By: Matthew L. "Everybody please welcome, our new pianist for our Music Club, Mr. Matthew Loyola." Ito ang mga linyang aking n...
By: Matthew L.
"Everybody please welcome, our new pianist for our Music Club, Mr. Matthew Loyola." Ito ang mga linyang aking narinig mula kay Sir Travis, ang aming Music Club Adviser as he welcomed me into the club as the new pianist. Despite na transferee ako, I aced the auditions para sa band and I did not expect at all na ako ang mapipili bilang pianista ng aming club. Medyo kinakabahan ako for our first meeting and rehearsal, since wala pa talaga akong kilala ni-isa sa mga members, kahit na 2nd week of classes na, kahit isang mukha sa mga singers or kahit sa band ay wala akong makitang pamilyar sa akin.
After akong i-welcome ay mula sa unahan ay tumungo ako sa bakanteng upuan sa gilid para sa mga member ng banda. Nagsimula ang meeting and orientation para sa Club members. Pinag-usapan ang mga rules and regulations, mga responsibilities ng mga members ng Club at marami pang iba. Sa kalagitnaan ng orientation, itong katabi ko naman ay bigla akong kinalabit. Napansin ko na kanina pa ito nakatingin sakin mula ng pumasok ako sa room hanggang sa ako'y naupo. Ako'y kanyang kinalabit at siya'y nagsalita, "Psst. Matthew, welcome to the band, ako pala si Bryan Amadeo, gitarista ng band." Napatulala ako ng saglit dahil nga sa socially awkward ako. Iniabot niya ang kanyang kamay sa akin at nakipag-shake hands ako. "Hi Bryan, call me Matt."
And so after kaming i-dismiss sa meeting,tumambay muna kami at naupo sa isa sa mga benches sa may labas ng aming music room at nagpatuloy sa pag-uusap. "So, transferee ka pala. Wala ka pa bang mga kaibigan dito?" tanong niya. "Ah... Ehh. Wala pa eh, medyo mahiyain din kasi ako makipagsocialize kaya di ako ganun kalapit sa mga tao." sagot ko. "Ganun? Pwede mo naman ako maging kaibigan, makakasama mo naman ako sa banda." sagot niya. "Salamat, medyo nahihirapan din kasi ako sa paghanap ng mga magiging kaibigan kasi nga introvert ako." sabi ko.
So moving ahead, siya ang naging pinakauna kong kaibigan sa school. Pag-uwi namin ng hapon na iyon, sabay kami sumakay ng jeep at nalaman ko na magkalapit lang pala ang bahay namin.
BRYAN: Dito ka pala nakatira?
MATT: Oo. Magkalapit pala tayo ng bahay eh.
BRYAN: Ikaw pala yung anak ni Mr. Loyola. Ang bait kaya ng Papa mo.
MATT: Ahh. Ganun ba? Mabait na yun para sa isang pulis.
BRYAN: Sige Matt, mauna na ako sa iyo. See you na lang bukas sa practice.
MATT: Babye!
Pag-uwi ko sa bahay, agad akong sinalubong ni Mommy ng yakap at pinaghandaan ako ng meryenda. Pagkatapos ay gumawa na ako ng homeworks ko and then pinakinggan ko at dinownload ko ang mga piyesa na aming ie-ensayo sa Music Club. Mga bandang alas 7 dumating si Daddy. Sakay ito ng tricycle at may dala-dalang malaking kahon. Agad ko siyang sinalubong ng yakap habang aking siyang tinulungan sa kanyang dala. Kinuha ko ang kanyang bag at kanyang dinala ang malaking kahon papasok ng bahay. Inilapag niya sa sala ang kahon at kinausap ako.
DADDY: Anak, heto na pala yung hiniling mong Digital Piano.
MATT: Salamat Daddy!
Akin siyang niyakap at tinulungan niya akong buksan ang kahon. Ako'y kanyang binilihan ng isang Casio Privia Keyboard. Labis ang aking tuwa dahil may pwede na akong gamitin sa pag ensayo sa bahay. Despite na di namin nadala sa pag lipat ang Upright Piano na nasa dati naming bahay, nagkaroon naman ako ng sarili kong Keyboard na gagamitin kahit nasa bahay. Isinet-up ko ito sa aking kwarto at bumaba na si Daddy para kumain.
After matapos ay nag-ensayo ako gamit ang keyboard at may headphones para di maingay, at akin nang inensayo ang mga piyesa para sa Music Club. Biglang napansin ko na may notification ako sa facebook, aking tinignan ito at may friend request ako sa isang taong nag-ngangalang Bryan Wendel Amadeo. Teka! Si Bryan pala yun. Aking kinonfirm ang Friend request niya at ako'y kanyang chinat kung kamusta na ang pag-aaral ko ng piyesa.
BRYAN: Bro! What up! Napag-aralan mo na ba ang assignment satin ni Sir Travis sa Music Club?
MATT: Yup! I'm working on it. Binilhan ako ni Daddy ng Casio Privia Keyboard para pag practice ko.
BRYAN: That's cool dude! Binilhan ka talaga. Pwede paturo? Haha
MATT: Haha. Bro kung turuan mo ako mag-gitara, tuturuan din kita sa Piano.
BRYAN: Ayos! Haha Pwede dyan ako tumambay sa weekend and magjamming tayo?
MATT: Haha! Sige bro.
And then magdamag na kaming nagpatuloy sa pagchat. Total, siya lang naman ang kaibigan ko, at first time ko pa magkaroon ng kaibigan dito sa lugar na nilipatan namin. Madami kaming pinag-usapan. Napag-usapan namin ang about sa Music Club, ang mga gawain sa school, at doon ko nalaman na magkabatch pala kami at pareho kaming sophomores. Napag-usapan din namin ang about sa family ko and sa paglipat namin, and honestly, never pa ako naging open sa ibang tao kundi sa kanya lang.
Alas 12 na kami nakatulog. At kinabukasan, na-late na akong nagising. Late na din ako nagprepare para sa school. Nang umalis ako sa bahay, naabutan ko pa si Bryan na tumatakbo din. "Bryan!" sigaw ko mula sa malayo. Tumigil siya at tumingin sakin at kumaway. Naabutan ko siya. Hingal na hingal ako.
MATT: Late na tayo bro. Dapat maaga tayong natulog kagabi.
BRYAN: Haha. Oo nga, napaayos ang usapan natin eh.
MATT: Takbo na tayo sa Highway, magpara na tayo ng Jeep at late na tayo.
Tumakbo kami sa may highway, nakapara ng jeep at sumakay. Sa unahan kami nakasakay, sa tabi ng driver at dun nag-usap nanaman kami about sa magiging practice mamaya sa Music Club. Pagkarating namin sa school, naghiwalay na kami, dahil iba ang klase niya. Ng papunta na ako sa klase ko, parang nawalan ako ng gana, parang gusto ko siya kasama, dahil nga sa wala akong kaibigan. Pag wala siya, pag nasa klase ako, bumabalik ako sa tahimik, introverted at focused sa klase na ako. Pagkatanghali, nagkita ulit kami, at bumalik nanaman ang mood ko sa masaya. Masaya ako na kasama sya dahil sa nagkakaintindihan kami at ako'y kanyang naiintindihan. Sabay kami nag lunch at sinabay niya sa lamesa namin ang mga kasama pala namin sa banda.
BRYAN: Matt, heto pala ang mga kasama natin sa banda. Heto si Jeffrey, ang drummer natin. Heto naman si Darwin, ang bass guitarist natin. At ito naman si Steve, ang saxophonist natin.
JEFFREY, DARWIN and STEVE: Yo Matt!
MATT: He-hello po.
BRYAN: Guys, by the way, medyo socially awkward kasi si Matt kaya tulungan natin siya.
STEVE: Matt, mag-eenjoy ka na kasama kami.
JEFFREY: Kami magiging tropa mo dito.
MATT: Hehe. Salamat.
Pero kay Bryan pa rin ako dikit dahil nga sa siya na rin ang pinakaunang naging kaibigan ko at siya pa talaga ang tumutulong sa akin na makisocialize kahit na nahihirapan ako. Sa totoo lang, sa kurso ng ilang taon ko sa High School, siya lang talaga ang pinaka naappreciate ko na akin siyang nakilala.
So balik tayo sa kwento, after lunch ay bumalik na kami sa klase namin at pagka-alas 4 ng hapon ay tumungo na ako sa Music Room para sa practice. Bilang mga musician kami dapat ang pinaka maaga na makapunta sa room to set up. Pagdating ko ay wala pang tao sa loob kundi si Bryan pa lang. Narinig ko siyang pine-play ang gitara. Dahan-dahan akong pumasok at di niya pa ata napansin na pumasok ako. Mula sa likod, siya ay naroon sa stage at kitang-kita ko na feel na feel niya ang pag-gitara. I was impressed. Magaling talaga siya mag-gitara. Napakaganda pakinggan ng mga tinutugtog niya na piyesa kahit siya lang mag-isa. Nang matapos siya sa piyesa, mula sa likod ay pumalakpak ako.
MATT: Idol! *palakpak*
BRYAN:Hala! Andyan ka pala Matt? Haha
Pinuntahan ko siya sa unahan at nilapag ang gamit ko sa upuan.
MATT: Grabe ang galing mo.
BRYAN: Di ko pa nga kumpleto yung kanta.
MATT: Kumpleto o hindi, napakaganda bro!
BRYAN: S-salamat Matt. Nakakaflatter naman.
MATT: Turuan mo naman ako. Haha
BRYAN: Turuan mo din ako sa Piano. Haha Ikaw naman ang tumugtog.
Sa pagkasabi niya pa lang ay agad akong tumungo sa Piano sa west part ng stage.
MATT: Di pa ako ganun kagaling. Pero I hope you would like this.
Pinili kong tugtugin ang isang kundiman na nasa assignment namin. Kumuha si Bryan ng upuan at umupo sa malapit sa tabi ko at nang magsimula na akong tumugtog, tumingin siya sa aking mga kamay at nakinig sa aking itinutugtog.
Nang ako'y matapos. Siya din ay pumalakpak sakin.
BRYAN: Ang galing mo bro! Ang ganda pakinggan.
MATT: Ga-ganun?
BRYAN: Oo naman. Tagos sa puso ang pagkakatugtog mo.
MATT: S-salamat. Wala pa kasing ibang tao maliban sa parents ko na naka appreciate ng ganyan sa tugtog ko.
BRYAN: Anong wala? Sa talento mong yan walang nakaka appreciate?
MATT: Meron naman. Kakaiba lang kasi na... galing sa isang taong katulad mo ang appreciation, na bago ko lang nakilala.
Niyakap niya ako mula sa likod habang ako ay nakaupo.
BRYAN: Asus. Gifted ka, talentado ka, napahanga mo ako. At kung dala pa rin dito ang pagiging socially awkward mo, I'm willing to be a best friend para sayo. I got you bro.
MATT: Be-bestfriend?
BRYAN: Oo naman.
Siya ay bumalik sa upuan niya at nagpatuloy.
BRYAN: Alam ko di ka rin maniniwala, pero di pa ako naging komportable sa iba kong kaibigan, di tulad sayo na kahit bago ko lang nakilala. The truth is, wala talaga akong close friend. Barkada meron, pero nang-iiwan naman din sila pagdating ng oras. Ngayon lang ako nagkaroon ng kaibigan na masaya pag kasama ako.
MATT: Talaga bro? Ako naman, ngayon lang ako nagkaroon ng kaibigan na ganito katotoo.
BRYAN: Hahaha. So ano na?
MATT: Anong ano na?
BRYAN: Best Friends?
MATT: No doubt! Bestfriends!
High-five kaming dalawa after ng conversation na yun as the room started to be filled out with the Music Club members. Bumalik na siya sa kanyang posisyon at nagproceed na kami sa practice. To be honest, it feels good na may tao na ako ngayon na alam ko na pagkakatiwalaan ko. Never have I ever na nagkaroon ng close companion, only this guy.
As days and weeks went by, halos sa lahat ng bagay magkasama na kami (maliban sa klase syempre). Kada umaga, sabay kami pumupunta sa school at kada lunch siya lagi ang kasama ko, kada practice, magkatabi kami pag break time and siya lang lagi ang kausap ko, well nakakausap ko din ang iba, pero siya lang ang lagi kong kadaldalan. Tapos pag weekends, pumupunta siya sa bahay para magpaturo sa Piano, kilala naman siya ni Daddy and Mommy at masaya naman sila na may bestfriend na ang kanilang socially awkward na anak.
Minsan pag weekends, ako ang nagpapaturo sa kanya sa gitara. Nung una, nagpaturo ako ng mga chords. Ang itsura namin doon ay ako ay nakaupo sa at siya ay nakatayo sa likod ko, lumuluhod siya na ang kanyang ulo ay nakapatong sa kaliwang balikat ko habang hawak ang kanang kamay ko para turuan ako kung paano mag strum. Pag siya naman ang tinuturuan ko, madalas kong hawakan ang kamay at mga daliri niya para ipwesto sa tamang lugar. At mamaya-maya na lang ay may kakatok na sa kwarto ko at papasok si Mommy na may dalang meryenda.
We were super close na talaga to be bestfriends. Kahit na ilang weeks pa lang kami nagkakilala noon, tuwang-tuwa naman si Mommy and Daddy na nakikita ako na masaya dahil sa kaibigan ko, at nakikita ko naman din na masaya si Bryan na kasama ako. Noong mag-dadalawang buwan na kaming mag Bestfriends, doon na kami nagkasabihan ng mga sikreto at kabilang na din doon ang about sa mga kwentong kalibugan. Pero di pa naman kami masyado nagpopokus sa topic na iyon dahil sa wala din akong alam at siya lang ang medyo may alam kaya nakekwento niya, like mga videos na ipinapakita sa kanya ng iba niyang barkada, or minsan pa nga kung gaano kalaki ang ari niya. Sa mga panahon na ganoon ang usapan namin, nagtatawanan na lang kami.
Nagtagal kami ng ilang buwan, at dumating ang araw ng aming Concert sa school. Matindi na ang mga pag-eensayo at minsan pati sabado at linggo ay ibinibilang na bilang rehearsal day. 2 days before the concert, pinapahinga ang mga singers at kami na lang na banda ang nagpapractice sa Music Room. Kinakabahan din ako syempre dahil sa likas na mahiyain ako, first time ko din na magperform sa concert. And when the concert is a day away, tulong-tulong kaming lahat para mag-ayos ng auditorium para sa concert. Set-up dito, decorate doon. Busy ang lahat. At nang matapos na ang pag-ayos, naupo muna ako sa isang upuan para magpahinga at nag-muni muni. Pinuntahan ako ni Bryan at kinausap.
BRYAN: Oh! Ano pre ang problema mo?
MATT: Ah... Wala. Kinakabahan lang ako para bukas.
BRYAN: *pats my back* Wag ka nang kabahan bro. Relax ka lang. Kinabahan din ako nung first time ko sa concert. Di ka nag-iisa.
MATT: Salamat bro. By the way, thursday naman ngayon at alas 2 pa lang naman, gusto mo tumambay sa bahay?
BRYAN: Sige pre. Haha
Nagpaalam na kami pareho kay Sir Travis at kami'y dumiritso na pauwi. Pagkarating namin sa bahay, naabutan namin si Mommy and Daddy na papaalis ng bahay, sakto at naabutan pa namin. Sinalubong ko agad si Mommy and Daddy ng yakap at sabi nila ay aalis daw sila para mag-shopping at magdate na rin at baka hatinggabi na sila makarating. Tinanong pa nga nila si Bryan kung pwede dito na lang matulog siya matulog para may kasama ako, at sila Daddy and Mommy na ang magpapaalam kay Bryan dahil close naman ang parents niya sa parents ko. Pumayag naman si Bryan, at siya muna ay sumabay kela Mommy and Daddy papunta sa bahay nila para magpaalam at para kumuha ng damit. Iniwan niya ang Gitara't bag niya sa bahay at naghintay lang ako ng ilang minuto at nakarating na si Bryan. Iniwanan din kami ni Mommy ng meryenda sa lamesa at juice sa ref. Kinuha ko ang mga ito at dun na kami sa kwarto tumambay. Kumain kami at nagkwentuhan nanaman.
Matapos naming kumain ay nagpractice lang kami ng mabilis ng kaming dalawa lang. And then nagpahinga, kwentuhan nanaman, and then ng oras na para mag hapunan ay bumaba kami, ininit ko na lang ang leftover na ulam namin at nagsaing ng kanin (kasi marunong naman ako, kahit only child lang ako, di naman ako ganun kaspoiled). After namin kumain ay naghugas muna ako ng mga kinainan habang si Bryan naman ay pinauna ko nang magshower. Nang matapos ako maghugas, umakyat na ako sa kwarto, kumuha ng damit na bihisan ko at twalya, at naghintay kay Bryan na matapos. Nang matapos si Bryan, pumasok siya sa kwarto na nakawrap lang ang twalya sa waist niya at walang suot pang-itaas. Ayos ang katawan niya, medyo may pagkachubby din (not to mention na athlete din pala siya ng badminton kaya pinipilit niya talaga maging fit ang katawan niya, kahit na may baby fats pa rin ito). Inasar ko pa nga siya sa baby fats niya. At ako ay bumaba na at naligo na rin. Pagbalik ko sa taas ay pumunta talaga ako sa wardrobe ko at doon nagbihis (well mahiyain nga diba ako kaya kahit na sanay ako mag-isa, nasanay ako doon magbihis). Pagkatapos at humiga na kami pareho, ngunit hindi pa handang matulog. Habang nasa higaan, nagkwentuhan muna kami... ng matagal. Pareho kaming di dinadalaw ng antok. Hanggang nakaabot kami sa kalibugan na topic. Dahil nga sa kulang ang aking knowledge sa topic na iyon, siya lang ang nagkwento. Hanggang sa isang di inaasahan na part ng conversation kami napunta.
BRYAN: Ang tanda mo na wala ka pa ring alam sa porn?
MATT: Wala pa nga eh. Wala naman diba akong mga kaibigan noon.
BRYAN: May internet naman kayo bakit di mo ina-access?
MATT: Magagalit sila Daddy and Mommy sakin.
BRYAN: Teenager ka naman. Dapat kahit papaano may alam ka na sa sex. Marunong ka na ba magjakol?
MATT: Di ko nga alam kung ano yun.
BRYAN: Turuan kita.
COMMENTS