By: Confused Teacher “Don't be shy to say "I am sorry"; Never feel too big to say "Please forgive me"; Don't...
By: Confused Teacher
“Don't be shy to say "I am sorry"; Never feel too big to say "Please forgive me"; Don't think it's unnecessary to say "Thank you"; Never feel bad to admit "I am wrong"! That's a good tactics is communication!”
Paul
Hindi ko talaga alam kung may mahihiling pa ako sa lahat ng nangyayari. Parang panaginip pa rin ang lahat, Sana lamang kung panaginip man ang lahat ng ito huwag muna ninyo akong gigisingin hayaan ninyong i enjoy ko muna ang lahat ng ito dahil minsan lamang itong mangyari. Kung ito ay panaginip man ito ang best dream na naranasan ko. Sa guest room natulog si Kenzo. Naihanda na ni Mama bago pa ako dumating.
Nang gabing iyon pakiramdam ko biglang nagkaroon ng maraming kulay ang bahay namin, parang may kakaiba saan mang sulok ng bahay ako tumingin ay maganda, nararamdaman ko ang saya. Napapangiti na lamang ako sa twing maiisip ko na maayos na kami ni Patrick, parang hindi ko na gustong matulog at hintayin na lamang ang mag umaga. Gusto ko na talagang makita siya ulit. Kung hindi lamang nakakahiya ay lilipat ako sa kanila at doon matutulog. Pero ako na rin ang nagpaalala sa sarili ko na hinay-hinay lamang dahil baka sa halip na maganda ang maging resulta ay pumangit pa. Hinayaan ko na lamang ang aking sarili na ulit-ulitin sa aking isip ang lahat ng nagdaang mga pangyayari. Sobrang nakaka excite, pero dahil sa nagdaang pagod nakatulog rin ako kahit pa nga pinipigil ko ang sarili ko na makatulog agad.
Kinabukasan pag gising ko nakaalis na si Kenzo, hindi na ako hinintay, Sabi ni Mama nagkape lamang daw at nagpaalam na rin. Mabuti nga yun dahil hindi naman siya ang gusto kong kausap nang maghapong iyon. Wala sa kanya ang isip ko alam ko namang kukulitin lamang niya ako nang kukulitin.
Kumain ako at mabilis naghilamos at nag toothbrush pagkatapos ay tumuloy agad sa kabila. Nagmamadali akong pumasok ng gate nang makita ko si Ninong na umiinom ng kape sa terrace nila.
“Mano po Ninong, kumusta na po kayo?”
“Kaawaan ka ng Diyos Paul, mabuti naman, masaya ako Paul at nagka ayos na kayo ni Josh.” Naisip ko talagang open si Pat sa parents niya.
“Salamat po Ninong at naiintindihan ninyo kami.”
“Oo naman Paul, alam mo naman kung gaano namin kamahal ng Ninang mo ang batang iyon kaya kung ano man ang magpapasaya sa kanya ay hindi kami hahadlang.”
“Thank you po talaga.”
“Isa lamang ang pakiusap ko Paul, alam mo namang hindi na rin iba ang turing namin sa iyo kahit nga noong wala pang namamagitan sa inyo ay anak naman talaga ang turing namin sa iyo. Sana lamang ay kapag nasa labas kayo ay kumilos pa rin kayo ng maayos, hindi ko sinasabing hindi kayo maayos, ang ibig ko lamang sabihin ay huwag ninyong bigyan ang mga tao ng dahilan para kayo ay kutyain. Sigurado akong alam mo kung ano iyang pinasok ninyo kahit wala kayong ginagawang masama ay pag-iisipan kayu ng kung anu-ano.”
“Naiintindihan ko po kayo Ninong, at makakaasa po kayo na hindi namin kayo bibiguin.”
“Mahirap iyang sitwasyon ninyo Paul, alam ko marami kayong pagdadadaanan pero lagi ninyong tatandaan na narito kami ng ninang mo pati na rin ang Mama at Papa mo na nakasuporta lagi sa inyong dalawa. Huwag kayong mahihiyang lumapit kung sakaling kailangan ninyo ng tulong.”
“Hindi ko po alam Ninong kung paano magpapasalamat sa inyong lahat.”
“Mga magulang ninyo kami kaya anuman ang kakaharapin ninyo ay nasa likod lamang ninyo kami. Ang hangad lamang naman namin ay maging masaya kayo at maging maayos na kung anuman ang problema ninyo.”
“Sana nga po ninong ay maging maayos na ang lahat sa aming dalawa.”
“Paul, mas bata si Josh sa iyo, alam mo naman may pagka makulit ang taong iyan, siguro ay mas kilala mo siya kesa sa akin kaya umaasa ako na ikaw ang higit na makakaunawa sa kanya, ikaw na ang bahalang magpasensiya.”
“Nako Ninong, huwag po kayong mag-alala, ang laki po ng ipinagbago niya sa pagkakatira niya sa Davao, nag mature na po siya at napaka responsible po kahit sa trabaho. Wala po akong nakikitang dahilan para pagpasensiyahan siya. Baka nga po Ninong ako pa ang hihingi ng paumanhin sa inyo baka minsan ay maging pasaway ako sa kanya.”
“Mabuti naman kung ganon, basta kung anuman ang gusot niyo kung magkaroon man lagi ninyong iisipin na hindi nadadaan sa init ng ulo ang anumang solusyon, pag-usapan ninyo na ang laging objective ay ang magka ayos.
Sasagot sana nang bigla kong madinig si Ninang.
“O Paul, nariyan ka pala, kumain ka na ba, sabayan mo si Josh nasa kusina kumakain na.”
“Good morning po Ninang,” Inabot ko ang kamay nya at nagmano. “Kumain na po ako pero sige po pupuntahan ko siya doon.”
Diretso na akong pumasok at natanaw ko nga agad si Patrick kahit nakatalikod ay parang napaka gwapo. Napalingon siya nang maramdaman ang paglapit ko.
“Kuya Paul, tara kain tayo.”
“Kumain na ako Pat, sige lang ituloy mo lang ang pagkain mo.”
Habang pinagmamasdan ko siyang kumakain hindi ko maiwasang isipin ang lahat ng masasayang araw namin sa kusinang iyon. Iyong pagpapakain ko sa kanya noong maliit pa siya hanggang yung mga kulitan namin sa pagkain nang lumaki na siya.
Akala ko ay hindi na talaga mangyayari ang ganito.
“Kuya Paul, huwag mo akong titigan ng ganyan nakaka conscious hindi ako makakain ng maayos.”
“Pasensiya na Pat, hindi ko lang mapaniwalaan na narito ako sa kitchen at kaharap ka.”
“Corny ka pa rin hanggang ngayon Kuya Paul.” Nakangiti niyang sagot.
“At ikaw naman, cute ka pa rin kahit lumaki ka na, pero ikaw pa rin ang makulit kong baby.”
“Kuya Paul. Parang kailan lamang noong pinapakain mo pa ako dito, noong sinasabihan mo ako na mga pwede at hindi pwedeng gawin.”
“Oo nga, ngayon mas marami ka pa yatang alam kesa sa akin.”
“Hindi iyon totoo Kuya Paul, ikaw pa rin ang Kuya Paul ko, mas marami pa rin akong kailangang matutunan mula sa iyo. Kaya nagpapasalamat ako at nagkausap na tayo.”
“Sorry Patrick dahil hindi ako gumawa ng paraan na magkausap tayo, pero ang daming beses ko ng binalak kaya lamang lagi akong pinanghihinaan ng loob, nauunahan ako ng takot. Hindi ko kasi alam kung ano ang magiging reaksiyon kapag lumapit ako.”
“Ako nga dapat ang gumawa ng paraan kasi diba ako naman ang umalis, saka ako naman talaga ang may kasalanan sa iyo.”
“Matagal ko ng kinalimutan kung ano man iyon ang iniisip ko lamang noon ay kung paano maibabalik ang tiwala mo sa akin.”
“Kuya Paul, noon bang pumunta ako ng Davao, inisip mo ba na sundan ako doon?”
“Bakit mo naitanong?”
“Kasi ilang uit akong parang naalimpungatan na tumatawag ka sa labas ng bahay, tapos pag tiningnan ko naman wala ka,”
“Maraming beses Pat, ilang ulit akong nagplano na sundan ka kaya lamang nauunahan ako ng takot, hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko o ano ang gagawin ko para maintindihan mo ako. Hindi rin kasi ako sigurado kung gusto mo akong makita. Alam ko namang galit ka sa akin kaya ayaw mo akong kausapin.”
“Kuya Paul, nagkakamali ka, noon pa man nang umalis ka sa kwarto ko pinagsisihan ko na ang lahat, lalo na nang maaksidente ka, kaya lamang pakiramdam ko noon ay ikaw ang nagalit dahil ako ang dahilan ng pagkaka aksidente mo. Kung tutuusin naman tama lamang na magalit ka dahil mali ang ginawa ko, natakot din akong magalit pati sa akin sina Tito at Tita kaya nagdesisyon na lamang akong lumayo.”
“Hindi kita sinisi kahit kailan sa nangyari sa akin, ang totoo masaya pa nga ako noon kasi dahil sa aksidente, napilitan kang pumunta sa ospital. Akala ko nga magkakausap na tayo, hinihintay talaga kitang kausapin ako. Pinakiramdaman kita kung lalapit ka. Kahit masakit ang buo kong katawan gustung-gusto kitang yakapin noon. Inisip ko na lamang paglabas ko pupuntahan ulit kita sa inyo. Kaso pag-uwi ko sa bahay nabigla ako sa sinabi ni Ninang na umalis ka raw papuntang Davao. Noon ko naisip na talagang galit ka pa sa akin. Pero mas nalungkot ako nang malamang doon ka na mag-aaral.”
“Sorry Kuya Paul, na guilty kasi ako, alam kong malaki ang kasalanan ko sa iyo at hindi ko alam paano ako haharap sa iyo. Nahihiya talaga ako sa mga ginawa ko noon Akala ko pag nagtagal makakaipon ako ng lakas ng loob para harapin ka. Hindi ko kasi alam noon paano ka kakausapin.
“Alam mo ba kahit malabo na umasa pa rin ako na isang araw babalik ka at mag-uusap tayo. Araw-araw sumisilip ako dito para alamin kung natupad na ang wish ko. Pero malungkot din akong uuwi nang mga panahong iyon wala na akong ibang pinagdarasal kundi umuwi ka na, mag-usap tayo at mapatawad mo ako.”
“Tama na Kuya Paul, lalo lamang akong nagi-guilty sa naririning ko. Nahihiya tuloy akong kausapin ka ngayon.” Pero nagpatuloy siya.
“Sa bawat pagdaan ng araw, Patrick patuloy pa rin akong naghintay at umasa kahit noong maka graduate ka na. Kaya ako nagrequest na ipadala ka sa Head Office dahil iyon na lamang ang naisip kong paraan para magkita tayo ulit.”
“Kuya Paul kagagawan mo pala iyon, nagtataka nga ako bakit kabagu-bago ko e ipinromote agad ako.”
“Yung promotion wala akong kinalaman doon ang sa akin lamang ay recommendation na itransfer ka, at sila na ang nag back check ng records mo kaya nang ma release ang result ng Board Exam ininform lamang ako na approved na ang paglipat mo.”
“Hindi ko talaga alam na may kinalaman ka don.”
“Kaya lamang nalungkot din ako nang malamang may girlfriend ka na pala. Mabuti na lamang at nalaman ko ang totoo.”
“Hayaan mo Kuya Paul, babawi na lamang ako sa iyo. Ang dami mo ng pabor na ginawa sa akin kahit noong bata pa ako, hayaan mo naman ako ngayon.”
“Huwag mo ng isipin iyon Patrick, napakalaking pabor na para sa akin na ayos na tayo ngayon bonus pa iyong mahal mo pa ako.”
“Ang corny mo pa rin talaga Kuya Paul.”
“Corny na kung corny Josh Patrick pero hindi ko na hahayaang mawala ka pa ulit.” Napangiti naman siya.
“Hindi ko pa pala natatanong, bakit ka narito? I mean may kailangan ka ba? Pasensiya na Kuya Paul, naninibago pa rin ako, hindi na ako sanay na kasama ka dito.” Ang parang nahihiya niyang sabi saka itinuloy ang pagkain.
“Ayaw mo ba akong pumupunta dito?”
“OA ka na rin ba, haist bakit dumarami nang dumarami ang OA sa mundo, saan ba ang factory ninyo?”
“O sige na, tatanungin lamang kita kung may lakad ka ngayong araw, kung wala kasi yayayain sana kitang mamasyal, gaya lamang ng dati, gusto mo ba?”
“Wala, hindi na rin naman ako masyadong gumagala mula nang lumabas ako ng hospital, kilala mo naman si Mommy ang Most OA awardee, hall of famer na yata hanggang ngayon e kinakabahan pa rin kapag wala ako sa bahay.”
“Isusumbong kita kay Ninang,” Nakita kong ngumiti ulit siya, Bakit ba napaka perfect ng ngiti ng taong ito, hanggang sa mga oras na iyon hindi ko pa rin pinagsasawaang titigan siya.
“Hindi mo naman maiaalis sa kanya napaka traumatic ng pangyayaring iyon. Kahit naman ako ganon din ang mararamdaman kung ako ang nasa posisyon niya.”
“Sabi na nga ba, magka frat kayo. haha... pero saan ba tayo pupunta?”
“Basta, ako na bahala don. Pero bago tayo gumala pumunta ka muna sa bahay ha doon na lamang kita hihintayin, kotse ko na lamang ang gamitin natin para makapag-usap tayo habang daan.” Tumango lamang siya kaya nagpaalam na ako para bumalik sa bahay. Nadaanan ko pa sina Ninong at Ninang at ipinag paalam si Pat. Wala naman silang tutol lalo na si Ninang dati na naman ganon ang buhay namin ni Patrick.
Mahigit lamang 30 minutes narinig ko na ang boses ni Pat sa labas ng kwarto kausap sina Mama at Papa. Hinayaan ko silang mag-usap dahil alam kong namiss din nilang kulitin ang baby ko. Maya-maya ay hindi ko na nadinig ang boses nina Mama at Papa kasunod noon ay ang pagkatok niya.
“Ano kuya Paul, tuloy ba…”
Hindi na niya natpos ang sasabihin niya nang makita niya ang mga regalo sa kama ko.
“Para kanino iyan Kuya Paul?” Naguguluhan niyang tanong.
“E di tingnan mo na lamang para malaman mo.”
Kinuha niya ang isang regalo at binasa ang gift tag. Tumingin sa akin na halos hindi makapagsalita. Iyon kasi ang mga regalo ko sa kanya twing birthday niya, anniversary sana namin at noong graduation pati nang makapasa siya sa Board. Bagamat malabo sa akin ang chance na maging kami pa ulit, umasa ako na maibibigay ko ang mga iyon sa kanya. Kaya maingat kong itinago ang lahat ng iyon at inilihim maging sa mga magulang ko.
“Kuya Paul, hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko.”
“Wala ka namang kailangang sabihin. Ginawa ko ang lahat ng iyan kasi gusto ko at masaya ako ngayon sa nakikita kong reaction mo.”
Walang sabi-sabi bigla niya akong niyakap nang mahigpit.
“Salamat Kuya Paul. Salamat kasi mula noong bata pa ako hanggang ngayon hindi ka nagsasawa na mahalin ako. Kahit hindi ko alam kung deserving ako sa love mo lagi ka paring nariyan. Salamat dahil hindi ka tumigil na mahalin ako. Mahal na mahal kita Kuya Paul,”
“I love you too Patrick.” Bumitiw siya sa pagkakayakap habang napapakamot sa ulo.
“Pasensiya ka na Kuya Paul wala akong mga ganito.”
“Ayus lang iyon, hindi ako umaasa na tutumbasan mo ang mga iyan. Ikaw lang sapat na para sa akin at ang pagmamahal mo ay higit pa sa kahit anong gift na pwede kong matanggap.” Nakita kong muli niyang inisa-isa ang mga regalo at kitang-kita ko ang excitement sa kanyang mga mata. Iyon ang mga ngiti na hinding-hindi ko makakalimutan. Ang inosenteng mga ngiti na iyon na nakikita ko sa kanya kapag galing ako sa ibang lugar at umaasa siyang may dala akong pasalubong sa kanya. Iyong mga ngiti na kayang pumawi ng anumang pagod o hirap na nararamdaman ko, kahit pwede naman akong hindi umuwi dahil binibisita ako nina Mama at Papa kapag may pinuntahan silang malapit sa school na pinapasukan ko, sinisiguro kong uuwi ako kahit nakakapagod dahil hindi ko kayang hindi makita ang mga ngiti niya. Mababaw ang kaligayahan ni Patrick, kahit simpleng kakanin lamang o anumang pagkain na meron sa lugar na pinuntahan ko ay masayang-masaya na siya at pipilitin na sabay naming kainin. At ngayon muli kong nakita ang mga ngiti niyang iyon na anim na taon kong kinasabikan. Sobrang sarap sa pakiramdam.
Josh
Nang makita ko ang mga regalo niya sa kama, iba ang naramdaman ko, totoong hindi niya ako kinalimutan. Totoo ang sinasabi niya na kahit kailan hindi siya tumigil na mahalin ako. Bawat mahahalagang pangyayari sa buhay ko naalala niya at siya talaga ang Kuya Paul ko. Hindi lamang dahil may regalo sya kundi iyong katotohanang kahit hindi na siya sigurado sa relasyon namin nanatili siyang nakakapit. Hindi gaya ko ilang ulit ko ng pinapaniwala ang sarili ko na wala na talaga kaming pag-asa dahil kinalimutan na niya ako at hindi na niya ako mahal. Ilang beses akong nagalit sa kanya kahit sa isip lamang. Sorry Kuya Paul iyon lamang ang naibulong ko nang magtama ang aming paningin. Pero nakangiti lamang siya sa akin na parang may ibang iniisip. Napagmasdan ko siyang mabuti. Ang gwapo pa rin niya talaga. Kahit nag matured na ang mukha niya hindi pa rin nagbabago ang itsura niya.
Naaalala ko ang mga panahon na laging ako ang priority niya. Yung mga pagkakataon na uunahin pa niya ako kesa sa sarili niya. Hindi ko malilimutan na minsang pumunta kami nga mall, gustung- gusto niya na bilhin yung sports shoes na nakita namin minsan. Pinag ipunan talaga at sobrang excited pero nong bibilhin niya napansin niya na nakatingin ako sa ibang shoes. Maganda ang shoes at gusto ko sana kaya lamang kulang ang pera ko. Alam niyang gusto ko ang shoes kaya ko tinitingnan pero hindi ako nagsasalita. Malungkot siyang nakatingin sa akin. Alam kong naawa siya pero wala naman siyang pambili dahil ang pera niya ay para sa sports shoes niya. Hinayaan ko na lamang siya na kausapin ang saleslady tutal siya naman ang bibili. Nang makapagbayad siya nilapitan niya ako at iniabot ang bag. Akala ko gusto lamang niya na ako ang magdala kaya wala sa loob kong kinuha. Pero laking gulat ko nang mapatingin ako sa box, dahil ibang brand ng shoes ang laman ng bag at nang buksan ko muntik na akong mapasigaw dahil iyon ang gusto kong shoes. Tiningnan ko siya, ngumiti lamang siya saka tumango. Bigla ko siyang niyakap.
“Thank you po Kuya Paul, the best ka talaga.” Ginulo lamang niya ang buhok ko. Pero naalala ko ang sports shoes niya.
“Kuya Paul, hindi mo na po binili ang gusto mong bilhin?”
“Hayaan mo na iyon Pat, next time na lang mag iipon ulit ako. “
“Pero diba gustung- gusto mo iyun? Sana hindi mo na lang ito binili. Mas importante yung sports shoes sa iyo diba.”
“No Patrick madami pang chance para don e iyang shoes mo limited stocks lang daw iyan sabi ng saleslady pag hindi natin binili now baka bukas wala na iyan “
“Thank you po talaga Kuya Paul”
“Wala iyon Pat, basta masaya ka masaya din ako” at humawak ako sa kamay niya at masaya kaming naglakad sa mall.
Isang Friday sinabihan ko siya na sunduin ako sa school dahil may practice kami ng play namin. Sinabihan ko siya na maghintay sa harapan ng gym mga 7pm. Nalibang kami sa pagpapractice at pagkatapos ay nagkayayaan pa na kumain. Past 9 na nang maalala ko si Kuya Paul. Saka ko pa siya binalikan. Nakita ko siya namamaluktot sa bench pinilit pinagkasya ang mahabang katawan sa maliit na upuan. Natutulog ginamit na unan ang kanyang bag. Naisip ko galing nga pala siya sa school. Awang-awa ako sa kanya kaya patakbo ko siyang nilapitan.
“Kuya Paul, Kuya Paul bakit ka naman diyan natulog? “
Pagmulat ng mata niya ay kinusot lamang bago nagsalita.
“Pasensiya na Pat nakatulog pala ako, tapos na ba kayo, kumusta na? Halika kain muna tayo baka gutom ka na.” Hindi ako nakasagot sa halip na magreklamo kapakanan ko pa ang unang naisip. Tumango lamang ako at sinamahan siyang kumain pinilit kong ubusin ang inorder niya dahil nahihiya akong maramdaman niya na kumain na ako.
Napakabuti mo talaga Kuya Paul hindi ko alam bakit pinagdudahan ko ang pagmamahal mo. Nakakalungkot isipin na pagkatapos ng lahat ng ginawa mo sa akin nagawa pa rin kitang saktan. Hindi ko siya matingnan. Pinilit ko na lamang ibaling ang pansin ko sa mga regalo sa kama niya. Pero alam kong pinagmamasdan niya ako kaya napatingin ako sa kanya. Nakita kong muli ang napaka amo niyang mukha ang malamlam niyang mga mata ang matangos na ilong at ang mapupulang lips. Bakit ba sobrang gwapo ng taong ito. Napakaperfect lalo na ang smile niya nakakatunaw. Kanina pa habang kumakain parang gusto ko na siyang biglang halikan. Parang ang sarap sarap niyang pagmasdan. Ang sarap yakapin, at lalong ang sarap halikan. Hanggang maramdaman ko ang pag-upo niya sa tabi ko nagkatitigan kami, at dahan dahan kong naramdaman ang paglapit ng kanyang nga labi sa labi ko.
Gusto ko sanang umiwas pero gaya ng dati parang nawalan ako ng lakas. Parang nanghihina ako kaya nagpaubaya hanggang kusa akong nagpatangay sa kakaibang pakiramdam na iyon. Nanlalamig ang buo kong katawan pero may kakaibang init naman na dumadaloy mula sa kanyang labi papasok sa akin. Init na parang tumutupok sa anumang pag aalinlangan na nararamdaman ko. Kakaibang init na parang nagtutulak sa akin upang tugunin kung anuman ang gusto niyang mangyari. Naramdaman ko ang mapangahas niyang dila na pumasok sa aking bibig at waring may hinahanap na kung ano.
Nang matagpuan niya ang aking dila ay saglit siyang tumigil parang nakikiramdam pero para akong nanghinayang sa pagkatigil ng kakaibang kiliti na iyon kaya bahagya kong iginalaw ang dila ko na tila naging go signal sa kanya na ituloy ang anumang plano niya. Naging marahas ang halik niya. Mas malikot ang dila niya pati na rin ang kanyang kamay. Hinahagod ng mga iyon ang aking likod, balikat, ulo. Sumabay ako sa galaw niya. Kahit parang kinakapos na ako ng paghinga dahil sa kakulangan ng hangin ay parang ayoko ng mapalayo ang labi niya kahit saglit lang. Kaya hinawakan ko siya sa batok upang lalong mapadiin sa akin ang kanyang labi. Patuloy kami sa ganoon na tila parehong ayaw ng matapos ang lahat ng nangyayari.
Mas lalong naging malikot ang mga kamay niya. Hindi ko na alam kung ano ang hinahanap. Parang idinuduyan ako sa kakaibang ligaya na iyon. Pero bigla akong natigilan nang maramdaman ko na wala na akong pang itaas na damit nahubad pala niya ang polo ko na hindi ko namamalayan. Nagulat na lang ako dahil sa lamig ng hangin mula sa AC. Hindi ko alam bigla akong nakaramdam ng hindi ko maintindihan kung takot o hiya.
“Saglit, Kuya Paul, teka lang.” Pero tuloy pa rin siya sa paghabol sa labi ko kahit bahagya kong iniiwas. Nang maramdaman niya ang pag iwas ko, tumigil siya at naupo sa tabi ko.
“Bakit Pat ayaw mo ba?” nag aalala niyang tanong
“Hindi ko alam Kuya Paul” totoo naman na hindi ko alam dahil gusto ko ang ginagawa namin pero bakit parang natatakot din ako. Saglit niya akong tiningnan. Akala ko ay magagalit siya, Pero nang haplusin niya ang buhok ko muli naramdaman ko ang pang unawa niya.
“Sorry Kuya Paul…”
“No Patrick naiintindihan ko ako nga ang dapat mag sorry binigla kita, hindi na kita tinanong kung gusto mo, hindi ka pa nga siguro handa hayaan mo hintayin na lang natin yung panahon na pwede na”
Nanatili lamang akong nakaupo hindi ko alam kung ano ang sasabihin. Gusto kong mag sorry ulit o sabihin na ok lang ituloy na lamang natin dahil nakaramdam ako ng panghihinayang hanggang nakita kung umabot siya ng towel marahil ay maliligo. Gusto ko siyang pigilan pero naunahan ako ng hiya.
“Sige maliligo lang ako saglit tapos alis na tayo” Hindi ako sumagot pero tumango ako kahit nakatungo. Pagtalikod niya tiningnan ko siya hanggang makapasok siya sa CR nanatili akong nakatingin sa pinto kung saan siya pumasok hanggang nadinig ko ang lagaslas ng tubig mula sa shower. Dinampot ko ang polo ko at isinuot
Muli kong napansin ang mga gifts niya. Binasa ko ang gift tags. Hindi nawawala ang “I Love You Pat!” sa lahat ng gifts niya. Lihim akong napangiti.
“I Love You too Kuya Paul”
Nakakita ako ng box sa ilalim ng table. Parang doon talaga niya inilagay ang mga iyon. Isa -isa ko silang ibinalik sa box saka ipinatong sa table. Nahiga ako sa kama at iginala ang aking paningin. Wala naman masyadong nagbago sa room niya maliban sa dating kulay blue na wall na pinalitan ng white at gray na terno sa kulay ng kurtina at cover ng bed. Wala na rin yung mga posters ng anime sa likod ng pinto na madalas naming idinidikit.. Pang matured na talaga ang room ni Kuya Paul.
Naisip ko sa room na iyon napakarami naming memories. Doon niya ako unang tinuruan na mag pray bago matulog. Sa room ding iyon una niya akong tinanong kung gaano ko siya kamahal at tuwang tuwa siya sa sagot ko.
“Hanggang langit, hanggang dagat, hanggang sa malayung malayo”
Paul
Pagkapasok sa CR agad kong binuksan ang shower para humupa ang kakaibang init na bumabalot sa buo kong pagkatao.
“Putek Patrick anong gayuma ka ba meron bakit ganito ang epekto mo sa akin.”
Gusto kong alisin sa isip ko ang nangyari. Maging ang panghihinayang na sana at higit pa don ang nangyari sa amin. . Pero gaya ng sinabi ko hindi ako nagalit, nauunawaan ko siya. Hindi pa siya handa at gusto ko kung gagawin namin iyon at yung parehas naming gusto.
Pero kahit anong gawin ko siya pa rin ang nasa isip ko. Yung pagpikit niya habang naghahalikan kami, yung mahihina niyang ungol at ung paghaplos niya sa akin at naramdaman ko muling nagising ang aking ari, nabuhay muli ang aking dugo. Ang bawat pagdampi ng kamay kong may sabon sa aking katawan ay parang malambot na kamay ni Patrick na lalong nagpapainit sa aking buong katawan. Noon ko lamang naramdaman ang ganon. Nanunuyo ang lalamunan ko kahit basang-basa ang katawan ko.
Gusto kong pakawalan ang init na alam kong gustong kumawala. Hinaplos ko ang basa kong katawan ng kamay kong may sabon at kinilabutan ako sa kakaibang sarap na iyon. Ipinagpatuloy ko pababa habang iniisip ang maamong mukha ni Patrick.
“Si Patrick , Shit Patrick Gusto ko talagang kasama kang ginagawa ito.”
“E ayaw nga niya, bakit mo siya pipilitin?” bulong ko sa aking sarili.
“Pat, please ilang taon kong pinangarap ang pagkakataong ito!”
Tinapos ko ang paliligo ko para matapos na rin ang kabaliwan ko. Ayoko na gusto kong gawin iyon na kaming dalawa. Si Patrick at ako. Nagtowel ako at lumabas na ng cr.
Pagbukas ng pinto nakita ko siyang nakahiga sa kama, nakatitig sa kisame. Hindi niya napansin ang paglapit ko. Bahagya siyang nagulat nang mapansin nakatayo ako sa tabi ng kama.
“Kuya Paul nariyan ka na pala.” bumangon siya at naupo.
Hindi ako sumagot nanatili akong nakatingin sa kanya. Ang mga labi niya na kanina lamang ay hinalikan ko. Naalala ko ang lambot non at ang kakaibang init. Muling nag init ang pakiramdam. Bahagya akong lumapit at naupo sa tabi niya.
“Kuya Paul!” nadinig long mahina niyang tawag sa akin. Hindi ako sumagot pero nginitian ko siya.
Inakbayan ko siya at bahagyang inilapit sa balikat ko ang kanyang ulo.
“Kuya Paul” muli ay bulong niya. Hinalikan ko ang buhok niya habang marahang pinipisil ang kanyang balikat. Naramdaman ko ang malalim niyang paghinga. Iginalaw ko ang kamay ko pababa sa kanyang dibdib. Bahagya kong pinisil ang nipple sa ibabaw ng kanyang polo.
“Kuya Paul anong ginagawa mo?” mahina niyang tanong
“Trying to seduce you!” pilyo long sagot. Napangiti naman siya. Ipinagpatuloy ko lang hanggang naririnig ko ang mas malalim niyang hinga. Malikot din ang kanyang katawan marahil ay dahil sa nararamdamang kiliti pero hindi niya ako pinigilan kaya nagpatuloy ako.
Hindi na ako makatiis iniangat ko ang ulo niya at mapusok na hinalikan. Nagpaubaya lamang siya bahagya kong kinagat ang ibabang labi niya at narinig ko ang kanyang pag ungol.
Maya-maya ay naramdaman ko ang paghimas niya sa dibdib ko. Dahil nakahubad ako ay ramdam na ramdam ko ang dampi ng mainit niyang palad. Kinilabutan ako sa dala nitong sarap. Tinitingnan ko siya. At nakangiti siya na nagsalita
“Akala mo ba ikaw lang ang marunong mang akit?”
“You don’t have to do this kasi matagal na akong naaakit sa iyo.” Muli kong nakita ang napaka perfect niyang ngiti.
Bakit ba sobrang lakas ng dating ng taong ito sa akin? Iyong mga mata niya para na naman akong na hypnotize.
Pero tinuloy pa rin niya ang gingawa niya na lalo namang nagpapataas sa kung anumang nararamdaman ko. Muling nabuhay ang dapat mabuhay at ramdam ko ang pag angat ng aking towel. Hindi ko na rin alam saan ipapaling ang aking katawan dahil sa kiliti na aking nararamdaman. Sinubukan kong tanggalin ang butones ng polo niya at hindi naman siya tumanggi. Muling nalantad sa akin ang tila inukit niyang katawan.
Hindi ko naimagine na gaganda ng ganon ang dating payat na katawan niya. Mula sa perfect shape niyang balikat. Ang malapad niyang dibdib na binagayan ng dalawang pink na nipples pababa sa makinis niyang abs na halatang alagang-alaga. Hindi rin nakalampas sa aking paningin ang manipis na balahibo sa kanyang puson na parang guide pababa sa kung anuman ang itinatago niya loob ng nakalitaw na white brief. Nakangiti ako ng napansin ang brand ng brief niya . Warren pa rin gaya ng dati na parehas kami. Napansin yata niya ang pag ngiti ko kaya tiningnan ako na parang nagtatanong. Sa halip na sagutin muli ko siyang hinalikan pero mas mainit dahil lumalaban na siya. Ang sarap niyang humalik napaka gentle pero puno ng sensation. Halos maubusan na kami ng hangin at habol ang hininga nang maghiwalay ang aming mga labi.
Bumaba ang balik ko papuntang tenga hanggang napahiga siya kaya nagpatuloy pa rin ako padagan sa kanya. Dinig ko ang malakas na kabog ng kanyang dibdib. Itinuloy ko ang paghalik mula sa leeg pababa sa makinis niyang dibdib. Nakapikit siya na parang ineenjoy talaga ang gingawa ko. Pero hindi ko pinalampas ang mumunting perlas na parang pagkasarap sarap.
“Ahhh….Kuya Paul…” napatigil ako dahil sa medyo malakas niyang pagsalita.
Pero hinawakan niya ako sa ulo at naintindihan ko gusto niya ituloy ko. Salitan kong dinilaan at pinisil pisil ang nipples niya. Hindi niya malaman kung saan ipapaling ang ulo niya kasabay kanyang ungol na lalong nagpapabaliw sa akin. Dinilan ko maging ang kanyang tagiliran at dahil naroon ang malakas niyang kiliti ay namimilipit siya kasabay ng malakas na pag ungol. Nakahawak siya sa ulo ko na hindi malaman kung ididiin o ilalayo sa katawan niya. Pinaglaro ko rin ang dila ko sa kanyang pusod, habang ginagawa ko iyon ay napansin ko ang pagbukol ng kanyang pantalon. Sa pamamagitan ng mumunting buhok sinundan ng labi ko iyon pababa habang dahan dahan kong ibinaba ang pantalon niya. Nalantad sa akin ang nakaumbok niyang brief. Pero bago ko pa pagsawain ang aking mga mata ay bigla siyang bumangon.
“Kuya Paul kailangan ba talagang gawin ito?” naguguluhan niyang tanong
“Kung hindi mo gusto, hindi kita pipilitin”
“Kasi Kuya Paul…”
“Pat Hindi mo kailangan magpaliwanag. Naiintindihan kita”
“Nahihiya kasi ako hindi ko alam ang gagawin”
Dahil sa sinabi niya muli ko siyang hinalikan habang hinihimas ang ibabaw ng brief niya. Tuluyan ko na ring ibinaba ko na rin ang pantalon niya.
Muli kong ibinaba ang pagbalik ko hanggang sa nakaumbok niyang harapan. Pinagmasdan ko muna ito saka hinalik halikan sa ibabaw ng brief. Habang pinipisil pisil ang nipples niya ng alternate. Ramdam ko ang pamimilipit ng katawan niya tanda ng nasasarapan siya. Kaya tuluyan ko ng ibinaba ang brief niya. Lumantad sa akin ang itinatago niya. Tayung tayo at tila nagmamalaki. Hindi naman bago sa akin ang makakita ng ari ng iba. May ilan na rin akong nakasex pero iba ang kay Pat. Pinkish ang ulo at pantay sa kulay ng balat niya ang katawan. Proportion din ang ulo at katawan nito at walang ugat. Parang napakalinis at napakabango. Hindi rin nakaligtas sa paningin ko ang dalawang bola sa ilalim nito. Napakagandang pagmasdan tila isang masterpiece.
Hindi na ako nagsayang ng panahon hinawakan ko iyon sinimulang himasin. Naramdaman kong gumalaw ang balakang niya, habang paulit-ulit niyang tinatawag ang pangalan ko. Tiningnan ko siya, ang makinis niyang noo na may mumunting butil ng pawis ay parang lalong nagpapagana sa akin. Ang pagpikit niya at pagkagat ng labi ay parang apoy na nagpapaalab sa mainit kong pakiramdam. Muli kong pinagmasdan ang ipinagmamalaki niya. Bagamat may karanasan na ako sa kapwa lalake never akong nagsuck. Inisip kong mabuti kung kaya ko. Mahal ko si Patrick., gusto kong maging memorable ito para sa kanya. Gagawin ko ang anumang magpapaligaya sa kanya. Pinagmasdan ko ang kanyang kahubaran at tulad nong una hindi pa rin ako nagsasawan sa napakagandamg tanawin na iyon.
Josh
Hindi ko na alam ang gagawin. Papapaling paling lang ang ulo ko sa magkabilang side habang ang katawan ko at hindi ko alam kung saan ihaharap. I never imagine sex could be like this. Para siyang kung anong droga na habang tumatagal ay lalong sumasarap. Hindi ko na alam what to expect lahat ng ginagawa ni Kuya Paul gusto ko, lahat ng ginagawa niya masarap. Kahit nang halikan niya ang armpit ko na hindi ko naisip na may ganon palang epekto sa katawan. Isa lamang ang nasa isip ko it’s not just lust. Mahal ko talaga siya at alam kong ginagawa niya ang lahat to make me feel good. And I love him for that.
Naramdaman ko na inilapit niya ang mukha sa aking ari. Hindi ko alam kung ano ang iniisip niya. Medyo nakaramdam ako ng hiya dahil alam ko kanina pa ako may pre cum. Ramdam ko ang mainit niyang hininga na lalong nagpapatigas dito. Nagulat pa ako nang halikan niya ang mga buhok ko doon. Kakaibang kiliti ang dulot non lalo pa na parang bahagya pa niyang iniipit sa labi niya ang bawat hibla Saka marahang hinahagod. Parang akong dinadala sa isang lugar na hindi ko alam. Impit na ungol at malalim na paghinga lamang ang nagagawa ko. Pero nagulat ako nang dilaan niya ang precum ko. Lalo na ng isubo niya ang ulo. Tila ilang voltage by kuryente ang sabay sabay pumasok sa katawan ko. Hindi ko na alam kung anong url bang sarap at kiliti ang nararamdaman ko.
“Ahhh…Kuya Paul…ahhh…” kusa na lamang lumabas sa bibig ko ng paulit ulit.
Pero nang tuluyan na niyang isubo ng buo. Parang nawala na ako sa sarili ko, wala na akong ibang nararamdaman nakasentro na ang buo kong pagkatao sa ari ko na kasalukuyang nilalaro niya ng kanyang dila sa loob ng bibig niya. Iyong madulas niyang dila at mainit na bibig ay tila may kakayahang dalhin ako sa kakaibang mundo. Mundo ng kakaibang sarap na si Kuya Paul lamang ang kayang gumawa at magdala sa akin. Parang lalabasan na ako pero ayoko pang matapos ang lahat. Kaya bahagya kong inangat ang ulo niya. Tumingin siya sa akin na may pagtataka. Ayokong isipin niya na hindi ko gusto ang ginagawa niya.
“I love you Kuya Paul” hindi ko na siya hinayaang magsalita.
Agad ko siyang hinalikan alam kong nabigla siya pero lumaban siya, inalis ko na rin ang towel niya. Ginaya ko ang ginawa niya mula sa tenga, leeg, dibdib at nipples. Puro ungol ang naririnig ko sa kanya. Nang bumaba ang paghalik ko napadako ang tingin ko sa kaselanan niya. First time ko yung nakita, pareho lamang siguro ng laki ang sa amin. Mas mabuhok lang siya at medyo dark. Tinitigan ko lang mabuti kung kaya ko ang ginawa niya. Mahal ko si Kuya Paul at gusto ko rin siyang mag enjoy, pero hindi ko yata talaga kaya.
“Pat huwag mong pilitin kung hindi mo kaya, ok lang ako huwag kang mag alala.”
Muli siyang bumaba at mabilis na isinubo ang ari ko. Gaya nang una ibang ligaya ang dulot ng mainit niyang bibig at malikot na dila. Maya-maya pa ay inilabas niya sa bibig niya saka hinawakan niya at marahang nagtaas baba. Dahil sa magkahalong pre cum at laway niya pakiramdam ko at napaswabe ng bawat galaw ng kamay niya. Pero nagulat ako at literal na napasigaw ng isubo niya ang isa sa mga itlog ko tapos yung isa naman saka nilaro ng dila niya ng halinhinan.
Pero ayoko na ako lamang ang naliligayahan kaya pilit kong inabot ang matigas na ari niya na noon ay basang basa din dahil sa pre cum saka mabilis na jinakol. Napasinghap naman siya kaya saglit na nailuwa ang balls ko. Pagkatapos ay muling isinubo ang ari ko at mabilis na nagtaas baba. Pllitin ko man pigilin alam kong hindi ko na kakayanin.
“Kuya Paul malapit na ako” bulong ko habang hawak ko pa din yung sa kanya
“Sige lang Pat, sasabayan kita.”
Naramdaman ko ang lalong pagtigas ng kanya kaya alam kong malapit na rin siya. Samantala sinalubong ko na ng paggalaw ng balakang ang pagtaas baba niya at hindi ko na alam kung anong ligaya at sarap ang nararamdaman ko, pagkatapos ng isang malalim na hinga at malakas na ungol ay sabay naming naabot ang climax.
Nahiga siya sa tabi ko pagkatapos akong abutan ng isang puting towel nagpunas lamang ako ng kamay at pinunasan yung sakin tapos ay umayos ako ng higa sa tabi niya.nakita kong nagpupunas din siya ng labi niya.
“Happy ba ang baby ko?”
“Very much Kuya Paul thank you for letting me experience this. I love you very much”
“I love you more Baby Pat, Hayaan mo sa susunod mas masarap ang gagawin natin.” Itatanong ko sana kung ano nang bigla niya akong hinalikan.
“Kainis ka pa din nga Kuya Paul, may ano yung bibig mo.”
“May ano? Sabihin mo kasi” tatawa-tawa niyang sagot
“Naman ito yung ano nga, huwag ka ng mangulit.”
“Ang arte mo e sayu naman yun”
“Kahit na ang sama ng lasa”
“Ang arte pa nga ng baby ko” saka ako mahigpit na niyakap. I love you very much baby. Tara ligo tayu” at hinila ako patayo.
Naulit pa naming pinagsaluhan ang pagpapakawala ng aming pagnanasa habang naliligo. Hinding-hindi ko makakalimutan ang karanasang iyon na lalong nagsealed ng pagmamahal namin sa isat-isa. Hindi na kami natuloy lumabas maghapon kaming nagkulitan sa kwarto at nang magutom ay nagluto. Hapon nang lumipat naman kami sa amin at doon ipinagpatuloy ang kwentuhan.
Isang araw nagulat ako nang sabihin ni Mommy na may lakad raw kami ni Kuya Paul. Nang itanong ko kung saan ay iniabot sa akin ang plane ticket at reservation sa hotel sa Boracay. Agad kong tinawagan si Kuya Paul pero bago pa ako magsalita ay inunahan na niya ako at sinabing na-aapprove na niya ang leave ko kaya maghanda ako sa Thursday na ang alis namin.
Wala akong nagawa dahil una hindi naman niya ako tinanong kung gusto pangalawa ay excited din ako first time namin na mag out of town na kaming dalawa lamang.
“Pambihira ka Kuya Paul, binigla mo ako.”
“Surprise nga kasi iyon baka kasi kapag alam mo makapagdahilan ka pa. Mabuti na ang ganito.”
“Hindi ka pa rin nagbabago.”
“I love you Baby Pat”
“I love you too Kuya Paul.”
Isang araw naman may tumawag sa akin galing sa airline.
“Good morning Mr. Josh Patrick Villanueva, this is regarding your reservation for your trip to Singapore, may I know the details?”
“Huh, trip to Singapore?”
“Yes sir, you have reservation here through Mr. Paul Jacob Rivera. He told me to confirm with you the details.”
“Okey Miss, I’ll get back to you shortly, I would like to ask something from Mr. Rivera.
“Sir please do it as soon as possible because its peak season now.”
Tinawagan ko si Kuya Paul pero unattended ang phone kaya napilitan akong hanapan ng maluwag kong schedule.
Kinagabihan nadatnan ko si Kuya Paul sa bahay namin na tawa nang tawa. Wala na akong nagawa. Alam ko namang gusto lamang niyang sulitin ang mga nasayang naming oras kaya inenjoy ko na lamang talaga ang bakasyon namin tutal gusto ko rin naman talaga makasama siya.
Bagamat mahirap ang aming sitwasyon dahil tanging si Shayne at Kenzo lamang ang may alam nang tungkol sa amin, kahit pasimple ay nagagawa pa rin naming iparamdam sa isat-isa ang pagmamahal. Madalas kaming magkatext para mas private mahirap kasi pag call, baka may makadinig pa.
Nalimutan ko na ang lahat ng pag-aagam-agam ko noon, ang masasakit na pinagdaanan ko ang tangi kong alam ay mahal ko si Kuya Paul at masaya ako sa nangyayari sa amin dahl iyon talaga ang tangi kong inaasam.
COMMENTS