By: Jhayson Hi KM Readers, here’s the second part of my story. After nang successful launching ng new product namin especially sa area na ha...
By: Jhayson
Hi KM Readers, here’s the second part of my story.
After nang successful launching ng new product namin especially sa area na hawak ko, nagkaroon ng konting celebration. Andoon lahat ng Team at siyempre si Kenzo. Hindi ako masyadong naglasing dahil alam kong magdri-drive pa ako, mahirap na madisgrasya. Nasa kabilang dulo ng upuan si Kenzo na kahilera ko kaya diko siya natatanaw. Kwentuhan ng halo-halo about sa trabaho, personal life, tawanan. Then later, yung isang manager nagyaya nang umuwi kasi hanap na siya ng asawa niya. 10PM na noon kaya we decided to go home na rin. On the way sa hallway palabas, may umakbay sa akin sabay bulong “congratulations sa team”. Si kenzo, medyo lasing na at akay-akay ni Jovi, isa ring marketing assistant.
Ako: Oh! Congrats din! Mukhang dami mo nainom ah.
Jovi: Nakawalong redhorse yan sir!
Kenzo: Grabe! Ka naman sa walo, apat lang sir!
Di na ako umimik at tumungo na sa entrance ng bar. Nagpaalam na ang iba, yung iba nakisabay sa akin dahil iisa lang ang way namin, at isa doon si Kenzo at si Jovi na umaalalay parin sa kanya. Nang approaching na kami sa bahay nila Jovi.
Jovi: Sir, Paano si Kenzo?
Ako: Ako na bahala. Wag mo ihihiga at baka sumuka.
Jovi: Sige Sir salamat sa paghatid. Ingat sa pagmamaneho.
Ako: Yup! Thanks!
Tinungo ko ang bahay nila Kenzo. Memorize ko na mga bahay ng mga sumasabay sa akin dahil ilang beses na kapag umuulan ay inoofer ko sila ng ride. Pinarada ko na yung kotse sa harap ng gate nila Kenzo. Pinindot ko door bell nila pero parang walang tao. Siguro mga 10minutes din akong dumudungaw at nagtatawag ng attention para pagbuksan kami pero wala talaga. So idecided to bring him home dahil natatakot na rin ako sa lugar nila, walang street lights at di ako familiar sa daan if ever may mangyari sa akin. Tinawagan ko si Mama, yup I’m still living with my parents, at nagpaalam na may matutulog na workmate ko dahil sa sobrang lasing. Pumayag naman sila dahil malaki naman na daw ako to handle such situations. Inalalayan ko si Kenzo patungo sa kwarto ko, bungalow lang bahay namin, at nasa unahan ang kwarto ko, kaya madali ko lang siyang naisampa sa kama, medyo napalakas ata ang aking pagkakalapag sa kanya kaya nagising siya at napatayo bigla.
Kenzo: Asan ako! Oh Bro! (Namumula at nahihiya. Mukhang nabigla ng makita ako)
Ako: Oh! Gising ka pala, pinahirapan mo pa ako magbuhat sayu.
Mama: (Bigla pumasok sa kwarto ko) Kain muna kayo ‘nak huh, nakahanda na pagkain sa mesa, ikaw na bahala sa kanya at matutulog na kami ng papa mo.
Ako: Yup! Thanks Ma Goodnight.
Kenzo: Goodevening po Tita. (Tumango lang si Mama sa kanya, at tuluyan na niyang sinarado pinto, Kilala na ni Mama si Kenzo dahil may event noon na nainvite ko siya dito sa bahay)
Kenzo: Bro Sorry. Mag jeep nalang ako pauwi.
Ako: Ngek! Gabi na bro dito ka na matulog. Tara kain muna tayu.
Pinahiraman ko muna siya ng damit, shorts na pangmilitary, US military kasi uncle ko kaya meron ako, yung above the knee, at damit na sleeveless. Parehas kami ng type ng damit iba lang color and design.
Habang kumakain kami.
Kenzo: Bro Sorry talaga sa istorbo.
Ako: Bro ok lang. Feel at home. Bat ka ba naglasing kasi?
Kenzo: Wala na kami ni Aira (gf niya). Nagloko bro! nahuli ko sila ng bestfriend niya sa bahay nila naghahalikan! Sakit bro!
Ako: Ako nga hinalikan mo bro? (biro ko sa kanya, pero hindi niya ako sinagot)
Kenzo: Anyway! Kung di kami para sa isat isa edi hindi (pero nakita ko na tumulo ang luha niya)
Ako: Positive Reinforcement! Bro (sabay akbay sa kanya, magkatabi kasi kami kumain). Wag ka nga umiyak, nawalan ka na pero nandito pa kaming mga friends mo nagmamahal sayo.
At bigla nalang siya yumakap sa akin at umiyak pa more. Feeling ko that time habang nakayakap ako sa kanya eh boyfriend ko siya na kailangan ko icomfort. Parang lumakas yung tibok ng dibdib ko, natulala bago ko siya niyakap fully. Hindi ko alam parang may kilig factor akong naramdaman. Siguro mga 10minutes ko siyang kinomfort. After that naghugas na ako ng pinggan at tinulungan niya ako. Binigyan ko din siya ng toothbrush para makapagsipilyo. Habang nagliligpit ay nasa isip ko padin yung mga naramdaman ko kanina noong yakap yakap niya ako parang cloud 9 ba!. Kumuha ako ng tubig sa ref para uminom, siya noon ay nasa likod ko inaantay ako para sabay daw kami pumasok sa kwarto.
Kenzo: Bro salamat at nanjan para icomfort ako.
Ako: Walang ano man, gusto mo tubig?
Kenzo: Nope, Im ok. (Nilapitan niya ako at biglang malapit na mukha niya sa akin)
Ako: Bakit? (Nilayo ko bigla ang mukha ko para maramdaman niya na akward yun sa akin)
Pero sinandal niya ako sa pintuan ng ref, humawak siya sa pisngi ko at hinalikan. Di ko alam kung ano itong nararamdaman ko, di ko alam kung itutulak ko ba siya o hahayaan nalang. At kilig ang naramdaman ko, ito ba ay LOVE? Pero mali, lalaki kami pareho. At never ko inimagine magka boyfriend o kahit clingy things sa lalaki—maiba nalang kung LIBOG kagaya nangyari sa amin sa office. Nagpatuloy siya ng halik sa akin, at ganun na rin ako sa kanya—ng bigla ko narinig na may pintuang nagbubukas, tinulak ko siya at sabay sabing tara na sa kwarto. Nakasalubong namin si mama may kausap sa cellphone. Tumungo na kami sa kwarto. In-on ko yung TV at sinabing manuod muna siya at maliligo lang ako. After ko maligo, gusto din daw niya maligo, kaya pinahiraman ko siya ulit ng BathTowel. After niya maligo nabutan niya ako naglalaptop visiting my social media accounts. In-off niya TV at sinabing sayang daw kuryente di nman daw ako nanunuod. Bubble thought ko pati pa ba yun concern niya.
Kenzo: Tulog na bro! Maaga pa tayo bukas!
Ako: Sabado bukas! Adik. Matulog ka na kung gusto mo.
Kenzo: Maaga mo pa ako ihahatid.
Ako: Ngek! (Sinara ko na ang laptop ko at tumabi sa kanya)
Iisang kama lang kami kaya malamang talaga katabi ko siya, tig-isa kami ng kumot pero. Iniisip ko parin yung mga nangyari, and I concluded na baka nadala lang siya kaya yun, at may halong alak pa, just to comfort my feelings at makatulog na ako. Before ko pa maipikit ang mga mata ko’y bigla niya ako niyakap at pinatong ang ulo sa dibdib ko na para kaming magasawa. Sinakyan ko nalang ang trip niya dahil baka sa heart break niya. Walang nangyari sa amin. At niyakap ko na rin siya at nakatulog na kami.
Kinaumagahan. Nagising akong magisa na sa kwarto. Tinignan ko phone ko kung ano oras na, it was around 9am. A text message from Kenzo: “Bro thanks sa comfort, ‘di na kita ginising parang mantika ka kasi matulog, kala ko pa namn ihahatid mo ako hehe joke, I saw your mom and dad drinking coffee at nagpaalam na sa kanila, pinakilala ako ng mama mo sa papa mo. Nahiya tuloy ako. Anyway I’m home Salamat again!”
I thought doon na natapos dahil siguro naibsan na yung pain na nararamdaman niya at nagamit lang ako noong gabing iyon. But I was totally wrong. Monday morning, pag pasok ko sa office I saw a letter sa desk ko, royal blue yung color ng papel. At may header na “from Kenzo with <3”.
After nang successful launching ng new product namin especially sa area na hawak ko, nagkaroon ng konting celebration. Andoon lahat ng Team at siyempre si Kenzo. Hindi ako masyadong naglasing dahil alam kong magdri-drive pa ako, mahirap na madisgrasya. Nasa kabilang dulo ng upuan si Kenzo na kahilera ko kaya diko siya natatanaw. Kwentuhan ng halo-halo about sa trabaho, personal life, tawanan. Then later, yung isang manager nagyaya nang umuwi kasi hanap na siya ng asawa niya. 10PM na noon kaya we decided to go home na rin. On the way sa hallway palabas, may umakbay sa akin sabay bulong “congratulations sa team”. Si kenzo, medyo lasing na at akay-akay ni Jovi, isa ring marketing assistant.
Ako: Oh! Congrats din! Mukhang dami mo nainom ah.
Jovi: Nakawalong redhorse yan sir!
Kenzo: Grabe! Ka naman sa walo, apat lang sir!
Di na ako umimik at tumungo na sa entrance ng bar. Nagpaalam na ang iba, yung iba nakisabay sa akin dahil iisa lang ang way namin, at isa doon si Kenzo at si Jovi na umaalalay parin sa kanya. Nang approaching na kami sa bahay nila Jovi.
Jovi: Sir, Paano si Kenzo?
Ako: Ako na bahala. Wag mo ihihiga at baka sumuka.
Jovi: Sige Sir salamat sa paghatid. Ingat sa pagmamaneho.
Ako: Yup! Thanks!
Tinungo ko ang bahay nila Kenzo. Memorize ko na mga bahay ng mga sumasabay sa akin dahil ilang beses na kapag umuulan ay inoofer ko sila ng ride. Pinarada ko na yung kotse sa harap ng gate nila Kenzo. Pinindot ko door bell nila pero parang walang tao. Siguro mga 10minutes din akong dumudungaw at nagtatawag ng attention para pagbuksan kami pero wala talaga. So idecided to bring him home dahil natatakot na rin ako sa lugar nila, walang street lights at di ako familiar sa daan if ever may mangyari sa akin. Tinawagan ko si Mama, yup I’m still living with my parents, at nagpaalam na may matutulog na workmate ko dahil sa sobrang lasing. Pumayag naman sila dahil malaki naman na daw ako to handle such situations. Inalalayan ko si Kenzo patungo sa kwarto ko, bungalow lang bahay namin, at nasa unahan ang kwarto ko, kaya madali ko lang siyang naisampa sa kama, medyo napalakas ata ang aking pagkakalapag sa kanya kaya nagising siya at napatayo bigla.
Kenzo: Asan ako! Oh Bro! (Namumula at nahihiya. Mukhang nabigla ng makita ako)
Ako: Oh! Gising ka pala, pinahirapan mo pa ako magbuhat sayu.
Mama: (Bigla pumasok sa kwarto ko) Kain muna kayo ‘nak huh, nakahanda na pagkain sa mesa, ikaw na bahala sa kanya at matutulog na kami ng papa mo.
Ako: Yup! Thanks Ma Goodnight.
Kenzo: Goodevening po Tita. (Tumango lang si Mama sa kanya, at tuluyan na niyang sinarado pinto, Kilala na ni Mama si Kenzo dahil may event noon na nainvite ko siya dito sa bahay)
Kenzo: Bro Sorry. Mag jeep nalang ako pauwi.
Ako: Ngek! Gabi na bro dito ka na matulog. Tara kain muna tayu.
Pinahiraman ko muna siya ng damit, shorts na pangmilitary, US military kasi uncle ko kaya meron ako, yung above the knee, at damit na sleeveless. Parehas kami ng type ng damit iba lang color and design.
Habang kumakain kami.
Kenzo: Bro Sorry talaga sa istorbo.
Ako: Bro ok lang. Feel at home. Bat ka ba naglasing kasi?
Kenzo: Wala na kami ni Aira (gf niya). Nagloko bro! nahuli ko sila ng bestfriend niya sa bahay nila naghahalikan! Sakit bro!
Ako: Ako nga hinalikan mo bro? (biro ko sa kanya, pero hindi niya ako sinagot)
Kenzo: Anyway! Kung di kami para sa isat isa edi hindi (pero nakita ko na tumulo ang luha niya)
Ako: Positive Reinforcement! Bro (sabay akbay sa kanya, magkatabi kasi kami kumain). Wag ka nga umiyak, nawalan ka na pero nandito pa kaming mga friends mo nagmamahal sayo.
At bigla nalang siya yumakap sa akin at umiyak pa more. Feeling ko that time habang nakayakap ako sa kanya eh boyfriend ko siya na kailangan ko icomfort. Parang lumakas yung tibok ng dibdib ko, natulala bago ko siya niyakap fully. Hindi ko alam parang may kilig factor akong naramdaman. Siguro mga 10minutes ko siyang kinomfort. After that naghugas na ako ng pinggan at tinulungan niya ako. Binigyan ko din siya ng toothbrush para makapagsipilyo. Habang nagliligpit ay nasa isip ko padin yung mga naramdaman ko kanina noong yakap yakap niya ako parang cloud 9 ba!. Kumuha ako ng tubig sa ref para uminom, siya noon ay nasa likod ko inaantay ako para sabay daw kami pumasok sa kwarto.
Kenzo: Bro salamat at nanjan para icomfort ako.
Ako: Walang ano man, gusto mo tubig?
Kenzo: Nope, Im ok. (Nilapitan niya ako at biglang malapit na mukha niya sa akin)
Ako: Bakit? (Nilayo ko bigla ang mukha ko para maramdaman niya na akward yun sa akin)
Pero sinandal niya ako sa pintuan ng ref, humawak siya sa pisngi ko at hinalikan. Di ko alam kung ano itong nararamdaman ko, di ko alam kung itutulak ko ba siya o hahayaan nalang. At kilig ang naramdaman ko, ito ba ay LOVE? Pero mali, lalaki kami pareho. At never ko inimagine magka boyfriend o kahit clingy things sa lalaki—maiba nalang kung LIBOG kagaya nangyari sa amin sa office. Nagpatuloy siya ng halik sa akin, at ganun na rin ako sa kanya—ng bigla ko narinig na may pintuang nagbubukas, tinulak ko siya at sabay sabing tara na sa kwarto. Nakasalubong namin si mama may kausap sa cellphone. Tumungo na kami sa kwarto. In-on ko yung TV at sinabing manuod muna siya at maliligo lang ako. After ko maligo, gusto din daw niya maligo, kaya pinahiraman ko siya ulit ng BathTowel. After niya maligo nabutan niya ako naglalaptop visiting my social media accounts. In-off niya TV at sinabing sayang daw kuryente di nman daw ako nanunuod. Bubble thought ko pati pa ba yun concern niya.
Kenzo: Tulog na bro! Maaga pa tayo bukas!
Ako: Sabado bukas! Adik. Matulog ka na kung gusto mo.
Kenzo: Maaga mo pa ako ihahatid.
Ako: Ngek! (Sinara ko na ang laptop ko at tumabi sa kanya)
Iisang kama lang kami kaya malamang talaga katabi ko siya, tig-isa kami ng kumot pero. Iniisip ko parin yung mga nangyari, and I concluded na baka nadala lang siya kaya yun, at may halong alak pa, just to comfort my feelings at makatulog na ako. Before ko pa maipikit ang mga mata ko’y bigla niya ako niyakap at pinatong ang ulo sa dibdib ko na para kaming magasawa. Sinakyan ko nalang ang trip niya dahil baka sa heart break niya. Walang nangyari sa amin. At niyakap ko na rin siya at nakatulog na kami.
Kinaumagahan. Nagising akong magisa na sa kwarto. Tinignan ko phone ko kung ano oras na, it was around 9am. A text message from Kenzo: “Bro thanks sa comfort, ‘di na kita ginising parang mantika ka kasi matulog, kala ko pa namn ihahatid mo ako hehe joke, I saw your mom and dad drinking coffee at nagpaalam na sa kanila, pinakilala ako ng mama mo sa papa mo. Nahiya tuloy ako. Anyway I’m home Salamat again!”
I thought doon na natapos dahil siguro naibsan na yung pain na nararamdaman niya at nagamit lang ako noong gabing iyon. But I was totally wrong. Monday morning, pag pasok ko sa office I saw a letter sa desk ko, royal blue yung color ng papel. At may header na “from Kenzo with <3”.
COMMENTS