By Raleigh There I was, sitting on my swivel chair, looking all handsome and fresh (naks!) after finishing my surgery. Naglipana ang tr...
By Raleigh
Just 5 hours ago ay may nag salpukang truck at kotse. Lasing ang driver nang truck kaya't hindi nito namalayan na nag change lane sya at nasalubong ang kotseng kakasundo lang ng kamag-anak sa Narita International Airport. Dead on the spot ang mag-asawang nasa front seat at malubha naman ang kundisyon ng binatang anak na nakaupo sa likod. Dead on arrival ang truck driver, at isa sa dahilan ng pagkamatay nya ay ang mataas na alcohol content ng dugo nya. Remember: alcohol is a stimulant on low levels, and a depressant on high levels.
Inoperahan ko ang binata. Ngkaroon sya ng subdural bleeding dahil na din sa lakas ng impact, although shallow lacerations lang ang nakuha nya sa ulo. Buti na nga lang at mabilis na stabilize ang condition nya dahilan na din ng good response to medications ng katawan nya, kaya't naisagawa ang emergency operation. A little bit more at siguradong ma dedepress ang respiratory center ng utak nya na syang ikakamatay nya.
"Ma'am, paki monitor po ng drain sa ulo nya hourly. Please call me STAT kung bright red blood ang nade-drain. Monitor VS q15 mins x 1hr, q30mins for the next 2 hours, and then q1h afterwards. Maintain head of bed elevated to 30-45°, continue oxygen administration, use NRB please. Yung drain pala, dapat hindi tatas sa ear level ng patient, okay? Otherwise, hindi magdedrain ng maayos yan at mag aaccumulate ang fluids sa loob, tataas ang intracranial pressure at baka magka brain herniation pa. Tepok tayo sa SO nyan, lawyer pa naman yun. Inform the S.O. at once that the surgery was a success. Tell them we will have the ORIF for the broken arm after the patient's vitals are stable, maybe 2 days from now. As for the collar bone fracture, we'll keep him on an arm sling."
"Copy Doc. Doc, yung pneumothorax po nang pasyente?" Clarification ng nurse.
"Oh, yeah. Conservative O2 therapy, we'll be hitting 2 birds with one stone using NRB. As for the meds, maintain mannitol 150cc IV bolus q2, with bp precautions ha. Pabigay nang Lasix every after mannitol bolus if SBP is >120mmHg, otherwise, defer if SBP <110mmHg. Other meds nya sinulat ko na sa chart. Seizure precautions, monitor I&O hourly, report to me if may changes sa VS, GCS, and any other pertinent findings. Oh, maintain MAP at 110-130. That's all."
Pagkasabi nun ay umalis na ako at nagtungo sa doctor's quarter, naligo, at bumalik ng office. Not once nakagising yung binata. Halos di makilala ang mukha dahil sa dami ng gasgas na tinamo nito. For sure mamamaga ang mukha nya kinabukasan at mapupuno ng pasa. Nasa ICU sya, pero kung magiging stable ay ililipat ko na din sya after 48 hrs sa private room para mabantayan ng pamilya nya. May younger twin brothers sya na nasa middle school, at nasa 2nd yr senior high naman sya; panganay sya. May lahing Canadian. All in all, hindi sya mamamatay sa mga sugat nya, kasi hindi naman super serious (maliban sa brain injury). Psychological trauma ang magiging hadlang sa kanyang paggising, if the indication na nagrerespond sya sa treatment eh sign na mabilis ang progress ng physical healing nya. It's up to his fighting spirit na lahat.
Habang nakaupo sa swivel chair ay nagcheck ako ng messages. I got none, well I didn't expect for one. Exam week ni Ryou, at ayoko namang istorbohin yun. Final year na nya sa college kaya dapat nyang pagbutihin. Nakasalalay sa balikat nya ang future ng buong grupo. Namimiss ko sya, 6 days na kaming hindi nagkikita, nag-uusap, at nagtatawagan. Kumbaga BULAG-PIPI-BINGI ang aming theme song this week. Inalala ko tuloy ang huli naming tagpo nuong papauwi kami galing sa park.
---
Nakauwi kami sa bahay nila pasado 6pm galing sa Hakone Tramway. Nagkakahiyaan pa kami at mejo naiilang pa din pagdating nga ng bahay nila, bagay na napansin agad ng matanglawin nyang ama kaya kami na naman ang napagdiskitahan ng tukso noong dinner. Masigla si Jirou-sama, at malaking improvement ang pag cutdown nya sa sigarilyo. Baka mag withdrawal kasi sya sa nicotine. Okay lang din naman ang konting sake, kasi may health benefits din. Masagana ang dinner nung gabing yon, hotpot at beef bbq kaya masarap ang salu-salo. Kung hindi sila nagsasabay sa breakfast ay sa dinner naman nagtitipon-tipon ang mga miyembro, kaya't parang pyesta dito gabi-gabi.
Uuwi na sana ako nun kasi nakakahiya naman at nag-iimpose na ako sa kanila pero pinilit akong mag dinner doon ng Lola nya, pambawi sa hindi namin natuloy na pagta-tsaa kanina dahil nga umalis kami nina Black Bear.
Animo'y si Buddha ako na inaalalayan ng mga pagkain. Dala ng dala sa mesa namin ng karne ang mga shatei kaya't napilitan akong lamunin yon. Kulang na lang talaga ay mga bulaklak at insenso, at magmumukha nang altar ang lamesang pinagkakainan namin. Yung tipong ibibigay mo lahat ng alay makamit mo lang ang Nirvana.
Maasikaso din si Ryou na syang katabi ko noon. Tanong ng tanong kung may gusto pa ako liban sa karne, kung gusto ko daw uminom ng wine, o kung okay lang ang pagkakaluto ng karne. Medium-rare kasi ang gusto kong pagkakaluto. Pero pag sa kama, preferred and most requested ang RAW. Hahaha...
"Karne ka pa!"
"Kumain ka Sensei. Kulang yan.."
"Damihan mong kain ng karne.. eto marami pa!"
"Kelangan mo magpalaki ng katawan!"
Yan ang paulit-ulit na sigaw nila sa'kin, at dun sa huli ako nasaktan. Pake nyo ba kung hindi malaki muscles ko? At least may abs at hindi patpatin!
"Naku! Kailangan mong magpalaki ng katawan at magkaroon ng stamina, Ai-chan!" Hiyaw naman ni Rin-sama na kumuha ng atensyon ng karamihan. "Hindi ka tatagal sa anak ko kapag ganyan ka kapayat!"
Sinundan ito ng malulutong na tawanan at kantyawan sa paligid namin. Pulang pula kami ni Ryou, at sunod-sunod ang pakawala nya ng malulutong na mura habang nakayuko na lang ako sa hiya. Talk about awkwaaarrdd..
"Dad, hatid ko na muna si Sensei at may trabaho yan bukas." Paalam namin nang magsimula na naman ang inuman. Beer lang ang ipinainom sa kanila, pampatunaw daw nang karne. Halos masuka na ako sa dami ng nakain ko.
Nagpasalamat ako sa lahat, lalu na sa Kumicho at Anesan, bago ko kinuha ang gamit ko sa kwarto ni Ryou. Nang nakalingat ang mofo eh pinagdikit ko muna ang toothbrush namin bago ko kinuha.. haha, desperate times calls for desperate measures.
"Ready ka na? Alis na tayo." Aya nya. Nag bow ako ulit bago tinungo ang sasakyan nya. Akmang sasama sana si Orio nang pigilan ito ni Rin.
"Yare, yare, Orio! Alis ka jan. Wag kang storbo sa dalawa!" Hiyawan na naman.
"Oo nga Orio-niisan!" Sigaw ng isang shatei. "Third-wheel ka lang doon."
Hagalpakan na naman sila nang tawa. Nagliliyab na ang pisngi ko nun, isa pang tukso nila eh mag ooverheat na ang utak ko. Sa inis at hiya ni Ryou ay pinagbabato nya ito ng mga bato galing sa garden. Natatawa lang ang mga kyodai na ginawa ang mga shatei bilang panangga sa ulan ng mga bato. Halos maiyak naman ang isang shatei na tinamaan sa bayag ng bato.
"Umm.. Sensei, pasensya na sa kanila ha." Napakamot sa batok si Ryou. Kakarating lang namin sa condo at nag park muna sya sa gilid ng kalsada. Tahimik kami noon sa sasakyan habang papauwi, tila nagpapakiramdaman.
"Wala yun. Madali ka kasing mainis kaya gustong-gusto ka nilang tuksuhin."
"Eh kasi... nahihiya ako eh." Parang bata nyang turan. Napatawa ako sa expression nya.
"Sige, pasok na ako ha. Salamat sa paghatid at sa hospitality ninyo. Sabihin mo kina Waka na thank you ulit..." nginitian ko sya ulit, saka akmang lalabas na nang bigla nya akong pigilan.
"Oh, bakit?" Nagtataka kong tanong
"Ahm.. ah... k-kasi... balik ka ulit sa bahay ha? Gusto ka nina Lola at Dad, pati na si Lolo. Masaya pag andun ka eh. Gusto ka nga rin ng mga kyodai at shatei. Saka... uhm.." natataranta nyang sagot. Sya mismo ay nagulat sa mga sinabi nya nya. Ibig sabihin ba, boto sila sa akin para sa'yo? Hehehe.. haba ng hair! Nag Rejoice yata ako!
"....er" mahina nyang sagot.
"Ha? Lakasan mo nga. Di ko marinig."
"Yung ano... uhmm.. number mo." Hindi sya makatingin ng derecho sa akin. Ako man ay namula din. Iba kasi pag personal number kesa sa line eh. Hindi pa kami nun nakapag exchange ng personal contact info.
"Cellphone mo." Nahihiya kong sagot.
"Ha?" Bigla syang nag angat ng ulo, namamangha sa sagot ko. Akala nya siguro ay hindi ko ibibigay.
"Cellphone mo po. Akin na." Kinakagat ko na ang inner cheek ko para hindi ako makangiti ng malaki. Nagrarampage na yung mga elepante sa tyan ko. Tinype ko ang number ko at dinial yun para makuha ko din ang number nya. All the while, hindi ko sya tinitingnan kasi nararamdaman ko ang titig nya sa'kin.
"Salamat." Halos magningning ang mata nya nang maibalik ko yung phone nya.
"Sige, pasok na ako. Ingat sa pagmamaneho." Sabi ko naman. Tumango sya at pumasok na ako sa building. Since nasa 2nd floor lang ang kwarto ko, naghagdan na lang ako. Naipasok ko na ang susi ko sa may keyholw nang bigla nya akong hablutin.
Dahil nakaawang ang bibig ko, naipasok nya agad ang dila nya at sinibasib ako ng halik. Halos lumabas pati ang kalukuwa ko dahil sa nakaliliyong halik na yon. Ginantihan ko naman ang halik nya at naging maalab yon. Buti na lang at walang tao sa hallway, pero kung meron man ay wala kaming pakialam. Mga limang minuto kaming ganun, at habol hininga nang putulin namin ang halik na yon.
Nakapikit ako, at isinandal naman nya ang noo nya sa noo ko. Alam ko nakangiti sya, at gayun din ako. Nagtama ang dulo ng ilong namin, at kiniskis nya yon sa akin, kaya napatawa ako ng mahina. Hinalikan nya ulit ang ilong ko, ang noo, at isa pang halik sa labi bago sya kumalas.
"Goodnight." Nanindig ang balahibo ko sa bosess nyang yon, boses kama at may halong pang seduce. Nag saludo kaagad ang sandata ko nuon. Mabuti na lang at nakapaharap ang bag kong dala, kaya hindi nya ito nakita.
"G..goodnight." napiyok ako at namula na naman sa hiya. Tumawa sya nang mahina, at naglakad ng patalikod palayo. Nang nakababa na sya sa hagdan ay dali-dali kong binuksan ang pinto ko, pumasok, at ini-lock. Dali-dali akkong naghubad ng sapatos at tumakbo papuntang sala, kung saan napatumba ako sa sofa.
Inakap ko ang throw pillow doon at nagsisigaw dito, natatawa na parang baliw, at hindi mapagsidlan ang aking tuwa. Sa loob ng isang araw ay nakita ko ang alaga nya, naramdaman ko ang gabakal na tigas nito, nakayakap sya ng magdamag, at higit sa lahat ay nakipagpalitan ng mainit na halik. Halos di ako maawat sa kakatawa at kakasigaw nun. Kawawa naman ang throw pillow ko.
Wala pang isang linggo kami nagkakilala pero parang antagal na ng pinagsamahan namin. Palagi akong tumatawa, at masaya ako kapag nakikita at nakakasama ko sya. Kakaiba din ang nararamdaman ko ngayon, malayong-malayo sa naramdaman ko kahit nuong mag asawa na kami ni Sean.
Ganito ba ang feeling na mainlove? Yung parang nagiging teenager ako sa kanya, at the same time nagmamature? Haayy.. ayoko munang galugarin ang feelings ko, at dapat ay ienjoy ko muna ang oras na magkasama kami.
Habang inaalala ko ang mga nangyari sa pagitan namin ay tinigasan na naman ako. Naghubad ako at pumunta sa banyo para maligo. Nang humarap ako sa salamin ay nakita ko ang band-aid sa leeg ko. Tinanggal ko yun, at nakita ko ang markang ginawa ni Ryou. Nangangalit na pula yon, at nayamot na naman ako sa mofo dahil may kahirapan itong itago kapag nag scrubs na ako.
Kasabay ng pag haplos sa markang yon ang alaala ng sensasyon nang mga labi ni Ryou sa leeg ko. Napakislot ang alaga ko, tila nagmamakaawa na bigyang pansin, naglalaway ang dulo. Floor-to-ceiling ang salamin sa bathroom, at nang maramdaman ko na parang nanghihina ang tuhod ko dahil sa nag-aapoy na pagnanasa ay napaupo ako.
Maliwanag sa banyo, kung kaya't kitang-kita lahat ng detalye ng katawan ko na nasisinagan ng ilaw. Binasa ko ang palad ng kanang kamay ko at hinawakan na ang titi ko. Dahil may lahing kano ay mejo malaki din yung ano ko. Nasa 7.2" ang haba, may katabaan din. Mapula ang ulo nito, na ngayon ay naglalawa na sa precum. Mainit ang pakiramdam ko, mas sensitibo ako dahil matagal-tagal na din simula nang makapag palabas ako. Nag-umpisa nang mag taas-baba ang kamay ko sa kahabaan ng ari ko. Binasa ko ang mga daliri ng kaliwang kamay ko, at nilapirot ang tayung-tayo kong mga utong.
"Aaahhh...Ryou.." bulalas ko. Sumagi sa isipan ko ang nakakaloko nyang ngiti, ang kanyang mga titig na parang hinuhubadan ako.. "Oohh..."
Habang nilalapirot ko ang aking mga utong ay inimagine ko na kamay ni Ryou iyon, kaya't lalo akong umungol. "Masarap ba babe?" Naririnig kong sabi nya sa napaka seductive nyang boses. "Aaahhh...! Dumede ka sa utong kooohhh...aaahh..." ungol ko habang sige sa pag taas baba ang kanang kamay ko. Maya maya pa ay bumaba na ang Ryou ng imahenasyon ko. Sa bansang pusod ko ang bibig nya, habang ang mga mata ay nakapako sa mukha ko.
"Isubo mo ako pleaasssee... ahhh...aaaahhh, ganyan nga Ryou!! Isagad mo sa lalamu -- aaaahh!! Shit!! Suck me harder!!!" Halos nag de-deliryo ako. Mabilis na ang pagjajakol ko sa sarili ko, ngunit alam kong hindi ako lalabasan sa ganun lang.
Ang Ryou sa aking imahinasyon ay nilaro ang butas ko ng kanyang dila habang nakatingin sa akin ng maalab. Tila sarap na sarap at hayok na hayok syang kinakain ang puke ko. "Babe... finger fuck me please!!" Nilawayan ko ulit ang kaliwang mga daliri ko, at ipinasok ang isa sa aking butas. Mejo weird ang feeling noong una, pero kalauna'y naging masarap na.
"Ooohhh, that's it...yeaaaahh... fuck! Suck my dick while you play with my ass... oohhh...aaahhh... go deeper pleeaaassee..." dinagdagan ko ng isa pa...hanggang sa tatlong daliri na ang nakapasok sa puke ko. Sarap na sarap ako nung mga sandaling yon.
Naiimagine ko ang mga maalab na mata ni Ryou. Ang pagsubo sa titi ko at hayok na hayok na pagtsupa dito. "Shiiiittt! I need your dick now...ooohh...aaahhh!!!"
Napapaigtad ako kapag natatamaan ang prostate ko. Ginalugad ko ang butas ko, sarap na sarap sa ginagawa. Nang mapabukas ang mata ko ay tumambad sa salamin ang nakakalibog na tanawin.. nakabuka ang hita ko, ang isang kamay ay nakahawak sa tayung-tayo kong tarugo, habang ang isa ay naglalabas masok sa basa kong butas. Kitang kita ang lahat, at naramdaman ko na malapit nang sumabog ang katas ng pagkalalaki ko.
"Aaahhh...!! Ayan na akoo... pleassee, bayuhin mo ako ng malakas!! Oobhh....ooohhh....oohhh!!!" Napaliyad ako at biglang sumanog ang mga bitwin sa aking mata. Narating ko ang ruruk at lumabas ang napakarami at napaka lagkit na tamod mula sa butas ng matigas ko pa ring pagkalalaki. Napatingin ako sa salamin. Fuck!!
Nagkalat kung saan saan ang tamod ko, sa tiyan, sa dibdib, sa sahig, at may tumalsik malapit sa aking labi. Kinuha ko yon at dinilaan. Habol-hininga ako, at sarap na sarap sa aking ginawa. Naligo ako at nilinis ang mga tumulong tamod sa sahig. Pagkatapos nun ay nahiga ako na hubo't-hubad, matigas pa din ang titi.
Pinagpantasyahan ko na naman ang nakakalibog na katawan ni Ryou... ang pwet nya, ang mataba, mahaba, at malaki nyang burat. Ano kaya ang pakiramdam nun sa loob ko? Ang laki ata. Baka hindi ko kayanin. Pero tiyak na masasarapan ako sa kanya. Sabi nga ni Rin, baka hindi ako magtagal kay Ryou. Kung ganun ay magaling sya sa kama?
Shit... gusto ko nang masubukan kung gaano kagaling si Ryou sa kama, at kung ano ang pakiramdam na madiligan at maanakaan nya. Isang beses ko pa lang naranasan mula kay Sean yon, pero kahit ang lumuhod at magmakaawa ay gagawin ko para lang maputukan ako ni Ryou sa loob.
Bbzzzzz....bzzzzz...bzzzzz!!!
Nagulat ako sa tunog na yun. Tiningnan ko ang phone, may tumatawag. Si Ryou! Kinalma ko muna ang rumaragasang libido ko bago ko sinagot ang tawag nya. Nagkwentuhan muna kami ng kung anu-ano lang, hanggang sa nag-iba na ang usapan.
"Hmmm.. gusto kong yakapin ka. Na miss na kita. Na miss ko yung magkatabi tayo sa kama..." Pahayag ni Ryou sa makapang-akit nyang boses.
"Hmph! Sabihin mo para may mamolestya ka!" Biro ko sa kanya habang dahan-dahang nilalaro ang nakatayo kong tarugo.
"Hehe.. pero totoo! Na miss ko yung kiskisan ng katawan natin..." anas ang boses nya.
"H..huwweeh? Aaahh...Ahem!! J-joke lang yan noh? Kamanyakan mo umiiral na naman." Tinatablan na ako ng pagkademonyo at ngayon ay nagsasalsal na ako.
"Naalala ko nung isang gabi.. ang sarap pala ng pwet mo! Shiitt!" Mejo nahihingal sya. May mga kaluskos din akong naririnig mula sa kabilang linya.
"O-ok ka lang?" Tanong ko, at pina-speaker mode ko ang phone. Binasa ko ulit ng laway ang mga daliri bago tuluyang ipinasak yon sa naghihintay kong butas. Binilisan ko ang pagsalsal kasabay ng pag sundot sa aking prostate. Malapit na akong labasan. Puro hingal at ungol ang naritinig ko mula kay Ryou
"Fuucckk!! Ayan naaa akooo!! Uuuggghhh....ooohhhh... fuck shit!" Mahina nyang ungol. May parang kung anong kuryente ang dumaloy sa katawan ko at napakislot ang alaga ko. Habang hinihingal si Ryou sa kabilang linya ay impit ang sigaw ko nag malabasan ako.
"Sensei?" Mejo hingal at garagal pa nyang boses. "Haa-aahh..."
"Hh..hhmmm? A-anu yon? Ang tagal mong nawala sa linya ah?" Sagot ko habang pigil ang pag hingal at kinakalat sa tyan ang mainit na tamod.
"Mag eexam muna ako ngayong linggo. Pwede mag text lang tayo? Uhhmmm.. babawi ako sa biyernes. Promise!"
"Ahhnn.. Ahem.. aah, ayos lang. Naiintindihan ko." Pilit kong normal na pag salita.
"Talaga? Salamat kung ganun! Pasensya na Sensei... mejo puno na tong bayag ko eh.. hehe, kailangang palabas." Pagjo-joke nya, pero may halong libog ang boses nya.
"Haha! Kadiri ka talagang hentai ka! Matulog ka na! Saka early pa ako bukas..." patay malisya lang ako. Nagparaos din naman ako sa boses nya ah.
"Hihihi.. Sensei? Goodnight..." malambing nyang sabi.
"Uhhm.. good night din sa'yo." Hinaluan ko na din ng konting lambing ang boses ko. Higit sa nadaramang libog ko ay ang pagkagusto sa kanya.. Oo, gusto ko na sya.
"Mwwaaahh!! Hug kita ng mahigpit. Imagine ko na itong unan ko ay ikaw, at kayakap kita kagaya nung pag gising natin."
"Asus mambobola! Ikaw ha.. pati unan minamanyak mo." Panunukso ko pero kinikilig pa din ako.
"Hihi.. basta, miss na kita. Tulog na tayo babe." Kinilig na naman ako sa pa-babe nya.
"Sweet nightmares..." tugon ko sa kanya.
"Nope! Sweet dreams dapat kasi nandun ka at pipilitin kong mapanaginipan ka. Mwahh!!" huling hirit nya bago nya pinatay ang phone.
Naglinis muna ako ng tamod sa kamay at tyan ko bago ako natulog. Matigas pa din ang titi ko, pero natulog na ako dahil maaga ang shift ko bukas. Inisip ko ang sinabi ni Ryou, di nakapag tiis at kinuha ang isa ko pang unan at niyakap yun ng mahigpit. "Nyt babe..." nangingiti kong bulong. (Mahilig ako sa malalaking unan kaya yun ang nakapalibot sa kama ko.)
______
Siguro dahil sa paglalandi kong yon ay sinalubong agad ako ng dalawang ruptured aneurysm operations noong unang araw. Hanggang sa mabalitaan ko ang pag-off ng ibang doctors dahil sa convetions. Hanggang salubungin ako ng ventriculoperitoneal shunting para sa hydrocephalus patient ko, na sya kong gustong tanggihan dahil sa napakaliit na natitirang brain matter ng 3-y/o na bata. Nag appraise ako sa mga magulang, pero gusto nilang ipush ang surgery.
"Oba-san.. 60% ang tsansa na mamatay ang anak ninyo sa operating room. Palaging nagse-seizure ang bata, at at risk sya para sa status epilepticus. Kung gusto nyo pong ipagpatuloy na operahan ang bata, kakausapin ko po ang mga kakilala kong surgeon para ma refer kayo."
For fuck's sake.. lahat ng kinausap ko ay iisa lang ang recommended na makaka pull-off ng operasyon. Ako. Dammit to hell and back!! At halos mapagkamalan na akong yakuza nang umulan ang mura mula sa bibig ko. Another choice is to call a pediatric neurosurgeon from the US, namely Dr. Connor. Yeah, my ex-husband.
Good news? Nag resign ang evil ex-lover ko at may pinagkakaabalahan, kung kaya't malabo kaming magtagpo sa Land of the Rising Sun. Bad news? I had no choice but to do the surgery. Kaya nag prepare na ako para sa tagpong pinakaayaw kong mangyari pero dapat asahan, at ginawa ang SOP para sa case.
In ventriculoperitoneal shunting kasi, ang extra cerebrospinal fluids ay ide-drain (shunt) patungo sa peritoneal cavity ng abdomen. And since noncommunicating hydrocephalus ito ay tamang-tama ang procedure.
Ilang beses akong nag ask for guidance para sa case kahit alam ko na ang outcome. I hoped for miracle, any sign na maitatawid ko at masasalba ko ang buhay ng bata kapalit ng severe intellectual deficit na siguradong pagdadaanan nya habang lumalaki sya. Maingat kong binuklat ang ventricles ng utak, at naview ang cause ng occlusion. And that's when all hell broke lose. I was on my way to removing the occlusion at paglalagay ng shunt nang biglang magwala ang mga aparato.
"Doctor! Ang vitals ng pasyente ay mabilis na nagda-drop. BP is only 70/50, O2 sat 86%, pulse 166."
"Tsk! Dopamine drip to 40 drops now. Incorp epinephrine 2amps to present IVF. Insert another line and hook plain NSS 1 liter. Keep vein open." Sabi ko na nga ba at mag aarrest ang batang to in the middle of operation eh. Kaya ayaw na ayaw kong operahan.
"Epi 2amps incorporated doc."
"Watch out for kidney function. Ilan output natin?" Tanong ko habang hinahanap kung meron man akong nasaging blood vessel. Alam ko wala dahil clear ang fluids na lumalabas, no signs of bleeding. "Please increase O2 to 10Lpm."
"Doc, vitals are still dropping." Nag aalalang sabi ng anesthesiologist ko.
"Shit.." naibulong ko na lang. "Nurse Shun? Pakitawag nang parents sa labas. Papasukin nyo dito."
"Doc.. bawal po sila dahil steril---"
"Then make a freakin' exception!" Except I didn't say freakin'. "I need to know if gusto pa nilang iresuscitate ito. The patient is on her way to six feet below the ground." Mariin kong sabi. "Doctor Yanazaki, prepare for resuscitation please."
Dali-dali kong sinara ang mga inopen ko na parte ng utak ng bata. Ako na mismo ang nag bigay ng mga gamot na kailangan. Kinausap ko nang masinsinan ang mga magulang ng bata, at kahit umiiyak sila ay wala na silang magawa.
"Alam ko po mahirap, pero kailangan ko ng desisyon niyo." I had to keep my game face on kahit mabigat ang pakiramdam ko.
Habang nagde-desisyon ang mga magulang ay biglang nag arrest ang bata kaya't nag CPR kami kaagad. Halos hagkan ng nanay ang bata kaya't nahirapan ako sa pag chest pump. Banayad na inilayo ng nurse ang nanay para magawa ko ang aking trabaho. Buti na lang at competent ang anesthesiologist na assist ko. Nagtagal ng limang minuto ang ganoong tagpo.
Needless to say, I lost that case. I was dead tired. It was a shitty day. Di pa nag-iinit ang pwet ko sa upuan ay tatawagin na naman ako for another case. Ganun ako for five days. At nang ika sixth day nga ay itong trauma case.
Buti at nasalba ko pa sya kahit halos himatayin na ako sa pagod. Nawala ang konting laman na na-gain ko noong nasa kina Ryou ako. Parang nakikita ko na ang mukha ng mga shatei na nagdadala ng tray ng karne para sa amin.
So ayun. Pa upo-upo ako at nagmumuni nang mag blink ang laptop ko from an email. It was from Odette, a close friend of mine na pinsan ni Sean. Kahit papano ay na maintain namin ang closeness naming dalawa. Isa sya sa mga todo suporta sa relasyon namin ng dati kong asawa.
{Dear, how r u? I have to tell you something. Open your skype.}
{Doin' good dear. Why? Just mail it to me.} Reply ko naman kaagad.
{Dear this deserved to be told face-to-face but since there's like, freakin' thousand miles of sea between us, I'd suffice for face-to-computer convo.}
Binuksan ko na lang ang skype ko at baka magwala ang gaga. Isang nurse si Odette sa UHL sa France, at may asawa at dalawang anak na ito.
"Hi Dear!" Masigla kong bati, taliwas sa nararamdaman ko. I just felt shit at the moment.
"Hi darling! You look gorgeous as always.."
"How's George and the kids?"
"Fine. Now let's get to agenda." Nagmamadali na sagot nya. "My cousin, your ex, just resigned from his work."
"Yeah, I heard. My hospital just called my previous workplace and looked for him to do this freakin' difficult hyroceph case on a pedia. Turned out he just upped and left."
"Yep, yeah. And granddad died, making him the successor of the company. Uncles and aunts, even his own parents, are trying to contest the will of the old git. But it was legit."
"Oh?"
"Damn straight!"
"Oh, good for him." Kibit-balikat ko.
"And you know what?" Parang bata si Odette na excited sa ibinabalita nya.
"What?" Nakataas ang isa kong kilay.
"He broke the engagement with Alayne!!"
Now that was a surprise. Nakipag divorce sya para bumuo ng pamilya kasama ang ahas ko na bestfriend. Ngayon eh hiwalay na? Wow!! Wala ngang nagtatagal na relasyon, lalo na kapag inahas ito. Akala ko din noon sa gubat lang may ahas, sa syudad din pala? Tsk, climate change is really dangerous. Lihim na nagbunyi ang kaluluwa ko. KARMA IS A BITCH, and it just came back to kick their asses!
"I'm dumbfounded. I thought he loved her. Enough to leave me, anyway."
"Haha! We thought so too! Well, until the girl came crying to his house to ask for reconsideration."
"Oohh.. someone's desperate!"
"Ya bet, sweetheart. And so, last week's issue of Forbes listed him as the 'Most Sought Eligible Bachelor of the Year'. Says he's got two mansions and a private jet. And he has no one special right now." Nagtaas-baba ang kilay nya na parang nanunudyo.
"Publicity at its best." Comment ko na lang.
"Sooo... are you interested in becoming that someone special?"
"Puh-lease. Over my dead body."
"Aiden Laurence Summers! What are you being bashful for? What kind of a fool wouldn't fall for the hottest bachelor in the world?"
"Odette Claude Delacroix! Oh, I'll tell ya what kind: ME. Been there, done that. I'd say he should go to hell but I work there, and I don't wanna see his ugly mug everyday."
"Why? He's handsome!"
"Yah, and as useful as a white crayon."
"I think his offer will come soon enough."
"Ooh, I'm so excited I just rolled my eyes so hard, I saw my brain."
"You never change. Whatever floats you boat dear."
At nag usap kami ng kung anu-ano pa. Namiss namin ang isa't isa kaya mejo napahaba ang usapan. Hindi na ulit nabanggit si Sean, at kung nababanggit man ay puro pamimintas yon. Pero na curious din ako at may part na gustong malaman ang rason kung bakit naghiwalay sila ni Alayne. Maganda naman yun, mayaman, at higit sa lahat, may matres. Hmmm. Makabili nga ng Forbes magazine bukas.
Honey, please go back to Granny's house later today. I think the whole family have to talk about something. Bungad na text ni Mum sa akin.
No can do Mum. I still have a lot to finish here. You do it without me. Love u. Paalam ko at pumasok na sa OR kung saan may naghihintay na naman sa akin na operasyon. Tumagal iyon ng halos anim na oras, at kung pagpasok ko kanina ay madilim pa, paglabas ko sa OR ay maliwanag na. Palagay ko ay bumubiga ng usok ang baga ko sa pagod. Dapat matulog na ako. Sa wakas ay may mga bumalik na na doctor, at sila naman ang nag duty.
Sensei? Text ni Ryou. Napangiti ako kaagad. Sa tagal naming hindi nag usap ay namiss ko sya. Kayod para sa futu-- este, ekonomiya ito.
Hi! Tapos na exams? Reply ko kaagad.
Yes. Punta ka sa bahay bukas. O sunduin kita?
Anong meron?
My birthday. Pretty please?
Hala... wala akong regalo. Kakahiya naman!
No need. You being there is gift enough to make me happy.
You hear that? It's my heart doing the drums. Simpleng text lang yun, pero kinilig ako ng bongga. Nagreply agad ako, at sinabi naman nyang dadaanan nya ako sa condo. Saktong pa out ako nun, at naglibot ako sa Shinjuku para maghanap ng pwedeng iregalo sa kanya. Nakakahiya naman kasi kung wala eh. Saka, tanabata festival ang birthday nya.
Nag-aalala ako kung anong gusto ni Ryou. Tatanungin ko sana yung mga alipores nila, o di kaya si Orio, nang maisip kong tawagan ang Lolo ko. May sinabi syang shop, at halos dalawang oras ako naglibot bago ko nakita yon.. Maliit lang eto, pero mga mamahalin ang nasa loob. Ngumiti ako at naimagine ko na bagay yun sa kanya kaya dali-dali kong binili yon. Nasasabik tuloy akong makita sya.
Haaaay.. kung alam nya lang kung gaano ko kinasasabikan ang pagkikita namin. I need a fap material dahil sa isang linggo din akong stress at pagod. I need to release it. Baka boses at konting tingin nya sa akin ay labasan na ako. Wag naman sana. Baka sabihin na premature ejaculator ako..
Nasa condo na ako nun at katatapos lang maligo nang biglang mag blink ang laptop ko. Another email, baka galing kina Odette, or another case na pinadala sa akin ang CT scan plates, o baka from Daddy. Nangingiti pa ako dahil nga nagkukulitan kami ni Ryou sa text. Pag open ko nang email ko ay halos bumaligtad ang sofa kong inuupuan. Binalot ng kaba ang dibdib ko. Chills ran down my spine.
You received one message from:
Sean Rupert Connor
Connor Industries, Inc.
<seanconnorconnorindustries>
---
Ano kaya ang regalo ni Aiden-sensei kay Ryou? May namumuo na bang pagtingin sa pagitan ng dalawa? O mapipigil ito ng nagbabadyang pagbalik ng dating pag-ibig?
COMMENTS