By: RyanTime Oo, Ikaw - Geca Morales Ako ay mayroong gustong aminin Ngunit di alam kung pano Noon ko pa itong gustong sabihin Di...
By: RyanTime
Oo, Ikaw - Geca Morales
Ako ay mayroong gustong aminin
Ngunit di alam kung pano
Noon ko pa itong gustong sabihin
Di makahanap ng tyempo
Bakit ba ganon…
Bakit ba ang hirap magpakatotoo
Bakit ba ganyan
Bakit ba di ko masabi sayo
Oh ohh oohh
Hoy! Ikaw! Oo, ikaw
Di mo ba alam na…
Mahal na mahal kita
Di ko lang alam kung di lang ba talagang halata
O sadyang napakamanhid mong talaga!
Oo ikaw woh o ohh
Oo ikaw woh o ohh
Oo ikaw… ikaw
Kainis bakit laging nagdadal’wang isip
Natatakot sa magiging sagot mo
Di alam bakit ba di makaimik
Di mapakali tuwing lalapit
Bakit bag ganon…
Bakit ba ang hirap magpakatotoo
Bakit ba ganyan
Bakit ba di ko masabi sayo
Oh ohh oohh
FLASHBACKS
(I intended to write flashbacks para ma emphasize yung closeness namin ni Jake dati. Hindi ko kasi masiyado na detailed sa ibang chapter. Kasama dito ang ilang mga sweet gestures at yung mga nararamdaman niya noon na hindi ko napapansin dahil ang alam ko lang naiinis ako sa sarili ko. Iilan lamang 'to sa mga masasayang pinagsamahan namin. Mediyo magulo ang pagkakasulat ko pero hayaan niyo na.)
**
"Kuya Rye, sa susunod kapag nagtext ako sayo ng 'UVAL' sagutin mo ng 'OOT UVAL' ha." wika ni Jake.
"HA?? Ano yun?" pagtataka kong tanong sa kanya. May pagka-weird din kasi siya minsan
"UVAL means binaliktad na LOVE YOU, ang OOT UVAL ay LOVE YOU TOO. Okay? Wag mong kakalimutan. Tapos sa dulo wag mong kakalimutang lagyan ng 'W.I.'" pagpapaliwanag niya.
"Ano naman yung W.I.?" tanong ko ulit sa kanya. Nawewirduhan ako sa kanya ng mga time na yun. Pero hindi ko maiwasang mapangiti. Kinilig kasi ako at siya pa mismo nagrequest ng mga words na yan.
"Yung W.I. naman ay 'Walang Iwanan'." nakangiti niyang sabi sa akin.
Ano bang nangyayari sa batang to. Kung anu-ano ang sinasabi. Pero sa loob-loob ko napakasarap ng pakiramdam ko, papatayin yata ako nito sa kilig eh. Gustong-gusto ko ang pagka wirdo niya na yun. Sana weird na lang siya lagi lol. Naramdaman ko yatang ngumiti ang puso ko, parang gumalaw kasi ito hahaha.
'UVAL, OOT UVAL at W.I.' napakahilig niya talaga sa mga codes. Paliwanag niya ay para daw unique at kami lang ang makakaintindi. (mabuti na lang at hindi siya nagbabasa dito sa KM. Kung hindi sure akong kilala niya na ako. Sa tingin ko kasi kami lang ang gumagamit ng codes na yan).
"Ok! As you wish." sabay abot ko ng ulo niya para guluhin ang buhok niya.
"Kuya naman hindi na ako bata. Nag-aano (masturbate) na nga ako diba" pagrereklamo niya sa ginawa ko na may kasamang bugnot.
Ginulo ko pa lalo at nginitian na nang-aasar.
"Kahit magbibinata ka na, bunso parin kita at wala ka ng magagawa doon." panay pa din ang panggugulo ko sa buhok niya.
Hanggang sa nagkahabulan na kami at tawanan.
**
Kapag umuuwi kaming lasing at pag tinamad ng umakyat sa kwarto ay sa iisang sofa kami natutulog na magkayakap. Minsan kahit hindi kami lasing mas gusto naming matulog doon, gustong-gusto ko yung combination ng init ng katawan namin at yung paggising ko na nakayakap pa din siya ng mahigpit. Kailan man ay hindi ko naramdaman sa kanya na nagrereklamo siya sa position namin kahit minsan nahuhulog siya sa sofa dahil sa kalikutan naming matulog.
Sa iisang sofa na yun napagkasya namin ang aming sarili. Tila ba kahit isang oras ng aking buhay ay ayokong malayo sa kanya.
Madalas din na sobrang overprotective ako sa kanya at yung ang madalas na dahilan ng pagtatampo niya, ginagawa ko daw siyang bata. Ewan ko ba parang gusto ko kasi siyang protektahan lagi. Alam ko naman na kaya nya ang sarili niya pero, ah basta iba.
**
"Oh eto" sabay abot ko ng isang maliit na notebook.
Alam ko nagtataka siya kung para saan yun dahil sa pagkakakunot ng kilay niya.
"Gusto ko lang isulat mo ang mga ginagawa mo, tapos babasahin ko kapag nandito ka na ulit." paliwanag ko.
Magbabakasiyon kasi siya sa tatay niya sa Laguna ng isang buwan, kaya mamimiss ko siya. (Sa mga hindi nakabasa ng Chapter 1, hiwalay po ang parents niya). Gusto kong isulat niya ang lahat ng ginagawa niya at ganun din ako para pag dumating ang araw na magkikita ulit kami ay babasahin namin ang mga pinagsusulat namin. Ako ang nakaisip noon, kasi may pagkamakakalimutin ako at baka hindi ko maalala at hiindi ko maikwento sa kaniya kung ano ang mga ginawa ko habang wala siya sa tabi ko.
And yes, tulad ng inaasahan ko isinulat niya lahat ng ginawa niya sa bawat araw, mas marami pa siyang naisulat kumpara sa akin. Andaming pages na nababasa ko ang name ko at kung gaano niya ako ka-miss. Kung pwede nga lang daw hatakin niya ang araw para lang makapagkita na kami. Maging ang pag mamasturbate niya ay kinukwento pa haha.
**
Summer noon at bakasyon. Nakaugalian ng buong pamilya na mag-outing, swimming or out of town. Pero yung summer na yun nagpunta kami sa Pansol, may mga nirerentahan kasi dun na bahay na may pool. Hindi ko alam kung anong tawag doon. Basta sadyang ginawa yung mga yun para sa mga nagrerent na pamilya o barkada na gustong solohin ang pool at siyempre hindi nawawala yung videoke.
Abalang-abala ang lahat na magprepare ng makakain para sa lunch, habang yung mga bata naming pinsan ay masayang masayang nagtatampisaw sa pool na pambata.
Kami namang mga teenager ay sa videokehan pumuwesto. Hindi naman pinagbawal sa amin ang pag-iinom. Kasabay pa nga ang mga tito namin sa pag-iinom.
As usual kwentuhan ang mga tito at kami namang magpipinsan, si Don, Paul at Jake ay nagkukulitan at asaran.
Si Tita, mama ni Jake, ayaw naman magpatalo sa videoke. Siya ang kauna-unahang sumalang sa pagkanta at paulit-ulit na kinanta ang Dancing Queen. Nakakaumay na wala na yata siyang ibang alam kantahin, lagi na lang yun.
"Siguro mga 506 times ko na narinig yang kanta na yan." patawa ni Don.
"Ako pang 601" dugtong naman ni Paul.
"Mama!! Iba naman, nakakaumay na!" sigaw ni Jake sa nanay niya. Inirapan lang siya nito at mas lalong nilakasan ang pagkanta na sinabayan ng sayaw. Na ikinainis lalo ni Jake.
Nagkatawanan lang kami.
Parang gusto kong magyosi kaya lumayo muna ako sa kanila, pumunta ako sa isang sulok na kung saan hindi ako makita ng mga tito at tita, hindi pa kasi ako legal sa yosi noon.
Nagsindi ako ng yosi, sumunod pala si Jake. Gusto din yata mag yosi. Inabutan ko siya ng isang stick.
Naka shorts na lang siya noon. Nakaramdam ako ng inis dahil nakabakat na naman ang junjun niya sa short. Ayoko pa nama ng ganun siya. Ayoko makita ng iba yung bakat niya. Ewan ko ba.
"Ayusin mo nga yang junjun mo. Nakabakat na naman, hindi ka ba nahihiya?" paninita ko sa kanya.
"Bakit? Pamilya lang naman natin ang nandito." dahilan niya.
"Kahit na, mahiya ka naman kahit konti. Tingnan mo tong akin kahit mas malaki to kesa sayo, binabalandra ko ba?" medyo nahihiya na ako sa tinuran ko para kasing bini-big deal ko yung bakat niya, pero hindi ko pinahalata, Umasta pa din akong normal.
Humithit at buga ako ng yosi. Tumingin siya sa akin ng nakakaloko habang nakangiti.
"Oyyy.. Ayaw mong makita ng iba 'to ano?" lumiyad pa siya dahilan para mas lalong bumukol.
Sinuntok ko siya sa kaliwang braso. Umatras lang siya at tumawa ng nakakaloko.
"Ambot sa imo!" nataranta na ako sa flow ng pag-uusap namin. Baka mahalata niya ako.
Kahit hindi pa ubos ang yosi ay agad kong itinapon at gigil na inapakan yun saka umalis sa harapan niya.
Tumatawa pa din siya. Patuloy lang ako sa paglakad. Mas lumakas ang tawa niya kaya huminto ako. Bumalik ako sa kanya at dali-dali ko siyang hinatak papunta sa pinakasulok.
Nagulat siya at nagtaka.
Noong marating namin ang sulok, itinulak ko siya sa pader na nakaharap sa akin. Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa isip ko.
Ipinasok kong bigla ang kamay ko sa loob ng shorts niya at nakapa ko ang alaga niyang nakabalagbag. Kinakabahan man, dahil noon ay nagsimula na ding magwala ang alaga ko. Pero pinagpatuloy ko pa din ang ginawa ko. Ipinuwesto ko ang alaga niya sa pwestong hindi na ito bubukol.
Nahihiya man ay umasta pa din akong normal. Saka ko tinanggal ang kamay ko. Mabuti na lang ay masikip ang brief kong suot, kundi makikita niya ang pagwawala ng alaga ko.
"Ayan! Kapag yan hinayaan mo pang bumukol, puputulin ko yan. Sinasabi ko sayo!" halong inis at hiya kong sambit.
Tiningnan ko yung bukol niya na noon ay mas lalo yatang lumaki. Tinigasan pala ang loko.
Tumawa siya.
"Paano ba yan, ginalit mo ata." tawang-tawa pa din siya.
Sa sobrang hiya ay namula na ata ako at dali-daling tumalikod at naglakad palayo.
"Bahala ka sa buhay mo!" sigaw kong nakatalikod sa kanya.
Tawang-tawa pa din ang loko. Bakit ko pa kasi ginawa yun. Napahiya tuloy ako.
Kakatapos lang namin mag lunch at itinuloy ang pag-iinom. Masayang-masaya ang lahat. Pero parang hindi pa ako naka get over sa nangyari kanina sa amin ni Jake. Hindi ko siya kinikibo. Tinopak na naman ako. Nahihiya din kasi ako sa ginawa ko. Inom lang ng inom ang ginawa ko habang nagkakahulihan kami ni Jake na sumusulyap sa isa't isa. Nagpapakiramdaman kung sino unang makikipag-usap. Mukhang bothered siya sa pagtotopak ko.
Inabot na kami ng gabi pero hindi pa din kami nagkikibuan ni Jake. May times na nag aattempt siyang kausapin ako pero bigla akong iiwas at kakasuapin sila Don at Paul.
Nakaramdam ako ng init ng katawan dahil sa alak, kaya tumungo ako sa pool na kung saan naliligo sila Tita, mama ni Jake at ang iba pa naming pinsang mga babae.
Nag dive muna ako bago lumapit sa kinaroroonan nila tita, nakipag kwentuhan ako sa kanila.
Sumunod pala si Jake at lumapit sa kinaroroonan namin. Mediyo lumayo ako at nag freestyle papunta sa kabilang side. Nakasunod pa din si Jake.
"Kuya!! Ayan ka na naman eh." sigaw niya na may halong inis.
"Bakit?" kunwari wala akong alam sa mga sinasabi niya.
"Galit ka na naman."
"Bakit ako magagalit?" painosente ko ulit na tanong. (kainis? ugali ko talaga kasi yan)
"Dahil kanina." aniya
"Ah wala yun. Hindi naman ako galit." nag freestyle ulit ako palapit kita tita.
Nakasunod pa din si Jake. Sumisid ako para makaiwas sa pangungulit niya. Sa ilalim ng tubig naaninag ko si Jake na sumisid at sobrang bilis na lumapit sa akin. Bigla niya akong hinalikan sa ilalim ng tubig. Mga tatlong segundo din yun pero parang ambagal ng mga segundo na yun. Bakit ba laging ganun ang pakiramdam ko kapag hinahalikan ako ni Jake. Hindi ako makapalag at parang ayoko ng matapos kahit mawalan pa ako ng hininga. Pero nanaig pa din ang utak ko. Saka ako umahon sa pagkakasisid at ganun din siya. Pagkaahon namin, nagulat ako at biglang may bumatok sa akin at ganun din kay Jake.
Si tita pala ang bumatok sa amin na may pagtataka sa mukha. Hindi nagsalita si tita at hindi na din ako nagtanong. Kasi nahihiya ako, baka nakita niya kaming naghahalikan sa ilalim.
Bakit ginawa ni Jake yun, tapos noong tiningnan ko siya tawa lang ng tawa.
Nakakahiya, ano na lang iisipin ni tita. Hindi ako ang nagpasimuno nun, si Jake ang humalik sa akin. Nabahala ako. Baka maging issue yun at yun ang iniiwasan ko.
Dali-dali akong umahon at dumirecho kila Paul. Kinakabahan.
Pero natapos ang gabi na yun na walang sinabihan si Tita sa nangyari. At lihim kong ipinagpapasalamat yun. Nakita kong kinausap niya si Jake, pero hindi ko na inalam kung ano ang pinag-usapan nila.
----
"Jake, isasama kita sa bundok" panimula ko. Kumakain kami ng kwek-kwek noon sa paborito naming kainan ng streetfoods.
"Ayoko nga." sabay iling at kunot ng kilay.
"At bakit? Libre ko yun, inaya kasi ako ng dating grupo na sinamahan ko. Hindi ka pwedeng tumanggi. Nag-oo na ako at sinabing may isasama ako. Nakalista na din yung pangalan mo sa list para doon sa souvenir shirt na gagawin." sinigurado kong hindi siya makakaurong. Besides gusto ko talaga siyang makasama lagi.
"Bakit ako ang isasama mo?" tanong niya habang ngumunguya ng itlog ng pugo.
'Ikaw lang kasi ang gusto kong makasama habang-buhay' sabi ng pabebe kong utak.
"Bakit meron pa bang iba?" sabi ko.
"Ayoko!" pagmamatigas niya.
"Hindi pwede nagbayad na ako at sino ka para tumanggi?" pinanindigan ko ang pagiging kuya na dapat niya akong sundin.
"Kasi.."
Nakakita ako ng pag ka discomfort sa mukha niya, kaya natawa ako.
"Kasi..Takot ka sa mga NPA? o Abusayaf?" panunukso ko na sinamahan ng nakakalokong ngiti.
"Hindi ah!"
"Bakit nga?"
"Takot ako sa matatarik" mahinang sagot niya.
Tumawa ako ng malakas dahilan para tingnan ako ng ibang kumakain doon.
"Sa laki mong yan natatakot ka? Bakit baby ka ba? Baby ka ba ha?" pang aasar ko na tumatawa pa din. Ginulo ko din ang buhok niya. Natuwa kasi ako sa reaction niya.
Iniwas niya ang ulo niya sa kamay ko at mukhang napikon. Tumahimik lang siya habang patuloy sa pagkain ng itlog ng pugo. Kaya tumigil na din ako sa pang-aasar.
"Basta sasama ka, kahit ayaw mo wala ka ng magagawa.... Huwag kang mag-alala nandito si kuya. Ipagtatanggol kita sa mga NPA at sasaluhin kita kung sakali mang mahulog ka." biro ko. Pero deep inside kinilig ako sa mga sinabi ko. Gagawin ko talaga yun para sa kanya.
Pero natigilan din ako kasi na-realized ko na nakakahiya pala yung sinabi ko at naririnig pa ng mga tao sa paligid namin.
Araw na ng pag-akyat namin ng bundok. (hindi ko na sasabihin kung anong bundok baka kasi may nagbabasa dito na nakasama namin nung time na yun, sa Quezon yung bundok.)
Nakaimpake na kami at nagtungo sa meeting place sa may Cubao. Labing tatlo kaming lahat. Nang makumpleto na kami ay nagbriefing muna si Roel (leader ng group) saka kami nagpakilala sa isa't-isa.
Napansin kong panay sulyap ng isang babae kay Jake. Si Glenda.
Nakaramdam ako ng inis sa Glenda na yon. Halata kong may gusto siya kay Jake. At eto naman si Jake ay dinala ang pagkababaero ay panay pa cute doon sa Glenda.
'Pag-untugin ko kaya tong dalawa na to' sa isip ko.
Nang pasakay na kami ng van ay pinauna kong papasukin si Jake para sa pinakadulo siya umupo sa bandang likuran. Sumunod din ako sa kaniya para walang chance si Glenda na tumabi sa kanya. Naramdaman ko kasi gusto tumabi nung Glenda sa kanya.
'Kiring-king talaga, kung nagkataon lang na wala si Jake baka ako na ang kumamot sa kati-kati mo' sigaw ng utak ko. Pinagmumura ko siya sa utak ko. Nagsisimula na tuloy akong topakin. Pero pinilit kong pigilan at tuloy-tuloy sa pakikipag kwentuhan sa mga bagong kakilala.
Yung Glenda naman, kahit na nasa unahan namin ay panay ang lingon sa gawi namin ni Jake at panay ang pacute. Ito naman Jake na to babatukan ko na to, lumalaki na naman ang ulo. Ramdam niya kasi madaling dalihin si Glenda.
Nakarating kami sa base ng bundok bandang hapon na din at mediyo maulan. Sabi nung mga nagbabantay doon delikado daw ang daan kasi madulas kapag umuulan. Kaya nagdecide ang leader namin na gumawi muna doon sa kilalang falls sa lugar na yun mas madali daw kasing puntahan yun.
Tumungo na kami sa falls at gabi na bago kami nakarating kaya hindi pa namin masiyado ma appreciate yung view dahil madilim. Kaya nagkabit na muna kami ng mga tents para tutulugan at yung iba ay naghanda na ng mga lulutuin para sa hapunan.
Noong matapos na kaming kumain ay naglatag kami sa gitna ng mauupuan naming lahat. Sa lahat naman kasi ng group na nasamahan ko nakagawian na namin yung mag socialize muna at uminom ng alak bago matulog.
Ayon, kwentuhan pakilala ulit tungkol sa mga background namin at kung anung bundok ang nagustuhan namin na napuntahan.
(English po ang kwentuhan dahil may isang foreigner kaming kasama)
"Ako si Ryan, pang 3rd bundok ko na ito. Ang una ko ay yung sa Batangas at pangalawa ay ang Mt. Pulag. Gustong-gusto ko sa Mt. Pulag kasi para kang nasa ibabaw ng ulap. Parang napakalapit mo na sa langit. At nakahiligan ko ang mamundok kasi kapag may problema ako at naguguluhan, nakakahanap ako ng comfort at serenity sa summit ng bawat bundok na napuntahan ko." ang mga sumunod na nasabi ko ay parang nawala ako sa sarili, masiyado ata akong nadala ng damdamin ko at ng alak. "Lalo na noong nagsimula na akong mainlove sa isang taong hindi ko pwedeng mahalin." napahinto ako. At tumingin kay Jake na noon ay nakatingin sa akin at naghihintay ng idudugtong ko. Binawi ko din kaagad ang tingin ko at ibinaling sa ibang kasama para hindi nila mahalata na si Jake ang tinutukoy ko.
Nagpakawala muna ako ng buntong-hininga.
"Ayon.. Basta ayon.." tinapos ko na yung sinasabi ko. Baka mahalata pa ako ni Jake.
Tiningnan ko ang mga kasama ko na parang naguluhan sa sinabi ko at mukhang nabitin. Lalo si Jake na mukhang naguluhan din. Kasi wala naman akong nakukwentong ganon sa kanya dati. Dahil hindi niya pwedeng malaman na siya yun.
Pinilit pa nila akong tapusin ang sinabi ko pero nagdahilan nalang ako ng kung anu-ano. Mahirap na baka mahuli pa ako. Hindi naman na din sila nangulit.
"I'm Jake. First time kong sumama sa ganito. Pinilit lang ako ni kuya Rye. Sabi ko nga ayoko dahil takot ako sa heights. Pero wala akong magawa dahil kuya ko siya eh. Hindi ko din naman kayang tumanggi ng tuluyan sa kanya. Matampuhin kasi." tumingin sa akin na may ngiting nakakaloko.
Pinakitaan ko siya ng kamao ko at inis na mukha. Nagkatawanan ang lahat. Nagpatuloy siya.
"Well, hindi naman ako nagsisisi na sumama dahil masaya pala. Alam ko wala pa tayo sa bundok pero nararamdaman kong masaya." saka siya tumingin kay Glenda na ikinabwisit ko ng palihim.
"Mukhang close na close kayo ng kuya mo ah." sabi nung isang kasama namin.
"Oo naman, proud na proud din ako dahil siya ang kuya ko, kahit magpinsan kami ay itinuring niya akong totoong kapatid. Sobrang close kami na halos lagi kaming magkasabay na maligo." saka tumawa.
"Jake!" singhal ko sa kanya. Sinabayan ko ng pekeng tawa para hindi mahalata ng iba na nahihiya ako sa sinabi ni Jake. Nakakahiya naman talaga.
Nagkatawanan ang lahat at mukhang kami ang laging nasa hot-seat. Panay kwento kasi nitong si Jake. Natutuwa ako dahil nakikita ko siyang masaya, pero siyempre hindi mawaglit sa isipan kong trip ni Jake si Glenda, kilalang kilala ko kasi si Jake lalo pag may gustong babae. Kaya sabi ko sa isip ko hindi sila pwedeng mawala sa paningin ko dahil alam ko na ang mangyayari.
Nagsimula nang matulog ang ilan at tumungo na din kami ni Jake sa tent namin. Nang makapasok na kami at nakapwesto ng humiga ay nagsalita si Jake.
"Hindi ko alam yun kuya ah. Sino ba yung tinutukoy mo kanina?.. Naglilihim ka na sa akin." kunway nagtatampo na boses.
"Ah wala sinabi ko lang yun para may masabi lang." sabay pekeng mahinang tawa.
"Kilala kita kuya." simpleng sabi niya habang nakatingin pataas.
"Wala nga yun... wag mo ng isipin yun."
"Ok..." nakaramdam akong hindi siya convinced pero minabuti ko na lang na manahimik.
Tahimik.
"Lalabas muna ako" paalam niya.
Hindi na ako umimik pero iba ang nasa isip ko. Parang kinabahan ako na hindi ko mawari. Hindi kaya magkikita sila ni Glenda sa labas?
Nakiramdam muna ako ng mga sampung minuto. Hindi pa din siya bumabalik, kaya naisipan kong lumabas. Paglabas ko nakita ko silang dalawa ni Glenda na nakaupo sa portable hammock na ikinabit namin sa hindi kalayuan.
Nagpuyos na naman ang dibdib ko. Inis na inis ako. Alam ko na ang gagawin nila. Kesa makita ko pa ay minabuti kong pumasok na lang ulit ng tent. Tinawag ako ni Jake pero tinaasan ko lang siya ng kamay at pinilit kong ngumiti na parang sinasabi kong 'sige okay lang'. Hanggang sa tuluyan na akong pumasok sa tent.
Humiga ako parang nahihirapang huminga, parang sobrang sakit ng dibdib ko at nahirapan akong matulog kakaisip kung ano ang ginagawa nila. Hindi ko naman siya pwedeng pagbawalan dahil lalake siya. Hindi ko din pwedeng ssabihin na huwag niyang gawin dahil nasasaktan ako.
Wala talagang pag-asa itong nararamdaman ko, babae lang ang gusto ni Jake. Kahit maging babae naman ako hindi pa din pwede dahil magpinsan kami. Hayysss. Bakit ang hirap, minaster ko naman ang pagtatago ng nararamdaman. Pero bakit hindi ko mamaster na huwag masaktan.
Kinaumagahan ay nagtungo na kami sa falls. Yung iba ay umaakyat sa mataas na bato saka tumalon sa malalim na tubig. (May video pa nga ako na nagdive mula sa pinakamataas na bato. Hindi naman kasi mahirap sakin ang mag dive dahil swimmer talaga ako)
Enjoy na enjoy ang lahat. Dahil napakalinis ng tubig at napakaganda ng falls. Lalo si Jake sobrang saya at panay na ang dikit kay Glenda. Hindi ko na alam kung ano pa ang ginawa nila kagabi, basta ko na lang silang tinulugan at hindi ko alam kung anong oras natulog si Jake.
Lahat sila masaya habang ako ay pilit na ngumingiti at panay ang sulyap sa gawi nila Jake.
Matapos kaming maligo ay tumuloy na kami sa pag-akyat ng bundok. Magkasabay kami ni Jake at sinadya kong bagalan lang namin ang lakad dahil ramdam kong hirap si Jake sa pag-akyat dahil nga first time. Kaya mediyo nasa hulihan kami ng grupo. At dahil doon ay nakuha kong magtanong sa kanya tungkol kay Glenda.
"Trip mo ba?" tiningnan ko siya na may kasamang ngiti. Actually nahihirapan akong ngumiti nun pero pinilit ko lang. Ayoko lang malaman niya na nagseselos ako sa kanila ni Glenda.
Nakuha niya naman kaagad ang tanong ko. Ganoon kasi kami mag-usap minsan kahit maikling salita lang ay nage-gets na namin ang ibig sabihin.
"Ayos lang. Pwede na." ngumiti din siya sa akin na parang tuwang-tuwa siya.
Sana pala hindi ko na tinanong, alam ko naman na ang sagot. Nasaktan lang tuloy ako sa confirmation niya. Alam ko naman na hanggang dito lang ang pwedeng gawin niya kay Glenda. Dahil pag nakabalik kami sa Manila ay kakalimutan niya na si Glenda. Kilalang-kilala ko si Jake at ang pagiging babaero niya. Hindi ko lang talaga matanggap na may ibang taong dumidikit kay Jake. Gusto ko ako lang. Pero ano naman magagawa ko diba.
Nginitian ko nalang din siya. Saka patuloy sa kwentuhan. Masayang masaya daw siya at sumama siya.
Minsan, nang may madaanan kaming sobrang tarik na aakyatin ay natawa ako dahil gumagapang na siya. Tinatawanan ko siya pero tinulungan ko pa din. Napipiikon na nga sa akin dahil sa kakatawa ko. May nadaanan din kaming magkabilaang bangin na ikinaputla niya. Pero siyempre tinulungan ko siyang makalagpas doon at hinayaan ko siyang kumapit sa likuran ko na parang bulag at ako ang nagsisilbing gabay. Hanggang sa narating namin ang summit at nag picture taking. (May picture kami together sa bundok na yun. Kaming dalawa lang, how I wish na pwede kong ishare sa inyo. Hanggang ngayon nasa wallet ko yun)
Gaya ng ibang bundok may kanya-kanyang katangian kang makikita at mararanasan. Kahit may selos akong nararamdaman ay hindi ko pa din mapigilang mapangiti sa tuwing nakikita ko si Jake na masayang masaya sa tanawin na nakikita niya. Alam ko sobra ang saya na yun, dahil para siyang bata na binilhan ng bagong laruan. Magandang pagmasdan ang tanawin, pero mas magandang pagmasdan ang mga ngiti ni Jake. Parang gusto kong lumipad mula sa mataas na lugar na yun.
Hanggang sa makauwi na kami pabalik ng Manila ay tuwang tuwa pa din si Jake at panay ang thank you sa akin. Ulitin daw namin. Pero sa isip ko hindi ko na siya isasama dahil hindi ako mag eenjoy kung puro selos lang ang mararamdaman ko. Hindi kasi malabong may magkakagusto sa kanya sa tuwing isasama ko siya.
Yung mga araw na yun ang sobra kong namimiss. Bakit ba hindi pwedeng masaya lang lagi. Bakit kailangan ko pang makaramdam ng kakabang feelings para sa kanya. Kung hindi dahil sa feelings na yan, hindi kami hahantong sa gantong sitwasyon. Ang hirap. :(
Itong feelings na to ang nagsilbing wall sa pagitan namin na kahit anong gawin ko ay hindi ko matitibag. Yung wall na ako mismo ang gumawa dahil alam kong maling-mali.
I Hate Love - Claude Kelly
'Cause I Hate Goodbyes
I Hate These Tears In My Eyes
I Hate Myself For The Way I Feel
About You Everytime
I've Had Enough
I'm Sick Of Wishing He Was
Around Me Everyday, Everynight
It's Way Too Much
I Hate Love, Yeahhh
I Hate Love, Yeah
I Don't Want To Feel This Alone
(I Can't Help It)
Everytime You Walk Out The Door
I Start Missin' Ya
(I Can't Help It, No)
I Wish I Didn't Need You This Much
(I Can't Help It)
But I Love How It Feels
When We Touch
Humarap siya sa akin. Pero pilit na pinapakalma ang sarili.
"Ngayon, alam mo na ang lahat. Anong masasabi mo?" nakatiingin siya sa akin.
Umiiling-iling ako at hindi makapagsalita. Puno ng luha ang mata kong nakatingin sa kanya. Sa kabila ng lahat ng nangyari, ay mahal pala ako ng pinsan ko, hindi bilang kuya kundi bilang minamahal. Sobra akong naawa sa kalagayan niya. Kung alam ko lang sana. Hindi kami aabot sa ganito. Puro sarili ko lang ang inisip ko. Napaka selfish ko.
Gusto kong magsalita pero hindi ko alam paano mag-uumpisa.
Huminga muna siya ng malalim at umiling saka tumalikod. Tuluyan na siyang nakapasok sa bahay nila.
"J-Jake" pagtawag ko sa kanya pero alam ko hindi niya narinig yun kasabay kasi nun ng pagsara ng pinto.
Gulong-gulo ang isip ko at ibinaling ang galit na nararamdaman sa isang puno ng mangga sa loob ng bakuran nila Jake. Pinagsusuntok ko iyon ng malakas at hindi ininda ang sakit. Mas matindi kasi ng galit ko sa sarili ko. Natauhan na lang ako ng makita kong dumudugo na ang kamao ko kakasuntok sa matigas na bagay na yun.
Gusto kong kumprontahin si Jake at sabihin din sa kanya kung ano ang tunay kong naramdaman at patuloy na nararamdaman. Pero mas minabuti ko na lang na lisanin ang lugar na iyon. Pinunasan ko ang mukha ko na noon ay puno na ng luha. Nagmamadali akong umalis.
Sa pangalawang pagkakataon ay naduwag ulit ako na harapin ang katotohanang ipinabatid sa akin ni Jake. Noong una ay yung sinabi niyang miss na miss niya ako at tinanong ako kung hanggang kailan ko siya iiwasan. Iniwan ko lang siya noon na walang kahit anong salita. Pangalawa, ngayon, hindi man niya lantarang sinabi na mahal na mahal niya ako, pero sa mga sinabing niyang yun batid ko at tagos sa puso ko na mahal na mahal ako ng pinsan ko. Pero anong ginawa ko, hindi na naman ako nakapagsalita. Hindi ko kinaya na sabihin din sa kanya ang mga gustong-gusto kong sabihin na itinago ko ng mahabang panahon. Sa dalawang pagkakataon na yun ay naduwag ako.
Hindi ko inaasahan na pareho ang nararamdaman namin sa isa't isa. Marahil naging manhid ako at makasarili. Ni minsan ay hindi ko napapansin ang nararamdaman niya. Ang alam ko lang kasi, mali ang nararamdaman ko at takot akong sabihin sa kanya yun at piniling itago dahil ayokong masira ang aming pagiging mag pinsan.
Ngayong alam ko na at buong tapang niyang sinabi sa akin ang nararamdaman niya, pinalagpas ko ulit. Mas pinili kong wag sagutin ang tanong niya.
Alam kong sobrang sakit sa kanya at nagawa niyang sirain ang buhay niya para lang makalimot. Sa nalaman ko na iyon ay sinisisi ko ang sarili ko, nasasaktan ko siya ng hindi ko alam. Sobrang nagagalit ako sa sarili ko. Gulong-gulo talaga ako. Nagtatalo ang isip ko kung ano ang tama at anong mali.
Tinawagan ko si Enzo, nagulat siya dahil nakauwi na daw pala ako ng hindi ko sinasabi sa kanya. Hindi kasi ako masiyado nagpaparamdam sa kanya noong nasa ibang bansa ako. Alam ko bestfriend ko siya pero wala akong gana makipag-usap sa kahit na sinong nasa pinas. Kahit kay Enzo. At alam kong nagtatampo siya.
"Matutulog ka na ba? Itimpla mo ako ng kape, miss ko na eh. Papunta na ako diyan" sabi ko sa phone at pilit kong pinapakalma ang boses.
Namiss ko talaga ang timpla ni Enzo, nagsimula akong maging coffee lover dahil sa kanya.
Pupunta ako kay Enzo dahil gusto ko ng kausap ng oras na yun. At alam kong si Enzo lang ang pwede kong makausap dahil siya lang ang nakakaalam sa nararamdaman ko kay Jake.
Nakarating ako kay Enzo na mukhang tuwang-tuwa dahil hindi niya akalain na nasa pinas na ako. Sa sobrang tuwa niya ay niyakap niya ako ng mahigpit, ginantihan ko din naman ng yakap na mahigpit. Namiss ko din naman talaga si Enzo. Sabi niya pa madaya daw ako dahil hindi ko siya nirereplyan sa mga messages niya tapos hindi ko din daw sinabi na uuwi na pala ako.
Pero nakita niya yatang namumula ang mata ko at nakita niya ang mga sugat sa kamay ko.
"Umiyak ka ba?" nag-aalalang tanong niya.
"Oo, miss kasi kita" ngumiti ako ng alanganin.
"Parang OA yang pagkamiss mo at nagawa mong paduguin yang kamay mo." ngumiti siya pero hindi siya na convinced sa sinabi ko. "So tell me, si Jake noh?"
Tumango lang ako, kilala na din ako ni Enzo. Hindi ako makakapagsinungaling sa kanya.
Ikinuwento ko ang nangyari sa kanya, lahat-lahat. Nasa bubong na kami ng time na yun.
"So anong plano mo?" tanong niya.
"Hindi ko din alam. Dati inaasam ko na mahalin din niya ako tulad ng pagmamahal ko sa kanya. Ngayong nalaman ko na mahal niya din ako. Hindi ko pa din alam ang gagawin ko.... Hindi naman talaga kami pwede diba?"
"Mahirap nga yan bok... hindi ko din alam kung ano ang sasabihin ko. Mediyo sensitive kasi ang sitwasyon niyo. Magpinsan kasi kayo."
Katahimikan.
"May offer ako pa Qatar." pag-iiba ko ng topic. "Next month na yung lipad ko kapag tinanggap ko."
"So, aalis ka na naman?" mahinang sambit niya.
"Naguguluhan ako.. hindi ko alam kung dapat ko bang iwan ulit si Jake. Kailangan niya ng gabay ko. Pero.. pero hindi ko alam kung dapat pa ba akong mag stay. Sa lahat ng sakit na idinulot ko sa kanya, hindi ko alam kong magiging maayos pa kami. Ibang-iba na ang sitwasyon namin ngayon. Noong nasa ibang bansa ako, akala ko magiging normal na kami pag-uwi ko. Pero parang lumala ang sitwasyon bok." nauutal kong sabi dahil naiiyak na ako nun.
Inakbayan lang ako ni Enzo, pinaramdam niya na nandiyan lang siya at handang makinig sa sentimento ko. Kaya tuluyan nang bumuhos ang luha na kanina ko pa pinipigil. Tuloy-tuloy ito sa pagbuhos pero hindi nito nagawang alisin ang sakit na nararamdaman ko.
Humihikbi na ako.
"Bok, sa tingin ko kailangan mo ng harapin si Jake. Hindi ka magiging okay kung hanggang ngayon ay pipigilan mo pa din yang nararamdaman mo. Kailangan niyo mag-usap ng kayo lang. Yun ang unahin mo. Saka ka mag decide kung aalis ka pa ba ulit."
Tumingin ako sa kanya at tuluyan ko na siyang niyakap. Ramdam ko ang pakikiramay niya. Naisip ko tama siya, kailangan kong harapin ito. Kailangan ko maglakas ng loob para ayusin ko ang anong meron sa amin ni Jake. Hindi ko alam paano ko siya makakausap at kung ano ang sasabihin ko sa kanya pag nagkita ulit kami. Pero bahala na. Mag-iisip ako ng paraan.
"Bok, salamat. Gumaan ang loob ko." nakayakap pa din ako sa kanya. Basang basa na ng luha ko ang balikat niya. Panay lang ang pagpapatahan niya sa akin.
Doon na din ako natulog sa kanila at nagtext na lang ako kay mama.
Kinabukasan, naisip kong tawagan si Jona. Kailangan ko ng diversion para maliwanagan ang utak ko bago ko kausapin si Jake. Matagal na din akong walang sex, dalawang taon ba naman ako sa middle east at mahigpit na ipinagbabawal makipagkita sa babae doon.
Hindi naman ako nabigo at nagpaunlak si Jona sa pag-aaya ko. Noong una parang nagdadalawang isip siyang makipagkita sa akin. Pero napilit ko parin siya. Buti wala pa siyang boyfriend.
Nagpunta kami sa mall at dahil sabik akong makakain ng Jollibee dahil wala nun sa bansang pinagtrabahuan ko ay doon kami kumain. Nakahanap kami ng table at umorder ako ng kakainin. Mediyo madami ang customers nun kaya binigyan ako ng waiting number. Nagpaalam muna ako kay Jona na mag cr lang ako sa labas.
Nang matapos akong mag CR ay naglakad na ako pabalik ng Jollibee. Hindi ko inasahan na makakasalubong ko siya. Si Jake. May kasamang ibang babae. Nakaakbay siya dito at parang masaya silang nagkukwentuhan habang naglalakad. Pero napansin ko yung maliit na sugat niya sa gilid ng labi na ako ang may gawa.
Madali akong tumakbo sa pinakamalapit na stall na pwede kong pagtaguan, pero huli na dahil nakita niya ako. Napahinto ako at tumingin sa kanila. Nagkunwaring ngayon ko lang sila napansin. Akmang ngingiti na ako at tatawagin siya. Pero binawi niya ang tingin at idinerecho sa dinadaanan. Tuloy-tuloy lang sila sa masayang kwentuhan. At nilagpasan lang ako, nakasunod lang ang mga mata ko sa kanila.
Galit si Jake. Alam ko iyon at alam kong wala siyang balak na kausapin ako. Masakit dahil hindi niya man lang ako pinansin. Sabagay, after ng ginawa ko sa kanya, hindi na dapat ako umaasang kakausapin niya pa ako. Nalungkot akong bumalik sa Jollibee at kumain na kami ni Jona. Pansin niyang parang naging matamlay ako.
"Bakit parang tumamlay ka?" tanong niya.
"Namiss lang kita." nginitian ko siya. Magaling siguro ang pagkakaarte ko dahil kinilig siya. Sa totoo lang miss ko naman si Jona. Special siya sa akin, pero parang may kulang pa din. Siya na nga ang gusto kong mapangasawa eh, kaya lang parang hindi buo yung feelings ko sa kanya.
Dating gawi, nanuod kami ng sine, hotel at saka uwi. Masayang masaya si Jona dahil hindi ko daw siya nakalimutan. Alam niyang hanggang ganun na lang kami pero umaasa pa din daw siya na balang-araw ay mamahalin ko siya ng buong-buo.
Ilang beses kong naisip na puntahan si Jake sa kanila, pero parang ayaw ng mga paa ko. Hindi pa yata ako ready sa sasabihin ko sa kanya. Matapos yung nangyari sa mall na hindi niya ako pinansin, baka ganun lang din ang gawin niya sa akin pag nagpunta ako.
Nakapangako ako kila Don at Paul na magpapa-spa kami sa isang kilalang spa sa pasay at isinama ko na din si Enzo dahil magkakasundo na din naman sila ng mga pinsan ko. Mukhang kailangan ko din yun dahil dalawang taon akong walang tigil sa pagtatrabaho. Nang nakapagkita-kita na kami sa bahay nila Don ay nagtanong sila kung bakit wala si Jake.
"Hindi niyo ba sinabihan?" pag-iinosente kong tanong. Alam ko kasi na hindi sasama yun kapag nalaman na ako ang kasama.
"Hindi ba dapat ikaw ang magsabi dahil ikaw ang manlilibre." ani Paul.
"Hindi ko alam, akala ko sinabihan niyo." wika ko.
Tumingin yung dalawang kulugo sa akin ng makahulugan. Parang sinasabi ng tingin nila 'May LQ na naman kayo no?'. Sa isip ko naman, sana nga LQ lang na tulad ng dati dahil madali lang pahupain. Ibang LQ na kasi to, matindi na at hindi ko alam paano maaayos.
Nagdial si Don at tingin ko si Jake ang tinawagan niya. Naka loud speaker pa para marinig namin lahat.
"Kupal! Nasan ka?" sabi ni Don sa kausap sa telepono.
"Bahay, bakit?" si Jake. Sa kabilang linya.
"Punta ka dito sa amin. May pupuntahan tayo."
"Saan? Sinu-sinong kasama?" tanong ni Jake.
"Si Paul, Enzo..." tumingin si Don sa akin at sumenyas ako na parang sinasabing huwag banggitin ang pangalan ko. At mukhang nagets naman kaagad ni Don.
"At... at ako."
"Tayo lang?" sabi ni Jake na parang naninigurado.
"Oo, punta ka na dali."
"Si... si kuya?" pag-aalangan na tanong ni Jake.
"Wala... basta bilisan mo aalis na tayo."
"Ok. 30 minutes."
Bago binaba nagtanong pa si Jake kung saan pupunta at sinagot naman ni Don.
"Mauna na siguro kami ni Enzo doon habang hinihintay niyo si Jake." sabi ko sa dalawang kulugo. Mukhang na gets naman nila ang gusto kong ipahiwatig. Baka kasi pag nakita ako ni Jake ay hindi na tuluyang sumama. Gusto ko din kasi gamitin ang pagkakataon na yun para magkausap kami.
Nauna na kami ni Enzo. Nagparegister muna kami at nagbayad at tuluyang pumasok sa spa. Tinawagan ko si Paul at sinabing na register ko na din sila at binayaran ko na.
Nagsimula kami sa Sauna. Lahat ng tao ay hubo't hubad, hindi naman na bago sa akin yun dahil ganun naman talaga pag nasa sauna, hindi nadin naman bago sa amin ni Enzo na magkakitaan ng ari dahil nakakapagsabay kaming maligo dati. Lumublob kami sa mainit na pool at nagkwentuhan.
"Ready ka na bang harapin siya bok?"
"Hindi pa bok, pero kailangan na eh. Kailangan ko na din mag desisyon kung aalis ako o hindi." sagot ko sa kanya.
Maya-maya ay nagpunta kami sa steam bath buti nalang walang tao kaya nasolo namin ang lugar. Naiirita kasi ako sa mga paminta na sulyap ng sulyap sa amin ni Enzo. Nagbabad kami ng mga sampung minuto at muling lumabas. Inisip ko kasi baka nandiyan na sila Paul.
Tama nga ako, dumating na sila. Nasa pool na sila nagkukwentuhan. Nakatalikod sa amin si Jake kaya hindi niya kami napansin. Kumaway si Don sa kinaroroonan namin. Dahilan upang lumingon si Jake. At nagtama ang mga mata namin.
Nagbago ang timpla ng mukha niya ng makita niya ako. Kanina kasi parang masaya silang nagkukwentuhan, napalitan yun ng pagkayamot saka siya tumingin sa dalawang kulugo na siya namang pinagkibit balikat lang ng dalawa. Tatayo na sana siya at astang aalis pero pinigilan siya ng dalawa.
Sinabihan ko si Enzo na mauuna na ako sa labas at magpaiwan muna siya sa mga pinsan ko. Sumunod lang siya.
Iniwas ko lang ang tingin ko kay Jake. Hindi ko kasi alam kung paano siya pakikiharapan lalo na ssa reaksyon niya nang makita niya ako.
Nagtapis ako ng kimono robe at tuluyang nakalabas ng sauna room at naghanap ng mapupwestuhan. Tumungo ako sa lugar kung saan may nakita akong mga pagkain. Kumuha ako ng plato at nilagyan ng laman. Saka naghanap ng table na mauupuan.
Sa totoo gutom na ako kanina pa pero parang wala akong gana na kumain, iniisip ko si Jake. Kung paano ko siya kakausapin ay hindi ko alam.
Hindi ko ginalaw ang pagkain ko, sa halip ay nag browse-browse muna ako sa phone ko. Nababagot kasi ako. Wala pa din sila. Humiga muna ako sa mahabang upuan at di namalayang nakatulog.
"Nandito ka lang pala." nagising ako sa malakas na sabi ni Enzo. "Kanina pa kita hinahanap... Okay ka lang ba?"
Tumingin muna ako sa likod niya, tiningnan ko kung kasama niya ba sila Paul.
"Nasan sila?" tanong ko nang napansin kong siya lang mag-isa.
"Pasunod na.." sagot niya. "Tinatanong kita kung okay ka lang." nag-aalalang tanong niya.
Tumango lang ako.
"Nakatulog pala ako. Tagal niyo kasi. Kumuha na kayo ng makakain dun. Gusto ko yung shabu-shabu."
"Tara samahan mo na ako." sabi ni Enzo.
Kumuha kami ng pagkain na magkakasya sa aming lahat saka bumalik sa pwesto. Maya-maya ay dumating na din ang dalawang kulugo at si Jake. Hindi ako mapakali parang gusto kong maihi o matae. Lalo na nung makalapit na sila. Todo iwas ako ng tingin kay Jake.
Nagkakwentuhan sila at kapansin-pansin ang pagiging tahimik namin ni Jake. Kaya kami ang pinuntirya ng dalawang kulugo.
"Ano na naman yang drama niyo?" wika ni Paul.
"Kung hindi lang tayo magpipinsan iisipin namin may relasyon kayo." ani Don habang tumatawa.
"Away-bati, parang mag shota lang" dagdag ni Paul.
Nagkatawanan sila. Pero hindi pa din kami umiimik ni Jake. Parang ang bigat kasi ng aura niya. Pakiramdam ko umaabot yung bigat sa bibig ko upang pigilan akong magsalita.
"Kayo kahit kailan mga epal kayo." seryoso kong sabi sa dalawang kulugo. "Tigilan niyo na kaming dalawa ni Jake. Hindi na ba kayo nagsawang pag diskitahan kami?"
"Wala lang napansin lang namin." ani Paul.
Hindi sumabat si Enzo dahil siya lang naman ang tanging nakakaalam ng sitwasyon namin ni Jake. Nakikitawa lang din siya pero hindi siya nagsalita.
"Paul tama na." mahinang sabi ni Jake. Saka tumayo at naglakad palayo.
Nang makalayo na si Jake.
"Anong nangyari dun?" sabi ni Paul na nagtataka.
"Kayo kasi, ayaw niyo pang tumigil." paninisi ni Enzo.
"Nakikitawa ka din naman." sagot ni Paul kay Enzo.
Sinundan ko lang ng tingin si Jake. Pumasok siya ng toilet.
"Kuya ano ba talaga ang nangyayari sa inyo ni Jake?" pag-alalang tanong ni Don.
" Wala naman." tipid kong sagot, itinuloy ko lang ang pagkain, wala akong balak na mag explain.
"Ahhemm!! hindi nga." Sabat ni Paul.
"Wala, nagtatampo lang siguro yun dahil hindi nagpaalam si Ryan na mag aabroad siya." pagdedepensa sa akin ni Enzo.
"Bakit kami ni Paul nagtampo ba kami ng hindi ka nagpaalam? Hindi naman diba?" wika ni Don.
Nag open up ako ng ibang topic para hindi na namin mapagkwentuhan yung sa amin ni Jake.
Maya-maya ay bumalik na si Jake at tinapos na namin ang pagkain. Nagpahinga muna kami saglit saka nag tungo sa massage room. Napadaan kami sa isang room doon na tatlo lang ang bed. Dali-daling tumakbo ang dalawang kulugo at Enzo at mabilis na pumuwesto sa mga bed. Parang nanadya tong tatlong to ah. Naiwan kami ni Jake, ibig sabihin kami dalawa magkasama sa isang room?
Nakahanap ako ng isang room na tatlo din ang bed. Pumasok ako at tahimik na sumunod si Jake. Pumuwesto ako sa kanang bed habang si Jake naman ay sa kaliwa. Napapagitnaan namin ang isa pang vacant bed.
Tahimik lang kami. Habang naghihintay ng magmamasahe sa amin.
Eto na yung pagkakataon na makakausap ko siya. Pero kinakabahan ako. Nag focus ako at inisip ang mga sasabihin saka nag salita.
"J-jake" alanganin kong tawag sa kanya.
Hindi siya sumagot. Tumagilid ako ng pagkakahiga para makaharap sa kanya. Nakita ko siyang nakatingin lang sa kisame.
Nag clear throat muna ako at tumihayang muli saka nagsalita ulit.
"Dati, kasyang kasya tayo sa iisang sofa." pinutol ko muna ang sasabihin ko kasi nakaramdam ako ng biglang pagbigat ng emotion.
"P-pero ngayon, tatlong kama na ito pero parang masikip na para sa atin." patuloy ko. Nangingilid na ang luha ko. Naalala ko lang kasi yung dating kami, kung gaano kami kasaya sa tuwing magkasama at kung paano namin napagkakasya ang mga sarili sa iisang sofa.
"Naalala ko yung mga araw na ayaw natin mawalay sa isa't isa. Yung mga araw na simple lang pero masayang masaya tayong dalawa." nagsisimula ng mangatal ang boses ko.
Sumulyap ako sa kanya, tahimik pa din siya. Hindi ko makita ang chinito niyang mata dahil nakatingin pa din ito sa taas.
"I-I'm sorry..." tuluyan na akong napaiyak. Hindi ko na napigilan ang emosyon ko. "I'm very very sorry. Kasalanan ko ang lahat."
Hindi pa din siya tumitingin sa akin. Kahit mediyo malabo ang mata ko dahil sa luha, nakita kong tumutulo na din ang luha niya. Pero hindi parin siya nagsalita. Para lang siyang isang manikin na lumuluha. Muli akong tumingin sa kisame at nagpatuloy.
"Kung alam mo lang kung gaano kita namimiss. Kung alam mo lang kung gaano kahirap para sa akin ito." garalgal kong boses.
Naramdaman kong tumingin siya. Nagpatuloy pa rin ako.
"Sinisisi ko ang sarili ko dahil iniwan kita, sinisisi ko ang sarili ko dahil nasira ang buhay mo. Nangako ako sayong walang iwanan pero nasaan ako ng mga panahong kailangan mo ako." humahagulgol na ako.
Hindi ko namalayan na nakalapit na pala siya sa akin. Yumakap siya ng mahigpit habang ang ulo niya ay nasa dibdib ko. Gumanti ako ng yakap sa kanya. Pero patuloy ang pag-iiyak namin.
"Sorry Jake... sorry talaga." nangangatal kong sabi. habang sinusubukang punasan ang mga luha.
Umiiyak lang siyang nakayakap sa akin.
(Habang sinusulat ko ang part na ito, hindi ko mapigilang mapaluha, dahil sa naalala ko)
Nakarinig kami na may tumikhim at agad na bumitiw sa isa't isa. May dalawang babaeng nakatayo sa may pinto. Mga masahista.
Nakaramdam kami ng hiya at tahimik na pinunasan ang pagluha. Madali ding tumungo si Jake sa kama niya.
Tahimik lang kami hanggang natapos na ang pag mamassage.
COMMENTS