By: Prince Zaire Kung tayo ay matanda na, sana’y di tayo magbago Kailan man, nasaan ma’y ito ang pangarap ko Makuha mo pa kayang ak...
By: Prince Zaire
Kung tayo ay matanda na, sana’y di tayo magbago
Kailan man, nasaan ma’y ito ang pangarap ko
Makuha mo pa kayang ako’y hagkan at yakapin, oooooh
Hanggang sa pagtanda natin
Nagtatanong lang sayo, ako pa kaya’y ibigin mo
Kung maputi na ang buhok ko
Pagdating ng araw, ang iyong buhok ay puputi narin
Sabay tayong mangangarap ng nakaraan sa’tin
Ang nakalipas ay ibabalik natin, ooooooh
Ipapaalala ko sayo
Ang aking pangako, na ang pag-ibig ko’y laging sayo
Kahit maputi na ang buhok ko.
Patuloy lang siya sa pagtipa sa kanyang gitara habang ako nama’y nasa tabi niya at nakasandal sa kanyang mga matipunong balikat. Patuloy lang sa pakikinig sa mala-anghel niyang boses na tinatangay ako sa kabila ng daigdig kung saan kami lang dalawa, kung saan ako’y sa kanya at siya ay akin.
“Sana ganito nalang palagi.” tugon ko.
“Ganito nga tayo palagi, happy anniversary hunny bunny ko.”
“Happy Anniversary bunny ko.”
“Bakit bunny pala?” tanong niya.
“Eh mahilig ka kasi, alam mo yung mga rabbit mabilis magreproduce.”
“Loko ka ah, eh kasalanan ko ba kung bakit palagi akong tinitigasan. Kasalanan mo yun hon ang sexy mo kasi.”
“Gago, ui naalala mo pa yung kanta nung una tayong nagkita?”
“Yung themesong ng parents mo?”
Tumango lang ako.
“Oo naman, memorable kaya yung gabing iyon. Di mo pa ako type nun, di mo nga ako kinamayan ng ipakilala ako ng pinsan ko sayo, di mo man lang ako pinagmasdan – di ba ako gwapo nun?”
“Mukha kang taga-bilibid kasi nun, semi kalbo tapos may mga tattoo ka pa. Ayoko sa dugyutin kaya.”
“So dugyutin pala ako ah, ganun?” saka niya ko mahinang tinulak palayo sa kanya, ako naman niyakap ko nalang siya sa likod at hinalikan sa batok niya.
“Noon yun, mukhang Adam Levine ka na ngayon. Ang gwapo mo kaya.”
“Paano ka na ulit nainlove sa akin?”
“Dahil sa pagkanta mo po, kanta ka na please.”
“Kiss muna.”
“Ayaw, sige na kanta ka na please.”
“Pero pagkatapos kung kumanta, sex tayo?”
“What? Oh sige wag ka na kumanta.”
“Ayaw mo, anniversary kaya natin. Dapat may anniversary sex.”
“Di ka ba nagsasawa hon? Kaninang umaga prinactice nanaman natin yang human rights mo, baka sa kakahasa natin niyan matalim na yan.”
Tinitigan niya lang ako saka nagpacute, sineseduce ako ng loko. Binabasa niya ang kanyang bibig gamit ang kanyang dila, sinusuklay-suklay ang kanyang mga buhok gamit lang ang kanyang kamay kaya naman nakita ko yung buhok sa kili-kili niya. Nakakapang-init yung ginagawa niya, sino ba namang di mag gigive-in.
“Sing to me please.” pakiusap ko kaya nagsimula na siyang tumipa.
“I was not so happy being lonely living without you
So I prayed so hard for your love in my heart I needed you
Then I looked up in the sky and I'm thinking why oh why,
These are all the many changes in my life
After all the caring and the laughter, no one is like you
I am not a preacher with a sermon, I'm so in love with you
'Cause to live without your love like the sun that shines above
Is the magic of the changes in my life.”
“Bakit yan yung napili mong kantahin nung araw na yun?” tanong ko.
“Instinct, di ko din alam eh. Sabi yun ng puso ko, siguro dahil unang kita ko palang sayo, naisip ko naku eto na yung kukumpleto sa buhay ko.”
“Utot mo.”
“You changed me Derek, a lot.”
“Weh?”
“Oo nga, wala akong direksyon nun, walang pangarap, pero nung makilala kita binago mo ako. Natuto akong mangarap kasama ka.”
Nginitian ko nalang siya, dahan dahan siyang lumapit sa akin saka ako hinalikan sa labi. Ginantian ko rin ang mapupusok niyang halik, bawat sipsip ng dila niya at hagod nito sa kaloob-looban ng bibig ko ay tone-toneladang mga mumunting paru-paru ang nagsisi-sayawan sa tiyan ko. Naging mas marahas pa siyang humalik at halos habulin ko na ang bawat hininga ko. Unti-unti niya ring tinatanggal ang mga saplot namin sa katawan hanggang sa hubot hubad na kaming dalawa.
Nag-umpisa niyang laruin ang tenga ko at bawat bugso ng hininga mula sa ilong nito ay matinding sensasyon ang dinudulot sa katawang lupa ko. Nagawa din niyang kagatin ito kaya naman napaigtad ako sa sarap. Bumaba siya ng halik, papuntang leeg. Nilaro ng malikot niyang dila ang mumunti at pulang-pulang mga utong ko, puro ungol ang iginaganti ko sa sarap na ipinadarama niya sa akin. Salitan niyang sinusupsop higop ang mga utong ko na animoy gusto niyang palabasin ang gatas dito. Di siya nakuntento at nilamas pa talaga ang dibdib ko.
“Aaaaah, tang ina.” ungol ko.
Nag-iba siya ng pwesto at ngayon ay naka-69 position na kami. Alam ko na ang gusto niyang mangyari dahil nakasaludo na sa akin si Xander Jr. na nooy tayung-tayo, tigas na tigas na at nagpapakawala na ng paunang katas. Gifted si Xander, purong Pilipino siya pero isa siya sa mga Pilipinong biniyayaan ng mataba, maugat, mapula at mahabang sandata. Sa taba ng burat niya ay halos di na magmeet yung mga fingers mu pag-grinip mo ito. Ang laki din ng ulo na akala moy namamaga ito sa pula. Lagpas ito sa dangkal ko at lagpas na lagpas sa pusod ni gago. Nagtataka parin ako kung paano niya nagagawang itago ang erection niya eh mahilig siyang mag-boxers. Inamoy amoy ko muna ang burat niya at amoy tuyong tamod at amoy lalake.
“Gago ka, di ka naghugas no?”
“Hehehe, kainin mo na mas masarap pag flavorful.” sabay kadyot niya kaya nashoot sa bunganga ko. Hinampas ko lang siya sa pwet. Ungol kami ng ungol dahil sa tindi ng ginagawa namin sa isat isa. Namanage din namin na imouth-fuck ang isat-isa ng salitan. Sinimulan niya naring laruin ang butas ko gamit ang kanyang mga daliri. Nilaro niya ang butas ko kung saan kaka-imbak niya lang ng masaganang supply ng tamod niya kaninang umaga.
“Dulas na ah, pwede na.” tugon niya.
Nauna siyang tumayo tapos ako, pinatalikod niya ako sa kanya. Dumura siya sa palad niya saka niya ito ipinahid sa butas ko. Nilaro rin ng malikot niyang dila ang butas ko at sinundot sundot ako kaya naman kulang nalang ay sumigaw ako sa tindi ng sarap. Dumura siya ulit sa palad niya, pinadura niya rin ako doon. Ipinahid niya sa naghuhumindig niyang pagkalalaki. Ikiniskis niya ang ulo ng kanyang alaga sa pwet ko, yun palang ang ginagawa niya pero ang sarap sarap na. Itinutok na niya ang ulo sa bukana ko. At kahit matagal na kaming nagsesex ay nakakaramdam parin ako ng sakit everytime papasok siya, ang laki ba naman kasi. Naalala ko yung unang tinira niya ako, grabe halos dalawang araw ko siyang ininda at nahirapang maglakad. Ilang Panadol at pain killers din ang ininom ko noon. Kulang nalang ay mag-wheel chair ako papasok sa ospital.
Naipasok na niya ang ulo sa butas ko tapos biglang ulos kaya napasigaw ako, siya ngingisi-ngisi pa. Pagkatapos nun ay dahan dahang hugot, tapos ulos ulit. Paulit-ulit na ganun, yung feeling ay parang tinatakasan ka ng ulirat at hininga. Nang magsawa siya ay bumilis na ang pagkantot niya, pabilis ng pabilis. Yun yung talent niya, mabilis na pagkantot pero matagal labasan. Andami nga naming nagawang posisyon gaya ng dati, standing, doggy, missionary, paside, nakasampay na paa sa balikat at kung ano ano pa. Talented siya in all aspects so ano pa hahanapin mo sa lalakeng ito.
“Hon ang sikip at ang init parin. Hinding hindi ako magsasawa dito. Ohh fuck, bubuntisin kita araw araw. Susupplyn kita ng masaganang katas ko.”
“Aaaah, hon bilisan mo pa, aaaah.”
Humiga si Xander sa kama at ako ang umibabaw at nag-taas baba sa kanya. Gustong gusto niyang minamuscle control siya habang nilalaro niya ang mga utong ko at naghahalikan kami. Ng magsawa siya sa ganun ay umibabaw ulit siya at bumayo ng bumayo. Naramdaman kong mukhang lumaki ang titi niya loob ko.
“Oooooh shit shit shit, lalabasan na ako.”
“Aaaaaah, please bilisan mo pa, aaaah, ang sarap mo hon.”
“Shit, aaaah, shit Derek ayan na ako.”
“Nampucha sabay tayo.”
“Tang ina ayan naaaah.” sabay sumirit yung mga katas namin. Di parin niya hinuhugot ang titi niya sa loob, nakipaghalikan pa siya sa akin. Maya-maya’y umayuda nanaman siya, ready nanaman sa round 2. Edi mas matagal nanaman to. Sobra akong nangalay sa ikalawang sagupaan, pero mas naging gentle siya at ang sarap parin niyang bumayo. Halikan parin hanggang sa walang pasabing nilabasan na ulit siya sa loob ko. Bagsak na siya sa dibdib ko at nakatulog na. Natulog kaming hubo’t hubad at magkayakap.
Nagising ako kinaumagahan na may humahalik na sa batok ko pababa sa leeg ko.
“Uhhhhhm.” mahinang ungol ko, ramdam ko rin na may matigas na bagay na na tumutusok sa likod ko.
“Gising na hunny bunny, breakfast is served.”
“Just more minutes please.” pero di niya ako pinakinggan, patuloy parin siya sa paghalik sa leeg ko na nooy bumaba na at sinisipsip na niya ang utong ko. Nararamdaman ko ring kinikiskis na niya ang ulo ng naghuhumindig niyang ari sa bukana ko.
“Xander.” angal ko.
“Please.” di pa ako nakakasagot at di pa ako mulat talaga nakapasok na siya at gumawa na ng mababagal na ayuda.
“Fuck!” dun na tuluyan akong gumising, another morning sex with him shet. Di ko alam kung bakit ang taas ng libido niya sa katawan, kung bakit parang every second and every hour nalang siyang tinitigasan at ganado lagi.
“Shiiiit aaaaah, Xander, fuck, aaaaah.” ungol ko. Nakatagilid kami noon at biglang siyang nag-iba ng pwesto, ngayon naman missionary na. Nagkakatitigan kami, gusto niya akong halikan pero umiwas ako – morning breath. Halatang enjoy na enjoy ang loko, ilang mabibilis na ulos na lang ang ginawa niya ay nilabasan na siya. Andami na niya ulit nilabas, grabe yung pagpulandit ng mainit niyang katas sa tumbong ko. Matigas parin ang ari niya, kaya naman hinila niya ako para bumangon at nagtungo na kami sa shower. Nagmumog at nagtoothbrush kaming sabay, matapos nun ay maalab na halikan. Binuhay niya yung shower at pinaluhod niya ako saka pinachupa ang galit parin niyang alaga. Hanggang sa pagligo ay tinira nanaman niya ako.
“Ahhhh shit ang sarap mo talaga hon, hinding hindi ko pagsasawaan tong butas mo. Aaaaah, fuck fuck, ayan na.” at nilabasan siya ulit. Paghugot niya, hindi parin humuhupa ang tigas ng ari niya.
“Ba’t ang libog mo? Ba’t ang tigas parin niyan?”
“Hehehe, round three?”
“Not today Xander, may pasok na ako.”
“Ay awwww, oo nga pala 1st day of Medical Schooling. Goodluck dun hon ah.”
Hinalikan ko nalang siya. Matapos naming kumain ay nagbihis na ako saka niya ako inihatid sa España.
“Nak ng traffic yan ah.” angal niya.
“Relax, maaga pa.”
Tumingin siya sa akin at ngumisi ng nakakaloko.
“Ano?” tanong ko.
“Boner ko hon.”
Ngumiti lang ako.
“Dating gawi, sige na.”
“No.”
“Dali na.”
“Handjob only.”
“Asan na yung blow.”
“Hey Xander, papasok ako my gosh.”
“May mouthwash naman dito.” wala na akong nagawa, mapilit ang mokong.
Habang nagdadrive siya ay kinakambyo ko rin ang tarugo niya. Taas baba ako doon at sa tuwing idi-deepthroat ko ay napapasinghap at napapaigtad siya. Nakikiliti din siya pag pinaglalaruan ko yung mga betlog niya, saktong nasa gate na kami ng Campus ng linabasan siya at isang mahabang busina iyon at ungol ang pinakawalan niya. At ang napansin ko, di parin lumambot yung ari niya. Grabe tong lalakeng ito, parang forever nalang na tigas. Idinura ko sa tissue yung katas niya saka ako nag mouthwash, pero meron akong nalunok kaya may something weird sa lalamunan ko. Nagbeso siya sa akin bago umalis.
Nang magsimula ako sa Med ay naging busy na ang schedule ko. May mga times na di ko na naabutang gising si Xander sa unit. May mga times din na puro aral nalang ang ginagawa ko, naiintindihan niya naman yun nung una. Naging mas grabe pa ang schedule ko nang mag clinical clerkship na at dito yung palagi na akong pagod. Andiyan yung makakatulugan ko nalang yung pagrereview sa kama at mararamdaman kong si Xander na ang magliligpit nun. Ang swerte ko talaga at nakatagpo ako ng Alexander Yuzon sa buhay ko.
May mga times din na di ko na siya napagbibigyan sa mga sexual desires niya. Andiyan yung maglalambing siya pag papatulog na ako.
“Hon, pagod ako.” at wala na siyang magagawa kundi matulog na lang din.
Naulit pa yun at nakalimutan ko pa noon na monthsary namin dahil sa sobrang busy. Nangangalabit nanaman siya noon habang busy ako sa pagrereview.
“Hon please not now, busy ako.”
“Lagi naman eh, baka nakakalimutan mo monthsary natin ngayon.”
“Sorry.”
“Ano na ba ako sayo ngayon Derek? Wala? Wala na, wala ka nang time para sa akin eh. Puro ka nalang aral, basa ng libro, tulog. Di na kita ma-reach. Kahit weekends pinagkakait ka na sa akin ng putang inang med school na yan. Ano ba talaga mas importante sayo?”
“Wag mo kong papiliin Xander, alam mong pangarap ko to. Diba pangarap natin to?”
“Ikaw lang Derek, ikaw lang ang may gusto niya. Kuntento naman na ako sa dati eh, mas gusto ko yun.”
“Xander.” at lumabas na siya ng pinto, nung gabing iyon di siya umuwi. Nagtext naman na sa bahay daw muna nila siya matutulog. Kailangan daw muna namin ng space.
Simula noon ay naging moody na siya, nagshi-shift yung attitude niya. Minsan malambing siya misan bigla nalang siyang nagagalit. Madalas rin na lasing siya at late umuuwi. Gusto ko siyang icounsel para saan ba’t Psychology graduate ako at magpupursue ng Psychiatry at Neurology, pero di ko tinuloy baka mas lumala lang yung sitwasyon.
One time pag-uwi ko ay amoy usok yung unit, hindi yun amoy yosi lang. I know that smell – Marijuana.
“Kelan ka pa bumalik sa paninigarilyo?” pagsisita ko sa kanya.
“As if you care.” sabay walk out niya.
“Xander bumalik ka dito.” utos ko, pero wala nakaalis na siya.
Araw araw ay nagiging worse ang mga senaryo. Makakakita ako ng mga foil at syringes sa basurahan, mga used condom. Duda na ako nun eh, may suspetiya na ako na may nangyayaring di maganda. Isang umaga kinausap ako ng guard dun sa may lobby.
“Sir, concerned lang po ako wag niyo po sana mamasamain.”
“Ano yun kuya?”
“Kilala niyo po ba yung mga kasama ni Sir Xander palagi, yung mga lalakeng dinadala niya sa Unit niyo nitong mga nakaraang araw?”
“Ah siguro mga kaibigan niya yun, nagpaalam naman siya.” pagdedepensa ko, kahit di ko naman alam na may dinadala siyang mga lalake doon.
“Ah sige po kung ganun.”
“Kuya, pwede niyo po ba akong itext kung sakaling pumunta ulit yung mga kaibigan niya dito heto po ang number ko.”
Tumango lang ang guard.
Patapos na ang klase ko noon ng makatanggap ako ng text sa isang unregistered number, nagpakilala naman siyang si Manong Guard at sinabing kaka-akyat lang nina Xander kasama ang mga kaibigan niya. Pagkatapos ng klase ay agad akong umuwi. Binati pa ako ni Manong Guard ng makita niya ako sa Lobby. Umakyat ako sa 10th Floor at tinahak ang unit ko, dahan dahan kong binuksan ang pintuan at dahan dahang pumasok. Nakabukas ang pinto ng kwarto namin, sumilip ako doon at nakita ko ang limang kalalakihan na nandun nagkakasiyahan. Yung tatlo naka-brief nalang, habang si Xander at yung isa ay abala na na nagkakantutan. Nagpa-pot session yung tatlo at sarap na sarap na hinihithit ang samyo ng bato sa foil na inilalapat nila sa apoy.
“Brad da-best talaga yung blue pill, tang ina pang-matagalang sex brad. Di ka talaga manlalambot.” rinig kong tugon ni Xander.
“Oo naman brad, heaven yun men.”
“Wawarakin ko ngayon tong tumbong ni Carlos, ano masarap ba ha? Puta ka, masarap ba burat ko. May patop-top ka pang nalalaman gago ka, papa-bottom ka din pala. Oh ano masarap?”
“Oo, fuck isagad mo pa Xander. Ganyan, aaah, shit ganyan nga. Ano masarap ba tong butas ko, mas masarap kesa dun sa pulpol mong kalive-in?”
“Grabe tong butas mo, nananakal. Pucha.”
“Hoy tama na yang hithit, mamaya ulit. Party na tayo, kantutan na. Namiss ko double penetration mga tol, nakakaulol yun.” banggit nung Carlos.
“Pwes humanda ka ngayon.” saka sila nagtawanan. Di ko nakaya ang mga nasaksihan ko kaya naman umalis na ako sa unit ko. Umuwi ako sa Makati noon kahit na sobrang traffic. Mga alas dose ng tawagan ako ni Xander.
“Asan ka, ba’t di ka pa umuuwi?”
“Pinatawag ako ni Dad, andito ako sa bahay dito na ako matutulog.”
“Ah ganun ba, oh sige hon I love you.”
Pinatay ko nalang yung phone. Kinabukasan ay umuwi ako sa Condo dahil 1:00 pa ang klase ko. Pansin ko yung magulong unit, everything has changed. OC kasi si Xander ayaw niya sa magulo, pero ngayon eto na. Nagtungo ako sa kwarto namin at napansin kong may blood stain yung bed sheet. Kasalukuyan siyang naliligo noon kaya paglabas niya ay tinanong ko siya. Nakatapis lang siya ng twalya nun at panay ang tulo ng tubig mula sa buhok niya. Yun ata yung unang beses na di ako natakam na makita siya sa ganung pustura. Galit ako sa kanya noon. Nakangisi ang mokong at alam ko ng ibig sabihin nun, bahagya siyang lumapit at akmang hahalikan ako.
“Bakit may bloodstain ang bedsheet? Bakit ang gulo ng unit?”
“Ang aga aga Derek, wag ka nga.”
“Answer me.”
“Mamaya na yan, gawa muna tayo baby.”
Binigyan ko lang siya ng matatalim na paningin. “Bakit may bloodstain ang bedsheet?” sigaw ko.
“Nasugat ako eh.”
“Nasaan? Patingin.”
“Tang ina Derek pati ba naman mantsa ng dugo pag-aawayan natin? Lahat nalang ba?”
“Coz you’re lying to me.”
“Ewan ko sayo.” nagbihis nga siya saka umalis na. “Diyan ka na nga, bwisit.”
Araw araw ay lumalala siya, may one time na umuwi siya ng lasing at lango sa droga. Yun yung unang beses na sinaktan niya ako, for no reason bigla niya nalang akong sinuntok at pumutok ang labi ko. Naging araw araw na yung pag-aaway namin at hindi na mawawala yung pagiging violent niya. Tiniis ko pa nung una dahil nga 7 years na kami ni Xander, baka pagsubok lang ito sa relasyon namin.
Nagpaalam siya sa akin noon na may outing daw sila ng barkada niya sa Laguna, pinayagan ko. Nataon naman na nagtext yung anak ng Yaya ko na galing Legazpi na kung pwede daw ay tumuloy sa Condo ko dahil may aatendan silang Seminar sa UST. Dahil wala naman si Xander doon ay pumayag nga ako. Tatlong araw ding tumira si Joanna doon at yung huling araw niya sa Unit ko ang nagpabago sa buhay naming lahat.
Gabi na nang makauwi ako, at pagbukas ko ng pinto parang dinaanan ng bagyo ang buong bahay.
“Joanna?” tawag ko pero walang sumagot. Nakasarado yung kwarto ko, lumapit ako sa pintuan at binuksan ito. Nagulat ako sa nakita ko, nakita ko doon si Joanna hubot hubad at nakatali ang mga kamay sa headboard habang naka-busal ang kanyang bibig ng duct tape. Nanlumo ako sa aking nakita, parang nawala lahat ng enerhiya ko sa katawan. Parang nagsi-dagsaan ang mga karayom upang tusukin ang aking puso. Kita ko sa mga mata ni Joanna ang puot, galit, takot. Binalot ko siya ng kumot saka ko tinanggal ang pagkakabusal ng kanyang bibig, inalis ko rin ang kanyang pagkakatali. Agad na yumakap ang bata sa akin at humagulgol, pinapatahan ko pero patuloy parin siya sa pag-iyak.
“Who did this to you?” tanong ko pero di siya umimik. “Answer me.” mas malakas kong banggit.
“Si kuya Xander po, sorry kuya.”
“Putang ina, hayop.”
“Kuya nakakatakot po siya, hindi na po siya yung Xander na kilala ko. Muntik niya na po akong mapatay.”
“Para ka narin niyang pinatay sa ginawa niya sayo, Joanna I’m sorry, hayop siya, you’re just 18.”
“Kuya, paano na?”
“Wag kang mag-alala, papakulong natin ang hayop na yun.”
“Kuya, nagbanta po siyang papatayin niya ako, ang pamilya ko at pati rin ikaw pag nagsumbong ako sa pulis o sayo o kahit kanino. Papatayin niya tayong lahat.”
“Maguunahan kami Joanna, mag-unahan kaming patayin ang isa’t-isa kung yun ang nararapat.” at nun din ay nakisabay na akong makihagulgol kay Joanna. Pina-medico legal ko si Joanna nun ay sinamahan ko siya sa Pulisya para magbigay ng statement. At dahil sa tulong ni Ninong Jayson na may mataas na ranggo sa Pulisya ay sinimulang iman-hunt ang taong gumawa ng kahayupan kay Joanna.
Dun na nagsimulang gumuho ang mundo ko, ako mismo ang magpapakulong sa lalakeng mahal ko. Lalakeng naging parte ng buhay ko sa loob ng pitong taon. Ako ba ang may kasalanan kung bakit ganun siya? Dahil ba nawalan na ako ng oras sa kanya? Inagaw siya sa akin, hindi ng ibang lalake o babae – pero ng drugs.
Nahuli nga si Xander nung araw ding iyon, kasama rin yong apat na tropa niya dahil nahulian sila ng Cocaine, Meth, Ecstacy at Marijuana. Matagal narin daw na minmatyagan ng PEDEA ang apat na kasama ni Xander. Patong patong na kaso ang isinampa kay Xander at talaga namang wala na siyang kawala pa. Nagkaroon nga ng paglilitis at nag-plea ang abogado ni Xander ng insanity pero mas nanaig ang hustisya.
“Derek, please tulungan mo naman ako. Di mo na ba ako mahal? Wala lang ba sayo yung 7 years na yun?” tugon ni Xander ng one time mag-usap kami.
“Mahal kita, pero wala nang magagawa yung pagmamahal ko para iligtas ka. Hindi ka nito maisasalba at maiahon sa kumunoy na ikaw mismo ang gumawa.”
“Derek, please naman oh.”
“Xander hanggang dito nalang yung ako’y sayo, ika’y akin. Wala nang ganun. Tuldukan na natin ang dapat tuldukan.”
“So iiwan mo ako dahil lang sa makukulong ako, sabi mo mahal mo ako. Sabi mo kahit anong mangyari walang iwanan.”
“Matagal ko na sana tong ginawa, kung di ko to gagawin mas masasaktan pa ako lalo. Hindi mo alam kung paano unti-unti akong gumuguho dahil sayo. Mahal na mahal kita at sayo umiikot ang mundo ko, ginawa kitang mundo ko, oh ano ngayon, edi tangay mo na lahat ng pagkatao ko, wala nang natira.”
Nakita ko ang pagpatak ng luha niya sa kanyang mga mata. Di ako nakapagpigil niyakap ko siya at hinalikan. “I’m sorry Derek.”
“Goodbye Xander. I’ll be back at tutulungan kita. I want the old you. I want the old Alexander Yuzon to be back in my arms again.”
Kahit wala na kami ay binibisita ko parin siya nun sa kulungan, para saan ba’t nagsimula kami bilang magkaibigan, kahit yun lang ang mapreserve. Sa bawat araw ay nakikita ko ang lumalalang kondisyon niya, may mga times na nagsasalita na siya mag-isa, tumatawa kahit wala naman nakakatawa at may mga times na bigla siyang sisigaw at mag-wawala. Nilipat siya sa mental asylum nang malamang mentally stable siya at sa kondisyon niya na yun ay pwede siyang makapanakit ng ibang inmate. Yun na yung naging epekto ng ibat-ibang drogang dumaan sa katawan niya. Dumating yung kinakatakutan ko 3 weeks after tuluyang makulong si Xander.
“Kuya, buntis po ako.” umiiyak na pahayag ni Joanna.
She was too young para maging ina, paano na lang ang mga pangarap niya. At ano ang mas nakakatakot doon? Nag-possitive si Xander sa HIV, ganun din si Joanna at ang magiging anak niya ay wala na ring kawala. Niyakap ko nalang siya noon habang patuloy siya sa pag-iyak. Nagpa-test rin ako noon at awa ng Diyos ay Negative ako sa HIV. Dahil nga sa mga di inaasahang pangyayari at nakikisabay pa ang humihirap na Med School, muntik na akong sumuko noon. Parang buhangin na yung buhay ko na tinatagay ng hangin. Naisipan kong sumama sa mga College friends ko noon na mag-bar para naman kahit papaano ay makalimutan ko ang mga nararamdaman ko. Sumama ako kahit alam kong may exam ako kinabukasan. Nagpakalasing ako that night, parang walang problemang nakipagsayawan sa kung kani-kanino sa dance floor. And then lumapit yung isang guy sa akin, Travis daw ang pangalan. He’s damn handsome yes, pero di ko ma-appreciate noon dahil sa attached na attached parin ako kay Xander. Kinaumagahan nagising nalang ako sa strange room, walang saplot at naka-yakap sa lalakeng kakakilala ko lang kagabi. It was already 8:30 noon at 11:00 mag-start yung klase ko at may exam pa.
“Fuck shit, ang tanga mo Derek.” tugon ko sa sarili ko, sakto namang nagising na yung lalake.
“Morning.” bati niya.
“Where’s my clothes?”
“You’re leaving?”
“I have too, I have a class at 11 and I’m late.”
“Breakfast muna tayo.”
Nakita ko na yung mga damit ko, nagbihis at kinuha yung phone ko. “No, I have to go.”
“What’s you’re name again?”
“Jan Derek Go Abarquez, search mo nalang sa social media. And you are?”
“Shaun Travis Diaz.”
“Ok I have to go.”
Hindi nga yun yung huling pagkikita namin ni Travis, ang ironic lang nauna pa kaming mag-sex kesa kilalanin ang isat-isa. Nalaman ko ngang isa siyang writer slash editor sa isang Publishing Company na pag-aari ng kapatid ng Daddy ko. Through him, mas gumaan yung pakiramdam ko at kahit papano ay nalilimutan ko si Xander. Naging madalas ang pagkikita namin, paglabas labas pag may time ako. Tinutulungan din niya akong magreview pag may exam ako, siya yung taga tanong. Nagsabi siyang manliligaw siya pero tinapat ko siyang di pa ata ako handa para dun dahil kaka-break ko lang sa partner ko. 7 years yun kaya hindi yun basta basta mabubura, tinapat ko din siya na kaibigan pa lang ang turing ko sa kanya at mahal ko pa ang ex ko. Kailangan ko lang ng diversion that time, ng makakausap at iintindi sa akin. Sinabi naman niyang handa siyang mag-antay, kaya pinabayaan ko nalang. Mas naging pursigido nga siya kaya naman parang mas nahuhulog ako sa kanya at nakikita ko ang sincerity niya. Ibang-iba siya kay Xander, he was really a boyfriend material. Di mo man masabing perfect na pero papangarapin mong makasama siya. May prinsipyo siya, malawak ang pananaw, matalino, may sense of humor, he has the authority to use the language, and beyond those alluring looks and physique is one hell of a man you want to be with till your hair turns grey. Napagdesisyunan ko na nga na sagutin siya after graduation, pero 3 weeks before graduation ay madalang na siyang nagpaparamdam. Hindi na siya yung dati, wala na yung lambing, wala na yung concern. It was just plain you and plain me. Nagtataka ako noon, gusto ko siyang tanungin kung anong nangyayari kung bakit siya ganun, pero wala akong karapatan para gawin iyon dahil nga – walang kami!
Dumating yung araw ng graduation ko, may honor man akong nakuha pero wala naman yung mga taong importante para damayan ako sa aking nakamit. It was just me and my Dad, no Xander, no Travis, just me! My mom died giving birth to me kaya naman ako nalang at si Dad ang magkasama. Di na uli nag-asawa si Dad noon after Mom. Yun na sana yung panahong sasagutin ko si Travis, pero wala siya, wala na. And then voila, nakita ko sa Facebook yung post ng aking pinsan na mage-8 mo’s palang na nakakabalik sa Pilipinas. It was just a photo actually, a photo that makes my broken heart shatter into pieces again. Of course magtatagpo ang landas nila doon, and goodness my cousin is damn hot too. Ang unang apo sa pamilya at ang panganay na lalake sa Pamilya Go at ang taga pagmana ng Distillery at ng Publishing Company, what do you expect Derek, syempre pipiliin niya yung better. “Sila na, kaya pala.” tugon ko nalang sa sarili ko.
Sabi ko nga Love when you’re ready not when you’re lonely. Paulit ulit ka lang masasaktan. Gawa sa salamin ang puso natin, hindi kayang hilumin ng kahit ano pag basag basag na ito. Of all the people na syosyotain niya ay ang pinsan ko pa, putang ina. I still remember the time na nag-meet kami ng pinsan ko, he was too enthusiastic na ikwento ang lalakeng nanliligaw sa kanya, kung gaano ito kasimpatiko at gwapo, kung gaano siya ka-perfect makasama habang buhay. And what the fuck men, iisang tao lang pala ang tinutukoy naming dalawa noon. We never mentioned names or show pictures lalo na pag di pa namin boyfriend – we fall in love with the same guy at the wrong place at the wrong time. Pinaglaruan lang ako ni Travis – to hell with the fuckbois, oh to hell with me too. Masarap umasa – lasang tanga talaga.
I passed the board after one year of continued training, I took my residency abroad and chose a combined specialization in Psychiatry and Neurosurgery. It took me fucking long years to master this craft at sa aking pagbabalik sa Pilipinas matapos ang ilang taon ay isang tao ang una kong binalikan – Xander.
Maraming taon na ang lumipas pero nasasaktan parin akong nakikita siya sa ganung sitwasyon. Payat na siya, he aged a lot, wala na yung mga mata na napaka-amo, yung mga labing nang-aakit, yung built niya. Ibang iba na siya, pero siya parin yung lalakeng minahal ko noon. Di na niya ako maalala at base sa Doctor niya ay nagiging repulsive na ang katawan niya sa mga medication niya. Hindi nakiki-cooperate ang system niya sa kahit anong treatment na gawin sa kanya. Tinatanong ko ang sarili ko kung kasalanan ko ba kung bakit siya nagkaganun? Kasalanan ba na iniwan ko siya nung mga panahon kung kelan kailangang-kailangan niya ako?
Kung di ko ginawa yun noon, baka natangay narin ako ng bahang dulot niya. I wouldn’t be the man I am right now, bumalik ako para tulungan siya. Malaki narin Xybrylle, anak ni Xander kay Joanna, nasa preparatory school na ito at tinutulungan ko silang mag-ina sa medication nila at sa pang-araw araw narin na gastusin nila. Naawa ako sa kanilang dalawa, they don’t deserve to suffer like this, di ko alam kung hanggang saan nila kakayanin. What does the future awaits with the kid, lalo pa at lalake ito at namana niya yung genes ng tarantado niyang ama – may itsura si Xybrylle at gifted ito kahit bata palang ito, namana niya ang mata ni Xander and a contaminated blood runs in the veins of the kid.
Maulan noon at nataon pang ako ang ER Doctor, naboboard ako, no surgery, no trauma cases, no lovelife. Buti nalang kamo at may mga gwapong medtech at nurses sa ospital kundi ako na mismo ang sumaksak ng scalpel sa dibdib ko. Hanggang sa may narinig na akong wang wang – “So this is it, finally.” tugon ko sa sarili ko at parang happy pa talaga akong may emergency case that night. Nakita ko nga ang ipinasok ng mga nurse na naka stretcher, duguan ang ulo at walang malay.
“Check the vitals.” sigaw ko.
Nilapitan ko ang pasyente at ginawa ang SOP for such cases. “Anong nangyari dito?” tanong ko.
“It was an accident, bigla siyang tumawid nabangga ko siya, sumalpok yung ulo niya sa gutter.” it was from someone with a familiar voice. “Cous, please iligtas mo siya.” tinitigan ko lang siya – cous? Iba yung rinig ko, parang Ahassss.
“Nurse pa-CT Scan to please, at antayin natin yung pamilya nito bago magperform ng any operation.” pahayag ko.
“Baka gusto mo tawagan yung pamilya ng nabangga mo.” tugon ko.
“Nagawa ko na they’re on their way, how was he?” tanong niya.
“Di pa natin masabi until such further tests and tomography results.”
“Alam kong kaya mo siyang isalba Derek, kaya dito ko siya dinala.”
Ngumiti lang ako just to remain calm at mapanatili ang composure ko. “Mamamatay tao ka na pala ngayon – cous.” binigyan diin ko talaga yung nahuli, nagulat siya sa sinabi ko.
“Derek please wag ngayon, isantabi muna natin yung personal issues nating dalawa. I’m so down right now, I felt guilty about it.”
“Please excuse me, I need to see the patient now.”
Nang dumating ang Nanay nung pasyente ay pinapirma ko na sila ng consent para maisagawa na ang operation. Napaka-kritikal ng lagay ng pasyente noon, hindi lang ulo niya ang napuruhan pati spine niya. Maling galaw mo lang, malalagutan siya ng hininga. Na-manage ko naman yung operation kahit sobrang kaba ko, grabe ang panginginig ng buong katawan ko parang 1st time ko sa operating room.
Sinabi ko nga sa pamilya niya at sa “pinsan.” ko narin na naging maganda naman ang takbo ng operasyon. Tinapat ko sila na in a coma ang pasyente at di namin alam kung kelan talaga ito magigising. Sa mga sumunod na araw ay panay parin sa pag-dalaw ang pinsan ko sa pasyente, at sa nakikita ko ay naguguilty talaga siya at parang di na nakaka-tulog. Napapansin ko ding tulala siya lagi at parang palaging nagugulat. Isinantabi ko na nga ang galit ko sa kanya at kinausap siya.
“Hey, can we talk? May coffee shop dito malapit.” tumango lang siya.
Nagtungo nga kami sa isang coffee shop at doon nag-usap ng masinsinan.
“So Ronan, kumusta ka naman?” tanong ko. Umiling lang siya, di siya makatingin sa akin ng deretso. “Ronan, you’re facing depression right now. You’re eyes can’t lie to me, anxiety issues are also present in your system. At pag nagtuloy-tuloy pa yan, baka mas malala na ang kababagsakan mo.” and then he broke down, yumakap siya sa akin at humagolgol na.
“Derek I’m sorry, di ko alam, I’m sorry.”
“It’s ok, past is past. It’s ok, iiyak mo lang yan Ronan at nang mabawasan din yang bigat sa dibdib mo. Sorry din, I’m such a brat. Kumusta na kayo, getting stronger?” tinignan niya lang ako.
“Wala na kami, kaka-break lang namin. He cheated on me, ginamit niya lang ako. Hindi siya makuntento sa isa lang.” nag-smile lang ako.
“Hay Ronan Joseph Go, tsk tsk tsk. You need a break cous, wag mong hayaan ang sarili mong magaya sa akin na ginawang mundo niya ang isang lalake.”
“How did you manage to overcome the pain?”
“I faced it, walang anumang pain killer or a drug na magbibigay ng placebo effect dito. Were breathing, we need to feel the pain to say were alive.”
“Di ko na ata kakayanin, Derek I’m a murderer now. How was he?”
“I’ll tell you the truth Ronan, himala nalang ang asahan natin. Diyos na ang bahala sa kanya, ipa sa-Diyos nalang natin ang lahat.”
Sinunod nga ni Ronan ang payo ko at nangibang bansa siya hindi para takasan ang nagawa niya kundi para hanapin ang sarili niya – nakikita ko na ang mangyayari sa kanya pag di pa niya ginawa ito. Brain dead na ang pasyente at ang mga aparato nalang ang bumubuhay sa kanya, kahit ganun ay di parin nawawalan ng pag-asa ang pamilya nito lalo na ang isang taong lubos na nagmamahal sa kanya. One time habang nagra-rounds ako ay naabutan ko doon ang bantay niya, nakatungo sa may bedside hawak hawak ang kamay ng pasyente. Abala ako sa paga-adjust ng dextrose niya ng mag-angat ng mukha ang lalake, halatang pagod at puyat – but nothings changed, andun parin yung mga mata niyang nangungusap.
“Doc.” tugon niya.
I just smiled at him.
“Ano pong development?” tanong niya.
Umiling nalang ako, nakita kong hinigpitan niya ang hawak niya sa kamay ng pasyente habang tinititigan niya ito.
“Ang swerte niya sayo no, bihira na ngayon yung taong ganyan magmahal.” tugon ko.
“Hindi, mas maswerte ako dahil dumating siya sa buhay ko.”
“Franco how long has it been? the last time we saw each other?”
Nag-smile siya bago sumagot, “14 years, maybe.”
“Bata pa tayo nun, and look at you now.”
“Look at you now Derek, ang layo na ng narating mo.”
“Di naman, natatawa nalang ako tuwing maalala ko yung mga panahong yun. Andaming ganap, andaming kalokohan.”
Tumawa na siya, after how many years narinig ko ulit yung tawang yun, kaya tumawa nalang ako. “Naalala mo yung time na na-guidance office tayo dahil nag-over the bakod tayo at magka-cutting class. Yun pa talagang SSC President ang pasimuno.”
“Gago, yun pa talaga ang naalala mo.” sabi ko.
“Bakit nga pala ulit tayo magka-cutting class nun?”
“Ewan ko sayo.” pagsisinungaling ko.
“Ewan mo oh ayaw mong sabihin.”
“Both.”
“Nag-cutting class tayo dahil manonood tayo ng sine, dahil 1st monthsary natin, memorable kaya yung araw na yun, 1st kiss din natin yun kaya. Di ba nga gusto mo ring mag-motel tayo nun?” sabay tawa niya.
“Hala siya ako talaga, ano ba Franco, past is past, bata pa tayo nun wag na nating ungakatin ang nakaraan.”
“Why we broke up? Why did we broke up?” tanong niya, mukhang seryoso siya.
“Franco gaya nga ng sabi ko bata pa tayo nun, hindi pa natin alam ang konsepto ng love. Parang laro lang sa atin ang lahat.”
“Pero minahal mo ba ako nun, dahil ako kahit 1 month and 15 days lang yun minahal kita.”
“Asus nagreminice pa talaga. But were friends right?”
“Bakit nga nag-break tayo, nakalimutan ko na kasi.”
“Ang kulit, oh sige. Ako yung nagloko, nakilala ko si Kyle na taga LSGH. At noon kasi mas gwapo siya sa iyo. I broke up with you February 14, nataong JS Prom natin, o masaya ka na?”
“Alam mo bang ang tagal kong nag-move on?”
“Franco, wag na nating ibalik ang nakaraan ano ba.”
“Eh paano kung paglaruan ulit tayo ng tadhana, paano kung….”
“Wag mo nang ituloy, di yun mangyayari Franco. Besides ang swerte mo kay Francis, at kitang kita ko kung gaano mo siya kamahal.”
Nagsmile na lang siya at matapos nun ay nakita kong nangingilid na yung luha sa mga mata niya. “Why?” tanong ko.
“Ang swerte ko sa kanya pero iniwan ko siya, how was that? Iniwan ko siya sa kagustuhan kong magka-pamilya, at sa span na kami pa ay paulit ulit akong nagsinungaling sa kanya. Ilang beses ko siyang niloko, ilang beses ko siyang sinaktan di na mabilang sa daliri ko. At ako pa yung may ganang hiniwalayan siya, eh ang mali lang naman niya ay minahal niya ako ng lubos kahit di ko masuklian o mahigitan yung pagmamahal na binibigay niya. Ngayon ko lang narealize ang tanga tanga ko na hindi ko agad nakita na sapat na pala siya para maging pamilya ko. I made him like this, kasalanan ko kung bakit nagkaganito siya. At gaya nga ng sabi mo, any moment now pwede na siyang mawala. I don’t want him to go Derek, hindi ko kakayanin. Uusigin at uusigin lang ako ng konsensya ko. Bakit ba saka lang natin alam ang worth ng isang bagay, ng isang tao pag nawala na sa atin ito?”
“Tinatanong ko nga rin yan sa sarili ko eh, pero kahit anong gawin natin nasa huli parin ang pagsisisi. You’re a good man Franco, I know that, this too shall pass, all the pain will go away – but Not Today of course.”
Niyakap ko siya at ako man din ay di ko na napigilang di umiyak. Naalala ko si Xander, putek. “Gusto mo bang kantahin ko yung kinanta mo sa harap ng klase 3 days after nating mag-break?” tugon ko. Tinitigan niya ako,ngumiti saka tumango.
“May gitara ako dito.” tumogtog nga siya.
I was wrong when I hurt you
Did you have to hurt me too?
Did you think revenge will make it better?
I don't care about the past
I just want our love to last
There's a way to bring us back together
I must forgive you
And you must forgive me too
If we wanna try to put things back
The way they used to be
'Cause there's no sense in going over and over
The same things as before
So let's not bring the past back anymore
After kung kumanta ay hinalikan ko siya sa noo, sincere friends kiss.
“I miss your voice.” tugon niya.
I just pat him at the back saka umalis na.
Isang taon ding na-coma si Francis at saktong isang taon matapos ang aksidente ay nagpasya na ang kanyang pamilya na tanggalin ang life support niya. Ang sakit sa aking part na ako pa talaga ang magtatangal ng mga aparato sa katawan niya. Parang ako yung nagdidiktang wala na siyang karapatang mabuhay. Matapos ko ngang gawin ang dapat kong gawin ay narinig na namin ang kinakatakutang tunog kasabay nito ang paghagulgol ng pamilya ni Francis.
Life is too short to rant, life’s too short to linger on the things unworthy of remembering. And life is too short to fall for the wrong guy.
“Derek salamat ha.” pahayag ni Franco.
“For what?”
“Para sa isang taong pagtiya-tiyagang gamutin ang hubby ko.”
“Wala yun, it’s my job. Kumusta?”
“Eto empty. I didn’t play my cards well, it was like a Russian Roulette, kung saan may bala yung napili kong barrel slot. Tangay narin ako Derek, wala na.”
“Meron pa yan, akala mo lang wala na.”
“Can you fix me?” saka nag-pacute.
“Wow, look. I can’t fix you, o kahit sino man. Ikaw lang yan, maghihilom din yang sugat mo Franco, it will just take time. Gaya nga ng sinasabi ko, love when you’re ready not when you’re lonely – it will get worse kung ginawa mo yung latter. Masasaktan lang yung mamahalin mo, dahil magiging panakip butas lang siya.”
“Sabagay.”
“Bye Franco.”
“Bye, kelan kita makikita ulit?”
“Andito lang naman ako.”
He just smiled.
Ngayon nga ay nagpapaka-busy ako sa pagtuturo sa Academe, bukod pa sa pagdu-duty ko sa ospital at sa mga counselling sessions namin ni Xander.
“Class, can you give me some drugs that induced a high sexual drive on the user, anyone?” may nagtaas naman ng kamay. “Yes?”
“Coccaine, MDMA, Methamphetamine and Designer Drugs.”
“Good, A more recent study in California by Dr. Richard Rawson and colleagues found that among outpatients in treatment for stimulant dependence, methamphetamine users reported significantly stronger associations than did cocaine users between their drug use and various sexual behaviors. Whereas 60 to 70 percent of methamphetamine users reported drug-induced increases in sex drive, fantasies, pleasure, performance, obsession, and unusual or risky sexual behaviors, 40 to 50 percent of cocaine users reported these effects. Now how does drug use in link with HIV?”
May nagtaas ulit ng kamay “Yes Mr. Rentegrado?”
“Unprotected sex sir, during the course na high sila at mataas ang libido.”
“And why?”
“Sigmund Freud Pleasure principle?”
“How?”
“I don’t know sir, haven’t done yet.” paliwanag niya habang nagkakamot ng ulo kaya nagtawanan ang klase.
Napangiti ako dun sa sagot niya.
“Ok ok I understand. Malaki ang epekto ng drugs sa pag-iisip ng tao lalo na kung stimulant drug ito. The results will be fascinating at first but the by product is really horrific. Stimulant drugs increases sex drives, nagagawa nila ang gusto nila, the hardness stays there, better orgasm and the pleasure making takes longer. Marami sa mga lalake ang ayaw mag condom, why is that?”
A girl raised her hand “Yes Ms. Quinto.”
“Nabasa ko po, it’s more pleasurable daw po pag skin to skin.”
“That’s right, at dahil dito ay mas tumataas yung risk nila sa HIV. You know class HIV AIDS is very alarming, yes sex is part of the cycle pero utang na loob practice safe sex. Madala na tayong lahat lalo na kung di natin pa kilala ng husto yung ka-sex natin. I’m bringing this topic to you guys para mamulat kayo at hindi para i-advocate ko ang kalaswaan. These are topics na dapat pag-ukulan ng pansin at di binabale-wala. At a young age dapat malaman niyo na ang tungkol rito kesa sa magsisi kayo sa huli. As of June this year, there are 841 new cases of HIV, 104 na doon ay nadevelop na into AIDS. HIV and AIDS are separate cards remember that, hindi porket may HIV ka na ay may AIDS ka narin – No. Theres always hope in everything, antiretroviral drugs can delay the virus but never cure it. Let’s face it as of today HIV is uncurable, immune system ang tinatamaan nito, para itong anay patago kung puminsala. Ang mga biktima nito ay kailangan ng support from us, it’s not airborne after all, hindi natin sila dapat pandirihan they need our support more than ever.”
“Sir totoo bang mga bakla ang may sakit nito?” tanong ng isa kong estudyante.
“No, it was just some form of stereotyping kahit sino pwedeng maka-kuha nito. Figures from Inquirer said, Of the new cases, 777 (92 percent) were acquired through sexual transmission, mostly men having sex with other men, which accounted for 690 cases or 89 percent. Homosexual contact was cited in 403 cases, bisexual contact in 287 cases and heterosexual contact in 87 cases. Injecting drug use accounted for 60 new cases, while the remaining four cases involved mother-to-child transmission. The latest figures brought to 4,643 the total number of HIV cases reported in the country from January to June this year, which included 622 AIDS cases and 291 deaths. Since 1984, there have been 34,999 HIV cases recorded in the country, including 3,174 AIDS cases and 1,822 deaths.”
“Sir nata-transfer po ba ang virus through kissing, saliva perhaps?”
“Loads of Saliva maybe, yung tone-tonelada. Common form of transmission, semen, blood, vaginal fluids, etc.”
“Dapat po bang mag-distribute ang government ng free condom bawat tao, gaya nung sa Olympics, hell they distributed 450,000 condoms.”
“Aantayin pa ba natin ang gobyerno para dun? I think not.”
“Kaya yung mga fuckbois jan, naku ewan ko nalang sa inyo. Pag ang condom nabutas Tatay ka bukas, pag ang baby umiyak wag kang kukurap kung walang pang gatas, aba’y hirap.” malakas na sabi ni Pat.
“Walang fuckbois kung walang fuck girls.” sigaw naman ng mga lalake kaya nagtawanan ang klase.
“Relax class, wag ganun ok. Tama si Ms. Quinto, hindi madali maging parent lalo na sa edad niyong yan. Mabigat na responsibilidad yun, paka-yolo kayo, mag-aral ng mabuti, kung di maiiwasang di makipag-sex, please magkapote kayo boys, ok?” sumang-ayon naman ang lahat.
“Sir, may boyfriend ka na?” tanong nung isang estudyante ko.
“Loko, ba’t mo natanong mag-aaply ka ba?”
“Hindi Sir, eto pong si Dwight single po baka po gusto niyo.” pang-aasar nila, kantyawan, hiyawan, kaya naman pulang pula na sa hiya yung bata.
“Binubugaw niyo ba siya, masama yan ha. He’s too young for me, para ko na nga yang pamangkin eh.”
“Eh si Sir Villanueva nalang kaya Sir, single yun.”
“Match maker na pala kayo ngayon ah, No, definitely not. Can I just say that I’m still in love with someone else?” hiyawan ulit ang klase.
“Uii si Sir.” pang-aasar nila.
“Ok class that’s all for today.”
Matapos nun ay umalis ako ng Campus at naisipan ko pang magtungo muna ng McDo dahil may dadaanan ako sa may Katipunan. Unang bumungad sa akin yung poster sa POP ng McDo. “Nagbago na ang Filling ko sa iyo.” natawa pa ako noon.
“Ako di parin nagbabago, ganun parin ang Filling ko.” tugon ko sa sarili ko.
Nag-order nga ako ng Mc Nuggets at Sprite Float saka umalis na. Ng papalabas na ako ay bigla namang may naka-bangga sa aking lalake kaya naman tumapon yung float sa suot kong white na polo.
“What the, ano ba are you blind?” bulyaw ko.
“Sorry sorry, di kita agad nakita.” sagot niya.
Gwapo nga bulag naman. Tinitigan ko siya mula ulo hanggang paa pero napukaw ako ng mga mata niya, misteryoso ito pero bakit ang lungkot. Medyo curly yung buhok niyang magulo, he has chinito eyes, matangkad, matipuno, may stubbles, may dimples – ok ok, hot siya and yummy mas yummy pa sa McNuggets ko. For the first time after 5 years naramdaman ko yung parang natutuyo yung lalamunan ko, yung bumibilis yung tibok ng puso kon, yung mga ipis sa tiyan ko nagpaparty na ulit – OO ipis talaga.
“Ah may extra polo ako sa Car, kunin ko nalang di ko pa yun nagagamit, sorry talaga.”
“No need, may pamalit din ako sa kotse ko. Ok I have to go.” naglakad na nga ako patungong kotse ko ng may marinig ulit ako.
“Wait.” nasa may pintuan na ako ng kotse ko at papasok na sana ako. “Yung panyo mo nahulog mo.”
“That’s not mine.”
“Ah sorry kala ko sayo, ahmm Martin nga pala.” sabay abot ng kamay niya.
Nakipaghandshake naman ako. “Derek.”
Nag-abot siya sa akin ng isang calling card. Dr. Kier Martin Ethan Abrahano M.D. “Call me if you need something para naman makabawi ako sayo.”
“You’re a Doctor?”
Nagsmile siya at shet para akong matutunaw na, yung dimples niya at yung pantay pantay niyang mga ngipin – ay shet talaga, bakit ganito ang nararamdaman ko? Bakit lord?
“Yes, why?” hindi na ako sumagot dahil mukhang nakita na niya yung nasa plate ko. “You’re a Doctor too?” masaya niyang pahayag, I just nod.
“What a beautiful world.” tugon niya, sana World nalang ako para ako yung beautiful, ako yung mundo niya. Kung may matres lang sana ako magpapalahi na ako sa kanya- lol, landi!
Sumakay na ako sa kotse ko at pagkasara ko ay dumungaw pa siya sa may bintana nito para kausapin ako. Wait, is he flirting with me?
“Wanna have some coffe, or lunch? My treat.”
“No, not today Dr. Abrahano, I need to visit someone. Maybe some other day, but definitely not today.”
“Text or tawagan nalang kita, can I have your calling card.” inabot ko naman sa kanya.
“Jan Derek Go-Abarquez MD, Psychiatry and Neurosurgery, cool, so pag nabaliw pala ako sayo, magagamot mo ako.” pahayag niya kasunod ng isang kindat at nakakalokong ngisi.
“That don’t buy me.” pinaandar ko na yung kotse saka nag-drive. Narinig ko pa yung huling sinabi niyang pasigaw.
“Date tayo one of these days, I’m single again.”
Umirap nalang ako sa hangin pero kinikilig na ako nun sagad hanggang bone marrow.
---
“Kumusta naman ang pag-pasok mo sa Publishing Company Dwight, ok ba?” tanong ni Sir Franco habang kumakain kami ng Steak sa isang mid-class restaurant.
Eto yung mga times na masaya ako lalo pag kasama ko siya, everytime na lalabas kami ay espesyal sa akin, nilalagyan ko ng kulay kahit wala lang ito sa kanya. I considered it date everytime.
“Ok naman po, mabait naman po silang lahat sa akin lalo na po si Sir Ronan.”
“Ronan?” pagtataka niya.
“Opo, Ronan Joseph Go.”
Tumawa lang siya. “What a small world, naka naman oo.”
“Bakit po, kilala mo siya Sir?”
“Nakilala ko lang siya sa sementeryo, he was Francis’ friend.”
“Ah.” may kurot sa pusong banggit ko.
“Kung ganun naman pala ay wala naman pala akong dapat ipag-alala.”
Uyy atleast nag-aalala siya. Kelan kaya, kelan kaya Sir na sa akin mo ibabaling yang paningin mo? Kelan kaya lalapat yang mga labi mo sa labi ko? Kung liligawan kaya kita makakamit ko kaya ang matamis mong OO? Mga katagang naglalaro sa aking isipan, dahil sa bawat araw na makikita ko si Sir ay nahuhulog ang loob ko sa kanya. Nagmamahal ako ng palihim.
“Kid, anong gagawin mo kung makita mo yung ex mo after 15 years?” tanong ni Sir.
“Ha?” pagtataka ko.
“Ikaw, tinatanong kita. Ano gagawin mo kung magkita kayo ng ex mo after 15 years. Yung ex mo na yun yung 1st love mo, 1st kiss at 1st heartbreak. Anong gagawin mo?”
“Ang tanong Sir, nung nakita ko ba siya nakaramdam parin ba ako ng kakaiba, yung mahal ko parin ba siya at ang pagdating niya ang bumuhay sa tulog kong puso.”
“Di ko alam eh.”
“Ang gulo mo Sir, ano nga?”
“Magulo nga, ah bahala na. Di naman na ako mahal nun eh.”
“Eh sino ba yun kasi, kilala ko ba?”
“Wag na, tapusin mo nalang yang kinakain mo bata at ng makapanood na tayo ng Suicide Squad. Sabik na akong makita si Harley Quinn.”
“Si Sir oh may pagkamanyak din.”
“Sira.”
“Sir, nagmahal ka na ba ng taong mas bata sa iyo?”
“Oo, si Francis, 3 years agwat namin.”
“I mean, 15 years ang agwat.”
“Mga kaedaran mo ganun ba? Hindi pa, I can’t imagine myself ending into that baka sabihin pa nilang Pedophile ako. Ba’t mo naman natanong may sugar mommy ka ba? Ikaw ah, pumapart-time ka na ata kid.”
“Sir naman hindi ah, nacurios lang ako.” pero deep inside ang sakit sakit na. Wala talagang pag-asa.
“Nga pala Sir, ang galing nung Psychology Prof namin grabe ang talino. Inaasar ba naman ako ng mga ka-klase ko sa kanya mga siraulo yung mga yun.”
“Sino Professor niyo?” tanong niya.
“Si Dr. Abarquez po.” umiinom siya noon at muntik na niyang maibuga yung iniinom niyang juice sa akin, naubo siya dahil nasamid. “Ok ka lang Sir?” sumenyas lang siya.
“Mukhang maganda siyang subject para sa Character Sketch Exercise na binigay mo Sir.”
“Wag, iba nalang.”
“Bakit naman?” pagtataka ko.
Nagkibit balikat lang siya.
“May nakwento ba siya sa inyo tungkol sa alam mo na – the past?”
“Wala Sir, puro lesson related lang stories niya nothing about personal. Bukod sa akin Sir ay may inirereto pa sila sa kanya.”
“Sino?” tanong niya.
“Ikaw.” nagulat siya sa sinabi ko pero nag-smile ito, mukhang type niya si Dr. Abarquez – hmmmmft angry face.
“Sira, eh anong sinabi niya?”
“He’s still in love with someone else.”
Yung ngiti sa labi ni Sir Franco ay biglang nawala.
“Tara kid, malapit nang magsimula yung papanoorin natin.”
---
One week ko na siyang pinagmamasdan, one week narin na nararamdaman ko yung strange feeling sa puso ko. Di ko alam kung bakit may nararamdaman akong kakaiba sa batang ito. Hindi love, hindi lust – I can’t explain, mahirap i-explain.
Parang bolang tumatalbog-talbog yung idea sa utak ko, it can be. Posible ang lahat, posibleng siya nga. 19 years na ang nakakalipas, at sakto he’s 19 years old too.
“Oh Ronan, kanina mo pa di ginagalaw yang pagkain mo. Is something bothering you?” umiling lang ako.
“Oh come on Ronan, hininga mo, utot mo, iling mo, alam ko lahat ibig sabihin niyan.”
“Ma, not today.”
“Balita ko umalis na si Travis sa Unit niyo the night of the accident.” pahayag ni Mama kaya tumango lang ako.
“How was he?”
“Wasted.” mabilis kong sagot.
“You’re not over him are you?”
“I’m over him, I just need time to bring back my composure.”
“Good, saan na ba siya ngayon?”
“After niyang magresign sa office, wala na akong balita sa kanya. May nakapag sabi lang na nasa probinsya daw ata siya, somewhere in Sta. Ana Cagayan.”
“Buti nalang talaga anak Negative ka sa HIV, look at Travis now – he’s lost, he’s a brilliant child but now he’s wasted.”
“Ma I think I found him.” out of the blue kong pahayag, nagkunot noo naman siya.
“Malakas ang kutob ko, I think I found my baby brother. Ma, 19 years na ang nakakalipas matapos siyang tangayin ng Yaya niya at di na natin nakita pa simula noon. Ma, I think nakita ko na si Baby Rogeth – oh well syempre hindi na siya baby.”
Nangingilid ang luha ni Mama noon, magkahalong gulat, saya, ibat-iba.
“Sigurado ka ba diyan? Ronan mahirap umasa mahirap mag-assume.”
“I’m not sure Ma, pero nararamdaman ko. May hawig siya kay Dad.”
“Gusto ko siyang makita.”
Kinabukasan ay dinala ko siya sa opisina.
“Arci pakitawag nga si Mr. Rentegrado.” tumango lang ang sekretarya ko. Mga ilang minuto pa ang nakakaraan ay pumasok na sina Arci at Dwight sa office ko.
“Ma, relax.”
“Sir pinapatawag daw po niyo ako.” banggit nung binata, bigla namang lumapit si Mommy sa kanya at niyakap siya ng mahigpit. Takang taka ang binata.
“Mam bakit po?” tanong niya.
“Ma, keep calm were not sure yet.” pahayag ko, patuloy lang sa pagyakap si Mommy sa binata.
“I’m sure I feel it, I sure, I’m a mother. Welcome back, you’re so back, thank you Lord.” emosyonal na tugon ni Mommy.
“Ma, were not sure yet.”
“Sigurado ako, siya yun. Siya.”
Kumalas yung binata sa pagkakayakap ni Mommy bago siya nagsalita.
“Ah mawalang galang na po ah, ano pong siya, ano po yung di pa sure? Naguguluhan po ako sa nangyayari.”
“You are my son, you’re back.” di ko na napigilan si Mommy sa sinabi niya, takang taka parin si Dwight sa kanyang narinig. Muling yumakap muli si Mommy sa binata at di maipinta ang mukha nito sa mga naririnig.
COMMENTS