By: Jay Ruiz Ang sarap mangarap minsan… yun bang iisipin mo na isang araw, darating ang iyong Prince Charming and he will sweep you off ...
By: Jay Ruiz
Ang sarap mangarap minsan… yun bang iisipin mo na isang araw, darating ang iyong Prince Charming and he will sweep you off your feet. Syempre, pangarap lang yun. Kumbaga, daydreaming. Minsan, ang sarap din magbasa ng mga kwentong, kahit alam mo na hindi totoo, babasahin mo pa rin kasi kikiligin ka, matatawa, matutuwa na kahit sa kwento lang, pwede palang maging masaya ang mga tulad natin. Na sa isang lalaki nagkakagusto sa kapwa lalaki, may katapat na Prince Charming. Sana maramdaman nyo ito sa kwento ko.
Ang kwento kong ito, ay hango sa totoong buhay, dahil naniniwala ako na sa mundong ating ginagalawan ngayon, mas masarap isipin na kahit papaano, may fairy tale pa rin. Maraming maganda pa rin ang pwedeng mangyari, dreams can still come true. Although syempre hindi katulad ng mga kwentong Cinderella, Snow White or Sleeping Beauty. Malamang sa hindi, parang buhay ni Shrek, hindi man perpekto, masaya pa rin.
***
Ako si Jay, 27 years old, lumaki at nagkaisip dito sa Maynila. Maniwala kayo sa hindi, bata pa lang ako, alam ko na iba ako. May kung anong init akong nararamdaman sa mga kuya ng mga kaklase ko, sa mga pinsang kong lalake, sa mga titser kong lalake, mga tiyuhin kong lalake, mga kalaro kong lalake. At nang lumaon at medyo nagbibinata na, nabaling ang init na nararamdaman ko sa mga kaklase kong may kakisigan, yun mga kasing-edad ko na. Pero dahil sa lumaki ako sa tradisyonal na pamilya (anim ang kapatid kong puro lalaki at ang ama ko ay istrikto), hindi pwedeng kekendeng-kendeng. Kung gaano kaaga ko nalaman na iba ako, ganoon kaaga ko rin natutunang magtago.
Umusad ang panahon, lumaki akong makisig at matalino dahil sinubsob ko ang sarili ko sa pag-aaral. Di pwedeng makipagkilala sa mga katulad ko, baka malaman sa bahay at mabugbog ako ng tatay ko at mga kuya. Dahil na rin siguro sa pagtanaw ng utang ng loob sa aking pamilya, ayaw kong gumawa ng bagay na ikahihiya or ikagagalit nila. Kaya hayan, napaka-boring ng buhay ko hanggang sa ako ay magkatrabaho.
***
2004
Nakabukas ang yahoo messenger ko sa computer ng isang araw ay may nag-private message sa akin. Kadalasan, sa yahoo messenger kami nag-uusap ng mga kaklase ko nung college na nasa states na ngayon. Dahil may ineexpect din naman talaga akong message, kahit busy sa ginagawang report, tiningnan ko kung sino at ano yung message:
“Hi Jay! Kamusta ka na!” sabi ng message. Tiningnan ko kung kanino nanggaling pero hindi ko kilala. Unlike me na ang yahoo id eh ang buong pangalan at idad (jayruiz27), ang nag-private sa akin ay nakatago sa pangalang di pamilyar sa akin, poppet75.
“Mabuti naman ako, who are you?” sagot ko. “Kilala mo ko pero mas kilala kita.” Hala, may kabarkada na naman ako na nanloloko sa akin. Kahit busy ako, pinatulan ko na rin. “Talaga? Sige nga, sino ako.” Nakakabigla ang sinagot nya dahil detalyado. “Ikaw si Jay Ruiz, 27 years old, taga-Malate. Ang height mo, 5’6, moreno ka, nakasalamin, malinis kang tingnan kasi hindi ka nagkakapimples, slim, maganda ang kilay mo parang inahit, medyo kulot ang buhok mo.”
Hindi ko alam kung matatawa ako o maiinis. Ano ba to, lokohan? “Mmmm, may mali na sa impormasyon mo” sagot ko, “Hindi na ko nagsasalamin, naka-contact lens na ko tsaka hindi na rin ako payat, medyo tumaba na ko. Di na rin ako taga-Malate, sa Pasig na ko nakatira.” Hayan, loko ka, kala mo kilala mo ko ha.
“I give up, marami na pala akong hindi alam sa yo. Mahilig ka pa rin bang magbasa ng libro? Kumain ng pasta? Manood ng sine? Mamasyal sa park? Magmuni-muni sa beach? Magbilang ng bituin sa langit? Manood ng paglubog ng araw? Matulog kapag umuulan? Kumain ng lugaw, chocolates or black forest cake pag nalulungkot? Magsulat ng mga poems at kwento?”
Nagulat talaga ako, sino ba itong kausap ko? Imposibleng kabarkada ko kasi nga mali yung description nya sa akin kanina, pero yung mga personal ng gusto kong gawin, tama siya. Pwedeng kakilala ko ito noon pero hindi na ngayon. “Sino ka ba talaga? Wala akong panahong makipaglokohan, busy ako.”
“Ikaw naman Jay, pikon pa rin katulad ng dati. Si Chris to, remember, bestfriend mo noong high school. Grabe ka kasi eh, ang dali mo palang matrace, napaka-straightforward kasi ng yahoo ID mo kaya alam ko na ikaw yan.”
Si Chris.
Putcha ka! After ten years, saka ka uli magpaparamdam! Si Chris na best friend ko noong high school, na after graduation eh biglang naglahong parang bula. Si Chris na pinagpantasyahan ko noong high school pero dahil sa magkaibigan kami at ayaw kong masira ang pagkakaibigan namin eh wala akong ginawa. Si Chris na iniyakan ko ng sabihin sa akin noong 2nd year kami na may girlfriend na. Si Chris na noong una kong nakita eh tmibok for the first time ang puso ko. Si Chris na basketball player na tuwing may laro, ako ang taga-punas ng pawis. Si Chris na CAT officer, na ni minsan hindi ako pinahirapan sa CAT. Si Chris na binotong JS Prom King dahil sa angking kagwapuhan at kakisigan. Si Chris. Si Chris na una at tangi kong minahal. Si best friend Chris. Putsa naman oh! Ngayon na nakalimutan na kita, bakit para kang kabuti na nagbalik?
“Hello bespren? Natahimik ka? Huy, sumagot ka naman. Naka-online ka pa alam ko kaya huy, pansinin mo naman ako.”
Nanginginig ang kamay ko. Halos hindi ko alam kung anong sasabihin ko. Kahit bestfriend ang turingan namin noong high school, pinagkaingat-ingatan kong malaman nya na minahal ko siya.
“Ah eh andito pa ko. Alis muna ko ha, tawag ako ng boss ko” taranta kong sagot. Hindi ko na hinintay ang reply nya. Naglog-off na ko.
Geeesh, bakit ganito ang epekto ng mokong na ito sa akin? After ten years, ngayon lang ulit nagparamdam at sa internet pa! Namputsa namang puso ito, parang thirteen years old ulit at ang bilis ng tibok.
***
1989
First year high school. Hay, excited ako pumasok noon kasi nga high school na. Hindi na ko totoy at bagong tuli na ko noong summer. Binata na. Tsaka bagong mukha ang makakasalamuha ko. Dasal ako ng dasal, please Lord, sana may maging kaklase akong gwapo para mainspired ako mag-aral. Galing sa public school at ngayon, nasa private school na. Siguro naman maraming gwapo dito dahil private school na ito. Sa pila ko unang nakita si Chris. Siguro hindi lang ako ang unang nakapansin sa kanya, maraming girls ang nakatingin. Matangkad si Chris, medyo maputi at makisig. Kahit naka-uniporme kami, iba ang dating nya. Haaaaaaaay, buo na ang araw at ang taon ko, may inspirasyo na ako. Wish-wish ulit ako na sana, magkatabi kami at dininig naman ang wish-wish ko. Magkasunod kasi ang apelyido namin. Raymundo siya, Ruiz ako. Bongga! Kahit tagong-tago ang feelings ko, ang tindi ng tibok ng puso ko. Kilig na kilig ako. Magkasunod kami sa pila at pagpasok sa classroom, magkatabi kami kasi alphabetical ang seating arrangement.
Ang ganda-ganda ng ngiti nya, nakakatunaw. At ang bang- bango nya, kulang na lang amuy-amuyin ko siya. Mabait si Chris, makwento kaya nakahulugan ko siya ng loob at naging magkaibigan kami. Sa mga school projects at activities, lagi kaming magkasama. Hindi pwedeng kasama ako at hindi kasama si Chris or vice versa. Given na pag ininvite si Chris, invited din ako. Kaya nga kahit binago na ang seating arrangement at free seating na, tabi pa rin kami.
Malambing si Chris, maasikaso at hindi nya papayagang may manloko sa akin. Kahit medyo nahahalata na ako dahil tinutukso na kami ng mga kaklase namin at ako daw si Mrs. Chris Raymundo (na okay lang naman sa akin), sya pa rin ang unang nagtatanggol. Pinagtibay ng apat na taon sa high school ang pagkakaibigan namin. At habang lumalaon, mas lalong nabubuhos ang loob ko kay bespren Chris.
1993
Graduation ball. Magkasabay kaming dumating ni Chris sa party kasama ang ibang mga kaibigan. Masaya na malungkot ang graduation dahil magcocollege na kami at the same time, magkakahiwalay-hiwalay na. Magmemedicine si Chris at ako naman ay journalism. Masaya ang grad ball, marahil siguro dahil ito na ang last day na magkakasama ang lahat.
Naisip ko na by hook or by crook, masabi ko kay Chris ang nararamdaman ko. Di bale ng mareject, basta masabi ko lang ang nararamdaman ko. Ang hirap. Apat na taon kong itinago at talagang hindi ko na kaya. Kapag minsan naglolokohan kami at sinasabihan ako ni Chris na “love you pare” o di kaya “pare pa-kiss”, gusto kong totohanin pero alam ko na biro lang yun. Kapag inaakbayan nya ako tuwing naglalakad kami o di kaya ay ang paghahatid nya sa kin sa sakayan bago sya tumawid para sumakay sa sakayan nya. Feeling ko, girl na girl ako. Medyo nabawasan lang ang closeness namin ng magka-girlfriend siya pero hindi rin sila nagtagal. Masyado daw selosa yung girl at pati ako pinagseselosan. Sus, kung alam lang ni Chris na dapat lang magduda yung girl no!
Sa grad ball, sige ang sayawan, kainan pero bitin kaya nagkayayaan pa ang barkada na pumunta sa singalong bar na malapit lang sa school. Mag-aalas-dos pasado na ng magkaayaang umuwi. Dahil madaling araw na, sa bahay ko na lang niyayang matulog si Chris, tutal kilala na naman siya sa bahay at ganun din naman ako sa kanila. Malakas ang tama ng alak kay Chris kaya pagdating sa bahay, diretso agad sa kama ko at plakdang natulog. Hindi man lang nakuhang maghubad ng sapatos.
Buong giliw kong tinitigan si Chris. Ang maamo nyang mukha, ang manipis at mapula nyang labi, ang matangos na ilong. Haaay, sarap halikan. Buong pagsuyo kong hinaplos ang kanyang psngi at medyo gumalaw siya ngunit hindi nagising. Gusto kong maging komportable ang kanyang pagtulog kaya nagpalit na ako ng damit at para siya naman ang maasikaso ko.
Hinubad ko ang sapatos nya at medyas. Tiningnan ko siya ng matiim bago ko binuksan isa-isa ang butones ng kanyang polo. Madalas ko ng nakikita si Chris na nakahubad baro at minsan naka-brief pero ngayon ko lang siya pwedeng pagsawaang tingnan. Noon, pero panakaw lang pero ngayon, solong-solo ko siya. Ang ganda ng katawan ng mahal ko. Matipuno ang dibdib, halatang banast sa trabaho. Ang tigas ng mga bisig. Makinis. May kaunting balahibo sa bandang pusod pababa sa kung ano man ang natatakpan ng pantalon. Napalunok ako. Nag-iinit ako sa tanawin na aking nakikita. Ang mahal ko, mahimbing na natutulog. Parang baby. Kinuha ko ang basang bimpo at dahan-dahan ko siyang pinunasan. Sa mukha, sa leeg, sa balikat, sa kili-kili nya na pinamumugaran ng magandang tubo ng buhok, sa dibdib, pababa sa pusod. Hindi ko alam kung narararamdaman ni Chris ang ginagawa ko. Siguro ay nasasarapan siya dahil medyo umungol siya. Hindi na ako nakatitiis at binaba ko na rin ang kanyang pantalon.
Tanging puting brief na lang ang tumatakip sa kahubdan ng aking minamahal. Pinunasan ko na rin ang kanyang paa, pataas sa binti at hita. Dahan-dahan kong hinaplos ang kanyang singit at kung may parang kung-anong pwersa ang nag-uudyok sa akin na hawakan ko rin ang nakahimlay nyang alaga.
Excited, takot, nerbyos, umayos ako ng pwesto para hindi magising si Chris. At habang tulog siya, sinabi kong “Mahal na mahal kita bespren. Gagawin ko ito dahil gusto kong maramdaman ang sarap mo. Wala akong lakas na sabihin ito o gawin ito kung ikaw ay gising…” at yun na, unti-unti kong hinaikan and medyo nakabukas nyang labi.
First kiss ko siya. Matamis kahit medyo amoy-alak. Malambot ang kanyang mga labi. Hindi siya nagrereact kaya ninamnam ko ang paghalik sa kanya. Feeling ko, halik pa lang, nasa langit na ako. Biruin mo, nahalikan ko na ang taong pinakamamahal ko.
Nang magsawa na ako sa paghalik sa kanya ay gumapang na ako pababa. Hinalikan ko ang kanyang leeg papunta sa kanyang dibdib. Mamula-mula ang mga utong ni Chris at ito’y hinalikan ko rin. Sinuso ko ang kanang utong nya hanggang sa tumigas ito. Umungol si Chris at akala ko ay nagising ngunit hindi naman siya nagmulat ng mata. Sinuso ko ang kaliwang utong niya habang ang aking kamay ay dumadako sa kanyang harap.
Hindi na ko nakatitiis. Hinimas-himas ko ang kanyang alaga na noo’y malambot pa. Kahit malambot, malaki na ito at mataba. Sige pa rin ako sa pagsupsop sa kanyang utong at paghimas sa unti-unti nyang tumitigas na alaga. Padausdos akong humalik papunta sa kanyang pusod, pababa sa itinatago ng kanyang brief. Inamoy-amoy ko muna ito. Mabango. Waring gusto kong tumatak sa isip ko ang amoy at hugis niyon bago ko dahan-dahanh ibinaba ang kanyang brief.
Napatitig ako sa kanyang alaga. Matigas na ito. Maganda ang hugis at hubog nito. Halos walang ugat na makikita at manipis lang ang mga bulbol na nakapalgid dito. Hinawakan ko ito at akoy nanginig dahil sa init na naramdaman ko. Unti-unti kong nilapit ang aking mukha upang amuyin ito. Mabango ito, lalaking-lalaki. Dahan dahan kong pinagtaas baba ang kamay ko sa naghuhumindig nyang kargada. Maingat ako at ayokong magising siya dahil di ko alam ang gagawin ko pag nahuli nya ako na pinagsasamantalahan ko siya. Hinagod-hagod ko ang kanyang ari hanggang sa makita ko na parang nangingintab ang ulo ng kanyng mamula-mulang sandata. Nacurious ako at sinilip kong mabuti habang tuloy pa rin ang hmas ko. May likidong lumalabas sa butas ng kanyang ulo. Nilabas ko ang dila ko upang tikman ito.
Maalat-alat pero okay lang. Hindi na ko makatiis, dahan-dahan kong isinubo ang ulo ng kanyang tarugo. Ang saraaaaaaaaaap. Hindi ko maexplain ang pakiramdam. May kung anong kuryente akong nararamdaman habang dinidiladilaan ko ang ulo ng bespren ko. Dinilaan ko ang maliit na butas, ang ilalim ng ulo ang lambi sa pagitan ng ulo at katawan. Hindi ako nagsawang dilaan ang katawan bago ko isubong uli ang kanyang ulo. Marahil sa sarap o sa matinding libog, hindi ko naririnig ang mga impit nyang ungol. Sige lang ako sa pagsuso. Parang naglololipop. Habang nasa loob ng bibig ko ang ulo nya, pinapagana ko ang dila sa paghagod sa kanyang ulo at katawan. Sinubukan kong isagad sa lalamunan pero para akong mabibilaukan kaya hindi ko na itunuloy.
Hinigpitan ko ang pagsuso sa kanyang burat. Naramdaman ko na lang na tumaas ang kanyang balakang at gumigiling-giling. Andito na ito, hindi ko alam kung gising na siya o tulog pa kaya sige pa rin ako sa pagsuso. Hinawakan ko ang kanyang mga bayag at hinimas-himas ang pagitan nito at ng kangyang pwet. Lumalakas na ang paghingal ni Chris at nararamdaman ko na lalog tumitigas at tila lumalaki ang ulo ng kanyang burat ng walang anu-ano ay tumuwid ang kanyang binti at isang ungol ang kaniyang pinawalan. “Oooooooooooohhhhhh”. Pumulandit ang masagana nyang katas sa aking bibig. Parang babuksan ang gripo dahil sunod sunod ang paglabas ng kanyang manamis-namis na tamod. Tuloy lang ako sa pagsuso at paglunok hanggang sa unti-unti kong naramdaman ang paglambot ng kanyang ari.
Ayoko pa sanang ilabas sa bibig ko pero kailangan kong tantyahin kung paano ko ieexplain kay Chris ang aking ginawa. Pagtayo ko ay nakita ko si Chris na mahimbing na natutulog na may ngiti sa kanyang mga labi. Itinuloy ko ang pagbabanyos ng basang bimpo at binihisan ko siya saka ako tumabi. Pagkahiga ko ay dumantay ang isa nyang paa at niyakap nya ako.
Hindi ako makatulog, hindi ko alam kung gising ba siya o tulog ng may nangyari sa amin.
Kinabukasan, pagkagising ko, isang note na lang ang nakita ko sa tabi ng kama. Si Chris, hindi na ako ginising at kailangan na daw nyang umuwi ng maaga dahil may aasikasuhin siya ng araw ding iyon.
Iyon ang huli naming pagkikita ni Chris. Ng puntahan ko siya sa bahay nila ay nagulat na lang ako ng sabihin na lumipat na ng bahay sila Chris ng araw matapos ng graduation ball. Hindi alam ng kasera ng apartment kung saan lumipat. Hindi pa uso noon ang pager or text kaya I have no way of knowing kung nasasaan si Chris.
Naging palaisipan sa akin yun. Bakit umalis si Chris ng hindi man lang ako kinausap. Alam ba nyang may nangyari sa amin? Bakit hindi siya nakipag-communicate sa akin all these years? In a way, medyo nabawasan ang igat na nararamdaman ko dahil kahit tulog siya, nasabi ko sa pinakamamahal ko na mahal ko siya at naangkin ko siya, kahit sandali lang.
Naging malaking palaisipan sa akin ang hindi pagcocommunicate ni Chris for the last 10 years. Aaminin ko, sumama ang loob ko, nangulila ako. Lalo na noong bakasyon bago mag-college. Nakagawian na kasi namin noon na tuwing bakasyon ay maglakwatsa, mag-beach o magpunta sa Baguio. Sa aking pagbabalik-tanaw, hindi nga kami gumawa ng plano noong 4th year kami. Marahil busy kami sa exams, sa pagpreprepare for college kaya I took it for granted na ang gagawin namin sa summer vacation namin ay katulad na ng nakagawian. Matapos ang graduation ball at ang pagtulog ni Chris sa bahay ay hindi ko na siya nakita. Maging ang mga kaklase at kaibigan namin ay nagtataka sa biglaang pagkawala ni Chris. Tanungin man nila ako, wala akong masagot dahil sa akin, na naturingan nyang bestfriend, hindi ko rin alam.
Lumipas ang sampung taon, heto ako at nakatanga sa computer. Excited ako. Hinihintay ko ang muling pag-private sa akin ni Chris. Matapos manumbalik sa aking alaala ang lahat, wala na ang takot. Twenty-seven na ako, hindi na ako thirteen. Mature na ko para harapin kung ano man ang sasabihin ni Chris. Kung kukutyain ba niya ako dahil doon sa nangyari sa amin. Ang depensa ko lang naman eh, mahal ko siya kaya ko nagawa yun. Di ba bongga? Parang excuse no? Pero hindi ko excuse yun. Minahal ko talaga si Chris. Hanggang ngayon naman, espesyal pa rin siya sa akin. Narito pa rin siya sa puso ko. Sabi nga ng isang kaibigan ko, na napanood nya yata sa Sex and the City, in life daw, there comes two great loves. Para sa akin, si Chris yung first true and great love ko.
Maaga akong pumasok, nag-log-in agad ako sa yahoo messenger. Isang oras, dalawang oras. Ano na kaya ang hitsura ni Chris? Gwapo pa rin ba? Makisig? Ano ang binago kaya sa kanya ng sampung taon? Lunch break, wala pa rin. Pinagsisisihan ko tuloy ang paglo-log-off kahapon. Baka that was my second chance, pinaglagpas ko pa. Hindi ako makapagconcentrate sa trabaho. Ano ba yan, four o’clock na, wala pa rin. Sa buong mag-hapon, wala akong nagawang maayos na trabaho. Lumilipad ang utak ko. Hintay ako ng hintay.
Sabi ko sa sarili ko, this is it. Wala na talaga. Kasalanan ko eh. Binigyan na ako ng pagkakataon kahapon, pinalagpas ko lang. 5pm na, nagliligpit na ako ng gamit dahil uuwi na akong mabigat ang loob. Umaasa pa rin ako na sana, mag-online si Chris. Sinarado ko na ang lahat ng mga programs na naka-on sa pc ko. Maglolog-off na sana ako ng biglang umilaw ang yahoo id ni Chris. Nag-online na siya! Tunalon-talon ang puso ko. Ako na ang ma-uuna. Nagsend na ako ng message.
“Chris, kamusta?” syempre hindi ako nagpahalata na mamatay-matay ako sa paghihintay sa kanya. Na kung-ano ano ang pinagdaan ng damdamin ko.
“Uy, naunahan mo ako. Sandali lang ako online just to see if you are online. I need to talk to you. Text mo ko, here’s my number 0917-******, meet tayo today. I need to see you.”
“OK” yun lang ang nasabi ko. Geeeesh, nautal na naman ako. Nasa chat na nga, utal pa. Ano ba yan.
“Sige, hintay ko text mo. Kita tayo Greenbelt.” Paalam ni Chris.
Greenbelt? Eh nasa Monumento ako. Hay naman, pag mahal mo talaga ang isang tao, kahit nasaan pa siya, pupuntahan ko. Kahit siguro sinabi nyang magmeet kami sa Laguna, pupuntahan ko siya. Dali-dal akong nagayos at sumakay ng taxi papuntang Makati.
Habang nasa taxi, isip ako ng isip. Ano na kaya ang itsura ni Chris? Awayin kaya ako noon? Tense na tense ako. Aaminin ko, excited ako na makita ulit ang pinakamamahal ko.
After forty-five minutes, nasa Greenbelt na ako. Tinawagan ko si Chris at sinabing nandoon na ako. Umupo muna ako sa isang mesa sa labas ng coffee shop na pagkikitaan namin. Linga ako ng linga, asan na kaya si Chris ng may makita akong mama na papalapit. Matangkad ang mama, nakaputing damit. Pang-doktor ang dating. Makisig ang mama at maamo ang mukha. Putsa, si Chris ito.
Halos himatayin ako. Naging mabuti ang sampung taon kay Chris. Hindi na siya totoy ngayon at mas lalong gumwapo ang bestfriend ko. Nakadag-dag pa dito ang kulay puti nyang damit na lalong nagpatingkad sa kanyang maputing balat. Oh my God! Delicious ang mahal ko. Ngingiti-ngiti siyang lumapit sa akin.
Tumayo ako upang kamayan siya pero sa halip na kunin ang kamay ko, isang mahigpit na yakap ang binigay sa akin ni Chris. Ang iniiiiiiiiiiiit nya, ang bango-bango. Ang higpit-higpit ng yakap nya, ramdam na ramdam ko ang tigas ng kanyang dibdib at bisig. Pwede na akong matunaw! Heaven. Tumibok ang puso ko. Mahal ko pa rin ang best friend ko.
“Bespen! Kamusta?” bati nya matapos akong pawalan sa kanyang yakap. Mabuti, simpleng tugon ko. “Jay, ang taba-taba mo na!” nakakainis. Kasalanan ko bang tumaba ako sa loob ng sampung taon? “Pero okay lang yun, labs pa rin kita pare!” Tumalon ang puso ko doon.
Kamustahan, kwentuhan kung ano nangyari sa loob ng sampung taon. Parang walang nangyari. Parang kung ano ang iniwan namin 10 years ago, pinik-up lang namin ng muli kaming magkita. Pero aligaga pa rin akong tanungin siya kung bakit hindi man lang siya nagpaalam sa akin noon.
“Sssssh, sabihin ko sa yo lahat mamaya. Kain muna tayo.”
Pinagbigyan ko siya. Kumain muna kami. Matapos naming kumain sa isang Italian restaurant (alam kasi niyang paborito ko ang seafood pasta). Nagyaya siyang umalis na. Tinanong ko siya kung saan kami pupunta. Kailangan daw naming mag-usap ng masinsinan sa isang tahimik at pribadong lugar. Binaybay namin ang EDSA. Maya-maya pa ay nasa Pasig na kami ng ikanan nya ang sasakyang kanyang dinadrive papuntang ULTRA. Alam ko ang lugar na ito. Dito ako madalas magpunta kasama ng mga nakaka-eyeball ko. Ano ito? Pupunta kaming motel???? Bakit????
Binasag ko ang katahimikan. “Bakit ditto tayo papunta?” nangangatal kong tanong. Hello, si Chris ito, best friend ko. Straight. Sakay ako ng kotse nya papuntang motel!
“Pasensya ka na ha, mahal kasi sa hotel eh. Wala akong alam na ibang place na pwede tayong mag-usap ng masinsinan, ng walang ibang tao, ng walang ibang makakarinig.”
“Bakit nga? Ano ba ang sasabihin mo? Magwawala ba ako kapag sinabi mo at narinig ko?”
“Basta, pagpasok natin sasabihin ko sa yo lahat. Favor naman, yuko ka ng kaunti. Nakakahiya kasi kung makita nila na dalawa tayong lalaki papasok dito.”
Putsa naman. Ano ba ito? Ipapasok ako sa motel pero itatago naman ako. Sabagay, sanay na ako sa ganito. Kasi naman pag bi or pa-men ang kasama kong pumapasok sa motel, ganito ang drama eh. Nakapasok din kami sa motel. Dirediretso ako sa kwarto at umupo ako sa kami. Mataman kong tinititigan ang bestfriend ko si Chris. Excited ako, kasi motel to. Baka may mangyari. Baka sa loob ng sampung taon eh silahista na rin itong si Chris at gusto rin pala ako. Masarap!
Hindi umiimik si Chris, parang hindi nya alam kung paano magsisimula sa kanyang sasabihin. Inalok muna nya akong umorder sa room service. Tumanggi ako kasi nga kakakaininlang naman. Hinubad na ni Chris ang coat nyang puti. Niluwagan ang necktie. Tiningnan ko siya ng mabuti. Iba na nga ang Chris na kaharap ko ngayon sa Chris dati. Medyo mas malaman at lumaki ang katawan, mas nagmature ang mukha pero maamo pa rin tingnan. Mapula pa rin ang mga labi. Matangos ang ilong.
“Hindi ko alam kung paano ko uumpisahan…” basag ni Chris sa katahimikan. Ako man, hindi ko alam kung bakit kami nasa motel. Pwede namang sa bahay kami magpunta o sa bahay niya.
“Magsimula ka na lang sa simula… bakit sa loob ng sampung taon ay hindi ka man lang nagparamdam sa akin. May kasalanan ba ako sa yo?”
“Wala, wala kang kasalanan…” sagot nya. “Ako ang may pagkukulang.” Oh my gosh, anong drama ito? “Ikakasal na ako nex month, gusto ko ikaw ang tumayong best man ko.”
WHAT???? Sigaw ng isip ko. Tumigil ang inog ng mundo, feeling ko hihimatayin ako. Tulala lang ako. Nagflashback lahat sa utak ko. Ang friendship namin, ang mga lambingan, ang last night namin together. Ano daw? Ikakasal siya at ako ang best man? Tama nga siya at dito kami sa pribadong silid. Malamang kung nasa public place kami eh naeskandalo siya dahil iiyak ako o di kaya ay maglulupasay.
All the while, akala ko bumugay na rin ang best friend ko, yun pala magpapaalam na ikakasal na. “Sorry ha, ngayon nga lang tayo nagkita, binigla pa kita.”
“Gago ka talaga, okay lang yun.” Sabi ko. Wala akong magawa. Bestfriend ko siya. I have to support him. Mahal ko siya kaya kung saan siya masaya, doon din ako.
“Hindi okay yun dahil may kailangan pa ako sa yo.”
“Ano yun? Gusto mo ako mag-ayos ng kasal nyo? Sure, sige tutulungan ko kayo. Sino ba mapapangasawa mo? Saan mo siya nakilala? Gaano kayo katagal mag-on? Saang simbahan kayo ikakasal? Buntis na ba yan kaya mo papakasalan? Mabait ba yan? Ok ba ang mga byebyenanin mo? Sunod sunod kong tanong.
“Wait, wait lang. Lets not talk about it. Iba ang gusto kong pag-usapan natin.”
Labo naman nitong si bestfriend Chris. Ioopen-up yung kasal, di naman pala yun ang pag-uusapan.
“Eh ano pag-uusapan natin?” tanong ko.
“Tayo.” Simple nyang sagot. Tayo? Kami? What about us? Eh di ba after ten years, wala ng us? I mean, us bilang bestfriend? Eh ngayon nga, best man na ko di ba? Yun, yun ang gusto kong isigaw sa kanya, what about us? Pero syempre, dahil mahal ko siya, malumanay pa rin ako.
“What about us?” tanong ko?
Umupo siya sa tabi ko. Hinwakan ang kamay ko at sinabing “Us, alam mo bestfriend, malaki ang kasalanan ko sa yo. Sa loob ng sampung taon, nawala ako. Aaminin ko sa yo, tinangka kong kontakin kita kaso nahiya na ako kasi baka galit ka or sumbatan mo ako.” Wow, sya pa ngayon ang aplogetic. Grabe na to. Kung alam lang nya, ako nga ang kinain ng guilt sa loob ng sampung taon.
“Alam kong may nangyari sa atin after the graduation ball. Remember, yung natulog ako sa house nyo.” Anong remember? As if naman makakalimutan ko yon. Nanlamig ang kamay ko at gusto kong alisin sa pagkakahawak nya. Hinigpitan nyang lalo ang hawak nya saka pnisil.
“Narinig kita ng sinabi mong mahal mo ako at kaya mo lang ginawa yon dahil mahal mo ako. Mahal din kita kaya nagpaubaya ako. First time lang sa akin yun kaya hindi ko alam kung paano magrereact kaya hinayaan kita. Mahal kita dahil ikaw ang bestfriend ko. Ikaw lang ang nahihingahan ko ng sama ng loob, ikaw lang ang kasakasama ko – sa kalokohan man o kasayahan. Noong grumaduate nga ako sa pagkadoktor, malungkot ako kasi wala ka sa tabi ko. Pero para sa yo yun. Dinedicate ko sa yo ang diploma ko.”
Tahimik lang ako, nakikinig. Hindi ko alam kung anong magiging reaksyon ko. Hindi ko mawari ang aking damdamin.
“Alam mo, lagi kitang naiisip, saka yung huling gabi natin,” patuloy nya. “Hindi ko maintindihan ang sarili ko. Tsaka biglaan ang paglipat namin ng probinsya. Ni hindi kita nasulatan o nakausap man lang. Ng bumalik na ko sa Maynila para mag-aral, nalilito ako. Hindi ko alam kung tatawagan kita, hanggang sa nahiya na ako. Binuhos ko na lang ang sarili ko sa pag-aaral. Believe me, lagi ka pa ring nasa isip ko.”
“Ngayon?” tahimik kong tanong. “Mag-aasawa ka na di ba?”
“Oo, mahal ko si Marianne. Mahal din kita. Kaya nga sana pagbigyan mo ako.”
“Hindi kita maintindihan…”
“Gising ako ngayon. Pwede ko bang maramdaman ang iyong pagmamahal bago ako ikasal?”
Hindi ko na inisip kung tama ba ito o mali basta ang alam ko, tumango ako. Naramdaman ko na lang ang paglapat ng labi nya sa labi ko. Napapikit ako. Sampung taon kaming hindi nagkita, ilang oras pa lang kami uli nagkikita at heto, kahalikan ko ulit si bestfriend Chris, ang pinakamamahal ko. Ang kaibahan nga lang gayon, gising siya at kusang nagpapaubaya.
Masarap siyang humalik. Banayad sa umpisa hanggang sa nagiging mapusok. Pinasok nya ang kanyang dila sa bibig ko. Pasundot-sundot hanggang sa sispsipin din nya ang dila ko. Sobrang alab ang nararamdaman ko. Tumayo sya sansaglit. Tinitigan ko siya.
Unti-unti nyang hinubad ang kanyang necktie. Tumayo ako at ako na ang nag-alis ng butones ng polo nya. Isa-isa kong tinagggal ang butones hanggang sa malantad sa akin ang kanyang namuutok na dibdib. Muli nya akong siniil ng halik. Halos maubos ang hininga ko, mapugto. Sobra ang init ng kanyang mga halik.
Maya-maya pa ay bumaba ang kanyang paghalik sa leeg ko. Sinipsip nya ang leeg ko. Hinubad nya ang suot kong t-shirt. Dinilaan nya ang leeg ko pabababa sa mga utong ko. Hinali-halikan nya ang mga utong ko at saka sinuso. Ooooohhhhhhhh, impit na ungol ko. Ang sarap. Sinususo ng mahal ko ang kanang utong ko habang hinihmas nya ang kaliwa. Ako naman, paanas kong salita.
Humiga sya sa kama. Tiningnan ko siya. Ang gwapo ng mahal ko. Malamlam ang mata nya, nang-aanyaya. Hinalikan ko ulit siya sa labi. Hindi-hindi ako mag-sasawa sa paghalik sa kanya. Hinalikan ko ang mata nya, ilong. Sinupsop ko ang tenga nya. Ungol sya ng ungol…. Ahhhhhhhhhh ang sarap. Nasa tenga pala ang libog nya. Dinilaan ko ang leeg nya pababa sa maputi nyang dibdib. Sinimulan kong dilaan ang mamula-mula nyang utong. Sinupsop ko ang kanan. Para akong sanggol na dumedede. Walang tigil ang ungol nya. Maya-maya ay hinwakan ko ang kanyang harapan. Matigas. Hinubad ko ang sinturon habang sinususo ko ang utong nya. Binaba ko na ang zipper ng pantalon at dinakot ang nakaumbok doon. Siya na ang nag-alis ng pantalon nya.
Tiningnan ko ang bukol nya. Naalala ko ang kargada nya ten years ago, ganito pa rin kaya ito? Hindi na ako nakatiis at ako na ang nag-alis ng kanyang brief. Natulala ako. Parang mas malaki na yata ito kumpara dati. At mas lumago na ang bulbol. May pre-cum ng nananalatay sa ulo ng kanyang burat.
Iba ngayon, hindi ko agad sinuso ang burat nya. Dinilaan ko muna ang kanyang pusod habang hinihimas-himas ko ang kanyang ari. Dinilaan ko ang kanyang balakang pababa sa hita, pati tuhod at loob ng hita. Alumpihit siya sa sarap na nararamdaman. Tumataas ang kanyang puwet sa bawat hago ng dila ko sa loob ng hita nya. Ng magsawa ay tumaas ako. Dinilaan ko ang singit nya at napa-oooooohhhhhhh siya ng malakas. Sinubo ko ang isa nyang bayag at napasuntok sya sa kama. Ang saraaaaap sigaw nya. Parang minumumog ko ang bayag nya at panay ang giling ng kanyang balakang.
Sige lang ang labas ng kanyang paunang katas. Basang-basa na ang kamay ko sa pagsalsal sa titi nya kaya minabuti ko na ring tikman ang kanyang burat. Diniladilaan ko muna ang ulo. Ninamnam ang sarap ng kanyang nakahain na laman. Ang sarap, maalat-alat pero kaigaigaya ang lasa. Hindi na ako nakatitiis. Sinubo ko ang ulo at naramdaman ko na napasabnot si Chris sa akin. “Ang init, ang sarap ng bibig mo Jay.” Siya na ang kumanyod kanyod sa bibig ko. Hinigpitan ko na lang ang pagsuso. Dahil marami na rin akong nakatalik, sinubukan kong isubo ang buong katawan ng burat nya. Saktong papasubo ako ay papakanyod sya kaya direderetso sa lalamunan ko ang mahaba at mataba nyang burat. Pinadaan ko sa ilong ang paghinga para hindi ako mabilaukan.
Ooooooooooooh, ahhhhhhh. Jay ang sarap sarap mo. Sige lang ako sa pagtsupa. Jay. Mahal kita Jay. Halinghing nya. Sa isip ko, mahal na mahal din kita Chris. Habang tsinutsupa ko sya, naramdaman ko ang kamay nya na humihimas sa harap ko. Dinaklot nya ito at dahan-dahang sinalsal. Habang papabilis ang pagsuso ko sa kanya, sumasabay ang balakang nya sa pagtataas baba at ang kamay nya sa paghimas sa alaga ko. Sobrang sarap ang nararamdaman ko. Subo ko ang ari ng mahal ko habang sinasalsal nya ako. Siguro nga ay silahis lang si Chris at hindi nya kayang isubo ang ari ko. Okay lang dahil sarap na sarap na ako sa ginagawa namin.
“Jay, uuuuuuuuuhhhhhhnng, malapit na ko Jay. Ahhhhhhhh Jay, ang sarap Uuuuuuuuuuuhhhhhhhggg”. Sige lang ako sa pagsuso. Hindi ako makasagot dahil punong puno ng titi nya ang bibig ko at unngol lang ang tangi kong sagot. “UUUuuuunggggghhhhh.”
Ilang taas-baba ko pa ay naramdaman kong lumaki ang ulo nya at nanuwid ang kanyang mga binti. Sunod-sunod na pumulandit ang kanyang masaganang katas sa aking ibig. Tulo-tuloy din ang lunok ko sa tamod nya at maya-maya pa ay bumulwak na rin ang katas ko sa kamay nya. “Aaaaaaaaaaaaaaaaah…….” Hindi ko tinigilan ang pagsuso sa titi nya hanggang sa ito ay lumambot.
Nagulat na lang ako ng hilahin nya ako padagan sa kanya sabay halik sa labi ko. Naghalo ang laway nya at ang kanyang tamod.
“Bestfriend, I love you” sabi ni Chris.
“Mahal din kita… noon pa.”
***
Doon na kami sa motel natulog. Actually, halos hindi na kami natulog dahil paulit-ulit naming pinagsaluhan ang aming pagmamahal.
Kinaumagahan, nag-usap kami ng masinsinan. Mas mahal ni Chris ang papakasalan nya. Alam ko yun. Kaya lang nya ginawa ito ay para maiparamdam sa akin at maramdaman nya kung gaano kami kaimportante sa isa’t-isa.
Yun ang huli naming pagtatalik ni Chris dahil nirerespeto namin ang mga naging dsisyon namin. Malapit nang maging pormal ang pagiging magkumpare namin dahil malapit ng manganak ang misis nya.
Wala akong regrets dahil sabi ko nga, mahal ko siya at ang pagmamahal ay mapagparaya.
-WAKAS-
COMMENTS