By: Lester Kinabukasan nang mapansin ko na balik 100% na ang sigla ni John ay niyaya ko siyang magswimming sa pinakamalapit na beach. N...
By: Lester
Kinabukasan nang mapansin ko na balik 100% na ang sigla ni John ay niyaya ko siyang magswimming sa pinakamalapit na beach. Nagluto muna ang katiwala ng babaunin namin bago kami tumulak papunta sa beach na iyon. Tuwang-tuwa si John ng marating namin ang beach. Walang naliligo doon dahil hindi naman summer. Kami lamang yata ang tao doon. Para kaming mga batang nagtatakbo at nagtatampisaw sa gilid ng dagat. Batuhan ng buhangin, sabuyan ng tubig at kung anu-ano pang kabulastugan ang pinaggagawa namin. May mga pagkakataon pa kaming nagre-wrestling at sa tuwing babagsak kami sa lupa ay walang kasing-higpit na yapusan ang aming ginagawa na may kasama pang mainit na halikan. Di na namin inalintana kung may makakaita sa amin o wala. Malalayo naman ang mga bahay doon. Sa pakiramdam namin ay dalawa lamang kami sa mundo ng mga oras na iyon. Nakiayon din ang kalikasan sa amin dahil hindi masyadong nagpakita ang haring araw at hindi rin naging maalon ang dagat. Para bang nasa paraiso kami ng mga oras na iyon.
Natigil lamang kami ng makaramdam kami ng gutom. Pero matapos magkalaman ang aming tiyan ay balik uli kami sa paliligo sa dagat at balik uli ang masayang yapusan at halikan sa dalampasigan. Tuluyan lamang kami tumigil sa aming ginagawa ng mapansin namin na nagdaratingan na ang mga mangingisda at mukhang magsisimula na silang pumalaot. Kami naman ni John ay nagmasid na lamang sa mga ginagawang paghahanda ng mga mangingisda sa kani-kanilang mga bangka. Halos para kaming mga reporter na tanong ng tanong sa kanila na para bang gusto na rin naming sumama sa kanila sa pangingisda.
Nang pumalaot na ang mga mangingisda ay umuwi na rin kami sa bahay. Nang gabi ding iyon ay naulit muli ang isa sa pinakamasarap naming pagtatalik ni John. Di ito tulad ng huling nangyari sa amin na damang-dama ko na wala sa kalooban ni John ang pakikipagtalik sa akin. Ngayon ay puno na pagmamahal ang bawat gawin namin ni John. Sa mga haplos pa lamang ay para bang may kakaibang kuryente ang dulot nito at nasisiyahan ang ginagawan nito. Nadama ko rin na sa bawat pagsubo ko ng ari ni John ay nasisyahan siya na para bang sinasabi ng kanyang mga mata na salamat aking mahal. Di na rin niya inulit ang pagpasok ng kanyang ari sa aking likuran. Alam ko naman kahit noong una pa na iyon ang pinakaayaw niyang gawin. Hindi ko mabilang kung nakailang putok kami ng John ng gabing iyon. Subalit isa lamang ang natatandaan ko na iyon na marahil ang pinakamasaya at pinakamasarap na pagtatalik namin ni John.
Kinabukasan ay nagpasya na akong bumalik sa Maynila. Inihabilin ko muna sa John sa katiwala ng bahay. Gabi na ng makarating ako sa Maynila. Pero nabigla ako ng pagdating ko sa building na tinitirahan ko ay sinabihan ako ng security OIC na kakilala ni John na meron ng nagmamasid-masid sa aking unit at nagtatanong ng tungko sa akin buhat ng umalis ako noong Linggo. Kabisado ng OIC na mga militar iyon pero kung anong pakay nila ay hindi niya alam. Kahit alam ko na may kinalaman iyon kay John ay hindi ko na rin sinabi ito sa OIC. Kinausap niya ako na kung maaari ay magpalamig-lamig muna sa malayong lugar dahil baka kung ano daw ang mangyari sa akin. Dati din siyang military at sa tingin ko ay alam niya ang maaaring gawin sa akin ng mga nagmamatyad sa akin.
Nagpasya na lamang ako na bumalik sa probinsya. Bago ko isagawa iyon ay nag-impake muna ako ng mga damit ko at ng iba ko pang kakailanganin. Isasakay ko na sana iyon sa aking sasakyan ng lapitan ako muli ng OIC at sinabi niya na nasa paligid lamang ang mga nagmamatyag sa akin. Tiyak din daw na alam na nila ng plaka ng kotse ko at tiyak na masusundan nila ako kahit saan ako magpunta. Kilala ko ang OIC na ito at subok na ang katapatan sa mga nakatira sa condo building na iyon. Kaya naman ipinaubaya ko na sa kanya ang pagpapaplano kung paano ako makakalabas ng building.
Hiniram niya ang service vehicle ng janitorial services ng building namin at doon niya ako pinasakay. Nagdisguise din siya na isa sa mga janitor upang hindi kami paghinalaan sa paglabas namin ng building. Inihatid niya ako sa isang bus station at matiwasay akong nakasakay ng bus at nakabalik sa probinsya na hindi nasusundan ng mga naghahanap kay John. Pati si John ay nabigla sa aking agarang pagbabalik. Naikwento ko sa kanya ang lahat. Humingi siya ng tawad sa akin kasi kung hindi daw sa kanya ay hindi ko rin sasapitin ang ganoong sitwasyon.
“Lester, pasnesya ka na at pati ikaw ay nadamay na. Patawarin mo sana ako kung nagulo ko ang iyong buhay.” ang paghingi sa akin ng tawad ni John.
“John, ano ka ba? Huwag mong isipin yan. Nagkataon lamang ito at hindi mo naman sinasadya ito.” ang sagot ko naman.
“Pero nang dahil sa akin ay nasa peligro na rin ang buhay mo.” ang sabi muli ni John.
“Mas gugustuhin ko pang nasa peligro ang buhay ko at kasama kita. Kaysa naman mawala ka sa buhay ko.” ang sagot ko sa kanya sabay yakap sa kanya ng mahigpit.
Nagsimulang tumulo ang luha sa mga mata ni John at gayon din naman ako dahil sa sobrang awa sa aking minamahal. Marahil ay nagtataka ang katiwala sa bahay dahil nasaksihan niya ang mga pangyayaring iyon. Hindi niya napigilan na makisama sa usapan. Simple lang ang ipinagtapat namin sa katiwala na may nagtatangka sa aming buhay at dapat kaming hindi matunton ng mga ito. Nakiusap na lamang kami sa kanya na huwag na niyang ipagkalat kahit sa aming mga kamag-anak na naroroon ako. Nagpasya din kami ni John na hindi dapat ibigay ng katiwala ang aming mga pangalan kung sakasakaling may magtatanong tungkol sa amin.
COMMENTS