By: Lonely Bulakenyo Mataas ang emosyon sa paligid. Ito ang araw ng pagtatapos namin sa high school. Lahat ay nakapustura. Halos di ko m...
By: Lonely Bulakenyo
Mataas ang emosyon sa paligid. Ito ang araw ng pagtatapos namin sa high school. Lahat ay nakapustura. Halos di ko makilala ang mga kababaihan dahil sa kapal ng mga make-up nila sa mukha. Mga matinee idol naman ang hitsura ng mga kalalakahihan. Lahat ay masaya at nagdidiwang. Tapos na daw ang laban pero ang hindi nila alam ay magsisimula pa lang ang mas mahirap na pakikipagsapalaran.
Hindi ko alam kung anong panduduktor ang ginawa ni Mr. Domingo sa grades ko para maipasa ko lang ang Math subject nya. Madami ang nagtaas ng kilay nung makita nila ang pangalan ko sa listahan ng mga magsisipagtapos. Inaasahan na kasi nila na hindi ako makakapagmartsa. Hindi ko na lang pinansin. Basta ginawa ko naman ang lahat makapagtapos lang. Alam na alam nyo yan.
Tapos na ang mahabang programa. Tapos na ang abutan ng diploma. Tapos na ang paghahagis ng toga hat. At salamat natapos na din ang kakornihang pag-awit ng walang kamatayang Farewell (To You My Friend) ni Raymond Lauchengco. Derecho na kami ng uwi nina Lola, Derek at Tristan. Wala na munang celebration dahil napagpasyahan na lang namin nina Derek at Tristan na mag-out-of-town. Gusto man ni Lola na maghanda ng kaunti ay hindi na din namin itinuloy. Maliban kasi sa pinsan kong si Ate Marie ay walang ni isa sa mga kamag-anak ko ang pupunta. Well, inaasahan ko na naman. Ayos lang din naman kasi hindi na mapapagod pa si Lola at wala din naman akong panahon para makipagplastikan sa kanila.
Sabado, alas dos ng madaling araw. Ito na ang araw na napag-kasunduan namin na gawin ang out-of-town celebration namin ni Derek. Si Tristan na ang umayos ng lahat. Siya na din ang gumastos. Gustohin man namin ni Derek na magshare sa gastos pero ayaw ni Tristan. Isa daw ito sa graduation gift nya sa aming dalawa.
“May idea ka ba kung saan tayo pupunta?” ang excited na tanong ni Derek sa akin habang naglalakad papuntang bahay ni Tristan.
“Wala nga eh. Surprise daw. Ilang beses ko na kinukulit pero ayaw talagang sabihin sa akin.” ang tugon ko.
“Hala. Ano ba yan?” ang napapakamot ulo na sabi ni Derek.
Saglit kaming nanahimik. Nagpatuloy lang sa paglalakad. Ilang hakbang pa…
“Hindi kaya may masamang balak si Tristan sa atin?”
“Baka patayin na lang nya tayo at itapon kung saan…” ang sabi ni Derek na hindi ko mawari kung nagbibiro o seryoso.
“Tungak ka din e noh?”
“Bakit naman tayo papatayin ni Tristan?” ang tugon ko sabay kutos kay Derek.
“Ewan ko. Naisip ko lang.” ang seryosong sabi ni Derek.
“Wala ka din namang utang na loob ano? Nagmagandang loob na nga yung tao e.”
“Pinag-isipan mo pa ng masama.” Dagdag ko.
“Eto naman! Sineryoso mo naman agad ang sinabi ko. Joke lang naman yun. Hahaha. ” ang natatawang sabi ni Derek sa akin.
“Tarantado ka. Mukha ka naman kasing seryoso nung sinabi mo e.” inis na tugon ko.
“Hahaha. Ang gullible mo talaga.”
“English yun men!” ang pagmamayabang ni Derek.
“Gullible? Saan mo naman nahugot yung salitang yun.” Ang nagtatakang tanong ko.
“Dun sa mga tropa ni Tanyang bakla. Tagal kong hinintay ang pagkakataon na magamit ko yun, men!
“Tagumpay ako ngayon! Hahaha.” ang natatawang sabi ni Derek sabay taas ng kamay.
“Tagumpay ka dyan!”
“Sige nga. Spell gullible?” ang nakataas kilay na tanong ko kay Derek. Hindi agad nakaimik si mokong. Halatang nag-iisip.
“O ano? Ah! Ah! Nga nga?” pang-aasar ko.
“Sabi mo nga. Lumakad na tayo.” Ang huling sinabi ni Derek bago nagpatiunang naglakad sa akin.
Nagpatuloy lang kami sa paglalakad. Pero dahil nga sa nuknukan ng daldal ni mokong ay hindi talaga nya matiis na manahimik. Bigla syang huminto at humawak sa braso ko.
“Pero Nik, just in case…”
“Sorry sa mga kasalanan ko ha?”
“Ikaw na ang bahalang magsabi kina tatay ha?”
“Sabihin mo na lang na mahal na mahal ko sila.” Ang mukha na namang seryosong sabi ni Derek.
“Itigil mo na nga!” ang pasigaw na sabi ko sabay akma na mananampiga.
“O. Easy lang. Ang tahimik mo kasi. ” ang natatawang sabi ni Derek na umakma namang sasaluhin ang pagtama ng bisig ko sa mukha nya.
Hindi na ako tumugon sa sinabi ni Derek. Bagkus ay nagpatuloy lang ako sa paglalakad. Tahimik na din si Derek pero halatang nag-iisip ng sasabihin sa akin. Nung akma na syang magsasalita ay agad akong huminto at humawak sa dibdib nya.
“Hala. Bakit pre?” ang nagulat at nagtatakang tanong ni Derek.
“Pre. Narealize ko din e. Kung sakali man. Ikaw na din ang bahalang magsabi kay Lola ha?”
“Huwag mo siyang pababayaan? Kundi mumultuhin kita.” Ang seryoso pero nagbibirong sabi ko.
“Parang tanga naman ito e. Kumabog tuloy ang dibdib ko nang dahil sa kalokohan mo.” ang inis na sabi ni Derek sabay tulak sa kamay ko.
“O. Sira ulo ka. Buti nga.”
“Alam ko na mantitrip ka na naman e. Binasag ko lang ang trip mong ugok ka.” Ang sabi ko. Natahimik lang si Derek. Nagkatitigan kami. At walang anu ano ay…
“Hahahaha!” ang sabay na pagtawa namin.
“Huy! Saan kayo pupunta?” ang sigaw ni Tristan sa amin.
Hindi namin namalayan ni Derek na lagpas na kami sa bahay nina Tristan dahil sa katatawa at harutang ginagawa namin.
“Anong meron? Bakit kayo nagtatawanan?” ang nagtatakang tanong ni Tristan.
Muli kaming nagkatinginan ni Derek. Ang pagtatama ng mga mata namin ang naging dahilan para muling sumabog ang tawanan naming dalawa.
“Pag-untugin ko kaya kayong dalawa. Para kayong mga sira.” Inis na sabi ni Tristan.
“Easy lang men!” ang tugon ni Derek.
“Eto kasing si Derek puro kalokohan.” Ang natatawang paliwanag ko.
“Ako talaga?” ang pagsita ni Derek sa akin.
“Ay naku. Tama na yan. Tara na at medyo malayo pa ang byahe natin.” Ang aya ni Tristan.
Agad naming inilagay ang mga dala namin sa likod ng sasakyan. Pagkalagay ay agad na sumakay kami. Ako sa harap at si Derek sa likod. Pagkasakay ni Tristan sa driver seat ay agad syang tinanong ni Derek.
“Tan. Saan ba tayo pupunta?” tanong ni Derek.
“Basta. Sumama na lang kayo. Ako ang bahala sa inyo.” Ang tugon ni Tristan habang nagkakabit ng seat belt.
Muli kaming nagkatinginan ni Derek. Halata sa mukha ni Derek na matatawa na naman sya pero umiling na lang ako para signalan siya na pigilan na nya at baka mainsulto pa si Tristan. Huminga na lang ako ng malalim at nagkabit ng seatbelt para mapigilan ko din ang aking pagtawa.
“S’ya nga pala. May isa pa tayong kasama ha?” ang abiso ni Tristan.
“Ha? Sino?” ang tanong ni Derek.
“Cousin ko. Kakauwi lang nya from Australia.”
“Tagal ko na kasing hindi nakikita si mokong kaya inaya ko na.”
“Ok lang ba?” ng tanong ni Tristan.
“Hala. Bakit nagtatanong ka pa?”
“Siyempre naman.” tugon ko.
“Jusko naman Tan, kami pa ba ang magiging choosy e ikaw na nga sumagot ng lakad natin.” ang dagdag ni Derek.
“Ano ba? Celebration n’yo kaya ito kaya dapat lang na magpaalam ako.” ang sagot ni Tristan.
“Hindi mo na kailangang magsabi. Kahit ilan pa ang isama mo e okay lang.”
“The more the merrier.” Ang paniniguro ko.
“Good. Don’t worry isa lang naman.” Ang huling sinabi ni Tristan bago nya tuluyang pinaandar ang sasakyan.
Mag-iisang oras ang lumipas at nasa tapat na kami ng SM North Edsa. Huminto ang sasakyan namin sa may tapat ng foot bridge. Ibininaba ni Tristan ang bintana sa may gilid ko at tsaka bumusina. Isang matangkad at mestisong lalaki ang agad na lumapit sa amin.
“Hey, cuz!” ang bungad nung lalaki.
“Ei!” ang tugon ni Tristan.
“Sorry we’re late.” Ang dagdag pa ni Tristan.
“It’s okay. I didn’t wait that long.” ang sagot nung lalaki.
“Good. Come on. Hop in!” ang pag-aya ni Tristan.
Agad kong inalis ang seat belt ko at binuksan ang pinto para lumipat sa tabi ni Derek. Pero hindi pa ako nakakababa nang hawakan ako sa bisig ni Tristan para pigilan.
“O. Saan ka pupunta?” ang nagtatakang tanong ni Tristan.
“Kay Derek. Dito mo na papuwestuhin ang pinsan mo para makapagkwentuhan kayo ng maayos.” Ang sagot ko.
“No. It’s ok. You stay there.” ang tugon ng pinsan ni Tristan sabay sarado ng pinto. Nakakahiya man pero wala na akong nagawa kundi ang ikabit muli ang seatbelt ko.
Nung nakapwesto na sa likuran ni Tristan ang pinsan nya ay agad itong ipinakilala sa amin.
“Guys. This is my cousin.” Pakilala ni Tristan
“Hi! I’m Karlo.” Ang sabi ni Karlo sa akin sabay abot ng kamay for a handshake.
“Nikko.” Ang tugon ko sabay abot ng kamay nya.
“Ah. So youre Nikko. I’ve heard so much about you.” ang enthusiastic na sabi ni Karlo.
Nakaramdam ako ng pagkabigla at pagkahiya kaya napatingin ako kay Tristan. Marahil ay nabigla din sa sinabi ng pinsan nya kaya namula ang mukha ni Tristan. Agad itong umiwas ng tingin at pinakilala si Derek.
“And… this is Derek.” ang pakilala ni Tristan na namumula pa din ang mukha.
“Hello, mate.” ang magiliw na bati ni Karlo sabay abot ng kamay for a handshake.
“M… Me… mate?” ang nagtatakang tugon ni Derek habang inaabot ang kamay ni Karlo. Agad itong tumingin kay Tristan.
“Hahaha. Mate… meaning… uhm… friend. O kaya tropa.” Ang natatawang sabi ni Tristan dahil sa inosenteng ekspresyon ni Derek.
“Aaaahh. Ok. Hehehe. Sorry ha?” ang tugon ng naliwanagang si Derek.
“Ibang mate kasi ang nasa isip ko e. Hehehe.” ang malokong sabi ni Derek na nagpabigla sa akin. Hawak pa din nito ang kamay ni Karlo. Sa halip na maasiwa ay nagsmile lang si Karlo sa kanya.
“Huy!” ang mahinang sita ko kay Derek na agad na tumingin sa akin. Pagkatama ng mga mata namin ay pinandilatan ko s’ya sabay nguso sa magkahawak na kamay nila ni Karlo.
“Ay. Sorry.” ang kunwari ay nabigla na tugon ni Derek sabay kalas ng kamay sa handshake.
“It’s ok.” Ang tangi na lang na nasabi ni Karlo.
“Hahaha. Pagpasensyahan mo na si pinsan.”
“Laking Australia yan kaya nag-eenglish. Pero nakakaintindi ng tagalong yan. Kaya hindi mo na kailangang mag-english pa.” Ang natatawang sabi ni Tristan.
“Ay jusko. Buti naman. At sasampo lang ang English na baon ko ngayon.” Ang biro ni Derek.
“Don’t worry. Hindi dhudhugoh eng ihlong moh.” ang slang na biro ni Karlo.
Sumabog ang tawanan sa loob bago pa pinalakad ni Tristan ang sasakyan. Ilang saglit pa lang na lumalakad ang sasakyan nang tumunog ang cellphone ko ng dahil sa text.
DEREK BFF (2:44 am)
“Pre. Nagmukha akong basura dito sa katabi ko e.”
NIKKO (2:45 am)
“Huh? Bakit naman?”
DEREK BFF (2:46 am)
“Napaka gwapo e. Mestiso. Maganda pa ang katawan. Mukhang modelo.”
NIKKO (2:47 am)
“Nabakakla ka na namang inaka! Hahaha.”
DEREK BFF (2:47 am)
“Ulul!”
NIKKO (2:49 am)
“Magtataka ka pa ba? Nasa lahi na nila yun. Kahit naman si Tristan gwapo din. Kaya huwag ka nang mainggit sa amin. Nyahaha!”
DEREK BFF (2:52 am)
“Tanginang yan! Wow naman! Mainggit sa inyo talaga? Kasama ka talaga? Tigas mo men!”
Hindi ako nakapagreply agad dahil bigla akong napahagikgik sa reply ni Derek. Agad itong napansin ni Tristan.
“Huy! Sino ba ang katext mo at bigla ka na lang tumawa?” ang nagtatakang tanong ni Tristan sabay sipat sa cellphone ko. Hindi ko naman pwedeng sabihin na si Derek ang katext ko at sila ni Karlo ang pinag-uusapan namin kaya nag-isip ako ng palusot.
“Ah… e… ano. Si Lola.”
“Si Lola ang katext ko.” Palusot ko.
“Si Lola? Gising pa siya ng ganitong oras?” ang nagtataka pa ding tanong ni Tristan.
“Ha? Ah… eh…” hindi na ako nakapagsalita dahil biglang sumabat si Derek
“Ganitong oras talaga ang gising ni Lola, Tan. Maagang natutulog yun kaya maaga ding nagigising. Alam mo naman ang mga matatanda.”
“Di ba Nik?” ang pagsuporta ni Derek sa palusot ko sabay kalabit sa balikat ko. Hindi na ako nagsalita. Bagkus ay tumango na lang ako. Tingin ko naman ay nakumbinsi si Tristan sa palusot namin ni Derek dahil hindi na ito muling nagtanong pa. Bumalik na lang ito sa pagmamaneho at pakikipagkwentuhan kay Karlo. Muli kong binalikan ang phone ko. Sinet ko ito sa Vibrate mode para hindi maka-abala kina Tristan at Karlo kapag may nagtext muli sa akin.
DEREK BFF (2:59 am)
“Palusot ka din e noh? Hahaha.”
NIKKO (3:01 am)
“Pahamak ka kasi, inaka. Manahimik ka na diyan. Pigilan mo muna ang sarili mo kung nababakla ka kay Karlo. Hahaha.”
DEREK BFF (3:01 am)
“Tangina mo. Ulul!”
Magrereply na sana ako nang magtext ulit si Derek.
DEREK BFF (3:03 am)
“Pre. Parang may mali.”
NIKKO (3:03 am)
“Anong mali?”
DEREK BFF (3:04 am)
“May naaamoy akong kakaiba eh.”
NIKKO (3:05 am)
“Ano? May umutot?”
DEREK BFF (3:05am)
“Tanga! Hindi yun.”
NIKKO (3:06 am)
“E ano nga?”
DEREK BFF (3:07 am)
“Malansa pre.”
NIKKO (3:08 am)
“Wala naman akong naaamoy, ah.”
DEREK BFF (3:09 am)
“Pre. Naaamoy ko itong si Karlo. May pagkamalansa si mokong.”
Sa totoo lang, kahit pahada sa bakla itong si Derek alam kong straight si mokong. Pero sa lahat ng kakilala kong straight, siya lang ang may gay radar. Hindi lang basta gay radar. High tech na gay radar. Dahil sa unang tingin pa lang ay pumipitik na agad ang gay radar nya kapag bakla ang nasa harap niya. At infairness kay mokong, hindi pa sya nagkakamali.
NIKKO (3:11 am)
“Huy. Maglubay ka nga. Baka mabasa ni Karlo ang convo natin.”
DEREK BFF (3:12 am)
“Hindi din! Ang layo kaya niya sa akin.
Pasimple akong tumingin sa pinupwestuhan ni Karlo. Tama si Derek. Magkalayo nga sila. Nasa likod ko si Derek at nasa likod naman ni Tristan si Karlo.
NIKKO (3:15 am)
“Tigilan mo na nga yan. Nakakahiya kay Tristan. Takpan mo na lang yang ilong mo kung nalalansahan ka. Tsaka ayaw mo nun? Pareho kayong malansa. May pag-asa ka na MARE. Nyahaha.”
DEREK BFF (3:17 am)
“Gago! Ulul!”
Hindi na ako nagreply kay Derek dahil alam kong hindi nya ako lulubayan. Humilig na lang ako sa may bintana at pinilit na makatulog.
Tahimik lang ako habang binabagtas namin ang daan. Hindi naman ako makatulog. Hindi talaga ako sanay umidlip kapag nasa biyahe. Tahimik na din si Karlo. Si Tristan naman ay nagdadrive pa din habang may kausap sa telepono. Naka Bluetooth headset naman siya kaya okay lang. Tahimik din si Derek pero hindi ko sya makita dahil sa pinakalikuran ko sya nakapwesto. Hindi ko alam kung tulog ba siya o may kung anong ginagawa.
Kakalagpas lang namin ng Santa Rosa Exit nang maramdaman ko ang pagvibrate ng cellphone ko. Agad ko itong kinuha at tiningnan. Nagmessage na naman si Derek. Napapailing na lang ako habang binubuksan ang message.
DEREK BFF (4:44 am)
“Pre. Eto na siya.”
NIKKO (4:45 am)
“Anong pinagsasasabi mo? Lubayan mo nga.”
DEREK BFF (4:46 am)
“Sumimple ka sa salamin sa harap at nang makita mo.”
Pasimple kong ibinaba ang rear-view mirror para makita ang dalawa sa likuran. Hindi ko pa din kita si Derek pero si Karlo ay kita ko. Kung kanina ay nakapwesto siya sa may likod ni Tristan, ngayon ay nakapwesto na siya sa may gitna at malapit na kay Derek. Nakasandal ito. Nakapikit at mukhang natutulog. Abala ako sa pagsilip sa dalawa nang biglang ayusin ni Tristan ang rear-view mirror. Agad akong napatingin sa kanya. Nagsmile lang siya sa aking bago muling nagdrive at kinausap ang nasa kabilang linya. Muli kong tinext si Derek.
NIKKO (4:51 am)
“Ano bang sinasabi mo e tulog naman si Karlo.
DEREK BFF (4:52 am)
“Maniwala ka sa akin. Gising yan. Nagtutulugtulugan para di mahalata ni Tristan.”
NIKKO (4:53 am)
“Paano mo naman nasabi? Ginagalaw ka na ba?”
DEREK BFF (4:53 am)
“Hindi.”
NIKKO (4:54 am)
“O e wag kang assuming. Tigilan mo na ang ilusyon mo at matulog ka na.”
DEREK BFF (4:55 am)
“Jusko naman Nik. Parang di mo naman alam ang galawan at style ng mga ito. Ikaw nga ang nagturo sa akin kung paano kumilatis ng ganito di ba?”
NIKKO (4:56 am)
“Kahit na. Ang gusto ko lang namang sabihin ay wag mo nang patulan yan. Unang una, hindi ka sigurado kung yun talaga ang balak nya. Pangalawa, wala ka namang mapapala diyan. At pangatlo, pinsan ni Tristan yan.”
DEREK BFF (4:58 am)
“Pre. Sigurado ako. Bago tayo bumaba e gagapang ang kamay ng mokong na ito. Kung magkataon patay sa akin to. Hehehe.”
NIKKO (5:00 am)
“Subukan mo. Makakatikim ka sa akin.”
Hindi na muling nagreply si Derek. Marahil ay ramdam niyang seryoso ako sa naging banta ko. Infairness naman kay mokong, sumusunod naman siya kapag alam niyang nagseseryoso na ako. Napabuntong hininga ako na agad na napansin ni Tristan.
“Ok ka lang?” ang tanong niya.
“Oo. Okay lang ako. Kaw? Mukhang pagod ka na.” pag-aalala ko.
“Ok lang. Sanay ako magdrive ng malayo.”
“Umidlip ka muna at medyo malayo layo pa tayo.”
“Tingnan mo yung dalawa. Sarap na sarap sa pagtulog.” Sabi sa akin ni Tristan.
“Hindi talaga ako nakakatulog sa biyahe. Mamaya na lang siguro kapag nakarating na tayo sa pupuntahan natin.”
“Samahan na kita para hindi ka antukin. Baka kasi makatulog ka habang nagdadrive.” Ang tugon ko.
“Sira! Hindi ko naman kayo ipapahamak. Hehehe.” ang sabi nya.
“Alam ko naman.” Ang huli kong sinabi sabay ngiti.
Putok na ang araw. Apat na oras at kalahati minuto na ding nagmamaneho si Tristan. Medyo kumakalam na ang sikmura ko dahil alas siyete pa kagabi ang huling kain ko. Naghahalo na din ang pagod sa byahe, antok at gutom sa katawan ko. Napatingin ako kay Tristan. Hanga din naman ako sa gagong ito. Kahit na maglilimang oras nang nagdadrive ay fresh pa din. Gwapo talaga si mokong. Mas umaangat pa lalo ang kagwapuhan nya kapag natatamaan ng sinag ng pasikat na araw ang mukha niya. Nasa kalagitnaan ako ng pagpapantasya nang bigla siyang tumingin sa akin at ngumiti.
“Malapit na tayo” Ang magiliw na sabi ni Tristan.
Agad akong nanumbalik sa mundo. Napaiktad at umayos ng upo. Mula sa malayo ay nababasa ko na ang nakasulat sa gateway sign.
Municipality of Calatagan
Ilang minuto pa ay dumating na kami sa destinasyon namin. Agad kaming sinalubong ng matandang mag-asawa na pinakilala sa amin ni Tristan at Karlo na caretaker ng beach house. Sa kanila ko na din nalaman na namana ng Mama ni Tristan ang beach house mula sa mga magulang nito. Kinausap muna ni Tristan ang mga caretakers samantalang sinimulan na namin ni Derek at Karlo ang lumibot sa paligid. Hindi kalakihan ang bahay. Dalawang palapag. May dalawang kuwarto sa itaas. Hindi man kalakihan ang bahay pero malawak naman ang buong bakuran. Maganda ang landscape ng hardin sa harap. Halatang alagang alaga. May mini infinity pool naman sa likuran. At sa gilid naman ng pool ang daan pababa ng beach area. Napaka cozy ng ambiance. Perfect place para magrelax. Pakiramdam nga namin ni Derek ay parang nasa mamahaling resort spa kami. Dahil sa pagkamangha ay hindi ko na namalayan na katabi ko na si Tristan. Hindi ko na din namalayan na wala na sina Karlo at Derek sa tabi ko.
“Maganda ba?” ang bungad na tanong nya sa akin.
“Oo Tan. Sobra.” Ang namamangha at napapailing tugon ko sa kanya.
“Alam mo mas maganda ang view sa itaas. Tara.” Ang pag-aya nya sa akin.
“Teka. Asan ba yung dalawa? Si Derek at Karlo.” Ang paghahanap ko.
“Di ko napansin e. Baka nagpunta sa beach. Tara na sa itaas at tanaw ang beach area mula dun.” Ang pagpilit ni Tristan sa akin.
Agad naming tinungo ang ikalawang palapag ng bahay. Tatlong pinto ang bumungad sa akin. Ang unang dalawang pinto ay ang mga kwarto at pinto naman ng common CR ang nasa dulo. Nasa loob ng dalawang kwarto ang pinto papunta ng common terrace. Sinubukang buksan ni Tristan ang unang pinto pero nakalock ito.
“Hala. Bakit naka-lock?” ang pagtataka ni Tristan.
“Dun tayo sa kabila.” Pag-aya ni Tristan sa akin.
Agad naming tinungo ang pangalawang pinto. Pagkabukas nito ay tumambad sa akin ang isang maluwag at magarbo na kuwarto. May malaking kama. May cabinet. May flatscreen TV. May lazy boy chair. Malaki ang bintana na natatakpan ng Venetian Blinds.
Pagkatapos na masipat ang kuwarto ay pumunta na kami sa common terrace. Tama si Tristan. Mas maganda nga ang tanawin mula dito. Dahil mataas ang lugar ay tanaw namin ang beach area. Kita din ang mga beach houses na nakatayo sa kahabaan ng dalapasigan.
“Grab pre. May ganito palang lugar sa Pinas.” Ang namamangha kong sabi.
“Hehehe. Sabi ko sa iyo e.” ang natutuwang tugon ni Tristan.
Luminga ako sa paligid. Mula kanan pakaliwa para tingnan kung nasa beach ang aming mga kasama.
“Wala naman yung dalawa sa beach. Nasaan kaya yung mga yun?” ang paghahanap ko kina Karlo at Derek.
“Baka naman may pinuntahan lang yung dalawa. Wag kang mag-alala, kabisado ni Karlo ang lugar na ito.” Ang sabi sa akin ni Tristan
Tumango na lang ako kay Tristan. Muli ko na lang itinuon ang mga mata ko sa kagandahan ng paligid. Minsan lang ako nakakapunta sa ganitong kagandang lugar kaya dapat ay i-enjoy ko na lang muna.
“Nikko, dito ka lang muna. Bababa lang ako at magpapahanda ng agahan natin. Alam kong gutom na kayo. Kumain muna tayo bago tayo magpahinga. Okay?” ang paalam ni Tristan sabay hawak sa balikat ko,
“Samahan na kita.” Ang tugon ko,
“Hindi na. Dito ka na lang muna.” Ang pagpigil ni Tristan sa akin.
“Okay. Sige.” Ang tangi ko na lang na nasabi.
Nang makaalis si Tristan ay muli kong itinuon ang mga mata ko sa paligid. Malawak ang common terrace. Gawa sa kahoy ang sahig. May mga poste ng ilaw sa magkabilang dulo. May mga upuan at lamesa na gawa sa kawayan. May mga palmera plant sa paligid. May mga nakasabit na sphere lamp sa itaas. Parang naiimagine ko na ang hitsura nito sa gabi. Corny man sabihin pero pakiramdam ko na sobra itong romantic.
Agad akong kinilabutan sa naiimagine ko kaya pilit ko itong winaksi sa aking isip.
“Anong kakronihan ba yang naiisip mo Nikko?” ang tangi kong nasabi sa isip ko sabay tuktok sa ulo ko.
Para maiwasan ko ang mag-imagine ng kung anu ano ay nilibot ko ang paligid. Dahil nga sa common terrace ang nasa second floor kaya parehong may access ang dalawang kwarto. Naalala ko na nakalock ang unang pinto nung buksan ni Tristan. Naisip ko na baka sakaling bukas ang pinto palabas ng terrace ng unang kwarto. Agad ko itong nilapitan. Ngunit nabigo ako nang aking pihitin ang door knob. Nakalock din ito. Aalis na sana ko nang bigla akong may narinig na usapan mula sa loob. Medyo mahina ang usapan pero sapat na ito para akin itong maintindihan.
“Ssssshhhh. Huwag kang maingay.” Ang mahinang sabi ng isang lalaki.
“Sorry. I can’t help it.” Ang sabi naman ng isa.
Biglang nanahimik. Napaisip ako. Baka naman na nagkakamali lang ako at wala namang tao sa kwarto. Para makasiguro ay idiniin ko ang aking tenga sa may pintuan at nakinig.
“Teka lang. Dahan dahan lang naman. Para ka namang mauubusan e.” ang sabi ulit ng lalaki. Isang mahinang tawa lang ang isinagot nung isa.
“Ayan. Ganyan. Swabe lang.” ang muling sabi nung lalaki.
Sigurado na ako. May tao nga. At may hinala na ako kung sino ang mga nasa loob. Naintriga ako kaya pumunta ako sa may bintana. Ang problema ay nakababa ang Venetian blinds. Pero buti na lang at ang isang slat ng blind sa pinakadulo ay medyo bali kaya hindi ito naka-align ng maayos. Sapat na ang awang nito para makita ko ang loob. Agad na nakumpirma ko ang hinala ko nung sumilip ako sa awang. Si Derek at Karlo nga ang nasa loob at may ginagawang kaabulastugan.
“Tarantado talaga itong gago na ito.” Ang tangi kong nasabi sa isip ko.
Bahagyang nakahiga at nakatukod ang mga siko ni Derek sa kama. Nakababa ang shorts at brief nito sa may paanan nya. Habang nakaluhod naman sa sahig si Karlo. Hawak nito ang naghuhumindig na alaga ni Derek. Dinidilaan at pinaglalaruan ng bibig ni Karlo ang dalawang itlog nito. Habang nakanganga na nakatingala si Derek. Kita ko sa mukha nya ang sarap na nadarama.
Ilang saglit pa ay umangat ang mukha ni Karlo. Dahan dahan nitong pinagapang ang dila sa katawan ng kahabaan ni Derek. Nang makarating sa dulo ay agad nitong pinaikot ang basang dila sa pinakaulo ng alaga ni Derek. Hinawakan ni Derek ang ulo ni Karlo. Sumenyas ito na isubo na ang alaga. Agad naman na sumunod si Karlo.
“Ahhhh! Shit!” ang nasabi ni Derek nung maramdaman ang unti unting pagpasok ng alaga sa loob ng bibig ni Karlo.
Ngumiti si Derek at binigyan ng nakakalibog na tingin si Karlo. Habang si Karlo ay nakatitig lang kay Derek habang subo ang kahabaan nito. Napailing na lang ako nang makita ko na umiral ang kalokohan ng kaibigan ko. Dinaklot nya ang buhok ni Karlo at tsaka kumadyot ng malakas dahilan para maduwal si Karlo at iluwa ang subo subo nya.
“Fuck. It’s too big!” ang maluha luhang sabi ni Karlo habang sinasalsal ang kaibigan ko.
“Ganun ba? Pero mukhang mas malaki ka. Hehehe.” Ang tugon ni Derek sabay angat ng katawan. Hinawakan nito si Karlo sa magkabilang bisig at tinulungang tumayo.
Nang makatayo ay agad na inalis ni Derek ang suot na tshirt ni Karlo. Nang mahubad ang tshirt ay agad na sinunggaban ni Karlo si Derek ng halik sa labi. Kita ko sa mukha ni Derek ang pagkabigla pero hindi na ito nagpumiglas pa dahil wala na siyang nagawa. Bagkus ay kinalas na lang niya ang sinturon ng pantalon ni Karlo. Binuksan ang butones at ibinaba ang zipper. Medyo tight ang pantalon ni Karlo kaya nahirapan si mokong na ito ay hubarin. Kumalas si Derek sa halikan, Sinunggaban nya ang leeg ni Karlo. Bakas sa mukha ni Karlo ang sarap dahil siya ay napapatingala at napapanganga. Siglit lang ay bumaba sa dibdib ni Karlo si Derek. Nilaro ang magkabilang dibdib.
“Aaaaahhhhh…” ang tangi lang na nasabi ni Karlo.
Umupo sa kama si Derek. Nakatutok sa mukha nya ang matabok na bukol ni Karlo. Napapangisi at napapailing lang ang kaibigan ko dahil tila ba tama ang sinabi niya kanina. Dahan dahan niyang ibinaba ang masikip na pantaon ni Karlo hanggang tuhod. Nang maibaba ay hinimas niya ang nakabukol sa loob ng brief ng katalik.
“Wow.” Ang walang boses na nasabi ni Derek ng makapa ang alaga ni Karlo.
Tumingin ito kay Karlo. Ngumiti. Kasunod nito ay dahan dahang niyang ibinaba ang brief niya. Biglang umigkas ang alaga ni Karlo at tumama ito sa baba ng kaibigan ko.
“Oooopss. Sorry. Hehehe.” Ang natatawang sabi Karlo.
Tama nga si Derek. Malaki nga ang kay Karlo. Di hamak na mas malaki sa aming dalawa. Hindi na ako nagtaka dahil malaking tao si Karlo. Pero ang nakakagulat ay wala siyang pubic hair at halos pantay ang kulay nito sa kulay ng kutis nya.
Hinawakan ito ni Derek at sinimulang salsalin. Napapanganga na lang si Karlo habang nakatingin ito sa kaibigan ko. Ilang saglit pa ay lumapit ang ulo ni Derek sa kanyang hawak. Agad naman siyang pinigilan ni Karlo.
“Wait…” ang sabi ni Karlo.
“Ha? Bakit?” ang nagtatakang sabi ni Derek.
“Uhm… Are you sure?” ang tanong ni Karlo.
“Sabi ko naman sa iyo e. Susulitin ko ang bayad mo. Hehehe.” Ang huling sinabi ni Derek sabay subo sa alaga ni Karlo.
Hindi ko na ipinagpatuloy ang panunuod sa dalawa. Ganun ang ginagawa namin ni Derek. Kung di lang din kami nakikipagthreesome ay hindi namin pinapanood makipagsex ang isa’t isa. Medyo kinakabahan ako sa ginagawa nung dalawa. Baka kasi pumanik si Tristan at malaman ang nangyayari. Hindi ako sigurado sa magiging reaksiyon nya kapag nahuli nya ang dalawa. Hindi ko naman pwedeng pigilan sina Karlo at Derek dahil nasa kasarapan na sila ng kanilang ginagawa. Kaya pikit mata na lang akong umalis mula sa bintana. Bumalik na lang ako sa may railings ng terrace at tinanaw ang mga dumadaang bangka.
“Bahala na.” ang tangi ko na lang nasabi.
Halos kalahating oras na ang lumipas. Hindi pa din bumabalik si Tristan. Dinig ko na ang pagkalam ng sikmura ko ng dahil sa gutom. Nahihiya naman akong bumaba at magtanong kung may pagkain na. Naisipan ko na lang na magkendi na muna para maibsan ang konting gutom. Binubuksan ko ang candy na hawak ko sa pamamagitan ng ngipin ng bigla ko itong mabitawan dahil sa mabigat na bisig na bumagsak sa balikat ko.
“Fuck!” ang tangi kong nasabi habang pinagmamasdan ko ang pagbagsak ng candy ko sa ibaba.
“Lutong nun men, ah?” ang natatawang sabi ni Derek sa akin.
“Kanina ka pa diyan? Hehehe.” Ang medyo natatawang tanong ni Derek.
“Parang tanga naman ito, ih. Nalaglag tuloy.” Inis na tugon ko.
“Sorry naman.” Ang sagot nya.
Lumingon ako sa likod para tingnan kung nandun si Karlo. Nang masiguradong wala ay agad kong siniko sa tagiliran si Derek.
“Aray naman. Bakit ka nananakit?” ang iritang tanong ni Derek habang hinihimas ang tagiliran.
“Nagtanong ka pa.” iritang sagot ko.
“Bakit? Ano bang ginawa ko.” Muling tanong niya.
“Magdedeny ka pa? Ha?” ang sabi ko sabay akma na maniniko ulit.
“Uy! Teka lang.” ang sabi ni Derek sabay iwas.
“Akala mo di ko kayo nakita ni Karlo?” ang sita ko.
“Tingnan mo nga? Amoy tamod ka pa. Di ka man lang naglinis. Baboy mo.” Ang dagdag ko.
“Huy! Ssshhhh. Wag kang maingay at baka may makarinig.” Ang pagsaway sa akin ni Derek.
“Tangna ka. May usapan tayo kanina di ba?” pagsita ko.
“Oo nga. Perong anong magagawa ko? Naglikot ang mga kamay niya.”
“Sabi ko naman sa iyo e. Bago bumaba ng kotse ay siguradong gagapang ang kamay ng mokong na iyon e.” ang sabi ni Derek.
“Tangina. Nasa kotse pa lang e umeeksena na kayo?” ang gulat na sabi ko.
“Sssshhhh. Hinaan mo yung boses mo.”
“Oo. Tagaytay pa lang. Kaya nga hindi na ako nakapagreply kanina.” Ang pagkumpirma ni Derek.
“Hindi mo ba naisip na pwede kayong mahuli ni Tristan.” Tanong ko.
“Oo. Naisip ko yun. Kaya nga pinigilan ko nung una. Pero makulit talaga e.” paliwanag ni Derek.
Hindi ako kumibo. Pinaramdam ko talaga sa kanya na naiinis ako sa kanya. Binigyan ko lang siya ng mga tingin ng pangungunsensiya.
“Ok. Aaminin ko na ako ang nagsimula.” Pag-amin ni mokong.
“Anak ka nang….” Ang tugon ko sabay akma na mambabatok.
“O teka. Kalma. Mananakit ka na naman e.” sabi nya sabay iwas.
“Nachallenge ako e.” dagdag pa ni mokong.
“So anong ginawa mo?” tanong ko.
“E di yung mga tinuro mo…”
“Una tinitigan ko siya…”
“Nung lumaban ng titigan, idinikit ko ang hita ko sa kanya.”
“Hindi naman nya inalis. Idiniin pa nga nya ang hita nya sa hita ko.”
“Tapos kunyari kumamot ako ng pundyo. Tiningnan niya. Nagsmile pa nga siya. e”
“Nung nagsmile siya, hinawakan ko na siya sa hita.”
“Tapos ayun na…” ang paliwanag ni Derek.
“Tanga ka. Hindi mo ba naisip na baka akala niya nagjojoke ka. O kaya baka pinapasakay ka lang nya?”
“Paano kung nung paghawak mo sa hita e bigla siyang nagalit? Worst, bigla ka nyang sinapak? E di sira ang lakad natin?” inis na tanong ko.
“O e may nangyari ba? Wala naman di ba?
“Ano ba? Sabi ko naman sa iyo may radar ako di ba?”
“At kelan ba pumalpak ng radar ko?” tugon niya.
Hindi na ako umumik pa. Inirapan ko na lang siya. Wala na din naman ako magagawa dahil tapos na. Nangyari na. Naiisip ko lang kasi ang sasabihin ni Tristan kapag nalaman niya.
“Huwag ka nang magalit.”
“Umamin naman siya akin na bakla sila.” Ang sabi ni Derek.
“Sila? Anong sila?” ang nagtatakang tanong ko. Tila ba nabigla si Derek kaya agad na binawi ang sinabi,
“I mean, siya. Umamin naman siya sa akin na bakla siya. At si Tristan lang daw ang nakakaalam nun.” Paliwanag niya.
“Isang libo din yun Pre. Sayang di ba?” dagdag pa niya.
“Ok. Fine. Bahala ka. Basta siguraduhin nyo lang na hindi malalaman ni Tristan yang ginagawa niyo.” Paalala ko.
“Oo naman. Yun din ang sinabi ko kay Karlo.”
“At tsaka yun din naman ang sabi niya. Wag ko daw ipaalam sa inyo kasi baka nga daw magalit kayong dalawa.” Tugon ni Derek.
Ramdam ko naman na medyo naguguilty din si Derek sa ginawa niya. First time kasi na sinita ko siya sa gawain namin. Dati kasi kapag nagpapabooking kami ay wala kaming pakialamanan. Kaya biniro ko na lang siya.
“So ano? Dyowa mo na Marse?” ang biro ko.
“Hahaha. Ulul.” Ang natatawang tugon niya.
“Hanggang duon lang yun. Pera pera lang.” dagdag pa niya.
“Kow. E kita ko ngang sarap na sarap ka.”
“Halos himatayin ka sa sarap habang nakatuwad ka at tinitira ka niya.” Biro kong muli.
“Gago! Over my dead body!” sabay batok sa akin.
“Hindi ako nagpatira no. Nakita mo naman kung gaanong kalaki ang burat nung gagong yun.”
“Mahal ko kaya ang buhay ko.”
“Kaya hanggang tsupa lang. Eto nga’t nangangalay pa ang panga ko.” Medyo inis na sabi ni Derek sabay himas ng panga.
“O e bakit ka nagpapaliwanag? Guilty?” pang-aasar ko.
“Tanga ka!” ang mas inis na sabi ni Derek.
“Hahaha. Bakit ka napipikon?” pang-aasar kong muli.
“Ewan ko sa iyo.” Sabi niya sabay irap.
“O. Wag ka nang mainis…” paglalambing ko sabay sundot sa tagiliran nya.
“Alam ko namang hindi ka makikipagrelasyon sa iba dahil ako ang mahal mo…”
“at sa akin ka lang magpapatira sa pwet.” Biro ko. Muling tumingin sa akin si Derek at binigyan ako ng nandidiring ekspresyon.
“Kadiri ka men!” tugon nya kasunod ng malakas na tawanan.
“Hahaha…” ang sabay na tawa namin. Sa lakas ng tawa ni gago ay tumama ang hangin mula sa bibig nya sa mukha ko. Agad kong naamoy ang hininga niya.
“Teka pre…” pagpigil ko sa pagtawa nya. Inilapit ko ang ilong ko sa bibig niya at tsaka suminghot.
“Nilunok mo ba?” tanong ko.
“Amoy tamod ang hininga mong gago ka” dagdag ko.
Napangiti at napkamot lang ng ulo si gago.
“No choice e.”
“Sinulit ko lang naman yung bayad para umulit siya.” Nahihiyang paliwanag niya.
“Langya ka. Magsipilyo ka nga at maglinis dun. Baka maamoy ka ni Tristan.”
“Salaula!” pabirong sabi ko sabay tulak kay Derek papunta sa loob ng kwarto.
Dumerecho na si Derek sa banyo para tingnan kung tapos nang gumamit si Karlo. Nagstay lang ako sa kwarto. Hindi na muna ako bumaba dahil hinintay ko si Derek na matapos makapaglinis. Sinabihan ko na lang siya na sabay na kaming bumaba para makapag-agahan. Habang naghihintay ay naupo muna ako sa may Lazy Boy na nasa loob ng kwarto. Sa gilid nito ay may mini side table na may drawer. Binuksan ko ito at bumungad sa akin ang isang libro. Kulay itim ang cover nito at may larawan ng dalawang magkayakap na lalaki na tila nababalutan ng mga pakpak. Nababalutan din sila ng Red Ribbon na kung hindi ko nagkakamali ay sumisimbolo sa tatlong advocacies. Una ay drunk driving prevention. Ang pangalawa ay HELLP syndrome awareness na may kinalaman sa sakit sa dugo. At ang pangatlo ay Fight against HIV/AIDS. Base sa picture ay mukhang may kinalaman ang red ribbon sa pangatlong adbokasiya. Orosa-Nakpil, Malate ang titulo libro at isinulat ni Louie Mar Gangcuangco. Sa titulo pa lang ng nobela ay parang may idea na ako kung tungkol saan ang kwento. Hindi pa ako napupunta sa Malate pero base sa mga kwento ng ilan sa mga parokyano ko ay mukhang alam ko na ang kalakaran sa lugar na iyon. Lalong lalo na sa Orosa-Nakpil Street. Dun daw kasi nagkumpulan ang mga tinatawag nilang Gay Havens.
Hindi ako palabasa ng libro. But for some reason ay napukaw ng librong hawak ko ang curiosity ko. Agad akong sumandal sa Lazy Boy. Binuklat ang libro at nagsimulang magbasa. Unang kabanata pa lang ay maganda na ang takbo ng istorya. Nakakapukaw ng interest. Yun tipong tatapusin mo talaga ang libro ng isang upuan lang. Nasa kalagitnaan ako ng pagbabasa nang biglang magsalita si Karlo.
“Hey. I know that book.” bungad niya.
Nakatayo siya sa may pintuan nakatapis ng tuwalya at pinupunasan ang buhok ng bimpo. Hindi ko maiwasan na mapatanga at mapatingin sa magandang katawan niya Kumpara sa katawan ni Tristan ay masasabi kong mas may hubog ang katawan ni Karlo. Makinis at pinkish ang mga nipples nito. Bahagyang bumaba ang mga mata ko at saglit na napatigil sa bukol na nasa harap niya. Biglang pumasok sa isip ko ang nakita ko kanina. Kaya agad kong inalis ang mga mata ko sa bahaging iyon at unti unti kong itinaas papunta sa mukha ni Karlo. Nagulat na lang ako nang makita ko ang ekspresyon ng mukha niya na tila ba nagtataka sa pagtitig ko sa kanya.
“What?...” ang nagtatakang tanong niya.
“Ha? Ah… Eh… Wala.” Ang medyo nauutal at nahihiya na tugon ko. Agad kong ibinalik ang mga mata ko sa librong hawak ko. Pilit na hinahanap ang parte kung saan ako natapos bago pa man ako abalahin ni Karlo.
“I thought I lost that book already. I had no idea that I left it here.” Ang sabi niya sabay lapit sa gilid ko.
“Thank God you found it. Tristan will be mad at me if he found out that I misplaced this book.” Dagdag pa niya sabay kuha ng libro mula sa mga kamay ko.
“Ha? Bakit naman siya magagalit?” tanong ko.
“Coz he gave it to me the last time that we were here.”
“I was just able to read the first two chapters. Am kinda having a hard time understanding some of the tagalong words here.”
“I’m actually wondering why Tristan gave this…” hindi ko na naintindihan ang mga sumunod na sinabi ni Karlo dahil nadistract na ako nang maramdaman ko ang pagtama ng bukol nya sa may braso ko.
Muli ako napatingin sa bukol nya. Makailang beses na tumatama ito sa braso ko. Ang hindi ko maintindihan ay sa bawat pagtama nito sa braso ko ay mas lalo itong tumitigas at humahaba. Ilang saglit pa ay nakadikit na ito sa braso ko. Sinubukan kong ilayo ang katawan ko pero para itong may magnet na nakasunod at nakadikit sa akin. Ang mga sumunod na pangyayari ang nagpagulat sa akin. Bigla na lang ikiniskis ni Karlo ang bukol niya sa braso ako. Agad akong napatingin sa kanya. Hindi ko namalayan na kanina pa pala niya ako pinagmamasdan habang abala ako sa pagtingin sa bukol niya. Binigyan nya ako ng maloko at tila ba nang-aakit na mga tingin. Agad akong tumayo.
“Uhhmmm. Baba na muna ako.”
“Pakisabi na lang kay Derek na nasa baba ako.” Ang medyo kinakabahan na sabi ko sabay akma na lalabas ng kwarto.
Akma na akong lalakad palapit ng pinto nang hawakan ako sa braso at pinigilan ni Karlo.
“Sandali lang Nikko. Dito muna tayo.” ang sabi ni Karlo.
“Teka. Akala ko ba hindi ka nagtatagalog?” ang pagtataka ko.
“I didn’t say that.”
“Oo, Nahihirapan akong matagalog but it doesn’t mean na hindi ko kaya.” Ang sabi ni Karlo.
“Uhhmmm. Okay. Sabi mo e.”
“Uhmm… Magbihis ka na. Bababa na ako para matulungan ko si Tristan.” Ang sabi ko.
“Nope. Why don’t we stay here and finish what we started. Hehehe.” Ang malokong sabi ni Karlo.
“Ha? Anong sinasabi mo?” ang nagtatakang tanong ko.
“Look… I already have a boner. And it’s all your fault.” Ang sabi nya sabay hawak sa bukol sa harap niya.
“What?!?”
“Mali ang iniisip mo Karlo.” Ang sabi ko sabay pilit na inaalis ang pagkakahawak niya sa braso ko.
“Come on Nikko. I saw you.”
“You’re checking me out.” ang tugon niya sabay hawak ng mas mahigpit sa braso ko.
“Stop it Karlo. It’s not gonna happen.” Ang inis na sabi ko.
“Really?”
“Well then, name your price. I can pay you.” Ang sabi niya sabay ngiti ng nakakaloko.
Agad akong natahimik. Wala na akong nagawa. Napaisip. Napatitig kay Karlo. Eto na naman ang kahinaan ko. Ayaw ng isip ko na pumatol pero tinatalo ang ng kahinaan ko. Ang pera.
“I’m sure you know what Derek and I did earlier.”
“I saw you peeking on us from the window.”
“I gave him P1,000. And I am willing to double that for you.”
“I like you more than him.”
“Don’t worry, you are not going to do anything.”
“You just need to lay down and I will do the work. Okay?.” ang sabi niya.
Gustong sabihin ng bibig ko na ayaw ko. Pero hindi ako nakapagsalita. Gusto kong umiling pero hindi ko magawa. Nang dahil sa dalawang libo ay bigla na lang akong napatango. Hindi na ako nagpumilit na umalis pa.
Dahan dahan akong ihiniga ni Karlo sa kama. Pagkahiga ko ay agad siyang tumayo at isinara ang pinto ng kwarto. Pagkasara ay agad niyang tinanggal ang tuwalyang nakatapi sa kanya. Agad na tumambad sa akin ang tirik na tirik na alaga niya. Hindi ko maialis ang mga mata ko sa parteng iyon. Namamangha pa din ako sa laki, taba at kinis nito. Hinawakan ito ni Karlo at marahang hinimas habang nakatingin ito sa akin.
Ilang saglit pa ay lumapit siya sa akin. Naupo sa gilid ko at sinimulang alisin ang saplot ko. Una ay ang aking t-shirt. Kasunod naman ay ang aking shorts. Naiwan ang aking brief na tinatakpan ang unti unti nang tumitigas na alaga ko. Hindi na nagpatumpiktumpik pa si Karlo dahil agad niyang dinakma ang alaga ko at hinimas.
“Wow.” Ang tanging lumabas sa bibig ni Karlo habang hawak ang alaga ko. Ilang saglit pa ay bumaba ang ulo niya ay sinimulang amuyin ang brief na suot ko.
“Nice!” ang huling sinabi niya bago simulang pagapangin ang kanyang dila mula sa puson ko papunta sa leeg ko.
Agad niyang ibinuka ang mga hita ko sabay patong sa akin. Ramdam ko ang pagkiskis ng alaga nya sa alaga ko. Marahan niyang hinalikan at dinilaan ang leeg ko. Napapikit at napakapit na lang ako sa likod at ulo ni Karlo ng dahil sa sarap na nararamdaman. Ilang saglit pa ay gumapang ang mga labi ni Karlo sa panga at baba ko. Naglilikot ang mga labi at dila nya na pilit na hinahagilap ang labi ko. Kahit anong iwas ang gawin ko ay nagawa pa din niyang mahanap ang labi ko. Dahil sa pagkabigla ay iminulat ko ang mga mata ko nung magtama ang mga labi namin. Halos manginig ang buong katawan ko nung dumako ang mga mata ko sa may pintuan ng kwarto. Nakatayo si Tristan at halatang nagugulat sa kanyang mga nasasaksihan.
“Tristan.” Ang tangi ko na lang nasabi habang magkadikit pa din ang mga labi namin ni Karlo.
Napabalikwas naman si Karlo dahil sa pagkabigla. Agad nitong dinampot ang tuwalya at itinapi sa sarili sabay tayo at lapit kay Tristan.
“Tristan… Let me explain…” ang sabi ng nagugulat pa ding si Karlo.
“Tarantado ka!!!” ang sigaw ni Tristan sabay sapak ng malakas sa kanyang pinsan.
Bigla akong nagmulat ng mga mata at napaigtad sa kinahihigaan ko. Malamig sa loob ng kwarto dahil bukas ang aircon pero naliligo ako sa pawis. Dahil na din siguro sa comforter na nakabalot sa akin. Kumakabog ang dibdib ko. Hinahabol ko pa din ang aking hininga. Madilim ang paligid. Tanging ang sinag ng ilaw lang sa may terrace ang nagpapaliwag sa kuwarto. Kinusot ko ang aking mga mata. Hinilot ang nananakit na sintido.
“Fuck.” ang agad kong nasabi sa isip ko.
“Buti na lang.” ang dagdag ko pa habang napapailing.
Panaginip lang ang lahat. Kahit papaano ay nakaramdam ako ng tuwa. Para kasing totoo ang pangyayari. Ramdam na ramdam ko ang ginagawa ni Karlo sa katawan ko. Dinig na dinig ko ang malutong na mura at malakas na sapak ni Tristan. Nakakatakot. Akala ko ay tuluyan nang masisira hindi lang ang bakasyon namin kundi ang pagkakaibigan namin ni Tristan.
Nang mahabol ko na ang hininga ko at makabalik na sa ulirat ay sinubukan kong bumangon. Pero napatigil ako nang maramdaman ko na may bisig na nakapatong sa dibdib ko. Hindi ko alam kung sino dahil madilim ang paligid pero si Derek ang unang pumasok sa isip ko. Dahil ganyan kami kung matulog. Sa sobrang likot ni mokong ay palagi na lang akong nagigising na nakayakap na siya sa akin tuwing magtatabi kami. Minsan naman ay nakapatong ang dalawang mga binti nya sa katawan ko. Pero ang pinakamalala ay yung nakapasok ang kamay nya sa loob ng brief ko at hawak hawak ang alaga ko. Sinubukan kong buksan ang lampshade na nasa gilid ko pero hindi ko makapa ang switch. Kaya dahan dahan ko na lang na inalis ang bisig na nakapatong sa akin. Habang inaangat ko ang bisig ay biglang gumalaw ang taong nasa tabi ko. Agad na bumukas ang lampshade na nasa side niya. Nanlaki ang mga mata ko nang makita kong hindi si Derek ang katabi ko kundi si Tristan. Nakadapa ito. Nakahubad at tanging boxers lang ang suot.
“Hala. Anong ginagawa mo dito?” ang gulat na tanong ko.
“Natutulog. Bakit?” ang tugon ni Tristan habang nagkukusot ng mga mata.
“Nasaan si Derek?” Ang gulat pa din na sabi ko.
“Nandun sa kabila. Kasama ni insan. Bakit ba?” ang nagtataka nang tanong ni Tristan sa akin.
“Wala naman. Ang akala ko kasi si Derek ang katabi ko.” Paliwanag ko.
“Hala. Bakit? Masama bang tumabi sa iyo?” ang sabi ni Tristan sabay tihaya.
Hindi na ako sumagot pa. Mali na ang inaasal ko. Naisip ko kasi na si Tristan ang may ari ng bahay at karapatan niya na matulog kung saan niya gustong matulog. Pinagmasdan ko na lang ang katawan ni Tristan. Nakaramdam ako ng pagkahiya ng tumama ang mga mata ko sa nakabukol sa loob ng boxers niya kaya agad akong tumingin sa mukha niya. Biglang bumalik sa isip ko ang nangyari sa panaginip ko kanina nung magtama ang mga mata namin. Tiningnan ko ang ekspresyon ng mukha niya. Hindi pa din kasi nawawala sa pakiramdam ko na parang totoo ang nangyari kanina. Napakunot ng noo si Tristan at…
“Huy! Ano ba? Bakit titig na titig ka sa akin?” ang nagtatakang tanong ni Tristan.
Hindi ako nakapagsalita agad. Naiisip ko pa din ang tila ba totoo ang panaginip ko. Nakatitig pa di ako kay Tristan at halata sa mukha niya ang pagtataka ng dahil sa inaasal ko.
“Huy! Okay ka lang ba?” ang tanong niya sabay tuktok sa noo ko. Agad akong nanumbalik sa huwisyo ko.
“Anong nangyari?” ang tanong ko.
“Hay naku. Ano pa nga ba? E di tinulugan mo kami.” Ang sabi ni Tristan.
“Nagpahanda pa naman ako ng masarap na agahan pero hindi ka naman kumain.”
“Ang sabi mo daw kay Derek e sabay na kayong bababa.”
“Nung matapos siyang mag-CR e nakita ka na lang daw niyang naghihilik sa may Lazy Boy.”
“Gustuhin man daw niya na gisingin ka e hindi na niya ginawa dahil alam daw niyang antok na antok at pagod ka sa biyahe.” Ang dagdag pa ni Tristan.
“Ganun ba?” ang tangi ko na lang na naitugon.
“Oo. Pinuntahan din kita para gisingin ka.”
“Nakakatawa ka nga kasi kung anu-ano na ang sinasabi mo.” Ang natatawang sabi ni Tristan.
Bigla akong kinabahan.
“Ha?... Bakit? Anong sinabi ko?” ang agad na tanong ko.
“Nung una hindi ko maintindihan…”
“Parang sinasabi mo na sabay kayong bababa ni Derek…”
“Tapos nabanggit mo pa si Karlo…” ang sabi niya habang inaalala ang mga sinabi ko kanina.
“Si Karlo?” ang gulat na tanong ko.
“Oo. Binanggit mo siya.” Ang sabi niya.
“Bakit ko naman babanggitin ang pangalan niya?” ang nagugulat pa din na tugon ko.
“I don’t know. Malabo kasi ang mga salita mo kanina. Yung name lang ni Karlo at Derek ang naintindihan ko.”
“Naisip ko na nananaginip ka siguro kaya hinayaan na lang kita.”
“Inalalayan na lang kita papunta dito sa kama bago ako bumaba.” Ang sabi ni Tristan.
Kumpirmado. Panaginip nga lang ang lahat. Mabuuti na lang at wala akong nabanggit tungkol sa kung ano ang nasa panaginip ko. Hindi na din nagtanong pa si Tristan tungkol sa kung bakit ko nabanggit si Karlo. Kung nagkataon ay hindi ko din alam ang ipapalusot ko.
“Anong oras na ba?” ang tanong ko.
Agad na kinuha ni Tristan ang cellphone nya para tingnan ang oras.
“Oras na para kumain ka. Maghapon kang hindi kumakain. Mag-aalas siyete na oh.”
“I am sure na gutom na gutom ka na.” ang sabi ni Tristan sabay tayo. Dinampot ang kanyang sando at ito ay isinuot.
Dumerecho ako sa banyo para makapagmumog at makapag-ayos ng sarili. Nang matapos ay dumerecho na ako sa baba kung saan naghihintay sina Tristan, Derek at Karlo sa hapag kainan. Pasimple kong tinitingnan si Karlo. Ngumingiti lang siya kapag nagtatama ang mga mata namin. Napanatag ang loob ko dahil mukhang maayos naman ang lahat.
Parang handaan sa piyesta ang hapunan namin. Napakadaming putahe. Puro sea foods. Inihaw na tilapia at pusit. Sinigang na sugpo. Alimangong halos kasing laki na ng palad ko. Tahong at tulya. Natatawa na lang ako kay Derek dahil hindi nya halos malaman kung ano ang unang kakainin. Bukod sa sobrang takaw ni gago ay sobrang hilig niya sa pagkaing lamang dagat. Minsan lang naman kami makakain ng ganitong kasasarap na pagkain kaya sinulit na namin ang pagkakataon.
Nang makakain ay muli akong bumalik sa itaas para makapaligo at makapagpalit ng damit. Samantalang dumerecho na ang tatlo sa may beach area. Dala ang isang malaking cooler na puno ng beer. Gumawa sila ng bonfire at naglagay ng torso sa paligid nito na pwede naming maupuan. Nang maayos ko na ang sarili ko ay pumunta na ako sa kanila at sinimulan na namin ang masayang inuman.
“Ang tagal mo naman.” Ang pagsita ni Derek sa akin.
“Sorry naman. Naligo pa ako. Maghapon na akong di naliligo.” Tugon ko.
“Hala. Bakit naligo ka pa? Lulusong naman tayo mamaya.” Ang sabi ni Derek.
“Huy Derek tumigil ka. Lulusong ka habang nakainom? E di ka naman sanay lumangoy.” Ang sabi ko.
“Ang KJ neto.” Ang tugon ni Derek.
“KJ ka diyan.” Ang tangi ko na lang na nasabi.
“Makinig ka na lang nang hindi ka mapahamak.” Ang paalala ni Tristan.
“Alam mo bagay kayo.”
“Pareho kayong kill joy. Hehehe.” Ang sabi ng natatawang si Derek sabay lagok ng hawak na bote ng beer.
Nagkatinginan kami ni Tristan. Kita ko sa reaksiyon niya na matatawa siya. Dapat ganun din ang maging reaksiyon ko pero for some reason ay nakaramdam ako ng hiya. Biglang namula ang mukha ko kaya umiwas ako ng tingin. Eksakto namang tumama ang mga mata ko kay Karlo na tila ba kanina pa nakatingin sa akin. Bakas sa mukha nya ang pagtataka kung bakit ako namumula at ganun ang naging reaksiyon ko nung magkatinginan kami ni Tristan. Kaya ibinaling ko na lang ang tingin ko sa may bonfire.
Ilang saglit pa…
“Nikko, oh…” ang sabi ni Karlo sabay abot ng bote ng beer.
Agad ko itong kinuha. Nagulat na lang ako ng hindi ito agad binitawan ni Karlo. Tiningnan ko siya. Nakatingin lang siya sa akin. Awkward ang sitwasyon. Hindi ko alam kung bakit ayaw niyang bitawan ang bote. Sa mga tingin na iyon ay sigurado akong hindi ako binibiro at tinitrip ni Karlo. Napatingin ako kina Derek at Tristan. Abala sila sa pagkukwentuhan. Hindi nila kami nakikita. Ilang saglit pa ay naramdaman ko na humawak na si Karlo sa kamay ko. Sa gulat ko ay napatingin ako sa kanya. Nakatingin ito sa akin at binibigyan na ako ng makahulugan na mga ngiti.
COMMENTS