Ang Kaibigan Kong Sarhento (Part 4)

By Whiteshadow Pagdating namin ng terminal di nagtagal lumarga na rin ang bus makalipas ang kalahating oras na delay ng kanyang schedule...

By Whiteshadow

Pagdating namin ng terminal di nagtagal lumarga na rin ang bus makalipas ang kalahating oras na delay ng kanyang schedule. Nang biglang nagpreno ang driver dahil sa may humarang na isang jeep sa unahan namin.

Nagkaroon ng kunting commotion ang mga pasahero sa loob ng bus sa mga pangyayaring iyon. Hanggang sa nakita kong lumabas ang naka-boots na driver ng jeep. Nang makababa sya sa laking gulat ko si Sarhento pala. Suot ng sombrerong pang-army (flat top) naka t-shirt na itim at pantalong camouflage. Wala syang sukbit na baril. Mabilis syang umakyat ng bus na mistulang may aarestuhing tao. Habang nakatuon ang pansin ng mga pasahero sa gwapong sundalo kinausap ang drayber ng bus at humingi ng paumanhin sa abala dahil may isang pasahero daw syang hinahabol sinabing pang kapatid daw niya ito.

Iginala niya ang kanyang tingin sa loob ng bus hanggang sa nakita ako.

“Boss! sya yong brother na hinahanap ko!” sabi ni Sarhento sa drayber at konduktor.

Pagkalapit niya sa akin naki-usap syang bumaba ako.

“Salamat at inabutan kita bumaba ka Rob ako na maghahatid sa’yo sa Bulacan please...”

Wala akong magawa sa oras na iyon kundi magpahinuhod sa pakiusap ni Kuya Carlos. Natatawa lang ako dahil parang eksena sa pilikula ang mga pangyayari. Pumayag na ako kasi naiisip ko na baka magwala pa sa loob ng bus ang sundalo. Isa pa gusto ko na rin naman at least bonding moment na namin ‘tong dalawa.

Agad namang nailipat ang mga bagahe ko sa kanyang jeep sa tulong ng konduktor ng bus. Pagkatapos lumarga na kami at naghanap sya ng gasolinahan. Pinalagyan niya iyon ng full tank na gasolina inabot ko sa kanya ang bayad bilang bahagi ko naman sa libreng byahe ko pero di sya pumayag. Si kuya Carlos pa rin ang nagbayad.

Habang naglalalakbay kami sa kahabaan ng NLEX bukas ang aming mga damdaming nagkwentuhan. Sinabi ko sa kanya ang dahilan ng biglaan kong pag-uwi. Katuwiran ko upang iwasan sya.

“Hindi ko lang maintindihan sayo nang dahil sa pag-aasawa ko pati ang iyong trabaho iiwanan mo na. Dapat ka bang umiwas ng dahil lang dito? Alam mo Robin (tunay kong pangalan)… apat ang mga kapatid kong babae… sabik lang siguro ako na magkaroon ng isang kapatid na lalaki tulad mo. Kaya napalapit ang damdamin ko sayo. Noon pa man kapatid lang talaga ang pagtanggap ko sayo… nahaluan lang kasi nang pagnanasa ng laman kaya ganito ang nangyari. Halimbawa pala kung tunay tayong magkapatid sa laman, incest na tawag dun sa ginagawa natin dahil sa pagkakaroon ng sexual relation nating dalawa. Isa pa para mo na ring sinabi sa akin na huwag akong mag-asawa kung hindi iiwanan kita! Heto na nga nangyari na. Tama ba ang ganoong katuwiran? Ano pang maitatago ko sayo Rob? Na unlock mo na ang buong pagkatao ko. Hindi ko alam kung nababakla na ba ako o naghahanap lang ng isang buddy (close friend). Binibigay ko na nga pati pagkalalaki ko sa’yo kahit hindi ko naman gawain yan… para parihas tayong maging masaya. Pagkatapos ito gagawin mo sa’kin? Pinakialaman mo ako eh... pagkatapos mang-iiwan ka!”

Nang biglang may nag overtake sa amin pakaliwa sa pinakamalapit na distansya sa likod ng aming sasakyan. Ang bagal kasi ng takbo namin nasa 70 km/h lang samantala ang required na takbo dapat 100 km/h naasar yata yung kabuntot namin hahaha. Kung bakit kasi sa bandang gitna pa pumuwesto si Sarhento eh pang punerarya ang takbo ng kanyang jeep. “Pasensya na luma na ang sasakyan namin.” Napamura tuloy si Sarhento. Mabuti na lang hindi sya matarantahin. Kung hindi baka nakabig nya ang manibela pakanan sigurado nag-somersaults kami. nagpatuloy sya sa kanyang sermon.

“Ipagpalagay nating may relasyon na tayo… let say mag-boyfriend na… kasi nakikita ko na patungo doon ang mga nangyayari sa ating dalawa. Hanggang kailan ito tatagal? Sa tanong ko merong technical answer dito Rob.”

“Ano ibig mong sabihing technical answer kuya?”

Parang ginagamitan yata ako ng logical reasoning. So… nakinig ako interesting sya.

“Kung fraternal ang relasyon natin habambuhay tayong magmamahalan kasi ang fraternal ay brotherhood. Choice na natin yon kung ang pagiging brotherhood natin sasamahan natin ng sex o wala. Parang rice araw-araw nating kinakain laging andyan sa hapag-kainan natin. Depende na sa atin ‘yon kung mag-uulam ka o hindi. Ang tanong ko lang kaya mo bang tumagal na kumain ng kanin na walang ulam hahaha!”

“Ibig mo sabihin kuya Carlos ang relasyon natin parang kanin na kinakain araw-araw. Tapos ikaw ang aking ulam? Eh di Lagi na lang hotdog at itlog ang ulam ko hahaha!” tawanan kami pareho.

“Eh di tilapya naman ulamin mo hahaha!.” Naningkit tuloy ang mga mata ni Sarhento sa pagtawa.

May pamimilosopo ang sagot ko kay Sarhento. Sa kabila nito may nakikita akong freedom. Andoon ang freewill walang domination, requirements & demand… kumbaga it’s up to you. Kung mag-uulam ka o hindi. Ang challenge… kaya mo ba? Ang brotherhood establisadong nakatayo bukas ang pinto ng pangtanggap at pagkakasundo. Ang nakikita ko namang negative dito likas sa tao ang pagiging sakim at may pagka-kriminal ang pag-iisip. Nakareserba lang itong naghihintay kung kailan gagamitin ang dalawang ito: greediness and being criminal minds. Likas sa tao yon wala namang nagtuturo sa bata na maging madamot pero nagagawa nya. Di rin sya tinuruang makipag-away pero marunong na rin sya. Human instinct.

“Ikaw Rob nakatikim ka na ba ng tilapya?”

“Pekpek ba tinutukoy mo kuya?”

“Opo! Pekpek nakatikim ka na ba!”

“Hindi pa nga kuya.”

“Sayang naman yang kagwapuhan mo. Para kanino ba yang magandang katawan mo kung walang makikinabang?”

“Eh di para sa’yo.” Biglang tumingin sa akin na para akong tinatantya.

“Ah ganun ha! Sigurado ka? Humanda ka mamaya. Makakatikim ka sa akin.”

“Sorry kuya joke lang po.”

“Hindi ka man lang ba naghangad na makipagtalik sa isang babae kahit subok lang kung masarap ba ang pekpek o hindi.”

“Hindi ako intresado kuya pero kung may babae siguro na tatanggapin ang tunay kong pagkatao bakit hindi. Simple lang naman makipagtalik sa babae basta matigas ang titi mo tirahin mo na hanggang labasan ka.”

“Rape na yan ‘tol hahaha. Wala bang foreplay? Romansa para mag-init din yong girl?”

“Kailangan pa ba ‘yon?” “Aba syempre aawayin ka ng partner mo kapag walang foreplay. Doon nga binabayaran ng mahal ang mga lalaking escort. Kailangang tumirik ang mga mata ng kanilang kleyenteng matrona hahaha.”

“Teka bakit mo alam mga nga escort-escort na yan?” umarangkada na naman ang pagkaseloso ko.

“May kaibigan kasi akong sundalo nag-awol sya ng ididistino sana sa Mindanao. Palibhasa maganda ang katawan nag-call boy at nag-e-escort sa mga matrona. In-demand nga sya skilled kasi sa foreplaying ang loko hahaha.”

“Ganun ba yon kuya?”

“Hayaan mo tuturuan kita mambabae… Hindi ang panlalaki hahaha! Teka pang-ilan na ba akong lalaki sa buhay mo?”

“First time ko ito kuya. May crush ako dati… ROTC commandant namin sya… freshman college ako nun hanggang sa naging mag-close friend kami. Ang alam nya straight ako. May picture kaming dalawa… gwapo sya at sexy muscles din tulad mo hayun! Pinagdya-dyakulan ko lagi sya lalo na kapag nag-iisa ako. Pero hanggang doon lang iyon.”

“Puro pantasya ka lang ha! Libog mo talaga. Type mo pala ang mga sundalo. Pero believe ako sa lakas ng loob mong pagtripan ako. Nagulat ako nang umagang iyon na basang-basa ang brief ko akala ko naihi lang ako pero nang kapain ko ang aking harap nanlalagkit sya. Nang amoyin ko ang aking kamay aba! amoy tamod… Syempre nakainom ako at may hangover pa pilit kong inaalala na nilabasan ba ako nang gabing iyon? Kaso malabo namang mangyari dahil may ED ako. Matagal na kasi akong hindi nilalabasan. Nabuo sa isip ko na pinagsalsalan mo ako pagkatapos ibinuga mo sa harap ko di ba? Alam mo ba galit na galit ako sayo noon. Masama ang plano ko sayo. Gusto kitang saktan takutin pagtripan.”

“Huwag mo nang ituloy ang kwento mo kuya… nagi-guilty lang ako sa ginawa ko sayo.”

"Nasarapan naman ako dun sa pag-blowjob mo sa akin lalo na kapag sinasagad mo hanggang ilalim ng lalamunan mo… mainit-init sa pakiramdam na parang hinihigop ang dugo ko. Deep throat ba tawag dun parang sa porno? Alam mo naiinis ako kapag nararamdaman ko nang lalabasan ako pero wala namang lumalabas. Anyway pasalamat parin ako sayo bro. Dahil sayo gumaling ako at hindi mo ko iniwan. Kung si Fredong bakla yun marahil pinagtawanan pa ako. Burat lagi ang nakasentro sa utak nun. Kinapa nga niya ang titi ko. 'Ay! Nilagang talong!' parang gusto ko syang umbagan."

Nagselos ako doon nang magconfess sya na pinahawakan pala niya sa baklang yon ang alaga nya pero hindi ako nagpahalata. Tawanan pa rin kaming dalawa.

“Natatawa tayo pareho pero sa totoo lang hindi na ganito kasimple ang relasyon natin. Wala pa namang ibang lalaking nakagawa sa akin ng ganito kundi ikaw lang sana maintindihan mo yon Rob… ayokong makasakit ng damdamin ng iba dahil naging karanasan ko na iyon. May pagkakataong pinagbibigyan kita para maging masaya ka rin, syempre sexually nasasarapan din ako sa mga ginagawa mo. Kahit parang lantang gulay ang alaga ko noon hindi mo ako iniwan. Sa puso ko ayoko na mawala ka sa akin. Kaya nga kita pinuntahan kaninang madaling araw dahil gusto kitang makasiping kahit saglit lang. Yon pala paalis ka na.”

Sabay himas sa kanyang alaga habang tuloy lang sa kanyang pagmamaneho. Nagkatinginan pa kami na para bang may pinapahiwatig sya sa akin na isang bagay.

“Masyado lang akong nagselos kuya Carlos… desperado… naging selfish. Siguro nga nang dahil sa sobrang pagkakagusto ko sa’yo. Kaya naisip kong lumayo na lang. Kung hindi sana ako pumatol sa’yo I’m sure hindi ako magkakaganito.”

“Tama ka! Dapat hindi mo ako pinatulan. Nagpatangay ka kasi sa kamunduhan mo eh. Sa akin di ko naman binalak sa tuksuhin ka. Hindi ka kasi halata na ganun ka pala. Malay ko ba na kursunada mo pala ako. Sa military sanay kaming naliligo ng mga tropa ko ng hubo’t hubad nang walang malisya. Hindi ko alam na nagising ko pala ang damdamin mo.”

Binigyan ko sya ng tubig… pagka-inom nagpatuloy uli si Sarhento sa kanyang mga letanya.

“May proposal ako kung gusto mo doon na tayo sa probensya namin. Magbusiness tayo para di na tayo magkahiwalay. Huwag mong intindihin si ate Rizza mo. Wala naman syang malalaman tungkol sa ating dalawa. Isa pa ginagawa natin ito dahil magkapatid tayo di ba? For the sake of brotherhoodmanship.”

“Mahirap din kuya na maykahati sa pagmamahal. Sa gabi magkayakap kayo ni ate Rizza. Papaano naman ako? Pu-pwede ba sa asawa mo na tatlo tayo sa kama? threesome? o my God. I can give up naman eh. Kahit ayoko at alam kong masakit para sa akin sakripisyo na lang ang dapat kong gawin. Pagmagkalayo na tayo darating naman siguro ang healing heart ko. Hanggat lagi kitang nakikita patuloy lang akong mag-e-struggle.”

Naalala ko tuloy ang pagmamahalan nina Jonathan at David sa bible the best example ng fraternal love ng dalawang magkaibigan. Naghalikan sila at nagyakapan na walang nakakakita kundi silang dalawa lang in a secret place kaya binigyan naman ng kulay ng mga malisyuso na hindi daw banal ang kanilang yakapan at halikan dahil ang kasunod noon ay lust. Pareho pa silang binata that time. Maraming nagsasabi na nagkaroon daw sila ng sexual relation hindi na lang isinulat dahil bawal ang ganoong gawain sa batas ng mga Hudyo ang same sex intercourse. Hanggang nagsumpaan sila sa harap ng Diyos na magmamahalan sila habambuhay extended iyon sa kanilang magiging mga anak at nang kanilang magiging mga anak pa. Generation to generation could you imagine that na ganoon kawagas ang kanilang pagmamahalan. Nag comment pa si David nang magka-asawa na sya di daw kayang mapantayan ang pagmamahal ni Jonathan sa kanya kahit na sino pang babae even his very own wife.

Ito yata ang gusto ni Sarhento sa magiging relasyon namin. Ang problema ko kasi ang pagiging seloso ko pero di naman papawisin ang ilong ko. Pagpapawisin daw ang ilong seloso sabi nila. Hindi totoo yon trait na ng isang individual ang pagiging seloso at mapapansin mo yan mula sa pagkabata niya.

“Tigilan mo na kasi ang pagseselos mo, alam mo Rob maraming nawawala sa buhay ng tao dahil sa sobrang pagseselos. Kung sabagay tama din lang na magselos ang isang tao dahil sa pagmamahal normal naman yan. Pero kung may selfishness na ito tingin ko may mali na doon. Pati sariling kaligayan titikisin mo dahil sa lintik na pagseselos na yan. Think about it babes. Andito lang ako maghihintay sa desesyon mo.”

Naalala ko tuloy ang panaginip ko doon sa chapter 3 na pasan niya ako. Kailangan talaga ibaba na niya ako baka gumaling nga ang sugat ko sa aking mga paa. Hindi naman maaaring managinip akong muli at baguhin ang script. Dahil iyon talaga ang rebelasyon sa tinatahak ng aking buhay pag-ibig.

Ngayon sa punto nya ayaw niya akong pakawalan. Alam ko nang mahal din niya ako. Ayaw lang niyang deretsahin ang tunay niyang nararamdaman sa akin. Marami pang mga paek-ek si Sarhento kesyo kapatid lang daw ang trato nya sa akin dahil wala syang kapatid na lalaki. Nasekswal abuse ko sya all of a sudden nagustuhan naman pala. From my hater turned into as my lover?

Seriously… meron pa naman akong natitirang moral values lalo na sa pamilya. Hindi ko kayang masikmura na habang panahon naming lolokohin si ate Rizza. Kung papayag ako sa kagustuhan ni kuya Carlos na magsasama kami habambuhay doon sa kanilang probensya at aming itatago sa asawa niya ang aming illicit affairs. May kasabihan nga na walang lihim na hindi nabubunyag. Naniniwala ako na meron akong kakampi ngayon na tama ang pasya ko na layuan at iwasan na si Sarhento kahit labis ko syang mahal titiisin ko na lang ang lahat.

“Akala ko matatakasan na kita kuya Carlos… pero heto ngayon kasama pa rin kita. Pasensya na kuya ayoko lang makasira sa relasyon ninyong mag-asawa.” Pagkatapos binuksan ko ang supot ng lumalamig nang pandesal na ibinigay nya sa akin noong umagang iyon. Binigyan ko sya at kumain kami habang patuloy ang aming paglalakbay. Pabiro ko pang sinabi

“No choice tayo kuya walang palaman ang pandesal natin.”

“May hotdog at itlog naman ako dito bro at nag-iinit na!” Tawanan pa rin kami.

Naging mabagal ang aming byahe. Tumatakbo lang kami ng 60-70km/h dahil sa kondisyon ng kanyang sasakyan. Sa kamalasan nasiraan pa kami nang pa-exit na ng Baliwag. Makalipas ang isang oras naayos naman agad ang sasakyan. Nang makakita kami ng restaurant kumain na kami ng aming pananghalian ako na ang nagbayad nito. Masaya kami ni Sarhento kahit nagkakaaberya ng kunti ang aming lakad. May sense of humor sya. Sa simpleng mga kwento lang matatawa ka na dahil sa reaksyon ng kanyang mukha. Kung isusulat ko pa ang kanyang mga punch line baka mawala na tayo sa estorya.

Habang binabaybay namin ang daan matatanaw mo ang napakagandang bukirin. Mga punong kahoy, kawayanan, palayan at masusukal na damuhan. Nang bigla niyang itinigil ang kanyang sasakyan. Napapaihi daw sya. Bumaba din ako para umihi din. Walang syang kyemeng ibinandera ang kanyang pagkalalaki sa harap ko. Sa kwento nya kanina ganoon daw talaga ang mga sundalo walang malisya. Ang kaso may kasama syang malisyuso. Kailangan pa bang nakawagayway ang bandera sa madla? Baka nagpapapansin.

“Huwag mong pakatitigan ‘tong junior ko magagalit sa’yo yan.” Pinataas pa sa ere ang kanyang ihi naging bombero tuloy ang sundalo hahaha!

“Subukan nya kung hindi ko sya kagatin?” pagtataray kong biro. Pagkaihi nilapitan ko agad sya at mabilis kong hinawakan ang kanyang alaga. Hindi makapalag ang mokong dahil alam kong nagugustuhan din nya. Walang pagtutol na hinawak-hawakan ko ang semi-erect nyang alaga na noo’y unti-unti nang tumitigas.

“Aw! init ng kamay mo bro baka labasan na ako niyan sa ginagawa mo… nalilibugan tuloy ako.”

Agad niyang ipinasok ang kanyang junior sa loob ng kanyang underwear at siniper ang pantalon.

“Mamayang gabi na lang pagdating sa bahay ninyo iyong-iyo yan.” Pilyong ngiti ang binigay niya sa akin.

Nakakabitin tuloy. Ito yong parteng nakakatuwang makipaglandian kay Sarhento open and game sya pagdating sa ganitong mga biruan.

Nagpatuloy kami sa aming byahe. Hanggang biglang inalis niya ang kanyang sombrero at inilagay niya iyon sa aking ulo. Pinagpapawisan daw sya. Tiningnan niya ako.

“Bagay pala sa’yo… sige iyo na yan. Ingatan mo yan ha? Tingnan mo sa gilid may nakaburdang pangalan ko Sgt. Carlos Cardenas.”

Nagpasalamat naman ako sa binigay niyang remembrance.

Hanggang sa nakarating din kami ng kampo. Pagbaba bibit ni Sarhento ang kanyang backpack nagtuloy sya sa opisina ng commanding officer. Naiwan naman ako sa pinaka-reception area. Kung anuman ang sadya niya sa kanilang kampo hindi ko alam. Kahit magtanong man ako wala rin syang sasabihin sa akin tungkol doon dahil kasama sa trabaho iyon ng isang sundalo na hindi ipaalam ang anumang bagay na nauukol sa kanilang trabaho.

Nagtagal din ng isang oras ang pakikipag-meeting ni Sarhento at pagkatapos tumuloy na kami patungo sa amin.