Possible Love Triangle By: Lito Natuksong makipagtalik si Andrew sa pamintang kliyente niyang sa Darwin na nagpapaguhit sa kanya ng is...
Possible Love Triangle
By: Lito
Natuksong makipagtalik si Andrew sa pamintang kliyente niyang sa Darwin na nagpapaguhit sa kanya ng isang plano dahil sa parang nakadama ito ng awa sa matagal na itinagong pagkatao at dahil na rin sa narahuyo siya sa pangako nitong bibigyan siya ng isang mamahaling kotse.
Sobrang kasiyahan ang naranasan ni Darwin dahil natupad ang kanyang pantasya kay Andrew na masuso ito at makantot din. Halos hindi pa sila nakakakilos at nakapag-ayos ng sarili ng mag ring ang CP ni Andrew.
“Kuya, dito ka ba maghapunan?”
“Oo Vin, pabalik na rin kami.”
Hindi na nakuhang makapag linis ng katawan ang dalawa at nag-aya nang bumalik si Andrew.
Hindi na pumasok pa ng bahay si Darwin pagkahatid kay Andrew.
“Vin, narito na ako, magshower lang muna ako bago tayo kumain ha.” Pasigaw na wika ni Andrew sa kinakapatid na nasa kusina. Hindi na siya muna nagpakita sa kinakapatid dahil baka kung anong maamoy sa kanyang katawan at nagtuloy kaagad sa kanyang silid para magshower.
“Kuya! Baba ka na at kakain na tayo.” Malakas na tawag ni Melvin. Patakbong bumaba na si Andrew dala ang kanyang tshirt at doon na nakapagbihis. Kaagad napansin ni Melvin ang namumumulang dibdib ng kinakapatid.
-----o0o-----
Hindi muna pinuna ni Melvin ang napansing pamumula ng dibdib ng kanyang kuya. Ayaw niya kasing pagusapan hanggang hindi pa sila kumakain.
Pagkakain ay tulong pa sila sa paghuhugas ng pinagkainan, nagbibiruan pa sila at hindi nagpapahalata si Melvin na may galit na naman ito sa kanyang kuya.
Nanood pa sila ng TV sa sala. “Kuya, may natira pa kayong alak kanina, gusto mo bang uminom tayo?” turan ni Melvin.
“Gusto mo ba? Sige.”
“Pa shot shot lang kuya, hindi naman ako masyado sa hard eh. Sandali at kukunin ko.” Tumayo na si Melvin at tinungo ang kusina. Kasunod din niya si Andrew.
“Tulungan na kita. Ikaw na lang ang magdala ng baso at ng alak, ako na ang magdala ng yelo at tubig sa pitsel.” – si Andrew.
Masaya silang nagkukuwentuhan habang na shot ng alak. Naging topic nila si Claude at talaga namang hindi maipagkakaila na mahal na mahal nila pareho ang bata.
“Kuya, kumusta naman ang pinuntahan ninyo kanina ni Darwin. Malapit lang ba?”
“Diyan lang sa QC. Malaking project ito para sa akin. Malaking tiwala sa akin ni Darwin kaya ako ang pinagawa niya ng plano. Bale sarili ko na itong project kaya malaki ang kikitain ko.”
“Talaga kuya, yayaman ka na niyan hehehe.”
“Pangarap ko talaga yan para mabigyan ko ng magandang kinabukasan ang anak ko. Syempre kasama ka rin doon.”
“Totoo ba iyon? Para namang hindi.”
“Wala ka pa bang tiwala sa akin? Nagsusumikap naman talaga ako para din sa atin ah. Bakit ba ayaw mo akong paniwalaan.”
“Paano ba naman kita pagtitiwalaan eh ang dami mo nang nagawang hindi maganda para sa akin. Marami kang lihim na hindi mo kayang ipagtapat sa akin. Paano kita pagtitiwalaan.”
“Nangangako naman ako ah, na iiwasan ko na ang mangakit ng kapwa ko lalaki at hindi ko na sila papatulan pa. Nakita mo bang nagpapunta pa ako ng mga kaibigan ko rito. Hanggat maari ay iiwasan ko na talaga sila.”
“Kuya, madaling gawin sa salita, pero mahirap sa gawa, tulad ngayon. Saan ba talaga kayo nagpunta ni Darwin. Ano ba siya Kuya, bakla?”
Nabigla si Andrew sa tanong na iyon ng kinakapatid. “Ano bang klaseng tao itong si Melvin, napaka bagsik ng pang-amoy.” Wika ng kanyang isipan. “Bakit mo naman nasabi ang ganon?”
“Wala lang, parang naamoy ko kasing malansa.”
“Anong malansa, mabaho ba ang amoy mo sa kanya? Hindi naman ah. Ang bango nga niya eh dahil mamahalin ang pabango niyang gamit.”
“Naamoy mo talaga kuya? May ginawa ba kayong intimate kanina. Parang hindi naman yata sa site ng project kayo pumunta eh.”
“Vin ha, masyado na yatang advance ka kung magisip ah, ano bang gusto mong sabihin. Tamang hinala ka na naman.”
“Kanina ay parang gutom na gutom ka, ang dami mong kinain. May pinakain ka ba kaya nagutom ka kuya?”
“Vin! Diretsohin mo na kaya ako. Ano ba ang gusto mong sabihin sa ganyang pananalita mo?”
“Wala lang. Pwede bang hubarin mo ang tshirt mo Kuya?”
Walang kaabog abog na naghubad ng tshirt si Andrew. Nalimutan na niya ang ginawang marka sa kanya ni Darwin.
“Ano yang nasa dibdib mo kuya, hindi ba kiss mark iyan? Chikinini?”
Hindi nakasagot si Andrew. Umakyat na kaagad si Melvin at tinungo na ang kanyang silid. Nagwika pa siya ng ganito bago tuluyang iwan ang kanyang kuya. “Kuya, kung gagawa ka nang kabulastugan ay pakasigurong hindi ka magiiwan ng bakas.”
Pag akyat ni Melvin ay saka pa naka react si Andrew. “Putang buhay ito oo. Parang detektib itong lalaking ito. Bwisit kasi ang Darwin na iyon…. Huhhhhh.” Himutok ni Andrew.
---------------o0o---------------
Cold war na naman ang magkinakapatid, hindi masyadong nag-uusap kahit na sa harap ng pagkain. Kapag kinakausap naman ni Andrew ay hindi naman pinapansin ni Melvin.
Sabado na naman, nagpaalam si Andrew na may ka-meeting siya sa labas. Wala lang imik si Melvin pero bubulong buong. “Meeting! Baka mating. Alam ko naman kung sinong ka mating eh. Pakialam ko sa iyo.”
Nadinig naman ni Andrew ang pasaring na iyon ni Melvin, hindi na lang ito nagkomento pa at lalong hahaba lang ang usapan. Ayaw niyang maapektohan ang maganda niyang mood.
---------------o0o---------------
“Doon na lang uli tayo sa condo ko mag-usap.” Wika ni Darwin nang magkita sila ni Andrew sa tagpuan nila. Sumakay na si Andrew sa kotse ni Darwin. Hindi na siya pinagdala ng sasakyan pa ni Darwin para daw magkausap sila habang nabyahe.
“Akala ko ba ay meeting na natin ng contractor ngayon, ano pa ba ang pag-uusapan natin at bakit sa condo mo pa?”
“Next week na ang meeting natin sa contractor, itatawag ko ang lugar kung saan tayo mag meet.” Pag-inform ni Darwin. “Malalaman mo kung ano pa ang paguusapan natin pagdating natin ng condo unit ko.” May isang oras din bago sila nakarating ng condo, may konting traffic kasi sa daan.
Pagdating nila sa parking area ng condominium ay may itinurong isang kotse si Darwin katabi kung saan ito nag park. “Kita mo ba ang sasakyan na yan? Yan ang pangako ko sa iyo, tignan mo kung gusto mo.
Isang Mitsubishi pajero ang sasakyan na nasa parking area. Hindi makapaniwala si Andrew. Nalimutan na niya ang pangakong iyon ni Darwin at hindi niya sukat akalain na tutuparin ito ng kanyang kliyente agad agad.
“Gaya ng pangako ko, eto na ang sasakyan mo, brand new, eto ang susi at ang mga dokumento, nasa pangalan mo na.” wika ni Darwin sabay abot ng susi at isang envelope na naglalaman ng mga dokumento.
Tinignan ni Anderw ang mga dokument at nakitang nakapangalan nga sa kanya ang lahat ng dokumento. Tinitigan lang niya si Darwin na nakangiti, walang masabi.
“Nagustuhan mo ba?” – si Darwin.
Sa halip na sumagot ay nilapitan ito ni Adnrew at saka niyakap ng mahigpit.
“Pwede mo nang iuwi yan. Huwag kalimutan next week ha! Tawagan kita. Tapos na ang meeting natin.” Wika ni Darwin at saka tinapik sa balikat ang tila namamalikmata pang si Andrew. Napakamahal kasi ng sasakyang iyon na sa tantiya niya ay nasa 3M more or less.
“Hindi mo ba ako aanyayahan sa condo mo? Nagmamadali ka ba. Dumating na ba ang family mo.”
“Dumating na, 3 days ago. Gusto mo pa bang umakyat, wala naman akong gagawing iba pa.”
Sumakay sila ng elevator at paglabas ay tinungo na ang isang unit. Humanga pa rin si Andrew sa ganda ng unit na iyon, tatlong kwarto ang nakita niya at napakaganda ng interior design nito.
“Gusto mong kumain? Magpadeliver na lang tayo.
“Hindi na, gusto ko lang magpasalamat. Hindi ko naman talaga inaasahan ang sinabi mong bilhan ako ng sasakyan. Salamat.” Nilapitan niya si Darwin, saka niyakap at siniil ng halik. Mainit ang mga halik na iyon, nag-aapoy, nagbabaga. Matagal ang pagkakahinang ng kanilang mga labi, eskrimahan ng dila, sipsipan at palitan ng laway. Si Andrew na ang nanguna na hubarin ang kasuotan ni Darwin.
Nanginginig naman ang mga kamay ni Darwin ng isa isang buksan ang butones ng suot na polo shirt ng arkitekto, walang kurap ang mga mata habang patuloy na natatalupan ang katawan ni Andrew. Hindi maikakaila sa mga mata nito ang paghanga at kasabikan sa nakikitang tila nililok na katawan ng kaharap na lalaki.
Kapwa na sila walang saplot ng kusa nang lumuhod si Darwin at halikan ang mga paa ng nakatayo pa ring si Andrew. Naramdaman na naman ni Andrew ang masuyong halik na iyon ni Darwin na nagpapatindig ng kanyang balahibo. Sobra sobra ang pagsamba nito sa kanyang katawan, na tila mamahaling bagay na kailangang pag-ingatan.
Hindi na natiis pa si Andrew sa sobrang sensayon, itinayo niya ang lalaki at niyakap muli ng mahigpit. Muling naglapat ang kanilang mga labi, naglaplapan. Naging maingay ang kanilang halikan, naging mapusok, maingay, dahil napapaungol na sila pareho.
“Umpp uhmmm ahhhmmmm uhmm tsup tsup slurp slsurp.”
Nagpaikot ikot ang kanilang katawan habang magkabuhol ang mga braso hangang sa mapadako sila sa may pintuan ng silid. Sinubukan pihitin ni Andrew ang knob ng isa sa mga kwartong naroon, bumukas at lumuwa ang isang malaking kama sa loob. Itinulak niya si Darwin na napahiga sa malambot na kutson at dinaganan naman siya ni Andrew. Umaatikabong halikan na naman ang naging kasunod. Hindi makapaniwala si Darwin sa nangyayari, subalit ibayong kasiyahan naman ang nadarama sa mga pangyayari.
Matinding romansa ang ginawa niya kay Darwin na hindi pa niya nagagawa kahit kanginong lalaking nakatalik niya, maging kay Melvin at Diego na malapit na malapit sa kanya.
Pinagapang ni Andrew ang dila at labi sa buong katawan ni Darwin. Bawat hagod ng palad sa katawan, bawat dampi ng labi at dila ay nagbibigay ng napakalakas na boltahe sa katauhan ni Darwin. Ngayon lang siya nakaranas ng ganito kasarap na pakikipagtalik at sa isang lalaki pa. Isa pang ikinagulat ni Darwin ay nang ayain ito ni Andrew na makipag 69. Wala agad reaksyon si Darwin, naisip na baka nagkang-riringgan lang subalit ng ulitin ni Andrew ang sinabi ay mabilis itong kumilos at bumaligtad na. Sabik na sabik na agad naisubo ng sagad ang mahabang titi ni Andrew. “Umpp umpp ulkk ullkk ughh.”
Nagpaikot ikot sila, minsan ay nasa ibabaw si Andrew, minsan naman ay si Darwin at kadalasan ay nakatagilid lang sila. Matagal tagal din silang nagpakalunod sa tawag ng laman at kapwa na nagpalabas ng inipon na lakas. Kapwa humihingal, kapwa nalunok ang inilabas na katas.
Matagal na walang imikan ang dalawa. Masayang masaya si Darwin samantalang tila naman hindi makapaniwala sa nangyari si Andrew. Hindi niya akalain na siya ang mangunguna sa pangyayaring iyon.
Makaraan ang ilang sandali ay “Mag-ayos na tayo. May tubig na ba dito.”
Meron na at may banyo na dito. Ito kasi ang masters bedroom. Halika sabay na tayo.”
Sabay na silang pumasok ng banyo. Kumpleto na naman ang unit, may mga twalya, sabon at kung ano ano pang bagay na pangkaraniwang ginagamit. Nilagyan ng tubig ni Darwin ang bathtub at habang napupuno ng tubig iyon ay sumampa na ito. Kasunod na rin si Andrew na pinaupo naman ni Darwin sa harapan niya. Nakayakap na si Dawin mula sa likoran ni Andrew.
“Salamat at muli mo akong pinaligaya, Andrew. Maraming salamat. Baka hanap hanapin ko na ito.”
“Walang anuman Darwin, siguro ay kulang pa ang ginawa ko kapalit ng ibinigay mo sa akin.”
“Hindi Andrew, walang kapalit na halaga ang ligayang ipinalasap mo sa akin. Salamat.” Nagsabunan sila sa isa’t isa, hindi maiwasang magkahawakan ng kanilang mga alaga.
“Parang gusto pang umisa nitong alaga mo Andrew, tingnan mo at parang gusto na namang manuklaw.” Si Darwin hawak ang alaga ni Andrew habang hinahagod ng sabon. Kakaiba talaga sa pandama ni Andrew ang mga haplos na iyon ng lalaki, nagbibigay iyon sa kanya ng kakaibang init.
“Gusto mo pa ba? Gusto mo pa bang matikman ang kantot ko?”
“Pwede ba?”
Hindi na sumagot pa si Andrew, naupo ito ng maayos na nakalubog ang kalahating katawan sa tubig at saka pinasakay sa kanyang kandungan si Darwin. “Upuan mo ako, kabayuhin mo ako.” Utos ni Andrew. Paharap kay Andrew ang pagupo ni Darwin kaya magkayakap pa ang dalawa. Hawak ng isang kamay ang matigas na titi ni Andrew ay iginiya ito sa butas nito at dahan dahan na naupo. Nahirapan pa ring makapasok sa butas nito ang matigas na bagay na iyon.
Nang tuluyan makapasok ay marahan pa ring ang kanyang pag-indayog. Hinalikan siya ni Andrew habang umaayuda ng pagtaas baba. “Ahmmm umpp ummpp uhmmm ahhhmpp uhhhh ahhhh hmmmpppp aahmmmm hahhhh.” Mga ungul nila habang patuloy ang paghahalikan at pagtaas baba sa harapan ni Andrew.
Makaraan ang ilang sandali ay bumibilis na ang pagtaas baba ni Darwin. Patuloy ang pag-ungol, walang patid. Patuloy rin ang mainit na halikan at pagpapalitan ng laway. :”Uhmmmmmmmmm ahhhhhhhhhhh putsa ahhhhhh uhmmmmmm umpp ummpp umppp.”
“Igiling mo ang balakang mo Darwin, iikot ikot mo, ganyan nga sige ang sarap ng ganyan di ba ahhhhhhhhhh uhhhhhhhhhh.”
Matagal tagal din ang salpukang iyon bago sila kapwa nilabasan. Nagbanlaw na sila at bumaba na para umalis sa lugar na iyon. Bago sila umalis ay may inabot pang isang makapal na supot si Darwin kay Andrew. “Paunang bayad ko sa mga guhit mo. Cash na ang ginawa ko para hindi ka na mapagod pumunta ng bangko.”
“Pero wala pa tayong napagusapan sa presyo.”
“Walang problema, saka na lang tayo magusap kung kulang pa. Maraming salamat uli.”
Sabay na silang lumabas ng building at naghiwalay na nang makalabas ng lugar na iyon. Nagdiretso na si Andrew pauwi. Dumaan muna siya sa grocery at bumili ng ilang gamit sa bahay.
Nasa may garahe si Melvin ng dumating si Andrew sakay ng bago niyang sasakyan. Si Melvin na ang nagbukas ng gate. Nang-maigarahe na ni Andrew ang sasakyan ay hindi naiwasang magusisa ni Melvin.
“Wow kuya, mukhang kumita ka ng malaki ah. Saan mo kinita yan, sa pag-puputa?” Ang nabiglang sabi ni Melvin. Nagpanting ang paningin ni Andrew sa nadinig at isang suntok ang tumama sa kanyang kaliwang pisngi. Bumagsak sa semento si Melvin at muntik pang tumama sa hood ng kotse. Agad na umagos ang dugo sa gilid ng bibig.
Hindi agad nakakilos si Melvin, nabigla sa bilis ng pangyayari, pinahid ang tumutulong dugo sa bibig, tumayo ito at saka pumasok ng bahay at nagtuloy sa kanyang silid.
Hindi naman nakakilos din si Andew, tila naging tuod sa pagkakatayo, siya man ay nabigla sa nagawa sa kinakapatid. “Hindi ko dapat ginawa iyon, nasaktan ko siya, tama naman siya, galing ang sasakyang ito sa aking pagpuputa.” Ang mahina niyang nasabi sa sarili. Hindi na niya nakuhang ibaba ang pinamili at mabilis na inakyat ang silid ni Melvin.
“Vin, buksan mo ang pinto, mag-usap tayo. Hindi ko sinasadya, nabigla lang ako.” Pagsusumamo ni Andrew at patuloy na kinakatok ang pintuan. Walang sagot mula sa loob, kahit anong pakiusap ni Andrew ay hindi pinakinggan. “Kung gusto mo ay suntukin mo rin ako, please naman Vin, mag-usap tayo.”
Walang nagawa si Andrew, tumigil na siya sa pakikiusap. Muling bumaba para kunin sa sasakyan ang kanyang pinamili at ang supot na binigay sa kanya ni Darwin.
Hindi muna niya inayos ang mga grocery at ibinaba lang sa may kusina saka pumasok ng sariling silid. Inilabas niya ang pera sa supot at nagulat na naman siya sa bungkos na lilibuhing piso. Nang bilangin niya ay saktong 500k ito, limang bungkos na tig 100K. Agad niyang tinawagan si Darwin pero out of coverage area.
Nag-isip siya kung tama lang na bayaran siya ng ganong kalaki. “Kung sabagay ay ang kompanya namin ay nagtsa-charge ng 5% to 12 % of total bill of materials. Malaki ang building na ipapagawa ni Darwin at siguro ay higit pa sa 50 million ang cost nito kaya sa 5% ay kikita ako ng 2.5M.” wika sa sarili ni Andrew. Hindi na muna niya inintindi ang bagay na iyon at ang inintindi ay kung paano masosolusyunan ang problema kay Melvin.
Nagpahinga muna si Andrew saka naligo uli. Sa isipan ay baka may makita na naman o maamoy na kakaiba sa katawan nito. Makalipas ang isang oras ay bumaba na siya. Inisip niyang baka hindi magluto ng hapunan si Melvin. Nadatnan niyang naghahanda nang lulutuin si Melvin.
“Sorry kuya, hindi ko dapat na sinabi sa iyo ang ganun, nagbibiro lang namn ako. Sorry talaga.” Paghingi ng paumanhin ni Melvin habang patuloy sa ginagawa.
“Ako ang dapat na mag-sorry Vin. Nasaktan kita at hindi ko dapat ginawa iyon. Sorry talaga. Hindi ko kasi agad naintindihan na biro lang iyon eh. Sasabihin ko naman talaga sa iyo kung saan galing ang sasakyan. Tinanong kasi ako ni Darwin noong isang linggo kung magkano ang aking sisingiling na professional fee. Sabi ko na sa opisina namin ay aabot sa 12% ng bill of materials ang bayad sa architect. Ang sagot naman niya ay kung pwede bawasan dahil sa hindi naman opisina ang kausap niya. Kaya daw siya naghanap ng magaling na architect ay para makatipid. Wala daw naman akong sagutin kung magkaproblema.” Mahabang paliwanag ni Andrew.
“Sorry na talaga kuya. Hindi ko talaga dapat sinabi ang ganun, saka ko lang naisip na masama ang aking nasabi, pero nasabi ko na eh at hindi ko na nabawi pa. Huwag ka nang magpaliwanag pa. Naniniwala naman ako eh.
“Kelangan mo rin kasing malaman. Nanghihingi ako ng downpayment kahit na pangdown lang sa bagong sasakyan na gusto ko. Nang malaman niyang pajero ang gusto ko ay nagprisinta siyang ibibili daw ako para makadiscount dahil kaibigan daw niya ang dealer ng sasakyan. Siya raw muna ang maghuhulog habang hindi pa tapos ang kontrata ko sa kanya.”
“Pero ang mahal niyan kuya. Sasakto ba ang kikitain mo na pambayad ng sasakyan na yan? Baka wala nang matira sa iyong cash.”
“Siguro, bahala na. Siguro ay konti na lang ang matitirang babayaran ko. Malaking halaga din naman ang pagagawa niyang building. Malaki ba ang sugat, patingin. Ginamot mo na ba?’ Ang may pag-aalalang wika ni Andrew.
“Wala lang ito, malayo sa bituka.”
“Kiss ko na lang kaya para mawala ang sakit.”
“Kuya ha, may kutsilyo akong hawak, huwag mo nang balakin.”
“Hehehe, baka kasi makalusot. Nakita mo ba ang mga pinamili ko?”
“Oo Kuya, naayos ko na.”
“Nga pala Vin, ikaw na ang gumamit ng isa kong sasakyan.”
“Naku Kuya, hindi na. Poproblemahin ko pa ang parking niyan. Siguro hiramin ko na lang kung may importante akong lakad. Mas kampante kasi ako na namamasahe lang hehehe.
“Ikaw ang bahala, basta kung kailangan mo ay nariyan lang ang susi.
---------------o0o---------------
Sabado na naman at sa opisina na ni Darwin sila nag-meeting kasama ang contractor. Inabot din ang meeting nila ng hanggang tanghalian kaya nagpaorder na lang siya ng mga pagkain at doon na lang sila kumain sa opisina. Nagsiuwian na rin sila pagkatapos ng meeting.
Pagdating niya ng bahay ay si Melvin uli ang nagbukas ng gate, pagkabukas ay pumasok na rin ito kaagad.
Pagpasok ni Andrew ay nadatnan niya na may bisita pala ito at masaya silang nagkukuwentuhan sa sala. May ilang bote ng beer sa mesita. Binati naman kaagad siya ng bisita ng kinakapatid.
“Good afternoon po.” Bati ng bisita. Tumango lang si Andrew.
“Kuya, officemate ko si Gilbert, galing siyang Laoag at kalilipat lang dito sa Manila last week, branch accountant siya ng aming bangko roon kaya lang ay nagpalipat siya dito sa Manila dahil balak daw na kumuha ng master’s degree.” Pakilala ni Melvin.
Sinipat itong mabuti ni Andrew, pagalaw galaw pa ang ulo, waring sinusuri ang lalaking kaharap. “May dating, magandang lalaki, matangkad, maganda ang katawan. Ano kaya ito ni Melvin?” ang naglalaro sa isipan ni Andrew.
“Ah! Kumusta naman. Last week ka pa lang kamo, saan ka ngayon natuloy.”
“Nagrenta po ako sa dating nirentahan ni Melvin. Mura at maganda naman at malapit sa aming opisina.” Tugon ni Gilbert.
“Ah okay, pero alisin mo na ang po, bata pa naman ako hehehe. Sige maiwan ko muna kayo ay magpapalit lang ako ng damit, baba ako kaagad para magkakwentuhan pa tayo.”
Nakaramdam ng pagkabahala si Melvin, kilala niya ang kanyang kuya. Isa itong tukso at baka tulad ng iba niyang kaibigan ay matukso rin ito sa kanyang kuya. Laking pasalamat niya ng bumaba ang kanyang kuya na disente naman ang suot.
“Kanina pa ba kayo? Bakit parang nakakailang bote pa lang kayo.”
“Kuya, hindi naman kami nagiinom talaga, pa shot shot lang ang inom namin.”
“Okay lang, shot shot lang tayo habang nagkukuwentuhan. Gusto ko rin naman kasing makakwentuhan ang mga kaibigan mo hindi yung puro kaibigan ko na lang ang nakakakwentuhan mo. Bihira kasi ang kapatid ko na magdala rito ng kaibigan Gilbert.
Maraming tanong itong si Andrew sa bagong kakilala, na lahat naman ay sinasagot. Kung ano anong bagay ang napagkwentuhan, sa trabaho, sa pamilya at kung ano ano pa hanggang sa madako ito sa lovelife.
“May nobya ka bang iniwan sa Laoag Gilbert?”
“Wala. Ang totoo ay narito sa Manila ang aking napupusuan kaya pinilit kong malipat dito sa Manila.”
“Pwede bang malaman kung sino ang napupusuan mo ha?”
“Kuya, hindi mo naman kilala kung sabihin man sa yo kaya pass ka na lang Gilbert.” Protesta ni Melvin.
“Okay lang Melvin, para makahingi na rin ako ng pases na makadalaw uli dito. Ang totoo ay si Melvin ang napupusuan ko Andrew. Nang mag-meet kami sa Laoag mag-iisang taon na ang nakaraan ay talagang humanga na ako sa kanya at sabihin na ring na fall talaga ako sa kanya. Kaya lang ay magkalayo kami kaya hindi ko napursige ang panunuyo, puro text at phone lang ang usapan namin. Kaya kung pwede sana na madalaw ko siya palagi dito, liligawan ko siya para sagutin ako at mahalin din. Maari ngang pareho lang kaming lalaki kaya lang ay siya ang itinibok ng puso ko eh.”
Namula si Melvin sa hayagang pagtatapat ni Gilbert sa kinakapatid. Hindi siya nakapagsalita. Nag-aalala siya sa kanyang kinakapatid dahil nagtapat din ito na mahal na rin siya. May issue pa kasi sila kaya hindi niya matugon ang ipinagtapat sa kanya ng kanyang kuya.
“Totoo! Huwag mo sanang mamasamain ha, nagtatanong lang, ano ka ba, Gay?” harapang tanong ni Andrew.
“Lalaking lalaki ako Andrew. Wala naman sigurong masama kung sa kapwa lalaki rin ako natutong magmahal. Masaya kasi ako kapag kasama siya, parang kumpleto ang araw ko kapag nakakausap siya.”
Hiyang hiya si Melvin dahil sa kanyang kuya, pero sa isang banda ay mabuti na rin iyon kesa sa kung ano pang ang isipin, saka hindi mahirap mahalin si Gilbert.
“Alam mo ba ang mga problemang kahaharapin ninyo sakaling maging kayo, sa magulang mo, sa mga kamag-anak, sa mga kaibigan, sa lipunan. Siguro ay alam mo na hindi pa tanggap dito sa atin ang relasyon ng parehong gender.”
“Alam ko, kaya sakaling maging kami ni Melvin ay paghahandaan ko na ang dapat paghandaan, sa aking magulang, mga kaibigan at kamag-anak. Wala akong pakialam sa lipunan, sa sasabihin ng ibang tao. Hindi naman sila ang kaligayahan ko.”
Medyo may tama kay Andrew ang mga salitang binitiwan ni Gilbert. Tama naman kasi ito na walang pakialam ang ibang tao kung anoman ang maging relasyon ng kahit na sino. Pero kinabahan naman siya dahil sa may kaagaw na siya sa pagmamahal ng kanyang kinakapatid at hindi siya makapapayag doon.
“Maganda ang pananaw mo Gilbert, pagpatuloy mo yan. Wala naman akong nakikitang problema kung ang relasyon naman namin ni Melvin ang tatanungin mo. Okay lang sa akin na manligaw ka sa kanya, na dalawin mo siya dito. Ang ayaw ko lang ay kung sasaktan mo siya kapag naging kayo na.”
“Wala kang dapat na ikabahala. Mamahalin ko siya habang buhay.”
“Tama na nga iyang usapang iyan. Dito ka na maghapunan Gilebert ng makaganti naman ako sa iyo kahit konti. Kuya, kasi sa Laoag ay palagi niya akong nililibre sa pagkain, kaya natipid ko ang aking allowance hehehe. Halika na, tama na yang inom na yan. Tulungan mo na lang akong magluto.” Pag-aya ni Melvin para matapos na lang ang usapan. Tutal ay ubos na rin ang iniinom nilang beer. Gusto pa sanang bumili ni Andrew, pinigilan na lang siya ni Melvin.
Naiwang mag-isa si Andrew sa sala. May malalim na iniisip. Tumayo na siya at tinungo ang kusina kung saan naroon sina Melvin. “Vin, akyat muna ako sa silid ko ha, tawagin na lang ninyo ako kapag kakain na hehehe.”
“Oo kuya.”
---------------o0o---------------
Nagkaroon bigla ng isipin si Andrew. Sa sarili ay hindi makapapayag na maagaw sa kanya ang mahal na ring si Melvin. Gagawa siya ng paraan para hindi magkatuluyan ang dalawa. Malaki ang hinala niya na may nabubuo nang pagmamahalan ang dalawa.
Alam ni Andrew na minsan siyang minahal nito, subalit dahil sa mga kasalanang nagawa niya rito ay maaring nagbago na ang pagmamahal na iyon. Nag-iisip siya ng gagawin. Gagawa siya ng plano na hindi magkatuluyan ang dalawa na hindi siya mang-aakit.
May isa pa siyang isipin at iyon ay si Darwin. Iba rin kasi ang nararamdaman niya sa lalaking ito lalo na kapag nagse-sex sila. Hindi naman siya sigurado kung awa o pagkakagusto na rin ang nadarama dahil sandali pa lang silang nagiging close. Mas malaking problema kasi kapag pinatulan niya ng tuluyan ang negosyateng ito. Kawawa ang asawa nito at mga anak.
Maraming pangyayari ang naglalaro ngayon sa kanyang isipan. Isa roon ang kanyang pagiging mapanukso. Hindi niya maipaaliwanag ang lubos na kasiyahan kapag nakakaakit siya ng mga barako at machong lalaki. Iba ang dulot na kaligayahan sa kanya kapag nakakabiktima siya ng mahihinang kalalakihan, sekswal man o sa isipan. Proud na proud siya sa sarili kapag nakakaakit siya ng ganoong klaseng lalaki. Tuloy ay naiisip niya na isa na itong disorder sa utak.
Ngayon ay pinaplano na niya ang gagawin sa magiging kaagaw niya sa pagmamahal ng kanyang kinakapatid.
Nasa ganung pagmumuni-muni si Andrew ng tawagin na siya ni Melvin para kumain.
COMMENTS