By: Prince Zaire In that span of schooling, hindi mawawala yung mga hardships. Yung feeling na parang di ka papasa, yung feeling na pag grad...
By: Prince Zaire
In that span of schooling, hindi mawawala yung mga hardships. Yung feeling na parang di ka papasa, yung feeling na pag grade mo ay tres ay kontento ka na. Yung mga group works, na minsan may mga kababalaghang nangyayari most of the time. Mga di pagkakaunawaan, mga away bati moments, mga flings and hook-ups. Napansin ko noon, na sa tuwing magkakasama kami nina Haskel at Ivanca palaging tahimik si Haskel, which is not the usual for him. Siya kasi yung taong hindi nauubusan ng topics, ng ideas pero bigla siyang nag cool-down. Kaya nung nasa kwarto kami one night, I talked to him.“Is there something wrong Haskel?”
Umiling lang siya
“Bat ayaw mo akong kausapin, may nagawa ba akong mali?”
Tinignan niya ako. “Wala pa naman Aki, wala pa”
“What’s wrong with you, hindi ka naman ganyan dati ah. Asan na yung Haskel na madaldal, yung enthusiastic?”
“I’ve fallen for the wrong person at the wrong time. I’ve fallen for a guy who can’t love me back, I’ve fallen for a guy na kung saan ang mahal niya ay bestfriend ko. Bakit ka ganyan Aki, bakit patuloy mong pinapaasa ang isang tao? Bakit patuloy mong sinasaktan si Inno?”
“What do you mean?”
He gave me this quizzical look.
“Sorry”
“Punyeta Aki, wag mo kong idaan sa mga Justin Bieber lines mo, what do you mean? Sorry? Pucha Aki, is that the best in you?”
“Liwanagin mo kasi!”
“I’m with Inno last night, kumain kami sa Maginhawa area. I told him I like him, he just look at me and smiled”
#
“So Inno, bakit mo ako dinala dito?”
“Gusto ko lang ng matinong kausap Haskel, it’s quite some time na di ako uminom, saka gusto kong i-try yung food nila dito”
We ordered our food, siya he ordered a bucket
“Bakit, si Aki ba di matinong kausap?”
“Ni minsan di niya ko kinausap ng matino, ni minsan di kami lumabas ng ganito, palagi siyang pre-occupied, palagi siyang umiiwas, palaging biro ang tugon niya. Naiinggit nga ako sa closeness nila ng Kuya ko eh, para talaga silang magkapatid”
“Oo, nakwento nga niya sa akin about Kuya Jonas”
“See? I envy my brother for being so close with Aki. I envy Aki for being with my Mom from childhood up to now. I envy everything Inno has. Pero I also pity him, grabe din pinagdaanan niya”
“Is that all you want to talk about?”
“Hindi, mas malalim pa doon. I know you can understand me for this. Haskel, I’m having an identity crisis right now. Di ko na alam, parang di ko na kilala ang sarili ko.”
“Like what, bakla ka?”
“Ewan, kung ganun na nga yun, tang ina ano bang paki-alam ng lahat?”
“Inno, I also have a confession to make, I like you. I think I’ve fallen for you. The first time I saw you, iba na yung pintig ng puso ko. You make my day, you complete me.”
Medyo nabigla siya, he stared at me and smiled sabay inom sa bote niya.
“Hindi ka mahirap mahalin Haskel, mabuti kang kaibigan. Yun lang maibibigay ko sa iyo for now- Friendship. I’m in love with someone else, it might be unrequited at first pero matututunan din niya akong mahalin. I’ve fallen for Aki, mahal ko na ata siya. Hindi kumpleto ang araw ko kung hindi ko siya makita, mahawakan, marinig yung boses niya. Kaya kung bakla na ako sa lagay na ito, wala akong pakialam, mahal ko na siya”
#
“Nabigla ako sa sinabi niya, nasaktan, umasa na mamahalin din niya ako. Di ko pinansin si Ian sa mga ninja moves niya sa pag-aakalang mapapansin ako ni Inno. Umasa ako Aki, gaya ng pag asa ni Inno sa iyo. Naghintay ako Aki, gaya ng paghihintay ni Inno na lumingon ka kahit sandali lang”
“So kasalanan ko pa?”
“Oo, dahil manhid ka, dahil insensitive ka sa feelings ng iba, dahil paasa ka, dahil malandi ka”
“Wow ha, true friend!”
“Di bale nang masaktan ka sa talim ng aking salita, kesa naman i-comfort pa kita sa kasinungalingang gawa”
“I don’t see the point”
“Kasi tanga ka, kasi you believe that this feelings are all chemical, na ikaw lang ang responsible sa mga ginagawa mo. Sa tuwing nakikipag-landian ka in both sexes at nakikita niya, sa tingin mo di siya nasasaktan? Sa tuwing may lakad tayo at kasama siya at ayun pinipili mong umiwas at sumama sa iba, sa tingin mo di niya nahahalata?”
“Kasi di ko alam ang motive niya”
“Nagtanong ka ba? Do you even care to listen, to talk to him? Wala diba, kasi makasarili ka, kasi takot kang masaktan, kasi gahaman ka, gusto mo ikaw lang, ikaw lang palagi ang iniintindi”
Nasaktan ako sa mga sinabi niya, pero lahat iyon totoo. My tears started rolling down my eyes.
“Pagod na akong masaktan Haskel, pagod na akong mag-tolerate ng pain. Kotang quota na ako sa sakit, alam mo yan. Minsan umasa din ako, umasa din akong may magmamahal sa akin. Pero hanggang dun lang yun, hanggang dun lang. Umasa ako, nag-antay, nagmahal at nakalimutan ko nang mahalin din ang sarili ko. Now tell me, ako pa ang mali? Ako pa ang may kasalan na di ko alam ang feelings ni Inno para sa akin? I’m selfish, malandi? gahaman? Lahat na Haskel, sabihin mo na lahat. Pero kailanman, Inno doesn’t deserve me more than I deserve him”
He just gave me this beastmode look.
Simula noon di kami nag-iimikan ni Haskel, di nagpapansinan kaya nakahalata si Ivanca.
“Ano ba, ang awkward ah, may world war ba?”
Di kami sumagot, patuloy lang kami sa pagkain
“Nak nang teteng naman oo, hello, alien ba tong mga kasama ko, ano bang dahilan ng pag-aaway niyo, yung kagandahan ko ba? Naku, maliit na bagay”
“Ivanca, stop it – it’s Inno” tugon ni Haskel
“Ahyy, anong ganap girl, punyeta ako tong Mass Comm huli ako sa balita, punyeta talaga”
“I like Inno, Inno likes Aki and Aki doesn’t care at all”
“Ang taray, triangulo oh, putang ina niyo kayo, ang gagwapo niyong nilalang, kayo din pala magtitirahan, hiyang hiya naman ang matres ko sa inyo, edi wow, kayo na, abot na hanggang Banawe yang mga buhok niyo”
“Can you just be serious for a moment”
“Wag nga kayong mag-ingles, tangkilikin niyo naman ang sariling wika natin. Dahil ang taong di marunong magmahal sa sariling wika, daig pa ang sirena sa sobrang lansa. Mga sirena, mamatay na kayot lahat”
“Eh, kung unahin ka kaya namin”
“Mga friends, napakaliit na bagay yang pinag-aawayan ninyo – lalake. Nakakatawa noh, ang daling isettle niyan, diplomasiya.”
“What do you know about diplomacy?” galit na tanong ni Haskel
“Wag mo kong maganyan ganyan, Valedictorian kaya ako sa MakSci”
“At ako hindi?”
“Wag ka nga, moment ko to sa story no. “Negotiation” is the oldest, most common, and the simplest methods of settling international disputes as well as your dispute. It is recognized by the great majority of treaties of pacific settlement as the first step towards the settlement of international disputes. Most of the treaties make a failure to settle a dispute by negotiation a condition precedent to compulsory arbitration or judicial settlement. It is, therefore, not surprising that negotiation comes first in the list of means of pacific settlement of disputes stipulated in Article 33(1) of the Charter of the United Nations. Negotiation consists of discussions between the concerned parties with a view to understand the opposing positions and opinions and reconcile the differences. It is very suited to the clarification and elucidation of the opposing contentions. It is the most satisfactory means to settle disputes since it is a voluntary bilateral and self-help means; the parties are directly engaged in the process; intervention by any third party in the process is not necessary. Negotiations, however, do not always succeed in reaching solutions to disputes or differences between the parties. Thus, third parties interventions are needed to help the parties in reaching a settlement to their disputes and differences; here comes the importance of the other diplomatic methods of dispute settlement.”
Medyo napangiti ako dun sa sinabi ni Ivanca, totoo ngang matalino din siya. Ika nga, birds of the same feather eats the meatiest birds together.
“Oh, anong pinaglalaban mo?” tanong ulit ni Haskel
“Karapatan ko para sa lalake, na hinaharangan niyo dahil sa kabaklaan niyong mga hayop kayo, konti na nga lang ang gwapong lalake sa mundo, inuubos niyo pa”
“Shut up girl, or I’ll pluck your pubic hair”
“Tama na nga yan, Haskel, magbati na tayo, let’s not be pathetic ok, wag tayong mag-away dahil sa lalake, at ikaw naman Ivanca, you impress me”
“Hoy Aki ha, pag dumating ang apocalypse at wala na akong choice, ikaw nalang bibiyak ng virginity ko, malugod kong tatanggapin yang sandata mo at maging ina ng mga putragis na anak mo”
“Kilabutan ka nga sa sinasabi mo! Like what the hell”
“Seriously Ivanca? Virgin ka pa sa lagay na yan, eh ano nalang ginagawa ni Ethan sa iyo, pitik pitik lang?” pambabara ni Haskel
“Fuck you ka! Dalagang Filipina kaya ako” sabay taas ng middle finger niya.
Tapos nagtawanan na kaming lahat, and the dispute was settled until one time again. Third year, mostly kami na yung part ng annual exhibit. Pero nung 2nd year, na-feature na yung work ko ngayon naman its Inno. He invited Haskel & Ivanca sa opening ng exhibit. His artwork is a rustic type chair, mahilig siya doon pero iba yung upuan niya. It’s more than just a furniture, it’s like a sculpture, a real masterpiece. Professor Robles asked him kung ano ang ibig sabihin ng art niya at ano ang kaka-iba. Pinagmasdan ko yung upuan, at first wala naman kakaiba, until napansin ko yung hourglass sa may paa nito.
“So Mr. Vergara, what made you do this?”
“Love sir”
“Seriously? Enlighten me!”
“Sir naman, nasa backdrop na nga yung explanation eh” sabay kamot sa ulo niya
“So you’re expecting me to read that, oh come on Inno, basahin mo”
“Sir, nakakahiya eh, cheesy masyado”
“I don’t care, this is U.P, anong silbi ng academic freedom kung di mo naman pina-practice?”
“Yan tayo sir eh”
“Ayaw mo? Teka lang, De Vera, come here, pwede bang basahin mo sa akin ang write up niya” lumapit naman ako kay sir at akmang babasahin na ang write-up ni Inno pero pinigilan niya ako.
“Ah, ako nalang”
Nagsimula na nga siya
#
Matagal ko nang hinuhuli ang iyong mga mata
Matagal ko nang ina-antay ang mga matatamis mong ngiti
Nag-aantay sa panahon ko na umupo ka at magkwento
Dahil itong mga tenga ko ay handang makinig sa iyo
Kailan ba yung huling umupo ka at kinausap ako
Kailan ba yung huling tumawa ka at nagbiro
Yung mga panahon na gusto mo pa ako
Yung mga panahon na iniahon mo ako
Panahon na kinumpleto mo ang puwang sa puso ko
Bakit di mo magawang kausapin ako
Halika’t umupo at makikinig ako
Ngunit bakit napakalayo mo?
Bakit napaka taas mo?
Ano ba ang mali?
Ano ba ang wala?
Dahil ba ako’y abang lupa
At ika’y papawirin?
Wala akong paki-alam sa sasabihin ng iba
Gusto ko ay ang sasabihin mo lang
Maghihintay ako na ika’y maging akin
Ang oras mo ay akin
Puso mo ay akin
Sana ako nalang, bisig ko’y naghihintay
Nakita mo na’t lahat kaya ako nalang
Akin ka nalang sana, akin, at akin lang
“Ahemmmm, Aki oh, ikaw ata tong ina-angkin nitong mokong ah”
Nabigla ako sa pahayag ni Sir Robles, tinignan ko si Inno, he is just smiling. “Sir, pwede ba. It’s just a coincidence you know”
“I don’t think so, do you remember the portrait plate I gave you when you are in your first year? Sinabi ko na iguhit niyo ang sino mang tao na nagpabago sa inyo diba, you painted your Dad I remember, Inno painted you – so did I connect the dot?”
I shivered, para akong nanghina. Di ko kasi nakita yung artwork niyang iyon. Si Inno naman, parang sinisilaban yung pwet, pawis na pawis at di mapakali.
“Kung nagdududa ka, puntahan mo yung studio ng mga newbies andun nakasabit”
Pinuntahan ko nga, isinama ko si Ivanca.
“Asan si Haskel?”
“Nagwalk-out girl, di na-keri ang tagpo, grabe lang Star Cinema Tonette Jadaone lang ang peg. Ikaw na bakla, ikaw na maganda”
“Here we go again”
Walang tao sa studio noon, kaya pumasok kami. Nakita ko nga yung mukha ko dun sa dingding, pati kaluluwa ko kita. Nakatop-less ako dun sa portrait, yung pang-mowdel, half body lang.
“Ay oh, in-fairness Aki ha, ang hot mo diyan. Lahat ng tahong bubuka at maglalaway pag nakita yan. Pero paano niya nakuha yang form na yan, nagpose ka ba para sa kanya?”
“No, picture ko yan sa isang resort sa Laguna, kinuhanan yan ni Kuya Jonas”
“Kaya pala”
Tapos bigla nalang dumating si Inno.
“Ah eh, mauna muna ako girl ha, I think you need to talk. Hahanapin ko lang ang brokenhearted girl natin”
“Ahhhhh, I…. I’m sorry Aki”
“For what? Sa pagguhit sa akin? Sa paggawa mo ng upuan, sa pag-compose mo ng poem? For what Inno?”
“For loving you this much, pucha Aki, pansinin mo naman ako. Mahal kita. Naiinggit ako sa tuwing magharutan kayo ni kuya, sa tuwing may lumalapit sa iyong iba. Kasi sa tuwing ako ang lalapit lumalayo ka, tinataboy mo ako. Ano ba ang problema mo? Dahil ba hindi kita pinagbigyan noong una na nagka-interes ka sa akin. Ngayon I’m ready, I can give you everything. All the pleasures, the satisfaction, my heart, my life” tapos bigla niya akong hinatak at hinalikan sa labi, nabigla ako at naitulak ko siya.
“Tang ina Aki, aarte ka pa ba? Ano bang gusto mo?”
“What’s wrong with you? Akala mo ganun ganun nalang to lahat. Akala mo ba ganun ako kababaw, na sex lang ang habol ko? Na I’m just after your body? Hell no Inno, I’m better than that. Ganun pala kababa yung tingin mo sa akin. That’s not love Inno, it’s just your way to return the favour. Then I don’t need your payment either. Masaya na ako na nakikita kang pursigido sa pag-aaral, masaya ako na hindi nasasayang yung pagpapa-aral ng mga magulang ko sa iyo. Sana ituloy mo, sana matupad mo yung mga pangarap mo hindi lang para sa Nanay mo – kay Mama Cely kung hindi para din sa sarili mo. You are a good man Inno, you are the man that every girl dream of. Get a normal life Inno, being with me is not just a hell but a mess. Oo aaminin ko, na-attract ako nung una kitang makita, na-tempt ako seeing you in all your nakedness. Pero hanggang dun lang iyon, dahil nung nakita ko kung gaano ka ka-dedicated at focus sa mga ginagawa mo, humanga ako sa iyo at tumaas yung respeto ko. Hindi ikaw yung tipong binabastos at pang one night stand lang. Kaya Inno, let’s just be friends. Ok?”
Lumuluha na siya that time.
“Pero Aki, mahal na talaga kita”
“Lilipas din yan Inno, it takes time. Sorry kung pinaasa kita or kung pinaglaruan kita I didn’t mean it. Ibaling mo yang pagmamahal mo sa iba, balikan mo si Ginny yun yung nararapat”
“Parte ka na ng pangarap ko Aki, I can’t loose you now”
“We can be friends you know, andito lang ako susuporta sa iyo. Gawin mo akong inspirasyon para abutin yang mga pangarap mo. I’m letting you go for now, explore your boundaries Inno go and rock New York. Who knows, when I’m whole I can love you back”
“Can I ask you one last thing?”
“Sure, ano yun?” hindi na siya sumagot pa, lumapit siya ulit sa akin at hinalikan ako, Yung may emotions na this time. Yung hindi nagmamadali at ginusto naming dalawa. Lumaban din ako ng halikan at una ding bumitaw. I felt his erection, kaya bumitaw na ako baka kung saan pa mapunta, hindi naman na yun kasali sa freedom na ino-offer ni oble.
“Thank you Aki” he smiled and wink at me.
“Siraulo, hatid mo ako sa bahay, I need to see Yesha today and Mom is coming home”
“Andun din si Dad”
“Dad?”
“Ah sorry, si Sir Armand pala”
After that encounter, sinettle ko din yung di namin pagkaka-unawaan ni Haskel. Nakamove-on narin siya at sila na ngayon ng classmate niyang si Ian. Madali nalang lumipas ang mga araw at di namin namalayan naga-graduate na kami. Inno & I both graduated with Latin Honor, sina Ivanca at Haskel ayun Magna lang naman, maliit na bagay sa kanilang dalawa. After few months, Inno accepted the New York offer. Haskel studied Medicine in abroad, Ivanca accepted the offer sa isang Singaporean publishing company. Ako, I chose to run the business. Noong una, ok pa ang lahat madaming opportunities ang pumasok. Lalo na nung makilala ko ang businessman na si Henry. Mas nag-boom yung negosyo, lumawak yung network namin. Mas dumami yung kliyente, pero parang may kulang parin at pansin yun ng mga magulang ko.
“Anak, may problema ba?”
“Wala naman Dad, what made you think of that?”
“Kinakabahan ako Aki, para kasing bumabalik ang old you. Di ko na nakikita yung sarcastic side mo, yung palabiro, yung madaldal at may matabil na dila. Are you depressed or something, baka napapabayaan mo na yang sarili mo”
“Of course not Dad, I’m just busy with my career. Medyo napapagod lang minsan pero ito yung ginusto ko eh”
“You need a diversion anak, masyado nang monotonous yang buhay mo. Get a life, travel abroad, do your Masters, or magturo ka diba yun yung gusto mo”
“I’m ok Dad, don’t worry about me”
Pero three days after, umatake ulit yung sakit ko. Nanikip yung dibdib ko at di ako makahinga, tinawagan ko si Ate Yesha who is now a full pledge doctor that time to take me to the hospital. Alalang-alala ang lahat sa akin, lalo na si Dad. Di naman naka-uwi agad ang Mommy ko dahil nasa business trip siya, yung Ate Aina ko naman sa Skype niya lang ako nakita. Nagsimula nanaman akong ma-depress that time. Para kasing napaka-looser ko. Ang hina hina ko, lahat ng malapit sa akin umaalis. Si Inno, si Ivanca, si Haskel, si Mama Cely lahat na sila. Lahat na ng ka-batch ko may napatunayan na, ako wala- bilanggo parin sa negosyo namin. Nape-pressure ako sa mga nangyayari. Our College Dean offered me a job sa school na magturo while having a masteral, I turned down. Inno, offered me a job dahil mag-eexpand yung firm nila sa London – I also turned it down. Sinabihan ako ni Ivanca na sumama at manirahan na sa Singapore kasama niya dahil madami raw opportunities doon – di ako pumayag. Even an all expense trip to Boston from Haskel di ko kinuha. Gusto ko mapag-isa, gusto ko ako lang gumawa ng mga bagay na ikagaganda ng buhay ko. Nung magaling na ako, I decided to leave the business to my cousin Andrei at nagpaalam kay Dad na pupunta ako ng Cebu.
“Cebu? You’re not even familiar with the place, ano naman gagawin mo dun?”
“Dad, I need to do this, ok, don’t worry kaya ko na sarili ko”
Sa Cebu ko nakita yung kasiyahan. I started working as a part-time designer ng isang kilalang furniture maker. And part-time instructor sa isang kilalang Unibersidad doon. Nagtuturo din ako sa mga bata ng pagpipinta. Then after one year, I chose to go back to Manila at tapusin ang Masters ko. Dun ko naman nakilala si Jano.
He was young, wild and free that time. Biglang bumilis yung tibok ng puso ko nung makita ko siyang tumatakbo sa harap ng Vinzons Hall, paikot sa campus. Parang tinamaan ako, iba kasi yung dating niya. He was tall, makinis ang balat, may magandang set of eyes, nose & lips. Close to perfection, defined muscles, defined legs, matambok ang pwet. Yung tipo ko talaga. Sa tuwing Saturday ko lang siya nakikita sa Campus kaya I guess hindi siya dun nag-aaral. Then one time, wala kaming class on a Saturday kaya napag-desisyunan ko ding mag-jogging, then I saw him – sinabayan ko siya sa pagjo-jogging until mapansin niya ako. Then we stopped dun sa may tindahan malapit sa Arts & Letters building. Nagpahinga konti at bumili ng makakain.
“So, Hi! Im Jano, Jan Angelo de Quiroz Alcazaren, ikaw anong pangalan mo?”
“Aki, Achilles Jansen Azrael de Vera”
“Madalas ka dito?”
“Oo, dito ako nag-aaral, ikaw?”
“Saturday-Sunday lang, nakagawian ko nang tumakbo dito”
“Ilang taon ka na?”
“21, ikaw ba?”
“25 na ako”
“Di nga, mukha kang mas bata sa akin ah”
“Palabiro ka rin noh, nagugutom ako, tara kain tayo”
“Sige ba, treat mo?”
“Why not, come on, I’ll just get my car”
“Naks, mayaman”
Simula nga noon, mas napadalas ang pagkikita namin. We exchanged numbers, he call’s me every night, greets me “Good morning” or “Good night”, until uniti-unti na talaga akong na-fall sa kanya. Until one time,
“Aki, it’s been month’s since makilala kita, at sa konting panahon na iyon binago mo ang mundo ko, I think I’ve fallen for you, mahal na ata kita brad”
“Brad talaga?, alam ko naman na di ako mahirap mahalin eh, pero kung jino-joke mo lang ako, please naman oh, wag namang ganito”
“Seryoso ako Aki, pwede bang mag-apply na boyfriend mo?”
“You’re hired” as in ganun kabilis. Kasi nga, unang kita ko palang sa kanya na-fall na ako. Iba rin kasi yung ugali niya, napaka-jolly niya, napaka-gaan ng loob ko sa tuwing magkasama kami. And during our first monthsary, nag-surprise visit siya sa condo ko. Pagpasok na pagpasok palang niya, agad na niya akong sinunggaban ng halik. Maya-maya pa, ay unti-unti niya akong hinuhubaran hanggang pareho na kaming walang saplot.
Inumpisahan ko siyang romansahin, hinalikan ko ang leeg niya, pababa sa mga utong niya hanggang sa abs niya.
“Aaaaah, deym Aki, ituloy mo lang, ang sarap”
Yung sandata niya, tinutusok na ang dibdib ko, basa narin ito ng paunang katas. Niluhuran ko siya at hinawakan ang titi niya, foreign size mas malaki compared to Jonas, Ken & even Inno. Mahaba, maugat, mataba at parang kabute yung ulo, pulang pula pa. It’s also challenging kasi pataas yung pag-aari niya.
“Tang ina Aki, isubo mo na please” pagmamaka-awa niya
Sinunod ko naman siya na nagpa-ungol sa kanya
“Shit, aaaaaah, ang init ng bibig mo, ituloy mo lang”
Kahit nahihirapan ako sige lang ako ng sige sa pag-tsupa sa kanya. Kahit nabibilaukan ako at naduduwal. Sinubukan ko din siyang i-deepthroat na mas lalong nagpasigaw sa kanya. Sinabunutan niya ako at sinimulang i-mouthfuck, hanggang sa nagpalabas siya sa aking lalamunan- ang dami, lahat yun nalunok ko.
“Aaaah, fuck, aaaah, ang sarap nun” hinatak niya ako at nakipaghalikan sa akin kahit na malalasahan niya ang katas niya. He started playing my dick and balls. Pinaglaruan din ng dila niya ang mga utong ko, ang abs ko at pusod ko. Binuhat niya ako at inihiga sa kama, he started licking my ass hole. Tapos fininger na niya ito hanggang lumuwag. Matagal na din since my last penetration kaya alam ko na magiging masakit ito for me, lalo pa’t may lahing foreigner ang papasok.
“Hon, papasok na ko ha”
I just nod at him. Masakit talaga nung pinasok niya, ulo palang para na akong binibiyak sa dalawa.
“Aaaaah, shit Hon, masakit”
“Shsssssh, relax” tapos nakipaghalikan siya sa akin at nilaro ang titi ko habang dahan-dahang pinapasok yung ari niya sa kaloob-looban ko, hanggang sa masagad na niya. Nagsimula na siyang gumalaw, mabagal, mabilis, dahan-dahang hugot tapos biglang pasok. Ang sarap lang, para akong nasa alapaap. Noong una, doggy style kami, pero mas gusto niya yung nakaharap siya sa akin at nakikita niya yung reaction ko.
“Aki aaaah, I love you” tugon niya habang binabarurot niya ako, hinalikan ko lang siya bilang ganti
“I love you more”
Kaya naman mas binilisan niya pa ang pag-kadyot sa tumbong ko. Hanggang sa pareho naming di na nakayanan, “Aaaaah, Hon, malapit na ako, aanakan kita, aaaah”
“Sige lang Hon, bilisan mo, malapit narin ako” hanggang sa pumutok na nga ang mga katas namin, siya sa loob ko, ako nagkalat sa tiyan at dibdib ko. Hinalikan ulit niya ako ng hindi hinuhugot ang titi niya sa butas ko.
Nakatulog kaming dalawa na magkayakap at hubad. The next day, dinala ko siya sa bahay namin sa Laguna at pinakilala kay Daddy.
Natigilan siya nung makita niya yung mga pictures ko nung bata ako.
“Ang cute mo pala nung bata ka”
Narinig siya ni Daddy, “Sinabi mo pa iho, nung bata yan madaldal na yan at pala-away, ewan ko ba kung saan nagmana yan”
“Dad, shut up”
“May naalala tuloy ako nung bata ako, may inattendan kaming birthday party dito lang malapit sa inyo. Yung theme ng birthday party na iyon ay safari, kaya yung binili sa akin ng Mommy ko na costume ay Lion, so tuwang tuwa ako that time, pagdating namin sa venue, halos lahat kapareho ko, lion din, meron ding mga zebra, elephant, unicorn at iba pa. Pero yung naka-kuha ng attention ko ay yung batang naka-suot ng polar tiger. Napansin ko siya dahil siya lang yung kakaiba. I approached him, nakipagkilala “Hi, anong pangalan mo, ako pala si Angelo”, pero sabi niya “tigers & lions don’t get along you know” sabay belat sa akin. Napangiti niya ako, he then said again “may nakakatawa ba sa sinabi ko, o di mo naintindihan, can you go and get me an ice cream?”. So ako naman si uto uto, hinanap ko kung nasaan ang ice cream, kumuha ako ng dalawa at binigay sa kanya yung isa. “Oh ayan, friends na tayo ha” sabi ko, pero sumagot ulit siya “ano ba, hindi nga pwedeng maging magkaibigan ang leon at tigre, tanga ka ba talaga?” Mas lalong humanga ako sa kanya, mas lalong ginusto ko siyang maging kaibigan. Then dumating yung mommy niya, may hawak na balloon “baby, heres your balloon, we have to go, dali magpaalam ka na kay Casey”. Iniwan niya ako, at pumunta doon sa celebrant, saka siya bumalik sa akin at inabot yung balloon (helium balloon). “Ibibigay ko nalang sa Leon tong balloon na to” natuwa ako, inabot ko yung pisi, pero bigla kong nabitawan, nainis siya at hinampas niya ako “kasi eh, bakit mo binitawan” inawat siya nung Mommy niya at umalis na, umiyak ako noon, hanggang sa maka-uwi kami sa bahay namin. Umiyak ako hindi dahil sinaktan ako nung bata, pero dahil napakawalan ko yung isang bagay na mahalaga sa kanya”
“Ang corny mo, bakit mo sinasabi sa akin yan?”
Bumalik si Dad sa sala, matapos siyang umakyat sa taas. May dala dala siyang photo album.
“Hay naku Brady Armand, ano nanamang pakulo yan?”
“Ah Jano iho, nagkataon ba na ang bata sa kwento mo ay kamukha ng asungot na ito” sabay pakita sa picture ko na naka polar tiger costume na may whiskers pa talagang nakaguhit sa mukha ko, nagmukha tuloy akong si Naruto. Nabigla talaga ako, di ko maalala ang bagay na iyon. Napaluha na si Jano sa nakita niya.
“Sabi ko na nga ba ikaw yun eh, thank God I’ve found you” sabay yakap sa akin.
“Pagkakataon nga naman oo. Hay naku, tadhana. Alam mo ba Jano kung bakit di niya maalala yung panahon na yan. Kasi that same night, we almost lost him, after that party his heart broke down. Yan yung panahon na nag-agaw buhay siya”
I can’t contain my emotion, parang nag-sabwatan ang Universe to make all this. Napaka-swerte ko na I found the man who used to be a part of my past. Napakasaya ko na kasama ko siya, we used to travel a lot, both out of the country & here in the Philippines. Pinasok ko din siya sa company ko, since may aptitude din siya sa business. Isang taon din kaming ganun, may di pagkakaunawaan man minsan, pero nasosolve naman namin yun. Eh mahal ko eh. Hindi ko nakikita yung mga holes, yung mga flaws niya. Kaya lahat ng mga naririnig ko about Jano, I just ignored it.
Until one time I saw it with my own two eyes. Taga Pampanga siya, I know the place, pero not his exact address. Nagtanong nalang ako doon, because I wanted to surprise him. Pero ako ang nasorpresa, I saw him in there with a woman who is supposed to be I think 7 months pregnant that time, at may karga karga din si Jano na isang batang lalake na sa tingin ko ay nasa tatlong taong gulang na. Nung may dumaan sa kinakalagyan ng kotse ko, nagtanong ako.
“Ah, ate excuse me, kilala mo ba yung mga yun?”
“Sino ba, sina Jano ba at ang mag-anak niya? Oo, matagal na silang taga rito, pero ngayon lang talaga sila umasenso ng ganyan, bagong gawa lang yang bahay nila, sinuwerte ata sa trabaho yung lalake”
Parang gumuho yung mundo ko. All this time, puros kasinungalingan lang pala ang pinakita niya sa akin. All this time pinaglaruan niya lang ang feelings ko. Ginamit niya lang ako, for his greater good. Ang sakit pala, I never imagined to be his 2nd choice, to be his gold mine. I contacted my accountant friend at pina-check yung account ng company ko.
“My goodness Aki, kelan pa nagka-utang ang kompanya niyo, akala ko ba stable kayo, bakit andaming descripancies sa mga audits niyo, pag hindi niyo ma-settle yang utang ninyo sa bank, unti-unting babagsak ang kita ng kompanya mo- ano bang nangyari?”
“Sorry, Gem, tanga lang, ang tanga tanga ko lang”
Wala, parang mas nadurog pa ang mundo ko knowing that I’m dragging my Dad’s legacy sa kahihiyan. I’m so stupid, ang tanga ko talaga. It’s because of love. Nagpakalasing ako that night, hanggang sa di ko na kayanin. I declined all his call, all his messages. Nahihiya ako para sa sarili ko, I gave my heart to a man who doesn’t deserve even just a drop of love. I drove my way home kahit na susuray suray na ako, nakarating naman ako sa condo ko. Nadepress nanaman ako, then I decided to end my life.
Uminom ako ng gamot na lagpas sa dose na kaya ng katawan ko. I called Ate Yesh, bago pa man umeffect yung mga gamot.
“Hello Aki, ba’t ka napatawag, gabing gabi na? Wait, umiiyak ka ba?”
“Ate, ikaw na bahala sa lahat”
“Wait, Aki, Aki anong nangyayari”
Then bigla ko nalang naramdaman ang bilis ng tibok ng puso ko, at paninikip ng dibdib ko, hanggat di ko na masabayan pa ng paghinga ang pagbilis ng tibok ng puso ko, at unti-unti na akong nawalan ng malay. I saw a blankspace, I saw everything white, wala akong marinig, silence. Eto na ba to? Am I gone?
“Aki, Aki, gising! Andito na ako”
It was a familiar voice in a not so particular scene. Na-miss ko yung boses na iyon. I tried going back also, I tried opening my eyes. I did. Pagmulat ng mata ko, I saw Inno by my side, crying holding my hand. Tapos lumapit si Yesha.
“Thank God Aki, you’re back, we think we’ve lost you for good” then she hugged me while crying.
“How long I’ve been here?”
“9 days anak” tugon ni Dad
“Dad I’m sorry”
“Sssssssh, let’s not talk about it, all you need to do now is recover, andito na si Inno, your Mom & Ate Aina are on their way”
Tapos bigla nalang umentrada ang isang maingay na boses, “Hay naku, jusko lord, asan siya, pumanaw na ba, asan siya?”
Kahit mahina ako kailangang sagutin ko to “Hoy, Ivanca, grabe ka ha, nanggugulo ka nanaman”
“Beh, ano bang pumasok sa kokote mo at magpapakamatay ka, hotdog lang iyon, maliit na bagay”
“Hindi yun maliit tanga” sagot ni Haskel pagpasok niya sa pinto
“So kailangan palang may mangyari sa akin para magpunta kayong lahat, oh sa burol ko ha, walang aabsent”
“Kelan ba yun, at magpa-file pa ako ng leave?” sagot ni Ivanca.
“Ivanca” saway ni Haskel
“Hindi yun mangyayari, nandito na ako” banat ni Inno
“Ay grabe siya oh”
Nakarecover nga ako, pero Ate Ayesha told me na lumala yung condition ng heart ko dahil sa ginawa ko. Matagal bago ako nakamove on. Kung di dahil kay Ivanca di ako makaka-recover. I was really happy nung ikinasal siya at nagkaanak. About Inno? Bumalik siya sa New York, he has his life there and by the way may anak na rin siya – si Az but he is not good with Az’s Mom. Jano? Oh, he’s a ghost of my past, I settled everything before I flew sa states para magpagamot.
“Kumusta ka na?” tanong ni Jano.
“Humihinga pa naman”
“I’m sorry for everything Aki, but God knows minahal kita, gusto kong aminin lahat sa iyo noon, pero naduwag ako”
“You completed me, but then broke me Jano. Pinaniwala mo ako sa mga kasinungalingan mo, at ninakawan mo pa talaga ako. How dare you! What did I do? May nagawa ba akong mali sa iyo?”
“Wala Aki, minahal mo lang ako, yun lang ang ginawa mo”
“Akala ko iba ka, akala ko ikaw na, you made a mistake telling me you’ll take me to church and love me, na pinaniwalaan ko naman. Ang tanga ko lang. Now I’m enduring the pain that pain killers can’t cover. The fact that any time soon, pwede akong mamatay because of my foolishness”
“Patawarin mo ako Aki, di ko kayang mawala ka”
“Itigil na natin ang dramang ito, wala namang patutunguhan, I’m destined to live my life alone, nakatakdang mamatay na single, I’m not created to be somebody’s lover. Ayoko na, Jano just be a responsible father, at please, don’t use your charm to fool another one like me”
Lumuluha na siya noon, pero di ko alam kung totoo.
“I’m sorry”
“I just want to thank you for being a part of my life- goodbye”
“Pero mahal talaga kita”
“Di ako kayang buhayin ng pagmamahal na iyan”
Iniwan ko siya doon, sa same spot kung saan ko siya na-meet. And the next day, lumipad na ako papuntang America. At ngayon, nandito parin ako at nagpapagaling. Di parin ako iniiwan ng childhood friend ko – my heart condition. May forever yata kami.
Then on a Sunday, may biglang nagdoor-bell sa bahay namin. Pagbukas ko ng pinto, nakita ko ang isang pamilyar na lalake na may hawak-hawak na cute na batang lalake.
“Hi stranger, I’m Azrael, this is my Dad, Innocencio, and you are?”
“Diba baby, sabi ni Daddy, Inno lang ang itatawag mo?”
“Whatever Dad, ibaba mo ako”
Ibinaba na nga niya ang bata.
“Hey, stranger, you can’t speak?” tanong nung bata
I smiled at him “I’m not a stranger, I’m Achilles Jansen Azrael de Vera”
“What, we have the same name? I hate my father’s originality after all, I’m Simon Azrael Vergara, 4 years old,”
“You’re so cute”
“Can we go in? Do you have an ice cream?”
“Yeah, sure come in, I have an ice cream in the fridge, is it your favourite food?”
“Of course”
“Me too!”
“You look pale, are you sick stranger?”
“Ah, Az, just call me Tito Aki”
“Can I call you Dee?”
“Sure!”
“So Dee, are you sick?”
“Kinda, but I’m recovering”
“Good, can I have the ice cream now?”
“Teka lang ha, Yaya Bev, paki asikaso nga muna tong si Az, gustong kumain ng ice cream”
“Ang daldal niyang bata ano” pahayag ko kay Inno
“Oo, parang ikaw lang, kaya nga magkapangalan kayo eh, sana hindi kayo magka-ugali, sakit sa ulo yan pag nagkataon”
“Talaga lang ha, umayos ka. Bakit nga pala kayo napadalaw dito?”
“I want to see you, so kumusta yang puso mo?”
“Still beating”
“Is it my time now?” sabay kindat sa akin
I just smiled
“Akin ka na?”
I just smiled and nod. Napangiti rin siya, niyakap niya ako at hinalikan sa noo.
Nakita kami ni Az, “Are two guys supposed to hug and kiss each other Dad?” tanong ni Az na madungis na dahil sa chocolate ice cream na kinakain niya.
“Of course anak, were friends, in due time, you’ll understand it”
“Ok then”
“Ang kulit mo talaga, kanino ba to nagmana?” tugon ko
“Nung ginawa kasi yan, ikaw yung nasa isip ko, kaya siguro ganyan”
“Siraulo”
“Seryoso ako”
“Dee, come on, you go change your clothes, let’s go attend mass”
“Aki, I’ll take you to church”
I just smiled, at dun magsimula yung remaining 140 days ng buhay ko. Hanggang dito nalang, sana na-enjoy niyo ang kwento ko kahit mahaba.
COMMENTS