag niya bago niya lisanin ang kwarto.
Itinago ko sa aking bulsa ang susi ng kotse at wallet ng doktor, scalpel knife, at ang regalong pocket watch ni Marcus sa akin.
Tinungo ko ang home theater ng bahay at nanginginig na pinindot ang switch sa labas ng pinto na magbibigay hudyat sa loob na may tao sa labas.
"Tuloy ka lang" sabi ng boses sa radio communication system na nakakabit sa itaas ng pindutan.
Binuksan ko ang pinto. Madilim ang paligid at mukang may pinapanuod si Mr. Chow. Nariyang pindutin niya ang fast forward at ang fast backward.
Napansin ko sa kanyang pinapanood ang pagtatalik namin ni Marcus. Nakita ko rin ang mga halikan namin at ang mga pagkakataong kami ay naglalambingan. Lahat pala ito ay nakukuhanan sa isang hidden cctv sa kwarto ko.
"Sa tingin mo ba ay kakayanin na ng kanyang katawan kung simulan ko na uli siyang pagparausan?"
"Mahinang-mahina pa po ang kanyang katawan. Mga isang linggo pa po bago nyo po yun magawa" tugon ko sa boses at tono uli ng doktor.
"Sabik na sabik na ako sa kanya" tugon naman sa akin ni Mr. Chow.
Dahan-dahan akong lumapit at inilabas ang scalpel knife na nasa aking bulsa. Tinungo ko ang likuran ng kanyang kinauupuan at ginilitan ng leeg ang walanghiyang nanunuod.
Umagos ang masaganang dugo sa kanyang damit na nakita ko lamang noong magliwanag ang senaryong pinapalabas. Tumingin ako sa palabas at ito ay isa sa halikan namin ni Marcus.
Naluha ako dahil sa pangungulila sa aking mahal. Nilinis ko ang aking kamay sa banyo sa loob ng home theater at kinuha ang usb kung saan naka-save ang aming mga videos.
Nagtungo ako sa sasakyan ng doktor at pinaandar ito. Mabuti na lamang at tinuruan ako ni Marcus magdrive noong bago pa ako ikulong sa kwarto.
Hindi ko alam kung saan ako pupunta kaya't nagtanong-tanong ako kung paano pumunta sa Baguio kung sakaling ako ay magcocommute. Napagdesisyunan kong iwan ang sasakyan sa isang parking lot malapit sa terminal at sumakay sa bus papuntang Baguio.
Patanghali na ng marating ko ang Baguio. Sunod kong ipinagtanong kung papaano pumunta doon sa Benguet kung saan kami nagtago ni Marcus.
Bagamat gutom na gutom na ako ay tanging si Marcus lamang ang nasa isip ko.
Takipsilim na nang marating ko ang kubo. Malayo pa lamang ako ay natatanaw ko na ang nakahigang bangkay ni Marcus. Habang palapit ako ay naaamoy ko na ang masangsang nitong amoy ngunit balewala sa akin ito.
Naghukay ako sa tabi ng kubo at doon inilagak ang kanyang katawan ngunit hindi ko pa ito tinabunan.
Ngayon nagpagdesisyunan kong isulat ang kamalasang sinapit ko at ng taong mahal ko sa malupit na mundong ibabaw.
Napag desisyunan ko ring buksan ang pocket watch na regalo sa akin ni Marcus na may ukit ng mga katagang "Forever my Love is Yours".
""Gamitin mo yan para makatakas at magkasama na tayo" pagbabalik sa alaala ko ng mga sinabi ni Marcus nang makita ko ang laman ng pocket watch.
"Patawarin mo ako Marcus, hindi ko kayang tuparin ang pangako ko sa'yo" bulong ko sa sarili ko.
"Natagpuan sa hukay ang dalawang kalansay sa tabi ng isang kubo sa kagubatan ng Benguet. Narecover din ang isang pocket watch, mga bala ng baril, at isang pakete ng lason......."
Pinatay ko ang radyo ng tumunog ang aking cellphone.
"Hello baby ko, oo kita na lang tayo sa strawberry farm. I Love You!" ako nga pala si Kenjie at nasa bakasyon kami ngayon ng baby ko.
COMMENTS