By: Centimo Bigla akong napamulat at agad kinapa ang aking cellphone. Pass 1 na ng madaling araw ng kalabitin ko si Ryan upang gisingin. Nak...
By: Centimo
Bigla akong napamulat at agad kinapa ang aking cellphone. Pass 1 na ng madaling araw ng kalabitin ko si Ryan upang gisingin. Nakatulog kami sa pagod dahil sa maghapong activity. "Tol gising talo na tayo sa kanila" pambubulabog ko. Ngunit itong mokong na 'to ay napakatulog mantika na kahit siguro patayin at rape'in ay paniguradong maisasagawa.
"Putangina tol anoba iiwan kita dito" malakas na bulong ko mula sa tenga niya. hindi pa rin siya magising kaya't iniharap ko siya sakin mula sa pagkakatalikod ng higa sakin. Tumambad saakin ang kanyang maamong mukha na siyang nakapagpangiti sa akin. Para siyang inosenteng bata mula sa kanyang mahimbing na pagkakatulog. Marahan kong inuyugyog ang kanyang dibdib ngunit di pa rin tumatalab ang panggigising ko. Umupo ako upang maabot ang kanyang paa para kilitiin, na siyang tiyak na makakagising sa kanya. Ngunit tumambad sa akin ang bakat niyang alaga na siyang pinagpala. Napabuntong hininga ako dahil sa pagepekto ng libog sa nakita ko. Binalak ko itong hawakan dahil sigurado naman akong di niya ito malalaman. O di naman kaya kahit dito ay matikman ko siya, ngunit sumagi sa aking isipan ang pandidiri dahil itong si Ryan ay itinuring ko ng kapatid, lalaki ako at nalito lamang dahil sa kanyang pagdating.
"Tol dali na" humigit 2 minuto kong kiniliti ang ang kanyang mga talampakan na naging dahilan ng kanyang paggalaw at pag-iingay.
"Teka, tama na" pasipa-sipa at tumatawa niyang tugon. Agad kong tinakpan ang kanyang bibig na dahilan ng kanyang tulyang paggising.
"Putangina mo tara na talo na tayo" pabulong kong banggit na siyang ikinagulat niya ng maalalang huli na kami sa usapan.
"Tangina diba sabi ko magpapahinga lang ako saglit dapat ginising mo ko para ikaw naman" mahina kong pagsasalita habang marahan naming binagtas ang daan patungong library.
"E paano ba naman kasi may pahilik-hilik ka pa kanina" sagot niyang mapang-asar habang humahagikhik.
"Ang cute mo kasi kapag tulog tol, nakakahiya namang gisingin ka." sinabayan ng pagarteng natutulog sa kanyang mga kamay na may papikitpikit pa.
"Tangina mo!" minura ko siya sa inis kahit na ang totoo e natutuwa ako dahil pinagmasdan niya ako nung mga oras na wala akong malay at mas pinili niyang hindi ako gisingin.
"Pero ikaw naman di magisi--" tinakpan niya yung bibig ko at pilit na nagsasalita, nang makita ko ang pagtma sa pader bago kami lumiko ang ilaw ng flashlight mula sa malayo. Yumuko kaming naghahanap ng matataguan ngunit nakalock ang mga kwarto kayat umaasa nalang kami na hindi siya umabot sa kinaroroonan naman at nakaupo sa gilid ng pader bago ang paliko.
Naaktuhan namin ang oras-oras na pag-ikot ng guwardiya sa paaralan. Nang makisigurong wala na siya agad naming tinumbok ang library.
"Mel nandito na kami" mahinang katok sa pintuan ng library. Walang sumasagot at nagbubukas ng pinto mula sa loob kaya't kumaway kami sa bintana na tiyak maaaninag sa loob dahil sa liwanag ng buwan. Biglang naming narinig ang pagpitik ng door knob na siyang dahilan ng pagbukas.
"Tangina... Jon tagal niyo namang binuksan" bungad ko na nagduda kung siya nga ba si Jon dahil sa kadiliman ng kwarto.
"Gago nag-ikot yung guard kanina" mahinang sagot niya at hinila kami papasok, sumilip-silip muna bago isara ang pinto bilang paninigurado na walang nakakita sa amin.
"Oh nandito na sila." bungad samin ni Ryean ng kami ay makita.
Napag-usapan na namin ito bago pa man ang school camp. Kailangan naming pumanhik sa library ng walang nakakaalam para mag-inuman at magkwentuhan. Hindi naman kami pinagbabawalang uminom, dahil tila ganoon na lamang ang pagnanais naming maginuman sa gitna ng gabing malalim. Tanging nakahiligan lang namin ang sumuway sa mga alituntunin ng paaralan at mas sumasaya kami sa tuwing nagtatagumpay ang aming mga plano. Pasaway at sakit sa ulo ika ng mga guro.
Umatras sa kanya-kanya nilang pwesto para kami ay makaupo at itinuloy ang inuman. Kanina pa sila rito, at mahigit isang oras ng nag-aantay sa amin. Nakita ko na lamang ang nangalahating bote ng alak sa gitna. Todo kwentuhan, tawanan at asaran. Limitado ang ginagawang ingay sa kadahilanang ayaw naming mahuli kami. Tiyak na mababawasan ng puntos ang bawat isa sa grupo dahil kami ay nahahati sa apat, ngunit kaming tatlo nina Ryan at Mel ay magkakasama sa iisang grupo. Nagkaroon rin ng yabangan kung anong house ang mananalo ngayong school year.
"Syempre Charlie yan. Well lamang kami dahil ang dami naming napanalo kanina, lalo na yung 'highest house building straw' na kung saan idinonate naming matatapang ang aming mga brief" sabay tawa ng malakas bilang pagmamayabang ko sa kanila.
"Oo nga tangina, ang laki ng bakat ni Ryan habang nakatapis siya ng tuwalya kanina sa field" pangaalaska ni Jon kay Ryan.
"Tapos ang dami pang nakatingin sa kanya sa mga oras na yun, halos hubaran si Ryan sa tingin ng schoolmates natin e. Syempre nakita kong nakitingin ka sa hubad na katawan ni Ryan kanina Mel" dagdag ni Ethan na sinabayan pa ng paghugis na magandang katawan sa hangin.
Pansin kong nailang at namula si Ryan sa mga biro nila sapat para makita ko gamit ang malaking flashlight na nakatalikod upang hindi lumabas ang liwanag.
"Tigil niyo nga yan, ang babastos niyo." pagpapatigil ni Mel sa usapan para ipagtangol ang sarili.
Tumingin si Ethan kila Jon at Ryean ng makabuluhan. Nagkakaintindihan sila sa bawat titig na tila nagpahayag ng salita at inilipat ang tingin sakin ni Ethan. Bumulong sa hangin at sinabi ang salitang 'paa' na agad kong naintindihan.
Tumayo si Jon at Ryean at pinagitnaan ng upo si Ryan. Sumenyas na si Ethan na hawakan at mabilis naming sinimulan. Humawak sa braso ang dalawa at agad na sumunod para hawakan ang mga paa ni Ryan. Pigil ang pagmamakaawa ni Ryan sa amin, pilit rin siyang kumakawala sa pagkakahawak.
Lumapit na si Ethan at binuksan ang pantalon, bahagyang binaba ito, naiwan ang boxers niya. May babae pa rin kaming kasama, bilang pagrespeto narin sa kanya.
Tumatawang naiwan si Mel habang pinapanood ang kabulastugang ginagawa namin. Pinipindot pindot na ni Ethan ang nakatagong alaga ni Ryan.
"Teka tama na, may babae oh" patawang pagmamakaawa niya sa amin.
Patuloy ni Ethan na hinahawakan ang bakat alaga ni Ryan mula sa boxers nito. Nang makawala ang kanang paa ni Ryan dahil sa pagpupumiglas, natamaan ang ilong ko kanyang sapatos. Nasagi ni Ryan ang basong umiikot. Agad itong kinuha ni Mel at inilagay ang hintuturong daliri sa pagitan ng mga labi na nagsasabing tumahimik.
Itinigil na namin ang ginagawa, dahil sobrang ingay na ang amin nabubuo. Binitawan na namin siya. Agad tumayo at tumalikod sa amin upang isara ang kanyang pantalon.
"Tangina Ryan tinigasan ka dun ah" natatawang sabi ni Ethan at tumuro-turo na parang uulitin ang ginagawa.
Normal na ang ganitong eksena sa amin. Ngunit tanging si Ethan lang ang naglalakas loob na humawak.
"E paano kinikiliti mo, at ikaw tol makakawala sana ako kung di ka tumulong e. Di tuloy ako makagalaw." masama at nagtatampong tingin sakin ni Ryan.
"Ayos lang yun, napatawa mo naman tong pinakamamahal mong si Mel oh" sagot ko habang nakatingin kay Mel na pigil na tumatawa.
"Wala, teka lang bakit laging ako ang taya? Ang daya niyo naman." pagtatanong ni Ryan pagkat siya lagi ang tampulan ng asar at tukso.
"Teka-teka, diba may usapan tayo?" Tugon ni Jon na ipinapaalala ang napag-usapan bago ang school camp.
"May consenlquence ang sino mang mahuhuli" lalong pinaliit ni Ryean ang kanyang mga singkit na mata dahil sa naalala.
"Aba may utang pa pala kayong dalawa" patango-tango dagdag ni Ethan na siyang may kasamang makabuluhang titig sa amin na paniguradong nakaisip nanaman ng kalokohan.
Nakatinginan kami ni Ryan dahil sobrang kung mag-isip si Ethan ng parusa na siyang ikinakaba namin. Nariyan ang pagsigaw ni Ryean sa quadrangle ng 'Mahal ko tong bebeloves ko' ng minsang matalo siya sa pustahan. Ang masaklap e, sa di pa niya kilala pinagawa iyon, isang babaeng di kagandahan mula sa kabilang section.
Isa rin si Jon sa mga nadali, naglakad siya sa hallway ng may 'free kiss' sign, ikanatuwa ito ng marami samin dahil sa kagwapuhan ng aming tropa maraming humalik at todo iwas si Jon na baka mahalikan sa labi.
Marami pa bawat isa samin, ngunit ang nakakainis ay di kami makaganti sa kanya dahil sigurado siya sa lahat, sinisigurado niya na hindi siya matatalo sa bawat pustahan. Kaya siguro ganito nalang siya magparusa. Matalino si Ethan at kahit kailan ay hindi ko maunahan bilang Top 1 sa buong paaralan, lagi lang akong pumapangalawa o di naman kaya pangatlo minsan sa baba ang grado.
"Hindi ako ang nahuling pumasok diba Jon?" tanong kay Jon na kinukubinse para hindi siya masali.
"Oh teka tol baka nakakalimutan mo na malaya akong iwan ka kanina kung di kita ginising" pagpapaalala ko sa kanya dahil tila ako pa ang madadale.
"Ryan halikan mo si Vin." Deretsong pakakasabi ni Ethan.
"Teka sobra naman yan, nakatulog kasi kami, tapos di ako ginisi--" pinutol niya ang sinasabi ko.
"Mel, alam mo kung gaano mo kamahal si Ryan, pero alam mo rin naman kung anong turingan ng mga ito" nakalahad na kamay na turo samin ni Ethan.
"Sus, wala yan, mag-UTOL nga yan e" nakangiting pahayag ni Mel.
Tiningnan ko si Mel ng patanong, umiling-iling sa kanya na nagmamakaawang tumanggi siya. Ngumiti lang siya sa akin. Alam ko yung mga ngiti na yon. Close kami ni Mel at sa akin niya unang sinabi ang nararamdaman niya para kay Ryan. Hindi ngiting natutuwa ang isinagot niya sa akin, kundi ang ngiting nagsasabing 'sige wala akong magagawa'. Nasaktan ako sa lugar niya, kaya niya namang pigilan ang nangyayari pero hindi niya ginawa.
"Oh wala naman palang problema e" dugtong ni Jon.
Napatingin ako kay Ryan ng kwestyunable kung ito ay susundin ba niya. Ngunit hindi ang pag-aalinlangan ang nakita ko sa mga mata niya. Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa isipin niya at nais sundin ang mokong na si Ethan.
"Teka lang pwede namang iba diba? pwedeng ano.." ngunit papalapit siya sa akin.
"Ikaw ang humawak sa mga paa ko" pahayag niya habang pinipilit lapitan ang mga mukha ko.
Ngayon alam ko na kung bakit. Nais niyang makaganti sakin sa pagtulong ko sa kanila. Kung hindi ba naman ng dahil sa pagpigil ko sa mga paa niya ay hindi siya mawawalan ng pwersa. Desidido na siya sa gagawin niya.
Nakaliyad na ako dahil patuloy parin siya sa paglapit sa akin, hinahabol ang bawat baling ng mukha ko. Bumilis ang tibok ng puso ko tila ba nagnanais na kumawala dahil sa kilig na tinatamasa. Nararamdaman ko na rin ang unti-unting pagbubutil ng pawis ko dahil sa kabang nararanasan. Patuloy pa rin siyang lumalapit at tila ba bumabagal ang pangyayari.
Ayokong mangyari ito, at baka mahulog pa ako lalo sa matalik kong kaibigan. Lahat ay nakatingin sa amin at tila nag-aantay sa maaring mangyari. Ngunit kita ko sa mga mata ni Mel ang lungkot.
Mabuting gawin ko na lang siguro ito at hayaan ang nangyayari, ngunit patuloy sa isip ko kung ano ang kahihinatnan matapos ang mangyayari. Napalunok nalang ako at handa siyang salubungin ng aking mga
COMMENTS