By: Mckenzie Then I was dreaming again. I was grabbing the door knob with trembling hands. I pushed the door open and went inside. I sa...
By: Mckenzie
Then I was dreaming again.
I was grabbing the door knob with trembling hands. I pushed the door open and went inside. I saw lots of balloons hanging from the ceiling.. They’re transparent and emits dim lights. I think they are orbs.
There are thin curtains all over, each of them connected to four poles of a huge bed. I felt scared as hell when I realized there’s someone lying in the bed. But I couldn’t stop my feet walking towards it.
I started hearing my heartbeats.
My breathing became faster.
Then I was standing beside the bed.
There sleeping is Chester.
I sat beside him. I looked at his face for how many minutes, I don’t know. I tried to wake him up.
He’s not waking up. He seemed to be in a very deep sleep.
One day, pumasok ako sa Proficiency in Writing class ko. Sobrang saya ko sa subject na ‘to kasi nakakatawa yung prof namin, mukha kasing pera. Lagi na lang may ibinebenta samin.
Siya lagi ang nagbebenta ng yellow pad paper para sa mga walang kwentang estudyante na ballpen lang ang dala, saka candy na kopiko para sa mga inaantok, saka index cards na hindi namin alam kung para saan, saka hopia para sa mga gutom. Lagi din siyang may copies ng lecture niya.
Para daw sa mga tinatamad magnotes. -____-
Anyways, may kaklase din kasi akong super pogi sa class na yun. Lol. Hindi ko na lang rin ime-mention real name niya. Baka kasi may makabasa nito na kakilala namin, yari ako. Itago na lang natin siya sa pangalang Ivan.
Pogiiiiii!!!!!! ^ _ ^
Alam nyo kasi, may nangyaring maganda between the two of us. Lmao.
Paano ko ba ‘to sisimulan?
Uh. Okay. Actually, itinext ako ni Chester earlier that day. Tinanong niya ako kung aalis ba ako ng bahay ngayong araw. Sabi ko, hindi. Sinabi ko pa na may tatapusin akong project.
Hoho. Naku po, ano kayang pwedeng gawin? Ang boring sa bahay eh. Bakit ba ganito ang buhay? Ang love ko hindi na nagrereply.
Ang boring boring boring bor-----
Gagala na lang ako.
Saturday afternoon kasi noon, naglalakad na ako sa Glorietta, yun yung tawag sa park na nasa town area ng Baliuag.
Papunta ako sa Victoria Online. Nakita pala ako ni Ivan and inaya ako na manood ng sine. Lapitin yata ako ng mga pogi lately? Syempre sumama ako. Sino ba naman ako para tumanggi diba?
Babae lang ako, marupok. Lol, maisandal lang sa pader, bibigay na. Haha. XD
Sabi pa niya, ililibre niya ako ng movie ticket.
Jackpot. xD
Ako na yung bumili ng food namin sa Mcdo. Pagpunta namin sa sinehan, siya yung namili ng movie. Third week na yata of showing kaya kaunti na lang ang viewers.
Balcony tickets ang binili ni Ivan. Akyat kami agad sa taas para humanap ng seats. Doon kami sa uppermost row naupo.
Ang lamig...
Walang imikan sa umpisa, sinusubukan kong magconcentrate sa pinapanood ko pero gustong gusto ko nang hipuan si Ivan. Lol, ang maniac ko ba? Haha.
Kinuha ko yung food namin. Ibinigay ko sa kanya yung isang burger at coke float, inilabas ko rin yung fries pagkaubos ng burger namin.
Kumain kami hanggang makaraan ang halos isang oras. Ibinaba ko yung kamay ko sa armrest. Medyo nagulat pa ako nang bigla siyang nagsalita.
"Hanggang dyan na lang ba yang kamay mo?" nakangiti pa siya habang kinukuha ang kamay ko sa armrest.
"Kainis, flirt ka ha," sabi ko sa sarili ko.
Inilagay niya yung kamay ko sa chest niya. Hala, at gusto pala talagang magpahipo.
I cannot!
Hinagod ko ng kamay ko yung dibdib niya. Ipinasok ko sa loob ng shirt niya yung kamay ko (medyo nanginginig pa at malamig kasi nakatapat kami sa aircon).
Hinanap ng kamay ko ang nipple niya at pinisil-pisil.
"Halika dito." narinig kong sabi niya habang inaalalayan niya ako para pumunta sa harapan niya. Hindi na ako nahiyang tumayo at pumwesto sa harap niya. Wala naman kasing masyadong tao. Hindi halata kung may gawin man kaming miracle. LOL.
(After about 15minutes of soul searching something something..)
Hahaha. Oo, soul searching talaga. XD
‘Wag kayong echusera. ‘Wag na natin isama yung kababalaghan okay. ^_^
Tumayo na ako at inaya siya sa restroom na nasa likod lang ng seats namin para makapaglinis kami ng mga sarili namin.
"Sandali lang, medyo nanginginig pa tuhod ko. Hehe."
"Ganun? Ikaw pa pala ang napagod? Eh nakaupo ka lang dyan ah."
"Nakakapagod din yun no." sabi niya habang nakangiti. Grabe, ang cute niya talaga. Pwede isa pa? Charot. Hahaha.
Lumabas na kami ng movie house at nag-good bye sa isa't isa. Nginitian pa niya ako nang isang beses bago tumalikod sakin.
Hinintay kong mawala siya sa paningin ko bago ako lumakad para bumili ng bagong shirt. Gusto ko ng bagong shirt or slippers.
“Gusto ko red.” bulong ko sa sarili.
“Kinakausap mo na naman ang sarili mo?”
“Ay palakang kulay red!!” gulat talaga ako nang makita ko si Chester na halos nasa harap ko na pala.
Agad siyang lumapit sakin. I knew I’m doomed. Panic mode. Somebody help!
"Oh, bakit lumabas agad kayo? Mamaya pang 3:30 ang tapos nung movie ah?"
Hala, hindi ko alam ang isasagot. Imagine, sinabi ko sa kanya kanina na hindi ako aalis ng bahay ngayon, tapos makikita niya kong lumalabas sa sinehan with some other guy. Sobrang kinakabahan ako.
"Hindi na namin tinapos yung movie." sabi ko na lang.
"Bakit? Kasi maaga kayong natapos sa isa't-isa?"
Nyek, ang lakas naman ng pang-amoy. Amoy cum ba bunganga ko?
"Anong sinasabi mo dyan?" Naglakad na ako, tuloy-tuloy sa Bench. Wishing na hindi na niya ako susundan. Pero sandali lang at nandun na siya sa likod ko.
"Sabi mo, hindi ka aalis ng bahay nyo ngayon?" halatang galit ang boses niya.
Nag-isip ako ng sasabihin.
…..
Pero wala ako maisip. -___-
"Bakit ka ba gumaganyan? Mag-ano ba tayo? Tatay ba kita?" sabi ko na lang.
Pero hindi niya pinansin yung huli kong sinabi.
"Kung makikipag-date ka, okay lang na sabihin mo sakin. Hindi yung kung anu-ano pang kasinungalingan ang sinasabi mo." ang lakas na talaga ng boses niya habang nasa loob kami ng shop. Nakalimutan ko na bibili pala ako ng shirt. Nagtitinginan na yung ibang mga tao samin. Parang gusto ko na lang mag-evaporate.
"Maaga kong natapos ang project ko." ang tanging nasabi ko, nakayuko. Ayaw kong makita ang mga taong alam kong nakatutok tingin saming dalawa.
Nakakahiya kaya.
"Talaga lang huh. Badtrip ka pala eh. Kanina pa kita nakita, bago pa kayo pumasok sa loob." Grabe, kung bumubuga lang siya ng apoy, kanina pa ko na-cremate sa kinatatayuan ko.
"Eh sino ba naman kasi ang nagsabi sayo na hintayin mo kaming lumabas? Saka ano bang pakialam mo sa mga ginagawa ko? Kung yung nanay ko nga, hindi ako pinakikialaman eh, ikaw naman itong hindi ko kaanu-ano ang.."
I did not know what to say next. Baka foul ang masabi ko or very assuming ang dating ‘pag nagpatuloy ako sa pagsasalita.
Kainis talaga, feeling niya siguro boyfriend ko siya?! Grrrrrr. Alam ko sa sarili ko na gusto ko siya. I love him. I do not know if he feels the same way pero bakit siya gumaganun?
Pero kilig much. LOL.
“Ang gulo mo kausap!”
O______________O
Edi tatahimik na lang ako!!
Ikot ikot ako sa loob ng shop. Hindi ko alam kung saan ako pupunta. Haha. Bumalik ako sa harapan niya.
“Magulo ba talaga ako kausap?!” tanong ko.
“Try mo kausapin ang sarili mo, maguguluhan ka din.”
Ewan!
"Yun lang pala ang gusto mo, hindi mo agad sinabi. Akala ko iba ka." Mahina na ang boses niya.
Anak ng siopao (wow nanganak ang siopao). Ano bang sinasabi nito? Sino ba talaga ang magulo kausap, SIYA o AKO???!!
Parang gusto kong sabihin na, "Biyak ba bungo mo? Ano'ng nangyayari sayo?"
Pero naisip ko na baka yung sinasabi niya na gusto ko raw ay SEX. At hindi ko raw agad sinabi sa kanya?
Did he mean na kung aayain ko siya, papayag siya na makipag-sex sakin?
Waaaaaaaaaaaah!!!
"Uuwi na ako," I said. "Nakakahiya, ang daming tao dito." naglakad na ako palabas ng mall. Papababa ako ng hagdan nang bigla siyang sumigaw.
"Wala akong pakialam sa kanila. Badtrip ka, mahal kasi kita!"
Nahulog ako sa punyetang hagdan. Buti na lang at dalawang steps lang yung stairs at medyo napaupo lang ako. Pero super sakit ng paa ko, napilayan yata. T _ T
Lumapit siya agad sakin at tinulungan akong tumayo. My heart was beating like a thousand miles an hour.
"Are you okay?" sabi nito habang hawak hawak niya ang kaliwang braso ko.
Agad kong iniiwas ang aking braso para makawala sa pagkakahawak niya. (Babae? LOL)
"Adik ka ba? Kung anu-ano sinasabi mo." Masakit na yung mata ko dahil sa pagpipigil kong maiyak. Kumawala ako sa hawak niya at iniabot sa kamay niya yung bato na pinulot ko nung natumba ako.
“Eto bato.”
“Gagawin ko dito?” tanong niya, magkasalubong ang mga kilay.
“Kausapin mo.” sabay talikod at tuloy-tuloy akong naglakad hanggang terminal ng jeep. Hindi ko siya nililingon kahit na feeling ko, pinuputol ang paa ko sa sakit.
*lakad lakad.*
“Hi..”
=___________=
Narinig ko nag-“hi” siya sa bato. Abnoy talaga. Binilisan ko na lang ang lakad kahit masakit.
Haay, kawawa naman ang foot ko. Hanggang makarating ako sa terminal ng jeep.
Phew! So pawis na pawis na ako.
Agad akong sumakay sa nakaparadang jeep at mabilis na sinulyapan si Chester. Nakita kong nakatayo lang siya malapit sa mga jeep byaheng pauwi sa kanila.
Hindi nagtagal, sumakay na din siya.
Sa loob na ng jeep ako tuluyang naiyak. Shit, tinginan sakin yung ibang pasahero.
Mahal daw niya ako. Hindi ko napigilang maging masaya kahit papaano.
Hindi ako sigurado kung totoo nga yung sinabi niya pero nagbigay iyon ng kakaibang saya sa akin.
Nakakainis. Ang tagal mapuno ng jeep, tanghali kasi. Medyo alanganing oras. Hindi na ako mapakali sa kinauupuan ko ngayon. Masakit ang paa ko, nalilito sa dapat kong maramdaman at gulong-gulo ang isip nang dahil sa Chester na yun. Maya-maya pa ay bigla kong naramdamang nag-vibrate ang phone ko sa bulsa.
Binuksan ko at nakitang kay Chester galing ang message.
Sorry na, ang OA ko knina. Jan kpb? Baba k nman. Mag-usap tayo khit sndali lang.
Medyo naguilty naman ako. Sobrang bait talaga ng tao na ‘to. Kung tutuusin ay ako rin naman talaga ang may kasalanan kung bakit kami nag-away nang ganito. Bumaba ako ng jeep habang nagrereply sa message niya.
Sayang binayad kong pamasahe.
Sige, baba na ako. Sorry din.
Bumaba din siya at lumapit sakin habang kumakamot sa ulo at may alanganing ngiti sa mga labi. Kainis, sobrang in-love na ako sa kanya.
"Sorry, para akong tanga kanina." Geez. Parang gusto ko na siyang yakapin.
"May kasalanan din ako, sorry din." tumabi siya sa akin.
"Saan na tayo pupunta ngayon?." tanong ko.
"Kain na lang tayo." Shit, ayun na naman yung killer smile niya.
Sa Bon Chon kami nagpunta. Gutom na naman pala ako. Haha.
Ayayay, ang saya ko na naman.
"Kanina pa ko gutom eh. Hehe. Kakahintay sayo." Na-guilty na naman ako. Nalipasan yata siya ng gutom.
Pinagmamasdan ko siya habang kumakain. May gumugulo pa rin sa isip ko.
“I need to tell you something.” Sabi niya.
“Ako din. May sasabihin din ako.”
Akala nyo siguro ganito yung next scene:
“Oh sige mauna ka na.”
“Hindi, ikaw na.”
“Ikaw na nga.”
“Hindi nga, ikaw nga muna.”
Asa pa kayo, hindi kami ganyan.
“Ako muna..”
“Hindi, ako muna!”
“Ako muna!!”
“Ako muna, importante sasabihin ko!”
“Mas importante ang sakin, ako muna!!”
“Ang kulit mo, sabing ako muna!!!”
"Yung sinabi mo sakin kanina.." simula ko. Haha, inunahan ko na lang siya.
"Alin? Yung sinabi kong mahal kita? Totoo yun."
Awwww! ^^.
"So?.."
"Kung gusto mo rin ako.. Edi tayo na."
I am lost for words to say. Grabe. Parang nasa cloud nine ako. This is definitely my happiest moment.
“Uhmm.. Eh anu pala yung sasabihin mo?” Hehe uncomfortable ako kaya change topic muna.
“Yun na yun.” nakangiti niyang sabi. “Lika nga ditto.”
Niyakap niya ako nang mahigpit. Nakatulala ako. Haha. Hindi makapaniwala sa mga nangyayari. Nasa Bon Chon kami. LOL.
Nang bumalik na ako sa reality. Yumakap na rin ako kay Chester.
"Mahal din kita. Sige, tayo na." sabi ko sa mahinang boses. Tamang tama lang para maabot ng kanyang pandinig.
Lalong humigpit ang pagkakayakap niya sakin.
"Wag kang magkakagusto sa iba ha.."
"Oo, promise. Ikaw lang ang mahal ko. Ikaw din, ‘wag ka din magkakagusto sa iba."
Tumango siya sa akin. "Ikaw lang ang mahal ko."
To have someone who feels just the way you do.. That’s really special.
Simula nun, halos everyday kami magkasama. Sobrang saya and parang laging magaan ang pakiramdam ko. Lagi na akong cheerful.
Ang dami ngang nakapansin eh.
Naging friendly ako sa lahat ng tao, sa lahat ng classmates ko. Saka kakaiba talaga. Kahit na marami akong projects, assignments, reports, etc. etc. eh lively pa din ako. Ibigay nyo ang lahat ng school works sakin at tatanggapin ko pa iyon nang nakangiti. :))
Natuwa naman ang mga ka-group ko dahil sa pagbabago ko. Tamad kasi ako dati. ‘Pag may group project, nagbibigay lang ako ng pera/contribution at bahala na sila. LOL.
Lagi talaga kaming magkasama ni Chester, and I feel na naghihinala na ang mga tao. Lagi pa niya akong dinadalhan ng snacks sa room kahit na halos ma-out of place siya doon kasi nga ay iba ang course niya.
Nakakainis nga at ayaw man lang niyang itago ang sweetness niya kahit na nakikita na kami ng mga classmates ko. Sabay kaming kakain ng lunch, sabay mag-iinternet, tatambay sa isang kainan malapit sa school namin, sabay uuwi, sabay sa library, sabay kami halos sa lahat ng kailangan naming gawin.
Dun sa kainan na yun din kami laging nagkikita. Mabait naman kasi yung may-ari ng tindahan kaya pwede kaming tumambay dun anytime. Dun din namin madalas makita yung mga friends niya.
Si Kim and his friends lagi din nandoon. Lagi ngang masama ang tingin sakin ng bakla tuwing kasama ko si Chester. Sa loob-loob ko, "Mamatay ka sa inggit! Bakla!" LOL.
One day, kumakain kami ni Chester. Walang masyadong tao kaya medyo wala na kaming pakialam sa paligid namin.
Naghaharutan kaming dalawa habang kumakain. Ang kulit talaga niya pag sabay kaming kumakain. Naisip kong sabayan ang kakulitan niya. xD
"Subuan kita, say 'Ahh..' " nangingiti ako sa balak kong gawin.
Mukhang nagustuhan niya na subuan ko siya ng food. Agad naman siyang nag-Aahh.
LOL. Hinalikan ko siya sa lips habang nakanganga siya. Tuwang-tuwa naman ang gago sa ginawa ko at agad akong niyakap nang mahigpit.
“Ikaw po ang nagpapasaya sakin lagi, ‘wag mu po ako iiwan okay? Salamat po.” Dire-diretso kong sabi.
“Kulit mo talaga.” Sabay tawa pa niya. ^.^
Nakabalik na kami sa campus at ngayon ay nakaupo na sa reading area.
“I have something for you.” sabi ko, natatawa ako. Haha.
“Ano yun?”
Ibinigay ko sa kanya yung lalagyan ng paminta na ninenok ko sa kainan. Hahaha.
Ang lakas ng tawa ni Chester nang makita iyon.
“Puro ka talaga kalokohan.”
Lagi pa din kami magkatext ni Chester at naging mas regular din ang paglabas namin. ‘Pag hindi ko kasama si Chester ay kaliwa’t kanan ang tanong ng mga classmates ko sakin.
"Nasan na si Chester?"
"Hindi mo yata kasama si Chester ngayon, LQ kayo?"
"Mukhang hindi kayo magkasama ni Chester ngayon ah, himala."
Sangkatutak na tanong talaga ang inaabot ko tuwing makikita nila ako. Lalo na yung si Kim. Ayt ang plastic niya talaga.
Boyfriend ko na daw ba si Chester?
Sabi ko hindi. They do not need to know. I think when two prople commit to each other, that's their business.
Napansin ko rin kasi na parang may gusto si Kim kay Chester.
Parang nawawala naman sa mood si Chester tuwing itinatanggi ko yung relationship namin.
Minsan nung magkasama kami ni Chester ay nagpunta kami sa bilyaran malapit lang sa school. Naglalaro sila Kim ng billiards.
Gustong maglaro ni Chester. Ako naman ay hindi sanay kaya manonood lang ako.
"Oh, ayan na yung magjowa." Wala namang ibang paparating kaya sigurado akong kami yung tinutukoy ni Kim.
Hindi ko gustong malaman ng lahat ng tao ang tungkol samin ni Chester. Para naman hindi siya ma-bully. Okay lang sakin na patago kami at no comment lang sa mga tanong, ayaw ko lang talagang maging usap-usapan si Chester sa school nang dahil sakin.
Nasasaktan ko man ang sarili ko ay okay lang. Mahal ko si Chester at para sa kanya itong ginagawa ko. Agad kong sinagot si Kim.
"Hindi ko siya boyfriend so shut up."
At hindi na nga kumibo si Kim. Nagpatuloy lang sila sa paglalaro.
Hindi na kami nagtagal ni Chester at ang sabi niya ay ayaw na raw niyang maglaro. Parang nag-iba ang kanyang mood.
Pauwi na kami.
"May problema ba? Bakit ang tahimik mo?"
"Bakit ba kasi natin kelangan nating itago? Nahihiya ka ba?" kitang-kita na hindi siya komportable sa mga sinasabi niya.
"Ikaw lang ang iniisip ko. Baka kasi mabully ka ng mga kakilala at classmates mo pag nalaman nila."
"Hon, I don’t care at wala na silang pakialam dun."
Sobrang na-touch ako sa sagot niya. Nayakap ko tuloy siya ng mahigpit. Wala ng pakialam kung may ibang taong nakakakita samin.
Monday, sa school. I heard half day lang daw ang classes namin ngayon, may school event yata. That means, I’m free for the whole afternoon. Tinawagan ako ni Chester. Tinanong niya ako kung may classes ako mamaya.
"Wala kaming class mamaya Hon eh, may program daw."
"Meeting yan para sa Foundation day."
"Uh.. San ka naman pupunta this afternoon?" sabi ko pa.
"Wala, uuwi ako ngayon sa Bustos, gusto mong sumama?"
"Huh?.." Hindi pa ako nakakapunta sa house nila.
"Sabi ko, gusto mo bang sumama sakin sa bahay? Or may pupuntahan ka mamaya?"
"Nope. Sige, sama ako sayo."
"Magkita na lang tayo sa boarding house mamaya, sa bahay na rin tayo kumain ng lunch ha, Hon."
"Okay.." Excited ako and at the same time, medyo kinakabahan. Baka kasi mahalata ng parents niya. Wala sa lesson ang attention ko the whole morning. Parang gusto ko na ngang mag-cut ng classes nang binigyan kami ng prof namin ng 20minute break. Para lang makita ko na siya agad. Kaya lang, hanggang 11am pa ang class niya kaya wala akong choice kundi ang maghintay.
11:30am na kami pinalabas ng prof namin. Pagdating ko, agad niyang kinuha yung things niya na iuuwi pagkakita niya sakin.
"Ang tagal ko ba?"
"Sakto lang. Okay lang yun. Let’s go."
Sakay kami agad ng tricycle. Papuntang terminal ng jeep biyaheng Bustos.
"Ilang minutes ba ang biyahe?" tanong ko para lang mawala ang uneasiness ko sa katahimikan naming dalawa. Or ako lang ang nakakaramdam ng uneasiness? Kinakabahan talaga ako sa pagpunta namin sa bahay nila.
"Mabilis lang, mga 20minutes."
Bumaba kami sa harap ng isang 2-storey high na bahay.
"Nandiyan ba parents mo?"
"Wala sila Hon, nag-bakasyon sa mga lola ko sa Batangas. Two weeks ngang walang tao dito sa bahay eh." Binuksan na nito ang mataas na gate. Wow naman remote controlled gate. o___O
"Kelan pa sila umalis?" tanong ko ulit.
"Kaninang umaga lang." Pumasok na kami sa front door ng house nila. Ibinaba niya ang kanyang mga gamit malapit sa pinto ng isang kuwarto, diretso siyang naglakad papunta sa kitchen.
"Iprepare ko lang yung lunch natin ha. Buksan mo yung TV."
Tingin tingin pa ako sa paligid, nakita ko yung mga pictures niya sa mga frames. Nakakatuwa at nakikita ko ngayon ang dati niyang itsura. Ang pogi niya talaga kahit nung bata pa siya.
Samantalang ako, mukang tarsier. =_______=
LOL. Ang panget ko nung bata ako. Hanggang ngayon. xD
Binuksan ko ang TV at nanood ng Eat Bulaga.
"Anong niluluto mo?" Naamoy ko kasi na naggigisa siya.
Sinundan ko siya sa kitchen. Nakita ko siyang nakatayo sa harap ng electric stove at talagang naka-apron pa. Ayayay, ang cute niyang tingnan.
"Corned beef lang saka bacon. Hehe, ito lang kasi madaling lutuin eh, gutom na ako."
"Buti ka pa nga, kaya mong magluto niyan. Ako, instant noodles lang kaya kong lutuin." Nakakahiya man pero sinabi ko na din.
MP lang ako sa bahay. MALAKING PABIGAT. Lol.
Kaya nga hindi ako makapag-boarding house. Wala kasi akong kayang gawin. Hindi ako sanay magluto at maglaba. Hugas plato at linis bahay lang siguro ang kaya ko? LOL. Kaya nagtitiis lang ako sa pagbiyahe araw-araw. Kahit may kalayuan din ang bahay namin sa school.
"Ahaha, panis pala sakin ang Hon ko.." tumingin pa sakin nang nakangiti ang kolokoy habang naghahalo ng corned beef sa frying pan.
“‘Pag ako natuto ng magluto, pahiya ka sakin.”
Ako na ang nagprepare ng table. Kumuha ako ng mga plato, baso, at spoon and fork para naman may magawa ako habang hindi pa siya tapos magluto.
Sandali lang at magkasalo na kaming kumakain habang nagku-kuwentuhan. Napakakulit na naman niya habang nasa harap kami ng pagkain kaya natagalan bago kami nakatapos.
Nang matapos kaming kumain, tinulungan ko siyang maghugas ng mga plato.
"Bumalik ka na sa TV, ako na ang bahala dito.”
Agad naman akong sumunod sa sinabi niya. Sa living room, nakita ko ang collection niya ng miniature cars. May mga action figures din at manga, comics.Mga 10 minutes lang at sumunod na siya sakin. Nakita niya akong nagbubuklat mga comics.
"Hon, walang hentai diyan." sabi niya sakin habang nagpupunas ng kamay.
Tiningnan ko siya nang masama. "Kakapiraso na nga yang utak mo, marumi pa." pabiro kong sabi. Tawa naman siya.
"Dun tayo sa kuwarto ko sa taas, maliligo kasi ako. Kung gusto mo rin maligo, nagdala din ako ng masusuot mong damit."
Umakyat kami sa second floor. Pumasok kami sa pinakahuli sa tatlong kuwarto. Nagplay siya ng music sa phone niya na nakaconnect sa Bluetooth speakers.
"Maliligo muna ako."
“Ako muna please?” sabi ko.
“Okay.”
Naligo nga ako sa bathroom niya. Mga 15 minutes siguro yun. Lumabas akong bihis na bihis na. Siya naman ang nagshower.
Naupo ako sa malapit sa study table at tinitigan ang poster ng Lakers. Mahilig din nga pala siya sa NBA. Ako naman ay walang masyadong interest sa basketbal..
Nagulat pa ako nang makita kong may nakadikit na picture naming dalawa sa dingding, malapit sa kanyang kama. Wow, na-touch talaga ako. Lalo akong naging masaya. This relationship is very important to me, and I guess, to him too.
Medyo natagalan yata siya sa paliligo. Maya-maya pa ay tumunog ang cellphone ni Chester na nakababa sa table, pero hindi ko iyon ginalaw.
Inabala ko na lang ang sarili ko sa pagbuklat ng mga magazine. Nalilibang na ako sa pagbabasa pero sandali lang at narinig kong bumukas ang pinto ng bathroom. Hindi ko naman siya nilingon.
"Uy, patayin mo na yung tugtog, manood na lang tayo ng TV." sabi ko, nakatutok pa rin sa magazine ang mga mata ko. Cosmo eh. LOL.
Pinatay niya nga ang tugtog, pero nainip na ako ay hindi pa rin niya binubuksan ang TV.
"Nood tayo, sige na." sabi ko, sabay lingon sa kanya.
O.O
Nakatayo siya malapit sa kama, at halos hubad na maliban sa puting briefs na suot niya. Halos basa na nga iyon dahil hindi pa yata niya masyadong napupunasan ang katawan niya.
Napatigil ako sa paghinga. Ngayon ko lang siya nakita nang ganun kahubad. Tinutuyo niya ang kanyang buhok gamit ang towel.
Waaaah! Hindi ko maalis yung tingin ko. Haha LOL. xD
Hindi rin naman siya nagsalita. Nakangiti siya habang pinupunas ang towel chest niya.
I swear! Inaakit niya ako! T____T
Hindi ako makapag-react. Napatulala lang ako.
Bumaba ang kaliwang kamay sa tutut niya.
Hinimas ang bukol doon. Napalunok ako nang dalawang beses na naging dahilan ng paglapad ng kanyang ngiti.
"Hon? Tulungan mo naman ako dito.." sabi niya habang unti-unting lumalapit sakin.
“A-anong gagawin ko?” hindi ako makapagsalita nang maayos. LOL.
"Oh God, don’t ask me. Just rape me, can’t you?" Natawa ako, natawa din siya.
Ang ending, ako yung ni-rape niya. LMAO.
COMMENTS