By: Lonely Bulakenyo Malalim ang bawat hugot ko ng aking hininga habang nakaupo ako sa gilid ng kalsada. Nakayuko at pilit na pinipigil...
By: Lonely Bulakenyo
Malalim ang bawat hugot ko ng aking hininga habang nakaupo ako sa gilid ng kalsada. Nakayuko at pilit na pinipigilan ang pagpatak ng bawat luha. Ito na ang oras na ikinakatakot ko. Yung muli na naman akong iiwan nina Papa at Mama para bumalik sila sa Australia at magtrabaho para daw sa kinabukasan ko. Hindi ko man ginusto, pero ito na ang buhay na kinalakihan ko.
“Broom! Broom! Broooommmm!” ang tunog ng kotse habang matulin itong umaandar palayo mula sa kinauupuan ko.
Hindi ko na magawang maiangat ang ulo ko para lingunin at pagmasdan ang papalayong kotse na sinasakyan ng mga magulang ko. Pagod na ako sa kakaiyak. Wala na akong lakas. Tanging ang pagsinghot na lang ng usok mula sa umalis na sasakyan ang nagagawa ko sa pagkakataon na yun. Masakit man sa baga pero hindi nito kayang talunin ang sakit na nararamdaman ng puso ko.
“BOOM!” isang malakas na pagsabog mula sa kalangitan.
Dahil sa pagkabigla ay agad akong napatingala. Isang maliwanag na bolang apoy ang sumilaw sa akin dala ng pagsabog ng isang eroplanong eksaktong dumadaan sa tapat ng kung saan ako nakaupo. Dinig ko ang pagbagsak ng mga metal debris sa paligid ko at dama ko rin ang unti unting pag-init ng paligid. Hindi ko maintindihan kung bakit hindi ako makakilos. Wala akong magawa kundi ang pagmasdan ang bolang apoy na mabilis na bumabagsak palapit sa akin.
“Ito na ang katapusan!” ang tanging nasabi ko sa aking isip.
Kaya unti unti kong ipinikit ang aking mga mata at maluwag sa puso na tinanggap ang katapusan ng lahat. Ilang segundo bago ang pagtama ng bolang apoy sa akin, isang malaking kamay ang humawak sa aking balikat…]
Agad akong napaiktad. Halos mapatalon ako mula sa pagkakahiga ko sa aking kama. Basang basa ang buong katawan ko sa pawis kahit tutok na tutok sa akin ang bentilador. Naghahabol ako ng aking hininga. Madilim ang paligid. Tanging liwanag mula sa ilaw ng poste sa labas lang ang nagpapaliwanag sa aking kwarto. Nang mahabol ko ang aking hininga at bumalik ako sa aking ulirat ay umayos ako ng upo at sumandal sa head board ng kamang hinihigaan ko. Saglit na tumingala sa kawalan ng kadiliman. Humugot ng malalim na hininga at agad binuksan ang study lamp na nasa lamesang nakapwesto sa kanan ko.
Umalis ako sa pagkakasandal ko sa headboard at ibinaba ang dalawang paa ko sa malamig na sahig ng kwarto ko. Saglit akong umupo sa gilid ng kama. Kinusot ang kanang mata at humawak sa kanang sentido. Medyo masakit pa ang ulo ko at nahihilo mula sa biglaang paggising ko. Nang medyo umayos ang aking pakiramdam ay agad kong dinampot ang cellphone ko para tingnan ang oras.
“Ahhhh! 4:46 am pa lang. Ang aga kong nagising. Hindi na ako makakatulog nito!” ang naiinis na sabi ko sa isip ko sabay bato sa cellphone ko na tumama sa picture frame na nakapatong sa may side table katabi ng study lamp.
Bumagsak ito ng paharap na agad ko din namang itinayo at inayos. Bumungad sa akin ang larawan ng tatlong taong masayang nakapose sa harap ng camera. Ito ang nag-iisang family picture namin ng pamilya ko. Ang nag-iisang masayang ala-ala namin na magkakasama bago nila ako tuluyang iwanan.
Ako si Nikko. Sixteen years old. Fourth Year graduating student sa pinakamalaking high school dito sa Bulacan. Six years old lang ako nang maulila sa mga magulang. Pabalik sila ng Australia nang bumagsak ang eroplanong sinasakyan nila sa karagatang malapit sa Indonesia. Mula noon ay hindi pa nakikita ang eroplano at ang mga pasahero. Dahil nag-iisa lang akong anak at maraming pera ang naiwan ng mga magulang ko, halos lahat ng kamag-anak ko ay nagvolunteer na mag-alaga sa akin. Para akong bola na pinagpasa pasahan ng mga kamag-anak ko. Nuong una ay naging maayos naman ang pag-aalaga nila sa akin. Subalit nagsimulang magbago ang lahat nang tuluyang masaid na ang perang iniwan sa akin ng mga magulang ko. Nuon ko na naranasan ang iba’t ibang klase ng pananakit at pang-aabusong pisikal, emosyonal, mental at sekswal mula sa mga Tito at Tita ko hanggang sa mga pinsan ko. Sobrang awa ang naramdaman sa akin ng Lola ko kaya nagpasya syang kupkupin ako mula nang mamatay ang Lolo nung ako ay 8 taong gulang. Ang Lola ko na ang matiyagang nag-alaga, nagpalaki, at nagpaaral sa akin sa tulong ng mga perang padala ng mga anak nya at ng maliit na tindahan na pinagkaka-abalahan nya.
Agad akong tumayo mula sa gilid ng kama, nagsuot ng tsinelas at dumerecho sa pinto palabas ng kwarto. Agad na tumambad sa akin ang Lola kong abala sa pagluluto sa kusina. Base sa amoy ay isinasangag si Lola ng kaning natira naming kagabi. Amoy na amoy ang bawang. Nasa lamesa na din ang pritong itlog at ininit na natirang adobo mula kagabi.
Agad akong lumapit sa lababo para maghilamos at magsipilyo.
“Good morning, La!” ang bati ko sabay bukas ng gripo.
“Ang aga mo namang nagising, Apo?” ang sagot sa akin ni Lola na hindi ko halos nadinig dahil nakatulala ako sa gripong tumatagas sa lababo.
“Apo?”
“Nikko?” ang muling pagtawag ni Lola sa akin na hindi ko naririnig dahil tanging tunong lang ng paglagaslas ng tubig sa lababo ang naririnig ko. Nakatuon ang isip ko na naman sa naging panaginip ko.
Natauhan lang ako mula sa pagkakatulala ko nang maramdaman ko ang mainit na mga kamay ni Lola sa magkabilang bewang ko.
“Apo. Nakatanga ka na naman dyan? Ok ka lang ba?” tanong ni Lola habang hinihimas ang likod ko.
“Ah eh. Ok lang po ako. Medyo antok lang po.” ang sabi ko sabay hikab at kusot ng mata para mapanindigan ang palusot ko.
Hindi agad sumagot si Lola. Bumalik lang sya sa harap ng kalan at sinimulang haluin ang nakasalang. Agad ko namang kinuha ang sipilyo ko at ang toothpaste para makapagsipilyo. Aakma na ako nang biglang magsalita si Lola.
“Napanaginipan mo na naman ba?” tanong ni Lola sabay lingon sa akin.
Hindi na ako nakasagot. Hindi ko naman maitatanggi kay Lola. Alam na alam nya tuwing nananaginip ako ng masama. Kitang kita daw nya sa mukha at mga mata ko. Kaya itinuloy ko na lang ang pagsisipilyo ko.
“Di ba ang sabi ko sa iyo dumaan ka palagi sa simbahan at ipagdasal mo yang mga masamang panaginip mo.” sermon sa akin ni Lola.
“Halos sampung taon na nung mamatay ang mga magulang mo. Paano kang magiging maayos kung patuloy mong maaalala yung aksidenteng yun?” dagdag pa nya.
“Lola, ginagawa ko naman po ang mga utos mo. Araw araw akong dumadaan sa kapilya para magdasal. Nagdadasal din po ako bago matulog at pagkagising. Wag ka pong mag-alala. Ok lang po ako.” Ang sagot ko.
Sa totoo lang nagsisinungaling lang ako. Hindi ako araw araw dumadaan sa simbahan. Hindi ako araw araw nagdadasal. Actually, hindi na akong nagsisimba at hindi na din akong nagdadasal. Mula nang mawala ang mga magulang ko at maranasan kong ang mga masasaklap na bagay sa buhay ko sa kabila ng murang edad ko ay tuluyan nang nawala ang tiwala ko sa ibang tao kahit pati sa Kanya. Naniniwala akong may Diyos kaya lang hindi lang ako naniniwala na mahal Niya ako.
“Siguraduhin mo lang. Mahal tayo ng Panginoong Diyos at hinding hindi nya tayo pababa…” hindi na natapos ni Lola ang sinasabi nya dahil bigla akong sumingit.
“La, sunog na yang hinahalo mo, oh? Amoy na eh.” Sabi ko habang nakaturo sa sinasangag nya.
“Ay, jusko po!” ang natatarantang sagot ng Lola ko sabay patay ng kalan.
Pagkasipilyo ay agad akong nagtimpla ng kape at naupo sa hapagkainan. Si Lola naman ay nagsandok ng sinangag at agad na inabot sa akin ang bandihado. Tapos ay dumerecho sa sala at umupo sa harap ng makina para ipagpatuloy ang paggawa ng kurtinang tinatahi nya.
“La, hindi ka pa ba kakain? Sabayan mo na po ako.” Pag-aya ko sa kanya.
“Mamaya na. Kakatapos ko lang magkape at magbiskwit. Kumain ka lang dyan.” Tugon nya.
“Sya nga pala. Tutal e Sabado ngayon at wala kang pasok. Ikaw na ang lumuwas at makipagkita sa Tita Maring mo sa Cubao. May iaabot daw na pera galing sa Tito Ferdie mo.” Dagdag nya.
“La, alam nyo namang highblood sa akin yun. Bakit ‘di na lang kayo? O kaya samahan ko na lang po kayo?” sabi ko
“May gawain kami sa simbahan ngayon. Malapit na ang piyesta di ba? Hindi na nga ako magbubukas ng tindahan.” Tugon ni Lola.
“Tsaka ‘di ka na nasanay sa Tita mong yun. Alam mo namang may pagkamataray yun. Kaya nga wala syang nakakasundo. Iaabot lang naman ang pera sa iyo tapos aalis na.” dagdag nya.
Hindi na din ako kumontra pa at alam ko namang hindi din ako makakalusot. Kaya pinagpatuloy ko na lang ang pagkain ko.
Mag-aalas onse ng umaga nang umalis ako ng bahay para lumuwas. Wala na si Lola sa bahay nung umalis ako. Marahil ay nasa simbahan na. Kumuha na lang ako ng pera sa tindahan para maging pamasahe ko.
Eksaktong pagdating ko sa terminal ng bus ay may nakaparadang Golden Bee na derecho pa-Cubao. Agad na umalis ang bus pagkasakay ko kahit sampo lang kaming sakay. Halos lahat ng pasahero ay nasa harapan kaya sa may bandang malapit sa likod ako naupo. Pagkabayad sa kundoktor ay agad akong humilig sa may bintana. Dahil nga maaga akong nagising ay medyo napapapikit ako sa antok. Tutal sa Cubao din naman ang teriminal ng bus at dun ang meeting place namin ng Tita ko ay hinayaan ko na lang na makatulog ako.
Limang minuto pa lang ako naiidlip ng maramdam ko na may tumabi sa akin na isang lalaki. Mestizo, batak ang katawan, maporma at medyo bata pa sa tingin ko. Early 20’s. Umayos ako ng upuan at sumilip sa paligid. Tatlo lang ang nadagdag na pasahero kahit malapit na kaming pumasok ng Express Way. Hindi na ako nagtaka dahil Sabado ngayon at nataon pa na holiday. Walang pasok. Ang tanging pinagtatakahan ko na lang ay kung bakit sa niluwag luwag ng bus ay sa akin pa tumabi yung lalaking nasa kaliwa ko. Hindi na tuloy ako makapwesto ng maayos para makaidlip. Gustuhin ko mang lumipat ay hindi ko na nagawa. Hindi ko naman masabihan na lumipat sya at baka magalit. Kaya hinayaan ko na lang. Kahit di ako kumportable ay humilig ako sa may bintana at sinubukang umidlip. At dahil inaantok na ako ay mabilis akong nakatulog.
Binabagtas namin ang kahabaan ng NLEX nang magsimula na naman akong managinip...
[“BOOM!” isang malakas na pagsabog mula sa kalangitan.
Dahil sa pagkabigla ay agad akong napatingala. Isang maliwanag na bolang apoy ang sumilaw sa akin dala ng pagsabog ng isang eroplanong eksaktong dumadaan sa tapat ng kung saan ako nakaupo. Dinig ko ang pagbagsak ng mga metal debris sa paligid ko at dama ko rin ang unti unting pag-init ng paligid. Hindi ko maintindihan kung bakit hindi ako makakilos. Wala akong magawa kundi ang pagmasdan ang bolang apoy na mabilis na bumabagsak palapit sa akin.
“Ito na ang katapusan!” ang tanging nasabi ko sa aking isip.
Kaya unti unti kong ipinikit ang aking mga mata at maluwag sa puso na tinanggap ang katapusan ng lahat.
Ilang segundo bago ang pagtama ng bolang apoy sa akin, isang malaking kamay ang humawak sa aking hita…]
Ako’y napaigtad sa pagkabigla. Agad akong napamulat at napaalis mula sa pagkakahilig ko sa may bintana ng bus. Pero mas lalo akong nabigla nang maramdaman kong may nakahawak at humihimas sa aking kanang hita. Agad akong lumingon sa katabi ko. Nakatingin lang sya sa akin habang nakangiti. Binigyan ko sya ng masamang tingin. Marahil dahil sa hiya ay agad na inalis nya ang kamay nya sa hita ko at niyakap ang back pack na kandong nya.
Dahil sa pagkabigla ay hindi na ako nakatulog pa. Kahit na binigyan ko na ng masamang tingin ay hindi pa din lumipat ng upuan ang lalaking katabi ko. Pansin ko lang na uneasy sya at paminsan minsan ay tumitingin sa akin. Isa lang ang naisip ko. May binabalak ang katabi ko sa akin.
Bigla akong napaisip. Hindi ko mapalipas ang pagkakataon. Sampung minuto pa ang lumipas nang kunin ko ang kamay ng katabi ko at ibalik ito sa kanang hita ko. Halata sa mukha nya ang pagkabigla. Piniga ko na lang ang kamay nya bilang signal na gawin na nya ang gusto nya at di ako papalag sabay tingin sa may bintana.
Marahil ay nagugulat pa sa ginawa ko, umabot pa ng ilang minuto bago sya tuluyang kumilos ulit. Humilig ako sa may bintana at pumikit. Pinakiramdaman ang bawat magiging kilos ng katabi ko. Naramdaman ko ang paghimas nya sa hita ko. Ramdam ko ang panggigigil nya sa may katabaang hita ko. Nagtataas-baba lang ang kamay nya. Ilang saglit pa ay naramdaman ko ang paggapang ng kamay nya sa may alaga ko. Nung una ay tinatantya nya ang sukat. Medyo malambot pa ang alaga ko kaya hindi nya masyadong nakapa. Sinimulan nya itong himasin na naging sanhi na unti unting pagtigas na ari ko.
Marahil ay nagsawa na sya sa paghimas sa alaga ko mula sa labas ng pantalon kaya umakma syang bubuksan ang butones nito. Agad akong umalis sa pagkakahilig ko at sinilip ang paligid. Nang masiguradong walang nakakakita sa amin ay inayos ko ang kurtina ng bintana, bahagya kong ibinaba ang sandalan ko at iniunat ang aking mga paa. Muli kong ipinikit ang mga mata ko at hinayaan ang katabi kong gawin ang nais nya. Ramdam ko ang paglilis nya sa t-shirt ko. Muli nyang hinimas ang ngayon ay matigas na bukol sa harap ko. Naka ilang himas pa sya bago nya binukasan ang butones at ibinaba ang zipper ng pantalon ko. Dahan dahan nyang ipinasok sa loob ng pantalon ko ang kamay nya. Nang mahawakan na nya ang alaga ko ay sinimulan nya itong himasin muli. Kakaibang sarap at kiliti ang nararamdaman ko sa ginagawa nya kaya nagsimula nang lumabas ang pre-cum ko. Naramdaman nya na medyo nababasa na ang brief ko kaya hininto nya ang paghimas. Sinubukan nyang ilabas ang alaga ko mula sa loob ng brief. At dahil masikip ang pantalon ko ay hindi nya ito magawang ilabas.
Nung ramdam ko na libog na libog ang katabi ko ay agad akong umayos ng upo. Ibinaba ko ang t-shirt ko at itinaas ang zipper ko. Akma ko nang isasarado ang butones ng pantalon ko nang hawakan nya ang kamay ko para pigilan. Agad akong humarap sa kanya at mahinang nagsalita.
“Five Hundred.” Mahinang sabi ko. Sapat na ang hina ng pagkakasabi ko para hindi marinig ng ibang pasahero at maintindihan naman ng katabi ko ang sinasabi ko.
Saglit na nag-isip ang katabi ko habang hawak ang kamay ko. Maya maya pa ay bitawan nya ako para buksan ang bag sa kandungan nya at kunin ang kanyang wallet. Naglabas ng P500 at iniabot sa akin. Agad ko itong ibinulsa. Muli kong iniunat ang mga paa ko sabay sandal. Binuksan ang zipper ng pantalon. Iniiangat ko ang aking puwitan at dahan dahang ibinaba ang pantalon at brief ko. Agad na umigkas ang halos pitong pulgada kong alaga. Tuminging ako sa mukha ng katabi ko na halatang nagulat sa nakikita nya. Kinuha ko ang kamay nya at ipinatong sa galit na galit at naglalaway kong sandata. Dahil sa pagkasabik ay agad nya itong dinakma at sinimulang salsalin.
Ilang saglit pa ay naramdaman ko ang paglapit ng mukha nya sa mukha ko para humalik. Agad ko itong iniwasan. Hinawakan ko sya sa ulo at bumulong…
“Camachile na tayo. Wala nang sapat na oras para sa ganyan.” Bulong ko.
Dahan dahan kong ibinaba ang ulo nya patungo sa alaga ko. Gumapang ang kuryente sa buong katawan ko nang maramdaman ko ang mga labi nyang dumampi sa malintog at mapulang ulo ng alaga ko. Ramdam ko ang pasimpleng pag-amoy nya sa alaga ko. Confident ako dahil kakapaligo ko pa lang naman. Nang masigurong mabango at malinis ang alaga ko ay unti unti ko nang naramdaman ang paglabas ng dila nya. Halos mapaungol ako ng maramdaman ko ang pag-ikot ng dila nya sa pinakaulo ng alaga ko. Halos mawala ako sa ulirat ng maramdaman ko ang unti unting pagpasok ng alaga ko sa bibig nya. Madulas! Mainit! Masarap!
Nagawa nyang maisubo ang kahabaan ng sandata ko. Nang masigurong naisubo na nya ang lahat ay nagsimula nang magtaas baba ang ulo nya. Tang-ina! Hustler si gago. Swabeng swabe. Hindi tumatama sa ngipin. Hindi sya naduduwal kapag dinideep throat nya ako. At ang nakakagulat pa ay nagagawa nya ito nang hindi gumagawa ng ingay.
Nakapikit lang ako habang nagtataas baba ang ulo nya sa harap ko. Wala na akong pakialam kung may makakita man sa amin dahil sa sarap ng nararamdaman ko. Ramdam na ramdam ko ang pagkiskis ng mga labi nya sa kahabaan ng alaga ko. Halos kumakawala ang kaluluwa ko sa bawat paghigop at pagsipsip nya. Nababaliw ako sa tuwing pinapaikot nya ang madulas na dila nya sa pinaka ulo ng alaga ko.
Maya maya pa ay naramdaman ko ang pagmumuo ng sensasyon mula sa puson ko. Ilang saglit lang ay lalabasan na ako. Alam na nya siguro na malapit na ako dahil mas lalo nyang binilisan ang pagtaas baba ng ulo nya. Mas lumintog ang ulo ng alaga ko. Mas tumigas ang katawan ng alaga ko. Lalo akong napapaliyad.
Bumibilis na ang paghinga ko. Nagbubutil na din ang pawis sa noo ko. Lalabasan na ako. Kaya hinawakan ko sya sa buhok at pasimple na hinahatak ng pataas ang ulo nya para mailuwa nya ang alaga ko. Subalit ramdam ko ang pag-awat nya. Sa halip na iluwa nya ay mas lalo nya pa itong isinubo at binilisan ang pagtsupa. Senyales na gusto nyang inumin ang aking katas. Kaya hinayaan ko na lang sya.
Naka-ilang taas baba pa ang ulo nya bago tuluyang sumabog ang katas ko sa loob ng bibig nya. Hindi nya iniluluwa ang alaga ko hangga’t hindi nauubos ang katas na nilalabas ko. Nang masaid na ang aking katas ay sinubukan pa nyang tsupain ulit ako. Pero ako na ang pumigil sa kanya dahil hindi ko na kinakaya ang kiliti na nararamdaman ko. Isa pa, nasa tapat na kami ng Nepo Q-Mart kaya malapit na kaming bumaba.
Agad naming inayos ang mga sarili namin. Nang nakapag-ayos na kami ay agad na hinawakan ng katabi ko ang kamay ko. Hinayaan ko lang na magkaholding hands kami. Hindi kami tumitingin sa isa’t isa. Wala ding kibuan. Ilang metro pa ay bababa na kami. Iniabot nya ang cellphone nya sa akin para kunin ang number ko. Pagkatapos ko ilagay ang number ko ay iniabot ko agad pabalik sa kanya ang cellphone nya. Pagkakuha ay agad na syang bumaba ng bus. Hindi muna ako bumaba. Sa may terminal na lang siguro.
Ilang saglit pa ay tumunog ang phone ko. May nagtext . Marahil ay yung katabi ko dahil hindi nakaregister sa phone book ko ang number.
“Pre. Ako yung katabi mo kanina. Salamat nga pala. Pasensya ka na kung di ako nagsasalita. Medyo nahihiya ako e. First time ko kasi yun pero sobra akong nag-enjoy. Ang sarap pala. Hehehe.” Ang unang text nya.
“Nga pala Oliver name ko. Ikaw? Reply ka para makuha ko ang number mo.” Sumunod na text nya.
“NIKKO. At your service. =)” reply ko sa kanya.
“Ok. Got it Nikko. Thank you. Sa uulitin ha? Text kita.” Huling message ni Oliver.
Hindi na ako nagreply.
Alam ko ang iniisip nyo. Oo. Pumapatol ako kapalit ng pera. Babae, lalaki, bakla, matanda, bata… Basta may pera. Malalaman nyo sa takbo ng kwentong ito ang dahilan kung bakit ako napunta sa ganitong gawain.
Maya maya pa ay muling tumunog ang cellphone ko. Galing sa pinsan kong si Ate Marie.
“Insan saan ka na? Kanina pa kami ni Mommy dito. Bilisan mo na at kanina pa mainit ang ulo nya.” Message ni pinsan.
“Tsk! Tsk! Tsk! Patay ka na naman Nikko. “ ang napapailing na sabi ko sa sarili ko.
COMMENTS