By: Lester Halos mapaluha ako sa aking narinig mula kay John. Nais ko din sabihin sa kanya na mahal na mahal ko pa rin siya. Nang bahag...
By: Lester
Halos mapaluha ako sa aking narinig mula kay John. Nais ko din sabihin sa kanya na mahal na mahal ko pa rin siya. Nang bahagyang lumuwag ang yakapan namin ay bigla akong hinalikan ni John sa aking mga labi. Hindi ko na napigilan ang aking sarili na magpaubaya na lang kay John. Hangang sa maging mas maninit pa ang aming halikan. Unti-unti din namin hinubad ang aming kasuotan. Hindi na namin inalintana na baka magising si John Lester. Sabik na sabik kami sa isa't isa.
Naunang nahiga sa kama si John ng hubo't hubad na siya. Naroroon pa rin ang kagisigan ni John na tila mas umigting pa dahil siguro ay mas masaya na ang buhay niya ngayon. Naroroon pa rin ang mga pilat na bakas ng kahirapang pinagdaanan ni John sa buhay. Subalit ang pinanabikan kong sandata ni John ay talagang nag-aanyaya na sa akin na sumiping na sa kanya. Kaaya-aya talagang pagmasdan si John na walang saplot sa katawan at nag-uumigting na ang katigasan ng kanyang sandata.
“Miss na miss na kita.” ang nabanggit ko pa bago ako muling nakipaghalikan kay John.
Kahit na nasa harapan ko na si John at kasalukuyang hinahalikan ang halos buong katawan niya at tila nanaginip pa rin ako at hindi makapaniwala na muli pa rin kaming magtatalik ni John. Bawat paghalik ko sa kanyang katawan ay kasabay din ang panunumbalik ng mga masasayang alaala ko sa piling ni John. Nang mamabot na ng aking mga labi ang kanyang pagkalalaki ay buong kasiyahan ko iyong isinubo at banayad na naglabas-pasok sa aking bibig. Tila nga isang panaginip iyon ang muling makatalik ang lalaking pinakamamahal ko.
Tila bago uli kay John ang ganoong pakikipagtalik at bakas sa bawat paggalaw ng kanyang katawan ang kiliting dulot ng pagsubo ko sa kanyang sandata. Pati ang mga pag-ungol na naririnig ko mula sa kanyang bibig ay nagpapahiwatig ng labis na kasiyahan sa bawat pagpasok ng kanyang sandata sa loob ng aking bibig. Subalit makalipas lang ng ilang minuto ay napatigil ako sa ginagawa kong iyon sa kanyang sandata dahil tapos na siyang labasan ng kanyang katas na kahit isang patak ay wala akong inaksaya. Naramdaman ko kasi ang pag-bawi ng kanyang puwet dahil marahil sa sensitibong pikiramdam ng pinakaulo ng kanyang sandata na nararamdaman ng isang lalaki matapos siyang magpaputok.
“Mukhang hindi ka na sanay.” ang biro ko kay John.
“Pasensya na at napa-aga yata ako ng pagpapaputok. Hindi ko na napigilan kasi.” ang sabi naman nya.
Nakuntento na lamang ako na magputoy sa aming halikan habang hinihintay ko din ang pagsabog ng aking katas. Hindi rin nagtagal ay sumabog na rin ang aking katas. Iyon na yata ang pinakamasarap ng pakikipagtalik ko sa loob ng ilang taon na din. Ilang minuto din kaming nakahiga sa kama ng maisipan ni John na maligo muna bago daw sila umuwi. Noon din muli naming naalaala ang musmos na natutulog sa may sala. Parang nakisama naman si John Lester at mahimbing pa rin ang tulog niya ng amin siyang silipin. Sabay na din kaming naligo ni John.
“Dito na kayo magpalipas ng gabi. Tiyak naman na bukas na ang uwi ni Bob.” ang alok ko kay John kahit na parang nagkaroon ako bigla ng guilt feelings para kay Bob.
“Huwag na. Baka malaman pa ni Bob ang nangyari sa atin. Patawarin mo ako at hindi ko napigilan ang aking sarili kanina.” ang biglang nabanggit ni John matapos siyang makapagbihis.
“Hindi ka dapat humingi ng tawad. Ginusto ko din iyon kaya nangyari muli sa atin iyon.” ang sabi ko naman.
“Ayaw kong guluhin ang pagsasama ninyo ni Bob. Kaya sana kahit muling nangyari sa atin ito ay huwag sanang magbabago ang pagmamahal mo kay Bob. Batid ko kung gaano ka kamahal ni Bob.” ang sabi naman ni John sa akin.
“Alam ko yun.” ang maikling nabanggit ko na lamang.
“Sige aalis na kami.” ang paalam ni John.
“Dito na kaya kayo matulog ni John Lester. Napakahimbing pa ng tulog niya. Hayaan na muna natin siyang makatulog ng husto.” ang pagpigil ko sa pag-alis ni John.
“Eh si Bob, baka bigla syang dumating.” ang pag-aalala ni John.
“Bukas pa ang uwi nya. Wag kang mag-alala. Kung gusto mo doon kayo sa isang silid matulog para walang isiping masama si Bob kung sakaling darating sya.” ang sabi ko naman.
“Dito na lang kami sa sala kaya. Maglatag ka lang ng blanket dito sa tabi ng sopa at ok na kaming mag-ama dito. Mukhang marami ka pang aayusin sa silid na iyon kung doon kami matutulog.” ang sabi naman ni John.
“Kung yan ang gusto mo, sige kukuha lang ako ng mga blanket at mga unan.” ang pagsang-ayon ko sa nais ni John.
Itinabi namin ang center table at iba pang furniture sa sala bago namin inilatag ang blanket at mga unan. Hindi na rin ginalaw ni John ang kanyang anak. Sa halip ay nilagyan nya lamang ito ng unan sa tabi nito para hindi ito mahulog sa sopa kung sakaling gagalaw siya. Pinahiram ko si John ng shorts at t-shirt para magamit nya sa kanyang pagtulog. Matapos makapagpalit muli ng damit si John ay nahiga na sya sa ibabaw ng inilatag naming blanket. Binuksan ko ang isang lampshade sa may sala bago ko pinatay ang ilaw. Subalit bago pa man ako pumasok sa silid namin ni Bob ay tinawag ako ni John at niyaya muna niya akong mahiga sa tabi nya upang makapagkwentuhan pa kami. Hindi pa daw kasi sya inaantok.
Ayaw naming lumikha ng ingay sa aming kwentuhan kaya halos pabulong lang ang kwentuhan namin. Muli namin sinariwa ang aming masasayang nakaraan. Naikwento din ni John ang kanyang naging asawa at ang masaya pero maikling panahon ng kanilang pagsasama. Nai-share ko naman kay John ang mga masasayang napagdaanan din namin ni Bob. Subalit hindi ko binanggit kay John ang aksidenteng natamo ko ng pilit ko syang habulin ng papaalis na sya mahigit dalawang taon na ang nakakaraan. Hindi ko na namalyan na nakatulog na din pala ako sa tabi ni John.
Kinabukasan ay nagising ako dahil sa mga mahihinang ingay na dulot ng paggayak ng mag-ama.
“Good morning! Gising na pala kayo. Mag-breakfast muna kayo bago kayo umalis.” ang bungad ko.
“Sa bahay na lang kami kakain. Naubos na ni John Lester ang nadala naming powder milk nya. Gamit na din ang mga bote nyang dala namin.” ang sabi naman ni John.
“Di ba may hindi pa sya nagagamit na bote kagabi.” ang sabi ko naman.
“Nagising sya kagabi at naghanap ng dede nya.” ang sabi naman ni John.
“Mukhang sobrang himbing ng tulog ko at di ko na namalayan ang pagbangon mo kagabi.” ang sabi ko naman.
“Mukha nga. Ang sarap ng hilik mo kaya kagabi.” ang biro sa akin ni John.
Matapos maiayos ang anak at ang sarili ay hindi ko na napigilan ang pag-alis ng mag-ama. Medyo natagalan ako sa akin pang paghiga sa blanket na inilatag ko sa sala. Tila pilit kong sinasariwa ang nagyari sa aming dalawa ni John ng gabing iyon. Labis-labis ang aking kaligayahan na para bang nasa cloud nine ako. Napukaw lang ang aking pagmumuni-muni ng biglang dumating si Bob.
“Oh bakit ka dyan natulog? Natakot ka bang matulog sa kwarto ng mag-isa?” ang pagtataka ni Bob ng makita niya akong nakahiga pa sa sala.
Hindi ako agad nakapagsalita. Bigla akong kinabahan at nakaramdam ng guilt feelings ng mga sandaling iyon.
“Wala lang. Napagtripan ko lang matulog dito sa sala.” ang nasabi ko na lamang.
Buti na lamang at tila walang naiwang palatandaan na may kasama akong natulog sa sala. Hindi naman na nag-usisa si Bob tungkol sa aking pagtulog sa sala. Dahil talagang kabado ako at baka mahalata ni Bob ang pagsisinungaling ko sa kanya.
Naging lihim kay Bob ang muling pagbabalik ni John. Naguguluhan kasi ako kung ano ang dapat kong gawin kaya hindi ko ipinagtapat iyon kay Bob. Makalipas ng ilang araw ay nagpaalam sa akin si Bob na gusto niyang magpunta sa US para bisitahin ang kanyang mga anak doon. Miss na daw siya ng kanyang mga anak. Binalita din niya sa akin na hiwalay na ang dati niyang misis sa asawa nito. Para daw kasing naghahanap ng father figure ang kanyang mga anak at kung pwede daw kahit paminsan-minsan ay madalaw niya ang kanyang mga abak sa US.
Simula ng araw na iyon ay inayos na ni Bob ang kanyang travel documents para makabyahe papunta sa US. Nais ko sanang samahan sya pero mas minabuti ni Bob na sya na lang ang magbyahe para hindi na magtanong ang kanyang mga anak ng tungkol sa akin at para may mangangasiwa pa rin ng aming negosyo.
COMMENTS