By: Anonymous Ilang buwan na ang nagdaan at ipinagpatuloy ko ang madilim kong sikreto. Hindi ko na alintana na baka may mangyaring masam...
By: Anonymous
Ilang buwan na ang nagdaan at ipinagpatuloy ko ang madilim kong sikreto. Hindi ko na alintana na baka may mangyaring masama saken o sa pamilya ko. Ang tanging naiisip ko na lang ay gusto ko ang ginagawa ko. Masaya ako sa piling ni Lyndon. Nakukuha ko ang ligayang matagal ko nang hinahanap. Ligayang si Lyndon lang ang nakapagbibigay."Tingala ka konte." sabi ni Lyndon habang nakahubad ako at kasalukuyan nya akong ipinipinta. Sinunod ko ang sinabi nya at tumingala nga ako. "Wag sobra, konti lang. Ayan! Ganyan.", "Ok, medyo harap ka dito pero wag sagad." sabi nya pa.
"Ang hirap naman. Kelan ko ba makikita yan?" reklamo ko.
"Ganyan talaga, model ka eh hintay ka lang. Sige na, harap ka konte." utos nya ulit at hindi ko na inayos gawin ang mga sinasabi nya. "Oh! Sobra na naman ihh. Ok, wait ganito." sabi nya at bigla syang lumapit saken para ayusin ang pwesto ko. Hinawakan nya ang balikat ko at iniharap ng kaunti sa kanya. Pagkatapos ay ang ulo ko naman ang ipinwesto nya. Hinawakan nya ang magkabilang pisngi ko at iginiya nya nang patingala. Nakaisip ako ng kalokohan at sinasagad ko ang pagtingala.
"Hahaha, ang kulit mo naman ihh." sabi ni Lyndon. Pagkatapos ay inayos nyang muli ang ulo ko. Hinawakan ko ang kamay nya tsaka ko ito hinalikan. "Wag kang makulit, papano tayo matatapos kung di ka susunod."
"I don't really like following orders." sabi ko sabay ngiti at muli kong hinalikan ang kamay nya.
"Pasaway ka ah." sabi nya tsaka nya pinisil ang kanang pisngi ko.
"Aray!" reklamo ko.
"Ang tigas kasi ng ulo mo eh." sabi nya.
"May isa pang matigas. Ito oh." sabi ko sabay hipo ko sa pagitan ng kaniyang hita. Hinagilap ko ang butones ng pantalon nya tsaka ko ito binuksan.
"Baka matapos tayo nyan." sabi nya. Hinubad ko na nang tuluyan ang kaniyang pantalon at tumambad saken ang hindi pa gaanong matigas nyang pagkalalake. Hinawakan ko itong mahigpit tsaka itinaas baba. Unti unti itong tumigas. Nang mapatigas ko na ay tsaka nya hinawakang muli ang magkabilang pisngi ko at iginigiya nya sa kanyang batuta. Hindi naman ako naglaban pa at sinunod ko na lang ang gusto nyang mangyare. Oo, ilang beses ko na ring naisubo ang ari nya. Noon pa man ay gusto ko na itong masubukan. At gustong gusto kong gawin ito.
"Ahhh.. Darren." ungol nya.
Nang matapos kong isubo ang kaniyang alaga ay tsaka kami nagpatuloy ng pagtatalik sa loob ng kwarto nya. At doon. Nakalimutan ko na naman ang oras. Hindi ko na naman namalayan ang paglipas ng mga sandali.
Hindi na namen naipagpatuloy ang pagpipinta. Inikot ko na lang muli at tinignan ang mga gawa nya. Marami pa pala syang painting na hindi ko pa nakikita. At isa dito ay nakakuha ng aking pansin.
"Sino ang babaeng 'to?" nang makita ko ang isang painting na may babaeng parang takot na takot at sugatan.
"Imagination." sabi nya.
"Talaga? Parang buhay na buhay eh. Parang totoo." sabi ko
"Well, I'm an artist." pagmamayabang nya.
"Edi wow!" biro ko.
"Ang sarcastic ng expression na yan eh noh." sabi nya.
"'Coz I'm sarcastic." biro ko ulit.
"Ah ganun ah!" sabi nya sabay yakap nya ng mahigpit saken at tsaka nya ako hinalikan ng mariin. "Parurusahan kita dahil sarcastic ka."
"Papano mo naman ako parurusahan?" tanong ko
"Uubusin ko laman nito." sabay hawak nya sa itlog ko.
"Edi, ubusin mo. Kung kaya mo, baka mamaga 'yang panga mo." hamon ko sa kanya.
"Sisiguruhin kong hindi ka na makakauwi sa sobrang panghihina." sabi nya sabay halik ulit. Tsaka sya lumuhod sa harap ko upang tuparin ang sinabi nya. Ngumiti lang ako at hinintay ang gagawin nya.
Nag-umpisa na naman kami sa aming mainit na pagtatalik. Walang humpay na ungulan at pamumulikat ng aking mga binti. Napakagaling nya talaga. Malayong malayo sya sa nagagawa ng asawa ko. Mas magaling sya ng di hamak. Yung tipong, sobrang sakit na ng kargada ko sa panay panay na paglabas ng semilya. Pero gustong gusto ko pa rin. Ibang klase. Malupit.
"My wife fills my stomach, but only you can make my balls empty." turan ko sa kanya na may ngiti.
"Edi mas mahal mo na ako kesa sa asawa mo nyan? Hehehe." biro nya na medyo seryoso ang dating saken.
"No, I can't love anybody more than my family Lyndon. I hope you understand." sabi ko sa kanya.
"I'm sorry, Ahm, I'm just trying to be funny about it, don't take it too seriously. And besides, hindi naman ako nakikipagkompitensya sa kanila eh, alam ko kung saan ako lulugar." paliwanag nya.
"I'm sorry, kung nasasaktan kita. Hindi ko naman sinasadya yun eh. Lyndon, I love you, but. . .." putol kong pananalita.
"Shh! Ok lang, ginusto ko 'to eh. Just take care of your family. I'd rather endure the pain and wait for my turn, than to live my life without you and feel nothing at all. Darren, sa impyernong buhay ko ngayon ko lang napatunayan na may nakalaan pa pala saken kahit katiting na langit. Kaya papano pa ako magrereklamo? Kung ito na lang yung nakikita kong paraan para maging masaya. Kahit konti lang, masaya na ako dun. Ipinagpapasalamat ko na 'yun." sabi ni Lyndon na nakangiti pero sa kabila ng mga ngiting iyon ay nakita ko ang pagsilip ng mumunting luha. Hindi ako sumagot. Wala akong naisip na sabihin. Niyakap ko na lang sya ng mahigpit at ipinaramdam ang pagmamahal na kaya kong ibigay. Bahala na.
Tinanghali na naman ako ng gising kinabukasan. Anong oras na rin kasi ako nakauwi galing kay Lyndon eh. Pagbaba ko ay wala akong inabutan. Narinig ko na lang na may nagsisigawan sa labas kaya naman agad akong sumilip. Naririto pala si Elise at ang mga anak nya na nakikipaglaro sa mga anak ko. Nandun din si Yzza at mukhang hindi papasok. Inisip ko kung anong araw ngayon dahil hindi ko na halos alam ang paglipas ng araw lately. Tumingin ako sa kalendaryo at nakita kong Sabado pala. Kaya pala naglalaro ang mga bata.
"Hi guys!" Sigaw ko sa kanilang lahat at sabay sabay silang napalingon saken. Agad namang tumakbo si Phoebe papunta saken
"Good morning dad! Let's play!" paga-aya nya
"Later baby." sabi ko. Tinignan ko si Dalton pero hindi nya ako pinansin. Namiss ko na naman kasi yung isang game nila sa basketball. Balita ko pa naman star player sya.
"Hey buddy what's wrong? Nagtatampo ka pa rin ba?" tanong ko sa kanya
"You promised dad!" medyo mataas nyang boses
"Dalton! Lower you voice, what's your problem?" sigaw ni Yzza
"It's ok honey, I was wrong." sabi ko tsaka ko nilapitan si Dalton at niyakap ko sya. "I'm sorry my big boy. I'm a bad daddy." sabi ko sa kanya.
"No, you're still a good dad, just don't break your promise ever again." niyakap ko ulit sya ng mas mahigpit. Ang totoo parang gusto kong maiyak sa dami ng kasalanan ko sa panganay ko. Hindi ko alam kung papano ako makakabawi.
"I love you baby."sabi ko na lang
"Dad, I'm not a baby anymore." reklamo nya tsaka ko sya kiniliti. Bigla namang nainggit ang bunso at sumampa din saken para makisali sa harutan.
Pinilit kong pigilan ang lumalala kong emosyon. Ayokong mahulog ng tuluyan kay Lyndon dahil mahal ko ang asawa ko. Oo, mahal ko ang asawa ko at dapat hindi ako naguguluhan. Dapat maisecure ko ang feelings ko, pabor sa pamilya ko. Hindi pwedeng may kahati. Kaya napag-isip isip kong kailangan ko nang kausapin ang asawa ko tungkol dito. Hindi ko man aminin sa kanya ang totoo, at least maipakita ko man lang sa kanya na may problema kaming dapat pag-usapan. Kailangan ko ng tulong mula sa kaniya and worst mukhang kailangan ko na ng psychiatrist. Tangina! Pakiramdam ko kabaliwan na 'tong ginagawa ko.
"Hon, I think there's a problem we should talk about." sabi ko kay Yzza
"Problem? Tell me, what's that about?" tanong nya.
"Ahm, familiar ka ba sa marriage counselling? Uhm, I think we should seek for help tungkol sa pagsasama naten, sa sex life naten." suhestyon ko.
"What? That's a crap honey, half of those people are crooks." sabi nya.
"That's ridiculous." sabi ko sabay napatawa ako.
"No! Ridiculous: is the money we spend on some fake doctors who just listening to the problems." sabi nya
"Wow! I didn't know you hated their entire profession. I can't believe that I'm hearing it from a doctor like you." turan ko sa kanya
"Look honey. We've always talk about everything right? Eh bakit pa naten kailangan dalhin ang problema naten sa ibang tao na hindi naman naten kilala. Bakit hahayaan naten silang panghimasukan ang personal nating buhay?" sabi nya.
"Honey, makinig ka muna saken." sabi ko sabay hinawakan nya ang magkabilang pisngi ko at bigla nya akong hinalikan.
"Hon, pagod ka lang. Try mo kayang mag-leave muna para makapagpahinga ka ng maayos. You're working too hard. Magpahinga ka at try nating gumawa ng bagong baby. Hihihi." medyo nainis ako sa suhestyon ng asawa ko. Hindi nya ako maintindihan. Bakit ba kasi hindi ko masabi ng diretso sa kanya na may problema kami na maaaring wasakin ang pamilya namen.
"Ahm, ok. Maglalakad lakad lang muna ako." sabi ko
"Ok, that's right. You need some fresh air. Go ahead, maliligo lang ako." sabi nya sabay halik saken.
Papalabas na ako ng pinto ang bigla nyang isinigaw na "Our love is forever!" pero tumuloy lang ako palabas at hindi sumagot. Narinig ko na lang ulit ang pagsasalita nya na "Always has been. Always will be." sya na mismo ang nagtuloy ng mga dapat kong sabihin.
Nakalipas ang ilang araw matapos naming pag-usapan ng asawa ko ang tungkol sa couples counselling ay agad ko nang kinalimutan ang tungkol dito. Wala. Hindi nya ako maintindihan. Ewan. Hindi ko kayang ayusin mag-isa 'to. Kung patuloy lang akong mag-isa sa problemang 'to ay hindi ko alam kung papano ang gagawin. Unang beses ko magloko. At sa isang bagay pang matagal nang pinangarap ng pagkatao ko. Puta! Ang hirap! Nakakabaliw. Ni hindi ko alam kung papano ko man lang iiwasan ang tukso kahit isang araw man lang.
Talagang nabuburyo nako. Gusto kong huminga kahit sandali. Para akong nasasakal na ewan. Gusto ko munang kalimutan na meron akong problema. Gusto kong kalimutan muna, na mali ang ginagawa ko. Iisipin ko munang tama ito, kahit sandali lang. Makahinga man lang ako.
"Wow! That was great!" sabi ko kay Lyndon. Nasiyahan ako sa ginawa namen. Pero napansin kong parang hindi sya masaya. "Hey, babe may problema ba?" tanong ko sa kanya sabay lumapit ako sa kanya para halikan sya.
"Ah wala, I'm ok." sagot nya
"Okey? Bakit parang namatayan ka dyan sa itsura mo?" tanong ko ulit.
"Babe, I'm ok. I'm trying. Ahm. I mean I'm not ok. I'm not Darren." sabi nya na lalong sumambakol ang mukha
"Anong problema? Sabihin mo saken." tanong ko
"I think we need to talk." sagot nya
"Talk about what?" tanong ko ulit.
"About what's happening. About everything. About us." sabi nya
"What do you mean?"
"Leave her." halos pabulong nyang salita na dinig ko naman. "Leave your wife. Let's live together." paglilinaw nya
"Ah. I can't" sagot ko
"You can't? Tell me why the hell not?"
"I can't Lyndon." sabi ko
"Tell me why? I want to know."
"Because Yzza is my life." sagot ko sa kanya
"Yeah that's why you're always here with me every chance you get." sabi nya
"Lyndon. I'm married before we met and you know that. So what do you expect?" sagot ko ulit
"I'm not expecting anything. And I don't know what to expect. I didn't expect to fall in love with you in a day. What the hell you want me to do? I believe you've thought about it." sabi nya.
"I just can't Lyndon. I got two kids and I love my wife. I have a family that's why I can't" sabi ko sabay agad akong nagbihis at bumaba ng hagdan. Pero napahinto ako nang makita ko ang painting na ginawa nya. Ang painting na magkayakap kaming dalawa. Parehong masaya. Naramdaman ko na lang na nakasunod sya sa likuran ko.
"Ako rin Darren. Gusto ko rin ng matatawag na pamilya. I want to have a family.... with you." sabi nya. Halos madurog ang puso ko sa sinabi nya. Kung nakilala ko lang sana sya ng mas maaga. Kung dumating lang sya sa tamang panahon. Sana... sana... baka sakali... Sya ang mundo ko. Pero hindi. Hindi ganun ang nangyare kaya kailangan kong tiisin 'to. Ayokong sirain ang pamilya ko dahil dito.
Hindi ko inaasahan na bigla na lamang magbabago ang rules sa pagitan naming dalawa. Akala ko kasi ay pupwedeng ganun na lang kami. Pero bakit biglang nagbago ang isip nya. Sa ginagawa nya ay lalo lang akong nahihirapan. Mahal ko si Yzza at hindi ko rin maitanggi na may nararamdaman na rin ako kay Lyndon. Ang gulo, kung pupwede lang sana ako mamili. Pero ayokong may mawala sa kanila. Natatakot ako.
Nagkasala na ako ng tuluyan. Noong una, ang pagkakamali ko lang ay ang hanapin ng katawan ko si Lyndon. Pero ngayon, puta! Pati puso ko hinahanap na sya. Anong gagawin ko? Hindi pupwede 'to.
Pumunta ako sa gaybar at doon naghanap ng lalake para pampalipas oras. Sinisiguro kong katawan ko lang ang naghahanap at hindi ang puso ko. Gusto kong maging malinaw saken na mahal ko ang pamilya ko at walang ibang makakaagaw nito. Kung katawan ko lang, masusolusyunan ko ito. Sa pamamagitan nito. Sa ganitong paraan makakaiwas ako sa mas matindi pang pagkakamali.
Naghanap ako ng lalakeng mas gwapo at mas matipuno kesa kay Lyndon. At dito ko nakilala ang isang lalake. Naka-table ko sya at pinilit kong ibaling sa kanya ang isip ko. Pinilit kong kalimutan ang naging usapan namen ni Lyndon. Nakipagkwntuhan ako dun sa ka-table ko at nauwi ang lahat sa sex. Pero walang nangyare. Hindi nya nagawang burahin ang imahe ni Lyndon sa isip ko. Tangina! Nawawala nako.
Pumasok ako sa trabaho nung sumunod na araw. Medyo bangag dahil sa hang-over. Pero pinilit ko dahil ilang beses na akong tinatawagan ni Niel. Nasa loob ako ng aking opisina nang biglang maimagine ko si Lyndon. Napahiga ako sa lamesa ko at inisip ko ang mga nagdaan sa aming dalawa. Ewan. Nakakainis dahil hindi ko man lang magawa na alisin sya sa isip ko. Tuwing dadalawin nya ang diwa ko ay para akong nanghihina at hindi ko magawang paglabanan.
"Boss?! Boss?! Hoy! DARREN!" sigaw ni Niel "Ayos ka lang ba? San ka ba naglalage? Nagleave ka, wala ka man lang paramdam. Andami mong namiss na trabaho." sabi ni Niel
"Ayos lang ako." sagot ko.
"Ah, you need to call Ral Go. Hinahanap na nila yung artist na ie-endorse mo sa kanila. At paalala lang, be polite dahil medyo masama na ang mood nila." paalala ni Niel.
"Bakit? Superior tayo, hindi sila pwedeng umasta na parang boss! Wala silang karapatang ipressure ako." sabi ko kay Niel na medyo masama ang dating ng boses
"May point sila kaya sila ganun! Last month pa nila hinahanap yun dahil ang sabi ng boss ko na kaharap ko ngayon, ipapadala nya two weeks before yung artist sa launching ng bago nilang brand. Pero ilang beses na nilang naipostpone yung launching kasi, wala silang magamit sa advertisement. Kung ako man yung nasa kalagayan nila eh BAKA BINASAG KO NA LAHAT NG SALAMIN SA BUILDING NA TO. You know what?! May sarili silang buhay at may pamilya silang kailangan palamunin. Pero yung trabahong inaasahan nilang magpapakain sa kanila eh nakatengga dahil sa boss kong mukhang may HANGOVER NGAYON!!!" sigaw ni Niel saken at hindi ko man lang nagawang makasagot. Pagkatapos nyang sabihin ang gusto nyang sabihin ay agad itong tumungo sa pinto sabay taklab.
Natauhan ako sa mga sinabi ni Niel. Kaya naman agad akong gumawa ng paraan para matakpan ang kapalpakan ko. Wala na akong iba pang maisip na makakatulong saken kundi si Lyndon, kaya naman agad ko syang pinuntahan.
Nakarating ako sa bahay ni Lyndon. Agad akong umakyat para hanapin sya. Pero ilang beses na akong kumatok ay walang sumasagot. Hinanap ko sya sa buong bahay pero hindi ko sya makita. Lumabas ako at tiningnan ko doon sa kabilang workshop at nang makarating ako doon ay may narinig akong hiyaw ng isang babae. Agad akong napatakbo dahil sa narinig ko. At nang makarating ako doon ay... Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa nakita ko. Putcha! Si Lyndon, may kasex na babae. Buhat buhat nya ang babae at hawak hawak sa pwetan nito habang binabayo nya. Tangina! Parang pinipiga ang loob ko sa nasaksihan ko. "Tangina talaga!!!" sigaw ko sa isip ko.
"I, I, I'm sorry." sabi ko sa kanilang dalawa tsaka ako tumungo ng pinto para lumabas. Ngunit bago ako makarating ng pinto ay agad akong hinabol ni Lyndon. Niyakap nya ako. Pumiglas ako sa pagkakayakap nya.
"Puta! Wag mo akong hawakan!" sigaw ko.
"Let's talk please." sabi ni Lyndon
"Are we going to talk about your little tricks over there huh? Bitch!" sigaw ko doon sa babaeng kasex ni Lyndon na sumunod pala samen
"Gago! Wala akong kinalaman sa inyong mga bakla kayo! Bayaran nyo na ako para makaalis nako tangina nyo!" sigaw nung babae. Agad naman hinagilap ni Lyndon ang pera nya at ibinigay dun sa babae.
"Ok I just fucked up. But please..." putol ko sa sinasabi nya.
"This whole thing is fucked up Lyndon!" sigaw ko
"What I'm going to do? Darren, gumawa lang ako ng paraan para mabawasan yung lungkot ko." sabi ni Lyndon
"At eto yun? Tangina eto yung makakabawas sa lungkot mo?"
"My God Darren, what do you want me to do? You're fucking your wife every night while I'm here alone. Naghihintay kung darating ka ba o hindi. Ni hindi ko nga alam kung anong nangyayare sayo sa buong araw dahil wala akong karapatang makialam sa schedule mo. Darren! Anong gusto mong gawin ko? Tanginang buhay 'to" sabi ni Lyndon. Ayoko na sya pakinggan kaya tumakbo ako sa pinto. Nasundan nya naman ako kaagad at niyakap.
"Ayoko na Lyndon." sigaw ko
"Darren, Please tell me, what do you want me to do. Tell me, what do you want from me? Darren, nagseselos ka ba? Mahal mo na ba ako? Gusto mo bang maghintay ako sayo? Tell me Darren. What do you want me to do? What the fuck did you want from me?!!!" sigaw nya saken. Tinitigan ko sya sa mga mata nya ng diretso and I said
"Nothing. I don't want any damn thing." napahinto sya at ako naman ay tuluyan na ngang lumabas ng pinto. Narinig ko ang nabasag na salamin pero hindi ko na iyon pinansin. Diretso lang ang lakad ko at bumalik ako sa opisina.
Naglasing ako ng husto dahil sa mga nangyare! Hindi ko alam kung bakit ganito ang reaksyon ko. Ansakit ang puta! Hinanap ko ulit yung lalakeng naka-table ko nung nakaraan. nakipag-inuman ako sa kanya ng husto at nakipagsex hanggang sa abutin na ako ng umaga. Nagpakalango ako sa sex at alak. Ito lang ang paraan ko para takpan ang sakit na nararamdaman ko. Tangina talaga!!!
Halos puputok na ang araw nang makarating ako sa bahay. "Huh?! Asan yung kotse ko?" sabi ko sa sarili ko nang mapansin kong nakataxi pala ako. Nang maalala ko ay naiwan ko pala ito dun sa club at pinabantayan sa guard.
Dahan dahan akong pumasok ng bahay para walang makahalata. Pero nang buksan ko ang pinto ay agad kong narinig ang boses ng misis ko.
"San ka nanggagaling? Ano bang pinaggagagawa mo?" tanong ng asawa ko. "Anong problema naten?! Ano bang nangyayari sa'yo?!"
"Ano ba 'yang mga tanong mo? Wala naman tayong problema ah. At tsaka bakit ka nagagalit? Naparami lang ang inom ko nagkayayaan kasi sa trabaho eh." balik tanong ko sa kanya.
"Wala ka nang oras saken. Wala ka na ring oras sa mga bata. Puro ka na lang trabaho? Ano na! Hindi ka naman ganyan dati ah!" sigaw nya ulit.
"Honey, I'm working to death para lang maibigay sa inyo yung mga pangangailangan nyo. Ano pa bang kulang? May bahay ka, may mga anak tayo. Masaya naman ang pamilya naten then suddenly nagkakaganyan ka! Ikaw ang may problema!" napasigaw na rin ako.
"That's not the point! I need you Darren! We need you! You're working almost 24/7. You're going home late and worst almost 2 days kang wala. Saan ka ba nagpupupunta? May babae ka ba?" tanong nya.
"What?! Is that what you think? Tanginang buhay 'to! Halos magpakamatay na ako sa trabaho tapos ganyan ang iniisip mo saken?! Damn!" bwelta ko sa kanya.
"You know what?! I need my husband back. Hindi na kita kilala. Hindi ka naman umiinom dati ah. And never kang sumira sa mga pangako mo. Alam mo ba kung bakit gising pa ako? Don't you even remember?" tanong ng asawa ko
"Bakit ba?" balik tanong ko sa kanya at doon ko nakitang napaiyak na si Yzza
"Darren, we're supposed to have a date last night. WEDDING ANNIVERSARY NATEN KAHAPON!!" sabi ni Yzza. Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi nya. Putcha! Si Lyndon lang ang tumakbo sa isip ko pati na rin ang nangyare samen. Nakalimutan ko ang anniversary namen ng asawa ko. Syet!!
"And what's this Darren? huh?! Condoms? We never use condoms." sabay balibag nya ng isang pack ng condom sa harap ko. "Who are you?! Please give me back my husband!!!" para akong sasabog sa sunod sunod na kapalpakan ko. Parang masisiraan na ako ng bait.
COMMENTS