By: Anonymous Nakuha ko lang sa isang paborito kong pelikula. Ginawan ko lang yung mga gusto kong mangyari. Hays, kakaboring, di ko na a...
By: Anonymous
Nakuha ko lang sa isang paborito kong pelikula. Ginawan ko lang yung mga gusto kong mangyari. Hays, kakaboring, di ko na alam kung ano pa ba ang pwede kong gawin. Pagod na rin yung mga daliri ko kakapindot ng tiklado. Hindi pala ganung karami ang nalalaman kong music.Kakaibang pakiramdam ang idinulot saken ng pakikipagkilala kay Lyndon. Hindi ko inaasahan na muling manunumbalik ang pakiramdam na akala ko ay naalis na ng tuluyan sa loob ko. Noon pa man ay nagkakaroon na ako ng interes sa kapawa ko lalake pero pinipilit ko itong paglabanan. Una, hindi pwede sa mga magulang ko at isa pa, pamilyado na akong tao ngayon kaya hindi ko na nabigyan ng pagkakataon ang mga ganitong bagay. Pero nung makilala ko si Lyndon ay parang nanumbalik ang lahat saken. Ibang iba kasi ang dating nya. Ngayon lang kasi ako nakatanggap ng ganoong uri ng atensyon mula sa isang taong kakakilala ko pa lang.
"Hon, the dinner is ready. Ikaw na lang ang hinihintay ko." sabi ni Yzza habang ako naman ay nasa kabilang linya ng telepono at nagdadrive pauwi.
"Oh! I'm sorry hon, I almost forgot. I'm on my way home, kumain ka na lang. I'm gonna be late so don't wait up ok?" sabi ko sa asawa ko. Putcha! Nakalimutan kong nagprepare pala sya ng dinner for the two of us. Ilang beses na akong nalate sa dinner namen kaya baka galit na yun. Babawi na lang ako.
"Hurry home, ok?" sabi nya
"I'll try my best hon, kiss the kids for me."
"Okey! I love you." si Yzza
"Our love is forever."
"Always has been." sabi nya
"Always will be." ganti ko
Pinaharurot ko ang sasakyan para mas mabilis akong makauwi ng bahay. Pero talagang late akong nakarating. Sosorpresahin ko sana si Yzza sa pagdating ko kaya pumasok ako ng tahimik sa aming kwarto. Pero pagpasok ko ay ako ang nasorpresa.
"Putcha! Mukhang ready ang asawa ko ah." bulong ko sa sarili, nang makita ko ang kanyang mga saplot na nakahilera sa sahig ng aming kwarto.
Isa isa ko itong pinulot. Pagdampot ko ng panty nya ay agad ko itong inamoy. "Ambango talaga." sabi ko. Kumislot ang alaga ko matapos kong amuyin ang underware nya.
Inilagay ko sa side table ang kaniyang mga saplot. Tsaka ako naghubad rin ng suot ko. Wala akong itinira. Nang hubo't hubad na ako ay tsaka ako pumunta ng banyo at doon ay tumambad saken ang balingkinitan pa ring katawan ni Yzza. Ang matambok nyang pwet. Ang makinis nyang likuran. Ang paghaplos nya ng kaniyang kamay sa kanyang sariling katawan ay nakapagbibigay saken ng ibayong init.
Ang pag-ibig nyang hindi ko nagawang talikuran, sa kabila ng itinatago kong lihim sa aking pagkatao. Ang kabuuhan nya. Ang nag-iisang babaeng minahal ko ng totoo. Ang napakagandang babaeng walang katumbas. Ang pinangakuan kong pangangalagaan ko sa hirap at ginhawa. Sasamahan ko hanggang huli. Ang isinumpa ko sa harap ng dambana ng Diyos na mamahalin ko habang buhay. Si Yzza ang pinakamamahal kong asawa.
Nilapitan ko sya at agad na niyakap mula sa kanyang likuran. Nagulat sya sa aking ginawa.
"Ayy! Hihihi. Hi hon." sabi nya nang nakangiti pagkatapos ay humalik sya saken.
"Hi, hindi na ako makapaghintay eh. I wanna make it up to you." sabay halik ko ulit sa kanya. "I'm sorry for missing dinner." dugtong ko pa.
"It's ok honey, I love you." sabi nya.
"Our love is forever."
"Hihihi, It's always has been." sabi nyang may kasamang hagihik.
"Always will be." huli kong sambit sa kanya bago ko sya araruhin ng halik sa kanyang buong katawan.
Mula sa leeg papunta sa kanyang hinaharap. Pababa sa kaniyang tiyan. Napasandal sya sa pader ng banyo nang iangat ko ang kaliwang binti nya para ibuka ang kanina ko pa pinananabikang kaselanan nya. Inamoy ko muna ito.
"Ambango hon, sarap kainin." sabi ko
"Go ahead, para sa'yo talaga yan." sabi nya tsaka ko inumpisahang lasapin ang sarap ng kanyang hiyas. "Ahhh hon, sige pa." ungol nya.
Matapos kong gawin iyon sa kanya ay sya naman ang kumilos upang ako naman ang paligayahin. Hindi na sya nag-atubili pa at agad syang lumuhod sa harap ko at isinubo nya ang alaga ko. Pagkatapos nyang gawin iyon ay tsaka sya muling tumayo at isinandal ko sya sa pader. Iniangat kong muli ang kaliwang binti nya. At sa kalagitnaan ng gabi ay nagsimula kami ng labang hindi namen pinagsasawaang gawin.
Kinaumagahan ay tanghali na akong nagising. Napabalikwas ako nang mapansin kong huli na pala ako sa trabaho. Si Yzza kasi eh, naka kondisyon kaya naman talagang napuyat ako. Pagkatapos namen sa banyo ay nasundan pa iyon ng ilang ulit pa pagdating namen sa kama. Kaya heto, napasarap ang tulog ko.
Bumaba ako sa kusina. Agad kong nakita si Yzza na naghahanda ng alamusal. Nasa mesa na ang dalawa kong anak na handa na sa pagpasok sa school.
"Good morning, my happy home!" sigaw ko sa lahat.
"Good morning dad!" sabay sabay nilang sigaw.
"Yes! It's a good morning, but we're not happy." sabi ni Dalton ang panganay kong anak. 8 years old na sya.
"Why! What's the problem? Is there any?" tanong ko.
"Yup, there's always a problem. 'Coz we have to go to school again and again." sabi nya na ikinatawa naming mag-asawa.
"We like school kuya, don't we?" sabi ng bunso kong si Phoebe na ngayon ay 5 years old na at nasa kinder.
"Nope, we don't like school baby. Keep that in mind ok." buyo ni Dalton sa kanyang kapatid.
"Anak, sinisindikato mo na naman yang kapatid mo. Hahaha wag ka nang magpakampi. Dapat pumasok sa school wether you like it or not." sabi ni Yzza.
"I like school dad." sabi ni Phoebe.
"Very good baby." sabi ko. Maya maya pa ay dumating na ang school bus para sunduin ang mga bata. "Bye guys. I guess we deserve a goodbye kiss." dugtong ko bago sila lumabas.
"Bye dad! Bye mom!" sabi ng mga bata sabay halik samen.
"Ingat lovely babies." sigaw ko.
"I'm not a baby!" balik sigaw ni Dalton na umaasta pang big boy.
Napakasarap talagang gumising sa umaga lalo na't ganitong klase ng pamilya ang daratnan mo tuwing babangon ka. Sila ang buhay ko. Sila ang kaligayahan ko.
"Hon, wala nang mga bata." sabi ko kay Yzza habang yakap ko sya sa likod at hinahalikan ang leeg nya.
"Nabitin ka ba kagabi? Hihihi, mahilig ka ah." sabi nya.
"Ansarap mo kasi eh. Pwede bang umisa pa tayo."
"Late ka na sa office." paalala nya.
"It's ok hon. Minsan lang naman ako magpasaway eh." sabi ko
"Hmp! Sige na nga. Hihihi tara akyat na tayo sa kwarto." yaya ni Yzza
"Dito na lang tayo para mas exciting." sabi ko
"Ang wild mo ah, hihihi. Ahy! Hon! Nakalimutan kong magpanty." lalo akong nalibugan sa sinabi nya.
"Nakalimutan? O talagang naghihintay na yan dito." sabi ko sabay labas ng gabakal sa tigas ko nang alaga.
"Hihihi. Nakalimutan mo ring mag brief? Umpisahan mo nako hon." sabi nya na sabik na sabik na. Tsaka ko sya isinampa sa lamesa at agad nang itinutok ang kargada ko sa basa nya nang pagkababae.
"Your wish is my command honey." sabay baon ko ng aking batuta sa loob nya.
"Ahhh.. Hon, bilisan mo para makarami tayo. hihihi." sabi nya
"Wag na kaya ako pumasok. Pakainin na lang naten 'tong bibig mo sa ibaba buong maghapon. Hihihi." sabi ko.
"Ahhh.. Ikaw ang bahala. Baka sumuko ka. Hindi na rin ako magdu-duty." sabi nya.
"Hinahamon mo ako ah. Sige, tignan naten kung sino ang susuko. Yang kabibe mo o etong batuta ko. hihihi." sabi ko kasabay ng matitinding pagbaon ko ng aking alaga sa butas nya. Pabilis ng pabilis hanggang sa labasan ako sa loob nya. Pagkatapos ay umakyat kami sa kwarto at ipinagpatuloy ang maaga naming harutan.
Nasa kalagitnaan kami ng kasarapan ng biglang tumunog ang cellphone ko. May nagmessage at nang basahin ko ito ay "Nasaan ka na? May appoinment ka ngayon kay Mr. Ramos diba?" sabi sa message. Si Niel.
"Tss. Hon, may appoinment pala ako. Nakalimutan ko na. Mahalagang kliyente yun." sabi ko kay Yzza na medyo may inis dahil nabitin ako. Gusto ko mang tapusin ay hindi ko na magawa dahil medyo matagal na akong labasan dahil nakailang ulit na kami simula pa kagabi.
"It's ok hon sige na magprepare ka na. Ihahanda ko lang yung kakainin mo. Tutal pasyente rin akong dapat asikasuhin." sabi nya na kahit na nakangiti ay bakas pa rin ang pagkabitin.
"I'm sorry hon. Babawi na lang ako mamaya ah." sabi ko. Ngumiti lang sya at ako naman ay nag-umpisa nang mag-asikaso.
Madali akong umalis ng bahay. Naalala ko kasing 10am nga pala kami magkikita ni Mr. Ramos. Buti na lamang at nasabi ko ito kay Niel dahil kung nagkataon ay siguradong maghihintay sa wala yung kliyente namen.
Halos malate na rin ako sa appoinment ko. Pero nakarating naman ako kaagad. Madali lang naman hanapin yung address sa calling card. Nakarating ako sa isang bahay. Mukha itong under renovation dahil bakbak ang mga pintura nito at may ilang bahagi pang hindi pa natatapos gawin.
Ipinarada ko ang aking sasakyan sa labas ng bahay at agad kong tinungo ang gate upang mag-doorbell. Walang lumalabas. Pero napansin kong nakabukas lamang ang gate ganun din ang pinto. Tutal ay inaasahan naman ni Mr. Ramos ang pagdating kaya naman tuloy tuloy na lamang akong pumasok. Hindi naman nya siguro ako kakasuhan ng trespassing.
Nang makapasok ako sa bahay ay agad na tumambad saken ang napakaraming artworks. Iba iba. May iskultura, painting, pottery at kung ano ano pa. Napakagaganda. Sa isang gilid ay nakita ko ang isang napakagandang punyal. Sa tingin ko ay sya rin ang gumawa nito dahil may pangalan nya sa ibaba ng frame na kinalalagyan ng punyal.
"Wow! Pati forgery" sabi ko sa aking sarili. Habang patuloy kong tinitignan isa isa ang mga artwork. Panay ang tawag at bati ko kay Mr. Ramos kahit na walang sumasagot. Maya maya pa ay, nagulat na lamang ako nang may tumawag saken.
"Darren?" sabi ng boses na ikinagulat ko. Si Lyndon.
"Ahm, sorry pumasok na ako. Nakabukas kasi lahat kaya ahm. . .." utal ko
"It's ok, gusto mong kape?" tanong nya.
"No thanks." sabi ko sabay ngiti. "So dito ka rin nakatira?"
"Yup! I actually do everything here." sabi nya. Doon lang pumroseso sa utak ko ang itsura ng kausap ko. Naka-shorts lang ito at kasalukuyang nagsusuot ng t-shirt. Kitang kita ko ang malapad nitong dibdib. Ang maskulado nyang pangangatawan. Abs, biceps. "Wow!" sa isip ko dahil ngayon laang ako nakakita ng isang perpektong katawan. Ako kasi biceps lang ang meron. Hindi malaki ang tiyan ko pero wala akong abs. Sya? Putcha, parang inukit ang bawat kurbada sa katawan nya.
"Are you ok Darren? Did I scare you?" sabi nya na bigla namang nagpabalik ng ulirat ko.
"Ahm, nope don't worry I'm completely fine." sabi ko tsaka nya ako inayang pumunta sa kusina. Pagkarating namen sa kusina ay agad syang nagtimpla ng kape nya. Pinipilit nya pa nga ako kaso talagang tumatanggi ako. Gusto ko nang matapos ito para makauwi na ako kaagad. Sinabihan ko na rin si Niel na hindi na ako papasok pagkatapos ko dito. Nang matapos nyang timplahin ang kape ay tsaka kami bumalik sa sala. Nang makaupo na kami.
"Ok! Get down to business. Ahm, here's what we do at ...." putol kong pananalita.
"Let me guess. You're going to endorse me to your sponsored clothing line-Ral Go, for their advertizing campaign..." ulit nya sa sinabi ko kahapon.
"Ahahaha, well, ahm.. nakikinig ka naman pala hehehe. ahm. .. ahm. .. hehehe." halos napatitig na lang ako sa kanya dahil nag-umpisa na naman syang tumitig saken ng malagkit.
"I believe you have a contract for me to review." sabi nya sabay halungkat ko ng gamit ko. Iniabot ko sa kanya yung kontratang isinend ni Niel sa e-mail ko tsaka ko ipinaprint. Ayoko na kasing dumaan pa ng office dahil siguradong mabubulilyaso ako.
"Well, you can go over that with you attorney and do a research about us and.. ." pinutol nya na naman ako.
"No don't worry I've done all the research I need." sabi nya habang binubuksan ang ballpen na kinuha nya sa centre table at agad na pinirmahan ang kontrata.
"Aha! That's it?" bigla ko.
"That's it. Signed, sealed, delivered." sabi nya.
"Wooh! The one and only Lyndon Ramos is now our new client?" sobrang saya ko dahil tapos na ang contract signing agad agad. Tumayo kaming pareho at nagkamayan. "Ok!" dugtong ko pa.
"I'm all yours." sabi nya habang nakatitig ng diretso sa aking mga mata na ikinainit naman ng mukha ko.
"Ahahaha. I better go now. Maraming salamat." sabi ko at tsaka ko iniligpit ang gamit ko at tumungo na sa pinto. Ngunit napahinto ako nang bigla nya akong tawagin.
"Darren!" napalingon ako sa kanya. "Marami nang nag-offer saken ng ganyang klase ng business proposal. And I've turned down everyone before."
"Uhm, I guess I'm lucky. Thank you." sabi ko at nagpatuloy sa paglalakad at napahinto ulit ako nang tanungin nya ako.
"Wanna know why I chose you?" tanong nya.
"Ahm, why?" balik tanong ko.
"'Coz I wanna ask you for something in return." sabi nya na ikinakabog naman ng dibdib ko. "I wanna paint you." dugtong pa nya.
"Ahahaha, hindi ako magandang model, but let me think about that one." biro ko na lang. Tsaka ako nagmadaling tumungo ng pinto. Naramdaman ko na lang ang pagsunod nya saken at muli itong nagsalita.
"I wanna paint you and put you over my bed." sabi nya. Putcha! Yung kabog ng dibdib ko ay lalong lumakas nang marinig ko iyon. Uminit ang pakiramdam ko.
COMMENTS